Share

บทที่ 18

Penulis: ธารดารา
last update Terakhir Diperbarui: 2024-04-09 14:37:06
เสร็จสิ้นการประชุม

ฟู่เจิงนั่งนวดคิ้วอยู่บนพนักพิงเก้าอี้

ในจังหวะนี้เองเสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ฟู่เจิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองหน้าจอทีหนึ่งก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”

“อาเจิง คุณอยู่ที่บริษัทหรือเปล่าคะ? ฉันจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”

ฟู่เจิงมองปฏิทินบนโต๊ะ “วันนี้ถ่ายงานเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”

ฉู่ซืออี๋ทำทีอยากจะพูดแต่ก็ชะงักไป “วันนี้...วันนี้ไม่ได้ถ่ายค่ะ”

“ไม่ได้ถ่ายงั้นเหรอ? ทำไมล่ะ?” ฟู่เจิงถาม

ตอนที่เขาเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ ยังเห็นห้องทำงานของเวินเหลียงถูกล็อกเอาไว้ เห็นชัดว่าออกไปทำงานข้างนอก

ทุกครั้งที่มีการถ่ายโฆษณา เวินเหลียงจะไปดูที่สถานที่ถ่ายทำ

ในเมื่อวันนี้เธอก็ออกไปสตูดิโอ ทำไมถึงไม่ได้ถ่ายล่ะ?

“ตอนที่เราไปถึงสตูดิโอ จู่ ๆ อาเหลียงก็บอกกับเราว่ามีเรื่องด่วนไม่ถ่ายแล้ว พูดจบเธอก็ออกไปเลย เราเองก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

“คงจะมีเรื่องอะไรด่วนจริง ๆ แหละมั้ง ไหน ๆ ก็ไม่ได้ถ่ายแล้ว คุณมาหาผมที่บริษัทสิ”

ในสามปีนี้ ฟู่เจิงรู้ท่าทีในการทำงานของเวินเหลียงมาตลอด

ถ้าไม่ได้เกิดเหตุการณ์พิเศษขึ้นมาจริง ๆ เธอไม่มีทางบอกว่าไม่ถ่ายก็ไม่ถ่ายเด็ดขาด

เมื่อได้ยินว่าในน้ำเสียงของฟู่เจิงไม่มีทีท่าจะตำหนิเวินเหลียงเลยแม้แต่น้อย ฉู่ซืออี๋ที่อยู่ปลายสายก็หัวเราะเสียงเย็น ทว่ากลับพูดอย่างอ่อนโยน “ฉันเองก็เดาว่าคงเกิดเรื่องอะไรที่พิเศษขึ้นบางอย่าง จริงสิ อาเจิงฉันอยากจะขอร้องคุณเรื่องหนึ่ง”

“เรื่องอะไรเหรอ?”

“การถ่ายทำครั้งนี้ ฉันอยากพาช่างแต่งหน้าไปเอง หลายปีนี้ฉันอยู่ต่างประเทศตลอดเพิ่งจะกลับมา เลยปรับตัวไม่ได้อยู่นิดหน่อย สภาพผิวก็ไม่ได้ดีมาก ฉันกลัวว่าช่างแต่งหน้าที่นี่จะไม่เข้าใจสภาพผิว แล้วการแต่งหน้าที่ออกมาจะไม่ได้ผลอย่างที่คาดไว้ ถ่ายออกมาคงไม่สวยแน่ ๆ ช่างแต่งหน้าของฉันเข้าใจสภาพผิวฉันดีที่สุด แสดงศักยภาพออกมาได้อย่างเต็มที่มากกว่า”

ฟู่เจิงยังแอบคิดว่าเรื่องใหญ่โตอะไรกัน “เรื่องแค่นี้ คุณก็ต้องรายงานผมด้วยเหรอ?”

