Share

บทที่ 14

Author: ธารดารา
พอถึงบ้านใหญ่ คนรับใช้เข้ามาเชิญพวกเขาเข้าไป “คุณหญิงกำลังยุ่งอยู่ในห้องครัวค่ะ พวกคุณนั่งก่อนนะคะ”

ว่าแล้วแม่บ้านก็ไปยกน้ำ เสิร์ฟผลไม้ให้พวกเขา

คุณย่าตระกูลฟู่เกิดในครอบครัวธรรมดา ถึงจะเสพสุขมาครึ่งชีวิต แต่ก็ยังเหมือนคนแก่ทั่วไป ชอบเลี้ยงเด็ก ชอบเข้าครัวทำอาหารและถักผ้าพันคอให้เด็ก ๆ ในบางครั้ง

ถึงลับหลังเด็ก ๆ ตระกูลฟู่จะไม่ถูกกัน แต่ก็ยังเคารพคุณย่าท่านนี้มาก

เวินเหลียงถามคนรับใช้ช่วงที่เปลี่ยนรองเท้า “คุณปู่ล่ะ?”

คนรับใช้ชี้ไปชั้นบน “พักผ่อนอยู่ค่ะ ช่วงนี้คุณท่านซึมมากขึ้นทุกที”

เวินเหลียงกับฟู่เจิงได้ยินแล้วต่างแสดงสีหน้ากังวล

ธุรกิจครอบครัวของตระกูลฟู่เริ่มจากรุ่นคุณปู่และสืบทอดลงมา แต่พัฒนาใหญ่โตในสมัยที่อยู่ในมือของคุณปู่ สมัยเขาหนุ่ม ๆ จึงทำงานจนเสียสุขภาพ พออายุมากร่างกายก็ไม่สู้ดีตลอด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ายังเคยเปลี่ยนตับและกินยากดภูมิคุ้มกันเป็นประจำ

“ผอ.หลินว่ายังไงบ้าง” ฟู่เจิงถาม

ผู้อำนวยการหลินคือผู้อำนวยการโรงพยาบาลเต๋อซิง และเป็นแพทย์ประจำตัวของคุณปู่ด้วยเช่นกัน

“เขาได้พยายามสุดความสามารถค่ะ”

ฟู่เจิงพยักหน้าขรึม

เวินเหลียงไปเป็นลูกมือคุณย่าในห้องครัว

“อาเหลียง เธอออกไปพักข้างนอกเถอะ ไม่ต้องช่วยฉันหรอก ฉันทำเองได้” คุณย่าไล่เวินเหลียงออกไป

เวินเหลียงตอบ “คุณย่าคะ หนูอยู่ข้างนอกก็ไม่มีอะไรทำ มาช่วยคุณย่าดีกว่าค่ะ”

คุณย่ามองเธออย่างไม่เห็นด้วย “ทำไมจะไม่มีอะไรทำ? นั่งอยู่ข้างนอกก็คุยกับอาเจิงสิ”

พอเห็นเวินเหลียงเงียบ คุณย่าก็พูดต่อ “ทะเลาะกับอาเจิงเหรอ? เรื่องข่าวฉันเห็นแล้ว เธอวางใจนะ ฉันต้องช่วยสั่งสอนเขาแน่”

“คุณย่า ไม่ต้องห่วงหนูหรอกค่ะ เรื่องระหว่างหนูกับอาเจิง พวกเราจัดการให้เรียบร้อยเองค่ะ”

“เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ อาเจิงเห็นเธอใจดีก็เลยรังแกเธอ เด็กนั่นอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่นะ เธอคือสะใภ้ตระกูลฟู่เสมอ เด็กนั่นคิดจะหย่าต้องผ่านด่านฉันไปก่อนค่อยว่ากัน”

คุณย่ารู้ดีอยู่แก่ใจ

เวินเหลียงไม่ได้พูดอะไรอีก และไม่ได้แก้ต่างให้ฟู่เจิงด้วย

ในเมื่อเขาต้องการหย่าและบอกแล้วว่าจะอธิบายกับคุณปู่คุณย่าให้ชัดเจนที่นี่ อย่างนั้นก็ให้เขาอธิบายเองเถอะ

