เจ้าสาวสายละมุน

เจ้าสาวสายละมุน

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
โดย:  พันพราย  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel16goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
46บท
30views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

‘เณศรา’ สาวโสดไม่สนิทวัยย่างเข้ายี่สิบหกปี ยืนหนึ่ง! เรื่องกิริยามารยาทงาม นานถึงสามปีที่เธอมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับพี่ชายเพื่อนสาว ทว่าเขากลับทำให้เธอผิดหวังและไม่กล้ารักใครจนบุพเพอาละวาดอีกครั้ง

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

ตอนที่ 1

“เนยว่าตัวนี้สวยไหม?” เสียงทุ้มถามพลางลอบมองแก้มสีซับเลือด เมื่อสองสายตาสบประสานกันโดยบังเอิญ คนหนึ่งนิ่งอึ้งไปเพราะมัวแต่ให้ความสนใจขนตาเป็นแพสวยเหนือดวงตาคู่คม มากกว่าเสื้อผ้าชุดสวยในมือถือของชายหนุ่มในฝั่งตรงข้ามกันจนเขาต้องย้ำถาม“ว่าไงครับ... เนยชอบไหม?”“เนยก็ชอบ... เอ้อ... เนยว่าระบายลูกไม้ดีเหมือนกันค่ะ”“พี่ว่าระบายลูกไม้ชายยาวลากพื้น สม็อกเอวรัดช่วงกลางตัวทำให้ดูผอมขึ้นเนอะ เนยว่ามันควรมีถุงมือด้วยมั้ยอะ?”“เนยว่ามีถุงมือด้วยคงหรูหราไปอีกแบบเหมือนนางเอกเรื่อง... อะไรนะ? ที่เนยไปดูกับพี่”“แวมไพร์...”“ใช่ ๆ นั่นแหละ แต่ว่าชุดนั้นเปิดหลังเดินบนพรมแดงเข้าโบสถ์ เนยว่าเก๋ดีนะคะแต่เอ...” คิ้วเรียวสวยเหนือดวงตาคู่กลมโตชนชิดติดกันเกือบจะเป็นเส้นตรง “พี่ปัดอารมณ์ไหนคะ มาชวนเนยดูชุดแต่งงานเนี่ยนะ?”“ไม่แต่งงานดูไม่ได้รึไงครับ? พี่แค่ดูเพราะอยากดูเฉย ๆ พี่ว่าเนยน่าจะชอบชุดเดียวกับที่พี่ชอบ...” คนพูดเลิกคิ้วเลียนแบบกิริยาของหญิงสาวที่มีสีหน้างุนงงสงสัยแม้รู้ดีว่าเขาคงหยอกล้อเธอเล่นเหมือนทุกครั้ง“หรือว่าเนยคิดอะไร?”“เปล่านี่คะ ใครบอกว่าเนยคิด...”ใบหน้าแดงซ่านเลื่อนมองผ่านกระจกบานสูงจ

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
46

ตอนที่ 1

“เนยว่าตัวนี้สวยไหม?” เสียงทุ้มถามพลางลอบมองแก้มสีซับเลือด เมื่อสองสายตาสบประสานกันโดยบังเอิญ คนหนึ่งนิ่งอึ้งไปเพราะมัวแต่ให้ความสนใจขนตาเป็นแพสวยเหนือดวงตาคู่คม มากกว่าเสื้อผ้าชุดสวยในมือถือของชายหนุ่มในฝั่งตรงข้ามกันจนเขาต้องย้ำถาม“ว่าไงครับ... เนยชอบไหม?”“เนยก็ชอบ... เอ้อ... เนยว่าระบายลูกไม้ดีเหมือนกันค่ะ”“พี่ว่าระบายลูกไม้ชายยาวลากพื้น สม็อกเอวรัดช่วงกลางตัวทำให้ดูผอมขึ้นเนอะ เนยว่ามันควรมีถุงมือด้วยมั้ยอะ?”“เนยว่ามีถุงมือด้วยคงหรูหราไปอีกแบบเหมือนนางเอกเรื่อง... อะไรนะ? ที่เนยไปดูกับพี่”“แวมไพร์...”“ใช่ ๆ นั่นแหละ แต่ว่าชุดนั้นเปิดหลังเดินบนพรมแดงเข้าโบสถ์ เนยว่าเก๋ดีนะคะแต่เอ...” คิ้วเรียวสวยเหนือดวงตาคู่กลมโตชนชิดติดกันเกือบจะเป็นเส้นตรง “พี่ปัดอารมณ์ไหนคะ มาชวนเนยดูชุดแต่งงานเนี่ยนะ?”“ไม่แต่งงานดูไม่ได้รึไงครับ? พี่แค่ดูเพราะอยากดูเฉย ๆ พี่ว่าเนยน่าจะชอบชุดเดียวกับที่พี่ชอบ...” คนพูดเลิกคิ้วเลียนแบบกิริยาของหญิงสาวที่มีสีหน้างุนงงสงสัยแม้รู้ดีว่าเขาคงหยอกล้อเธอเล่นเหมือนทุกครั้ง“หรือว่าเนยคิดอะไร?”“เปล่านี่คะ ใครบอกว่าเนยคิด...”ใบหน้าแดงซ่านเลื่อนมองผ่านกระจกบานสูงจ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 2

