ซูซูศิษย์พรสวรรค์สำนักกระบี่เมฆาถูกเพื่อนร่วมอาจารย์ทำให้ตาย แต่วิญญาณของซูซูกลับล่องลอยไปเข้าร่างเด็กน้อยชื่อเดียวกัน เธอยอมสลายความแค้นจากมิติเดิมมาเป็นเด็กน้อยซูซูที่มีภารกิจตามหาครอบครัวในมิติใหม่
View Moreซูซูหยุดม้าที่หน้าห้องโถงรับแขกของจวนก่อนจะกระโดดลงไปพร้อมรอยยิ้มเต็มใบหน้า นางมองเห็นทุกคนกำลังนั่งรอนางอยู่จริง ๆ ยิ่งทำให้ซูซูในตอนนี้ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่บาดแผลแม้แต่นิดเดียว นางสั่งบ่าวให้พาม้าของนางไปพักผ่อนก่อนที่จะวิ่งปรื๋อเข้าไปในห้องโถงรับแขกอย่างรวดเร็ว ซูซูกระโดดเข้าไปกอดท่านแม่พร้อมกับหอมแก้มนางไปมาอย่างซุกซน ทำเอามู่อิงเอ๋อได้แต่หัวเราะบุตรสาวสุดที่รักของนางที่ชอบกลั่นแกล้งนางเช่นนี้ หลังจากที่ซูซูหอมแก้มท่านแม่จนชื่นใจแล้ว นางที่ถูกท่านแม่ตีเข้าที่บาดแผลโดยไม่ได้ตั้งใจถึงกับร้องออกมาโอ้ย!!!“อะไร! ลูกแม่เป็นอะไร แม่ขอโทษลูก ไหนเจ้ามาให้แม่ดูสิว่าเจ้าเป็นอะไร” ความจริงฟางเซียนหลงกับฟางฉือห่าวนั้นเห็นเลือดที่แขนของซูซูตั้งแต่นางวิ่งเข้ามาแล้ว เพียงแต่พวกเขาไม่อยากให้มู่อิงเอ๋อตกใจจึงไม่ได้พูดออกมา ตอนนี้พวกเขาเองก็อยากร
ทหารรายงานอ๋องเฉิงว่าท่านกุนซือมาถึงแล้ว อ๋องเฉิงจึงออกจากกระโจมไปคุยกับฟางฉือห่าวเรื่องที่พระองค์คิดเอาไว้ และแน่นอนว่าฟางฉือห่าวขอวันลากับพระองค์จริง ๆ อ๋องเฉิงอนุญาตให้สหายลาได้หนึ่งวันโดยไม่อิดออด พระองค์รู้ดีว่าสหายตนนั้นคลั่งรักน้องสาวมากขนาดไหน นี่ก็หลายสัปดาห์แล้วที่นางแต่งงานเข้าไปอยู่ในจวนอ๋อง นอกจากวันเยี่ยมบ้านเดิมแล้ว ซูซูก็ยังไม่ได้กลับบ้านเดิมอีกเลย จึงทำให้ฟางฉือห่าวผู้คิดถึงรอยยิ้มซุกซนของน้องสาวอดรนทนไม่ไหวที่จะต้องขอลาไปอยู่เป็นเพื่อนนางสองวันต่อมา ซูซูที่ส่งอ๋องเฉิงออกไปทำงานหลังทานอาหารร่วมกันแล้วก็สั่งคนไปนำม้าของนางมาทันที วันนี้ซูซูแต่งกายด้วยชุดชาวยุทธที่นางไม่ได้ใส่เสียนานตั้งแต่เข้าจวนอ๋องมา แม่นมฉู่ได้แต่บอกให้พระชายาระมัดระวังในการเดินทางเหมือนดังเช่นสามีนางที่กำชับก่อนออกไปทำงาน“ข้ารู้แล้วน่าแม่นมฉู่ ท่านอย่าได้กังวลมากนักเลย ข้าเป็นพระชายาจวนอ๋องนะ ไม่ใช่คุ