เวินเหลียงจะไม่ทำร้ายตัวเองโดยการช่วยเขาปกปิด และจะไม่ทำเรื่องนี้ให้เป็นประเด็น เร่งให้คุณย่าออกหน้าให้เธอ

พอถึงเวลากินข้าว คนรับใช้ขึ้นไปพยุงคุณท่านลงมาจากชั้นบน ฟู่เจิงจึงเข้าไปช่วยจับแขน

เวินเหลียงช่วยคุณย่ายกอาหารขึ้นโต๊ะทีละจาน

ฟู่เจิงพูด “ฝีมือคุณย่านี่ดีเหมือนเมื่อก่อนเลยนะครับ”

คุณย่ามองเวินเหลียงแวบหนึ่งแล้วตำหนิ “ทำไมแกไม่ชมเมียตัวเองบ้างล่ะ? เมนูพวกนี้เวินเหลียงเป็นคนทำ ฉันว่านับวันแกจะไม่เห็นเวินเหลียงอยู่ในสายตามากขึ้นทุกทีแล้วนะ”

ฟู่เจิงชะงักครู่หนึ่ง “ฝีมืออาเหลียงก็ดีครับ”

“กลบเกลื่อน” คุณย่าบ่น

ฟู่เจิง “...”

เขารู้ว่ามีเรื่องคำค้นหายอดฮิต วันนี้คุณย่าจึงเห็นเขารกหูรกตาเป็นพิเศษ

นั่งลงของข้างโต๊ะอาหาร คุณปู่กระแอมชะลูกคอ พูดอย่างไม่เร็วไม่ช้า “อาเจิง ฉันได้ยินว่านังหนูตระกูลฉู่คนนั้นกลับมาแล้วเหรอ?”

ฟู่เจิงพยักหน้าจริงจัง “กลับมาไม่นานนี้เองครับ”

“ฉันเห็นข่าวเช้าวันนี้แล้ว เมื่อก่อนพวกแกเคยคบหากัน แต่ยังไงตอนนี้ก็เลิกแล้ว แกกับอาเหลียงเป็นผัวเมียกัน ต่อไปห่าง ๆ นังหนูตระกูลฉู่นั่นหน่อย ไม่งั้นแกจะให้อาเหลียงคิดยังไง? ฉันได้ยินว่าบริษัทจะร่วมงานกับเขาด้วยเหรอ ให้อาเหลียงไปประสานงานกับเขา แกไม่ต้องเข้าไปยุ่ง”

ฟู่เจิงวางตะเกียบและมองคุณปู่ด้วยสีหน้าจริงจัง “คุณปู่ครับ ผมกะว่า...”

“แค่ก ๆ ๆ...”

คุณปู่เริ่มไอขัดจังหวะการพูดของฟู่เจิง “ตอนนั้นพ่อของอาเหลียงช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันเคยให้คำมั่นกับเขา จะดูแลอาเหลียงเหมือนลูกหลานแท้ ๆ ถึงได้เลือกให้อาเหลียงแต่งงานกับแก ก่อนแต่งงาน ฉันเคยถามแกแล้วว่าสมัครใจหรือเปล่า เป็นแกที่ตกปากรับคำเอง ฉันรู้ว่าแกเป็นลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น อาเจิง อย่าเป็นคนไม่มีสัจจะ อย่าให้ฉันต้องดูถูกแก อย่าให้ฉันเสียใจที่รับแกกลับมา”

ฟู่เจิงนิ่งเงียบ

คุณปู่พูดหนักอย่างนี้แล้ว ฟู่เจิงจึงโต้แย้งไม่ได้ แต่การเงียบของเขาก็คือการต่อต้านและยืนกรานแบบไร้เสียง

บรรยากาศตึงเครียด
Comments (3)
goodnovel comment avatar
Nxxn 1485
เป็นคนรับปากเอง แต่ สภาพพพพพ
goodnovel comment avatar
Jiraporn
อึดอัดจัง เมื่อไหร่นางเอกเราจะออกไปไกลๆจากไอ้เจิงสักที เกลียดมัน!!
goodnovel comment avatar
Hasanee Samee
สงสารนางเอกมากๆ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 15

