คลั่งรักอันธพาล NC20+

คลั่งรักอันธพาล NC20+

last updateLast Updated : 2024-11-24
By:   ฅนบนดอย  Ongoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
21Chapters
103views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

'ขุนเขาจะมีเพียงเธอ เพียงคนเดียว' 'ขอเพียงใช้อกอุ่นๆ นี้เป็นที่พักพิงยามเหนื่อยล้าได้ไหมคะ'

View More

Latest chapter

Free Preview

บทนำ

บทนำ"เพียง เธอต้องออกไปรับแขกวีไอพีแล้วนะ" ร่างบางที่กำลังนั่งประทินโฉมอยู่หน้ากระจกแบบตั้งโต๊ะเล็ก ๆ รีบพยักหน้าให้รุ่นพี่ ปลายนิ้วเรียวยาวปาดลิปสติกออกจากมุมปากแล้วลุกขึ้นหมุนตัวเช็กความเรียบร้อย"พี่เขาจะมาไหมนะ" เพียงเธอพึมพำกับตัวเองแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เสียงเพลงดังกระหึ่มเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเท้าทั้งสองข้างหยุดอยู่ด้านหลังประตูทางเข้าผับ เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเปิดประตู กรีดกรายเดินเข้ามาในผับที่เต็มไปด้วยไฟแสงสีและเสียงเพลงที่ทางดีเจเป็นคนจัดการที่เธอทำงานในผับแบบนี้เรื่องหวงเนื้อหวงตัวแทบไม่ได้คิดเลย ถูกจับมือจับตัวเป็นเรื่องธรรมดาแต่ก็มีบ้างที่ถูกลวนลามแต่ก็เลี่ยงที่จะเข้าไปหากลุ่มคนประเภทนั้นโดยมีรุ่นพี่คอยช่วยเหลือเพียงเธอเดินขึ้นมาชั้นสองโซนวีไอพี สิ่งแรกที่เธอมองหาคือชายหนุ่มคนหนึ่งที่มักจะนั่งอยู่มุมด้านในของโซนวีไอพี เธอกับเขาไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่ทุก ๆ ครั้งที่เขามาจะต้องเรียกใช้เธอตลอด แต่สิ่งที่เขาให้ทำกลับสวนทางกับลูกค้าคนอื่น คือเขาจะให้เธอนั่งบนหน้าตักแล้วซบหน้าลงกับอกโดยไม่ต้องทำอะไรมากกว่านั้น ชงเหล้าก็ไม่ให้ทำแถมยังให้ทิปเป็นการส...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
21 Chapters
บทนำ
บทนำ"เพียง เธอต้องออกไปรับแขกวีไอพีแล้วนะ" ร่างบางที่กำลังนั่งประทินโฉมอยู่หน้ากระจกแบบตั้งโต๊ะเล็ก ๆ รีบพยักหน้าให้รุ่นพี่ ปลายนิ้วเรียวยาวปาดลิปสติกออกจากมุมปากแล้วลุกขึ้นหมุนตัวเช็กความเรียบร้อย"พี่เขาจะมาไหมนะ" เพียงเธอพึมพำกับตัวเองแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เสียงเพลงดังกระหึ่มเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเท้าทั้งสองข้างหยุดอยู่ด้านหลังประตูทางเข้าผับ เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเปิดประตู กรีดกรายเดินเข้ามาในผับที่เต็มไปด้วยไฟแสงสีและเสียงเพลงที่ทางดีเจเป็นคนจัดการที่เธอทำงานในผับแบบนี้เรื่องหวงเนื้อหวงตัวแทบไม่ได้คิดเลย