เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 46
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-02 10:13:15งานหมั้นเช้าแต่งเย็นดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ด้วยความที่บ่าวสาวไม่ได้มีญาติเยอะ มีแขกมาร่วมงานไม่ถึงห้าสิบคน รวมเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนอีกไม่กี่คน เรียกได้ว่าเป็นงานผูกข้อมือเล็ก ๆ ไม่ใช่งานแต่งเอิกเกริก
ซุ้มประตูดอกไม้ เพลงรักยอดฮิตในยุค 70s เคล้าคลอไปกับเสียงคลื่นลมของรีสอร์ตริมทะเล แม้แต่อาหารและสตรอว์เบอร์รีชีสเค้กก้อนโตยังตามใจคู่บ่าวสาว เดรสลายลูกไม้ชายลากยาวบนผืนทรายเข้ารูปทรงสมส่วน เสื้อสีขาวสะอาดคอลึกผ่าหลังเผยให้เห็นผิวขาวสวยทำเจ้าบ่าวตากระตุกน้อย ๆ ทว่าอาจารย์หนุ่มก็ลืมมันไปได้ เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญ
วันที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะสวยที่สุดในชีวิต
ใบหน้าหวานงามแต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนใต้รอยยิ้มเอียงอายที่มีให้ชายเพียงคนเดียว หน้าท้องเนินนูนเพียงเล็กน้อยคงไม่มีใครสังเกตเห็น ป้องเกียรติกำลังพึงพอใจกับบรรยากาศนี้ ขณะที่เธอบอกกับทุกคนผ่านไมโครโฟนว่ามากันสามคน พ่อแม่ลูก
“เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด เป็นคุณแม่ที่ผมรักที่สุด ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมอวยพรให้ผมกับเนยนะครับ”
เสียงปรบมือดังในลานกว้าง เธอสวย... ขนาดที่เขาละวางตาไปไม่ได้เสียเลย เขาจับจูงมือเธอไปบอกลาทุกคนหลังงานเลี้ยงสิ้นสุดลง
ญาติทางฝ่ายชายที่มาร่วมงานคงมีแค่คุณพ่อคุณแม่ ปัถฐกร ปวิมล น้องสาวไม่น่ารักอีกสองยังมาร่วมเป็นสักขีพยาน
รวิตาเดินตรงเข้ามาหาเจ้าสาว หลังรับดอกไม้ช่อสีขาวหน้าตาเฉยทั้งที่แต่งงานแล้ว ผู้คนคงได้มองทั้งงานไม่ใช่เพราะความเสียดายดอกไม้สวย ๆ แต่เพราะหน้าตาโฉบเฉี่ยวไม่เป็นมิตร และกิริยาไม่น่ารักของหญิงสาว
“ขอโทษละกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะ ลืมมันไปเถอะ”
เณศราไม่ถือโทษโกรธใครหลังเอาชีวิตรอดจากสองสาวจนเสื้อผ้าขาดวิ่นยับเยิน ที่จริงเธอควรไปลงบันทึกประจำวันแต่เธอก็ไม่ทำมัน ด้วยความให้เกียรติครอบครัวสามีถึงพวกเขาจะไม่เคยให้เกียรติเธอเลย
สินสอดทองหมั้นหลักล้านเป็นทรัพย์สินของอาจารย์หนุ่มทั้งหมดโดยทางบ้านไม่ควักสักแดง แม้ว่าพวกเขาจะรวยเป็นพันล้านหมื่นล้าน นั่นคงเป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกเท่ากันไม่มีอยู่จริง
กับปัถฐกร... ก็คงจะมีแค่รอยยิ้มผ่านการบอกลา ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก
ส่วนคุณพ่อคุณแม่แค่เดินจากไปหลังคำอวยพรสั้น ๆ ว่าขอให้โชคดี แววตาคู่สวยเอ่อคลอหยดน้ำใส เกือบที่เธอจะร้องไห้ออกมาด้วยความสงสารเขาจับใจ ต่อให้อีกคนไม่รู้สึกอะไรด้วยความชินชา กาลเวลาที่ผ่านมาเนิ่นนานกับคำว่าครอบครัว ซึ่งไม่เคยมี...
ทว่าอนาคตข้างหน้าตรงนี้ เขากำลังจะมีครอบครัวเป็นของตัวเอง
“เนยครับ...”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะพี่ป้อง ไม่เป็นไรนะ... เนยจะอยู่กับพี่ไปตลอด ใครไม่รักพี่ไม่แคร์พี่ เนยรักค่ะ”
มือเล็กนุ่มแสนอ่อนโยนของเธอบอกกับเขา กระทั่งในดวงตาระรื่นรอยยิ้ม “พี่ป้องเป็นคนดี... ศีลเสมอเนย เราเลยอยู่ด้วยกันได้ บางทีความรักไม่เกี่ยวว่าจะต้องรู้จักกันมานานเท่าไร ขอบคุณที่มาจีบเนยนะคะ”
“ต้องจีบอยู่แล้วครับ เนยน่ารักขนาดนี้” พลันร่างสูงโน้มตัวลงรวบกายของเธอไว้ในอ้อมแขน กระชับกอดพลันพริ้มตาปิดลงด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข
“ขอบคุณนะเนย...”
“อุ๊บ!” ทันทีทันใดที่ผลักบ่าแกร่งออกห่างเพื่อวิ่งไปหาถังขยะ ใกล้ที่สุด! เจ้าบ่าวในเชิ้ตหล่อเหลา ทรงผมรวบเสยเรียบร้อย ดวงตาคู่คมใต้แว่นกรอบหนา แอบแฝงความเป็นกังวลแม้ว่าเขาจะยังอยากแกล้ง เดินตามไป
“อ๋อย... อ้วกอีกแล้วอะ”
“เนยอ้วกจะหมดไส้หมดพุงละ มาทำล้อเลียนเนยอีก มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นได้ไงคะ” คนบ่นหยิบผ้าเช็ดปากที่พกไว้ตลอดมาจากมือหนา เขาดูแลเธอคอยลูบหลังให้ แต่คงไม่เป็นกังวลแล้วเหมือนกลายเป็นเรื่องปกติ
“เปล่าเลย พี่ดีใจนะที่เนยท้อง...พี่อยากมีลูกสักคอก แม่เนยน่ารัก พี่อยากมีอีก...”