    เวินเหลียงรีบแก้สถานการณ์โดยใช้ตะเกียบกลางคีบอาหารให้คุณปู่ “คุณปู่คะ ลองชิมมะเขือผัดเปรี้ยวหวานนี่สิคะ หนูทำเองกับมือเลยนะ เมื่อก่อนคุณปู่ชอบกินที่สุดเลย”คุณย่าก็สมทบอีกแรง “ดูสิ อาเหลียงยังจำได้ว่าคุณชอบ ฉันงอนแล้วนะ”“ยังเป็นอาเหลียงที่กตัญญู” คุณปู่ชายหยิบตะเกียบ พยักหน้าหัวเราะชอบใจ “ไม่เหมือนใครบางคนที่ไม่มีหัวใจ ดีแต่ทำให้ฉันโมโห ฉันว่านะ คงต้องให้ฉันโมโหตายก่อนเขาถึงจะพอใจ”ฟู่เจิงผู้ไม่มีหัวใจ “...”“คุณปู่คะ คุณปู่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ คุณปู่ต้องอายุยืนร้อยปีแน่ค่ะ”พ่อแม่ของเวินเหลียงหย่ากันตั้งแต่ตอนที่เธอเด็กมาก เธอถูกตัดสินยกให้พ่อ แต่ถ้าจะพูดให้ถูกคือแม่ไม่ต้องการเธอ อย่างหลายปีมานี้ แม่ก็ไม่เคยมาเยี่ยมเธอสักครั้งพ่อทำงานยุ่งมาก ตอนแรกเธออยู่กับปู่ย่าที่บ้านนอก เพียงแต่ไม่กี่ปีให้หลังปู่กับย่าก็ทยอยจากไป พ่อจึงรับเธอมาอยู่ด้วยตอนที่เธออายุสิบหก พ่อก็จากไปเหมือนกัน เธอจึงตัวคนเดียวแล้วจริง ๆ กระทั่งคุณปู่ คุณย่าในตอนนี้รับตัวเธอมา มอบความอบอุ่น มอบบ้านอีกหลังให้เธอความทุกข์ที่ครอบครัวจากไปทีละคน เธอไม่อยากสัมผัสอีกไม่มีใครหวังให้คุณปู่สุขภาพแข็งแรงอายุยืนร้อ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 16

    ตอนบ่ายขณะที่ทั้งสองคนออกมาจากบ้านใหญ่แล้วระหว่างอยู่บนรถเวินเหลียงก็พูดขึ้น “คุณคงดูท่าทีของคุณปู่ออก เขาไม่สนับสนุนให้เราหย่ากัน หลังจากนี้คุณคิดจะทำยังไงคะ?”ฟู่เจิงมองไปนอกหน้าต่าง พลันถอนหายใจ “เราเอาใบสำคัญการหย่ามาก่อนก็ได้ ปิดคุณปู่เอาไว้ แล้วหลังจากนั้นค่อย ๆ บอกเขา”เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เขาก็ยังเลือกที่จะทำแบบนี้อยู่ดี ไม่มีทีท่าจะเปลี่ยนความคิดแม้คุณปู่จะพูดจารุนแรงกับเขา แม้จะต้องปิดบังคุณปู่ ต่อต้านคุณปู่ก็ตามเวินเหลียงหายใจอย่างหนัก ทุกลมหายใจราวกับถูกมีดแทงเธอก้มหน้าแล้วส่ายหัวเงียบ ๆ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “โอเคค่ะ จะไปเอาใบสำคัญการหย่าเมื่อไรเหรอคะ?”ฟู่เจิงเลื่อนดูกำหนดการในโทรศัพท์ “หลายวันนี้ฉันค่อนข้างยุ่ง วันจันทร์หน้าก็แล้วกัน”“ได้ค่ะ”เห็นเวินเหลียงตอบอย่างไม่ลังเล ฟู่เจิงก็เม้มริมฝีปากแล้วมองเธอสองสามทีหากวิจารณ์อย่างไม่มีอคติ เวินเหลียงหน้าตาสะสวยเป็นอย่างมากหางตาดอกท้อเชิดขึ้น ดวงตาคมชัด บางครั้งก็ดูอ่อนโยนบางครั้งก็ดูดุเดือด ตอนที่ดูอ่อนโยนจะมีเสน่ห์แสนตรึงใจอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ผู้คนจมดิ่งลงไปอยู่ในนั้น ทว่าตอนที่ดูดุเดือดกลับมีคว