ทว่าอู่ซืออี๋กลับพูดว่า “เรื่องเล็กที่ไหนกันคะ? เรื่องงานไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ต้องสื่อสารกันให้ดี ตอนนี้ควรเคารพซึ่งกันและกัน เป็นความจริงใจในการร่วมงาน อาเจิง ฉันให้ความสำคัญกับการเป็นแอมบาสเดอร์ตัวนี้มาก แน่นอนว่าเลยใส่ใจกับทุกเรื่อง ถ้าฉันไม่รายงานก่อนล่วงหน้า อาจมีคนหาว่าฉันเล่นตัวก็ได้”

“คุณพูดถูก”

แม้แต่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ฉู่ซืออี๋ก็ยังมาอธิบายให้ฟู่เจิงฟัง แต่เวินเหลียงกลับไม่แจ้งเรื่องที่วันนี้ไม่ถ่ายทำให้รู้ ไม่ได้บอกให้ชัดเจน

ฟู่เจิงเชื่อมั่นในการทำงานของเวินเหลียงมาตลอด การพัฒนาของเอ็มคิวก่อนหน้านี้ฟู่เจิงก็แทบจะแทรกแซงเข้าไปช่วยน้อยมาก เขามอบอำนาจในการตัดสินใจเองให้กับเวินเหลียงมากพอตัว

เรื่องในวันนี้เขาไม่ได้รีบเอาความ

...

การถ่ายทำในวันต่อมา ฉู่ซืออี๋และทีมของเธอไม่ได้มาสายอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ

สถานที่ถ่ายทำที่จัดเตรียมไว้เมื่อวานยังไม่ได้รื้อออก

ฉู่ซืออี๋แต่งหน้าเสร็จ ทำผมเป็นทรงสวย เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เข้าไปถ่ายทำได้เลย

เพียงแต่ครั้งนี้ดันเกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว

“ผู้อำนวยการเวิน คุณรีบไปดูช่างแต่งหน้าหน่อยเถอะค่ะ” ผู้ช่วยวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาแจ้งเวินเหลียง

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?” เวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมา

“คุณฉู่พาช่างแต่งหน้ามาเอง เหมือนจะเป็นเพราะว่าปัญหาเรื่องการแต่งหน้าแล้วก็ทรงผม เลยทะเลาะกับคุณถังน่ะค่ะ”

เวินเหลียงวางนิตยสารในมือลง แล้วเดินไปทางห้องแต่งตัวทันที

เมื่อเห็นเวินเหลียง ถังซือซือก็เดินออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิด “อาเหลียง คุณมาพอดีเลย คุณฉู่พาช่างแต่งหน้ามาเอง แถมยังแต่งหน้าอะไรไม่รู้มั่วซั่วอีก คุณไปดูเองละกัน!”

เวินเหลียงเดินเข้าไป หวังเหยียนยิ้มพลางพูดขึ้นว่า “ผู้อำนวยการเวิน ขอแนะนำให้คุณรู้จักนะคะ นี่คือคุณมิร่าช่างแต่งหน้าของซืออี๋ คุณคงเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณมิร่ามาบ้างใช่ไหมคะ เธอคือช่างแต่งหน้าที่ใช้ในมิสเวิลด์”

ถังซือซือกลอกตาขาวอยู่ข้าง ๆ

“สวัสดีค่ะ” มิร่าทักทายเวินเหลียงด้วยภาษาจีน

“คุณมิร่า สวัสดีค่ะ” เวินเหลียงพยักหน้าให้มิร่า แล้วมองไปที่หวังเหยียน “หัวหน้าหวังคะ ฉันพอเข้าใจได้ว่าคุณฉู่ชินกับการใช้ช่างแต่งหน้าที่คุ้นเคยกัน แต่ทำไมถึงไม่แต่งหน้าและทำผมตามที่ขอมาล่ะคะ”

“ผู้อำนวยการเวิน คุณอย่าเพิ่งโกรธไปเลยนะคะ คุณมิร่าบอกว่า ทรงผมและการแต่งหน้าที่พวกคุณให้มามันไม่เหมาะกับซืออี๋เลย หรือว่าการออกแบบของคุณมิร่าไม่คู่ควรกับเสื้อผ้าของพวกคุณงั้นเหรอคะ?”

