สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง

สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง

By:  ธารดาราOngoing
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
9.2
193 ratings. 193 reviews
945Chapters
327.1Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

แต่งงานกันมาสามปี เวินเหลียงไม่ได้ทำให้หัวใจของฟู่เจิงอบอุ่นเลยสักนิด สิ่งตอบแทนของรักที่ไม่อาจเอื้อมถึง มีเพียงใบสำคัญการหย่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น “ถ้าเกิดว่าฉันตั้งท้องลูกของเรา คุณยังเลือกที่จะหย่าอีกไหม?” เธออยากจะไขว่คว้าเป็นครั้งสุดท้าย ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาในตอนนั้นมีเพียงคำตอบอันแสนเย็นชา “ใช่!” เวินเหลียงหลับตาลง และเลือกที่จะปล่อยมือ ... หลังจากนั้น เธอนอนลงบนเตียงผู้ป่วยด้วยหัวใจที่ตายด้านราวกับเถ้าถ่าน ก่อนจะเซ็นชื่อลงไปในหนังสือข้อตกลงการหย่า “ฟู่เจิง เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว...” ทว่ามัจจุราชตัวเป็น ๆ ที่ตัดสินใจเด็ดขาดเสมอ กลับทรุดตัวลงอยู่ข้างเตียง ขอร้องเสียงอ่อนรั้งเธอไว้ “อาเหลียง อย่าหย่ากันเลยได้ไหม?”

View More

Chapter 1

บทที่ 1

“คุณเวิน ผลการตรวจพบว่าคุณมีผนังมดลูกบางแต่กำเนิด ทารกในครรภ์ผิดปกติ ต้องระวังเรื่องการกินการออกกำลังในปกติมากหน่อยนะคะ”

หมอกำชับพลางจ่ายยา ก่อนจะยื่นบัตรไป “นี่ค่ะ ไปรับยาได้เลย”

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณหมอ” เวินเหลียงรับบัตรมาแล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน

หมอกำชับเธออีกคำ “ต้องระวังนะคะ อย่าเห็นเป็นเรื่องไม่สำคัญล่ะ!”

ผนังมดลูกบางทำให้แท้งง่าย ผู้หญิงตั้งครรภ์หลาย ๆ คนพอแท้งลูกแล้วก็ตั้งครรภ์ไม่ได้อีก

“ขอบคุณค่ะคุณหมอ ฉันจะระวังนะคะ” เวินเหลียงยิ้มน้อย ๆ พร้อมพยักหน้า

แต่งงานมาสามปี ไม่มีใครรอคอยการมาของเด็กคนนี้มากไปกว่าเธออีกแล้ว เธอต้องปกป้องเขาอย่างดีแน่นอน

หลังจากรับยา เวินเหลียงออกมาจากตึกแผนกผู้ป่วยนอกและกลับขึ้นรถ

คนขับรถสตาร์ตรถ มองเธอจากกระจกหลัง “คุณผู้หญิงครับ เที่ยวบินของคุณผู้ชายคือบ่ายสามโมง ยังมีเวลาอีกยี่สิบนาที จะไปสนามบินเลยไหมครับ?”

“ไปสิ”

พอนึกถึงว่าอีกยี่สิบนาทีก็จะได้เจอเขา ใบหน้าเวินเหลียงปรากฏรอยยิ้มหวานนิด ๆ ในใจเริ่มอดรนทนไม่ไหวแล้ว

ฟู่เจิงไปดูงานเกือบเดือนแล้ว เธอคิดถึงเขามาก ๆ

ระหว่างทางเธออดใจไม่ไหว หยิบผลตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋าดูแล้วดูอีก วางมือบนท้องน้อยเบา ๆ

ในนี้มีลูกของเธอกับฟู่เจิงอยู่ รออีกแปดเดือนก็จะคลอดแล้ว

เธออยากแบ่งปันข่าวดีนี้กับฟู่เจิงเดี๋ยวนี้เลย

ถึงสนามบิน คนขับรถจอดรถในตำแหน่งที่สะดุดตา “คุณผู้หญิงครับ ไม่งั้นคุณโทรหาคุณผู้ชายไหมครับ?”