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 17

    เมื่อเริ่มถ่ายทำโฆษณาอย่างเป็นทางการ เวินเหลียงมาถึงสตูดิโอก่อนเวลา เธอให้พนักงานที่เป็นลูกน้องจัดการสถานที่ไม่นานช่างภาพและช่างแต่งหน้าก็มาถึงตามลำดับ ทั้งสองคนนี้ล้วนเป็นพาร์ตเนอร์เก่าของเวินเหลียง ร่วมงานกันมาหลายปี เวินเหลียงเอ่ยมาคำเดียว พวกเขาก็เข้าใจทันทีว่าเวินเหลียงต้องการผลลัพธ์แบบไหนสถานที่จัดแต่งจนใกล้จะเสร็จ เวินเหลียงเหลือบดูนาฬิกาทีหนึ่ง จวนจะเก้าโมงแล้ว อีกครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลานัด แต่ก็ยังไร้วี่แววของฉู่ซืออี๋และทีมของเธอผู้ช่วยมาเร่งเร้าไปรอบหนึ่งแล้วจูฝานช่างภาพขยับกล้องถ่ายรูปในมือเล่นไปมา พลางถอนหายใจก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ฉู่ซืออี๋นี่ช่างวางมาดใหญ่โตจริง ๆ”ถังซือซือช่างแต่งหน้าหัวเราะเยาะ แล้วพูดขึ้นว่า “ทำยังไงได้ ใครใช้ให้เขากลับมาจากเมืองนอกล่ะ? เขาอยากเล่นตัวแล้วพวกเราจะทำอะไรได้? จะไปไล่เขาออกได้ยังไง? อย่าว่าแต่พวกเราเลย ขนาดเวินเหลียงยังไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนั้นเลยด้วยซ้ำ”ใครไม่รู้บ้างว่าแอมบาสเดอร์คนนี้ประธานฟู่เป็นคนเลือกมาเองนอกเหนือเวลานี้เวินเหลียงในฐานะผู้จัดการแบรนด์ของเอ็มคิว ย่อมมีอำนาจในการสั่งเปลี่ยนคน แต่ว่าฉู่ซืออี๋คนนี้เธอเปลี่ยนไม่ได

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 18

    เสร็จสิ้นการประชุมฟู่เจิงนั่งนวดคิ้วอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ในจังหวะนี้เองเสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้นฟู่เจิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองหน้าจอทีหนึ่งก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”“อาเจิง คุณอยู่ที่บริษัทหรือเปล่าคะ? ฉันจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”ฟู่เจิงมองปฏิทินบนโต๊ะ “วันนี้ถ่ายงานเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”ฉู่ซืออี๋ทำทีอยากจะพูดแต่ก็ชะงักไป “วันนี้...วันนี้ไม่ได้ถ่ายค่ะ”“ไม่ได้ถ่ายงั้นเหรอ? ทำไมล่ะ?” ฟู่เจิงถามตอนที่เขาเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ ยังเห็นห้องทำงานของเวินเหลียงถูกล็อกเอาไว้ เห็นชัดว่าออกไปทำงานข้างนอกทุกครั้งที่มีการถ่ายโฆษณา เวินเหลียงจะไปดูที่สถานที่ถ่ายทำในเมื่อวันนี้เธอก็ออกไปสตูดิโอ ทำไมถึงไม่ได้ถ่ายล่ะ?“ตอนที่เราไปถึงสตูดิโอ จู่ ๆ อาเหลียงก็บอกกับเราว่ามีเรื่องด่วนไม่ถ่ายแล้ว พูดจบเธอก็ออกไปเลย เราเองก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น”“คงจะมีเรื่องอะไรด่วนจริง ๆ แหละมั้ง ไหน ๆ ก็ไม่ได้ถ่ายแล้ว คุณมาหาผมที่บริษัทสิ”ในสามปีนี้ ฟู่เจิงรู้ท่าทีในการทำงานของเวินเหลียงมาตลอดถ้าไม่ได้เกิดเหตุการณ์พิเศษขึ้นมาจริง ๆ เธอไม่มีทางบอกว่าไม่ถ่ายก็ไม่ถ่ายเด็ดขาดเมื่อได้ยินว่าในน้ำเสียงของ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 19

    ที่แท้ฟู่เจิงก็ตอบตกลงแล้วนี่เองทันใดนั้นเวินเหลียงก็รู้สึกน่าขันเป็นอย่างมากเพราะฉู่ซืออี๋ ฟู่เจิงถึงแทรกแซงเรื่องของเอ็มคิวครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะฉู่ซืออี๋ ฟู่เจิงจึงทำแผนของเธอพังซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทว่ากลับให้เธอมาเก็บกวาดทุกสิ่งแผนของการตลาดในก่อนหน้านี้ก็เตรียมจะลงมือทำเรียบร้อยแล้ว แต่เพราะเปลี่ยนแอมบาสเดอร์เลยต้องกลายเป็นเศษกระดาษ เขาไม่เห็นว่าเธอลงทุนลงแรงไปเท่าไร ถึงจะรักษาสถานการณ์ในตอนนี้เอาไว้ได้เขาต้องการเพียงแค่เอาใจฉู่ซืออี๋ก็พอแล้วส่วนจะกลายเป็นเรื่องวุ่นวายหรือเปล่านั้น ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวินเหลียงแล้วเขาจะมาสนใจได้ยังไง?เมื่อถังซือซือได้ยินดังนั้น ก็ยิ่งรู้สึกว่าเกินไปแล้ว “ประธานฟู่ตกลงแล้วงั้นเหรอ? ประธานฟู่สนใจเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?”ฉู่ซืออี๋หัวเราะ “คุณถังเองก็รู้ว่านี่เป็นแค่เรื่องเล็ก เพราะงั้นอาเจิงถึงบอกให้ฉันเป็นคนตัดสินใจเองได้เลย”ถังซือซือ “คุณฉู่คะ ทุกคนต่างรู้ดีว่าเรื่องเล็กสำหรับประธานฟู่ที่จริงมันสำคัญมาก ๆ ในการถ่ายทำการแต่งหน้าและทรงผมสำคัญมาก หวังว่าคุณจะเข้าใจนะคะ ฉันแค่สงสัยในตัวประธานฟู่ ว่าทำไมถึงมาสนใจเรื่องแบบนี้ด้วย?

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 20

    เวินเหลียงมองโทรศัพท์ที่อยู่บนพื้นอย่างแข็งทื่อราวกับท่อนไม้ ยืนมองอยู่นานสองนานเธอถึงค่อย ๆ ก้มลงไปเก็บมือถือขึ้นมาเวินเหลียงไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวอีกต่อไปหัวใจของฟู่เจิงลำเอียงไปตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็มีแต่จะลำเอียงไปทางฉู่ซืออี๋เรื่องเมื่อวาน ขอแค่ฟู่เจิงอยากรู้ความจริง ส่งคนไปสืบดูก็จะรู้แล้ว แต่เขาเชื่อคำพูดของฉู่ซืออี๋มากกว่าเท่านั้นนี่คือรักแรกที่ผู้ชายลืมได้ยากงั้นเหรอ?…“ผู้อำนวยการเวินคะ คุณถังกับคุณจูกำลังรอคุณอยู่ในห้องพักค่ะ”ผู้ช่วยเห็นเวินเหลียงยืนอึ้งอยู่ที่เดิม จึงเดินมาเตือนอย่างระมัดระวัง“โอเค ฉันรู้แล้ว” เวินเหลียงรีบเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะสาวเท้ายาวก้าวไปทางห้องพัก“เป็นยังไงบ้าง? ประธานฟู่ว่ายังไง?” เมื่อเห็นเวินเหลียงเข้ามา ถังซือซือก็รีบถามจูฝานเงยหน้ามองอย่างลุกลี้ลุกลนเวินเหลียงส่ายหน้าจูฝานถอนหายใจถังซือซือทอดถอนใจ “นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ ทีแรกคิดว่าประธานฟู่คือถังไท่จง [footnoteRef:1]ใครจะไปรู้ว่าจะเป็นโจวโยวอ๋อง[footnoteRef:2]” [1: ถังไท่จง คือหนึ่งในจักรพรรดิที่สร้างชื่อเสียงในราชวงศ์ถัง สร้างคุณูปการให้กับ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 21