ถูกจับมือจับตัวเป็นเรื่องธรรมดาแต่ก็มีบ้างที่ถูกลวนลามแต่ก็เลี่ยงที่จะเข้าไปหากลุ่มคนประเภทนั้นโดยมีรุ่นพี่คอยช่วยเหลือเพียงเธอเดินขึ้นมาชั้นสองโซนวีไอพี สิ่งแรกที่เธอมองหาคือชายหนุ่มคนหนึ่งที่มักจะนั่งอยู่มุมด้านในของโซนวีไอพี เธอกับเขาไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่ทุก ๆ ครั้งที่เขามาจะต้องเรียกใช้เธอตลอด แต่สิ่งที่เขาให้ทำกลับสวนทางกับลูกค้าคนอื่น คือเขาจะให้เธอนั่งบนหน้าตักแล้วซบหน้าลงกับอกโดยไม่ต้องทำอะไรมากกว่านั้น ชงเหล้าก็ไม่ให้ทำแถมยังให้ทิปเป็นการส
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 1 คุ้นเคย
บทที่ 1 คุ้นเคยเพียงเธอถอยออกห่างจากราวสะพานหนึ่งก้าวท่ามกลางสายลมที่พัดมากระทบใบหน้าแดงซ่าน พาให้หยาดน้ำตาไหลออกจากขอบตาแดงก่ำเหือดหายไปเสียงที่คุ้นหูและกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย..ใช่เขาแน่ ๆขุนเขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วจับแขนเธอไว้ออกแรงดึงให้ออกห่างจากราวสะพานด้วยกลัวว่าเธอจะขัดขืนแล้วกระโดดลงไป"เธอ..คิดจะทำอะไร" คำถามไร้ซึ่งคำตอบนั้นพาให้บรรยากาศโดยรอบดูน่าอึดอัดเข้าไปอีก เพียงเธอมองหน้าชายคนตรงหน้าไม่ละสายตา เธอไม่ได้คิดสั้นแต่อยากปรับอารมณ์และยืนรับลมให้หายฟุ้งซ่านก่อนเข้าบ้านก็เท่านั้น"เปล่าค่ะ""…" ขุนเขาไม่ถามอะไรต่อ เขามองปราดเดียวก็พอรู้ว่าเธอเจอเรื่องแย่ ๆ มาจึงถอดเสื้อไปคลุมไหล่ให้ "บ้านอยู่ตรงไหน เดี๋ยวฉันไปส่ง""ลงสะพานไปแล้วเลี้ยวขวาค่ะ ห้องเช่าเจ๊พร""อืม ขึ้นรถสิ" คำชวนที่พาให้รู้สึกโล่งอก เพียงเธอกระชับเสื้อที่เขาคลุมไหล่ให้แน่นขึ้น เดินตามมาที่รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ขุนเขาก้าวไปนั่งก่อนและสตาร์ทเครื่องรอขณะที่เพียงเธอเดินกระเผลก ๆ มาเรื่อย ๆ จนถึงรถ เธอไม่รู้ว่านี่คือโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญที่เขาขับรถผ่านมาเจอ "ยืนคิดให้เสร็จก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเรียกแท็กซี่ให้" ขุนเขาพ
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 2 ลำบาก
บทที่ 2 ลำบากหลายนาทีต่อมา ขุนเขาสละพื้นที่ตรงหน้าอกแกร่งให้เพียงเธอได้ใช้คลอเคลียและซับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย เสื้อเขาเปียกเป็นวงกว้างแถมยังเปียกไปถึงผิวเนื้อด้านในอีกต่างหาก เมื่อร้องไห้ให้กับชีวิตน่าสมเพชตัวเองพอแล้วจึงผละออกจากอกแกร่ง มองคราบน้ำตาที่ตนเองเป็นคนสร้างขึ้นด้วยความรู้สึกผิด"ขะ..