Home / โรแมนติก / พ่ายรักคุณสามี / บทที่ 4 ใช้ช้อนป้อนอาหารเขา

Share

บทที่ 4 ใช้ช้อนป้อนอาหารเขา

Author: ราชินีหิมะ
last update Last Updated: 2021-08-23 17:00:00
ทันใดนั้น นิ้วของลู่หานถิงก็หยุดลง และสุดท้ายเขาก็ไม่ได้เปิดผ้าคลุมบนใบหน้าของเธอ

เขามองลงไปที่หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับคิดว่า ถ้าเธอลืมตาขึ้นมา ดวงตาของเธอคงจะสวยดำขลับราวกับลูกแมวตัวน้อยเป็นแน่ และเมื่อเธอมองมาที่คุณ ก็ดูเหมือนกับลูกแมวตัวน้อยที่กำลังใช้เล็บของมันข่วนคุณเบา ๆ

เป็นการผสมผสานระหว่างความไร้เดียงสาและความมีเสน่ห์

ลู่หานถิงมองไปที่รอยแดงรอบคอของเธอ ผิวของเธอช่างบอบบางนัก เมื่อครู่เขาเพียงบีบเบา ๆ แต่ตอนนี้กลับมีรอยแดงเต็มไปหมด

ลู่หานถิงหันตัวกลับมา เขาเดินกลับไปที่โซฟาแล้วล้มตัวลงนอน

ความผิดปกติของการนอนหลับของเขากำลังแย่ลงเรื่อย ๆ ซึ่งเข็มสีเงินของเธอไม่สามารถรักษาได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ทักษะทางการแพทย์ของเธอนั้นยอดเยี่ยม และเมื่อครู่นี้เขางีบหลับในฝ่ามือของเธอจริง ๆ

ประมาณสิบนาที หรือ มากกว่านั้น

นานมากแล้วที่เขาไม่ได้นอนหลับนานถึงสิบนาที

ลู่หานถิงมองไปที่เงาของร่างผอมเพรียวบนเตียง สิ่งที่เขาคิดอยู่คือ ทำไมมือของเธอถึงเล็ก และอ่อนนุ่มถึงเพียงนี้?

......

เช้าวันรุ่งขึ้น

เซี่ยซีหว่านกำลังนั่งกินซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวที่สาวใช้เสิร์ฟให้อยู่ในห้องอาหาร คุณท่านลู่ที่นั่งอยู่ด้านข้างกำลังพูดคุยกับเธออย่างยิ้มแย้ม

“หว่านหว่าน ย่าชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย ต่อจากนี้ไปถ้าหานถิงรังแกเธอ เธอบอกย่าได้เลยนะ ย่าจะช่วยเธอสั่งสอนเขาเอง...เอากิน อย่าหยุด กินพุทราแดงกับเมล็ดบัวให้มากขึ้นสักหน่อยจะได้มีลูกชายและต่อด้วยลูกสาวอีกสักคน ย่าจะได้อุ้มหานถิงตัวน้อยไว้ในมือข้างหนึ่งกับหว่านหว่านตัวน้อยในมืออีกข้างหนึ่ง...”

คุณท่านลู่มีเส้นผมเป็นสีขาวหมดแล้ว แต่ท่านกลับมีความกระตือรือร้น ความเมตตาและใจดีเป็นอย่างมาก หากไม่นับคำพูดหยอกเล่นเมื่อครู่ของท่านแล้ว เซี่ยซีหว่านจะชอบท่านมาก

ขณะนั้น เสียงของสาวใช้ก็ดังขึ้นว่า “นายน้อย อรุณสวัสดิ์ค่ะ”

ลู่หานถิงลงมาด้านล่างแล้ว

เซี่ยซีหว่านเงยหน้าขึ้นมอง วันนี้ลู่หานถิงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขายาวสีดำเข้าชุดกันราวกับเทพบุตรสุดคลาสสิค ผ้าที่ตัดเย็บด้วยมือถูกรีดโดยไม่มีรอยยับใด ๆ เขาเดินออกจากพรมแดงด้วยทวงท่าสง่างามและดูดีเป็นอย่างมาก

ด้านหลังของเขายังมีแม่นมซึ่งมีอายุมากแล้วเดินตามลงมาด้วย ในมือของเธอถือฮิญาบสีแดง บนฮิญาบมีลายปักต้นดอกเหมยสีเลือด

แม่นมยิ้มและแสดงความยินดีกับคุณท่านลู่ “คุณท่านคะ ดิฉันขอแสดงความยินดีด้วย ขอให้ท่านได้อุ้มหลานชายโดยเร็วนะคะ”

“ดี ดี ดี พ่อบ้านให้รางวัลด้วย!”