“เลี้ยงทีละคนให้รอดก่อนนะคะพี่ป้อง”
“นั่นน่ะสิ พี่ไม่รู้ว่าจะเป็นพ่อที่ดีมากพอไหม แต่พี่จะตั้งใจทำงานครับ ลูกเราคงไม่ลำบากแต่ถ้าเขาจะต้องลำบาก เขาจะเติบโตอย่างเข้มแข็งอย่างพี่ โชคเข้าข้างอย่างพี่ เขาต้องได้เจอเจ้าสาวที่น่ารักละมุนอย่างคุณแม่เนย...”
“ละมุนก็ฮาร์ดคอได้นะคะ รับรองว่าเนยมีเรื่องจะสอนเยอะเลยค่ะอาจารย์”
“ไม่เอานะกลัวแล้ว...”
ในเสียงหยอกล้อกัน ต่างคนแค่นึกถึงค่ำคืนเร่าร้อน สาวน้อยเรียบร้อยกลายเป็นสาวนักรักบนเตียง เณศรายิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อเขาแตะปลายจมูกเธอด้วยปลายนิ้วและรอยยิ้มแบบเดียวกัน ก่อนที่เธอจะซุกซบเข้าหาอกอุ่น
“ยังไงพี่ก็ต้องยอมเนยค่ะ เนยรู้”
“ยอมทุกอย่างครับทูนหัว”
ทั้งสองคนไม่รู้ตัวเสียแล้วว่าไม่ได้อยู่กันสองคน เมื่อปลีกตัวมาอยู่กันตามลำพัง คุณแม่เดินตามมาส่ายหน้าไปมาว่า
“อ้าว... มายืนกอดกันตัวกลมตรงนี้เองไม่ไปส่งแขกเลยนะจ๊ะ”
“ฝากด้วยค่ะแม่ เนยขออยู่กับพี่ป้องอีกนิด ขออยู่อีกนาน ๆ เลยค่ะ”
คุณแม่หัวเราะแล้วเดินไปพอเห็นคนติดสามีงอมแงม
เณศราก็คงจะต้องอยู่กับอาจารย์ป้องไปตลอดกาล นั่นคือสิ่งที่เธอแน่ใจ ผ่านสายลมพัดผ่าน เสียงคลื่นลมหวิวราวเสียงก้องของระฆังกังวาน พาอารมณ์แสนหวานในวงแขนแข็งแรง ที่กระชับกอดเธอไว้โดยไม่ต้องเอ่ยถ้อยคำใด
แปลกจากคนเคยชอบพอกลายเป็นคนรัก จากคนเคยร้างราห่างไกลกลายเป็นคนไม่รู้จัก ทว่าเธอกำลังจะสร้างอนาคตกับชายคนนี้ โดยอดีตไม่สลักสำคัญต่อชีวิตอีกต่อไป
ป้องเกียรติมีความคิดไม่ต่างกัน นับตั้งแต่วันที่เขาตกหลุมรักสาวละมุนหัวปักหัวปำ ไม่ใช่เพียงเพราะว่าเธอยิ้มสวย อบเค้กอร่อย จิตใจของเธอสะอาดบริสุทธิ์
เรื่องบางเรื่องแค่ไม่มีเหตุผลมากมาย เมื่อรู้หัวใจตัวเองว่ารัก... ก็แค่รัก เท่านั้นเอง
- จบบริบูรณ์ -
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 1
“เนยว่าตัวนี้สวยไหม?” เสียงทุ้มถามพลางลอบมองแก้มสีซับเลือด เมื่อสองสายตาสบประสานกันโดยบังเอิญ คนหนึ่งนิ่งอึ้งไปเพราะมัวแต่ให้ความสนใจขนตาเป็นแพสวยเหนือดวงตาคู่คม มากกว่าเสื้อผ้าชุดสวยในมือถือของชายหนุ่มในฝั่งตรงข้ามกันจนเขาต้องย้ำถาม“ว่าไงครับ... เนยชอบไหม?”“เนยก็ชอบ... เอ้อ... เนยว่าระบายลูกไม้ดีเหมือนกันค่ะ”“พี่ว่าระบายลูกไม้ชายยาวลากพื้น สม็อกเอวรัดช่วงกลางตัวทำให้ดูผอมขึ้นเนอะ เนยว่ามันควรมีถุงมือด้วยมั้ยอะ?”“เนยว่ามีถุงมือด้วยคงหรูหราไปอีกแบบเหมือนนางเอกเรื่อง... อะไรนะ? ที่เนยไปดูกับพี่”“แวมไพร์...”“ใช่ ๆ นั่นแหละ แต่ว่าชุดนั้นเปิดหลังเดินบนพรมแดงเข้าโบสถ์ เนยว่าเก๋ดีนะคะแต่เอ...” คิ้วเรียวสวยเหนือดวงตาคู่กลมโตชนชิดติดกันเกือบจะเป็นเส้นตรง “พี่ปัดอารมณ์ไหนคะ มาชวนเนยดูชุดแต่งงานเนี่ยนะ?”“ไม่แต่งงานดูไม่ได้รึไงครับ? พี่แค่ดูเพราะอยากดูเฉย ๆ พี่ว่าเนยน่าจะชอบชุดเดียวกับที่พี่ชอบ...” คนพูดเลิกคิ้วเลียนแบบกิริยาของหญิงสาวที่มีสีหน้างุนงงสงสัยแม้รู้ดีว่าเขาคงหยอกล้อเธอเล่นเหมือนทุกครั้ง“หรือว่าเนยคิดอะไร?”“เปล่านี่คะ ใครบอกว่าเนยคิด...”ใบหน้าแดงซ่านเลื่อนมองผ่านกระจกบานสูงจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 2
