“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา
ดูเพิ่มเติม12มอบตัว หลังจากตำรวจออกหมายเรียกได้ไม่นาน พ่อของณิศาก็พาลูกสาวเข้ามอบตัว จากการสอบสวนผู้ต้องหาทำให้รู้เรื่องราวทั้งหมด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากการที่ณิศาและนิรัชเกิดมีความสัมพันธ์กันเกิดขึ้น และทางฝ่ายชายได้อัดคลิปไว้ เพื่อใช้เป็นสิ่งต่อรองให้เธอทำตามที่เขาต้องการ ที่ดินของวิมลกับของต้อมคือที่ดินที่ ทางนายใหญ่ของนิรัชต้องการ เพราะในที่ดินทั้งสองผืน เคยเป็นที่ฝังสมบัติเมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อณิศาทำไม่สำเร็จ ทางนิรัชก็ถูกนายใหญ่ทำโทษด้วยความโกรธเขาจึงปล่อยคลิปเขากับณิศา หญิงสาวเครียดไม่รู้จะทางออกยังไง จึงเอาปืนที่พ่อของเธอซ่อนไว้ หวังจะมายิงปาลิดา แต่ไม่มีโอกาสจึงหันมาทำร้ายวิมลแทน เพราะถ้าวิมลยอมทำตามที่เธอต้องการตั้งแต่ทีแรก ภณก็คงไม่ต้องแต่งงาน และเธอก็จะไม่ต้องอายคนทั้งประเทศแบบนี้ ชายหนุ่มได้ฟังข้อมูลจากทางตำรวจทั้งหมด เขาคิดไม่ถึง ว่าผู้หญิงที่เขารักและซื่อสัตย์กับเธอตลอด ที่ไปเรียนต่อที่กรุงเทพเธอจะนอกใจเขา แต่ด้วยความรักที่ทั้งคู่เคยมีให้กัน และณิศาก็ได้รับกรรมของเธอแล้ว ชายหนุ่มจึงอโหสิกรรมให้“กลับบ้านกันนะพ่อ”หมอให
11ความจริง ค่ำคืนนี้กันตภณหลับโดยไม่ต้องพึ่งยานอนหลับเลย เพราะเขารู้สึกสบายใจขึ้นมาก ที่พรุ่งนี้พ่อของเขาจะได้ถอดท่อช่วยหายใจ ความจริงทุกอย่างก็จะถูกเปิดเผย “มานอนกอดหน่อยสิ” ชายหนุ่มเรียกภรรยาที่กำลังนั่งหวีผม ให้มานอนข้างๆเขา เหมือนเด็กที่กำลังอยากอ้อนเอาอะไร “หวีผมอยู่...” ปาลิดาลากเสียง “ก็มาหวีตรงนี้ เดี๋ยวภณหวีให้” ปาลิดาอยากรู้ว่าสามีของเธอจะทำได้เหมือนที่พูดจริงไหม เธอจึงหยิบหวีและลุกไปนั่งข้างๆเขา “ผมคุณดำมากเลย ถ้ามีลูกผู้หญิงต้องผมสวยเหมือนคุณแน่ๆ” ชายหนุ่มพูดเหมือนลืมไปแล้ว ว่าเขาตกลงอะไรไว้กับครอบครัวของภรรยา“ถ้าพ่อภณหายแล้ว ภณจะกลับไปอยู่ดูแลพ่อก็ได้นะ”“แล้วดิวล่ะ” ชายหนุ่มถามกลับทันที“ดิวก็คงต้องอยู่ดูแลพ่อที่บ้าน”“ไม่เอา ถ้าดิวไม่ไปอยู่กับภณ ภณก็จะเอาพ่อมาอยู่กับเรา ดิวคงไม่ว่าภณนะ นอนไม่หลับแน่ๆถ้าต้องนอนคนเดียว”หญิงสาวแอบยิ้มให้กับคำตอบ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามันแทนคำว่ารักได้หรือเปล่า“แต่ก่อนคุณก็นอนคนเดียวนะ ทำมาเป็นจะนอนไม่หลับ”หญิงสาวแย่งหวีจากมือชายหนุ่มมาหวีเอง“ก็มันไม่ชินแล้
10ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกัน หัวใจของกันตภณตอนนี้มันวุ่นวายสับสนไปหมด เขาอยากให้ทุกอย่างเป็นแค่เพียงความฝัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พ่อของเขาถูกยิง หรือเรื่องที่ทุกคนกำลังสงสัยว่าณิศาอยู่เบื้องหลัง ชายหนุ่มได้แต่เดินไปเดินมา เพราะทางโรงพยาบาลยังไม่เปิดให้เยี่ยม ต้องรออีกทีพรุ่งนี้เช้าเลย “สวัสดีครับ คุณใช่ลูกชายคุณวิมลที่ถูกยิงเมื่อช่วงเย็นใช่ไหมครับ” ตำรวจร้อยเวรเดินทางมาที่โรงพยาบาล เพื่อสอบสวนภณผู้เป็นลูกชายเพียงคนเดียว ชายหนุ่มให้การไปตามความจริงทุกอย่าง และเขาหลีกเลี่ยงการพูดถึงณิศาให้ได้มากที่สุด เพราะอย่างไรเสีย เขาก็ยังไม่เชื่อ จนกว่าจะมีพยานหลักฐานมายืนยันหรือบิดาของเขาบอกเขาด้วยตัวเอง “ตำรวจมาทำไมคะ” หญิงสาวเดินสวนกับตำรวจพอดี “ก็มาสอบถาม สอบสวนหาข้อมูลทั่วไป ” ชายหนุ่มตอบโดยที่ยังคงนั่งก้มหน้ากำมือทั้งสองข้างแน่น “ดิวแวะจองที่พักไว้แล้ว อยู่ห่างจากโรงพยาบาลแค่ไม่ถึงสองร้อยเมตร กลับไปพักก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ถึงจะเยี่ยมได้ ถ้ามีอะไรทางโรงพยาบาลจะโทรไปแจ้งอยู่แล้ว ภณไม่ต้องกังวล” ถึงแม้ไม่อยาก
9แค้น “พ่อ พ่อได้ยินภณไหม” ชายหนุ่มร้องเรียกพ่อไปตลอดทาง วิมลทำได้เพียงแค่บีบมือลูกชายเพื่อให้รู้ว่าเขาได้ยินลูกอยู่ “รถพยาบาล มารอรับอยู่กลางทางแล้ว เพื่อความรวดเร็ว” ไม่นานพ่อของภณก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน ส่วนญาติๆถูกกันไว้ข้างนอก เพื่อสะดวกแก่การรักษา ทางโรงพยายบาลทำการผ่าตัดด่วน เพื่อเอากระสุนออก โชคยังดีที่ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่คนไข้เสียเลือดมาก เพราะกว่าที่ภณจะไปเจอ วิมลน่าจะถูกยิงมาได้สักพักแล้ว “ภณคุณจะไปไหน”ปาลิดาคว้าแขนสามีของเธอไว้ เมื่อเห็นว่าเขาทำท่ารีบร้อนจะเดินออกจากโรงพยาบาล“ผมจะไปฆ่ามัน” ชายหนุ่มกัดฟันแน่น“ภณคุณจะไปฆ่าใคร คุณรู้เหรอว่าใครทำ”“มันต้องเป็นฝีมือไอ้นิรัชแน่ๆ” ชายหนุ่มมั่นใจ“ใช่เขาคือคนที่น่าจะทำที่สุด แต่ก็ยังไม่ได้หมายความว่าเขาทำ การที่ภณจะไปฆ่าเขา แล้วพ่อล่ะ พ่อคุณต้องการคุณที่สุดในเวลานี้ ไม่ใช่พ่ออยู่โรงพยาบาล ลูกอยู่ในคุก ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของกฎหมาย คุณต้องตั้งสตินะภณ”ปาลิดาพยายามเรียกสติของสามีให้กลับคืนมา เธอเข้าใจ ว่าเป็นใคร ใครก็ต้องแค้น แต่ในเมื่อเรายังไม่มีหลักฐานแล