เวินเหลียงมองเวลาแวบหนึ่ง คาดว่าฟู่เจิงน่าจะลงจากเครื่องบินแล้วจึงโทรศัพท์ไปหา แต่ฝ่ายบริการลูกค้าบอกว่าไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

“เครื่องคงดีเลย์น่ะ รออีกหน่อยเถอะ” เวินเหลียงพูด

ผ่านไปอีกพักหนึ่งก็ยังไม่เห็นฟู่เจิงออกมา

เวินเหลียงโทรศัพท์ไปอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้เหมือนเดิม

“รออีกหน่อย”

เครื่องดีเลย์นิดหน่อยเป็นเรื่องปกติ บางทีดีเลย์ชั่วโมงหรือสองชั่วโมงก็ยังมี

สองชั่วโมงให้หลัง

เวินเหลียงโทรศัพท์หาฟู่เจิงอีกครั้ง ในที่สุดก็ไม่ใช่เสียงแจ้งเตือนที่เย็นเฉียบเสียงนั้นอีก ไม่นานก็มีคนรับสายโทรศัพท์ “อาเจิง คุณลงเครื่องหรือยังคะ?”

ปลายสายเงียบ แต่แล้วก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น “โทษทีนะ อาเจิงไปเข้าห้องน้ำน่ะ เดี๋ยวจะให้เขาโทรหาเธอแล้วกัน”

เวินเหลียงไม่พูด ปลายสายมีเสียงวุ่นวายดังมา

เธอมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือ อึ้งไปชั่วขณะ

เธอจำได้ว่าการดูงานเที่ยวนี้ฟู่เจิงไม่ได้เอาเลขาผู้หญิงไปด้วยนี่

เวินเหลียงจ้องหน้าจอมือถือที่ดับไปแล้ว รอสายตอบกลับจากฟู่เจิง

แพล็บเดียวก็ผ่านไปสิบนาที

ฟู่เจิงไม่ได้โทรศัพท์กลับมา

เวินเหลียงรออีกห้านาทีก่อนจะทนไม่ไหวกดโทรศัพท์หาฟู่เจิงอีกครั้ง

รอสายนานมาก กระทั่งตอนที่สายจะตัดอัตโนมัติถึงจะมีคนรับ ปลายสายส่งเสียงผู้ชายที่คุ้นเคยมา น้ำเสียงทุ้มต่ำแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์น่าดึงดูด “ฮัลโหล เวินเหลียง?”

“อาเจิง คุณอยู่ที่ไหนคะ? ฉันกับคนขับรถอยู่ที่ลานจอดรถอาคารผู้โดยสารโซนดี คุณมาได้เลยค่ะ”

เสียงอีกฝั่งหยุดชะงักไป “ขอโทษนะ ลงจากเครื่องแล้วลืมเปิดมือถือ ตอนนี้ฉันออกจากสนามบินแล้ว”

รอยยิ้มของเวินเหลียงพลันเหี่ยวเฉา

“งั้น...ฉันจะกลับบ้านไปรอคุณนะ?” เวินเหลียงกัดริมฝีปาก “มีเรื่องสำคัญจะบอกคุณน่ะ”

“ได้ ฉันก็มีเรื่องสำคัญจะพูดกับเธอเหมือนกัน”

“มื้อค่ำฉันจะให้แม่บ้านเตรียมของที่คุณชอบ...”

“เธอกินเองเถอะ ฉันยังมีธุระ ดึกหน่อยถึงจะกลับ”

เวินเหลียงผิดหวังเล็กน้อย ตอบรับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “งั้นก็ได้ค่ะ”

ตอนที่กำลังจะวางสาย เสียงผู้หญิงเมื่อกี้ดังขึ้นจากทางฟู่เจิงอีก “อาเจิง ขอโทษนะคะ เมื่อกี้เวินเหลียงโทรหาคุณน่ะ ฉันลืมบอกไป...”

เวินเหลียงขมวดคิ้วด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง กำลังคิดจะถามฟู่เจิงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร สายก็ถูกวางเสียแล้ว

เธอมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือ เม้มริมฝีปากแล้วพูดกับคนขับรถ “กลับบ้านเถอะ”

คนขับรถเดาอะไรบางอย่างออกจากการสนทนาเพียงไม่กี่คำ ขับรถออกจากสนามบิน

มื้อค่ำ เวินเหลียงไม่ค่อยอยากอาหาร แต่เพื่อลูกในท้องก็เลยกินนิดหน่อย

ในห้องรับแขกเปิดโทรทัศน์อยู่

เธอกอดหมอนข้างนั่งอยู่บนโซฟา มองเวลาบนนาฬิกาข้อมือบ่อย ๆ ไม่มีกะจิตกะใจดูว่าโทรทัศน์ฉายอะไร

