นายบำเรอของมาเฟีย {Mpreg}

นายบำเรอของมาเฟีย {Mpreg}

last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
От :  หย่งฟู่Updated just now
Язык: Thai
goodnovel18goodnovel
Недостаточно отзывов
13Главы
18Кол-во прочтений
Читать
Добавить в мою библиотеку

Share:  

Report
Aннотация
Каталог
SCAN CODE TO READ ON APP

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

Узнайте больше

Latest chapter

Бесплатный предварительный просмотр

บทที่1

เสียงเพลงอึกทึกจากคลับหรูระดับไฮเอนด์กระหึ่มไปทั่วทั้งชั้น ศิลาเดินออกจากห้องพนันด้วยสีหน้าหงุดหงิด เขามองซ้ายขวาหาทางออก แต่แล้วบอดี้การ์ดร่างสูงสองคนก็ขยับมายืนขวางตรงประตูทางออก "ขอโทษครับคุณศิลา ถ้าคุณไม่มีของมาจำนำ จะออกจากที่นี่ไม่ได้" เสียงราบเรียบแต่ทรงอำนาจของหนึ่งในบอดี้การ์ดทำให้ศิลาชะงัก เขากัดฟันแน่น ข่มอารมณ์พลางตะโกนลั่น "เฮ้ย! พวกมึงจะบ้าหรือไงวะ กูไม่มีเงินแล้วจะให้เอาอะไรไปจำนำ!?" บอดี้การ์ดไม่ได้สะทกสะท้านกับเสียงตะโกนของเขา พวกมันยังคงยืนนิ่ง สีหน้าราบเรียบไร้ความรู้สึก ภายในห้องส่วนตัวของคลับ เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่คีริน บอดี้การ์ดมือหนึ่งของพายุ จะก้าวเข้ามาใกล้เจ้านายของตน พายุทอดสายตามองแก้วเหล้าในมือ ก่อนจะปรายตามองลูกน้องด้วยความสนใจ "มีอะไร?" "นายครับ มีแขกคนหนึ่งเล่นพนันแพ้แล้วไม่มีเงินจ่าย กำลังโวยวายอยู่ที่หน้าทางออก" พายุยิ้มมุมปาก ท่าทางของเขาดูไม่ใส่ใจนัก แต่พอคีรินเอ่ยชื่อของคนที่ก่อเรื่องขึ้นมาจริงๆ รอยยิ้มของพายุก็ฉายแววเย้ยหยัน "ศิลาเหรอ?" "ครับนาย" พายุหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง เขาสะบัดข้อมือเล็กน้อยให้คีรินจัดแจงเส...