    คนขับรถชำเลืองมองฟู่เจิงผ่านกระจกหลังสองที ก่อนจะมองตามสายตาของฟู่เจิงออกไปนอกหน้าต่าง ทันใดนั้นตาทั้งสองพลันเบิกโพลง นั่นมันคุณผู้หญิงไม่ใช่เหรอ?แล้วผู้ชายที่อยู่ข้างคุณผู้หญิงเป็นใครกัน?สวมหมวกแก๊ปและหน้ากากอนามัย ปิดบังมิดชิดขนาดนั้น แถมยังปรากฏตัวในสตูดิโอ คงจะเป็นดาราคนหนึ่งใช่ไหม?ดูท่าทางแล้วผู้ชายคนนั้นสนิทสนมกับคุณผู้หญิงอยู่ไม่น้อยคนขับรถพูดกระซิบเตือน “คุณผู้ชายครับ คุณฉู่ออกมาแล้วครับ”ฟู่เจิงตอบกลับว่า “อืม” ด้วยน้ำเสียงที่ไม่หนักและไม่เบาทีหนึ่งคนขับรถชักไม่แน่ใจอยู่นิดหน่อยว่าเขาหมายความว่ายังไง“ขับรถไปหน้าประตูสตูดิโอ” ฟู่เจิงเอ่ยขับรถไปหน้าประตูสตูดิโองั้นเหรอ แบบนั้นจะไม่ถูกคุณผู้หญิงเห็นเข้าหรือยังไง?ในใจของคนขับรถกำลังไตร่ตรอง ทว่ายังคงเชื่อฟังคำสั่งของฟู่เจิง ขับรถไปที่หน้าประตูสตูดิโอระหว่างพูดคุยกัน โจวอวี่เชิดคางขึ้น “นั่นประธานฟู่ไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงมองตามสายตาไป เห็นเพียงหน้าสตูดิโอมีรถยี่ห้อปอร์เช่รุ่นคาเยนน์สีดำคันหนึ่ง แล่นมาจอดอยู่ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ป้ายทะเบียนรถคันนั้นเป็นรถที่ฟู่เจิงใช้อยู่เป็นประจำ ฉู่ซืออี๋ยืนอยู่หน้ารถฟู่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 22

    ฟู่เจิงเงยหน้าขึ้น มองไปปราดเดียวก็เห็นเงาร่างของเวินเหลียงยืนอยู่หน้าประตูเธอยืนในทิศทางย้อนแสง สีหน้าคลุมเครือมองเห็นไม่ชัด ทว่าเขากลับมีลางสังหรณ์อย่างหนึ่ง เธอกำลังมองเขาอยู่“บังเอิญเจอฉางคงตรงทางเดิน ก็เลยมาทักทายกับทุกคนสักหน่อย” ใบหน้าของเวินเหลียงแฝงรอยยิ้มเล็กน้อย พลางกวาดสายตาไปที่ทุกคนอย่างรวดเร็ว“มากินข้าวกับเพื่อนที่นี่เหรอ?” ฟู่เจิงถาม“อืม”เจียงมู่ยิ้มพร้อมถามขึ้นว่า “เวินเหลียง ช่วงนี้กำลังยุ่งอะไรอยู่เหรอ?”“แอมบาสเดอร์ของเอ็มคิวค่ะ”เจียงมู่อึ้งไป ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่าตัวเองหยิบระเบิดขึ้นมาแล้วแต่เห็นได้ชัดว่าคนอื่นไม่รู้ ระเบิดลูกนี้นั้นหมายถึงฉู่ซืออี๋ เขาหัวเราะแล้วพูดขึ้น “แอมบาสเดอร์ก็อยู่นี่ไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงยิ้มชืด ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปที่โต๊ะ แล้วหยิบแก้วเปล่าขึ้นมารินชาให้ตัวเอง “วันนี้ไหน ๆ ก็บังเอิญได้เจอกัน ฉันขอใช้ชาแทนเหล้าดื่มให้คุณทั้งสองคนนะคะ รบกวนแล้วนะคะ วันหน้าค่อยเลี้ยงข้าวทุกคนอีกครั้งก็แล้วกันนะคะ พี่รอง ฉันขอดื่มให้คุณด้วย”“พี่รอง” สองคำนี้ เธอเรียกอย่างชัดเจนเป็นพิเศษนับตั้งแต่ทั้งสองคนแต่งงานกัน ราวกับเวินเหลียงเธอไม่เ

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status