สี่ทุ่มแล้ว

เวินเหลียงหาวทีหนึ่ง ผล็อยหลับไปแบบไม่รู้ตัว

ตอนที่กึ่งหลับกึ่งตื่น เธอรู้สึกตัวเบาหวิว เหมือนมีคนอุ้มเธอขึ้นมา

เวินเหลียงสะลึมสะลือ คล้ายได้กลิ่นลมหายใจที่คุ้นเคยและกลิ่นเหล้าจาง ๆ พูดพึมพำ “อาเจิง?”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

10
80%(155)
9
1%(1)
8
4%(7)
7
2%(3)
6
3%(6)
5
0%(0)
4
3%(5)
3
1%(2)
2
4%(8)
1
3%(6)
9.2 / 10.0
193 ratings · 193 reviews
Write a review
user avatar
ระพีพรรณ รัตนวงค์
สรุปนิยายเรื่องนี้จบยังค่ะ
2025-03-12 16:31:35
1
user avatar
Jeab Pairin パィリン
รออ่านมานานแล้วนะไม่อัพก็เลิกเขียนเหอะค่ะค้างคาผู้อ่านเสียความรู้สึก
2025-01-17 15:29:45
7
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
เด๊ยวก็ลงว่า จบแล้ว หรือไม่ก็เสร็จเรียนร้อยค่ะ เดาล่วงหน้าไว้เลยค่ะ
2025-01-14 10:17:33
1
default avatar
Tzuyu
แล้วคือแจ้งเตือรทุกวันให้เข้ามาอ่านแต่ไม่มีอัพเดทอะไร งง ไม่ต้องเตือนถ้าไม่อัพเดทอะ
2025-01-08 18:17:55
1
user avatar
Nancy Tipanan
ไม่ update แล้วมั้งคะ หลายวันแบบนี้ น่าจะโดนเทแล้วหละมั้งง ...
2025-01-07 18:47:48
0
default avatar
Tzuyu
จะอัพเดทอีกเมื่อไร
2025-01-07 18:23:14
0
default avatar
Jedada
จะเลิกอ่านล่ะนะ
2025-01-07 18:17:39
0
user avatar
Supimporn Prompunya
รอตอนใหม่นะคะ
2024-12-28 22:04:36
0
default avatar
Tzuyu
ไม่เห็นอัพเดทมาหลายวันแล้วนะ จะเทแล้วนะ
2024-12-26 18:19:34
1
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
เทอีกเรื่องแล้วมั้งนี่ ไม่ลงมาหลายวันแล้ว ปมก็ยังไม่คลายอีกหลายประเด็น ให้คนตามอ่านคิดเอาเองอีกแล้วหรือเปล่านี่
2024-12-24 20:10:13
6
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
อีกครั้งนะฟู่เจิง ไม่จบๆไม่สิ้นเสียที เปิดปมไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด
2024-12-14 18:28:54
4
user avatar
สุภากาวี สิรีธร
มาต่อปมฟู่เจิงโดนจับเร็วๆหน่อยเถอะค่ะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ปมอิเลียนี่เหมือนไร้สาระเกินไป เวิ่นเว้อยืดเยื้อ เสียเงินไปเยอะแล้วว
2024-12-11 15:42:33
0
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
เยี่ยนหวยเป็นคนมีเหตุผล นะเหมือนดีกว่าฟู่เยิงหรือเปล่านี่
2024-12-11 00:41:44
0
user avatar
Naiyana Yiewpheng
ปมอีอลียมาแล้ว เห้อออออออออ ท้อนะ ผู้อ่านนนนนนนน
2024-12-01 09:53:26
2
user avatar
Sam Sung
เพิ่มตัวละครให้หลงใหลพอ.อย่างหัวปักหัวปำอีกละคืออีเลียอีเลอไรนั่น โอ้ย!ปวดหัว
2024-11-25 19:41:37