อ๋องเฉิงเดินมาถึงหน้าห้องทรงงานแล้วขันทีก็ขานบอกทันที ฮ่องเต้ที่มีขันทีวิ่งมารายงานก่อนหน้านี้จึงบอกให้หลานชายเข้าไปได้ หลังทำความเคารพเสด็จลุงของตนเองแล้ว ฮ่องเต้ก็สั่งให้เขาลุกขึ้นตามสบาย“วันนี้หลานมีเรื่องสำคัญอันใดจึงได้เข้ามาหาลุงได้ในเวลานี้”“กระหม่อมส่งคนติดตามคนของฮูหยินใหญ่จวนเสนาบดีหลานแล้วได้รับข่าวว่าอีกสองวันจะมีนักฆ่าจำนวนมากมายังเมืองหลวงพะย่ะค่ะ หลานจึงอยากให้เสด็จลุงสั่งการกองกำลังรักษาเมืองให้ล้อมจับพวกเขาระหว่างที่พวกเขาลงมือกับพระชายาของหลานพะย่ะค่ะ”“หืม… นี่นางถึงขนาดจ้างนักฆ่าจำนวนมากเลยหรือ? เช่นนั้นลุงจะสั่งการแม่ทัพของกองกำลังรักษาเมืองให้รับคำสั่งจากเจ้าก็แล้วกัน แต่เรื่องนี้เราจะให้ใครรู้ไม่ได้เป็นอันขาด เจ้าให้แม่ทัพรักษาเมืองเปลี่ยนการแต่งกายเป็นชาวเมืองทั่วไปแล้วค่อยซุ่มจับคนเหล่านั้นดีหรือไม่”“ใช่พะย่ะค่ะเสด็จลุง นางต้องการให้ซูซูตายให้
ซูซูแปลกใจไม่น้อยที่สามีกลับมาเร็วถึงขนาดนี้ นางที่กำลังตรวจทรัพย์สินอยู่จึงได้เลิกทำงานแล้วเดินไปช่วยถอดเสื้อตัวนอกออกให้อ๋องเฉิง“เหตุใดจึงได้กลับเร็วนักเล่าเพคะ”“ไม่มีอะไร แค่คิดถึงภรรยาน่ะ”“เฮ้อ… ทำเป็นเล่นอีกแล้วท่านน่ะ บอกมาเลยว่ามีอะไรหรือเปล่า”“ไม่มีจริง ๆ ข้าเพียงแค่อยากพักบ้างเท่านั้นเอง ทำงานมาหลายวันติดต่อกันแล้ว”“อืม… เช่นนั้นท่านก็เข้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจะให้คนยกของว่างกับน้ำชาเข้าไปให้ ท่านอยากอาบน้ำก่อนหรือไม่?”“อาบสักหน่อยก็ดี ข้าขี่ม้ามาตัวเลอะฝุ่นไปหมด”“ตกลง เดี๋ยวข้าสั่งบ่าวนำน้ำเข้าไปให้ทีหลัง ท่านไปนั่งพักเสียก่อนเถอะ”“ขอบคุณภรรยา จุ๊บ”
ซูซูที่องครักษ์ของอ๋องเฉิงมารายงานว่าเขาจะกลับค่ำก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก นางยังจัดการเรื่องทรัพย์สินไม่เสร็จเลยเพราะทรัพย์สินเหล่านี้มีมากมายเกินกว่าที่จะจัดการเสร็จได้ภายในสามสี่วัน“แม่นมฉู่ เจียงเหม่ย เจียงฮวาออกไปกินข้าวเถอะ กินเสร็จค่อยมาเก็บสำรับอาหารของข้าก็แล้วกัน วันนี้ข้าอยากพักผ่อนเร็วสักหน่อย ถึงแม้ท่านอ๋องจะกลับค่ำก็ไม่เป็นไร”“เพคะพระชายา” ทั้งสามคนที่สั่งบ่าวนำอาหารมารอท่านอ๋องกับพระชายาแต่แรกจึงได้แต่ชวนกันออกไปกินอาหารเย็นในห้องข้างของพวกนางเหมือนดังทุกวัน ตอนนี้แม่นมฉู่สนิทสนมกับเด็กเจียงเหม่ยและเจียงฮวามากขึ้นไม่น้อย นางชอบที่เด็กสองคนนี้เรียนรู้กฎเกณฑ์ได้ดี และมีมารยาทมากกว่าบ่าวรับใช้ทั่วไปเสียอีก คืนนั้นอ๋องเฉิงหลังทานอาหารกันเสร็จแล้ว ฮ่องเต้ก็ชวนหลานชายดื่มอีกเล็กน้อยก่อนจะส่งหลานชายกลับออกจากห้องทรงงานไปใ