“ครีมคัสตาร์ดหนึ่ง เค้กสตรอว์เบอร์รีหนึ่ง หนึ่งแถมหนึ่งเพราะว่าก้อนนี้เนยทำ ทานให้อร่อยนะคะคุณลูกค้า”จานสีขาวน่ารักตกแต่งด้วยตุ๊กตาไอซิ่งรูปหญิงสาวในกระโปรงพองสีขาว รู้เลยว่าหน้าเหมือนใครเณศราหย่อนก้นนั่งลงที่เดิม ขณะใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มเศร้าหมอง“เป็นวันสุดท้ายหรือเปล่า? จะได้กินเค้กอร่อย ๆ ของเนย...”“คะ?” เธอเลิกคิ้วขึ้นมองสงสัย ชายหนุ่มจึงฉีกยิ้มกลบเกลื่อน“เอ่อ... ไม่มีอะไร พี่กินเสร็จพี่ไปเลยนะ ไม่อยู่ช่วยเก็บร้านนะครับ”“ค่ะไม่เป็นไร เนยเก็บร้านคนเดียวได้ พี่ปัดมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”“ไม่มี...” เขาตอบก่อนเลื่อนสายตาลงมองเค้กครีมหนาฟูแต่งแต้มด้วยผลไม้ ใช้ซ้อมตักทานมันอย่างช้า ๆ ซึมซับรสชาติกลมกล่อมพอดี ไม่หวานเลี่ยนจนเกินไปตลอดระยะเวลาหลายปีที่หญิงสาวสร้างเนื้อสร้างตัวเปิดร้านเบเกอรี่ สร้างแบรนด์เป็นของตัวเองสำเร็จ ปัถฐพลรู้ดีว่าเขาไม่ต่างจากเพื่อนร่วมเดินทางฝัน“พี่ภูมิใจในตัวเนยนะ... ถึงพ่อแม่พี่จะไม่ชอบเนยเพราะว่าเนยไม่รวย พี่ขอให้เนยมีความสุขกับการทำเค้กอร่อยแบบนี้ไปเรื่อย ๆ”“เนยมีความสุขกับการทำอาหารทุกอย่างค่ะ เนยชอบเบเกอรี่เป็นพิเศษ มันฟูฟ่อง นุ่มนิ่ม เด้งดึ๋ง ๆ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 3