Interesting books of the same period

Комментарии

Комментариев нет
13
บทที่1
เสียงเพลงอึกทึกจากคลับหรูระดับไฮเอนด์กระหึ่มไปทั่วทั้งชั้น ศิลาเดินออกจากห้องพนันด้วยสีหน้าหงุดหงิด เขามองซ้ายขวาหาทางออก แต่แล้วบอดี้การ์ดร่างสูงสองคนก็ขยับมายืนขวางตรงประตูทางออก "ขอโทษครับคุณศิลา ถ้าคุณไม่มีของมาจำนำ จะออกจากที่นี่ไม่ได้" เสียงราบเรียบแต่ทรงอำนาจของหนึ่งในบอดี้การ์ดทำให้ศิลาชะงัก เขากัดฟันแน่น ข่มอารมณ์พลางตะโกนลั่น "เฮ้ย! พวกมึงจะบ้าหรือไงวะ กูไม่มีเงินแล้วจะให้เอาอะไรไปจำนำ!?" บอดี้การ์ดไม่ได้สะทกสะท้านกับเสียงตะโกนของเขา พวกมันยังคงยืนนิ่ง สีหน้าราบเรียบไร้ความรู้สึก ภายในห้องส่วนตัวของคลับ เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่คีริน บอดี้การ์ดมือหนึ่งของพายุ จะก้าวเข้ามาใกล้เจ้านายของตน พายุทอดสายตามองแก้วเหล้าในมือ ก่อนจะปรายตามองลูกน้องด้วยความสนใจ "มีอะไร?" "นายครับ มีแขกคนหนึ่งเล่นพนันแพ้แล้วไม่มีเงินจ่าย กำลังโวยวายอยู่ที่หน้าทางออก" พายุยิ้มมุมปาก ท่าทางของเขาดูไม่ใส่ใจนัก แต่พอคีรินเอ่ยชื่อของคนที่ก่อเรื่องขึ้นมาจริงๆ รอยยิ้มของพายุก็ฉายแววเย้ยหยัน "ศิลาเหรอ?" "ครับนาย" พายุหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง เขาสะบัดข้อมือเล็กน้อยให้คีรินจัดแจงเส
last updateПоследнее обновление : 2025-03-24
Читайте больше
บทที่2
หลังจากกลับจากร้านอาหาร ศิลาก็เงียบไปตลอดทาง คิวแอบสังเกตเห็นว่าเเฟนของเขานั่งเหม่อ ดวงตาดูล่องลอยคล้ายกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเมื่อกลับถึงห้อง คิวอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม "พี่ศิลาครับ พี่เป็นอะไรหรือเปล่า? ผมเห็นพี่นั่งเหม่อตอนที่อยู่ในร้านอาหารแล้ว"ศิลาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะฝืนยิ้มบางๆ "ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่เหนื่อยนิดหน่อย""แน่ใจนะครับ?" คิวถามย้ำ น้ำเสียงแฝงความเป็นห่วงศิลาพยักหน้า ลูบศีรษะของคิวเบาๆ "อืม พี่ขอตัวไปนอนก่อนนะ""ครับ" คิวรับคำ ก่อนจะมองแผ่นหลังของศิลาที่เดินเข้าห้องนอนไปเงียบๆภายในห้องมืดสนิท ศิลานอนมองเพดานแต่กลับไม่มีวี่แววว่าจะข่มตาหลับลงได้เลยเสียงของพายุยังคงก้องอยู่ในหัวของเขา"กูอยากให้มึงยกคิวให้กูซะ""มึงว่าอะไรนะ!? จะให้กูยกคิวให้มึง? มึงบ้าหรือเปล่า!?""บ้าเหรอ? แต่กูไม่ให้มึงยกคิวให้กูฟรีๆ หรอกนะศิลา ถ้ามึงยกคิวให้กู... กูจะยกหนี้ทั้งหมดให้มึง กลับไปคิดดีๆ นะเพื่อน"ศิลากัดฟันแน่น มือกำผ้าห่มจนยับยู่ยี่เขาควรจะทำยังไงดี?เสียงเคาะประตูเบาๆ ดังขึ้น"พี่ศิลา เป็นอะไรครับ? นอนไม่หลับเหรอ?" คิวเปิดประตูเข้ามาในชุดนอนลายหมีตัวโปรด ใบหน้าใสซื่อของเขามองศิล
last updateПоследнее обновление : 2025-03-24
Читайте больше
บทที่3
ลานหน้าคฤหาสน์ของพายุ ศิลาเดินนำคิวเข้ามา "พี่ศิลาพาผมมาที่นี่ทำไมครับ" คิวถามเสียงสั่น ขณะมองรอบตัวอย่างงุนงงศิลาเบือนหน้าหนี ไม่กล้าสบตาคนรัก "มาหาเพื่อนนะ... บ้านของพายุ เพื่อนพี่"ก่อนที่คิวจะได้ถามอะไรต่อ ประตูขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ถูกเปิดออก ร่างสูงของพายุยืนรออยู่แล้ว สายตาของเขากวาดมองคิวด้วยรอยยิ้มบางๆ"มาแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ" พายุพูดเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยอำนาจคิวเริ่มรู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติ หัวใจเต้นแรงด้วยความหวาดหวั่น "นี่มันอะไรกัน..."