ขอโทษนะคะ เดี๋ยวเพียงเอาไปซักให้นะ" ฝ่ามือน้อย ๆ ลูบคราบน้ำตาที่ยังเปียกปอนเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับขุนเขาตรง ๆ "เพียงขอตัวกลับก่อนนะคะ เพียงคิดว่าเพียงทำงานให้คุณไม่เต็มที่""งั้นฉันไปส่ง จะได้เอาเสื้อให้เธอซักมาคืนด้วย" เด็กสาวทำหน้านิ่งอย่างใช้ความคิดหากแต่ริมฝีปากกลับขบเม้มเข้าหากัน ขุนเขาหลุดยิ้มเพราะเขาเดาใจเธอออกได้ไม่ยากเลย แววตาเอย สีหน้าเอยทุกอย่างล้วนแสดงออกมาจากความรู้สึกภายในใจเธอ"ก็ได้ค่ะ แต่เพียงกลัวว่าจะทำให้คุณเดือดร้อน""ฮึ..ฉันไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว" ว่าจบขุนเขาก็ขยับตัวเพื่อให้เพียงเธอลุกขึ้นแล้วตัวเองก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาปรายตามองเพียงเธอแล้วจับมือเธอไว้หลวม ๆ ตั้งใจจะพาลงไปด้านล่างแต่เธอกลับรั้งมือเขาไว้ก่อน "ทำไม?""คุณมาช่วยเพียงแบบนี้..ไม่กลัวพวกนั้นต
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 3 หาเรื่องใส่ตัว
บทที่ 3 หาเรื่องใส่ตัว19:00ขุนเขานั่งทำความสะอาดโต๊ะวางอุปกรณ์การสักอยู่ในห้องทำงานคนเดียว มีเพียงเสียงเพลงคลาสสิคเบา ๆ เท่านั้นที่ทำให้ความเงียบไม่ก่อตัวขึ้นกริ่ง!เสียงกระดิ่งตรงประตูทางเข้าร้านดังขึ้นทำใหเขาต้องปลีกตัวออกมาจากห้องทำงานส่วนตัว "มีอะไรเหรอครับ" ขุนเขาถามอย่างสุภาพ"มาเจอคนชื่อขุน""ครับ ผมเอง" เขาถอดถุงมือยางสีดำออกแล้วหันมาสบตากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่แต่ทว่ากลับมีผู้ชายสองคนเปิดประตูเข้ามาก่อน บดินทร์กับปกป้องเอียงคอมองขุนเขาอย่างมึนงงที่เห็นเขากำหมัดแน่นก่อนที่ทั้งสองจะซอยเท้าถี่ ๆ มายืนข้างเพื่อน"มีไรวะ" ปกป้องกระซิบถาม"ไม่รู้ คุณเขาน่าจะมาผิดที่มั้ง""งั้นพรุ่งนี้มาหาใหม่!" ว่าจบชายคนดังกล่าวก็เดินออกไปด้วยท่าทางหัวเสียอย่างหนักที่ถูกขัดจังหวะ"มันคงไม่ได้หลงมาหรอก คงตั้งใจมาหาเรื่องกู" ขุนเขานั่งลงบนเก้าอี้ที่ไว้รับลูกค้าแล้วมองหน้าเพื่อนทั้งสองซึ่งกำลังมองเขาอยู่ตอนนี้ "ก็นี่ไง กำลังจะพูดแล้วนี่ไง""ไปมีเรื่องกับใครมา" บดินทร์ถามหน้าเครียด ปกติขุนเขาไม่ชอบหาเรื่องใครก่อน แต่ก็ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเมาแล้วไปก่อเรื่องไว้"ไปช่วยเด็กคนหนึ่งจากการถูกทำร้ายมา พวกนั้นไ
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 4 ข้อตกลง(พื้นที่ส่วนตัว)
บทที่ 4 ข้อตกลง(พื้นที่ส่วนตัว)เพียงเธอกำมือแน่นเมื่อเขาโน้มตัวมาใกล้ ๆ อีก “ระหว่างที่เธอหลบอยู่ที่นี่ ข้อหนึ่ง ห้ามสร้างความวุ่นวายในห้องและนอกห้อง สอง ห้ามทำข้าวของในห้องพังหรือเสียหาย สามห้ามเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวฉันและห้ามหยิบจับอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาต สี่..ห้ามส่งเสียงดัง ห้า..