เสียงปรบมือสนั่นดังในอีกไม่นานหลังจบการนำเสนอเรื่องราวผ่านจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ว่าคนทั้งคู่มาเจอกันในงานรวมรุ่นแล้วรักกันแต่แรกเห็นภาพเคลื่อนไหวแสนหวานของคู่รักเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ! ใครก็รู้ว่าสองครอบครัวแต่งงานกันด้วยเรื่องหุ้นและธุรกิจ สองบ้านนี้ยังเก่งเรื่องงานสร้างภาพเณศราพยายามทำตัวเป็นปกติจนจบงานแต่งอลังการงานสร้าง คล้ายกับว่าเป็นการโชว์หน้าตาทรัพย์สินความร่ำรวยของบ่าวสาว การหลอกลวงคนหมู่มากซะกว่าเป็นงานมงคลและเมื่อเค้กก้อนโตถึงเจ็ดชั้นถูกหั่นด้วยปลายมีดแหลมที่ผูกไว้ด้วยริบบิ้นสีแดง สองบ่าวสาวคงไม่รู้ตัวว่าเพิ่งจะหั่นหัวใจคนทำเค้กเป็นชิ้น ๆ ซึ่งพวกเขาคงจบแค่มีดเดียว ค่อยควงแขนกันมาเยาะเย้ยพร้อมพ่อแม่พี่น้องที่รู้ว่าลูกชายของพวกเขามีความสัมพันธ์อย่างไรกับเณศรามาตลอดสามปี“ขอบคุณที่มาร่วมงานแต่งพี่นะเนย ขอบคุณเรื่องเค้ก... ขนมด้วยครับ”“ไม่เป็นไรค่ะ เนยชอบทำเค้กอยู่แล้ว งานสำคัญขนาดนี้ เนยยินดีกับพี่ปัดด้วยนะคะ ยังไงเนยขอกลับไวสักหน่อย ขออนุญาตนะคะคุณลุงคุณป้า...”เผ่นไว... สายฟ้าแลบ! ใต้รอยยิ้มสดใสบนดวงหน้างามที่แต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนพอดียังไม่เปิดเผยความรู้สึกแม้สักนิดมาร่วม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 4

ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ดีเท่ากับเพื่อนรัก หลังอาบน้ำแต่งตัว แล้วนั่งคุยกันเล็กน้อยประสาเพื่อนสนิทที่มาค้างอ้างแรมบ่อย ๆ ปวิมลคิดว่าคนสดใสใจดีมองโลกบวกเสมอคงไม่เป็นไร แต่พอปิดไฟเท่านั้น กลับต้องคอยยกมือลูบศีรษะสั่นเทาไปถึงหัวไหล่ในเดรสนอนตัวการ์ตูนน่ารักจนเจ้าตัวหมดแรง ผล็อยหลับไปในความเงียบ ไม่มีเสียงสักแอะ นั่นทำให้เธอไม่สบายใจจนถึงกับโทรไปต่อว่าพี่ชาย“ทำแบบนี้กับเพื่อนวิได้ไง? ไม่ชอบกันทำไมต้องมาให้ความหวัง พี่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นเหรอ?”[พี่จำเป็นต้องแต่งให้พ่อแม่... เพื่อครอบครัวเรานะวิ... วิรู้ว่าพี่ชอบเนย]การแต่งงานของสองครอบครัวเพื่อการปรองดองกันทางธุรกิจ... ไม่ได้เกิดจากความรัก ปวิมลรู้เรื่องนี้มาก่อน แค่ไม่คิดว่าพี่ชายจะบ้าจี้แต่งตามใจผู้ใหญ่ ในเมื่อบ้านของเธอไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน พี่ชายเธอเองก็เป็นหนุ่มหงิม ๆ ไร้พิษภัย คบกับเพื่อนมาตั้งหลายปีไม่รุกบุกไม่อะไร มากสุดที่ใครเห็นก็แค่จับมือ กอด หอมแก้มเท่านั้นจริง ๆขนาดว่าโดนลูกยุจากน้องสาว พี่ชายผู้แสนเรียบร้อยอ่อนโยนไม่มีเก็บไปคิดเรื่องใต้สะดือ ปวิมลแทบไม่อยากเชื่อว่าจะมีผู้ชายแบบนี้บนโลกแต่ก็มี! อีพี่เธอนี่ไง!ในขณะที่มั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 5