คุณท่านลู่ยื่นซองแดงให้เธออย่างภาคภูมิใจ

เซี่ยซีหว่านรู้ในทันทีว่าแม่นมได้เอาฮิญาบสีแดงที่เธอร่วมหอกับลู่หานถิงเมื่อคืนนี้ลงมา พวกเราไม่ได้มีอะไรกันเลย แล้ว... มันมาจากไหน?

ขณะเดียวกันลู่หานถิงหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ เขาเอามือข้างหนึ่งใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วย่อตัวลงมาพร้อมกับกระซิบเข้าที่ข้างหูของเธอว่า “ฉันทำเอง ฉันไม่น่าหาเรื่องยุ่งเลย เพราะเธอยัง...ใช่ไหม?”

เขาถามอย่างตรงไปตรงมามากจนเกินไป เซี่ยซีหว่านไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครด้วยซ้ำ และตอนนี้ติ่งหูสีขาวราวกับหิมะก็กลายเป็นสีแดงในทันที

ตอนนี้ทั้งคู่ดูเหมือนจะคุ้นเคยและสนิทสนมกันมากขึ้นแล้ว ลู่หานถิงย่อตัวลงและพูดกระซิบกับเซี่ยซีหว่านด้วยท่าทีราวกับคู่แต่งงานใหม่ที่ไม่สามารถแยกตัวออกจากกันได้

คุณท่านลู่เอามือปิดตาทันที “ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น พวกเธอทำต่อไปได้เลย”

คุณท่านลู่ที่กำลังพูดอยู่พร้อมกับเปิดนิ้วของเธอเพื่อแอบดูไปด้วย

ลู่หานถิงมองไปยังติ่งหูสีแดงเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่าน คิ้วรูปดาบของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย แสดงถึงเสน่ห์อันชั่วร้ายของชายที่เป็นผู้ใหญ่ “เธอยังอายุไม่ถึง 20 ปี เธอยังไม่เคยมีอะไรกับ…ผู้ชายใช่ไหม?”

ลู่หานถิงอายุ 27 ปี เขาเป็นชายหนุ่มที่อยู่ในช่วงวัยกำลังรุ่งโรจน์ อีกทั้งหน้าตาของเขาช่างหล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว

เขาถามย้ำอย่างไม่ลดละ ทั้งสองคนขยับเข้ามาใกล้กันอีกครั้ง เซี่ยซีหว่านรู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาที่พ่นลงบนเนื้อที่บอบบางของเธอจนทำให้เธออยากจะหนีไปให้พ้น

“คุณอยากกินไหม?”

เซี่ยซีหว่านหันกลับมาและป้อนซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวในช้อนเล็ก ๆ ของเธอเข้าปากของเขา เพื่อที่จะให้เขาหยุดพูด

พ่อบ้านที่อยู่ด้านข้างร้องอุทานออกมาว่า “นายหญิงครับ นั่นคือช้อนของท่านครับ!”

นายน้อยมีนิสัยรักสะอาดเป็นอย่างมาก และนั่นเป็นช้อนที่นายหญิงใช้แล้ว พ่อบ้านจึงรีบไปเอาน้ำยาบ้วนปากมาทันที

ร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านเริ่มสั่นเทา เมื่อครู่นี้เธอแค่อยากจะให้เขาหยุดพูดจึงใช้ช้อนของเธอป้อนซุปให้เขา นี่มัน…

หลังจากที่ลู่หานถิงถูกป้อนซุปแล้วก็ยืนแน่นิ่ง เขาขมวดคิ้วแล้วกินซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวต่อหน้าต่อตาทุกคน

พ่อบ้านตกใจมาก นายน้อย นี่มัน...เกิดอะไรขึ้น?

