พ่ายรักคุณสามี

พ่ายรักคุณสามี

By:  ราชินีหิมะCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
8.7
103 ratings. 103 reviews
345Chapters
119.8Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หนึ่งในแผนการร้ายที่ทำให้เธอถูกนำตัวมาจากชนบทเพื่อแต่งงานกับเขา ภาพลักษณ์ที่สำคัญ ความสามารถทางการแพทย์ที่ล้าสมัย? เธอจะสามารถเปลี่ยนเป็นหญิงสาวที่งดงามและมีเสน่ห์อย่างล้นเหลือได้อย่างไร! หญิงสาวจากเมืองไห่เฉิงล้วนต้องการพบเจอกับเขา คุณชายลู่…เรื่องอื่น ๆ คือ เธอได้แต่งงานกับนักธุรกิจแห่งวงการธุรกิจอุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่เพียงหนึ่งเดียวโดยไม่คาดคิด เธอโผเข้ากอดขาเขาแน่นพร้อมกับพูดว่า ที่รัก คุณกำลังจะตายเหรอคะ?เขารู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับท่าทีของเธอจึงพูดขึ้นว่า “ภรรยาที่น่ารัก คุณต้องลืมตาขึ้นซะ!”

View More

Chapter 1

บทที่ 1 การแต่งงานแทนเพื่อแก้เคล็ด

ฤดูใบไม้ร่วงปี 2015 เซี่ยซีหว่านกำลังนั่งอยู่บนรถไฟ ซึ่งรถไฟกำลังออกจากชนบทมุ่งสู่สถานีปลายทางเมืองไห่เฉิง

เธอถูกทิ้งไว้ที่ชนบทตั้งแต่อายุ 9 ขวบ และวันนี้เธอถูกรับกลับไป มีเพียงเหตุผลเดียวก็คือ ตระกูลเซี่ยต้องการให้ลูกสาวของของเขาแต่งเข้าไปในสวนโหย่วหลานเพื่อแก้เคล็ด

ได้ยินมาว่าเจ้าบ่าวของสวนโหย่วหลานนั้นป่วยหนัก ตระกูลเซี่ยมีลูกสาวสองคน แต่ทั้งสองคนกลับไม่เต็มใจที่จะแต่งงาน ดังนั้นตระกูลเซี่ยจึงรับเธอซึ่งได้รับการเลี้ยงดูในชนบทกลับมา และขอให้เธอแต่งงานแทนเพื่อเป็นการแก้เคล็ด

เซี่ยซีหว่านที่นั่งอยู่ในตู้นอน เธอกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งในมือของเธอ แต่จู่ ๆ ประตูก็ถูกผลักออกอย่างกะทันหัน และลมหนาวด้านนอกก็พัดโชยเข้ามาพร้อมกับกลิ่นคาวเลือด

เมื่อเซี่ยซีหว่านลืมตาขึ้นมาก็พบเข้ากับชายหนุ่มร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อเหลาล้มเข้ามาจากทางด้านนอก

เขามีสภาพหมดสติ

และไม่กี่นาทีต่อมา ชายชุดดำสองสามคนก็วิ่งเข้ามาและพูดขึ้นว่า “ลูกพี่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ ฆ่าเขาเลยเถอะ”

“ใครบอกว่าไม่มี?”

ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นและดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ามองตรงไปที่เซี่ยซีหว่าน

เซี่ยซีหว่านคิดไม่ถึงเลยว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันจะเกิดขึ้นกับเธอ ชายหนุ่มที่จู่ ๆ ก็ตกลงมาบนตู้โดยสารของเธอ กลับทำให้เธอต้องตกอยู่ในอันตรายที่ถึงแก่ชีวิต ภายในดวงตาของผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นนั้นแสดงเจตนาฆ่าออกมาอย่างชัดเจน และเห็นได้ชัดว่าเขาต้องการที่จะฆ่าเธอ

เซี่ยซีหว่านเหลือบมองอาวุธในมือของพวกเขาอย่างเงียบ ๆ และรีบร้องขอความช่วยเหลือด้วยความตื่นตระหนกว่า “อย่าทำร้ายฉันเลย ฉันไม่เห็นอะไรเลยจริง ๆ”

ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นเดินมาด้านหน้าพร้อมกับมองดูใบหน้าเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่าน เธอสวมผ้าคลุมหน้าจึงทำให้ไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ และมองเห็นเพียงดวงตาสว่างสดใสที่เผยให้เห็นอยู่ด้านนอกผ้าคลุมเท่านั้น

ดวงตาคู่นั้นสว่างสดใสมาก ระหว่างที่เขากำลังพินิจพิจารณาอยู่นั้น ดวงตาคู่สวยก็เกิดสั่นไหวขึ้นเล็กน้อย

ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นไม่เคยเห็นใครที่มีดวงตางดงามถึงเพียงนี้มาก่อน เธอตราตรึงอยู่ในใจของเขาภายในชั่วพริบตา ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาก็แทบจะไม่ได้แตะต้องผู้หญิงเลยจนถึงทุกวันนี้ และทันใดนั้นเขาก็เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นภายในใจ