ห้าม” ‘ห้ามอะไรอีกวะ’ เขาพยายามนึกแต่ก็นึกไม่ออก“ห้ามอะไรเหรอคะ” เพียงเธอถามเสียงหวาน“เอาไว้จะบอกแล้วกัน” ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ แล้วเดินหายเข้าไปในห้องนอนส่วนตัว ไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับเสื้อเชิ้ตหนึ่งตัว“มีแค่นี้ ใส่ไปก่อนแล้วพรุ่งนี้จะพาไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องแล้วกัน”“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้จนขุนเขารีบยกมือรับไหว้ไม่ทัน เขาไม่ชินกับการมีคนมาอยู่ด้วยแบบนี้ เพราะปกติชอบอยู่คนเดียวเงียบ ๆ มากกว่า“เธอเรียนอยู่ที่ไหน” ชายหนุ่มหันหลังเดินไปสูบบุหรี่เมื่อถามเธอแล้ว เพียงเธอเม้มริมฝีปากแน่นแล้วเอ่ยตอบ“เรียนอยู่ปีหนึ่งมหาวิทยาลัย..ค่ะ” เพียงเธอตอบไปตรง ๆ ขณะเดียวกันก็มองหาห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย เธอเห็นปลายผมเขาพลิ้วไหวน้อย ๆ เลยคิดเอาเองว่าขุนเขารับรู้แล้ว แต่จู่ ๆ เขาก็เดินเข้ามาในห้
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 5 อบอุ่นหัวใจ
บทที่ 5 อบอุ่นหัวใจเพียงเธอปิดประตูห้องแน่นหนาแล้วเดินกลับไปนั่งลงบนโซฟาตัวเดิมที่ใช้เป็นที่นอนตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา ความนุ่มนิ่มของมันเล่นเอาเธอปวดหลังเลยล่ะ กำปั้นน้อย ๆ ทุบเอวตัวเองเบา ๆ แล้วขยับไปทุบหลังด้วย ก่อนจะเดินดูรอบห้องขุนเขาเมื่อมีโอกาสตอนที่เขาไม่อยู่"ว้าว..อันนี้ราคาท่าจะแพง" เธอมองชุดถ้วยน้ำชาที่ตั้งอยู่ในตู้โชว์ด้วยดวงตาแววตาเป็นประกาย เพียงเธอกำมือตัวเองแน่นเพื่อหักห้ามใจไม่ให้ยกขึ้นมาจับสิ่งของสวยงามตรงหน้าแล้วรีบหันหลังเดินกลับไปนั่งที่โซฟาตัวเดิม นี่ก็เพิ่งเจ็ดโมงเช้าเองจะให้เธอนั่งเหงา ๆ รอเขาจนถึงเที่ยงมันก็ยังไงอยู่"เปิดทีวีดูก็ยังดี" ว่าแล้วก็กวาดสายตามองหารีโมททีวีแต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอจนรู้สึกท้อใจ จนกระทั่งเห็นรีโมทอันหนึ่งที่คาดว่าจะเป็นรีโมททีวีแต่พอได้มาถือไว้ในมือแล้วกลับไม่กล้าเปิด เธอจึงเดินไปที่โต๊ะตั้งโทรศัพท์บ้าน "จะโทรไปถามพี่ขุนดีไหม.." เพียงเธอคิดไม่นานก็โทรไปหาพนักงานที่อยู่หน้าล็อบบี้ตามเบอร์ที่ติดไว้บนโต๊ะแล้วขอเบอร์โทรศัพท์ขุนเขามาก่อนจะโทรไปหาเขาณ ร้านสักลาย"ไอ้ขุน..โทรศัพท์มึงดังอะ ให้กูรับให้ไหม" ปรินที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ด้านนอกตะโกน
last updateLast Updated : 2024-11-13
Read more
บทที่ 6 ความสุขรอคุณอยู่แค่คลิก