2
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 13
945 Chapters
บทที่ 1
“คุณเวิน ผลการตรวจพบว่าคุณมีผนังมดลูกบางแต่กำเนิด ทารกในครรภ์ผิดปกติ ต้องระวังเรื่องการกินการออกกำลังในปกติมากหน่อยนะคะ”หมอกำชับพลางจ่ายยา ก่อนจะยื่นบัตรไป “นี่ค่ะ ไปรับยาได้เลย”“ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณหมอ” เวินเหลียงรับบัตรมาแล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนหมอกำชับเธออีกคำ “ต้องระวังนะคะ อย่าเห็นเป็นเรื่องไม่สำคัญล่ะ!”ผนังมดลูกบางทำให้แท้งง่าย ผู้หญิงตั้งครรภ์หลาย ๆ คนพอแท้งลูกแล้วก็ตั้งครรภ์ไม่ได้อีก“ขอบคุณค่ะคุณหมอ ฉันจะระวังนะคะ” เวินเหลียงยิ้มน้อย ๆ พร้อมพยักหน้าแต่งงานมาสามปี ไม่มีใครรอคอยการมาของเด็กคนนี้มากไปกว่าเธออีกแล้ว เธอต้องปกป้องเขาอย่างดีแน่นอนหลังจากรับยา เวินเหลียงออกมาจากตึกแผนกผู้ป่วยนอกและกลับขึ้นรถคนขับรถสตาร์ตรถ มองเธอจากกระจกหลัง “คุณผู้หญิงครับ เที่ยวบินของคุณผู้ชายคือบ่ายสามโมง ยังมีเวลาอีกยี่สิบนาที จะไปสนามบินเลยไหมครับ?”“ไปสิ”พอนึกถึงว่าอีกยี่สิบนาทีก็จะได้เจอเขา ใบหน้าเวินเหลียงปรากฏรอยยิ้มหวานนิด ๆ ในใจเริ่มอดรนทนไม่ไหวแล้วฟู่เจิงไปดูงานเกือบเดือนแล้ว เธอคิดถึงเขามาก ๆระหว่างทางเธออดใจไม่ไหว หยิบผลตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋าดูแล้วดูอีก วางมือบนท้องน้อ
Read more
บทที่ 2
“ฉันเอง”“คุณดื่มมาเหรอ...”“อืม ดื่มกับเพื่อนมานิดหน่อย”เสียงฝักบัวดังมาจากห้องน้ำ เวินเหลียงขมวดคิ้วพลิกตัว เพราะนอนหลับไม่สนิทฟูกข้างตัวยุบลงมือใหญ่ข้างหนึ่งตกลงบนตรงเอวของเธอ ก่อนจะค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามโค้งเว้าอันสวยงามช้า ๆ“อื้อ...คืนนี้ไม่ได้...” เวินเหลียงหลับตาห้ามเขาทั้งสะลึมสะลือเพราะกลัวกระทบกระเทือนกับลูกตามสัญชาตญาณมือใหญ่หยุดชะงักอยู่บนหลังของเธอ “งั้นนอนเถอะ”เวินเหลียงเพลียจริง ๆ ไม่นานนักจึงหลับสนิทเช้าตรู่ ตอนที่เวินเหลียงตื่นขึ้นมา ข้างตัวปราศจากไออุ่นแล้ว มีเพียงผ้าปูเตียงที่ยับเล็กน้อย ซึ่งบ่งบอกว่าเมื่อคืนคนข้างตัวได้กลับมาเธอนึกเสียใจนิด ๆ ทำไมเมื่อคืนถึงหลับไปได้นะ?ไม่เป็นไร บอกวันนี้ก็เหมือนกันหลังจากเวินเหลียงอาบน้ำเสร็จก็เดินไปที่ห้องแต่งตัว เลือกสูทสีขาวให้ฟู่เจิง และเลือกเนกไทสีแดงเพราะคิดว่าเรื่องที่ตัวเองท้องถือเป็นเรื่องมงคลเรื่องหนึ่ง หลังจากนั้นก็นำไปวางบนเตียงนอนฟู่เจิงกลับจากการวิ่งยามเช้าแล้ว และกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในชุดลำลอง เมื่อเงยหน้าเห็นเวินเหลียงที่กำลังลงมาจากบันไดจึงวางเอกสารในมือลง “กินข้าวเถอะ”จบมื้ออาหารเช้า เวินเหล
