Chapter 6

“แล้วรถดิฉัน”

 “เดี๋ยวผมจะให้คนขับรถขับมาส่งให้คุณที่คอนโดฯ  ถ้าย้อนกลับไปกลับมาคงดึกแน่ๆ กว่าจะถึงบ้าน” น้ำเสียงชายหนุ่มเรียบแต่แฝงความมีอำนาจ 

 บรรยากาศภายในรถเงียบ อดิสรเหลียวไปมองหญิงสาวที่นั่งชิดหน้าต่าง หันหน้าออกนอกหน้าต่างแทบตลอดเวลาที่ออกจากร้านกาแฟ อดิสรเอื้อมมือไปเปิดวิทยุ เพลงที่ดังขึ้นทำให้บรรยากาศในรถยิ่งเงียบกริบ เอลี่หันหน้าหนี กระพริบตาเพราะรู้สึกขอบตาร้อน  ยิ่งฟังเพลงนี้ทำให้เอลี่รู้สึกแผลที่เริ่มแห้งกรัง เหมือนโดนทิงเจอร์ราด มันปวดแสบร้อน เอลี่จิกเล็บที่ขา เพลง “ I’m your”  ทำให้เอลี่น้ำตาไหลอย่างไม่อาจห้ามใจได้ เอลี่รีบปาดน้ำตา อดิสรหันมาเจอถึงกับอึ้ง 

 “นั่นคุณร้องไห้เหรอ  เป็นอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงแสดงความห่วงใย ทำให้เอลี่ยิ่งปวดร้าว รถเลี้ยวเข้าที่ลานจอดรถของคอนโดฯ ริมแม่น้ำชื่อดัง the riverside 

 “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” น้ำเสียงสั่นเครือ ทำให้อดิสรขมวดคิ้ว 

 “คุณร้องไห้ยังงั้นเหรอ เป็นอะไรหรือเปล่า”น้ำเสียงห่วงใย ทำให้เอลี่อึ้งริมฝีปากสั่น ตาจ้องตาในระยะใกล้   อดิสรจ้องมองริมฝีปากบางสีชมพูตะลึง เอลี่แทบจะลืมหายใจเมื่อริมฝีปากชายหนุ่มประทับที่ริมฝีปากบางนุ่มนวล ชายหนุ่มบดขยี้เบาๆ มือของชายหนุ่มเอื้อมประคองคางด้วยมือทั้งสองข้าง ริมฝีปากบดเบาๆ แต่หนักหน่วง อดิสรหลับตารู้สึกคุ้นเคยกับริมฝีปากนี้อย่างบอกไม่ถูกชายหนุ่มประคองต้นคอ ในขณะที่เอลี่หัวใจเต้นแรง แม้ตอนแรกจะเคลิบเคลิ้มแต่ก็รู้สึกตัวดิ้นเล็กน้อยแต่เมื่ออีกฝ่าย ใช้ลิ้นทะลวงในริมฝีปากทำให้รู้สึกวาบหวาม อดิสรรู้สึกคุ้นเคยกับสัมผัสนี้ ยิ่งจูบยิ่งรู้สึกคุ้นเคย ทำให้ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้กว่าเดิม หน้าอกแนบชิด หน้าอก หน้าท้องแนบหน้าท้อง อดิสรจูบดูดดื่มในขณะที่เอลี่เอื้อมมือจับบ่าแน่น มือจับที่เสื้อสูทขยำตามแรงอารมณ์ที่ต่างฝ่ายต่างปรนเปรอกัน เสียงโทรศัพท์ดังทำให้เอลี่ตื่นจากภวังค์อารมณ์วาบหวาม หญิงสาวผลักเบาๆเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังกรีดร้องติดๆ กัน  เอลี่หน้าชา เมื่ออีกฝ่ายจ้องมองแววตาค้นคว้า หญิงสาวจัดทรงผมเมื่อเส้นผมที่รวบตึง หลุดลุ่ย อดิสรกดรับโทรศัพท์ เสียงลอดออกมา เพราะภายในรถเงียบกริบ 

 “ฮัลโหล ว่าไงอ้น” เสียงอดิสรทักทายหลานชายตัวน้อย “คิดถึงปาป๊างั้นเหรอ” ใบหน้าอดิสรเปื้อนยิ้ม  มือของชายหนุ่มยังจับที่แขนของหญิงสาว 

เสียงเด็กน้อยที่ลอดออกมาจากสายโทรศัพท์ ทำให้เอลี่น้ำตาซึม มือของหญิงสาวประเภทสองจิกที่ต้นขาแรง  นึกถึงตอนที่อดิสรคุยโทรศัพท์ กับเด็กชายใบหน้ายิ้มแย้ม  เอลี่ลอบมองใบหน้าอดีตคนรัก ใจปวดหนึบ พลางคิดในใจ  เอลี่ใจหายวาบ ได้ยินเสียงชายหนุ่มพูดกับเด็กชาย ซึ่งเดาว่าคงเป็นลูกชายของอีกฝ่าย ที่เห็นรูปผ่านอินสตาร์แกรม สติของหญิงสาวเริ่มมา หญิงสาวบิดมือให้หลุดพ้นจากการจับของชายหนุ่ม แต่ดูเหมือนอดิสรจับแน่นขึ้น เอลี่ถลึงตา ริมฝีปากเม้มแน่น