บทที่ 6 ความสุขรอคุณอยู่แค่คลิกพรึบ!กระเป๋าเสื้อผ้า ถุงใส่ของอีกหลายถุงถูกวางลงบนพื้นกลางห้องโถง ขุนเขายกมือปาดเหงื่อออกจากกรอบหน้าแต่จู่ ๆ ก็มีผ้าสะอาดเย็นเฉียบมาทาบที่แก้มเขาทำเอาสะดุ้งโหยงเลยล่ะ ก่อนจะปัดมือเพียงเธอออก"ทำอะไร""เพียงเห็นพี่มาเหนื่อย ๆ เลยเอาผ้าเย็นมาซับหน้าให้ค่ะ" เธอยิ้มให้น้อย ๆ ก่อนจะยัดผ้าเย็นใส่มือขุนเขาทั้งที่เขากำลังจะยื่นหน้าให้เธอเช็ดเหงื่อให้ 'เก้อเลยกู..' เขาหยิบผ้ามาซับเหงื่อเองแล้วก้มมองเด็กสาวที่กำลังตรวจเช็กของ"ลืมสายชาร์จโน้ตบุ๊กค่ะ เพียงลืมชาร์จไว้ด้วย.." เธอย่นหัวคิ้วเข้าหากันเงยหน้าขึ้นมาสบตากับขุนเขาที่ยืนมองเธออยู่"นั่นมันเรื่องของเธอ ไม่รอบครอบเอง" เขาปลีกตัวเดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดไอแพดทำงานต่อ เพราะคิดว่าเย็น ๆ จะพาเพียงเธอไปดูห้องก่อนเข้าร้าน ขุนเขามองโน้ตบุ๊กที่ไม่ได้เปิดใช้งานจึงเอ่ยเรียกเพียงเธอ "เพียง" คงเป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อเธอ"คะ?" เพียงเธอหันขวับไปมองเจ้าของเสียงทันที"ฉันให้ยืมใช้ก่อน" เพียงเธอยิ้มให้เขา แววตาเธอเป็นประกายแวววาวจนขุนเขาต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่นในตอนที่เธอเดินเข้ามาเอาโน้ตบุ๊ก แล้วทำงานต่อเพียงเธอนั่ง
last updateLast Updated : 2024-11-24
Read more
บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถ
บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถขุนเขาสับเท้าวิ่งออกมาจากห้องนอนส่วนตัว เพียงเธอรีบหันไปมองเขาที่ตั้งหน้าวิ่งมาแถมกระโดดข้ามโซฟามาคว้าโน้ตบุ๊กจากเธอแล้ววิ่งกลับเข้าห้องไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนเธอมึนงงไปหมด แต่ภาพของคลิปวีดีโอเมื่อครู่ยังติดตาเธอไม่หาย"อื้อ!! อะไรเนี่ย" เพียงเธอยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วล้มฟุบลงกับผ้าห่ม"แม่งเอ๊ย.." ขุนเขาสบถคำหยาลออกมาพลางกดปิดคลิปวีดีโอที่สองหนุ่มสาวกำลังระเริงรักกันอย่างเมามัน "ฟู่…" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ เท้าสะเอวมองโน้ตบุ๊กที่ยังไม่ได้ปิดเครื่องหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขานั่งเคาะนิ้วพลางกัดริมฝีปากเบา ๆ มองไอแพดที่เปิดงานค้างไว้แต่สมองกลับคิดเรื่องอื่นที่ไม่ใช่งานก่อนจะลุกออกมาข้างนอก"ยะ..ยังไม่นอนไง?" 'กูจะติดอ่างทำไมวะ!' ขุนเขาจิ๊ปากให้ตัวเองแล้วเลิกคิ้วถามเพียงเธอ เด็กสาวทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วตอบกลับเสียงเบา"ยะ..ยังไม่ได้ส่งงานค่ะ""อ่า..เดี๋ยวฉันส่งให้" ว่าจบขุนเขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องแล้วยกโน้ตบุ๊กออกมาใหม่ คราวนี้เขากดซ่อนคลิปลับ ๆ พวกนั้นหมดแล้ว จากทีแรกว่าจะลบแต่ก็นึกเสียดายเลยกดซ่อนและใส่รหัสไว้เปิดแค่คนเดียวพอ "ไฟล์ไหน" เขาถามเพียงเธอพร้อมกับนั่งลง
last updateLast Updated : 2024-11-24