Read more
บทที่ 3
สามปีมานี้ แม้พวกเขาจะไม่ได้ประกาศให้คนนอกรู้ แต่ก็ไม่ต่างจากสามีภรรยาทั่วไปทุกเช้าเธอจะเลือกสูทพร้อมเนกไทให้เขาแล้วไปบริษัทด้วยกันกลางคืนต่างคนต่างแยกย้ายไปรับรองลูกค้าออกกำลังกายก่อนนอนเป็นประจำ อาบน้ำด้วยกันในบางครั้ง รวมถึงจูบราตรีสวัสดิ์ของทุกคืนก็ไม่เคยขาดเขาไม่เคยพลาดของขวัญวันครบรอบวันแต่งงาน วันวาเลนไทน์และวันเกิด เธออยากได้อะไรเขาก็มอบให้ตามที่ปรารถนาทั้งหมดความโรแมนติก ความพิธีรีตอง เขาล้วนทำให้ครบหมดทุกอย่างเขาทำทุกเรื่องที่สามีสมบูรณ์แบบคนหนึ่งพึงกระทำแม้แต่ตัวเธอเองยังนึกว่าชีวิตจะมีความสุขแบบนี้ไปเรื่อย ๆแต่ฉู่ซืออี๋กลับมาแล้วดังนั้นทุกอย่างจึงต้องจบลงฉะนั้นเสียงผู้หญิงในสายเมื่อวานก็คงจะเป็นฉู่ซืออี๋พวกเขาติดต่อกันมานานแล้วเหรอ?ทริปดูงานหนึ่งเดือนนี้ พวกเขาอยู่ด้วยกันตลอดเหรอ?เมื่อวานพวกเขากลับมาด้วยกันเหรอ?เมื่อคืนเขาอยู่เป็นเพื่อนฉู่ซืออี๋เหรอ?พอนึกถึงเรื่องพวกนี้ ก้นบึ้งหัวใจเวินเหลียงก็เย็นเยียบ คล้ายกับฟู่เจิงเฉือนเลือดเฉือนเนื้อเธอทีละนิดจนขาดแหว่งไม่มีชิ้นดี“เวินเหลียง เธอวางใจเถอะ ถึงเราจะหย่ากัน แต่เธอก็ยังเป็นคนตระกูลฟู่ เป็นน
Read more
บทที่ 4
เวินเหลียงกอดโทรศัพท์มือถือ ปวดใจจนหายใจไม่ออกที่แท้พอฟู่เจิงลงจากเครื่องบินก็พาฉู่ซืออี๋ไปเจอกับเพื่อนของเขานี่เองพวกเขารู้และอวยพรกันทุกคนมีแต่เธอที่ถูกครอบอยู่ในกะลาและสามปีมานี้ การแต่งงานของพวกเขา มีแต่คนตระกูลฟู่ที่รู้เขาไม่เคยพาเธอไปเจอเพื่อนของเขาเลย แม้ว่าจะเจอบ้าง แต่ทุกคนต่างก็คิดว่าเธอเป็นลูกบุญธรรมตระกูลฟู่โดยปริยาย“คุณผู้หญิงครับ?”คนขับรถมาถึงโรงจอดรถเพื่อมาเป็นสารถี เห็นรถของเวินเหลียงยังอยู่จึงเรียกด้วยความสงสัยเวินเหลียงปาดน้ำตาอย่างว่องไว ทำเป็นไม่ได้ยินและสตาร์ตรถออกไปทันทีเวินเหลียงจะไม่ใช้อารมณ์ส่วนตัวในการทำงานตอนนี้เธอจึงได้แต่ใช้การทำงานเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองเมื่อเวินเหลียงหาอีเมลของฟู่เจิงพบ จึงอัพโหลดแผนงานลงในอีเมลแล้วกดส่งแพล็บเดียวฟู่เจิงก็ตอบกลับสั้นกระชับเหมือนทุกที ‘ผ่าน หลังจากนี้เธอคอยจับตาดูให้มากหน่อยแล้วกัน’เวินเหลียงหยุดชะงักครู่หนึ่ง พิมพ์คำว่า ‘ได้’ ส่งไปแล้วมอบหมายงานอย่างรวดเร็วหลังจากเลิกงานตอนเย็น เวินเหลียงก็ได้รับข้อความจากฟู่เจิง ‘คืนนี้มีธุระ เธอกลับไปก่อน’เวินเหลียงเม้มริมฝีปาก ในใจเกิดความรู้สึกเจ็
Read more
บทที่ 5
เวินเหลียงรู้สึกแสบบริเวณปลายจมูก ภาพตรงหน้าถูกปกคลุมด้วยม่านน้ำตา หัวใจทุกข์ระทมขื่นขมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเธอไม่เคยเห็นท่าทางอ่อนโยนอย่างนี้ของฟู่เจิงเลย แต่งงานกันสามปีเขามักเมินเฉยใส่เธอเสมอเธอมักปลอบใจตัวเองว่าเขาเป็นคนอย่างนี้เองโกหกจนแม้แต่ตัวเองเธอก็ยังเชื่อเวลานี้เธอเห็นแล้วว่าเขาก็อ่อนโยนเป็นเหมือนกัน เพียงแค่มอบให้กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งเท่านั้นพวกเขาเดินผ่านหน้ารถของเธอไป เขาไม่ได้สังเกตว่านั่นคือรถของเธอ และแน่นอนว่าไม่เคยสังเกตตัวเธอเช่นกัน“คุณผู้หญิง กลับมาแล้วเหรอคะ กลางคืนจะกิน...”แม่บ้านเห็นหยดน้ำตาบนใบหน้าของเวินเหลียงแวบ ๆ ยังไม่ทันพูดจบก็เห็นเธอเข้าห้องนอนไปเลย จึงไม่กล้าถามอีกเวินเหลียงทรุดหลังพิงกับประตู ลำคอรู้สึกถึงรสชาติขมเฝื่อนอย่างไม่มีที่สิ้นสุดหลังจากอดกลั้นมาทั้งวันในที่สุดเธอก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไป ม่านน้ำตาเอ่อขึ้นมาในเบ้าตาอย่างรวดเร็ว มันมากเสียจนล้นออกมาจากขอบตาและไหลลงตามพวงแก้มเธอปวดหัวใจมาก ปวดมากจริง ๆหลังจากที่พ่อแม่แยกทางกัน เธอก็ทนรับกับความทุกข์ของครอบครัวพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวมากพอแล้ว เธอจึงไม่อยากให้ลูกของเธอต้องเป็นเหมือนกั
Read more
บทที่ 6
พอพี่ลี่ผู้จัดการส่วนตัวของหลินเยียนหรันได้ยินเสียงของเวินเหลียงก็โวยวานมาเป็นชุดด้วยความโมโห “ผู้อำนวยการเวิน ถ้าพวกคุณคิดว่าฐานะของเยียนหรันไม่คู่ควรกับฟู่ซื่อของพวกคุณก็บอกมาตรง ๆ เยียนหรันไม่ใช่ว่าต้องทำกับพวกคุณให้ได้! ตอนนี้ ฉันปัดงานแบรนด์แอมบาสเดอร์ของที่อื่นไปหมดแล้ว แต่พวกคุณดันกลับคำพูดจะเปลี่ยนตัวเยียนหรัน ปั่นหัวพวกเราเล่นอยู่หรือยังไง? เรื่องนี้ พวกคุณต้องให้คำอธิบายกับเยียนหรันนะ!”เวินเหลียง “พี่ลี่ พี่ใจเย็นก่อนนะคะ แบรนด์แอมบาสเดอร์ที่เรากำหนดก็คือเยียนหรัน จะเปลี่ยนตัวเธอได้ยังไง?”“เฮอะ? คุณยังไม่รู้อีกเหรอ? หัวหน้าแผนกประชาสัมพันธ์ของพวกคุณโทรมาบอกเองว่าจะเปลี่ยนคน!”เวินเหลียงชะงัก “พี่ลี่ ฉันจะไปถามเรื่องนี้ให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้ และจะให้คำอธิบายกับเยียนหรันแน่นอนค่ะ”หลังจากวางสายโทรศัพท์ เวินเหลียงก็หน้าตึง ลุกขึ้นยืนแล้วตรงดิ่งไปแผนกประชาสัมพันธ์ ส้นสูงใต้เท้าดังตึก ๆหลังจากเข้าฟู่ซื่อสามปี อู๋หลิงก็หาเรื่องเธอไม่น้อย“จะมีเรื่องสนุกให้ดูแล้วสิ” พนักงานเห็นเธอเดินไปฉับ ๆ ก็กระซิบกระซาบกัน “ผู้อำนวยการอู๋แผนกประชาสัมพันธ์ไม่ถูกกับผู้อำนวยการเวินของเราตลอด
Read more
บทที่ 7