แล้วทันใดนั้น มือของคีรินก็เอื้อมมาจับแขนเขาแน่น คิวสะบัดตัวออกด้วยความตกใจ"พี่ศิลาช่วยคิวด้วยครับ ปล่อยผมนะ"แต่แทนที่ศิลาจะช่วย เขากลับเม้มปากแน่น หลบสายตา"...คิว พี่ขอโทษ"คิวยืนนิ่ง ความรู้สึกเหมือนถูกฟาดเข้าที่หน้าอย่างแรง "ขอโทษเหรอ?"พายุหัวเราะในลำคอ ก้าวเข้ามาใกล้ "แฟนของนาย... เขาขายนายให้ฉันแล้ว"คิวตัวสั่น มองหน้าพายุสลับกับศิลา "ขายเหรอ... พี่ศิลา?"แววตาของเขาสั่นระริก ร่างกายอ่อนแรงราวกับกำลังจะล้ม"พี่ทำแบบนี้ทำไม... พี่ไม่รักผมแล้วเหรอ?" เสียงของคิวเต็มไปด้วยความเจ็บปวด "แล้วใครจะทำอาหารให้พี่? ใครจะซักผ้าให้พี่? เวล
last updateПоследнее обновление : 2025-03-24
Читайте больше
บทที่4
ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ คิวยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สายตาของเขามองสบกับหญิงสาวสวยสง่าที่เพิ่งเข้ามา เธอแต่งตัวหรูหรา เครื่องประดับแวววาวบ่งบอกถึงฐานะที่สูงส่ง"พายุนี่ใครเหรอคะ?" ชุติมาถามเสียงหวานพายุปรายตามองเธอเล็กน้อยก่อนตอบเรียบๆ "ชุติมา มาหาผมมีอะไรหรือเปล่า"ชุติมาหัวเราะเบาๆ แล้วเดินเข้าไปใกล้พายุ "คู่หมั้นมาหา ต้องมีธุระด้วยเหรอคะ?"เธอหันกลับมามองคิวอีกครั้ง "พายุยังไม่บอกชุเลยว่านี่ใคร"พายุยิ้มมุมปากก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "คนนี้เหรอ? คนใช้ใหม่ไง คนเก่าลาออกไปแล้ว"คิวเงยหน้าขึ้นมองพายุทันที ดวงตาของเขาสั่นไหว ไม่คิดว่าพายุจะลดคุณค่าของเขาเหลือเพียง คนใช้"งั้นเหรอคะ" ชุติมาพยักหน้าเบาๆ ก่อนมองคิวจากหัวจรดเท้า "ยังเด็กอยู่เลย อายุเท่าไหร่เราอ่ะ?"คิวขมวดคิ้ว มองเธอด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ "ถามทำไม?"พายุขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วพูดเสียงเข้ม "คิว คู่หมั้นฉันถามก็ตอบสิ"คิวกัดฟันแน่นก่อนตอบเสียงเบา "18"ชุติมาหัวเราะเบาๆ "เด็กจริงๆ ด้วย..." เธอหันไปหาพายุพร้อมรอยยิ้ม "พายุ ชุขออุปการะเด็กคนนี้ได้ไหม?"คิวเบิกตากว้าง ไม่คิดว่าชุติมาจะพูดอะไรแบบนี้ ส่วนพายุเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "ก็แ
last updateПоследнее обновление : 2025-03-24
Читайте больше
บทที่5
ห้องนอนกว้างขวางในคฤหาสน์วรงค์พายุเดินเข้ามาเห็นคิวนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ใบหน้าซุกลงกับแขน เสื้อผ้าหลวมๆ คล้ายจะร่วงจากไหล่เล็กนั่น มือที่กำผ้าห่มแน่นสั่นเล็กน้อย"เป็นอะไร?" พายุเอ่ยเสียงเรียบ ขณะเดินเข้ามาใกล้คิวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะรีบปาดน้ำตา "เปล่า"พายุเลิกคิ้ว "โกหก""มันไม่ใช่เรื่องของคุณ" คิวเงยหน้าขึ้น ตาจ้องพายุอย่างไม่ยอมแพ้พายุส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะนั่งลงที่ขอบเตียง "นายร้องไห้ทำไม"คิวเม้มปากแน่น รู้ดีว่าถ้าพูดไปก็ไม่มีประโยชน์ พายุไม่มีวันเข้าใจ ไม่มีวันสนใจความรู้สึกของเขา"ฉันถาม" พายุเสียงเข้มขึ้นคิวสูดหายใจลึกก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ฮึก... พี่ศิลา"พายุเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะในลำคอ "ยังจะคิดถึงมันอีกเหรอ?"คิวเมินหน้าหนี ไม่ตอบพายุเอื้อมมือไปเชยคางอีกฝ่ายให้เงยขึ้น "ฉันอยู่ตรงนี้ แต่หัวใจนายยังอยู่กับมัน?""คุณไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับความรู้สึกของผม" คิวสะบัดหน้าหนีพายุจ้องเด็กตรงหน้า สีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา "หึ งั้นเหรอ?"เขาลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดเสียงต่ำ "ก็ได้ ถ้านายยังไม่ลืมมัน งั้นฉันจะช่วยทำให้นายลืมเอง"คิวเบิกตากว้าง "คะ... คุณจะทำอะไร?"พายุโน้มตัว