“น้องสาวคนสวย พวกพี่จะไม่ทำรายน้องหรอก แต่น้องต้องเชื่อฟังพวกพี่”

ร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นเทาด้วยความกลัว เธอพูดอย่างน่าสงสารว่า “ฉันยังไม่อยากตาย ฉันกลัวแล้ว ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย”

การร้องขอชีวิตที่นุ่มนวลและอ่อนโยนของหญิงสาวนั้นทำให้ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นรีบกระโจนเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว

“ลูกพี่เชิญก่อนเลย เรามาส่งสาวสวยคนนี้ขึ้นสวรรค์กันเถอะ”

ภายในตู้โดยสารเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอันหยาบคายต่อสาวสวยที่ดูน่าสงสารคนนั้น ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นก็วางอาวุธลงและเอื้อมมือเข้าไปกระชากกระดุมเสื้อผ้าของเซี่ยซีหว่านให้หลุดออกอย่างแรง

แต่ไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีกำปั้นของมือสีขาวเล็ก ๆ ชูขึ้นมา

เมื่อผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นเงยหน้าขึ้น เขาก็สบตาเข้ากับดวงตาอันสดใสของหญิงสาว ในตอนนี้ดวงตาที่ตื่นตระหนกของเธอ กลับกลายเป็นดวงตาที่ฉายแววเยือกเย็นออกมา

“แก!”

ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นต้องการที่จะพูดบางอย่างออกมา แต่เซี่ยซีหว่านยกมือขึ้นและแทงเข็มสีเงินในมือของเธอเข้าไปในหัวของเขาทันที

ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นหมดสติ และล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว

“ลูกพี่!”

ชายชุดดำหลายคนต่างพากันตื่นตกใจ พวกเขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า แต่ทันใดนั้นชายหนุ่มที่นอนอยู่บนพื้นก็ลืมตาขึ้นมา เขาคว้าอาวุธขึ้นมาและต่อสู้กับกลุ่มชายชุดดำนั้น

ชายชุดดำทั้งหมดเริ่มล้มลงกับพื้นทีละคน ๆ

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

เซี่ยซีหว่านลุกขึ้นนั่ง เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าชายผู้นี้แสร้งทำเป็นอยู่ในอาการโคม่า และเลือดบนร่างกายของเขาก็เป็นเลือดของคนอื่น

เซี่ยซีหว่านเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มผู้นั้น ชายหนุ่มผู้นั้นก็มองมาที่เธอเช่นกัน เขามีดวงตาที่คมคายเฉียบแหลมราวกับเหยี่ยว ใครก็ตามที่จ้องมองดวงตาของเขาต่างก็รู้สึกราวกับถูกมนต์สะกดไว้

“คุณชาย พวกเรามาช้าเกินไป”

ผู้คนที่มาช่วยเหลือรีบวิ่งเข้ามาและเริ่มจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบระเบียบ คนสนิทของเขาก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าที่สะอาดให้กับชายหนุ่มผู้นั้น

ชายหนุ่มผู้นั้นเช็ดมือของเขาอย่างสง่างาม จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปอยู่ตรงหน้าของเซี่ยซีหว่านอย่างสุขุม มือที่แข็งแรงก็บีบคางเล็กที่สวยงามของเธอไว้

เขาหรี่ตามองเธออย่างสนุกสนาน และโทนเสียงอันทุ่มต่ำแต่เต็มไปด้วยพลังของเขาก็พูดขึ้นว่า “เธอคิดว่าฉันจะจัดการกับเธอยังไงดี?”

คางของเธอถูกบีบเอาไว้ด้วยนิ้วมือเรียวบางของเขา และเซี่ยซีหว่านก็ถูกบีบบังคับให้มองขึ้นไปที่เขา ชายคนนั้นมีรูปร่างหล่อเหลา ดูไม่ธรรมดา รัศมีของเขาช่างแข็งแกร่ง และเย็นชาราวกับคืนที่มืดมิด

เมื่อครู่นี้เขาเช็ดมือของเขาแล้ว แต่เธอยังคงได้กลิ่นคาวหวานและกลิ่นไอของความเยือกเย็นเหี้ยมโหดจากตัวเขา

การเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นและยากที่จะถอนตัว

ชายหนุ่มผู้นี้อันตรายอย่างแน่นอน

ผัวะ!

เซี่ยซีหว่านตีเข้าที่มือของชายหนุ่มผู้นั้น และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “อวดดี ฉันเป็นว่าที่เจ้าสาวของสวนโหย่วหลาน และฉันกำลังจะแต่งงาน!”

เจ้าสาวที่กำลังจะแต่งงานเข้าสวนโหย่วหลานอย่างนั้นเหรอ?

ชายหนุ่มเลิกคิ้วรูปดาบขึ้น แบบนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย เจ้าสาว...ของเขา?