“ครีมคัสตาร์ดหนึ่ง เค้กสตรอว์เบอร์รีหนึ่ง หนึ่งแถมหนึ่งเพราะว่าก้อนนี้เนยทำ ทานให้อร่อยนะคะคุณลูกค้า”จานสีขาวน่ารักตกแต่งด้วยตุ๊กตาไอซิ่งรูปหญิงสาวในกระโปรงพองสีขาว รู้เลยว่าหน้าเหมือนใครเณศราหย่อนก้นนั่งลงที่เดิม ขณะใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มเศร้าหมอง“เป็นวันสุดท้ายหรือเปล่า? จะได้กินเค้กอร่อย ๆ ของเนย...”“คะ?” เธอเลิกคิ้วขึ้นมองสงสัย ชายหนุ่มจึงฉีกยิ้มกลบเกลื่อน“เอ่อ... ไม่มีอะไร พี่กินเสร็จพี่ไปเลยนะ ไม่อยู่ช่วยเก็บร้านนะครับ”“ค่ะไม่เป็นไร เนยเก็บร้านคนเดียวได้ พี่ปัดมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”“ไม่มี...” เขาตอบก่อนเลื่อนสายตาลงมองเค้กครีมหนาฟูแต่งแต้มด้วยผลไม้ ใช้ซ้อมตักทานมันอย่างช้า ๆ ซึมซับรสชาติกลมกล่อมพอดี ไม่หวานเลี่ยนจนเกินไปตลอดระยะเวลาหลายปีที่หญิงสาวสร้างเนื้อสร้างตัวเปิดร้านเบเกอรี่ สร้างแบรนด์เป็นของตัวเองสำเร็จ ปัถฐพลรู้ดีว่าเขาไม่ต่างจากเพื่อนร่วมเดินทางฝัน“พี่ภูมิใจในตัวเนยนะ... ถึงพ่อแม่พี่จะไม่ชอบเนยเพราะว่าเนยไม่รวย พี่ขอให้เนยมีความสุขกับการทำเค้กอร่อยแบบนี้ไปเรื่อย ๆ”“เนยมีความสุขกับการทำอาหารทุกอย่างค่ะ เนยชอบเบเกอรี่เป็นพิเศษ มันฟูฟ่อง นุ่มนิ่ม เด้งดึ๋ง ๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 3
เสียงปรบมือสนั่นดังในอีกไม่นานหลังจบการนำเสนอเรื่องราวผ่านจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ว่าคนทั้งคู่มาเจอกันในงานรวมรุ่นแล้วรักกันแต่แรกเห็นภาพเคลื่อนไหวแสนหวานของคู่รักเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ! ใครก็รู้ว่าสองครอบครัวแต่งงานกันด้วยเรื่องหุ้นและธุรกิจ สองบ้านนี้ยังเก่งเรื่องงานสร้างภาพเณศราพยายามทำตัวเป็นปกติจนจบงานแต่งอลังการงานสร้าง คล้ายกับว่าเป็นการโชว์หน้าตาทรัพย์สินความร่ำรวยของบ่าวสาว การหลอกลวงคนหมู่มากซะกว่าเป็นงานมงคลและเมื่อเค้กก้อนโตถึงเจ็ดชั้นถูกหั่นด้วยปลายมีดแหลมที่ผูกไว้ด้วยริบบิ้นสีแดง สองบ่าวสาวคงไม่รู้ตัวว่าเพิ่งจะหั่นหัวใจคนทำเค้กเป็นชิ้น ๆ ซึ่งพวกเขาคงจบแค่มีดเดียว ค่อยควงแขนกันมาเยาะเย้ยพร้อมพ่อแม่พี่น้องที่รู้ว่าลูกชายของพวกเขามีความสัมพันธ์อย่างไรกับเณศรามาตลอดสามปี“ขอบคุณที่มาร่วมงานแต่งพี่นะเนย ขอบคุณเรื่องเค้ก... ขนมด้วยครับ”“ไม่เป็นไรค่ะ เนยชอบทำเค้กอยู่แล้ว งานสำคัญขนาดนี้ เนยยินดีกับพี่ปัดด้วยนะคะ ยังไงเนยขอกลับไวสักหน่อย ขออนุญาตนะคะคุณลุงคุณป้า...”เผ่นไว... สายฟ้าแลบ! ใต้รอยยิ้มสดใสบนดวงหน้างามที่แต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนพอดียังไม่เปิดเผยความรู้สึกแม้สักนิดมาร่วม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 4
ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ดีเท่ากับเพื่อนรัก หลังอาบน้ำแต่งตัว แล้วนั่งคุยกันเล็กน้อยประสาเพื่อนสนิทที่มาค้างอ้างแรมบ่อย ๆ ปวิมลคิดว่าคนสดใสใจดีมองโลกบวกเสมอคงไม่เป็นไร แต่พอปิดไฟเท่านั้น กลับต้องคอยยกมือลูบศีรษะสั่นเทาไปถึงหัวไหล่ในเดรสนอนตัวการ์ตูนน่ารักจนเจ้าตัวหมดแรง ผล็อยหลับไปในความเงียบ ไม่มีเสียงสักแอะ นั่นทำให้เธอไม่สบายใจจนถึงกับโทรไปต่อว่าพี่ชาย“ทำแบบนี้กับเพื่อนวิได้ไง? ไม่ชอบกันทำไมต้องมาให้ความหวัง พี่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นเหรอ?”[พี่จำเป็นต้องแต่งให้พ่อแม่... เพื่อครอบครัวเรานะวิ... วิรู้ว่าพี่ชอบเนย]การแต่งงานของสองครอบครัวเพื่อการปรองดองกันทางธุรกิจ... ไม่ได้เกิดจากความรัก ปวิมลรู้เรื่องนี้มาก่อน แค่ไม่คิดว่าพี่ชายจะบ้าจี้แต่งตามใจผู้ใหญ่ ในเมื่อบ้านของเธอไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน พี่ชายเธอเองก็เป็นหนุ่มหงิม ๆ ไร้พิษภัย คบกับเพื่อนมาตั้งหลายปีไม่รุกบุกไม่อะไร มากสุดที่ใครเห็นก็แค่จับมือ กอด หอมแก้มเท่านั้นจริง ๆขนาดว่าโดนลูกยุจากน้องสาว พี่ชายผู้แสนเรียบร้อยอ่อนโยนไม่มีเก็บไปคิดเรื่องใต้สะดือ ปวิมลแทบไม่อยากเชื่อว่าจะมีผู้ชายแบบนี้บนโลกแต่ก็มี! อีพี่เธอนี่ไง!ในขณะที่มั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 5
จากตรงนี้กั้นกลางไว้ด้วยรั้วระแนงเหล็กเป็นซี่สีดำ สำหรับป้องกันความปลอดภัยของทรัพย์สินเวลาปิดร้าน ซึ่งมหา’ลัยเปิดกว้างพื้นที่หลายไร่คงไม่มีใครมาคอยเฝ้าตลอดทุกตารางนิ้วนอกเสียจากพนักงานรักษาความปลอดภัยทางประตูหน้าในอีกฟากหนึ่ง กับกล้อง CCTV นับร้อยตัว ที่ได้ทำเลดีขนาดนี้ก็ฝีมือข้าราชการมีเส้นสาย แจกลายเซ็นเบิ้ลสองเป็นคนค้ำให้เธอกู้ธนาคารทีเดียวผ่าน เณศราได้ทำตามฝันของตัวเองที่จะเปิดร้านขนมปัง...“อดคิดถึงคนเคยดูแลกันไม่ได้นะ พ่อว่าเขาก็ออกจะนิสัยดี แต่ว่าช่างเถอะ... คนจะไปเขาตัดสินใจแล้ว เราก็ปล่อยเขาไป” คุณพ่อให้กำลังใจลูกสาวแม้ว่ายังไม่เข้าใจในเหตุผลของชายหนุ่มนัก ก่อนถึงเวลาต้องบอกลากัน“เอ้า... พ่อพาแม่ไปเข้างานก่อนนะครับ ขายดี ๆ นะลูก”“บ๊ายบายค่ะ ไว้เจอกันวันหยุดนี้”เด็กรุ่นใหม่น้อยคนจะยกมือไหว้สวัสดีพ่อแม่แต่เณศราทำ... เธอยกมือประนมแนบอกอย่างงามช้อยสมกุลสตรี แจกหอมฟอดใหญ่อย่างเท่าเทียม โบกมือลาจนทั้งสองขึ้นรถยนต์ที่จอดไว้ด้านข้างร้านใบหน้าสดสวยคลายความเศร้าหมองหลังทั้งสองคนจากไป เธอยิ้มดีใจแล้วก็เศร้าอีกพอกลับเข้าไปในร้าน มองไปที่โต๊ะตัวเดิมเหมือนว่าเขายังนั่งรอเธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 6
สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเอกชนเซนต์บรอวโวรี่Bachelor of Science Program in Computer Science Class.“นี่... อีตุ่มดิน! อย่าบอกนะว่ามึงจะยกอาจารย์ฮอตเนิร์ดให้นาง? มึงเห็นแขนจานหล่อล่ำของพวกเราปะ กล้ามสุด น่าบีบ ต๊าซซ! ขุ่นแม่ปลื้ม”“เอาไปเหอะไหว้ย่อ ใครอยากได้เอาไปโลด โหดขนาดนี้กูไม่เอาด้วย… ให้เกรดก็ย้ากกยาก ไม่รู้จะหวงไปทำไม เก็บไว้ใช้เองก็ไม่ได้”“เออ ใช่ มึง! พวกเราเรียนวิทยาการคอมฯ นะเว้ย จบไปต้องได้อยู่บริษัทใหญ่ ๆ ไม่ใช่หาผัวรวยแล้วจะได้ดิบได้ดี ยิ่งอาจารย์นี่ลืมไปได้เลย เก็บไว้บูชาบนหิ้งค่ะ ขึ้นหิ้งไว้เลย”“ถ้ามึงไม่รวยด้วยตัวเอง มึงจะโดนผัวด่าทุกวันว่าอีโง่! มึงมันโง่!”“A+ A เท่านั้นที่จะทำให้เราได้งานดี ๆ พ่อมึงไม่ด่ามึงด้วยไอ้เปี๊ยก แต่ว่าบ้านกูรวยอยู่แล้วอันที่จริงกูก็ไม่แคร์นะว่าจะได้ A+ ไหมอะ แค่อยากสงเคราะห์พวกมึง...”เสียงหนุ่มสาวกระซิบกระซาบพูดคุยกันด้วยภาษาแสนโบราณ ไร้ความเป็นสุภาพชนตรงข้ามเครื่องแบบของสถาบันที่ทำให้พวกเขาดูเป็นผู้ดี นักศึกษาชายผูกเน็กไทเสื้อเชิ้ตสีขาว นักศึกษาหญิงติดกระดุมตรามหา’ลัยปกติแต่กระโปรงสั้นเสมอต้นขา!ไม่มีใครรู้ตัวเลยว่าอาจาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 7
ปวิมลและคุณแม่ของเณศราสลับมานอนเป็นเพื่อน วันไหนเลิกงานไวก็จะรีบตรงมาช่วยงานที่ร้าน พี่ป้าน้าอาบางทีก็มานั่งเล่นช่วยกันอุดหนุนเบเกอรี่ คนรอบกายทั้งรุ่นน้องเพื่อนฝูงโทรมาไม่ว่างเว้นวันหลังทราบข่าวแต่งงานหน้าหนึ่งไฮโซนั่นทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย คลายหายจากความเศร้าเสียใจเมื่อมีคนคอยให้กำลังใจตลอดช่วงเช้ามาหลังหมดลูกค้าแล้ว เธอทำงานอย่างขยันขันแข็งกว่าเคยจนลูกน้องแทบไม่มีอะไรทำ จึงทยอยกันไปต้อนรับลูกค้าในร้านแทน เธอพยายามทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้จะได้ไม่คิดถึงเรื่องในอดีตแสนหวาน ก่อนจะหันไปเห็นหนุ่มสาวกลุ่มเมื่อวานมาทำด้อม ๆ มอง ๆ ชะโงกคอหาใครด้านหลังร้านผ่านอ่างล้างมือล้างจานไป ด้วยความที่ร้านติดริมรั้วมหาวิทยาลัยก็คงเห็น เธอตัดสินใจเก็บจานก่อนค่อยเดินเข้าไปเชื้อเชิญพวกเขาด้วยรอยยิ้ม“น้อง ๆ เข้ามาทานเค้กก่อนสิคะ”“แพงอะ... ชิ้นตั้งห้าสิบบาท นาน ๆ กินทีพอไหว”“นี่น้อง...” ในน้ำเสียงไม่พอใจ ยกมือเปียก ๆ เท้าเอวอย่างเอาเรื่อง น้อยครั้งที่สาวผู้แสนอ่อนหวานจะขบกรามใส่ใคร โดยเฉพาะหน้าใสซื่อของหนุ่มสาวที่บอกว่าเค้กของเธอมันแพง!ทว่าหากเทียบกับวัตถุดิบที่เจ้าของอุตส่าห์ใช้เนยอย่างดีก้อนตั้งเท่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 8
“รูปสวยจังเลยค่ะ ขอโทษนะคะอาจารย์... ฉันจะเสียมารยาทไปหรือเปล่าถ้าทำให้อาจารย์ไม่สบายใจ... คืนให้ได้นะคะแต่ว่าอยากได้จังเลย”“เก็บไว้เลยครับ...”ในสีหน้าเรียบเฉย อาจารย์หนุ่มคิดว่าเขาไม่ผิดข้อหาอะไรกับการวาดรูปสาวสักคน ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล เจ้าของร้านเบเกอรี่คาเฟ่หน้ามหา’ลัยนี้เองส่วนไอ้พวกเด็กแสบที่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง...เมื่อเช้านี้พอจับตัวต้นเหตุได้ ต่างคนยืนคอพับคอตกโดนเทศนาเป็นอบรมทีมฟุตบอลอยู่ตรงสนามหญ้ากว่าที่คนเป็นอาจารย์จะยอมปล่อยตัว หลังกำชับบอกกับนักศึกษาราวเอ่ยคำสั่งประกาศิตว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เขาไม่พอใจมาก ๆ แต่จะให้อภัยเด็กขี้ขโมยสักครั้งหนึ่งเพราะอะไรก็แลกเกรดไม่ได้ ต้องทำงานมาส่งและตั้งใจเรียนเท่านั้นและอีกครั้งหนึ่งตรงนี้...รอยยิ้มหวานบนใบหน้าสดสวยใต้เครื่องสำอางอ่อน ลิปสติกสีชมพูกับแก้มระเรื่อแดงจาง ๆ ทำให้เขาละวางตาไม่ได้แม้สักนาที“ฉันชอบรูปนี้มากเลยค่ะ ฉันจะเอาไปไว้ที่คอนโดฯ สวย ๆ ไม่ก็แปะไว้ที่บ้าน ให้ฉันจริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“เอาไปเลยครับ... ดีใจนะที่ชอบ แต่ผมไม่ได้วาดแค่รูปคุณรูปเดียว ผมวาดรูปไปเรื่อยเปื่อย เปิดรับคอมมิชชั่น... ประมาณนั้น...”“มันคืออะไรคะ?” คิ้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
บทล่าสุด
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 46
งานหมั้นเช้าแต่งเย็นดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ด้วยความที่บ่าวสาวไม่ได้มีญาติเยอะ มีแขกมาร่วมงานไม่ถึงห้าสิบคน รวมเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนอีกไม่กี่คน เรียกได้ว่าเป็นงานผูกข้อมือเล็ก ๆ ไม่ใช่งานแต่งเอิกเกริกซุ้มประตูดอกไม้ เพลงรักยอดฮิตในยุค 70s เคล้าคลอไปกับเสียงคลื่นลมของรีสอร์ตริมทะเล แม้แต่อาหารและสตรอว์เบอร์รีชีสเค้กก้อนโตยังตามใจคู่บ่าวสาว เดรสลายลูกไม้ชายลากยาวบนผืนทรายเข้ารูปทรงสมส่วน เสื้อสีขาวสะอาดคอลึกผ่าหลังเผยให้เห็นผิวขาวสวยทำเจ้าบ่าวตากระตุกน้อย ๆ ทว่าอาจารย์หนุ่มก็ลืมมันไปได้ เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญวันที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะสวยที่สุดในชีวิตใบหน้าหวานงามแต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนใต้รอยยิ้มเอียงอายที่มีให้ชายเพียงคนเดียว หน้าท้องเนินนูนเพียงเล็กน้อยคงไม่มีใครสังเกตเห็น ป้องเกียรติกำลังพึงพอใจกับบรรยากาศนี้ ขณะที่เธอบอกกับทุกคนผ่านไมโครโฟนว่ามากันสามคน พ่อแม่ลูก “เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด เป็นคุณแม่ที่ผมรักที่สุด ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมอวยพรให้ผมกับเนยนะครับ”เสียงปรบมือดังในลานกว้าง เธอสวย... ขนาดที่เขาละวางตาไปไม่ได้เสียเลย เขาจับจูงมือเธอไปบอกลาทุกคนหลังงานเลี้ยงสิ้นสุดลงญาติทา
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 45
เหตุการณ์สะเทือนขวัญยังหลอกหลอนยามหลับฝัน บางคืนเธอยังสะดุ้งตื่นกลางดึกด้วยความหวาดกลัว ทว่าพอพบสบตาคม อ้อมแขนอุ่นกลิ่นหอมสะอาด กลับแน่ใจถึงความปลอดภัยว่าไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ “พี่ป้อง... ตัวหอมจังค่ะ ตัวพี่อุ่นมาก เนยนอนหลับสบายจัง” “เนยก็หอมครับ ทำพี่หลับไม่สบายสักวันถ้าไม่ได้อึ้บเมีย” เงียบไป ใต้รอยยิ้มกรุ้มกริ่ม มือหนาลูบศีรษะน้อย ลากวนเข้าไปในเส้นผมสีน้ำตาลสลวยอย่างย่ามใจ ในความเงียบงันของห้องอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ ต่างคนไร้เสื้อผ้าแม้สักชิ้นห่อหุ้มกาย คลุมไว้ด้วยผ้านวมหนาในอ้อมกอดกัน เป็นเรื่องปกติที่เธอจะปรารถนาในตัวเขามากขึ้นทุกวัน ยิ่งเป็นคุณแม่ท้องอ่อนฮอร์โมนทำร้าย “เนยต้องพักผ่อนนะ เดี๋ยวลูกไม่โตทำไง” “โตซี พี่ฉีดสารเร่งโตให้ทุกวัน” คนทะลึ่งก็อย่างนั้น เขาก้มหน้าลงประทับจุมพิตบนขมับเนียน ผุดรอยยิ้มกว้างหวานเต็มวงหน้าใต้โคมไฟสลัว “เอ... ตัวเล็ก... ผู้หญิงหรือผู้ชายนะ?” “จะรู้ไหมคะ? คงเป็น... ผู้ชายมั้ง...” “พี่อยากให้ชื่อฟ่อน เงินฟ่อน ชิฟฟ่อน ชื่อเล่นนะเจ้าลูกฟ่อน... ถ้า
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 44
เพราะมีคนเผลอทำตัวเปิ่น ๆ ในโรงพยาบาล ส่งเสียงดังลั่นห้องฉุกเฉินให้คุณพยาบาลหัวเราะกันยกใหญ่ แต่ก็เข้ามาแสดงความยินดีพร้อมผลตรวจของคุณหมอ เซ็นอนุญาตให้ผู้ป่วยกลับบ้านอย่างสบายใจ เณศราไม่รู้เอาหน้าไปไว้ที่ไหน เธอดีใจที่จะได้เป็นคุณแม่ มีลูกน่ารัก ๆ สักคนกับว่าที่สามีไม่สนเรื่องแต่งก่อนแต่งหลังหรอก ในขณะที่ยังมีเรื่องไม่สบายใจพอได้ยินบางคนโทรไปด่าน้องสาวยกใหญ่ ผ่านลำโพงในรถยนต์ สายประชุมครบพ่อแม่พี่น้อง แม้แต่พ่อแม่ของเธอเองเขาโทรบอกให้ทุกคนรับทราบวีรกรรมของคนคนเดียว ที่ไม่สมควรได้รับการให้อภัย“ก็ให้ท้ายกันไงครับถึงได้โตมาสันดานแบบนี้ ผมไม่ยอมแล้วผมจะไม่ถอนฟ้องแทนเมีย ไม่รับค่าเสียหาย ให้อีสองคนนั้นไปนอนคุกอย่างเดียว อย่าคิดว่ามีเงินแล้วทำได้ทุกอย่าง ผมมีเพื่อนเป็นทนาย นักโซเชียลเยอะเหมือนกัน ดี... จะได้เอาปี๊บคลุมหัวกันให้หมดทั้งบ้านเวลาออกไปข้างนอก ขอให้หุ้นตก บริษัทฉิบหายย่อยยับนะครับ”เป็นชุด! มากกว่านี้ยังมีเรื่องของหุ้นส่วน เงินหมกเม็ด ภาษีที่จ่ายไม่ครบ คนขุดได้ก็ขุดมาทั้งเรื่องและเขาพร้อมจะแฉทุกอย่างให้พินาศย่อยยับ จนคุณพ่อขอไกล่เกลี่ยยอมขอว่าเขาอยากได้อะไร คนปากหนัก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 43
ห้องเงียบเชียบให้ความรู้สึกเงียบเหงากว่าทุกวัน อาจารย์หนุ่มรออาหารมื้อเย็นจากแม่ครัวที่ยังไม่กลับบ้านสักที แต่งตัวเรียบร้อยด้วยเชิ้ตสีดำสนิทอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะเครื่องใหญ่ งานสอนก็ค่อนข้างยุ่ง ต้องตรวจงานนักศึกษาไปด้วยระหว่างอธิบายการเขียนคำสั่งคอมพิวเตอร์ หลายอย่างวนเวียนในหัว ขมวดคิ้วมุ่นตั้งใจทำงานตลอดเวลาหลายคนในคลาสตั้งใจเรียนผิดปกติจนหมดชั่วโมงเรียน โดยเฉพาะกลุ่มเด็กแสบ ทำขยิบตาผ่านกล้องเหมือนมีปัญหาสักอย่างแต่ไม่กล้าพูด ส่งเป็นข้อความมาบอกแทน...‘She’s in Danger!’บอกใบ้มาเป็นภาษาอังกฤษให้ตีความอีกต่างหาก คนเป็นอาจารย์สงสัยอยู่พักหนึ่ง นึกหงุดหงิดคนส่งข้อความมาให้เป็นปริศนาคาใจ ก่อนตกใจเป็นอย่างมากแทบทำห้องเรียนล่ม เรื่องใหญ่กว่าคือคาบสอนนี้เป็นบันทึกเทปย้อนหลังซึ่งเขาไม่สามารถปิดโทรศัพท์กลางกลางคันได้เป็นโชคดีที่แก๊งนายเปี๊ยกดันออกจากห้องเรียนไปก่อน ส่วนคนสอนทำได้แต่นับเวลาถอยหลัง ภาวนาให้บันทึกการสอนจบเร็ว ๆ พูดจาติดขัดเพราะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อตัวป้องเกียรติพอคาดการณ์ได้ว่าเกิดเรื่องอะไร ด้วยความที่เขาคอยดูพฤติกรรมของอีกคนอยู่ตลอด เธอมีท่าทีแปลก ๆ เมื่อคืนนี้ ทำท่
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 42
ถ้าผัวฉันย่องไปหาแกที่ร้านอีกครั้งเดียว แกได้เจอฉันตัวเป็น ๆ แน่นังเนย เมมเบอร์นี้ไว้ด้วยนะเพราะฉันไม่เตือนใครเป็นครั้งที่สอง‘รวิตา’เณศราได้รับข้อความจากคนที่ไม่รู้ว่าเอาเบอร์ของเธอมาจากไหน เธอไม่เคยมีเรื่องมีราวกับใครจึงใจคอไม่ค่อยดี นอนพลิกไปพลิกมาบนท่อนแขนอุ่นที่หนุนนอนต่างหมอนทุกคืน หน้าตาครุ่นคิดด้วยความเป็นกังวล ตื่นมาแล้วออกไปทำธุระประปรัง เดินซื้อของจากร้านสะดวกซื้อ กลับเข้าบ้านมาสติไม่อยู่กับเนื้อตัวนัก ขณะที่คนเก่าส่งข้อความมาบอกกับเธอแค่...‘พี่อยากคุยกับเนยนะ’ทั้งที่บอกชวนผ่านเพื่อนสาวเรื่องงานผูกข้อมือมะรืนนี้ ประเด็นอื่นขอไม่พูดคุยกันอีก แปลกที่คนมีเหตุผลเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกชายที่ดีของบ้านมาโดยตลอดกลับไม่พยายามเข้าใจเสียเลยจะอย่างไร เธอก็มีไม้กันหมาที่ดี ติดกว่าคนนี้ไม่มีแล้วในชุดคลุมอาบน้ำบนร่างกำยำส่งกลิ่นหอมอ่อน ลอยผ่านจมูกไป อาจารย์หนุ่มหุ่นล่ำคอยเดินยั่วยวน อวดสรีระเรือนกายของเขาที่อุตสาหะทำมาอย่างยากลำบาก บริโภคอกไก่ปั่นด้วยท่าทางกล้ำกลืนฝืนทน ซึ่งคนอยู่ด้วยกันยังไม่รู้ว่าเขาจะทำมันไปเพื่ออะไร ในเมื่อเธอยังไงก็รักเขาหมดใจไปแล้วอ้วนพุงพลุ้ย ก็ยังรัก หัวล้านแก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 41
คนอยู่ด้วยกันทุกวันคงสังเกตเห็น เธอแค่ไม่รู้ว่าเขาจับอะไรตลอดเวลา“เนยต้องใส่ไว้ก่อนนะ คนเขาจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว พี่ไม่ชอบเวลาใครมองเนย พี่หวง...”“แต่เนยชอบค่ะ เวลาพี่ป้องทำตาเขียว ๆ น่ะ”“ชอบโดนจัดหนักด้วยใช่ไหม?”“ไม่รู้ค่ะ...” เสียงหัวเราะคิกคักดัง หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรง เมื่อเขาบรรจงสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้าย ชักชวนให้ดูลอยสลักบริเวณรอบตัวแหวนN & P ดูจะเป็นไอเท็มคู่รักแนวแฟชั่นมากกว่าแหวนเพชรเม็ดโตในงานแต่งอลังการ ที่เคยเห็นบ่าวสาวสวมให้กัน“ขอบคุณนะคะพี่ป้อง... เนยจะรักษามันให้ดีทั้งสองชิ้นนี้ สร้อยกับแหวนของพี่... ชอบมากเลยค่ะ”เธอชอบมันที่สุด... ชอบผู้ชายคนนี้ที่สุดเณศราเม้มปิดริมฝีปากของเธอสนิทแน่น หยดน้ำใสเอ่อคลออย่างอดกลั้นไม่ไหว ก่อนที่ร่างสูงในเชิ้ตสีดำสนิทจะโน้มตัวลงหาเธอเชื่องช้า ประกบเรียวปากอิ่มงามแผ่วเบาแล้วผละออกประทับจุมพิตบนขมับเนียน“พี่รักเนยนะ”คนมีความรักมักหน้าเด็กทุกคน มองอะไรก็เป็นสีชมพู เห็นจะจริงกล่องข้าวน่ารักในแต่ละวันของเณศราประดิดประดอยด้วยผักหลากสีสัน เธอใช้ตราปั๊มลายตุ๊กตาในการทำอาหารเช่นข้าวญี่ปุ่นหุงร้อนเป็นหมีน้อย ห่มคลุมด้วยไข่เจียว ราดน้ำซอส
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 40