ฟู่เจิงมองเธอด้วยใบหน้าปราศจากอารมณ์ แล้วมองอู๋หลิงอีกที พร้อมแผ่รังสีเย็นชาอันเย็นเฉียบออกมาจากทั่วร่าง “พวกคุณอารมณ์ดีจังเลยนะ ในฐานะที่เป็นผู้อำนวยการ กลับทะเลาะวิวาทต่อหน้าพนักงาน พวกคุณทำตัวเป็นแบบอย่างกันอย่างนี้เหรอ? เห็นบริษัทเป็นสถานที่อะไร?” พนักงานทุกคนรีบหดคอ ได้แต่แอบชำเลืองเล็กน้อยอู๋หลิงพูดเหตุผลอย่างมั่นใจ “ประธานฟู่ ฉันทำงานอยู่ดี ๆ จู่ ๆ ผู้อำนวยการเวินก็เข้ามาเอะอะโวยวาย แล้วยังตบฉันแบบไม่แยกแยะผิดชอบชั่วดี คนแบบนี้จะเป็นผู้จัดการแบรนด์ได้ยังไงคะ...”สายตาของฟู่เจิงจ้องไปยังร่างของเวินเหลียง น้ำเสียงเย็นชา “ขอโทษซะ”เวินเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึก กำหมัดที่ทิ้งตัวแน่น ๆ “หลังจากผู้อำนวยการอู๋ขอโทษฉันแล้ว ฉันก็จะขอโทษเขาเองนั่นแหละ!”เป็นถึงผู้อำนวยการแต่ตบหน้าคนในบริษัท เธอทำไม่ถูก แต่ก็ไม่นึกเสียใจเธอจะรับผลที่ตามมาแต่อู๋หลิงต้องขอโทษเธอก่อนอู๋หลิงมองไปทางฟู่เจิงแบบน้อยเนื้อต่ำใจ “ประธานฟู่ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไรผิด...”เวินเหลียงกำลังจะค้าน แต่ฟู่เจิงพูดแทรกฉับพลัน “ขอโทษ!”น้ำเสียงแข็งกร้าว ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธเวินเหลียงแหงนหน้ามองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
Read more
บทที่ 8
เธอกลืนน้ำลายลงแรง ๆ ข่มความขมเฝื่อนในลำคอ “แต่ภาพลักษณ์ของฉู่ซืออี๋ไม่เข้ากับธีมผลิตภัณฑ์” ฉู่ซืออี๋ทำงานอยู่เมืองนอกสไตล์โก้หรู“นี่เป็นเรื่องของเธอ ไม่ใช่เรื่องของฉัน” ฟู่เจิงพูด “ฉันรู้ว่าเธอต้องมีวิธีแน่นอน แบรนด์แอมบาสเดอร์นี้สำคัญกับซืออี๋มาก ดังนั้นเธอต้องติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ”เวินเหลียงตัวชาไปหมด ผิวหน้าแข็งทื่อ ไม่รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้ดีฟู่เจิงให้ความสำคัญกับความสามารถของเธอขนาดนี้ แต่กลับผลักรักแรกของเขามาให้ภรรยาตัวจริงอย่างเธอด้วยความโหดเหี้ยมฟู่เจิง คุณเห็นฉันเป็นตุ๊กตาดินปั้นจริง ๆ เหรอ เสียใจเจ็บปวดไม่เป็นใช่ไหม?“ได้ ฉันจะพยายามสุดความสามารถแน่นอนค่ะ” ภายในลำคอของเวินเหลียงเหมือนมีเศษแก้วที่แตกระเนระนาดเกลื่อนพื้น แหบแห้งเต็มประดา ต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการเปล่งแต่ละคำ……ในห้องน้ำเวินเหลียงอาเจียนแห้งไม่หยุด กลับไม่มีอะไรออกมาเลยเธอลูบท้องน้อยและปลอบลูกในท้องกระจกตรงหน้าสะท้อนภาพผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีสีหน้าซีดขาว ขอบตาแดงระเรื่อเวินเหลียงวักน้ำเย็นล้างหน้าอย่างต่อเนื่องไม่เป็นไร...ไม่เป็นไรก็แค่ให้ฉู่ซืออี๋เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์เองไม่ใช
Read more
บทที่ 9