จากตรงนี้กั้นกลางไว้ด้วยรั้วระแนงเหล็กเป็นซี่สีดำ สำหรับป้องกันความปลอดภัยของทรัพย์สินเวลาปิดร้าน ซึ่งมหา’ลัยเปิดกว้างพื้นที่หลายไร่คงไม่มีใครมาคอยเฝ้าตลอดทุกตารางนิ้วนอกเสียจากพนักงานรักษาความปลอดภัยทางประตูหน้าในอีกฟากหนึ่ง กับกล้อง CCTV นับร้อยตัว ที่ได้ทำเลดีขนาดนี้ก็ฝีมือข้าราชการมีเส้นสาย แจกลายเซ็นเบิ้ลสองเป็นคนค้ำให้เธอกู้ธนาคารทีเดียวผ่าน เณศราได้ทำตามฝันของตัวเองที่จะเปิดร้านขนมปัง...“อดคิดถึงคนเคยดูแลกันไม่ได้นะ พ่อว่าเขาก็ออกจะนิสัยดี แต่ว่าช่างเถอะ... คนจะไปเขาตัดสินใจแล้ว เราก็ปล่อยเขาไป” คุณพ่อให้กำลังใจลูกสาวแม้ว่ายังไม่เข้าใจในเหตุผลของชายหนุ่มนัก ก่อนถึงเวลาต้องบอกลากัน“เอ้า... พ่อพาแม่ไปเข้างานก่อนนะครับ ขายดี ๆ นะลูก”“บ๊ายบายค่ะ ไว้เจอกันวันหยุดนี้”เด็กรุ่นใหม่น้อยคนจะยกมือไหว้สวัสดีพ่อแม่แต่เณศราทำ... เธอยกมือประนมแนบอกอย่างงามช้อยสมกุลสตรี แจกหอมฟอดใหญ่อย่างเท่าเทียม โบกมือลาจนทั้งสองขึ้นรถยนต์ที่จอดไว้ด้านข้างร้านใบหน้าสดสวยคลายความเศร้าหมองหลังทั้งสองคนจากไป เธอยิ้มดีใจแล้วก็เศร้าอีกพอกลับเข้าไปในร้าน มองไปที่โต๊ะตัวเดิมเหมือนว่าเขายังนั่งรอเธอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 6

สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเอกชนเซนต์บรอวโวรี่Bachelor of Science Program in Computer Science Class.“นี่... อีตุ่มดิน! อย่าบอกนะว่ามึงจะยกอาจารย์ฮอตเนิร์ดให้นาง? มึงเห็นแขนจานหล่อล่ำของพวกเราปะ กล้ามสุด น่าบีบ ต๊าซซ! ขุ่นแม่ปลื้ม”“เอาไปเหอะไหว้ย่อ ใครอยากได้เอาไปโลด โหดขนาดนี้กูไม่เอาด้วย… ให้เกรดก็ย้ากกยาก ไม่รู้จะหวงไปทำไม เก็บไว้ใช้เองก็ไม่ได้”“เออ ใช่ มึง! พวกเราเรียนวิทยาการคอมฯ นะเว้ย จบไปต้องได้อยู่บริษัทใหญ่ ๆ ไม่ใช่หาผัวรวยแล้วจะได้ดิบได้ดี ยิ่งอาจารย์นี่ลืมไปได้เลย เก็บไว้บูชาบนหิ้งค่ะ ขึ้นหิ้งไว้เลย”“ถ้ามึงไม่รวยด้วยตัวเอง มึงจะโดนผัวด่าทุกวันว่าอีโง่! มึงมันโง่!”“A+ A เท่านั้นที่จะทำให้เราได้งานดี ๆ พ่อมึงไม่ด่ามึงด้วยไอ้เปี๊ยก แต่ว่าบ้านกูรวยอยู่แล้วอันที่จริงกูก็ไม่แคร์นะว่าจะได้ A+ ไหมอะ แค่อยากสงเคราะห์พวกมึง...”เสียงหนุ่มสาวกระซิบกระซาบพูดคุยกันด้วยภาษาแสนโบราณ ไร้ความเป็นสุภาพชนตรงข้ามเครื่องแบบของสถาบันที่ทำให้พวกเขาดูเป็นผู้ดี นักศึกษาชายผูกเน็กไทเสื้อเชิ้ตสีขาว นักศึกษาหญิงติดกระดุมตรามหา’ลัยปกติแต่กระโปรงสั้นเสมอต้นขา!ไม่มีใครรู้ตัวเลยว่าอาจาร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 7