เวินเหลียงยังไม่ทันได้พูด ถังซือซือก็ก้าวขึ้นมาอย่างอดรนทนไม่ไหว ก่อนจะพูดอย่างเดือดดาลว่า “ผู้จัดการหวัง นี่มันไม่ใช่ปัญหาเรื่องความจริงใจหรือเรื่องเหมาะสมไม่เหมาะสมเลย! การแต่งหน้าและทรงผมของคุณมิร่าไม่แมตช์กับธีมหลักของการถ่ายทำในวันนี้ แล้วจะเอาไปใช้ในโฆษณาได้ยังไง?”

หวังเหยียนยิ้มเล็กน้อย “คุณถังพูดมาแบบนี้ ตอนนี้ที่โฆษณาของแอมบาสเดอร์ต้องการไม่ใช่จำนวนแฟนคลับหรอกเหรอคะ? แรงดึงดูดของซืออี๋อยู่ตรงนี้นี่ไง ขอแค่สวยแฟนคลับก็จะสั่งออเดอร์ มันเกี่ยวกับทรงผมมากขนาดไหนกันเชียว?”

ถังซือซือยังอยากโต้กลับ แต่เวินเหลียงห้ามไว้ เธอพูดกับหวังเหยียนว่า “หัวหน้าหวังคะ ฉันหวังว่าพวกคุณจะเข้าใจ สิ่งสำคัญของเรื่องนี้คือความสัมพันธ์ในการร่วมมือของทั้งสองฝ่าย! ตามสัญญา ในการถ่ายทำโฆษณา คุณฉู่ควรให้ความร่วมมือกับทางเรา ยิ่งพวกคุณเปลี่ยนการแต่งหน้าและทรงผมโดยพลการ ก็ยิ่งต้องหารือกับเราก่อน”

จังหวะนี้เองจู่ ๆ ฉู่ซืออี๋ก็เดินหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ยว่า “อาเหลียง ขอโทษจริง ๆ นะ ที่ลืมบอกเธอ แต่ว่าเมื่อวานฉันบอกเรื่องนี้กับอาเจิงแล้ว เขาเองก็ตอบตกลงด้วย”

เวินเหลียงฉงน

เธอเผยอปาก ราวกับกลืนทรายลงไปในลำคออย่างนั้น เสียงแหบแห้งจนพูดไม่ออก

ทันใดนั้นก็ไร้คำพูดไร้คำตอบอยู่เล็กน้อย

การต่อสู้ด้วยเหตุด้วยผลเมื่อครู่ ในสายตาของคนอื่นแล้วราวกับเป็นตัวตลกอย่างไรอย่างนั้น
Komen (3)
goodnovel comment avatar
Anchalee Olsen
เข้มข้น มาก อ่านสนุก
goodnovel comment avatar
Patamawadee Klampaiboon Thanasubtong
ทำไมย้อนกลับมาตอนเดิม
goodnovel comment avatar
Hathaigan Khamin
คือพระเอกมึงเป็นประธานได้ไงอะ ดูสิ้นคิดมาก ทำไรไม่ประสานกันคือ… บริษัทล่มไปเลยไป
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 19