 “อ้น เดี๋ยวปาป๊า ไปหานะครับเป็นเด็กดีของคุณแม่นะครับ”

 เอลี่ใจหายแว๊บ เมื่อชายหนุ่มเอ่ยถึงหญิงสาวที่ตนเองเข้าใจว่าเป็นภรรยา  น้ำตาของหญิงสาวปริ่มจนต้องหันหน้าไปปาดทิ้ง หญิงสาวสูบลมหายใจ

 “คุณ....”

 “ปล่อยมือฉัน” เอลี่พูดน้ำเสียงห้วน หญิงสาวพยายามทำใจแข็ง เมื่อนึกถึงว่าชายหนุ่มมีครอบครัวแล้ว 

 “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”

 “ผมขอโทษ ที่...ที่” อดิสรพูดติดๆ ขัดๆ เพราะรู้สึกเก้อเขินที่เผลอไปจูบหญิงสาว ที่เพิ่งรู้จักกันแค่วันเดียว 

 “ผมอยากขอโทษที่เผลอไปจูบคุณ  ผมคงคิดถึงใครบางคนมากไป” เอลี่จ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้า ที่มองยังไงก็ไม่เหมือนอดีตคนรัก มีเพียงกริยาท่าทาง แววตา และน้ำเสียงเท่านั้น อดิสรอยากเตะตัวเอง ที่เผลอไปจูบหญิงสาว ที่เพิ่งรู้จักกันแค่วันเดียว แล้วรู้สึกกระดากที่จะเอ่ยคำขอโทษ แต่ตนเองก็รู้สึกประหลาดตอนที่ตนเองหลับตา นึกไปถึงตนเองกับอดีตคนรักอย่างประหลาด

 เอลี่รู้สึกปวดแปลบ หญิงสาวกลั้นน้ำตาแล้วพยายามสะกดพูดน้ำเสียงสั่น 

 “ไม่เป็นไรค่ะ  ฉันขอตัวก่อนนะคะ”

 เค้าคงคุยกับลูกๆ เค้าสินะ เอลี่นะเอลี่เผลอไปร่วมมือกับเขาทั้งๆ ที่เขามีเจ้าของแล้ว สาวประเภทสองแอบปาดน้ำตา แล้วขยับตัวเปิดประตูอย่างเบามือ 

 อดิสรหันมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงปิดประตู ชายหนุ่มตะโกนจะเรียกหญิงสาว แต่คิดว่าหญิงสาวคงไม่ได้ยิน เพราะหญิงสาวไม่ได้หันมาอีกเลย ชายหนุ่มหันไปบอกหลานชายตัวน้อยว่าจะไปตามนัดหมาย อดิสรถอนหายใจ แล้วลูบริมฝีปากที่ยังอุ่นร้อนด้วยแรงบดสัมผัสอย่างรุนแรงเมื่อครู่ แล้วใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก ชายหนุ่มหลับตา แล้วความรู้สึกเดิมๆ มันผ่านมาในสมอง เมื่อรู้ตัวอีกครั้งชายหนุ่มก็เปิดประตู แล้ววิ่งตามหญิงสาว ที่เจอกันเพียงสองครั้ง

 เอลี่น้ำตาไหลแล้วต้องรีบปาดทิ้ง หญิงสาวเกือบจะเดินผ่านไปขึ้นลิฟท์ สายตาเหลือบไปเห็นร่างเจ้านายฝรั่งที่นั่งรอ อยู่ที่ค๊อฟฟี่ช๊อปชั้นล่าง เจ้านายหนุ่มยังคงอ่านนิตยสารธุรกิจเพลิดเพลินจนไม่สังเกตเห็นเธอ หญิงสาวยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้เบาๆ 

 “มารอมี่ เหรอคะบอส” เสียงสาวประเภทสองเอ่ยขึ้นเบาๆ 

 เจ้านายหนุ่มเลิกคิ้ว แล้วยิ้มน้อยๆ “เยส ผมมาดักเจอคุณที่นี่ พอดีมาประชุมที่โรงแรมใกล้ๆ นี่ มีเรื่องงานจะคุยด้วยนิดหน่อย” 

ภาพสนิทสนมชายหนุ่มและหญิงสาว ทำให้อดิสรชะงักเท้า แล้วเหลียวหลังกลับ รู้สึกหงุดหงิดกับภาพที่เห็นชายหนุ่มหันหลังกลับทันทีแล้วออกจากบริเวณนั้นด้วยความรวดเร็ว ภาพความสนิทสนมของชายหนุ่มและหญิงสาว ทำให้อดิสรรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก