Share

บทที่ 7

Author: ธารดารา
ฟู่เจิงมองเธอด้วยใบหน้าปราศจากอารมณ์ แล้วมองอู๋หลิงอีกที พร้อมแผ่รังสีเย็นชาอันเย็นเฉียบออกมาจากทั่วร่าง “พวกคุณอารมณ์ดีจังเลยนะ ในฐานะที่เป็นผู้อำนวยการ กลับทะเลาะวิวาทต่อหน้าพนักงาน พวกคุณทำตัวเป็นแบบอย่างกันอย่างนี้เหรอ? เห็นบริษัทเป็นสถานที่อะไร?”

พนักงานทุกคนรีบหดคอ ได้แต่แอบชำเลืองเล็กน้อย

อู๋หลิงพูดเหตุผลอย่างมั่นใจ “ประธานฟู่ ฉันทำงานอยู่ดี ๆ จู่ ๆ ผู้อำนวยการเวินก็เข้ามาเอะอะโวยวาย แล้วยังตบฉันแบบไม่แยกแยะผิดชอบชั่วดี คนแบบนี้จะเป็นผู้จัดการแบรนด์ได้ยังไงคะ...”

สายตาของฟู่เจิงจ้องไปยังร่างของเวินเหลียง น้ำเสียงเย็นชา “ขอโทษซะ”

เวินเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึก กำหมัดที่ทิ้งตัวแน่น ๆ “หลังจากผู้อำนวยการอู๋ขอโทษฉันแล้ว ฉันก็จะขอโทษเขาเองนั่นแหละ!”

เป็นถึงผู้อำนวยการแต่ตบหน้าคนในบริษัท เธอทำไม่ถูก แต่ก็ไม่นึกเสียใจ

เธอจะรับผลที่ตามมาแต่อู๋หลิงต้องขอโทษเธอก่อน

อู๋หลิงมองไปทางฟู่เจิงแบบน้อยเนื้อต่ำใจ “ประธานฟู่ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไรผิด...”

เวินเหลียงกำลังจะค้าน แต่ฟู่เจิงพูดแทรกฉับพลัน “ขอโทษ!”

น้ำเสียงแข็งกร้าว ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธ

เวินเหลียงแหงนหน้ามองอย่างไม่อยากจะเชื่อ เมื่อมองใบหน้าเย็นชาของเขา ดวงตาพลันรู้สึกขื่นขม

เขาไม่แม้แต่จะถามว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร

ลูกกระเดือกฟู่เจิงขยับขึ้นลงเล็กน้อยทีหนึ่ง “ผมจะพูดอีกครั้ง ขอโทษ”

เล็บของเวินเหลียงจิกเข้าเนื้อตรงฝ่ามือ อดกลั้นอาการสั่นสะท้านอย่างหนัก มองอู๋หลิอย่างคับแค้นและเค้นคำว่า “ผู้อำนวยการอู๋ ขอโทษ” ออกมาจากลำคออย่างแข็งขืน

อู๋หลิงฉายรอยยิ้มกระหยิ่มยิ้มย่องบนใบหน้า “ผู้อำนวยการเวิน อย่าได้มีคราวหน้าอีกนะคะ”

“แต่ผู้อำนวยการอู๋ต้องอธิบายหน่อยหรือเปล่า ทำไมถึงเปลี่ยนคนที่จะเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ผลิตภัณฑ์?” เวินเหลียงถามเสียงเย็น

อู๋หลิงหัวเราะ มองฟู่เจิง “แน่นอน ก็ประธานฟู่ให้เปลี่ยนน่ะสิ”

เวินเหลียงอึ้ง มองไปทางฟู่เจิงด้วยความตะลึง

ฟู่เจิงไม่ได้ปฏิเสธ แต่หมุนตัวสาวเท้าไปทางห้องทำงานประธานบริษัท “ผู้อำนวยการเวิน มาที่ห้องทำงานผม”

เวินเหลียงหายใจเข้าลึก เหลือบตามองอู๋หลิงอย่างเย็นชาทีหนึ่งก่อนจะตามไป

ห้องทำงานของประธานบริษัท

เวินเหลียงตามหลังอีกฝ่ายติด ๆ และผลักประตูเข้ามา “ประธานฟู่ ทำไมถึงเปลี่ยนตัวหลินเยียนหรันคะ?”

ฟู่เจิงนั่งอยู่ข้างหลังโต๊ะทำงาน มองเวินเหลียงชืด ๆ ไม่ตอบคำถาม “ดูหนังสือสัญญาหย่าไปถึงไหนแล้ว?”

เวินเหลียงตัวแข็งไปในทันที ทุกครั้งที่หายใจต้องออกแรงสุดกำลัง “สองวันนี้ยุ่งนิดหน่อยเลยยังไม่ทันดูค่ะ ในเมื่อประธานฟู่ร้อนใจ คืนนี้ฉันจะดูแล้วกัน”

ฟู่เจิงชะงัก มองเวินเหลียงอย่างเคร่งขรึมและเน้นคำ “ได้”

เวินเหลียงได้ยินการตอบรับแบบเด็ดขาด หัวใจสัมผัสรสขมยากจะทานทน “ถ้า...ฉันหมายถึงถ้า...พวกเรามีลูก คุณยังจะยืนกรานหย่าไหมคะ?”

ฟู่เจิงตอบเสียงเย็นชืด “ไม่มีถ้านี้ แต่ถึงจะมี ฉันก็จะไม่ให้เขาได้เกิดมาดูโลกหรอก”

“...ฉันเข้าใจแล้ว”

เวินเหลียงลมหายใจติดขัด อยากรีบจัดการธุระแล้วออกไป “ประธานฟู่ คุณให้แผนงานผ่านแล้วไม่ใช่เหรอคะ ทำไมจะเปลี่ยนตัวหลินเยียนหรันอีกล่ะ?”

เรื่องเล็ก ๆ อย่างนี้ ไหนเลยจะคู่ควรให้เขาที่เป็นประธานบริษัทเข้ามายุ่ง?

“ฉันต้องมีเหตุผลเปลี่ยนตัวเขาอยู่แล้ว”

เวินเหลียงกล่าวตามตรง “นับจากวันที่เอ็มคิวได้ก่อตั้ง ฉันเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด คุณแทบไม่ได้แทรกแซงความก้าวหน้าของเอ็มคิวเลย ตอนนี้คุณจะเปลี่ยนคน ยังไงก็ควรหารือกับฉันก่อนนะคะ”

เขาอยากเปลี่ยนคน นี่เป็นเรื่องที่พูดแค่คำเดียว แต่ไม่รู้จะปลอบฝั่งหลินเยียนหรันอย่างไร เธอกับลูกน้องเป็นคนจัดการเรื่องการกำหนดแผนโฆษณาและกลยุทธ์เปิดตัวโฆษณาตามลักษณะของคนที่จะเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ ตลอดจนการประสานงานเวลาของช่างภาพแบรนด์แอมบาสเดอร์ ถ้าเปลี่ยนคน ทิศทางของแบรนด์และแผนส่งเสริมการขายก็ต้องเปลี่ยนไปด้วย

ฟู่เจิงเอนหลังพิงกับพนักพิงเก้าอี้พลางนั่งไขว่ห้าง “เปลี่ยนเป็นซืออี๋”

เหมือนศีรษะโดนทุบอย่างจัง สมองเวินเหลียงดังวิ้ง ๆ อย่างว่างเปล่า ผ่านไปเนิ่นนานถึงได้สติ ถามด้วยความงุนงง “เปลี่ยนเป็นฉู่ซืออี๋เหรอ?”

“ใช่” ฟู่เจิงงอนิ้วมือเคาะกับโต๊ะดังตึก ๆ “ซืออี๋จะกลับมาทำงานในประเทศ ต้องการใช้การเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์นี้เพื่อเปิดตัว”

เวินเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึก รู้สึกว่าเพียงแม้แต่อากาศก็ยังคมกริบเหมือนใบมีด เฉือนหัวใจและปอดของเธอจนเจ็บรุนแรง
Comments (1)
goodnovel comment avatar
เปิ่น เวิ่น
ดีมากอยากอ่านต่อค่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 8

    เธอกลืนน้ำลายลงแรง ๆ ข่มความขมเฝื่อนในลำคอ “แต่ภาพลักษณ์ของฉู่ซืออี๋ไม่เข้ากับธีมผลิตภัณฑ์” ฉู่ซืออี๋ทำงานอยู่เมืองนอกสไตล์โก้หรู“นี่เป็นเรื่องของเธอ ไม่ใช่เรื่องของฉัน” ฟู่เจิงพูด “ฉันรู้ว่าเธอต้องมีวิธีแน่นอน แบรนด์แอมบาสเดอร์นี้สำคัญกับซืออี๋มาก ดังนั้นเธอต้องติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ”เวินเหลียงตัวชาไปหมด ผิวหน้าแข็งทื่อ ไม่รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้ดีฟู่เจิงให้ความสำคัญกับความสามารถของเธอขนาดนี้ แต่กลับผลักรักแรกของเขามาให้ภรรยาตัวจริงอย่างเธอด้วยความโหดเหี้ยมฟู่เจิง คุณเห็นฉันเป็นตุ๊กตาดินปั้นจริง ๆ เหรอ เสียใจเจ็บปวดไม่เป็นใช่ไหม?“ได้ ฉันจะพยายามสุดความสามารถแน่นอนค่ะ” ภายในลำคอของเวินเหลียงเหมือนมีเศษแก้วที่แตกระเนระนาดเกลื่อนพื้น แหบแห้งเต็มประดา ต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการเปล่งแต่ละคำ……ในห้องน้ำเวินเหลียงอาเจียนแห้งไม่หยุด กลับไม่มีอะไรออกมาเลยเธอลูบท้องน้อยและปลอบลูกในท้องกระจกตรงหน้าสะท้อนภาพผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีสีหน้าซีดขาว ขอบตาแดงระเรื่อเวินเหลียงวักน้ำเย็นล้างหน้าอย่างต่อเนื่องไม่เป็นไร...ไม่เป็นไรก็แค่ให้ฉู่ซืออี๋เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์เองไม่ใช

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 9

    สามปีก่อน ฟู่เจิงเคยพาฉู่ซืออี๋กลับบ้านใหญ่ตอนนั้นเธอยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ทั้งที่มหาวิทยาลัยห่างจากบ้านใหญ่มาก แต่เธอก็เดินทางกลับไปทุกวัน ซึ่งสาเหตุที่ทำก็เพื่อจะได้ไม่พลาดการมาเป็นครั้งคราวของเขาวันนั้นเธอไม่พลาดเธอเห็นฟู่เจิงแนะนำฉู่ซืออี๋กับทุกคนในฐานะแฟนสาวเห็นพวกเขาโอบกอดจูบกันที่สวนหลังบ้านกับตาเธอคิดว่าชาตินี้คงได้แต่มองดูเขาอยู่ไกล ๆ แล้ววันที่แต่งงานกับฟู่เจิง เธอยังถึงกับนึกว่าตัวเองกำลังฝันในเมื่อเป็นความฝัน ก็ต้องตื่นขึ้นสักวันและฉู่ซืออี๋ก็คือคนนั้นที่ปลุกเธอหัวใจเวินเหลียงพลันเกิดความเจ็บถี่ยิบ ก่อนจะยิ้มบางตอบ “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ คุณฉู่เฉิดฉายน่าประทับใจกว่าเดิม”เวลานี้ เธอคงเรียกคำว่า ‘พี่สะใภ้รอง’ ไม่ออกอีกแล้วฉู่ซืออี๋ยิ้มพูด “ขอบใจนะ เธอก็เหมือนกัน จริงสิ อาเหลียง เธอชอบซีดีลายเซ็นของแอลเอกซ์ไหม? เมื่อก่อนเคยได้ยินว่าเธอชอบแอลเอกซ์ เขาเป็นเพื่อนที่ฉันรู้จักตอนอยู่เมืองนอกพอดี กลับมาเที่ยวนี้เลยให้เขาเซ็นชื่อของเธอให้เป็นพิเศษเลยนะ”เวินเหลียงเหมือนถูกสายฟ้าฟาดผ่าเดี๋ยวนั้น เธอที่ไม่ว่าเจอกับเรื่องอะไรจะรักษาสีหน้าได้เสมอ วินาทีนี้กลับเหม่อ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 10

    ตอนนี้ไม่ใช่แค่คนของฟู่ซื่อหน้าตึงแล้ว แม้แต่คนของทีมฉู่ซืออี๋ก็เริ่มปั้นหน้าไม่ถูกเหมือนกัน ผู้ช่วยแอบกระตุกแขนเสื้อของหวังเหยียนใต้โต๊ะหวังเหยียนกลับเชิดหน้าเหมือนเดิม“ความหมายของหัวหน้าหวังคือ ประธานใหญ่ฟู่ไม่ได้เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อน เห็นแต่ผลประโยชน์เหรอคะ?” เวินเหลียงใจเย็นโต้กลับหวังเหยียนหน้าแข็งทื่อ “ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”ตอนนี้เอง ประตูห้องวีไอพีเปิดออก ฟู่เจิงเดินเคียงข้างฉู่ซืออี๋เข้ามาผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ชาติตระกูลมีฐานะ ผู้หญิงรูปโฉมสวยหวาน ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน พอยืนอยู่ด้วยกันแล้วก็ชวนให้คนอิจฉาถ้วนหน้าผู้จัดการผลิตภัณฑ์กระเถิบมาทางเวินเหลียง กระซิบ “ประธานฟู่กับคุณฉู่เหมาะสมกันจริง ๆ ดูท่าเราจะได้เถ้าแก่เนี้ยเพิ่มมาอีกคนแล้วนะคะ”เวินเหลียงเจ็บแปลบในใจ หน้าซีดฉีกยิ้ม พลางลุกขึ้นยืนต้อนรับพวกเขาสองคนนั่ง“ประธานฟู่ให้เกียรติจริง ๆ มาค่ะ เชิญนั่งทางนี้ ซืออี๋ เธอก็นั่งด้วยสิ” หวังเหยียนชิงตัดหน้าเวินเหลียง จัดแจงให้ฟู่เจิงนั่งกับฉู่ซืออี๋คนที่เหลือก็ลุกขึ้นยืนต้อนรับด้วย“นั่งลงเถอะ”รอจนฟู่เจิงเอ่ยปาก ทุกคนถึงจะนั่งลงเหมือนเดิมบรรยา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 11

    “ไม่”ฟู่เจิงพิงพนักเก้าอี้ นวดระหว่างคิ้ว ปิดคอมพิวเตอร์แล้วลุกขึ้นยืน “ไปกันเถอะ”พอกลับถึงบ้าน คนรับใช้ก็เตรียมมื้อค่ำไว้แล้วหลังจากกินมื้อค่ำแบบเรียบง่าย ฟู่เจิงก็เข้าไปทำงานต่อในห้องทำงานอีกเวินเหลียงนั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องรับแขกพักหนึ่ง เทน้ำอุ่นให้ตัวเอง แล้วหยิบยาจากลิ้นชักออกมากินพร้อมกับน้ำอุ่น“เธอกำลังกินยาอยู่เหรอ? เป็นอะไรไป? ไม่สบายเหรอ?”เสียงฟู่เจิงดังมาจากข้างหลังกะทันหันเวินเหลียงหัวใจหล่นตุบ หันไปมองเขาและตอบแบบใจเย็น “ช่วงนี้ท้องไส้ไม่ค่อยดีค่ะ”ฟู่เจิงเดินเข้ามาหา เทน้ำให้ตัวเองแก้วหนึ่ง “ไปหาหมอที่โรงพยาบาลหรือยัง?”เขานึกถึงข้ออ้างของเวินเหลียงบนโต๊ะอาหารตอนกลางวัน แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร“หามาแล้วค่ะ”“งั้นก็ดี ร่างกายตัวเอง ต่อไปก็ต้องดูแลเองดี ๆ”ได้ยินถ้อยคำเป็นห่วงเป็นใยจากเขา เวินเหลียงผงกศีรษะเล็กน้อย ทว่าในใจกลับรู้สึกปวดร้าว……เช้าตรู่ เวินเหลียงถูกเสียงโทรศัพท์รบกวนจนตื่นเธอลืมตาที่ขมุกขมัวทั้งสองข้างพลางควานหาโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหัวเตียง แล้วมองหน้าจอแวบหนึ่งก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”เสียงร้อนรนของผู้ช่วยดังมาจากปลายสาย “ผู้อำนวยการเวิน แ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 12

    ในฐานะที่ฟู่เจิงเป็นประธานบริษัทของฟู่ซื่อ จึงเคยโผล่หน้าในข่าวเศรษฐกิจหลายครั้ง ด้วยหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูงโปร่ง ชาติตระกูลที่สวรรค์ลำเอียงมอบให้ กอปรกับไม่มีข่าวฉาว ทำให้สะสมแฟนคลับได้กลุ่มหนึ่ง เรียกเขาว่าเป็นพระเอกในนิยายแต่กำเนิดส่วนฉู่ซืออี๋นั้น หน้าตาค่อนข้างดี ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน เคยสร้างผลงานดีที่ต่างประเทศมาก่อน ทั้งสองคนเรียกได้ว่าเป็นกิ่งทองใบหยก คู่สร้างคู่สมกอปรกับการชักนำของคลื่นใต้น้ำ ชาวเน็ตจึงพากันส่งคำอวยพร แถมยังดึงดูดแฟนคลับคู่จิ้นมาจิ้นกันได้อีกเป็นกองเดี๋ยวเดียวก็สร้างซูเปอร์ท็อปปิกคู่จิ้นขึ้นมา ซึ่งชื่อของซูเปอร์ท็อปปิกเรียกว่า ข้อโต้เถียงสามีภรรยา ‘เจิงอี๋’แค่ในเวลาสั้น ๆ แฟนคลับของซูเปอร์ท็อปปิกพุ่งทะลุหลายหมื่นคนแฟนคลับที่เป็นนักเขียนได้เขียนเรื่องราวความรักประทับใจของทั้งสองให้พวกเขาโดยเฉพาะ แฟนคลับที่เป็นนักวาดภาพก็ใช้ภาพเดิมของพวกเขาวาดรูปโปรไฟล์คู่รักฉบับการ์ตูนให้พวกเขา ส่วนพวกนักตัดต่อก็เอาซีรีส์ที่ฉู่ซืออี๋เคยเล่นตัดต่อกับข่าวเศรษฐกิจของฟู่เจิง จิ้นกันสุดฤทธิ์สุดเดชเวินเหลียงกดเข้าซูเปอร์ท็อปปิก ยังเห็นแฟนคลับคนหนึ่งเปลี่ยนชื่อ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 13

    เขานิ่งงันและเงียบครู่หนึ่งฟู่เจิงจึงเอ่ยปากเสียงหนัก “ฉันร้อนใจไปเอง ขอโทษ...”ขอโทษ...เฮอะชีวิตแต่งงานสามปี เขาเหลือไว้ให้เธอเพียงแค่คำว่าขอโทษ“เป็นฉันที่ผิดต่อเธอ เธอต้องการอะไรฉันจะชดเชยให้หมด แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับซืออี๋ เขาไม่รู้เรื่องที่ฉันแต่งงาน เธออย่าเพ่งเล็งไปที่เขา”เวินเหลียงหัวเราะแห้งนี่ก็คือฟู่เจิง สามีของเธอขอโทษเธอพร้อมข่มขู่เธอแทนฉู่ซืออี๋เวินเหลียงอ่อนล้าเต็มประดา ไม่มีอารมณ์พูดกับฟู่เจิงอีก “ตามใจคุณเถอะ”เธอสาวเท้ายาวออกจากห้องทำงานประธานบริษัทเงาหลังบอบบาง อ่อนแอ เศร้าหมองฟู่เจิงมองเงาหลังของเวินเหลียง หรี่ดวงตา ในดวงตาดำมืดทันใดได้นั้นเสียงสายเรียกเข้าดังขึ้นฟู่เจิงมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือทีหนึ่งก่อนจะรับสาย“อาเจิง คุณเห็นเรื่องคำค้นหายอดฮิตแล้วใช่ไหม ขอโทษนะคะ ถ้าฉันระวังหน่อยคงไม่โดนถ่าย” เสียงฉู่ซืออี๋ดังมาจากปลายสายพอไม่ได้ยินเสียง ฉู่ซืออี๋จึงเรียกอีก “อาเจิง?”ฟู่จึงคืนสติ “ไม่เป็นไร ผมจัดการแล้วครับ ไม่ส่งผลอะไรกับคุณหรอก”“จริงเหรอคะ? ขอบคุณมากเลยค่ะ อาเจิง คุณดีกับฉันจริง ๆ”พอวางสายก็หวังเหยียนอดสะท้อนใจไม่ได้ “แผนนี้ข

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 14

    พอถึงบ้านใหญ่ คนรับใช้เข้ามาเชิญพวกเขาเข้าไป “คุณหญิงกำลังยุ่งอยู่ในห้องครัวค่ะ พวกคุณนั่งก่อนนะคะ”ว่าแล้วแม่บ้านก็ไปยกน้ำ เสิร์ฟผลไม้ให้พวกเขาคุณย่าตระกูลฟู่เกิดในครอบครัวธรรมดา ถึงจะเสพสุขมาครึ่งชีวิต แต่ก็ยังเหมือนคนแก่ทั่วไป ชอบเลี้ยงเด็ก ชอบเข้าครัวทำอาหารและถักผ้าพันคอให้เด็ก ๆ ในบางครั้งถึงลับหลังเด็ก ๆ ตระกูลฟู่จะไม่ถูกกัน แต่ก็ยังเคารพคุณย่าท่านนี้มากเวินเหลียงถามคนรับใช้ช่วงที่เปลี่ยนรองเท้า “คุณปู่ล่ะ?”คนรับใช้ชี้ไปชั้นบน “พักผ่อนอยู่ค่ะ ช่วงนี้คุณท่านซึมมากขึ้นทุกที”เวินเหลียงกับฟู่เจิงได้ยินแล้วต่างแสดงสีหน้ากังวลธุรกิจครอบครัวของตระกูลฟู่เริ่มจากรุ่นคุณปู่และสืบทอดลงมา แต่พัฒนาใหญ่โตในสมัยที่อยู่ในมือของคุณปู่ สมัยเขาหนุ่ม ๆ จึงทำงานจนเสียสุขภาพ พออายุมากร่างกายก็ไม่สู้ดีตลอด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ายังเคยเปลี่ยนตับและกินยากดภูมิคุ้มกันเป็นประจำ“ผอ.หลินว่ายังไงบ้าง” ฟู่เจิงถามผู้อำนวยการหลินคือผู้อำนวยการโรงพยาบาลเต๋อซิง และเป็นแพทย์ประจำตัวของคุณปู่ด้วยเช่นกัน“เขาได้พยายามสุดความสามารถค่ะ”ฟู่เจิงพยักหน้าขรึมเวินเหลียงไปเป็นลูกมือคุณย่าในห้องครัว“อาเ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 15

    เวินเหลียงรีบแก้สถานการณ์โดยใช้ตะเกียบกลางคีบอาหารให้คุณปู่ “คุณปู่คะ ลองชิมมะเขือผัดเปรี้ยวหวานนี่สิคะ หนูทำเองกับมือเลยนะ เมื่อก่อนคุณปู่ชอบกินที่สุดเลย”คุณย่าก็สมทบอีกแรง “ดูสิ อาเหลียงยังจำได้ว่าคุณชอบ ฉันงอนแล้วนะ”“ยังเป็นอาเหลียงที่กตัญญู” คุณปู่ชายหยิบตะเกียบ พยักหน้าหัวเราะชอบใจ “ไม่เหมือนใครบางคนที่ไม่มีหัวใจ ดีแต่ทำให้ฉันโมโห ฉันว่านะ คงต้องให้ฉันโมโหตายก่อนเขาถึงจะพอใจ”ฟู่เจิงผู้ไม่มีหัวใจ “...”“คุณปู่คะ คุณปู่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ คุณปู่ต้องอายุยืนร้อยปีแน่ค่ะ”พ่อแม่ของเวินเหลียงหย่ากันตั้งแต่ตอนที่เธอเด็กมาก เธอถูกตัดสินยกให้พ่อ แต่ถ้าจะพูดให้ถูกคือแม่ไม่ต้องการเธอ อย่างหลายปีมานี้ แม่ก็ไม่เคยมาเยี่ยมเธอสักครั้งพ่อทำงานยุ่งมาก ตอนแรกเธออยู่กับปู่ย่าที่บ้านนอก เพียงแต่ไม่กี่ปีให้หลังปู่กับย่าก็ทยอยจากไป พ่อจึงรับเธอมาอยู่ด้วยตอนที่เธออายุสิบหก พ่อก็จากไปเหมือนกัน เธอจึงตัวคนเดียวแล้วจริง ๆ กระทั่งคุณปู่ คุณย่าในตอนนี้รับตัวเธอมา มอบความอบอุ่น มอบบ้านอีกหลังให้เธอความทุกข์ที่ครอบครัวจากไปทีละคน เธอไม่อยากสัมผัสอีกไม่มีใครหวังให้คุณปู่สุขภาพแข็งแรงอายุยืนร้อ

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status