    ที่แท้ฟู่เจิงก็ตอบตกลงแล้วนี่เองทันใดนั้นเวินเหลียงก็รู้สึกน่าขันเป็นอย่างมากเพราะฉู่ซืออี๋ ฟู่เจิงถึงแทรกแซงเรื่องของเอ็มคิวครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะฉู่ซืออี๋ ฟู่เจิงจึงทำแผนของเธอพังซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทว่ากลับให้เธอมาเก็บกวาดทุกสิ่งแผนของการตลาดในก่อนหน้านี้ก็เตรียมจะลงมือทำเรียบร้อยแล้ว แต่เพราะเปลี่ยนแอมบาสเดอร์เลยต้องกลายเป็นเศษกระดาษ เขาไม่เห็นว่าเธอลงทุนลงแรงไปเท่าไร ถึงจะรักษาสถานการณ์ในตอนนี้เอาไว้ได้เขาต้องการเพียงแค่เอาใจฉู่ซืออี๋ก็พอแล้วส่วนจะกลายเป็นเรื่องวุ่นวายหรือเปล่านั้น ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวินเหลียงแล้วเขาจะมาสนใจได้ยังไง?เมื่อถังซือซือได้ยินดังนั้น ก็ยิ่งรู้สึกว่าเกินไปแล้ว “ประธานฟู่ตกลงแล้วงั้นเหรอ? ประธานฟู่สนใจเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?”ฉู่ซืออี๋หัวเราะ “คุณถังเองก็รู้ว่านี่เป็นแค่เรื่องเล็ก เพราะงั้นอาเจิงถึงบอกให้ฉันเป็นคนตัดสินใจเองได้เลย”ถังซือซือ “คุณฉู่คะ ทุกคนต่างรู้ดีว่าเรื่องเล็กสำหรับประธานฟู่ที่จริงมันสำคัญมาก ๆ ในการถ่ายทำการแต่งหน้าและทรงผมสำคัญมาก หวังว่าคุณจะเข้าใจนะคะ ฉันแค่สงสัยในตัวประธานฟู่ ว่าทำไมถึงมาสนใจเรื่องแบบนี้ด้วย?

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 20

    เวินเหลียงมองโทรศัพท์ที่อยู่บนพื้นอย่างแข็งทื่อราวกับท่อนไม้ ยืนมองอยู่นานสองนานเธอถึงค่อย ๆ ก้มลงไปเก็บมือถือขึ้นมาเวินเหลียงไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวอีกต่อไปหัวใจของฟู่เจิงลำเอียงไปตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็มีแต่จะลำเอียงไปทางฉู่ซืออี๋เรื่องเมื่อวาน ขอแค่ฟู่เจิงอยากรู้ความจริง ส่งคนไปสืบดูก็จะรู้แล้ว แต่เขาเชื่อคำพูดของฉู่ซืออี๋มากกว่าเท่านั้นนี่คือรักแรกที่ผู้ชายลืมได้ยากงั้นเหรอ?…“ผู้อำนวยการเวินคะ คุณถังกับคุณจูกำลังรอคุณอยู่ในห้องพักค่ะ”ผู้ช่วยเห็นเวินเหลียงยืนอึ้งอยู่ที่เดิม จึงเดินมาเตือนอย่างระมัดระวัง“โอเค ฉันรู้แล้ว” เวินเหลียงรีบเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะสาวเท้ายาวก้าวไปทางห้องพัก“เป็นยังไงบ้าง? ประธานฟู่ว่ายังไง?” เมื่อเห็นเวินเหลียงเข้ามา ถังซือซือก็รีบถามจูฝานเงยหน้ามองอย่างลุกลี้ลุกลนเวินเหลียงส่ายหน้าจูฝานถอนหายใจถังซือซือทอดถอนใจ “นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ ทีแรกคิดว่าประธานฟู่คือถังไท่จง [footnoteRef:1]ใครจะไปรู้ว่าจะเป็นโจวโยวอ๋อง[footnoteRef:2]” [1: ถังไท่จง คือหนึ่งในจักรพรรดิที่สร้างชื่อเสียงในราชวงศ์ถัง สร้างคุณูปการให้กับ