Read more
บทที่ 8 ใกล้ชิด
บทที่ 8 ใกล้ชิดเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มที่ขุนเขาขับรถกลับอย่างเชื่องช้าทั้งที่การจราจรบนท้องถนนไม่ได้แน่นขนัดขนาดนั้น แต่ไหงวันนี้กลับขับช้ากว่าปกติ"ฟู่~" เพียงเธอพ่นลมหายใจออกเบา ๆ เมื่อรถยนต์ของขุนเขาเลี้ยวเข้ามาในคอนโดแล้ว "เพียงทำกับข้าวเป็นนะ ให้เพียงทำให้กินดีไหมคะ""อยากกินอาหารฝีมือตัวเองมากกว่า""ค่ะ" คนที่ตั้งใจจะอาสาทำกับข้าวให้เขากินหน้าเสียกับคำปฏิเสธตรง ๆ ของเขา "งั้นเพียงขอเป็นลูกมือได้ไหม""ได้"ปึง!ขุนเขาปิดประตูรถจนเพียงเธอสะดุ้งโหยงแล้วรีบเปิดประตูก้าวลงจากรถตามเขาไปให้ทัน เธอหอบแฮ่ก ๆ ที่รีบวิ่งให้ทันเข้าลิฟต์พร้อมกับขุนเขา"ให้ถือช่วยไหมคะ" พูดไม่ทันจบคำสุดท้ายขุนเขาก็ยัดถุงส้มใส่มือเธอพร้อมกับถุงผักบุ้ง "แฮ่ ๆ..มาเต็มเลย" เพียงเธอยิ้มเจื่อนแล้วถอยไปยืนพิงผนังลิฟต์ด้านหลังขุนเขาจนกระทั่งประตูลิฟต์เปิด เธอก้าวออกมาก่อนเขาทำให้ไหล่ชนกับแขนขุนเขาจนเขาเซไปเล็กน้อย"จุ้นจ้านจริง ๆ" ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยแล้วถือของเดินตามหลังเธอมาจนถึงห้องตัวเอง "คีย์การ์ดอยู่ในกระเป๋า" เขาบุ้ยปากไปที่กระเป๋าสะพายข้างทำให้เพียงเธอต้องวางของลงแล้วล้วงกระเป๋าควานหาคีย์การ์ดมาเปิดปร
last updateLast Updated : 2024-11-24
Read more
บทที่ 9 เด็กฝึกงาน
บทที่ 9 เด็กฝึกงานหนึ่งชั่วโมงต่อมาขุนเขาเปิดร้านตามเวลาที่กำหนดไว้ ปกติเขาจะจัดการทุกอย่างเอง เปิดร้านเสร็จเรียบร้อยก็สิบโมงเช้าแต่วันนี้มีเด็กฝึกงานมาช่วยก็ย่นเวลาได้มากกว่าเดิม"หันหลัง" เขาสั่งเสียงเรียบแล้วเอาผ้ากันเปื้อนสีดำที่ปักโลโก้ร้านสวมใส่ให้เพียงเธอตามด้วยยื่นถุงมือสีดำให้เธอด้วย"ถุงมือนี่ให้เพียงใส่ด้วยเหรอคะ""ใส่ เพราะฉันอาจจะใช้ให้เธอเข้าไปช่วยในห้องทำงาน" เพียงเธอพยักหน้าเข้าใจแล้วเก็บถุงมือไว้ก่อน เธอทำความสะอาดร้านช่วยเขาจนเสร็จเรียบร้อย "เธออยากได้เงินเดือนเท่าไหร่?"เพียงเธอทำหน้าครุ่นคิดแล้วคลี่ยิ้ม"เอาเท่าที่พี่ขุนจ้างค่ะ จ้างเท่าไหร่ก็เท่านั้น""ยี่สิบ?""ก็ได้…ถ้าพี่ขุนไม่ใช้งานเพียงมากจนเกินค่าแรงยี่สิบบาท" ขุนเขาย่นจมูกใส่แล้วกดเครื่องคิดเลขให้เธอดู"เท่านี้ และเดี๋ยวเย็นนี้ไปดูห้องอีก""หมื่นสองเลยเหรอ มีทิปไหมคะ""ที่นี่ไม่ใช่คลับ" เขาวางเครื่องคิดเลขไว้บนโต๊ะแล้วหันหลังเดินเข้าห้องทำงานไป เพียงเธอมองตามแผ่นหลังกว้างพลางย่นจมูกใส่เขา"บทจะเย็นชาก็ตามไม่ทันเลย เป็นคนแบบไหนกันแน่คะ" ริมฝีปากจิ้มลิ้มเบะคว่ำเล็กน้อย นานหลายนาทีที่เธอนั่งรอลูกค้าที่นัดหมาย
last updateLast Updated : 2024-11-24
Read more
DMCA.com Protection Status