สามปีก่อน ฟู่เจิงเคยพาฉู่ซืออี๋กลับบ้านใหญ่ตอนนั้นเธอยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ทั้งที่มหาวิทยาลัยห่างจากบ้านใหญ่มาก แต่เธอก็เดินทางกลับไปทุกวัน ซึ่งสาเหตุที่ทำก็เพื่อจะได้ไม่พลาดการมาเป็นครั้งคราวของเขาวันนั้นเธอไม่พลาดเธอเห็นฟู่เจิงแนะนำฉู่ซืออี๋กับทุกคนในฐานะแฟนสาวเห็นพวกเขาโอบกอดจูบกันที่สวนหลังบ้านกับตาเธอคิดว่าชาตินี้คงได้แต่มองดูเขาอยู่ไกล ๆ แล้ววันที่แต่งงานกับฟู่เจิง เธอยังถึงกับนึกว่าตัวเองกำลังฝันในเมื่อเป็นความฝัน ก็ต้องตื่นขึ้นสักวันและฉู่ซืออี๋ก็คือคนนั้นที่ปลุกเธอหัวใจเวินเหลียงพลันเกิดความเจ็บถี่ยิบ ก่อนจะยิ้มบางตอบ “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ คุณฉู่เฉิดฉายน่าประทับใจกว่าเดิม”เวลานี้ เธอคงเรียกคำว่า ‘พี่สะใภ้รอง’ ไม่ออกอีกแล้วฉู่ซืออี๋ยิ้มพูด “ขอบใจนะ เธอก็เหมือนกัน จริงสิ อาเหลียง เธอชอบซีดีลายเซ็นของแอลเอกซ์ไหม? เมื่อก่อนเคยได้ยินว่าเธอชอบแอลเอกซ์ เขาเป็นเพื่อนที่ฉันรู้จักตอนอยู่เมืองนอกพอดี กลับมาเที่ยวนี้เลยให้เขาเซ็นชื่อของเธอให้เป็นพิเศษเลยนะ”เวินเหลียงเหมือนถูกสายฟ้าฟาดผ่าเดี๋ยวนั้น เธอที่ไม่ว่าเจอกับเรื่องอะไรจะรักษาสีหน้าได้เสมอ วินาทีนี้กลับเหม่อ
Read more
บทที่ 10
ตอนนี้ไม่ใช่แค่คนของฟู่ซื่อหน้าตึงแล้ว แม้แต่คนของทีมฉู่ซืออี๋ก็เริ่มปั้นหน้าไม่ถูกเหมือนกัน ผู้ช่วยแอบกระตุกแขนเสื้อของหวังเหยียนใต้โต๊ะหวังเหยียนกลับเชิดหน้าเหมือนเดิม“ความหมายของหัวหน้าหวังคือ ประธานใหญ่ฟู่ไม่ได้เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อน เห็นแต่ผลประโยชน์เหรอคะ?” เวินเหลียงใจเย็นโต้กลับหวังเหยียนหน้าแข็งทื่อ “ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”ตอนนี้เอง ประตูห้องวีไอพีเปิดออก ฟู่เจิงเดินเคียงข้างฉู่ซืออี๋เข้ามาผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ชาติตระกูลมีฐานะ ผู้หญิงรูปโฉมสวยหวาน ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน พอยืนอยู่ด้วยกันแล้วก็ชวนให้คนอิจฉาถ้วนหน้าผู้จัดการผลิตภัณฑ์กระเถิบมาทางเวินเหลียง กระซิบ “ประธานฟู่กับคุณฉู่เหมาะสมกันจริง ๆ ดูท่าเราจะได้เถ้าแก่เนี้ยเพิ่มมาอีกคนแล้วนะคะ”เวินเหลียงเจ็บแปลบในใจ หน้าซีดฉีกยิ้ม พลางลุกขึ้นยืนต้อนรับพวกเขาสองคนนั่ง“ประธานฟู่ให้เกียรติจริง ๆ มาค่ะ เชิญนั่งทางนี้ ซืออี๋ เธอก็นั่งด้วยสิ” หวังเหยียนชิงตัดหน้าเวินเหลียง จัดแจงให้ฟู่เจิงนั่งกับฉู่ซืออี๋คนที่เหลือก็ลุกขึ้นยืนต้อนรับด้วย“นั่งลงเถอะ”รอจนฟู่เจิงเอ่ยปาก ทุกคนถึงจะนั่งลงเหมือนเดิมบรรยา
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status