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 21

    คนขับรถชำเลืองมองฟู่เจิงผ่านกระจกหลังสองที ก่อนจะมองตามสายตาของฟู่เจิงออกไปนอกหน้าต่าง ทันใดนั้นตาทั้งสองพลันเบิกโพลง นั่นมันคุณผู้หญิงไม่ใช่เหรอ?แล้วผู้ชายที่อยู่ข้างคุณผู้หญิงเป็นใครกัน?สวมหมวกแก๊ปและหน้ากากอนามัย ปิดบังมิดชิดขนาดนั้น แถมยังปรากฏตัวในสตูดิโอ คงจะเป็นดาราคนหนึ่งใช่ไหม?ดูท่าทางแล้วผู้ชายคนนั้นสนิทสนมกับคุณผู้หญิงอยู่ไม่น้อยคนขับรถพูดกระซิบเตือน “คุณผู้ชายครับ คุณฉู่ออกมาแล้วครับ”ฟู่เจิงตอบกลับว่า “อืม” ด้วยน้ำเสียงที่ไม่หนักและไม่เบาทีหนึ่งคนขับรถชักไม่แน่ใจอยู่นิดหน่อยว่าเขาหมายความว่ายังไง“ขับรถไปหน้าประตูสตูดิโอ” ฟู่เจิงเอ่ยขับรถไปหน้าประตูสตูดิโองั้นเหรอ แบบนั้นจะไม่ถูกคุณผู้หญิงเห็นเข้าหรือยังไง?ในใจของคนขับรถกำลังไตร่ตรอง ทว่ายังคงเชื่อฟังคำสั่งของฟู่เจิง ขับรถไปที่หน้าประตูสตูดิโอระหว่างพูดคุยกัน โจวอวี่เชิดคางขึ้น “นั่นประธานฟู่ไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงมองตามสายตาไป เห็นเพียงหน้าสตูดิโอมีรถยี่ห้อปอร์เช่รุ่นคาเยนน์สีดำคันหนึ่ง แล่นมาจอดอยู่ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ป้ายทะเบียนรถคันนั้นเป็นรถที่ฟู่เจิงใช้อยู่เป็นประจำ ฉู่ซืออี๋ยืนอยู่หน้ารถฟู่

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 22

    ฟู่เจิงเงยหน้าขึ้น มองไปปราดเดียวก็เห็นเงาร่างของเวินเหลียงยืนอยู่หน้าประตูเธอยืนในทิศทางย้อนแสง สีหน้าคลุมเครือมองเห็นไม่ชัด ทว่าเขากลับมีลางสังหรณ์อย่างหนึ่ง เธอกำลังมองเขาอยู่“บังเอิญเจอฉางคงตรงทางเดิน ก็เลยมาทักทายกับทุกคนสักหน่อย” ใบหน้าของเวินเหลียงแฝงรอยยิ้มเล็กน้อย พลางกวาดสายตาไปที่ทุกคนอย่างรวดเร็ว“มากินข้าวกับเพื่อนที่นี่เหรอ?” ฟู่เจิงถาม“อืม”เจียงมู่ยิ้มพร้อมถามขึ้นว่า “เวินเหลียง ช่วงนี้กำลังยุ่งอะไรอยู่เหรอ?”“แอมบาสเดอร์ของเอ็มคิวค่ะ”เจียงมู่อึ้งไป ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่าตัวเองหยิบระเบิดขึ้นมาแล้วแต่เห็นได้ชัดว่าคนอื่นไม่รู้ ระเบิดลูกนี้นั้นหมายถึงฉู่ซืออี๋ เขาหัวเราะแล้วพูดขึ้น “แอมบาสเดอร์ก็อยู่นี่ไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงยิ้มชืด ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปที่โต๊ะ แล้วหยิบแก้วเปล่าขึ้นมารินชาให้ตัวเอง “วันนี้ไหน ๆ ก็บังเอิญได้เจอกัน ฉันขอใช้ชาแทนเหล้าดื่มให้คุณทั้งสองคนนะคะ รบกวนแล้วนะคะ วันหน้าค่อยเลี้ยงข้าวทุกคนอีกครั้งก็แล้วกันนะคะ พี่รอง ฉันขอดื่มให้คุณด้วย”“พี่รอง” สองคำนี้ เธอเรียกอย่างชัดเจนเป็นพิเศษนับตั้งแต่ทั้งสองคนแต่งงานกัน ราวกับเวินเหลียงเธอไม่เ