นายน้อย ท่านมีนิสัยรักความสะอาดหรือว่าท่านลืมไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

คุณท่านลู่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เธอใช้ชีวิตมาถึง 70 ปีแล้ว และเธอเชื่อว่าเธอมองคนไม่เคยผิด เธอชอบเซี่ยซีหว่านตั้งแต่แรกเห็น เซี่ยซีหว่านเด็กสาวคนนี้และหลานชายของเธอถูกฟ้าลิขิตให้เจอกันอย่างแน่นอน

“เอาล่ะ เอาล่ะ พวกเธอสองคนกินซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวไปแล้วหนึ่งชาม ดูเหมือนว่าอีกไม่นานหลานชายของฉันก็คงจะอยู่ในท้องของซีหว่านแล้วล่ะ” คุณท่านลู่ดีใจราวกับเด็กน้อย

เซี่ยซีหว่านถือช้อนที่ป้อนซุปให้ลู่หานถิงไว้ เธอมองไปยังถ้วยที่ใส่ซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัว และลังเลว่าจะกินต่อหรือไม่กินต่อดี?

ขณะนั้นลู่หานถิงก็นั่งลงพร้อมกับมองเธอและพูดด้วยความห่วงใยว่า “ทำไมเธอไม่กินแล้วล่ะ รีบกินเร็วเข้า ก่อนที่มันจะเย็น”

“...”

เซี่ยซีหว่านรู้ว่าลู่หานถิงตั้งใจจะแกล้งเธอ เมื่อครู่เธอใช้ช้อนอันนี้ป้อนให้เขา และตอนนี้เขาต้องการให้เธอใช้ช้อนอันนี้ต่อไป

นี่เท่ากับว่าทั้งสองคนจูบกัน...ทางอ้อมน่ะสิ

“ใช่แล้วซีหว่าน ทำไมเธอไม่กินอีกล่ะ รีบกินเถอะ เดี๋ยวฉันจะเสิร์ฟให้เธออีกถ้วย” คุณท่านลู่เอ่ย

เซี่ยซีหว่านรีบกินซุปพุทราแดงกับเมล็ดบัวที่เหลืออยู่อีกครึ่งถ้วยอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ฉันอิ่มแล้วค่ะ ฉันกินอีกไม่ไหวแล้วค่ะ”

เมื่อเห็นทวงท่าที่น่ารักและมีเสน่ห์ของหญิงสาว ริมฝีปากบางของลู่หานถิงก็ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นอย่างอารมณ์ดี

......

หลังอาหารเช้า คุณท่านลู่ถามเซี่ยซีหว่านว่า “ซีหว่าน อีกเดี๋ยวเธอจะออกไปไหนไหม”

เซี่ยซีหว่านพยักหน้ารับ “ค่ะคุณย่า ฉันจะกลับไปที่บ้านของตระกูลสักหน่อยค่ะ”

“การกลับไปที่บ้านของตระกูลเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว หานถิงแกก็ออกไปพร้อมกับซีหว่านนะ และนำของขวัญไปด้วย มารยาทของลูกเขยเป็นเรื่องที่ขาดตกบกพร่องไม่ได้เด็ดขาด” คุณท่านลู่เรียกลู่หานถิงอย่างรวดเร็ว

มันสายเกินไปที่เซี่ยซีหว่านจะหยุดคุณท่าน เพราะลู่หานถิงกำลังเดินมาและเขาพูดว่า “ได้ครับ ไปด้วยกันเถอะ”

ทั้งสองออกจากสวนโหย่วหลาน เมื่อมาถึงสนามหญ้า ลู่หานถิงเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับอย่างสุภาพบุรุษและพูดว่า “เชิญขึ้นรถครับ”

เซี่ยซีหว่านโบกมือปัดและพูดว่า “ตอนนี้คุณย่ามองไม่เห็นแล้ว คุณไปทำธุระของคุณเถอะ ฉันจะเรียกรถกลับไปที่บ้านของตระกูลเอง”

ลู่หานถิงเลิกคิ้วรูปดาบขึ้น “เธอบอกว่าเธอต้องการแสดงละครต่อหน้าคุณย่าไม่ใช่เหรอ ขึ้นรถ อย่าให้ฉันต้องพูดคำนี้เป็นครั้งที่สาม”

ผู้ชายคนนี้ช่างเผด็จการและบ้าอำนาจเสียจริง

แต่หัวใจของเซี่ยซีหว่านกลับเต้นแรง เขายอมตกลงตามข้อตกลงสันติภาพที่เธอพูดถึงเมื่อคืนนี้!