“ขอบใจเจ้ามากที่บอกกล่าวรายละเอียดให้พวกเราทราบ ครอบครัวโจว พวกเจ้ามีอะไรจะแก้ต่างจากที่พยานหูเอ้อบอกออกมาหรือไม่” เสนาบดีหันไปสอบถามครอบครัวโจวที่ยังคงพากันนั่งตัวสั่นอย่างหวาดกลัวความผิด หยวนปิงไม่คิดว่าคนของตระกูลฟางจะมีความสามารถสืบเรื่องราวได้อย่างกับตาเห็น แต่นางไม่คิดที่จะยอมรับความผิดง่าย ๆ ด้วยคิดว่าหากต้องการพยานเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านนั้น จะต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าที่พยานเหล่านั้นจะเดินทางมาถึงเมืองหลวง“ข้าไม่ได้ทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ เขาพูดโกหก บ้านข้าเลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำนางมาเป็นอย่างดีเจ้าค่ะ ส่วนที่เขาบอกว่านางหาเงินเองตั้งแต่สิบขวบก็ไม่จริงเจ้าค่ะ เป็นพวกข้าที่ให้เงินนางออกมาตามหาครอบครัวเจ้าค่ะ”ปัง!!!“นี่เจ้ายังกล้าโกหกอีกหรืออย่างไร! เจ้าคิดว่าข้ากับท่านอ๋องจะเชื่อคำพูดของเจ้าได้อีกหรือแม่เฒ่าโจว หูเอ้อ เจ้ามีหลักฐานอะไรเพิ่มเติมหรือไม่ว่าเรื่องที่เจ้าเพิ่งกล่าวมานั้นเป็นเรื
หลังจากหลานเสี่ยวชิงนิ่งคิดไม่นานนัก นางได้แต่คับแค้นใจที่บ่าวของนางเปิดเผยเรื่องที่นางทำเช่นนี้ ในเมื่อนางโกหกไม่ได้แล้ว หลานเสี่ยวชิงจึงใช้น้ำตาว่ากล่าวต่อหน้าอ๋องเฉิงเพื่อขอความเมตตาแทน“ฮึก… ท่านอ๋องเพคะ ที่หม่อมฉันทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้ท่านอ๋องเห็นธาตุแท้ของพระชายานะเพคะ นางไม่ใช่คนดีอย่างที่ท่านอ๋องคิด อีกอย่าง ที่ข้าทำไปก็ด้วยความรักที่บริสุทธิ์ที่มีต่อท่านอ๋องนะเพคะ ขอท่านอ๋องได้โปรดเมตตาเสี่ยวชิงด้วยเพคะ ฮือ…” หลานเสี่ยวชิงก้มลงทำทีเป็นร้องไห้คำนับให้กับอ๋องเฉิง แต่อ๋องเฉิงที่เบื่อการเสแสร้งพวกนี้มาแต่ไหนแต่ไรมีหรือจะสงสารนาง ตรงกันข้ามที่เขายิ่งเกลียดนางเข้าไปใหญ่“ฮึ ในที่สุดเจ้าก็ยอมรับแล้วสินะว่าเป็นคนว่าจ้างคนกลุ่มนี้มาสร้างเรื่องเสื่อมเสียให้กับพระชายาของข้า และเจ้าอย่าได้เอาการกระทำเลว ๆ ของเจ้ามาอ้างว่าทำเพราะรักข้า ข้าฟังแล้วอยากจะอ้วก เสนาบดีกรมอาญา เจ้าจะตัด
ปัง!!! เสียงเสนาบดีกรมอาญาทุบไม้ในมือดังกังวานไปทั่วห้องโถงตัดสินคดี จนทำเอาหลานเสี่ยวชิงถึงกับสะดุ้งอย่างหวาดกลัว“ข้ายังไม่ได้ถามเจ้า เจ้าไม่มีสิทธิแทรกเรื่องราวที่ข้ากำลังสอบสวน หากเจ้ายังทำเช่นนี้อีกครั้ง ข้าจะลงโทษโบยเจ้าที่ขัดขวางการสืบสวน”“ข้าขออภัยท่านเสนาบดี เป็นเพราะข้าถูกกล่าวหา จึงทำให้ข้าต้องแก้ต่างออกมาเจ้าค่ะ ต่อไปข้าจะไม่แทรกการสอบสวนของท่านอีกเจ้าค่ะ”“เอาล่ะ เจ้าเล่าต่อไปสิว่าเหตุใดคุณหนูหลานจึงต้องการจ้างพวกเจ้าทำเรื่องเหล่านี้”“ขอรับ เท่าที่ครอบครัวข้าแอบได้ยินมา นี่เป็นเพราะคุณหนูผู้นี้หลงรักท่านอ๋องและต้องการแทนที่ตำแหน่งพระชายาขอรับ พวกเราที่เป็นเพียงชาวบ้านยากจน พอมีคนมาจ้างด้วยเงินจำนวนมากเช่นนี้ก็จำใจต้องทำตามที่นางสั่งขอรับ อีกทั้งนางยังข่มขู่พวกข้าด้วยว่านางเป็นถึงบุตรสาวเสนาบดีในเมืองหลวง ทำให้ครอบครัวของข้าไม่มีทางเลือ