ปวิมลและคุณแม่ของเณศราสลับมานอนเป็นเพื่อน วันไหนเลิกงานไวก็จะรีบตรงมาช่วยงานที่ร้าน พี่ป้าน้าอาบางทีก็มานั่งเล่นช่วยกันอุดหนุนเบเกอรี่ คนรอบกายทั้งรุ่นน้องเพื่อนฝูงโทรมาไม่ว่างเว้นวันหลังทราบข่าวแต่งงานหน้าหนึ่งไฮโซนั่นทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย คลายหายจากความเศร้าเสียใจเมื่อมีคนคอยให้กำลังใจตลอดช่วงเช้ามาหลังหมดลูกค้าแล้ว เธอทำงานอย่างขยันขันแข็งกว่าเคยจนลูกน้องแทบไม่มีอะไรทำ จึงทยอยกันไปต้อนรับลูกค้าในร้านแทน เธอพยายามทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้จะได้ไม่คิดถึงเรื่องในอดีตแสนหวาน ก่อนจะหันไปเห็นหนุ่มสาวกลุ่มเมื่อวานมาทำด้อม ๆ มอง ๆ ชะโงกคอหาใครด้านหลังร้านผ่านอ่างล้างมือล้างจานไป ด้วยความที่ร้านติดริมรั้วมหาวิทยาลัยก็คงเห็น เธอตัดสินใจเก็บจานก่อนค่อยเดินเข้าไปเชื้อเชิญพวกเขาด้วยรอยยิ้ม“น้อง ๆ เข้ามาทานเค้กก่อนสิคะ”“แพงอะ... ชิ้นตั้งห้าสิบบาท นาน ๆ กินทีพอไหว”“นี่น้อง...” ในน้ำเสียงไม่พอใจ ยกมือเปียก ๆ เท้าเอวอย่างเอาเรื่อง น้อยครั้งที่สาวผู้แสนอ่อนหวานจะขบกรามใส่ใคร โดยเฉพาะหน้าใสซื่อของหนุ่มสาวที่บอกว่าเค้กของเธอมันแพง!ทว่าหากเทียบกับวัตถุดิบที่เจ้าของอุตส่าห์ใช้เนยอย่างดีก้อนตั้งเท่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 8

“รูปสวยจังเลยค่ะ ขอโทษนะคะอาจารย์... ฉันจะเสียมารยาทไปหรือเปล่าถ้าทำให้อาจารย์ไม่สบายใจ... คืนให้ได้นะคะแต่ว่าอยากได้จังเลย”“เก็บไว้เลยครับ...”ในสีหน้าเรียบเฉย อาจารย์หนุ่มคิดว่าเขาไม่ผิดข้อหาอะไรกับการวาดรูปสาวสักคน ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล เจ้าของร้านเบเกอรี่คาเฟ่หน้ามหา’ลัยนี้เองส่วนไอ้พวกเด็กแสบที่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง...เมื่อเช้านี้พอจับตัวต้นเหตุได้ ต่างคนยืนคอพับคอตกโดนเทศนาเป็นอบรมทีมฟุตบอลอยู่ตรงสนามหญ้ากว่าที่คนเป็นอาจารย์จะยอมปล่อยตัว หลังกำชับบอกกับนักศึกษาราวเอ่ยคำสั่งประกาศิตว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เขาไม่พอใจมาก ๆ แต่จะให้อภัยเด็กขี้ขโมยสักครั้งหนึ่งเพราะอะไรก็แลกเกรดไม่ได้ ต้องทำงานมาส่งและตั้งใจเรียนเท่านั้นและอีกครั้งหนึ่งตรงนี้...รอยยิ้มหวานบนใบหน้าสดสวยใต้เครื่องสำอางอ่อน ลิปสติกสีชมพูกับแก้มระเรื่อแดงจาง ๆ ทำให้เขาละวางตาไม่ได้แม้สักนาที“ฉันชอบรูปนี้มากเลยค่ะ ฉันจะเอาไปไว้ที่คอนโดฯ สวย ๆ ไม่ก็แปะไว้ที่บ้าน ให้ฉันจริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“เอาไปเลยครับ... ดีใจนะที่ชอบ แต่ผมไม่ได้วาดแค่รูปคุณรูปเดียว ผมวาดรูปไปเรื่อยเปื่อย เปิดรับคอมมิชชั่น... ประมาณนั้น...”“มันคืออะไรคะ?” คิ้ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 9