last updateПоследнее обновление : 2025-03-24
Читайте больше
บทที่6
ลานจอดรถหลังผับกลางดึกเสียงชกต่อยดังขึ้นท่ามกลางความมืดสลัวของพื้นที่ลับตาคน พายุเช็ดมุมปากที่แตกจากหมัดของวายุ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาล"นี่มึงกล้าต่อยกูเหรอ ห่ะ?" พายุคำรามออกมา มือกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้น"เออ มึงจะทำไม?" วายุสวนกลับ น้ำเสียงเย็นชาแต่สายตาแข็งกร้าวไม่เกรงกลัวคิวที่ยืนตัวสั่นอยู่ด้านหลังมองสถานการณ์ด้วยความกังวล เขาไม่อยากให้เรื่องนี้บานปลายกว่านี้"พอเถอะครับ อย่าทะเลาะกันอีกเลย" คิวพยายามเข้าห้าม ใจเต้นแรงเพราะกลัวว่าทั้งคู่จะลงไม้ลงมือกันมากกว่านี้เสียงฝีเท้าดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงของคีรินจะปรากฏตัว ดวงตาคมกริบมองไปที่พายุและวายุ "เกิดอะไรขึ้นครับนายท่าน?" คีรินถามพายุอย่างร้อนรนพายุไม่ตอบ เขาหันไปมองวายุที่กระชากแขนคิวให้ตามออกไป"คิว ไปกับฉัน" วายุสั่งเสียงเข้ม ดึงตัวคิวให้ออกห่างจากพายุพายุขบฟันแน่น ก่อนตะโกนสั่งลูกน้อง "ยืนบื้ออยู่ทำไม ไปตามจับตัวมันมาสิวะ!"คีรินสะดุ้ง รีบขานรับ "คะ ครับ นายท่าน!" ก่อนออกวิ่งตามวายุไปคิวเริ่มหอบจากการวิ่งหนี ใจเต้นรัวเพราะความตื่นเต้นและความกลัว "คุณวายุครับ...ผมวิ่งไม่ไหวแล้ว จะทำอะไรครับ?"วายุหันกลับมามอ
last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
Читайте больше
บทที่7
ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด พายุยืนอยู่กลางห้องรับแขก ดวงตาคมกริบฉายแววกรุ่นโกรธ มือกำแน่นขณะออกคำสั่งเสียงเข้ม"บอกคนของเราตามหาวายุกับคิวให้เจอ!"คีรินที่ยืนอยู่ตรงหน้ารีบก้มศีรษะรับคำสั่ง "ครับ นายท่าน" จากนั้นจึงรีบออกไปจัดการตามที่ได้รับคำสั่งไม่นานนัก ชุติมาก็ก้าวเข้ามาในห้อง "พายุ เกิดอะไรขึ้นคะ? เด็กคนนั้น...หายไปกับวายุเหรอคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่แฝงไปด้วยความกังวล "โธ่ คิว... ฉันสงสารเด็กคนนั้นจังเลยค่ะ"พายุปรายตามองเธอแวบหนึ่งก่อนจะถอนหายใจ "คุณมาหาผมที่นี่มีอะไร?"ชุติมายิ้มบางๆ พลางยกมือขึ้นแตะแขนของพายุอย่างอ่อนโยน "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ชุแค่อยากชวนคุณไปทานข้าวข้างนอก"พายุเงียบไปครู่หนึ่ง เขากำลังคิดอะไรบางอย่างในใจ ก่อนที่ริมฝีปากจะกระตุกยิ้มบางๆ"ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะไปไหน" เขาตอบเสียงเรียบ แต่แววตายังคงเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความคิดคำนึงถึงเรื่องของวายุและคิวชุติมามองเขาด้วยสายตาผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ยังคงรอยยิ้มไว้บนใบหน้า "เข้าใจแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นชุไม่กวนคุณแล้ว"หญิงสาวเอ่ยจบก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป ทิ้งให้พายุยืนอยู่ตรงนั้นเพีย
last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
Читайте больше
บทที่8