“คุณเป็นคนไห่เฉิงเหรอ? ถ้าอย่างนั้นคุณควรจะรู้ว่าลูกสาวของตระกูลเซี่ยกำลังจะแต่งงานเข้าสวนโหย่วหลาน งานแต่งงานครั้งนี้ทำให้คนทั้งเมืองต่างพากันตื่นเต้น และฉันก็คือเจ้าสาวคนนั้น หากเกิดอะไรขึ้นกับฉัน คุณคิดว่าคุณจะไม่ต้องเจอกับปัญหาใหญ่อย่างงั้นเหรอ? ปล่อยฉันซะ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น และฉันก็จะไม่พูดอะไรออกไปเช่นกัน!”

ตอนนี้เซี่ยซีหว่านอยากจะขอบคุณแม่เลี้ยงหลี่ยู่หลานของเธอจริง ๆ หลี่ยู่หลานรับเธอกลับไปที่ ไห่เฉิง แต่กลับให้เธอนั่งรถไฟราคาถูกเท่านั้น แต่งานแต่งงานที่เธอจัดขึ้นนั้นให้ความรู้สึกหรูหราเป็นอย่างยิ่ง และทำให้เธอได้รับชื่อเสียงเป็นอย่างมาก

ลูกสาวของตระกูลเซี่ยแต่งเข้าสวนโหย่วหลาน นี่เป็นข่าวซุบซิบที่ใหญ่ที่สุดในไห่เฉิง เซี่ยซีหว่านพนันว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ต้องการมีปัญหาเป็นแน่แท้

ชายหนุ่มผู้นั้นมองมาที่เธอด้วยความสนใจ วันนี้เขาถูกคู่ต่อสู้ทางธุรกิจจ้างวานฆ่า และบังเอิญพบเจอกับหญิงสาวคนนี้

เมื่อมองดูแล้วหญิงสาวคนนี้น่าจะอายุไม่เกิน 20 ปี แม้ว่าใบหน้าจะซีดเซียวและสวมใส่เสื้อผ้าสกปรกเลอะเทอะ แต่ดวงตาสว่างสดใสและชาญฉลาดของเธอกลับเปล่งประกายเจิดจ้า

ที่สำคัญคือเธอยังเป็นเจ้าสาวของเขา

ชายหนุ่มผู้นั้นถอนสายตาของเขาออกมา และนำคนของเขาเดินจากไป

เซี่ยซีหว่านค่อย ๆ คลายปลายนิ้วที่กำไว้แน่นของเธอออกจากกัน

ทันใดนั้นชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอก็หันกลับมาอย่างเงียบ ๆ เขามองมาที่เธอ และพูดช้า ๆ ด้วยริมฝีปากบางของเขาที่เธอสามารถเข้าใจได้ว่า “เราจะพบกันใหม่เร็ว ๆ นี้”

......

ณ คฤหาสน์หลี่กง งานแต่งงานของตระกูลเซี่ยได้จัดขึ้นที่นี่ในวันนี้

ภายในห้องรับรองเจ้าสาว เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยมองดูเซี่ยซีหว่านน้องสาวต่างมารดาของเธอ และพูดว่า “เซี่ยซีหว่านแม่ของเธอจากไปตั้งแต่เธออายุเพียงเก้าขวบ ต่อมาเธอก็ผลักคุณปู่ตกบันไดด้วยมือของเธอเอง แม้แต่หมอดูก็บอกว่าเธอเป็นดาวแห่งหายนะ พ่อจึงส่งเธอไปอยู่บ้านนอก ครั้งนี้หากไม่จำเป็นต้องให้เธอกลับมาแต่งงานเพื่อแก้เคล็ด เธอก็คงจะได้อยู่บ้านนอกไปทั้งชีวิต เพราะฉะนั้นเธอจงจำไว้ให้ดีว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลเซี่ย แต่เป็นเพียงสุนัขที่เลี้ยงโดยตระกูลเซี่ย!”

เซี่ยซีหว่านนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “สุนัขตัวนี้ของเธอกำลังเห่าใครอยู่เหรอ”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเอามือท้าวเอวแล้วพูดว่า “สุนัขกำลังเห่าเธออยู่ไงล่ะ!”

เซี่ยซีหว่านยิ้มและพูดว่า “ฉันรู้แล้ว ๆ เพราะฉะนั้นเธอไม่ต้องเห่าแล้ว”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเพิ่งจะรู้ตัวว่าเธอถูกเซี่ยซีหว่านหลอกด่า เธอมองดูดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหว่าน ตั้งแต่กลับมาเธอสวมผ้าคลุมหน้าไว้ตลอดเวลาและเผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่หนึ่งเท่านั้น และดวงตาคู่นี้ทำให้ผู้คนคิดว่าเธอเป็นสาวงามที่น่าทึ่งคนหนึ่ง

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยรู้สึกอิจฉามากเสียจนอยากจะควักดวงตาคู่นั้นออกมาให้รู้แล้วรู้รอด คนบ้านนอกคอกนาอย่างเซี่ยซีหว่านจะกลายเป็นสาวงามได้อย่างไร แน่นอนว่าต้องเป็นผู้หญิงอัปลักษณ์อย่างแน่นอน!

