บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถ

บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถ

ขุนเขาสับเท้าวิ่งออกมาจากห้องนอนส่วนตัว เพียงเธอรีบหันไปมองเขาที่ตั้งหน้าวิ่งมาแถมกระโดดข้ามโซฟามาคว้าโน้ตบุ๊กจากเธอแล้ววิ่งกลับเข้าห้องไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนเธอมึนงงไปหมด แต่ภาพของคลิปวีดีโอเมื่อครู่ยังติดตาเธอไม่หาย

"อื้อ!! อะไรเนี่ย" เพียงเธอยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วล้มฟุบลงกับผ้าห่ม

"แม่งเอ๊ย.." ขุนเขาสบถคำหยาลออกมาพลางกดปิดคลิปวีดีโอที่สองหนุ่มสาวกำลังระเริงรักกันอย่างเมามัน "ฟู่…" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ เท้าสะเอวมองโน้ตบุ๊กที่ยังไม่ได้ปิดเครื่อง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

เขานั่งเคาะนิ้วพลางกัดริมฝีปากเบา ๆ มองไอแพดที่เปิดงานค้างไว้แต่สมองกลับคิดเรื่องอื่นที่ไม่ใช่งานก่อนจะลุกออกมาข้างนอก

"ยะ..ยังไม่นอนไง?" 'กูจะติดอ่างทำไมวะ!' ขุนเขาจิ๊ปากให้ตัวเองแล้วเลิกคิ้วถามเพียงเธอ เด็กสาวทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วตอบกลับเสียงเบา

"ยะ..ยังไม่ได้ส่งงานค่ะ"

"อ่า..เดี๋ยวฉันส่งให้" ว่าจบขุนเขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องแล้วยกโน้ตบุ๊กออกมาใหม่ คราวนี้เขากดซ่อนคลิปลับ ๆ พวกนั้นหมดแล้ว จากทีแรกว่าจะลบแต่ก็นึกเสียดายเลยกดซ่อนและใส่รหัสไว้เปิดแค่คนเดียวพอ "ไฟล์ไหน" เขาถามเพียงเธอพร้อมกับนั่งลง