เซี่ยซีหว่านไม่ได้ปฏิเสธอีกต่อไปและขึ้นรถอย่างเชื่อฟัง

รถยนต์สุดหรูแล่นไปตามท้องถนนและไม่มีใครพูดอะไร เซี่ยซีหว่านหันหน้าออกมองไปยังนอกหน้าต่างเพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจ

เงาของลู่หานถิงสะท้อนบนกระจกรถที่สว่างสดใส ชายหนุ่มกำลังขับรถอย่างตั้งใจ มือใหญ่ทั้งสองข้างบังคับพวงมาลัยอย่างใจเย็น ทั้งการเลี้ยวและการเปลี่ยนเลนเพื่อเร่งความเร็ว

เซี่ยซีหว่านมองดูนาฬิกาเหล็กอันล้ำค่าที่สวมอยู่บนข้อมือที่แข็งแรงของเขา มูลค่าน่าจะหลายสิบล้าน

เซี่ยซีหว่านไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นอย่างไร เธอรู้เพียงว่าตอนนี้คนสองคนได้บรรลุข้อตกลงสันติภาพแล้ว ซึ่งทำให้เธอที่จะสืบหาความจริงของตระกูลเซี่ยได้อย่างสะดวกยิ่งขึ้น

เซี่ยซีหว่านจ้องมองไปยังวิวทิวทัศน์ที่เคลื่อนผ่านหน้าต่าง

......

ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถยนต์สุดหรูหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้านของตระกูลเซี่ย เซี่ยซีหว่านมองลงที่เข็มขัดนิรภัยบนตัวของเธอเพื่อที่จะถอดมันออก

แต่ทว่ามันกลับถอดไม่ออก

“ผมถอดให้” ลู่หานถิงโน้มตัวของเขาเข้ามา

เซี่ยซีหว่านปล่อยมือ เธอยอมให้ลู่หานถิงช่วยถอดมันออกอย่างโดยดี

อันที่จริงแล้วเมื่อคืนนี้ลู่หานถิงได้กลิ่นหอมจากร่างกายของเซี่ยซีหว่าน ตอนนี้พวกเขาสองคนอยู่ใกล้กันถึงเพียงนี้ และสิ่งที่ติดอยู่ใต้จมูกของเขาก็คือกลิ่นหอมอันน่ารื่นรมย์จากเรือนร่างของหญิงสาว

Related chapters

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 5 น้ำหอมอะไร?

    ลู่หานถิงเคยได้กลิ่นน้ำหอมหลากหลายชนิดจากผู้หญิงที่เขาเคยพบเจอ และกลิ่นหอมที่ปรุงแต่งขึ้นนั้นทำให้เขาเกลียดแต่กลิ่นหอมบนร่างกายของหญิงสาวคนนี้กลับดึงดูดเขามากลู่หานถิงปลดเข็มขัดนิรภัยออกและถามด้วยเสียงทุ่มต่ำว่า “คุณฉีดน้ำหอมกลิ่นอะไรเหรอ?”น้ำหอมอย่างนั้นเหรอ?เซี่ยซีหว่านส่ายหัว “ฉันไม่ได้ฉีดน้ำหอมนะ”“แล้วทำไมคุณตัวหอมจัง...”ลู่หานถิงเงยหน้าขึ้น แต่ก็ต้องหยุดนิ่งทันที เพราะตอนที่เขาเงยหน้าขึ้นมา ปากของเขาบังเอิญแตะเข้ากับริมฝีปากสีแดงของเซี่ยซีหว่านเล็กน้อยตรงกลางระหว่างเขาและเธอมีผ้าคลุมหน้ากั้นอยู่ ทั้งสองจูบกันอย่างไม่คาดฝันเซี่ยซีหว่านรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว เพราะว่านี่คือ... จูบแรกของเธอ!ไม่กี่วินาทีต่อมาลู่หานถิงก็ผละตัวออกมา ดวงตาที่คมคายของเขาเหลือบมองริมฝีปากสีแดงของเธอหลังผ้าคลุมหน้า เขาพูดในลำคอว่า “ผมขอโทษจริง ๆ หรือว่า...คุณจูบผมกลับไหม?”เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขาและพูดว่า “ฉันคิดว่า... ฉันควรจะตบคุณสักทีสองที”ริมฝีปากบางของลู่หานถิงปรากฎรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นและเสียงหัวเราะอย่างรื่นรมย์ใจก็ดังออกมาจากลำคอของเขาเซี่ยซีหว่านเปิดประตูฝั่งข้างคนขับและพูด