“ซีหว่าน ฤกษ์งามยามดีมาถึงแล้ว ออกเดินทางได้แล้ว!” ทันใดนั้นเซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานก็เข้ามาพร้อมกับกลุ่มแขกผู้มีเกียรติ
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

10
83%(86)
9
0%(0)
8
0%(0)
7
0%(0)
6
1%(1)
5
0%(0)
4
6%(6)
3
1%(1)
2
5%(5)
1
4%(4)
8.7 / 10.0
103 ratings · 103 reviews
Write a review
user avatar
คน ไร้ตัวตน
ไม่มีตอนต่อไปเหรอครับ
2024-12-17 16:26:19
2
user avatar
เนาวรัตน์ เอี่ยมสอาด
จบยังไงงงมีต่อไป่ะ
2024-11-28 19:03:45
0
user avatar
มาสด้า มาสด้า
เสร็จเรียบร้อยคือจบใหม
2024-05-21 09:07:56
1
user avatar
โก้ครับ กูโก้
เหรียญแพงเกินไป 10-12เหรียญต่อบทน่าจะดีกว่านี้
2024-03-02 11:38:15
6
user avatar
To Tartar
ติดตามผลงาน​นี้อยู่ ชอบมาก
2023-10-22 00:25:05
1
default avatar
นิศาขล
คนเขียนบทหรือคนแปลคงตายแล้วมั้งค่ะ
2023-02-16 04:16:22
12
user avatar
ฟ้าใส สวย
เมื่อรัยจะอัพเรื่องนี้บางค่ะรอนานมากแล้วค่ะ
2023-01-20 10:15:33
1
default avatar
Namfon Siriporn
ใครมีชื่อหนังสือเรื่องนี้ภาษาอีงกฤษมั้ยคะ รออัพคงไม่อัพแล้วหล่ะ
2022-10-26 16:39:22
1
default avatar
นิศาขล
เว็บหลอกลวงไม่อัพชักทีห่วยมาก
2022-09-18 21:56:59
1
user avatar
เนาวรัตน์ เอี่ยมสอาด
เมื่อไหร่จะอัพเดตรอนานละ
2022-09-05 17:28:43
0
user avatar
Kanchana Sinsuebphol
อ๊ากกกกกก อารมณ์ค้างโว้ยยย อัพบ้าไรไม่จบเรื่อง
2022-08-18 15:05:06
1
default avatar
Nisachonnisachon Hongtawee
ห่วยมากเว็บนี้
2022-07-16 22:19:47
2
user avatar
Ben Samphaothong
สนุกมาก แต่ไม่อัพเดตบมใหม่เลย รอนานแล้วนะ
2022-07-15 21:50:05
0
default avatar
นิศาขล
เว็บที่ห่วยที่สุดอัพไม่จบสักเรื่องอ่านเสียความรู้สึก
2022-06-30 18:33:31
4
user avatar
Lak Vilai
เว็บนิยายไม่จบสักเรื่อง​เสียเวลาอ่านจริง
2022-06-01 18:21:38
1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 7
345 Chapters
บทที่ 1 การแต่งงานแทนเพื่อแก้เคล็ด
ฤดูใบไม้ร่วงปี 2015 เซี่ยซีหว่านกำลังนั่งอยู่บนรถไฟ ซึ่งรถไฟกำลังออกจากชนบทมุ่งสู่สถานีปลายทางเมืองไห่เฉิงเธอถูกทิ้งไว้ที่ชนบทตั้งแต่อายุ 9 ขวบ และวันนี้เธอถูกรับกลับไป มีเพียงเหตุผลเดียวก็คือ ตระกูลเซี่ยต้องการให้ลูกสาวของของเขาแต่งเข้าไปในสวนโหย่วหลานเพื่อแก้เคล็ดได้ยินมาว่าเจ้าบ่าวของสวนโหย่วหลานนั้นป่วยหนัก ตระกูลเซี่ยมีลูกสาวสองคน แต่ทั้งสองคนกลับไม่เต็มใจที่จะแต่งงาน ดังนั้นตระกูลเซี่ยจึงรับเธอซึ่งได้รับการเลี้ยงดูในชนบทกลับมา และขอให้เธอแต่งงานแทนเพื่อเป็นการแก้เคล็ดเซี่ยซีหว่านที่นั่งอยู่ในตู้นอน เธอกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งในมือของเธอ แต่จู่ ๆ ประตูก็ถูกผลักออกอย่างกะทันหัน และลมหนาวด้านนอกก็พัดโชยเข้ามาพร้อมกับกลิ่นคาวเลือดเมื่อเซี่ยซีหว่านลืมตาขึ้นมาก็พบเข้ากับชายหนุ่มร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อเหลาล้มเข้ามาจากทางด้านนอกเขามีสภาพหมดสติและไม่กี่นาทีต่อมา ชายชุดดำสองสามคนก็วิ่งเข้ามาและพูดขึ้นว่า “ลูกพี่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ ฆ่าเขาเลยเถอะ”“ใครบอกว่าไม่มี?”ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นและดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ามองตรงไปที่เซี่ยซีหว่านเซี่ยซีหว่านคิดไม่ถึงเลยว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาด
Read more
บทที่ 2 สามีใหม่
หลี่ยู่หลานเป็นแม่เลี้ยงของเซี่ยซีหว่าน เมื่อตอนวัยรุ่นเธอเป็นดั่งราชินีแห่งวงการบันเทิง ปัจจุบันเธอมีลูกสาวสองคนและยังคงได้รับการดูแลอย่างดี พวกเธอต่างมีเสน่ห์และเพียบพร้อมไปหมดทุกด้านหลี่ยู่หลานคนนี้เดิมทีเป็นภรรยาคนที่สาม แต่เธอมีเล่ห์เหลี่ยมขั้นสูงจึงทำให้เธอหลุดพ้นจากตำแหน่งภรรยาคนที่สามขึ้นมาเป็นนายหญิงของตระกูลเซี่ยจนได้ และเธอยังมีวิธีตีสนิทกับกลุ่มคุณนายจากตระกูลที่ร่ำรวยเพื่อยกระดับชีวิตตนเองขึ้นมาอีกด้วยงานแต่งงานวันนี้หลี่ยู่หลานจัดงานออกมาได้อย่างสวยงามเป็นอย่างมาก แม้กระทั่งชุดแต่งงานบนตัวของเซี่ยซีหว่านก็ใช้เงินจำนวนมากสั่งตัดมาจากมิลานโดยตรง ทุกคนต่างก็ยกย่องและชื่นชมหลี่ยู่หลานเซี่ยซีหว่านแสดงท่าทีไร้เดียงสาออกมาด้วยความเขินอายตามประสาหญิงสาวที่กำลังจะแต่งงานเท่านั้น เธอเฝ้ามองไปที่ประตูอย่างมีความหวังและพูดว่า “ถึงเวลาแล้ว แต่ทำไม...เจ้าบ่าวถึงยังไม่มารับหนูอีกล่ะ?”ทันทีที่เธอพูดจบสีหน้าของหลี่ยู่หลานก็เปลี่ยนไปต่างคนต่างมองหน้ากันไปมาพร้อมกับคิดว่าอย่างไรนะ เจ้าสาวไม่รู้เหรอว่าตนเองกำลังจะแต่งงานกับคนป่วยอย่างรุนแรงอย่างนั้นเหรอ?เธอแต่งงานเข้าไปเพื่อเป็
Read more
บทที่ 3 การเจรจา
ขณะนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น “ก๊อก ก๊อก” และเสียงของฝูป๋อที่เป็นผู้ดูแลบ้านก็ดังขึ้นมาจากข้างนอกประตูว่า “นายน้อยครับ”ลู่หานถิงเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “เข้ามาสิ”ฝูป๋อผลักประตูเข้าไปและพูดว่า “นายน้อยครับ เรื่องนายหญิง...ควรจัดการอย่างไรดีครับ?”ลู่หานถิงยืนอยู่ข้างเตียง เขามีความสูงถึง 1.87 เมตร บนตัวของเขาสวมใส่เสื้อกล้ามสีขาวแบบเรียบง่ายกับกางเกงขายาวสีดำ แต่เนื้อผ้ามีราคาแพงดูเหมือนเป็นงานฝีมือ กางเกงห่อหุ้มขายาวราวกับหยกของเขาเอาไว้ทำให้ดูมีเสน่ห์อย่างมากลู่หานถิงหลับตาลง เขาพลิกกระดุมสีเงินแวววาวติดบนแขนเสื้อเชิ้ตด้วยนิ้วของเขาอย่างชำนาญ เขาเหลือบมองเซี่ยซีหว่านอย่างไม่ใส่ใจและพูดว่า “คุณคงยังไม่รู้ว่า ในสวนหลังบ้านของสวนโหย่วหลานเลี้ยงหมาป่าไว้สองตัว ถ้าอย่างนั้น...โยนคุณเข้าไปเป็นอาหารพวกมันดีไหม?”หัวใจของเซี่ยซีหว่านเต้นแรงขึ้น การแต่งงานครั้งนี้เป็นการแต่งงานจากคำสั่งของผู้อาวุโสมารุ่นสู่รุ่นโดยมีสี่ตระกูลมั่งคั่งแห่งเมืองไห่เฉิงคือ ตระกูลลู่, ตระกูลกู้, ตระกูลฮั่ว และตระกูลซูคุณชายแห่งตระกูลลู่ผู้มีอำนาจล้นฟ้า ตามตำนานเล่าว่า เขาคือผู้นำทางธุรกิจที่อายุน้อยที่สุด และห
Read more
บทที่ 4 ใช้ช้อนป้อนอาหารเขา