8ขวางผลประโยชน์ “เหนื่อยไหมวันนี้ เห็นยกนั่นยกนี่ทั้งวัน” ภณถามภรรยาที่วันนี้เข้านอนก่อนเขาอีก “มันเมื่อยๆ สงสัยจะยกของผิดท่าไปหน่อย” เมื่อได้ยินคนตัวเล็กบอกว่าเมื่อย ภณก็สวมบทบาทหน้าที่เป็นหมอนวดทันที “ทำอะไร” หญิงสาวสะดุ้งเมื่อมือหนาบีบลงไปที่ขาของเขา “ก็นวดให้ไง เห็นบอกว่าว่าเมื่อย” “นวดอ่ะดี แต่เบาแรงหน่อยนะคะ พ่อแรงเยอะ ขาจะหักแล้ว” ภณหัวเราะให้กับคำพูดของภรรยา เขาลืมไปเลยว่า ขาของ ปาลิดาเล็กกว่าแขนของเขาเสียอีก คืนนี้สามีผู้มีแรงเยอะยอมให้ภรรยาได้พักร่างหนึ่งวัน เพราะต่างฝ่ายก็เหนื่อยกับงานที่สวนจนพากันหลับสนิทถึงเช้า*****หนึ่งเดือนผ่านไป***** สวนผลไม้ตอนนี้ถูกลงต้นไม้เต็มแล้วทุกพื้นที่ เหลือก็แต่ที่ดินของวิมล ที่ตอนนี้เลิกปลูกมันแล้ว เพราะต้องมาช่วยลูกชายดูแลสวน “ภณพ่อว่าจะให้เจ้าต้อมมันมาปลูกถั่วลิสงที่ที่ดินของเรา ไม่คิดค่าเช่ามัน เพราะมันก็ไม่มีที่ดินจะทำกิน และที่ดินเราจะได้บำรุงไปในตัวด้วย” วิมลบอกกับลูกชาย เพราะสงสารเด็กหนุ่มในหมู่บ้านที่กำลังมีลูกเล็ก ท
7ช่วยกันสร้างตัว “นิรัชคุณว่ามันจะได้ผลเหรอ เมื่อวานนี้ฉันไปหาภณมา เขากลับสนใจแต่เมียเขาไม่สนใจฉันเลย” ณิศาโมโห หงุดหงิด จึงโทรเรียกชายหนุ่มผู้สามารถใช้รสรักทำให้เธอมีความสุขขึ้นมาได้ “ก่อนจะคุยกันเรื่องนี้ ผมว่าเรามาหาอะไรทำกันก่อนดีกว่า” จากบทรักบทแรกที่เกิดขึ้นที่เถียงหน้าในที่ของกันตภณ ตอนนี้บทรักครั้งต่อๆไป มันถูกพัฒนามาเป็นรีสอร์ตต่างอำเภอ เพราะจะได้ไม่มีใครมาพบเห็น บทสวาทที่แสนจะโลดโผน ของคนที่หลงในกลิ่นความโลกีย์ด้วยกันทั้งคู่ เป็นไปอย่างดุเดือด นิรัชเขามักจะหาอุปกรณ์เสริม มาสร้างความเสียวซ่านให้กับณิศาอยู่เรื่อยๆ จนหญิงสาวหลงในกามอารมณ์ที่เขามอบให้เธอ จนไม่มีที่ว่างในหัวใจให้ใครอีกเลย “นิรัชคุณนี่สุดยอดจริงๆ เล่นเสียณิศาใจจะขาด” หญิงสาวเอ่ยปากชมคู่นอน “คุณชอบของเล่นชิ้นใหม่ไหม ผมเพิ่งได้มาจากเพื่อนที่ญี่ปุ่นเลยนะ ” “ชอบสิคะ มันโดนจุดเสียว จนณิศารู้สึกเหมือนจะขาดใจเลย แต่มันก็ยังสู้ของคุณไม่ได้ มันตรงจุดตรงใจ มากกว่า” พูดจบหญิงสาวก็ก้มลงไปใช้ปาก ออรัลมังกรใหญ่ของนิรัช เพื่อเริ่มเกมใหม่ ท
6น้อยใจ เช้านี้กันตภณเริ่มลงมือกับการปรับพื้นที่ เพื่อเตรียมกับการจะลงมะม่วง และขนุน เขาตั้งใจจะลองทำสักอย่างละไร่ก่อน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์กลัวจะไปไม่รอด “น้ำในกระติกอย่าลืมเอาไปนะภณ” ปาลิดาตื่นมาตั้งแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารกลางวัน น้ำ และเธอจะตามไปทีหลัง เพราะต้องซักผ้าถูบ้านก่อน “ตามไปอย่าลืมแวะซื้อน้ำแข็งไปเพิ่มให้ด้วยนะ” ชายหนุ่มตะโกนบอกภรรยา ปาลิดารีบจัดแจงงานบ้าน เพราะอยากตามไปช่วยสามีให้ไวที่สุด ไม่ถึงสิบโมงเช้าหญิงสาวก็ขี่รถตามมาที่ ที่ดินที่พ่อของเธอให้ใช้ทำกิน แต่ภาพที่เห็นทำเอาปาลิดาถึงกับอยากลับบ้านทันที “เลือกแล้วก็ต้องสู้ เป็นถึงลูกกำนันอย่าให้ใครมาเหยียบจมูก” ยังไม่ทันจะคว้ารถและขี่กลับ ก็ต้องมาหยุดเพราะเสียงของคำ ซึ่งเป็นเสมือนพี่ชายของเธอ ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงแค่ลูกของลูกน้องพ่อของเธอ “พี่คำ ดิวต้องทำยังไง เขาสองคนรักกัน ดิวนั่นแหละที่มาแย่ง” หญิงสาวใจไม่สู้เอาเสียเลย “แน่ใจเหรอว่าเขารักกัน ที่ดิวกับพี่ได้ยินและเห็นวันนั้น คนรักกันเขาทำกันใช่ไหม เราต่างก็รู้ว่าตอนนี้เจ้