    Last Updated : 2021-08-23
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 6 ที่จะสู้กับฉัน พวกคุณงั้นเหรอ?

    ขณะที่เซี่ยซีหว่านกำลังนอนอยู่บนเตียงอยู่นั้นก็ลืมตาโพล่งขึ้นมา ประธานหวางรู้สึกตกใจมาก ทำไมเธอถึงได้สติขึ้นมาตอนนี้ล่ะ?“คนสวย ทำไมเธอ....เธอตื่นแล้วเหรอ?”ดวงตาอันสดใสของเซี่ยซีหว่านเต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปนตลกขบขัน “ถ้าฉันไม่ตื่นขึ้นมา ฉันจะได้เห็นฉากที่ยอดเยี่ยมแบบนี้เหรอคะ?”“เธอ…...”เซี่ยซีหว่านยกมือขึ้นโบกไปมาที่จมูก ทันใดนั้นจมูกของประธานหวางก็ได้กลิ่นหอมกรุ่นแปลก ๆ เข้าอย่างจัง เพียงชั่วพริบตาเดียวร่างของเขาก็ร่วงลงไปกองอยู่บนพื้นทันที มือและเท้าของเขาถูกมัดด้วยเชือกกระสอบ ไม่สามารถออกแรงขยับได้ และทำได้แค่มองใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเซี่ยซีหว่านด้วยความหวาดกลัวพร้อมกับพูดว่า “คะ..คนสวย อยากเล่นอะไรสนุก ๆ เหรอ งั้นปล่อยฉันก่อนสิ เราจะได้มาสนุกด้วยกันไง”คิ้วโก่งสวยได้รูปเลิกขึ้นพร้อมกับท่าทางไร้เดียงสาที่ดูเป็นมิตรอย่างที่สุด “ประธานหวาง นี่คุณไม่รู้จริง ๆ เหรอคะว่าคืออะไร?”หลังจากเซี่ยซีหว่านพูดจบ ประธานหวางก็เห็นกระดูกเนื้อสองชิ้นที่อยู่ในมือของเธอ “เธอ..เธอเอากระดูกพวกนี้มาทำอะไร?”“อ่าาา...ประธานหวางคะ คุณป้าไม่ได้บอกคุณเหรอคะว่า บ้านตระกูลเซี่ยเลี้ยงสุนัขล่าเ

    Last Updated : 2021-08-23
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 7 ผมจะเลี้ยงคุณเอง คุณภรรยาของผม

