เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก

เกมส์ล่าท้าหัวใจรัก

last updateLast Updated : 2025-04-05
By:  PampercilaUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
20Chapters
54views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ชายคนแรกเพียงเพื่อครอบครัวและเกียรติยศเลือกที่จะเฉือนหัวใจตัวเองไล่คนที่รักออกจากชีวิต ชายอีกคนถูกทิ้งไปโดยไม่รู้ตัว ชายทั้งสองคนจะไล่ล่าหัวใจตนเองเจอหรือไม่โปรดติดตาม หนึ่งในความรักเพศที่สาม

View More

Latest chapter

Free Preview

Chapter 1

สี่ปี ผ่านไปท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ เอมิกา โทมัสหรืออดีตช่างแต่งหน้า หรือที่รู้จักในกลุ่มเพื่อนชื่อว่าเอลี่เข็นรถที่มีกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบ ตามองหาเพื่อนรัก ก่อนจะโบกมือเมื่อเห็นสองสาวและหนึ่งหนุ่มน้อยยืนรอใบหน้ายิ้มแย้ม “เฮ้...เอลี่ ทางนี้” กอหญ้าตะโกนพร้อมโบกมืออย่างดีใจ พัชรารีบเอามือปิดปากเพื่อนสาว พลางตามองเด็กชายกาย พิพัฒนพงค์ บุตรชายคนโตของกอหญ้าและกริชชัย ที่ตอนนี้อายุสามขวบแล้ว “ญ่าระวังหน่อยสิ เอลี่มันเปลี่ยนชื่อแล้วนะแก” “โถ ตรงนี้มีใครที่ไหน” กอหญ้าแก้ตัว มือยังโบกไปมาอย่างดีใจ สี่ปีที่จากกัน มีเพียงการพูดคุยผ่านวีดีโอคอลพอรู้ว่าเพื่อน จะกลับมาเมืองไทยถาวร กอหญ้าก็ดีใจมากเป็นพิเศษ “แต่ถ้าน้องกาย เผลอไปพูดกับใคร แผนการที่เอลี่มันจะกลับมา มันจะล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มนะแก” “เออ นั่นสิ ขอโทษทีคิดไม่ถึง” “กายครับ นั่นป้าเอมี่ สวัสดีป้าสิครับ” เด็กชายกายยกมือไหว้ เสร็จแล้วก็ก้มเล่นของเล่นต่อ เอมิกาหรือเอลี่ ยิ้มก่อนใช้มือจับแก้มเด็กชายกาย ลูกชายคนโตของเพื่อนสาวคนสนิท “ต๊าย เหมือนพ่อมากเลย หล่อเป็นบ้าเลย” “น้อยๆ หน่อย” พัชราแซวเพื่อนสาว ก่อนที่สามสาว หัวเราะกัน...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
20 Chapters
Chapter 1
สี่ปี ผ่านไปท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ เอมิกา โทมัสหรืออดีตช่างแต่งหน้า หรือที่รู้จักในกลุ่มเพื่อนชื่อว่าเอลี่เข็นรถที่มีกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบ ตามองหาเพื่อนรัก ก่อนจะโบกมือเมื่อเห็นสองสาวและหนึ่งหนุ่มน้อยยืนรอใบหน้ายิ้มแย้ม “เฮ้...