“พะย่ะค่ะ/เพคะ ท่านอ๋อง พวกเราจะไม่บอกพระชายาให้นางระคายเคืองพระทัยเด็ดขาด เรื่องนี้คงต้องรบกวนท่านอ๋องแล้ว”“ท่านพ่อตา แม่ยาย อย่าได้กังวล หากข้าต้องการความช่วยเหลือจากพวกท่าน ข้าจะส่งคนมาเชิญพวกท่านไปที่กรมอาญาทีหลัง”“ขอบพระทัยที่ทรงเมตตาพะย่ะค่ะ/เพคะ พวกเรายินดีที่จะช่วยเป็นพยานให้กับท่านอ๋องในคดีนี้”“เช่นนั้นข้าขอตัวไปที่กรมอาญาก่อนก็แล้วกัน อีกประเดี๋ยวฉือห่าวคงมาถึง ข้าส่งคนไปบอกเขาก่อนที่จะออกจากค่ายทหารแล้ว”“น้อมส่งท่านอ๋องพะย่ะค่ะ/เพคะ” ทุกคนในบริเวณนั้นต่างคุกเข่าส่งอ๋องเฉิงออกจากหน้าจวนตระกูลฟางอย่างรู้ธรรมเนียม ส่วนฟางเซียนหลงกับมู่อิงเอ๋อก็คำนับอ๋องเฉิงเต็มพิธีการเช่นเดียวกัน พวกเขาพอรู้ว่าอีกไม่นานฟางฉือห่าวก็จะกลับมาแล้วก็ค่อยหายใจโล่งขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยลูกชายพวกเขาคงมีวิธีจัดการเรื่องราวมากกว่าพวกเขาแน่
ซูซูลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในสำนักกระบี่เมฆา นางเป็นที่รักของทุกคนในสำนัก ยิ่งกับเจ้าสำนักที่เป็นอาจารย์แล้ว ซูซูยิ่งเป็นความหวังของอาจารย์ที่จะให้นางเป็นเจ้าสำนักคนต่อไป เพียงแต่ลิขิตฟ้าหรือจะสู้ความอิจฉาริษยาจากเพื่อนร่วมอาจารย์อย่างเสี่ยวหง นางถูกเสี่ยวหงทำร้ายระหว่างที่กำลังจะข้ามขั้นพลังปราณไปสู่ขั้นที่ 9 ซูซูล้มลงกับพื้นพร้อมกระอักเลือดออกมาเต็มพื้นไปหมด นางได้แต่ฝืนกล่าวว่าทำไมกับเสี่ยวหง แต่ก่อนจะทราบคำตอบไปมากกว่านี้ นางกลับสิ้นลมแล้ว วิญญาณของซูซูล่องลอยไปจนนางสิ้นสติ เป็นเพราะสวรรค์เห็นใจคนดีอย่างซูซูที่เป็นกำพร้า อีกทั้งยังมีซูซูน้อยในอีกมิติหนึ่งซึ่งกำลังจะตกตายจากฝีมือของคนชั่ว จนซูซูน้อยได้แต่ก่นด่าสวรรค์ก่อนจะสิ้นใจไป เหล่าเทพแห่งสวรรค์รู้สึกสงสารทั้งคู่ พวกเขาจึงใช้พลังส่งวิญญาณซูซูพร้อมกำไลเก็บของของนางไปเข้าร่างซูซูตัวน้อย ส่วนซูซูตัวน้อยนั้นถูกส่งไปเกิดกับครอบครัวที่สมบูรณ์ในมิติอื่นเป็นการปลอบประโลมดวงวิญญาณในมิตินี้ของเด็กน้อย ซูซูได้สติพร้อมกับความเจ็บปวดไปทั่วสรรพางค์กาย ไม่นานก็มีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมเข้ามาในหัวของนางจนรู้สึกเ...
Comments