    เขาหมายความว่าอย่างไรกัน? สายตาของเขามองไปยังริมฝีปากสีแดงของเธออย่างไม่ลดละราวกับกำลังบอกเป็นนัยว่าหมายถึงอะไร ซึ่งวิธีที่ผู้หญิงจะขอบคุณผู้ชายได้ดีที่สุดก็คือการจูบอย่างไรล่ะหัวใจของเซี่ยซีหว่านเต้นแรงขึ้นมาทันที และใบหูขาวราวหิมะของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ “ฉันไม่เข้าใจค่ะ”เมื่อเธอพูดจบก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่างและไม่สนใจเขาอีก ลู่หานถิงเห็นเธอหลีกเลี่ยงเขาแบบนี้ก็รู้สึกได้ว่า เธอเป็นคนที่ฉลาด มีไหวพริบ เป็นตัวของตัวเองและไม่ยอมไว้ใจใครง่าย ๆเมื่อถึงไฟแดงรถหรูก็จอดนิ่ง เซี่ยซีหว่านก็พิงศีรษะไปที่กระจกรถแล้วมองออกไปยังร้านเค้กที่ดังที่สุดในไห่เฉิง“อยากกินเค้กเหรอ?” หูของเธอก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของลู่หานถิงดังขึ้นมาดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหว่านเศร้าหมองลงเล็กน้อย เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เมื่อก่อนแม่ของฉันชอบพาฉันไปซื้อเค้กที่ร้านนั้นล่ะ”ลู่หานถิงหมุนพวงมาลัยมาจอดรถที่ข้างทาง “ถ้าอยากกินก็ลงไปซื้อสิ”......ร้านนี้เป็นร้านเค้กที่เก่าแก่ในไห่เฉิง และเป็นที่นิยมมากโดยเฉพาะในแวดวงดาราและลูกคนมีเงิน ซึ่งร้านนี้จะขายเค้กที่มีปริมาณจำนวนจำกัดทุกวันเซี่ยซีหว่านชอบกินเค้กมาตั้งแต่

    Last Updated : 2021-08-23
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 8 ผลักเธอให้ล้ม

    เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบก็ชี้นิ้วไปทางเซี่ยเสี่ยวเตี๋ย แล้วหันไปบอกกับลู่หานถิงว่า “เธอเป็นคนพูดคำนั้น” เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยและข่งเจินเอ่อร์ต่างพากันตกตะลึงไปพร้อมกัน ปรากฎว่าชายหนุ่มคนนี้ก็คือเด็กหนุ่มหน้าหล่อที่เซี่ยซีหว่านเลี้ยงดูไว้อย่างนั้นเหรอ?โอ้พระเจ้า!เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยรู้สึกเหมือนถูกตบเข้ามาที่หน้าเธออย่างแรงขณะเดียวกันนั้นผู้จัดการร้านก็นำเค้กแยมสตรอเบอร์รี่ที่ทำเสร็จแล้วออกมาส่งให้กับลู่หานถิง เขาถือเค้กไว้ในมือแล้วพูดว่า “ป่ะ เรากลับกันเถอะ”“ค่ะ” เซี่ยซีหว่านเดินตามหลังลู่หานถิงไป ก่อนเธอเดินออกจากร้านก็หันมามองเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยแล้วโบกมือให้ “ลาก่อนนะ”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยยังคงรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเซี่ยซีหว่านจะสามารถเลี้ยงดูผู้ชายระดับนี้ได้ข่งเจินเอ่อร์พูดอย่างเหม่อลอยว่า “เสี่ยวเตี๋ย ดูเหมือนว่าเธอจะต้องเรียกเซี่ยซีหว่านว่าคุณนายจริง ๆ แล้วล่ะ”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหันกลับไปมองข่งเจินเอ่อร์ด้วยสายตาเฉือดเฉือนทันทีข่งเจินเอ่อร์พูดขึ้นอย่างเยาะเย้ยว่า “เสี่ยวเตี๋ย ฉันอยากรู้มากเลยว่า เซี่ยซีหว่านเลี้ยงดูหนุ่มหล่อขนาดนั้นจะต้องใช้เงินเท่าไหร่กัน?”เมื

    Last Updated : 2021-08-24
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 9 อุ้มเธอไป