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 23

    ราวกับเสียบมีดแทงเข้าไปในหัวใจเธอด้วยมือตัวเอง“เวินเหลียง ก็แค่ดื่มคารวะพี่สะใภ้รองของเธอเองไม่ใช่เหรอ?”“นี่จะเป็นไรไป?”“คุณฉู่เป็นคนดีเข้าใจหัวอกคนอื่น ดื่มคารวะพี่สะใภ้จะเป็นไรไป?”สีหน้าของเวินเหลียงตึงเครียด เธอเม้มมุมปาก ก่อนจะเดินหน้าไปหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะขึ้นมา แล้วยกดื่มในรวดเดียวต่อหน้าฉู่ซืออี๋ เธอวางแก้วเหล้าลง จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปโดยไม่พูดไม่จา“ไม่แม้แต่จะเรียกพี่สะใภ้รองเลย” ลู่ฉางคงหัวเราะพลางส่ายหน้า“สงสัยคงคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูตระกูลฟู่ไปแล้วจริง ๆ ไม่นึกเลยว่าจะกล้าสะบัดหน้ากับอาเจิง”“ตอนนี้มีที่ให้เธอยืนในบริษัทฟู่ซื่อก็ดีมากแล้ว คุณฉู่เป็นถึงนายหญิงในอนาคตของฟู่ซื่อ ไม่นึกเลยว่าเธอจะไม่เห็นอยู่ในสายตา อาเจิงหรือว่านายอยากจะดูคุณฉู่ต้องน้อยเนื้อต่ำใจไปทั้งอย่างนี้?”“อะแฮ่ม” เจียงมู่กระแอม มองสีหน้าของฟู่เจิงที่ยิ่งเคร่งขรึมขึ้นเรื่อย ๆ “พวกนายเลิกพูดกันได้แล้ว”เมื่อทุกคนเห็นว่าสีหน้าของฟู่เจิงไม่สบอารมณ์เอาซะเลย ก็คิดว่าฟู่เจิงไม่พอใจเวินเหลียง คนที่เหลือจึงไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกแต่มีอยู่คนหนึ่ง กำลังประมาณการคิดจะฉวยโอกาสเอาใจฟู่เจิงกับฉู่ซือ

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 24

    “กลับมาแล้วเหรอ?” ฟู่เจิงถามขึ้นเวินเหลียงมองหน้าตรง ไม่สนใจใด ๆ เธอขึ้นไปชั้นบนเลยนัยน์ตาของฟู่เจิงเคร่งขรึม สายตามองตามเงาร่างของเธอไป จนกระทั่งเงาร่างของเธอหายไปตรงปลายบันไดฟู่เจิงนั่งอยู่ชั้นล่างครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นตรงดิ่งไปยังห้องนอนที่อยู่ชั้นบนเลย เขาเปิดประตู ไม่เห็นใครในห้องนอน ได้ยินเพียงเสียงน้ำไหลซู่ ๆ ในห้องน้ำ เวินเหลียงกำลังอาบน้ำอยู่ลูกกระเดือกของฟู่เจิงขยับขึ้นลง เขาคลายคอเสื้อ แล้วหยิบผ้าคลุมอาบน้ำออกมาจากตู้เสื้อผ้า ก่อนจะไปล้างหน้าล้างตาอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอกฟู่เจิงกลับมาจากด้านนอก เจอเข้ากับเวินเหลียงที่ออกมาจากในห้องน้ำพอดีเธอลืมหยิบชุดนอนไป เป่าผมจนแห้งกึ่งหนึ่งแล้ว บนตัวห่อหุ้มเอาไว้ด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว ห้อยลงมาจากหน้าอกปกปิดสะโพกเอาไว้พอดิบพอดี ลำคองดงาม ไหล่ทั้งสองข้างกลมมนเล็กเรียว ส่วนที่ถูกผ้าขนหนูปกปิดเอาไว้ ค่อนข้างกลมกลึงเย้ายวน ฟู่เจิงราวกับยังสามารถหวนนึกถึงการสัมผัสพวกมันด้วยมือออก ต้นขาเรียวยาวขาวผ่องเปลือยเปล่าอยู่ด้านนอก ผิวขาวราวกับนม เนียนอย่างกับแพรต่วนทั้งสองคนสบตากันทันใดนั้นเวินเหลียงก็เบนสายตาออก ก่อนจะเดินไปหยิบชุด