เอลี่ ทางนี้” กอหญ้าตะโกนพร้อมโบกมืออย่างดีใจ พัชรารีบเอามือปิดปากเพื่อนสาว พลางตามองเด็กชายกาย พิพัฒนพงค์ บุตรชายคนโตของกอหญ้าและกริชชัย ที่ตอนนี้อายุสามขวบแล้ว “ญ่าระวังหน่อยสิ เอลี่มันเปลี่ยนชื่อแล้วนะแก” “โถ ตรงนี้มีใครที่ไหน” กอหญ้าแก้ตัว มือยังโบกไปมาอย่างดีใจ สี่ปีที่จากกัน มีเพียงการพูดคุยผ่านวีดีโอคอลพอรู้ว่าเพื่อน จะกลับมาเมืองไทยถาวร กอหญ้าก็ดีใจมากเป็นพิเศษ “แต่ถ้าน้องกาย เผลอไปพูดกับใคร แผนการที่เอลี่มันจะกลับมา มันจะล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มนะแก” “เออ นั่นสิ ขอโทษทีคิดไม่ถึง” “กายครับ นั่นป้าเอมี่ สวัสดีป้าสิครับ” เด็กชายกายยกมือไหว้ เสร็จแล้วก็ก้มเล่นของเล่นต่อ เอมิกาหรือเอลี่ ยิ้มก่อนใช้มือจับแก้มเด็กชายกาย ลูกชายคนโตของเพื่อนสาวคนสนิท “ต๊าย เหมือนพ่อมากเลย หล่อเป็นบ้าเลย” “น้อยๆ หน่อย” พัชราแซวเพื่อนสาว ก่อนที่สามสาว หัวเราะกัน
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 2
“คุณลองบอกความต้องการของคุณมาสิค่ะ” เอลี่ใจเต้นรัวจนรู้สึกว่าน้ำเสียงเธอสั่นเล็กน้อย อดิสรลอบมองใบหน้าขาวเรียวยาวรูปไข่ รู้สึกคุ้นเคยกับอากัปกริยา พร้อมกับน้ำเสียงของหญิงสาวตรงหน้าอย่างประหลาด เอลี่จดงานเพลินจนถลกเสื้อสูทสีดำขึ้น ทำให้สร้อยทองคำขาวโผล่ออกมาเล็กน้อย อดิสรตาโต ทำไมจะจำสร้อยข้อมือที่ทำเป็นพิเศษเพื่ออดีตคนรัก ชายหนุ่มเอื้อมมือมาคว้าข้อมือของหญิงสาว กระชากแรงอย่างไม่รู้ตัว เอลี่หันหน้ามองอย่างตกใจ “เอาสร้อยนี้มาจากไหน ใครให้มา” น้ำเสียงอดิสรดุดัน ใบหน้าเครียดทันที เอลี่หรือเอมิกาใจหายวาบ แต่พยายามรวบรวมสติก่อนตอบ “สร้อยของฉัน” “สร้อยของคุณงั้นเหรอ มันเหมือนสร้อยที่ผมทำให้แฟนเหมือนมาก” อดิสรมองหน้าอีกฝ่าย อย่างคาดคั้น ก่อนพูดกับตนเองในใจ “ไม่จริง ไม่ใช่หรอกมันไม่มีความเหมือนกันสักนิด แต่อีกใจก็แปลกใจเพราะน้ำเสียง แววตา กริยาท่าทางดูเหมือนกันราวกับคนๆเดียวกัน” “พูดเรื่องงานดีกว่าค่ะ ดิฉันต้องไปทำงานอีกที่หนึ่ง” เอลี่เปลี่ยนเรื่องพูด “เดี๋ยวเราจะไปดูที่ไซด์งานกัน” อดิสรลุกขึ้นยืน แอบยิ้มที่มุมปากตอนแรกตั้งใจว่าจะคุยงานแค่ห้านาทีแล้วจะส่งต่อให้วิเชียร์รับไปทำต่อ แต่ตอน
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 3
“ไม่รู้สิ ว่าสงสัยไหม แต่เขาเหมือนจับผิดฉัน ยังไงฉันขอไปตั้งตัวก่อนนะแก รีบๆ มารับฉันด่วนนะพวกแก อยู่พารากอนนี้ เร็วๆเลยนะแก โอเค ขอบคุณนะเพื่อน” เอลี่เดินกลับไปที่โต๊ะ หัวใจยังเต้นรัวเร็ว กับสายตาเหมือนจับผิดเธอ ในขณะที่อดิสรรู้สึกประหลาดใจในท่าทางของหญิงสาว แต่เก็บเอาไว้ในใจ อดิสรมองหญิงสาวตรงหน้านิ่งนาน บรรยากาศที่คุ้นเคยแววตาท่าทางที่กระแทกหัวใจชายหนุ่มอย่างแรง อดิสรเปิดมือถือมองรูปอดีตคนรักขณะที่มองหญิงสาวรับประทานอาหารเงียบๆ เสียงของหัวใจบอกว่า “ใช่” แต่สิ่งที่เห็นภายนอกกลับไม่เหมือนกัน ผู้หญิงสาวสวยตรงหน้าผิวขาวกว่า หน้าตาก็ไม่เหมือนกัน มีเพียงแววตา น้ำเสียงกริยาท่าทางที่บางครั้งกระแทกใจอดิสรอย่างแรง วิธีการรับประทานอาหารเกือบจะเหมือนกัน เอลี่รู้สึกร้อนผ่าวเมื่อรู้สึกกำลังถูกจ้องมองจากอีกฝ่าย “นี่คุณ ไม่มีใครบอกหรือไงว่าอย่ามองผู้หญิงแบบนี้” น้ำเสียงเอลี่ขุ่นเมื่อรู้สึกถูกจ้องนานกว่าสิบนาที เหมือนวัวสันหลังหวะ รู้สึกปฏิกิริยาทุกอย่างของตนเองถูกจับจ้อง “ก็คุณนั่งตรงหน้าผม คุณจะให้ผมไปมองหมู หมา กา ไก่ที่ไหนล่ะ” อดิสรรู้สึกสนุกที่ได้ยั่วอีกฝ่าย ชายหนุ่มรู้สึกคุ้นเคยกับท่าทางแ
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 4
คอนโดฯ ริมน้ำชื่อดัง เอลี่ เปิดประตูให้เพื่อนสาวสองคนเข้ามา หญิงสาวเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างหมดแรง “โอ๊ย น่ากลัวเป็นบ้าเลย พี่สรน่ากลัวมากแก นี่ฉันจะหลอกเขาได้อีกนานไหม เขาจ้องฉันตลอดเวลาที่เรากินข้าวเลยแก” “บอกแกแล้วไงว่าพี่สรไม่ได้โง่ แล้วเขารู้จักแกดียิ่งกว่าแกรู้จักตัวเองอีก” กอหญ้าตบที่ไหล่เพื่อนสาว ที่ตอนนี้แม้ศัลยกรรมจะช่วยให้เพื่อนสาวเปลี่ยนไปราวกับคนละคน แต่คนที่ใกล้ชิดกันมากๆ ก็ต้องสังเกตเห็นว่าสองคนนี้มีอะไรที่เหมือนกัน “ตายแน่ เอลี่ นี่แกต้องทำงานนี้กับพี่สรกี่เดือนกัน แผนการแก้แค้นของแก สงสัยจะโดนตลบหลังแน่ๆ” พัชราพูดจบก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน เมื่อมองใบหน้าที่เครียดของเพื่อนสาวคนสนิท “สามเดือน คงเป็นสามเดือนที่แสนอึดอัด” เสียงโทรศัพท์มือถือกอหญ้าดังขึ้น หญิงสาวถอนหายใจก่อนเดินหลบไปอีกมุมหนึ่ง ในขณะที่พัชราหลุดหัวเราะ “สงสัยคุณกริชโทรตามล่ะ อันนี้ก็เหมือนกันห่างกันหน่อยไม่ได้ นี่ครั้งที่สี่แล้วนะแก ฉันว่าฉันเอาญ่าไปส่งก่อนนะ ไม่อยากมีปัญหากับพี่เขย..” เสียงพัชราหัวเราะเมื่อเห็นกอหญ้ากำลังเฟสไทม์กับสามี “นี่คอนโดฯแกยังดีนะที่มีสัญญาณ wifi ตอนที่อยู่ที่ห้างแล้วญ่าหาส
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 5
เอลี่หันมาเปิดกระเป๋า แล้วหยิบไอแพดขึ้นมา “อย่าเพ้อเจ้อ รีบๆ ทำงานจะได้ไปรับงานอื่น แล้วเรากับเขาจะได้ไม่ต้องเจอกันอีก อย่าฟุ้งซ่าน ทำงาน ทำงานสิ” เอลี่หรือเอมิกาบ่นกับตัวเอง แล้วหันไปเปิดไฟล์ข้อมูลของโครงการ แล้วลงมือทำงานอย่างมุ่งมั่น ผ่านไปเกือบสามชั่วโมงอดิสรเปิดประตูเข้ามา เห็นหญิงสาวคนหนึ่งกำลังขะมักเขม่นกับงานตรงหน้า รองเท้าส้นสูงถูกถอดวางไว้มุมข้างๆ โต๊ะ รู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่รู้ว่าตนเองกำลังเป็นเป้าสายตาของใครบางคน จึงทำงานเพลิดเพลิน ในขณะที่อดิสรมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างประทับใจ ในชีวิตเจอผู้หญิงมามากมายในแวดวงสังคม ที่วันๆ เอาแต่แต่งตัว ช้อปปิ้งทำงานสังคม เล็กๆน้อยๆ แต่มีเพียงหญิงสาวไม่กี่คน ที่ทำงานจริงจัง มาเห็นอีกครั้งก็หญิงสาวตรงหน้า อดิสรเดินเข้ามาเงียบๆ มองกระดาษที่กระจัดกระจายเต็มโต๊ะ มือของหญิงสาวก็กดคีย์ข้อมูล ใบหน้าทั้งก้มลงกระดาษ มือก็จับคีย์บอร์ด จนไม่ได้ยินเสียงบุคคลที่สามที่เข้ามาในห้อง “นี่คุณ...ไปกันได้แล้ว ผมนัดช่างไว้ ตอนบ่ายโมง” อดิสรเคาะโต๊ะ เบาๆ เอลี่เงยหน้ามอง ก่อนจีบปากพูด “นี่คุณจะเข้ามาก็เคาะประตูให้เจ้าของห้องรู้ตัวก่อนสิคะ ไม่ใช่เข้ามาราวกับห
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 6
“แล้วรถดิฉัน” “เดี๋ยวผมจะให้คนขับรถขับมาส่งให้คุณที่คอนโดฯ ถ้าย้อนกลับไปกลับมาคงดึกแน่ๆ กว่าจะถึงบ้าน” น้ำเสียงชายหนุ่มเรียบแต่แฝงความมีอำนาจ บรรยากาศภายในรถเงียบ อดิสรเหลียวไปมองหญิงสาวที่นั่งชิดหน้าต่าง หันหน้าออกนอกหน้าต่างแทบตลอดเวลาที่ออกจากร้านกาแฟ อดิสรเอื้อมมือไปเปิดวิทยุ เพลงที่ดังขึ้นทำให้บรรยากาศในรถยิ่งเงียบกริบ เอลี่หันหน้าหนี กระพริบตาเพราะรู้สึกขอบตาร้อน ยิ่งฟังเพลงนี้ทำให้เอลี่รู้สึกแผลที่เริ่มแห้งกรัง เหมือนโดนทิงเจอร์ราด มันปวดแสบร้อน เอลี่จิกเล็บที่ขา เพลง “ I’m your” ทำให้เอลี่น้ำตาไหลอย่างไม่อาจห้ามใจได้ เอลี่รีบปาดน้ำตา อดิสรหันมาเจอถึงกับอึ้ง “นั่นคุณร้องไห้เหรอ เป็นอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงแสดงความห่วงใย ทำให้เอลี่ยิ่งปวดร้าว รถเลี้ยวเข้าที่ลานจอดรถของคอนโดฯ ริมแม่น้ำชื่อดัง the riverside “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” น้ำเสียงสั่นเครือ ทำให้อดิสรขมวดคิ้ว “คุณร้องไห้ยังงั้นเหรอ เป็นอะไรหรือเปล่า”น้ำเสียงห่วงใย ทำให้เอลี่อึ้งริมฝีปากสั่น ตาจ้องตาในระยะใกล้ อดิสรจ้องมองริมฝีปากบางสีชมพูตะลึง เอลี่แทบจะลืมหายใจเมื่อริมฝีปากชายหนุ่มประทับที่ริมฝีปากบางนุ่มนวล ชา
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Chapter 7