    เมื่อลู่หานถิงได้สติกลับมา เขาจึงรีบไปหยิบกล่องยาแล้วนำแอลกอฮอลล์ชุบสำลีมาทำแผลให้เธอ “จำเอาไว้ว่า นี่คือผลของการที่ทำให้ผมพูดเป็นครั้งที่สาม”เซี่ยซีหว่านมองไปที่สันกรามบนใบหน้าของเขา “ถ้าหากผลจากการพูดครั้งที่สามของคุณมันคือความรุนแรงในตระกูลล่ะคะ?”ลู่หานถิงใช้พลาสเตอร์ปิดแผลให้เธอก่อนที่ริมฝีปากบางนั้นจะยิ้มออกมาเล็กน้อย “รู้ว่าเข้ามาแล้วผมจะใช้ความรุนแรงได้ คุณก็ยังจะกล้าเข้ามาอีกนะ ไปเอาความกล้ามาจากไหนกัน?”เซี่ยซีหว่านมองเข้าไปยังดวงตาคมสวยคู่นั้นแล้วพูดว่า “คุณลู่คะ คนอื่นอาจจะกลัวคุณ แต่ฉันไม่กลัวคุณเลย”นิ้วเรียวยาวของลู่หานถิงหยุดชะงักเล็กน้อย เขามองไปที่หน้าเรียวสวยที่ตอนนี้มีพลาสเตอร์ติดอยู่อย่างนึกสงสาร “คุณออกไปเถอะ ผมอยากอยู่คนเดียว”เมื่อลู่หานถิงพูดจบ เขาก็ช่วยพยุงตัวเธอลุกขึ้นมามือเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านรีบยื่นออกมาโอบที่รอบเอวของเขาเอาไว้เมื่อเธอถูกร่างสูงสง่าอุ้มขึ้นมา ร่างกายของเธอเกิดอาการเกร็งทันที ตัวของเธอนั้นนุ่มนิ่มราวกับไร้กระดูก ใบหน้าจิ้มลิ้มซบลงบนอกแกร่งเหมือนแมวเชื่องนุ่มนิ่มตัวน้อยที่เกาะติดกับเขาลู่หานถิงได้กลิ่นกายที่หอมเย้ายวนจากตัวเธออี

    Last Updated : 2021-08-24
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 10 รอยกัด

    เซี่ยซีหว่านถูกส่งตัวไปอยู่ที่ต่างจังหวัดตอนเธออายุ 9 ขวบ เธอไม่เคยคาดหวังอะไรจากเซี่ยเจิ้งกั๋วคนนี้ที่เธอเรียกว่าพ่ออยู่แล้ว แน่นอนว่าการที่เขาโทรหาเธอครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญพ่อก็ยังคงเป็นพ่อที่เธอรู้จักอยู่วันยังค่ำ เขาสนใจแต่เรื่องการแพทย์ และหมกหมุ่นอยู่แต่กับการพัฒนาการแพทย์ของตระกูลเซี่ยให้ใหญ่โตลูกสาวที่เขาภูมิใจที่สุดในตอนนี้ก็คือเซี่ยเหยียนเหยียน ส่วนลูกสาวจากบ้านนอกคอกนาคนนี้เขาก็แค่ใช้ให้มาแต่งงานแก้เคล็ดก็เท่านั้น“ค่ะพ่อ หนูเข้าใจแล้วค่ะ พรุ่งนี้หนูจะไปค่ะ”คำพูดว่าง่ายของเซี่ยซีหว่านทำให้น้ำเสียงของเซี่ยเจิ้งกั๋วอ่อนลง “ซีหว่าน การแต่งงานของแกถือเป็นการช่วยตระกูล อีกไม่นานสามีขี้โรคคนนั้นของแกก็จะตายแล้ว รอให้เรื่องของประธานหวางสำเร็จเสียก่อน ถึงตอนนั้นพ่อจะหาตระกูลใหม่ที่ดีกว่านี้ให้ลูกเอง”“ถ้าอย่างนั้นหนูก็ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ” เซี่ยซี่หว่านพูดจบก็กดวางสายลงทันทีเซี่ยซีหว่านกดปิดโทรศัพท์พร้อมกับหลับตาลงในอ้อมกอดของลู่หานถิง แต่ภายในใจของเธอกลับรู้สึกทุกข์ใจอย่างหนัก เมื่อเธอว่าตัวเองก็คือเด็กกำพร้าคนหนึ่งเธอต้องการเป็นลูกที่ได้รับความรักจากพ่อแม่และมีชีวิ

    Last Updated : 2021-08-24
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 11 ขึ้นเวที