ป้องเกียรติไม่ทำให้คนตัวเล็กผิดหวัง แม้แต่ช้อนตัวเบา ๆ เข้าออกช่องทางอ่อนนุ่มที่โอบรัดแก่นกาย มันกลืนกินตัวตนของเขาได้ดีเยี่ยมไม่ต่างจากว่าเป็นครั้งแรกของกันและกันบางครั้งก็ดิบเถื่อน! เมื่อร่างกายได้รับการเติมเต็มหลังห่างหายกันไปไม่กี่วัน แต่ยังคงอ่อนหวาน สอดประสานหลังมือเรียวที่จิกกำแน่น หลังแอ่นก้นรอรับความแข็งขึง ขยันขยับสะโพกสอบถี่ระรัว ปล่อยให้มังกรร้ายผลุบเข้าออกอย่างไม่ละวางจังหวะลง จะให้คนใต้ร่างได้หายใจหายคอยังไม่มีเณศราได้รับจุมพิตจากเขาที่ไม่เคยรู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย หน้าขาสั่นเทากระแทกกับขอบโต๊ะ หากว่าเธอทำท่าจะลุก คงถูกผลักลงให้นอนราบบนกินข้าว มือหนาปัดป่ายของกระเด็นไปคนละทิศละทาง ทั้งถุงพลาสติก ขวดแม็กกี้ เขาไม่สน! ว่าอะไรจะหล่นเละเทะเหมือนคนอดอยากปากแห้งมาแรมปีแววตาคู่สวยเอ่อคลอหยดน้ำใส ช่องท้องวูบไหวตามเสียงเสียบสับของเนื้อกระทบกันพาอารมณ์ของเธอถึงขีดสุด ถึงว่าที่สามีจะดุดันป่าเถื่อนสักหน่อย เธอกลับนึกชอบพอในความเป็นตัวเขา สะโพกงามงอนจิกเกร็ง“พี่ป้องขา... เนยไม่ไหวค่ะ!”“ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย... ทำไมเสร็จไวจังครับ อืม... อูยส์ เนยรัดพี่แรงแบบนี้ไม่ดีนะ”คนพูดจาทะล
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 39
ใบหน้าสดสวยบึ้งตึงเหมือนโกรธงอนกันสักเรื่องซึ่งเขารู้ จึงผละจากคนตัวเล็กไปคว้าผ้าเปียกหมาดบนเคาน์เตอร์ครัวมาโยนลงบนโต๊ะรับประทานอาหารอย่างเอาเรื่องเอาราว“เอาหน่อยสิ แต่ว่าต้องทำงานให้เนี้ยบกว่านี้นะ ทำไมเช็ดโต๊ะเช็ดครัวไม่สะอาด ยังมีคราบแม็กกี้เนี่ย...”“ไหนคะ?” ถามหน้ายุ่ง มือหยิบผ้าสีขาวได้ก็ส่ายคอมองตามปลายนิ้ว เพื่อหารอยคราบบนผ้าปูโต๊ะลายดอกไม้น่ารัก เณศราซื้อมาคลุมโต๊ะให้เจ้าของห้องเองเพราะมันสามารถมองหาคราบเปื้อนได้ง่ายแต่ในเมื่อมันไม่มี...“ตรงนั้นไง เมื่อกี้พี่เช็ดไปแล้วเนยดู...”“ไม่เห็นมีเลย เนยว่าเนยเช็ดหมดแล้วนะ”“ก้มต่ำ ๆ ดูให้ดีครับ”ก้มต่ำ! เธอหันขวับมองคนข้างหลังทันที แต่พอจะอ้าปากต่อว่า ผู้ชายตัวโตคว้าหมับจับสันคอเธอกดลงบนโต๊ะไม่ต่างจากว่าเธอเป็นผู้ร้าย ปลายเท้าเรียวทั้งสองจิกลงบนพื้นพยายามเขย่งตัว หน้าอกอวบอัดและแก้มของเธอเบียดบี้ไปกับกระจกเย็นเฉียบ“พี่ป้อง... ทำอะไรคะ?”“ช่วยเมียเช็ดโต๊ะ ตรงนั้นไง...”“...”มือเรียวกำผ้าเปียกหมาดแน่นจนน้ำกระเซ็นเปื้อนบนโต๊ะอีกระลอก และก็คงจะไม่ได้เช็ด ทันทีที่แผ่นหลังบางเย็นวาบตามอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ เธอได้ยินเสียงปลดซิบไว ๆ
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 38
ฉีกยิ้มกว้างหวานให้เห็นไรฟันขาวครบทุกซี่ คนขับหันไปมองรอยยิ้มที่ตกเขาได้ตั้งแต่แรกเห็นนั่นแหละ แต่ปากดันไม่ตรงกับใจยังทำหน้าแหยง“ไม่สวยเลยอี๋... วันหลังอย่าให้ชุดนี้อีกนะเดี๋ยวนี้อ้วนพุงออกอะครับ คนเขามองพุงรู้ไหมเขาไม่ได้มองเจ้าของร้านสวย สงสัยว่าทำไมอ้วนขึ้นต่างหาก”“ฮะ? เนยอ้วนเหรอ...” เณศราเริ่มก้มหน้าดูสรีระตัวเอง หน้าท้องของเธอคงไม่ได้ยื่นยาวขนาดเขาว่า แค่โผล่ออกมาเล็กน้อยหลังรับประทานอาหารตามธรรมชาติคนทั่วไปแค่นั้น แต่นั่นก็ทำคนรักสวยรักงามเสียความมั่นใจสำเร็จ“เมื่อก่อนผอมกว่านี้นะ น้ำหนักขึ้นหรือเปล่า?”“อืม... ใส่สเตรย์รัดหน้าท้องก็น่าจะได้นะ ชุดแบบพอง ๆ หน่อยคงไม่เห็นว่ามีพุงมากมาย”“ไม่เอาลายดอก”“ตัวอื่นก็ได้ค่ะ วุ่นวายกับเสื้อผ้าเนยจริงนะ” ว่าตาขวาง เมื่อมาถึงจุดหมายในอีกไม่นานลานจอดรถโล่งเงียบในช่วงหัวค่ำ ชั้นใต้ดินไม่มีรถจอดมากนัก คนขับก็เลือกทำเลได้ดีห่างจากลิฟต์ไปเล็กน้อย นัยน์ตาคู่คมใต้แว่นกรอบหนาประกายวูบวาบพาไรขนลุกชูชัน เธอกำมือทั้งสองบนหน้าตักอย่างเกร็ง ๆ เพราะว่าเขาไม่ปลดล็อกประตูรถยังไม่ดับเครื่องยนต์“พี่ป้อง... จะทำอะไรคะ?”“ทำอะไรก็ได้ครับไม่มีคนหรอก... ท