เอลี่หันมาเปิดกระเป๋า แล้วหยิบไอแพดขึ้นมา “อย่าเพ้อเจ้อ รีบๆ ทำงานจะได้ไปรับงานอื่น แล้วเรากับเขาจะได้ไม่ต้องเจอกันอีก อย่าฟุ้งซ่าน ทำงาน ทำงานสิ” เอลี่หรือเอมิกาบ่นกับตัวเอง แล้วหันไปเปิดไฟล์ข้อมูลของโครงการ แล้วลงมือทำงานอย่างมุ่งมั่น ผ่านไปเกือบสามชั่วโมงอดิสรเปิดประตูเข้ามา เห็นหญิงสาวคนหนึ่งกำลังขะมักเขม่นกับงานตรงหน้า รองเท้าส้นสูงถูกถอดวางไว้มุมข้างๆ โต๊ะ รู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่รู้ว่าตนเองกำลังเป็นเป้าสายตาของใครบางคน จึงทำงานเพลิดเพลิน ในขณะที่อดิสรมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างประทับใจ ในชีวิตเจอผู้หญิงมามากมายในแวดวงสังคม ที่วันๆ เอาแต่แต่งตัว ช้อปปิ้งทำงานสังคม เล็กๆน้อยๆ แต่มีเพียงหญิงสาวไม่กี่คน ที่ทำงานจริงจัง มาเห็นอีกครั้งก็หญิงสาวตรงหน้า อดิสรเดินเข้ามาเงียบๆ มองกระดาษที่กระจัดกระจายเต็มโต๊ะ มือของหญิงสาวก็กดคีย์ข้อมูล ใบหน้าทั้งก้มลงกระดาษ มือก็จับคีย์บอร์ด จนไม่ได้ยินเสียงบุคคลที่สามที่เข้ามาในห้อง “นี่คุณ...ไปกันได้แล้ว ผมนัดช่างไว้ ตอนบ่ายโมง” อดิสรเคาะโต๊ะ เบาๆ เอลี่เงยหน้ามอง ก่อนจีบปากพูด “นี่คุณจะเข้ามาก็เคาะประตูให้เจ้าของห้องรู้ตัวก่อนสิคะ ไม่ใช่เข้ามาราวกับห
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Chapter 8
“คุณไปเห็นที่ไซด์งาน มีไอเดียอะไรไหม” อดิสรเปลี่ยนไปคุยเรื่องงาน แต่ก็มองใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างรู้สึกสงสัยแต่ยิ่งมองใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าก็มองไม่เห็นว่าจะมีความเป็นไปได้ แต่อีกใจกลับคุ้นเคยกับแววตา น้ำเสียง ท่าทางและหลายสิ่งในตัวหญิงสาว อดิสรมองเพลินจนไม่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด “ก็คงต้องไปคิดอีกรอบค่ะ ดิฉันขอเวลาปรึกษากับช่างไม้ ช่างสีด้วยนะคะ คุณพอจะนัดให้ได้หรือเปล่า” อดิสรมองหญิงสาวเพลิน ชายหนุ่มจ้องแววตาหญิงสาวนิ่งนาน จนไม่ได้ยินหญิงสาวเรียกชื่อตนเองอีกครั้ง “คุณสรคะ ดิฉันถามว่าจะนัดช่างให้ได้ไหมคะ” น้ำเสียงเอลี่ ลากยาว “ได้สิ คุณจะใช้เวลาร่างแบบกี่วัน” อดิสรสะบัดหน้าพร้อมตอบน้ำเสียงเคร่งขรึม “ดิฉันขอเวลาสิบวันนะคะ” เอลี่ถามเบาๆ “ไม่ได้ แค่สามวันเท่านั้น ผมต้องการเร่งโปรเจ็คนี้เร็วๆ เสียเวลามามากแล้ว” “สามวัน ไม่เสร็จหรอกคะโปรเจคใหญ่แบบนี้ อย่างน้อยก็ต้องเป็นอาทิตย์” เอลี่ตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ไม่ว่าเวลาผ่านไปกี่ปี ชายหนุ่มก็ยังเหมือนเดิม เอาแต่ใจไม่ยอมฟังความคิดเห็นของคนอื่น ยิ่งคิดเอลี่ยิ่งหนักใจ ต้องทำงานกับเขาอีกสามเดือน แค่สองวันในใจก็หวั่นไหว ยิ่งต้องมาทำงานใกล
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Chapter 9