    ลู่หานถิงมองฮั่วซีเจ๋อครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มือข้างไหนที่แกกล้าแตะต้องเธอฉันจะตัดมือข้างนั้นทิ้ง นั่งลงแล้วซะ”ฮั่วซีเจ๋อคิดในใจว่านี่มันเรื่องอะไรกัน?ดวงตาสีดำขลับของกู้เยี่ยจิ่นที่ซ่อนอยู่หลังแว่นตาสีทองนั้นฉายแววขบขันออกมา “ซีเจ๋อ อย่าใจร้อนไปเลย นั่งลงแล้วดูการแสดงเถอะ”ฮั่วซีเจ๋อทำได้เพียงข่มอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความสงสัยไว้แล้วนั่งลงไป ควรรู้ไว้ว่าเจ้าคนดื้อรั้นคนนี้ไม่เคยที่จะเกรงกลัวฟ้าดิน แต่เมื่อตอนเป็นเด็กกลับหวาดกลัวลู่หานถิง......เซี่ยซีหว่านมาตามนัด แน่นอนว่าหลี่ยู่หลานก็มาด้วย ครั้งก่อนเซี่ยซีหว่านทำเสียเรื่อง คราวนี้เธอจึงมาจับตามองด้วยตัวเองว่าหล่อนจะใช้กลอุบายแบบไหนอีกขณะเดียวกันประธานหวางก็เดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า หลี่ยู่หลานฉีกยิ้มแล้วพูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “ประธานหวาง คราวก่อนเป็นซีหว่านของทางเราที่ผิดพลาดเอง ฉันพาหล่อนมารับผิดแล้วค่ะ”ประธานหวางแค่นเสียงประชดแสนเย็นชาออกมา “ครั้งก่อนเธอเกือบจะฆ่าฉันตายแล้ว ความผิดนี้แค่เอ่ยขอโทษง่าย ๆ ก็สามารถให้อภัยได้แล้วอย่างงั้นเหรอ?”วันนั้นที่สุนัขดุร้ายตัวนั้นอยู่บนตัวของเขา ฟันคม ๆ ของมันเกือบจะกัดเขาแล้ว ขณะนั้นป

    Last Updated : 2021-08-24
  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 12 คุณมาได้ยังไง?

    น้ำเสียงทุ้มต่ำที่คุ้นเคยดังขึ้นข้าง ๆ หู เซี่ยซีหว่านหรี่ตามอง ลู่หานถิงงั้นเหรอ?เธอกรอกตาขึ้นมอง เพราะเป็นไปตามที่คาดเดาไว้ ใบหน้าของลู่หานถิงนั้นแจ่มชัดขึ้นในสายตาของเธอจนเห็นรายละเอียดของความหล่อเหลาได้อย่างชัดเจน“คุณมาได้ยังไง?” เซี่ยซีหว่านรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก นี่เป็นเรื่องที่อยู่เหนือการคาดเดาของเธอจริง ๆ ที่จู่ ๆ เขาก็ปรากฎตัวขึ้นที่นี่ลู่หานถิงจับข้อมือเรียวขาวอันบอบบางของเธอกดตรึงไว้กับกำแพง แล้วร่างกายสูงใหญ่ก็แกล้งบดขยี้ร่างกายของเขาเข้ามาใกล้แล้วกดตัวเธอจนจมลงที่หน้าอกของเขา “ถ้าหากผมยังไม่มาอีกล่ะก็ บนหัวผมคงจะมีต้นหญ้างอกออกมาแล้วล่ะ”“หมายความว่าอย่างไร?” เซี่ยซีหว่านหยุดนิ่งไปชั่วขณะลู่หานถิงเลิกคิ้วได้รูปขึ้นแล้วถามว่า “คิดจะหลอกผมเหรอ? ไอ้ประธานหวางที่อยู่ด้านนอกนั่นคือใคร?”เซี่ยซีหว่านรู้แล้วว่าเขากำลังเข้าใจผิด เธอจึงรีบกระซิบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ฉันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับประธานหวางคนนี้ ฉันแค่มาจัดการธุระบางอย่าง”“อ้อ ธุระที่ต้องจัดการนี่ต้องขึ้นเวทีไปเต้นโพลแดนซ์ด้วยงั้นสิ?”“ฉัน....” เซี่ยซีหว่านเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณลู่ วันนี้คุณ

    Last Updated : 2021-08-24

Latest chapter

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์

    เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย

    แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก !

    เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ

    เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา

    ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา!ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน

    ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ

    สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !

    เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่

  • พ่ายรักคุณสามี   บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย

    คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ

DMCA.com Protection Status