5ทำตามสัญญา ชายหนุ่มเดินทางไปหานายอำเภอ เพื่อนำเงินที่กำนันให้ไปขอไถ่ที่คืนมา ให้กับครอบครัวของณิศา ตามที่กำนันได้สัญญาไว้ “ไม่เห็นต้องรีบมาไถ่คืนเลย เพิ่งจะเอามาจำนองไว้ไม่ถึงสัปดาห์” นายอำเภอพูดกับกันตภณ ชายหนุ่มได้ยินแล้ว ถึงกลับพูดไม่ออก เพราะคนรักของเขา บอกว่า นายอำเภอกำลังจะยึดที่ดิน เพราะพ่อของเธอนำมาจำนองไว้นานแล้ว แต่ถึงอย่างไรชายหนุ่มก็คิดว่าคนรักของเขาคงมีเหตุผลที่ต้องโกหกแบบนั้น เมื่อได้โฉนดคืน ภณก็เดินทางมุ่งหน้าไปที่บ้านของณิศาทันที แต่สิ่งที่เขาได้เจอคือนิรัช “เอ่อ..ภณคะ นี่คุณนิรัช ที่ณิศาเคยเล่าให้คุณฟัง วันนี้เราไปดูที่ดินกัน แต่ยังไม่มีใครยอมขายเลย” หญิงสาวร้อนตัว รีบแนะนำชายปลายหน้า ให้ชายหนุ่มที่เป็นคนรักกันรู้จัก “สวัสดีครับคุณภณ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” นิรัชไม่อยากให้อีกฝ่ายสงสัย จึงรีบขอตัวกลับทันที เพื่อต้องการเปิดทางให้ณิศาได้มีโอกาสเกลี่ยกล่อมเรื่องที่ดิน ที่เจ้านายของเขาอยากได้ด้วย “คุณดูสนิทกันจังเลยนะณิศา” กันตภณอดที่จะพูดไม่ได้
4ข้าวใหม่ปลามัน วันนี้ปาลิดาตื่นสายกว่าทุกวัน เพราะเธอรู้สึกเนื้อตัวช้ำไปหมด แสงแดดจากนอกหน้าต่างลอดผ่านช่องว่างของผ้าม่านผืนสีขาวเข้ามา ทำให้หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้คงสายมากแล้ว หญิงสาวพยายามจะลุกขึ้นจากที่นอนแต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกวูบและล้มลงกลับไปนอนบนที่นอนที่ตอนนี้ผ้าปูยุ่งเหยิงไปหมด “ดิว ดิว ” เสียงเรียกจากเสียงที่เธอฟังไม่ค่อยถนัด กว่าจะนึกได้ว่าคือเสียงของสามีของเธอนั่นเอง “ตัวร้อนเชียว ” กันตภณเอาหลังมือทาบลงที่หน้าผากของหญิงสาว ที่นอนหน้าแดงกร่ำอยู่บนที่นอน “รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้เลย” ปาลิดาบอกสามี ทั้งที่เธอยังคงหลับตาอยู่ เพราะร่างกายอ่อนเพลียเกินกว่าจะลืมตาได้ “ภณนายทำอะไร” หญิงสาวถามเมื่อรู้สึก ว่ามีผ้าชุบน้ำมาสัมผัสกับเรือนร่างของเธอ “ก็เช็ดตัวให้อย่างไรล่ะ ไม่สบายก็นอนไป อย่าพูดมาก” ชายหนุ่มไล่เช็ดตัวให้ภรรยาตั้งแต่บริเวณที่อยู่นอกเสื้อผ้า ไปจนถึงในส่วนที่ถูกปกปิดไว้ นาทีนี้ปาลิดาก็ยังคงอายเขาอยู่ ถึงแม้เมื่อคืนเขาจะได้เห็นทุกส่วนของร่างกายเธอแล้ว แต่ด้วยพิ
ความคิดเห็น