ทันใดนั้น นิ้วของลู่หานถิงก็หยุดลง และสุดท้ายเขาก็ไม่ได้เปิดผ้าคลุมบนใบหน้าของเธอเขามองลงไปที่หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับคิดว่า ถ้าเธอลืมตาขึ้นมา ดวงตาของเธอคงจะสวยดำขลับราวกับลูกแมวตัวน้อยเป็นแน่ และเมื่อเธอมองมาที่คุณ ก็ดูเหมือนกับลูกแมวตัวน้อยที่กำลังใช้เล็บของมันข่วนคุณเบา ๆเป็นการผสมผสานระหว่างความไร้เดียงสาและความมีเสน่ห์ลู่หานถิงมองไปที่รอยแดงรอบคอของเธอ ผิวของเธอช่างบอบบางนัก เมื่อครู่เขาเพียงบีบเบา ๆ แต่ตอนนี้กลับมีรอยแดงเต็มไปหมดลู่หานถิงหันตัวกลับมา เขาเดินกลับไปที่โซฟาแล้วล้มตัวลงนอนความผิดปกติของการนอนหลับของเขากำลังแย่ลงเรื่อย ๆ ซึ่งเข็มสีเงินของเธอไม่สามารถรักษาได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ทักษะทางการแพทย์ของเธอนั้นยอดเยี่ยม และเมื่อครู่นี้เขางีบหลับในฝ่ามือของเธอจริง ๆประมาณสิบนาที หรือ มากกว่านั้นนานมากแล้วที่เขาไม่ได้นอนหลับนานถึงสิบนาทีลู่หานถิงมองไปที่เงาของร่างผอมเพรียวบนเตียง สิ่งที่เขาคิดอยู่คือ ทำไมมือของเธอถึงเล็ก และอ่อนนุ่มถึงเพียงนี้?......เช้าวันรุ่งขึ้นเซี่ยซีหว่านกำลังนั่งกินซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวที่สาวใช้เสิร์ฟให้อยู่ในห้องอาหา
Read more
บทที่ 5 น้ำหอมอะไร?
ลู่หานถิงเคยได้กลิ่นน้ำหอมหลากหลายชนิดจากผู้หญิงที่เขาเคยพบเจอ และกลิ่นหอมที่ปรุงแต่งขึ้นนั้นทำให้เขาเกลียดแต่กลิ่นหอมบนร่างกายของหญิงสาวคนนี้กลับดึงดูดเขามากลู่หานถิงปลดเข็มขัดนิรภัยออกและถามด้วยเสียงทุ่มต่ำว่า “คุณฉีดน้ำหอมกลิ่นอะไรเหรอ?”น้ำหอมอย่างนั้นเหรอ?เซี่ยซีหว่านส่ายหัว “ฉันไม่ได้ฉีดน้ำหอมนะ”“แล้วทำไมคุณตัวหอมจัง...”ลู่หานถิงเงยหน้าขึ้น แต่ก็ต้องหยุดนิ่งทันที เพราะตอนที่เขาเงยหน้าขึ้นมา ปากของเขาบังเอิญแตะเข้ากับริมฝีปากสีแดงของเซี่ยซีหว่านเล็กน้อยตรงกลางระหว่างเขาและเธอมีผ้าคลุมหน้ากั้นอยู่ ทั้งสองจูบกันอย่างไม่คาดฝันเซี่ยซีหว่านรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว เพราะว่านี่คือ... จูบแรกของเธอ!ไม่กี่วินาทีต่อมาลู่หานถิงก็ผละตัวออกมา ดวงตาที่คมคายของเขาเหลือบมองริมฝีปากสีแดงของเธอหลังผ้าคลุมหน้า เขาพูดในลำคอว่า “ผมขอโทษจริง ๆ หรือว่า...คุณจูบผมกลับไหม?”เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขาและพูดว่า “ฉันคิดว่า... ฉันควรจะตบคุณสักทีสองที”ริมฝีปากบางของลู่หานถิงปรากฎรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นและเสียงหัวเราะอย่างรื่นรมย์ใจก็ดังออกมาจากลำคอของเขาเซี่ยซีหว่านเปิดประตูฝั่งข้างคนขับและพูด
Read more
บทที่ 6 ที่จะสู้กับฉัน พวกคุณงั้นเหรอ?
ขณะที่เซี่ยซีหว่านกำลังนอนอยู่บนเตียงอยู่นั้นก็ลืมตาโพล่งขึ้นมา ประธานหวางรู้สึกตกใจมาก ทำไมเธอถึงได้สติขึ้นมาตอนนี้ล่ะ?“คนสวย ทำไมเธอ....เธอตื่นแล้วเหรอ?”ดวงตาอันสดใสของเซี่ยซีหว่านเต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปนตลกขบขัน “ถ้าฉันไม่ตื่นขึ้นมา ฉันจะได้เห็นฉากที่ยอดเยี่ยมแบบนี้เหรอคะ?”“เธอ…...”เซี่ยซีหว่านยกมือขึ้นโบกไปมาที่จมูก ทันใดนั้นจมูกของประธานหวางก็ได้กลิ่นหอมกรุ่นแปลก ๆ เข้าอย่างจัง เพียงชั่วพริบตาเดียวร่างของเขาก็ร่วงลงไปกองอยู่บนพื้นทันที มือและเท้าของเขาถูกมัดด้วยเชือกกระสอบ ไม่สามารถออกแรงขยับได้ และทำได้แค่มองใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเซี่ยซีหว่านด้วยความหวาดกลัวพร้อมกับพูดว่า “คะ..