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 25

    “คุณจะไปห้องรับแขกไม่ใช่เหรอ? รีบไปเร็วเข้าสิ!”เวินเหลียงรีบเก็บผ้าขนหนูขึ้นมา แล้วเอามือปิดหน้าอกเอาไว้เมื่อเงยหน้าขึ้นมา ก็สบเข้ากับนัยน์ตาดำขลับลึกซึ้งทั้งสองของฟู่เจิง ล้ำลึกอย่างกับจะกลืนกินเธอเข้าไปอย่างนั้นเวินเหลียงอึ้งไปใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าค่อย ๆ เข้ามาใกล้ขึ้น ลมหายใจอุ่นรดอยู่บนดวงหน้าของเธอเธอหลับตาลงอย่างไม่อาจควบคุมได้ขณะหลับตาก็รับรู้ได้ว่าตรงหน้ามืดมน ถูกบดบังแสงเอาไว้ทว่ากลับไม่ประทับจูบลงมาสักทีเวินเหลียงจึงลืมตาขึ้นมาทว่าฟู่เจิงถอยหลังออกไปหลายก้าวตั้งนานแล้ว “ขอโทษนะ ฉันจะไปห้องรับแขกแล้ว เธอก็รีบพักผ่อนเร็ว ๆ ก็แล้วกัน”เขายืนอยู่นอกประตู หลับตาลง พยายามสลัดภาพเมื่อครู่ที่อยู่ในหัวออกไปเขาเกือบจะจูบเธอแล้วเชียวเขาบ้าไปแล้วจริง ๆเดี๋ยวเขาก็จะหย่ากับเวินเหลียงและจะได้ไปคบกับซืออี๋แล้ว แตะต้องตัวเวินเหลียงอีกได้ยังไงกัน...เขาปลอบตัวเอง เรือนร่างของเวินเหลียงยั่วยวน ยืนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าเขา และเขาก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง มีการตอบสนองทางสรีระก็เป็นเรื่องปกติฟู่เจิงนวดระหว่างคิ้ว…ได้ยินเสียงปิดประตูหนัก เวินเหลียงยืนแข็งทื่ออยู่ท

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 26

    เวินเหลียงรีบหลับตาลงโดยพลัน ทำทีแกล้งเป็นหลับจงมองไม่เห็นเธอ จงมองไม่เห็นเธอ จงมองไม่เห็นเธอ เธอแอบคิดอยู่ในใจทว่าร่างกายกลับสั่นหงึกเล็กน้อย เผยความรู้สึกของเธอออกไปอย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องสงสัยเลยเสียงฝีเท้าของชายหนุ่มใกล้เข้ามาเรื่อย ๆเขาเดินมาทางเตียงหัวใจของเวินเหลียงเต้นระรัวแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้วทันใดนั้นเธอก็เย็นวาบไปทั้งตัว ผ้าห่มถูกเลิกออกเวินเหลียงตกใจจนแข็งทื่อไปในฉับพลัน เธอหลับตาปี๋ สองขาเหยียดตรง คิดอยู่ในใจเงียบ ๆ ฉันหลับอยู่ ฉันหลับอยู่ขอแค่ฉันไม่เห็นหน้าเขา เขาก็จะไม่ฆ่าฉัน“ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้หลับ ลืมตามามองฉันสิ ไม่งั้นข่มขืนเสร็จแล้วฆ่าทิ้งแน่” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูเวินเหลียงในหัวของเวินเหลียงว่างเปล่า เธอลืมตาขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉันลืมตาแล้ว คุณอย่าฆ่าฉันนะ คุณอย่าฆ่า...”พูดไปได้ครึ่งหนึ่ง เธอเห็นใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างชัดเจนถ้าไม่ใช่ฟู่เจิงแล้วจะเป็นใครไปได้?สีหน้าของเวินเหลียงแข็งทื่อไปหมด บนดวงหน้ามีความกลัวอยู่เล็กน้อย ทำอะไรไม่ถูกนิดหน่อย และมีความอิหลักอิเหลื่อบางส่วนเธอลืมไปเสียสนิทว่าฟู่เ

    Terakhir Diperbarui : 2024-04-09

Bab terbaru

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

DMCA.com Protection Status