บ้านวิภาคกรณ์ อดิศวรมองผู้เป็นพี่ชายที่กำลังเล่นเกมส์กับลูกชายฝาแฝดแต่ดูเหมือนไม่มีสมาธิกับเกมส์ตรงหน้าด้วยความสงสัย สักพักก็ได้ยินเสียงลูกชายฝาแฝดกระโดดตัวลอย พร้อมส่งเสียงดีใจที่สามารถเอาชนะลุงได้ อดิสรเดินไปหยุดที่ริมหน้าต่าง ดวงตามองเหม่อในใจคิดถึงภาพมัณฑนากรสาว ตั้งแต่พบหน้าจนกระทั่งภาพตนเองจูบหญิงสาวแปลกหน้าอย่างดูดดื่ม มือของอดิสรลูบไล้ที่ริมฝีปากที่ยังรู้สึกถึงสัมผัสที่ช่างคุ้นเคยอย่างประหลาด รสจูบแสนหวานแบบนี้ช่างรู้สึกแปลกประหลาดจนอดิสรรู้สึกเบาโหวงๆ ที่ช่องท้อง มือของชายหนุ่มลูบไล้ที่ริมฝีปาก ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมเมื่อนึกถึงภาพสนิทสนมระหว่างหญิงสาวกับบอสหนุ่ม มือที่จับที่ริมหน้าต่างเกร็งแน่น อดิศวรแอบสังเกตปฏิกิริยาของแฝดผู้พี่ แล้วขมวดคิ้ว ชายหนุ่มส่งลูกสาวตัวน้อยให้ภรรยาสาว ก่อนจะเดินไปแอบยืนมองพี่ชายฝาแฝด เงียบๆ “สร มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ท่าทางแปลกๆ” อดิศวร ตบที่บ่าพี่ชายฝาแฝดเบาๆ อดิสรถอนหายใจ แบนสายตามาที่น้องชาย ก่อนจะหันหน้า มามองน้องชายฝาแฝด แบบชั่งใจ “ศวร นายเคยจูบใคร แบบไม่ตั้งใจหรือเปล่า” อดิศวร จ้องมองพี่ชายฝาแฝดเขม็ง “เฮ้ย นาย
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Chapter 10
วันรุ่งขึ้น บริษัทกรณ์วิภาค “ว่าไงนะ คุณภัท” “เออ ดิฉันจะมาเรียนคุณสรว่า คุณเอมิกาไม่ได้มาทำงานค่ะ แต่มีคนอื่นมาทำงานแทนค่ะ” “ใคร คนอื่น” น้ำเสียงอดิสรเข้ม “เออ คุณเอกภพค่ะ” “คุณออกไปได้ ผมจะไปคุยกับเขาเอง” น้ำเสียงอดิสรหงุดหงิด ก่อนนึกถึงหญิงสาวที่ตนเองนอนคิดถึงตลอดทั้งคืนอย่างว้าวุ่นใจ อย่างนึกโมโหก๊อกๆ เสียงเคาะประตูเสียงดัง ทำให้เอกภพเงยหน้าจากกองเอกสาร ที่รุ่นน้องที่บริษัทจัดวางไว้อย่างเรียบร้อยเอ่ยอนุญาต ประตูเปิดออกพร้อมกับร่างของชายหนุ่ม อดิสรในชุดสูทสีดำเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าเรียบหรูบ่งบอกฐานะผู้บริหาร ทำให้เอกภพลุกขึ้นยืน ก่อนยกมือไหว้ ทำไมเขาจะไม่รู้จักนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ที่มีชื่อเสียงทั้งด้านการงาน และความเนื้อหอม ที่สาวๆน้อยใหญ่ หมายปองอยากได้เป็นคู่ครอง “สวัสดีครับ ผมเอกภพจากบริษัท อิมมี่ ดิไซด์ มารับหน้าที่แทนเอมี่ครับ” เอกภพ พูดน้ำเสียงนอบน้อม อดิสรนิ่งเงียบ ก่อนส่งสายตาดุดัน “นี่ใครอนุญาตให้คุณมาเดินเพ่นพ่านในบริษัทผม นี่พวกคุณเห็นบริษัทผมเป็นสนามเด็กเล่นหรือไง เชิญคุณกลับไปได้ถ้าคนเก่าเขาไม่สามารถจะมาทำงานบริษัทนี้ได้ ผมจะหาบริษัทอื่นที่มีความสา
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status