ไม่ใช่ชายแปลกหน้าคนแรกที่เข้าหาเณศราด้วยความที่เธอเป็นคนน่ารักอ่อนหวาน กระตือรือร้นทำงานแข่งกับลูกน้อง เคลื่อนไหวคล่องแคล่วแม้ในสรีระแสนบอบบางน่าทะนุถนอมหญิงสาวในวัยยี่สิบห้าปีย่างเข้ายี่สิบหกไม่ผอมจนเกินไป ผิวขาวละเอียดไร้รอยแผลในรูปร่างเย้ายวนดูมีน้ำมีนวล กางเกงยีนสีน้ำเงินซีดเอวสูงทรงขากระบอกทำให้เห็นสัดส่วนสะโพกได้ชัดเจน เสื้อยืดเอวลอยคอวีดันหน้าอกคัพเอ! และเอวเล็ก ๆ ของเธอแม้ว่ามันจะไม่ได้โป๊แค่ล่อตาหนุ่มน้อยใหญ่“หูยย... พี่เนย ตุ้มหูสวยอะซื้อที่ไหน?”น้องนักศึกษาสองคนในร้านให้ความสนใจกับต่างหูลายตุ๊กตาหมี ความเป็นคนชอบแต่งตัวแต่งหน้าสไตล์สาวละมุน ก็ไม่แปลกที่ใครหลายคนชอบถามหาที่มาของไอเท็มแต่ละชิ้น“จตุจักรค่ะน้อง”“พี่สาวแอบไปช้อปปิ้งเจเจนี่เอง พวกหนูนึกว่าพี่สอยมาจากร้านไอจี จะได้ไปถอยบ้างแหม...”“ไว้พี่ไปเดินช้อปอีกจะซื้อมาฝากนะ ไป ๆ ทำงานกันค่ะ” ยิ้มใจดี ก่อนที่เธอจะออกไปต้อนรับลูกค้าปกติแล้วถ้ามีเวลาว่างสักหน่อย เจ้าของร้านคนสวยจะเข้าไปทักทายที่โต๊ะด้วยกิริยานอบน้อม พยายามจำชื่อพวกเขาให้ได้เสมือนว่าเป็นเพื่อนคนหนึ่ง ส่วนคนที่ไม่สมควรมาเหยียบร้านเธอนั้นคงไม่ได้ผลักไสไล่ส่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 10

ถามได้ความมาว่าเขาเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่มหา’ลัยเก่าของทางฝั่งเจ้าสาว“ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงไม่กล้านั่งนะครับ แต่ว่าตอนนี้... ได้แล้วใช่ไหม?”“เอ่อคือ... โต๊ะมันก็ไม่ได้มีเจ้าของนะคะตัวนั้น... ใครจะนั่ง นั่งได้ทุกคนค่ะ”ดวงตาเศร้าหมองประกาศความรู้สึกออกมาเพียงเสี้ยววินาที ขณะวงหน้าหล่อเหลาเปิดเผยรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นผมไม่เกรงใจนะ”“เชิญเลยค่ะ แล้วรูป... วันนี้ได้โควตาไหมคะ?” พูดพลางเดินนำเข้าร้านไป ไม่แปลกที่จะตื่นเต้นเมื่อพบว่าเขาฝีมือดี! เป็นนักวาดที่มีชื่อเสียงโด่งดังได้เลยหากไม่มุ่งตรงมาสายอาชีพนี้อาจารย์หนุ่มตรงไปสั่งขนมเพิ่ม นั่งลงบนโซฟาตัวสีเขียวก่อนที่เขาจะบอก “ให้สองถึงสามวันรูป... เพราะอีกหน่อยรูปสต๊อกมันคงหมด ผมวาดวันต่อวันไม่ไหวครับ”“เหมือนส่งงานอาจารย์เลยนะคะ”“ถ้าผมสั่งงานจริง ๆ คุณจะหนาว ส่งช้าหักคะแนนเพราะถือว่าเอาเปรียบคนที่ส่งงานคนแรก ส่งไม่ทันต้องให้เพื่อนมาส่งให้ ผมไม่สนว่าคุณบ้านอยู่ที่ไหนในเมื่อคุณเป็นคนผิดนัด ผมเองก็มีอะไรต้องทำครับ”เณศรายิ้มตามหน้าดุ ๆ ของเขา ผ่านแว่นกรอบหนาทรงสี่เหลี่ยมเหมือนคนเรียนเยอะ อีโก้สูงปรี้ดติดเพดาน ชายตรงหน้าอาจคิดว่าตัวเองเพอร์เฟคไปเสี
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status