คนสวย อยากเล่นอะไรสนุก ๆ เหรอ งั้นปล่อยฉันก่อนสิ เราจะได้มาสนุกด้วยกันไง”คิ้วโก่งสวยได้รูปเลิกขึ้นพร้อมกับท่าทางไร้เดียงสาที่ดูเป็นมิตรอย่างที่สุด “ประธานหวาง นี่คุณไม่รู้จริง ๆ เหรอคะว่าคืออะไร?”หลังจากเซี่ยซีหว่านพูดจบ ประธานหวางก็เห็นกระดูกเนื้อสองชิ้นที่อยู่ในมือของเธอ “เธอ..เธอเอากระดูกพวกนี้มาทำอะไร?”“อ่าาา...ประธานหวางคะ คุณป้าไม่ได้บอกคุณเหรอคะว่า บ้านตระกูลเซี่ยเลี้ยงสุนัขล่าเ
Read more
บทที่ 7 ผมจะเลี้ยงคุณเอง คุณภรรยาของผม
เขาหมายความว่าอย่างไรกัน? สายตาของเขามองไปยังริมฝีปากสีแดงของเธออย่างไม่ลดละราวกับกำลังบอกเป็นนัยว่าหมายถึงอะไร ซึ่งวิธีที่ผู้หญิงจะขอบคุณผู้ชายได้ดีที่สุดก็คือการจูบอย่างไรล่ะหัวใจของเซี่ยซีหว่านเต้นแรงขึ้นมาทันที และใบหูขาวราวหิมะของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ “ฉันไม่เข้าใจค่ะ”เมื่อเธอพูดจบก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่างและไม่สนใจเขาอีก ลู่หานถิงเห็นเธอหลีกเลี่ยงเขาแบบนี้ก็รู้สึกได้ว่า เธอเป็นคนที่ฉลาด มีไหวพริบ เป็นตัวของตัวเองและไม่ยอมไว้ใจใครง่าย ๆเมื่อถึงไฟแดงรถหรูก็จอดนิ่ง เซี่ยซีหว่านก็พิงศีรษะไปที่กระจกรถแล้วมองออกไปยังร้านเค้กที่ดังที่สุดในไห่เฉิง“อยากกินเค้กเหรอ?” หูของเธอก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของลู่หานถิงดังขึ้นมาดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหว่านเศร้าหมองลงเล็กน้อย เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เมื่อก่อนแม่ของฉันชอบพาฉันไปซื้อเค้กที่ร้านนั้นล่ะ”ลู่หานถิงหมุนพวงมาลัยมาจอดรถที่ข้างทาง “ถ้าอยากกินก็ลงไปซื้อสิ”......ร้านนี้เป็นร้านเค้กที่เก่าแก่ในไห่เฉิง และเป็นที่นิยมมากโดยเฉพาะในแวดวงดาราและลูกคนมีเงิน ซึ่งร้านนี้จะขายเค้กที่มีปริมาณจำนวนจำกัดทุกวันเซี่ยซีหว่านชอบกินเค้กมาตั้งแต่
Read more
บทที่ 8 ผลักเธอให้ล้ม
เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบก็ชี้นิ้วไปทางเซี่ยเสี่ยวเตี๋ย แล้วหันไปบอกกับลู่หานถิงว่า “เธอเป็นคนพูดคำนั้น” เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยและข่งเจินเอ่อร์ต่างพากันตกตะลึงไปพร้อมกัน ปรากฎว่าชายหนุ่มคนนี้ก็คือเด็กหนุ่มหน้าหล่อที่เซี่ยซีหว่านเลี้ยงดูไว้อย่างนั้นเหรอ?โอ้พระเจ้า!เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยรู้สึกเหมือนถูกตบเข้ามาที่หน้าเธออย่างแรงขณะเดียวกันนั้นผู้จัดการร้านก็นำเค้กแยมสตรอเบอร์รี่ที่ทำเสร็จแล้วออกมาส่งให้กับลู่หานถิง เขาถือเค้กไว้ในมือแล้วพูดว่า “ป่ะ เรากลับกันเถอะ”“ค่ะ” เซี่ยซีหว่านเดินตามหลังลู่หานถิงไป ก่อนเธอเดินออกจากร้านก็หันมามองเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยแล้วโบกมือให้ “ลาก่อนนะ”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยยังคงรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเซี่ยซีหว่านจะสามารถเลี้ยงดูผู้ชายระดับนี้ได้ข่งเจินเอ่อร์พูดอย่างเหม่อลอยว่า “เสี่ยวเตี๋ย ดูเหมือนว่าเธอจะต้องเรียกเซี่ยซีหว่านว่าคุณนายจริง ๆ แล้วล่ะ”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหันกลับไปมองข่งเจินเอ่อร์ด้วยสายตาเฉือดเฉือนทันทีข่งเจินเอ่อร์พูดขึ้นอย่างเยาะเย้ยว่า “เสี่ยวเตี๋ย ฉันอยากรู้มากเลยว่า เซี่ยซีหว่านเลี้ยงดูหนุ่มหล่อขนาดนั้นจะต้องใช้เงินเท่าไหร่กัน?”เมื
Read more
บทที่ 9 อุ้มเธอไป
เมื่อลู่หานถิงได้สติกลับมา เขาจึงรีบไปหยิบกล่องยาแล้วนำแอลกอฮอลล์ชุบสำลีมาทำแผลให้เธอ “จำเอาไว้ว่า นี่คือผลของการที่ทำให้ผมพูดเป็นครั้งที่สาม”เซี่ยซีหว่านมองไปที่สันกรามบนใบหน้าของเขา “ถ้าหากผลจากการพูดครั้งที่สามของคุณมันคือความรุนแรงในตระกูลล่ะคะ?”ลู่หานถิงใช้พลาสเตอร์ปิดแผลให้เธอก่อนที่ริมฝีปากบางนั้นจะยิ้มออกมาเล็กน้อย “รู้ว่าเข้ามาแล้วผมจะใช้ความรุนแรงได้ คุณก็ยังจะกล้าเข้ามาอีกนะ ไปเอาความกล้ามาจากไหนกัน?”เซี่ยซีหว่านมองเข้าไปยังดวงตาคมสวยคู่นั้นแล้วพูดว่า “คุณลู่คะ คนอื่นอาจจะกลัวคุณ แต่ฉันไม่กลัวคุณเลย”นิ้วเรียวยาวของลู่หานถิงหยุดชะงักเล็กน้อย เขามองไปที่หน้าเรียวสวยที่ตอนนี้มีพลาสเตอร์ติดอยู่อย่างนึกสงสาร “คุณออกไปเถอะ ผมอยากอยู่คนเดียว”เมื่อลู่หานถิงพูดจบ เขาก็ช่วยพยุงตัวเธอลุกขึ้นมามือเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านรีบยื่นออกมาโอบที่รอบเอวของเขาเอาไว้เมื่อเธอถูกร่างสูงสง่าอุ้มขึ้นมา ร่างกายของเธอเกิดอาการเกร็งทันที ตัวของเธอนั้นนุ่มนิ่มราวกับไร้กระดูก ใบหน้าจิ้มลิ้มซบลงบนอกแกร่งเหมือนแมวเชื่องนุ่มนิ่มตัวน้อยที่เกาะติดกับเขาลู่หานถิงได้กลิ่นกายที่หอมเย้ายวนจากตัวเธออี
Read more
บทที่ 10 รอยกัด
เซี่ยซีหว่านถูกส่งตัวไปอยู่ที่ต่างจังหวัดตอนเธออายุ 9 ขวบ เธอไม่เคยคาดหวังอะไรจากเซี่ยเจิ้งกั๋วคนนี้ที่เธอเรียกว่าพ่ออยู่แล้ว แน่นอนว่าการที่เขาโทรหาเธอครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญพ่อก็ยังคงเป็นพ่อที่เธอรู้จักอยู่วันยังค่ำ เขาสนใจแต่เรื่องการแพทย์ และหมกหมุ่นอยู่แต่กับการพัฒนาการแพทย์ของตระกูลเซี่ยให้ใหญ่โตลูกสาวที่เขาภูมิใจที่สุดในตอนนี้ก็คือเซี่ยเหยียนเหยียน ส่วนลูกสาวจากบ้านนอกคอกนาคนนี้เขาก็แค่ใช้ให้มาแต่งงานแก้เคล็ดก็เท่านั้น“ค่ะพ่อ หนูเข้าใจแล้วค่ะ พรุ่งนี้หนูจะไปค่ะ”คำพูดว่าง่ายของเซี่ยซีหว่านทำให้น้ำเสียงของเซี่ยเจิ้งกั๋วอ่อนลง “ซีหว่าน การแต่งงานของแกถือเป็นการช่วยตระกูล อีกไม่นานสามีขี้โรคคนนั้นของแกก็จะตายแล้ว รอให้เรื่องของประธานหวางสำเร็จเสียก่อน ถึงตอนนั้นพ่อจะหาตระกูลใหม่ที่ดีกว่านี้ให้ลูกเอง”“ถ้าอย่างนั้นหนูก็ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ” เซี่ยซี่หว่านพูดจบก็กดวางสายลงทันทีเซี่ยซีหว่านกดปิดโทรศัพท์พร้อมกับหลับตาลงในอ้อมกอดของลู่หานถิง แต่ภายในใจของเธอกลับรู้สึกทุกข์ใจอย่างหนัก เมื่อเธอว่าตัวเองก็คือเด็กกำพร้าคนหนึ่งเธอต้องการเป็นลูกที่ได้รับความรักจากพ่อแม่และมีชีวิ
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status