บรรยากาศภายในห้องเช่าตึงเครียดขึ้นทันทีที่พายุปรากฏตัว ร่างสูงในชุดสูทสีดำยืนอยู่ตรงหน้าประตู สายตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะแสยะยิ้มอย่างพอใจ"พี่พายุ..." วายุเอ่ยเสียงต่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยความระแวดระวังพายุหัวเราะเบาๆ ก่อนจะก้าวเข้ามาในห้องด้วยท่าทีเหนือกว่า "ว่าไง ไอ้น้องชายตัวแสบ? อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะ" เขาเอ่ยพลางปรายตามองไปยังศิลาและคิวที่ยืนอยู่ใกล้กันคิวยืนตัวสั่น หัวใจเต้นรัวด้วยความหวาดกลัว แต่เขาก็ยังพยายามรวบรวมความกล้าพูดออกไป "ปล่อยพวกเราไปเถอะนะครับ คุณพายุ..." น้ำเสียงสั่นเครือแสดงให้เห็นถึงความหวาดหวั่นในใจพายุเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะแสยะยิ้มมุมปาก "เหอะ... ปล่อยงั้นเหรอ?" เขาหัวเราะในลำคอ ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้คิวมากขึ้น "ฉันปล่อยก็ได้..."ดวงตาของคิวมีประกายแห่งความหวัง แต่เพียงไม่นาน คำพูดถัดไปของพายุก็ทำให้เขาชะงัก"แต่นายต้องมาเป็น นายบำเรอ ให้ฉัน จนกว่าฉันจะพอใจ"ดวงตาของคิวเบิกกว้าง น้ำตาเอ่อคลอขึ้นมาทันที เขาถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว แต่แผ่นหลังกลับชนเข้ากับอกของศิลา"แก!" ศิลากัดฟันแน่น กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา "อย่ามายุ่งกับคิว!"พายุไม่ได้สะทกสะท้านกับค
last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
Читайте больше
บทที่9
คิวเบิกตากว้าง หัวใจเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัว ร่างกายสั่นเทิ้มเมื่อลมหายใจร้อนของพายุรินรดลงบนต้นคอ มือหนาของอีกฝ่ายยังคงจับแขนของเขาไว้แน่น ไม่ให้ขยับหนี"ปล่อย..." คิวพยายามดิ้น แต่กลับถูกแรงบีบจากพายุรั้งเอาไว้พายุหัวเราะในลำคอ "ทำไม? หวงตัวไปได้"คิวพยายามขืนตัวออกจากอ้อมแขนนั้น "อือ... อย่า! คุณพายุ ปล่อยผม!"พายุโน้มตัวลงมาใกล้ กระซิบข้างหูของคิว"ฉันมีข้อเสนอให้นาย..."คิวตัวเกร็ง รู้สึกได้ถึงอันตรายที่แผ่ซ่านออกมาจากบุคคลตรงหน้า"ถ้านายยอมเป็นเมียฉัน... ไม่สิ เป็น นายบำเรอ ให้ฉัน" พายุยิ้ม นิ้วเรียวยกขึ้นแตะริมฝีปากของคิวเบาๆ "ฉันจะปล่อยศิลาไป""..." คิวกำหมัดแน่น หัวใจแทบหยุดเต้น"แต่ถ้านายปฏิเสธ..." พายุหยุดเว้นจังหวะเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "มันตาย""ไม่นะ!" คิวอุทานออกมาทันที ดวงตาสั่นระริกพายุไหวไหล่เล็กน้อยราวกับเรื่องที่เขาพูดไม่ใช่เรื่องใหญ่โต "เลือกเอาสิ นายจะช่วยชีวิตมัน หรือจะให้มันตายเพราะความดื้อของนาย?"คิวกัดริมฝีปากจนห้อเลือด ก่อนจะรวบรวมสติเอ่ยออกมาเสียงสั่น "แล้วคุณวายุล่ะครับ..."พายุเลิกคิ้วเล็กน้อย ราวกับพอใจที่คิวยังมีสติพอจะคิดถึงคนอื่น
last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
Читайте больше
บทที่10
พายุ มองดูเขาด้วยสายตานิ่งสนิท แววตาของเขาไร้ปรานี แล้วจู่ๆ ริมฝีปากของพายุก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ก่อนที่เขาจะเอ่ยเสียงเรียบ "ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย"คิวชะงัก หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น แต่แล้วเสียงของพายุก็แทรกเข้ามาอีกครั้ง "แต่นายอย่าคิดนะว่าคืนนี้นายจะรอดจากน้ำมือฉัน"ความหวังที่เพิ่งก่อตัวขึ้นถูกทำลายลงในพริบตา ดวงตาของคิวฉายแววสับสน ขณะที่พายุเบือนหน้าไปทาง คีริน คนสนิทของเขา"คีริน เอาตัวคิวไป""ครับ" คีรินรับคำสั่งทันที ก้าวเข้ามาหาคิวก่อนจะคว้าแขนของเขาแน่น"คิว!" เสียงของ ศิลา ดังขึ้นจากอีกมุมหนึ่งของห้อง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนรนและเป็นห่วง เขาขยับจะเข้ามา แต่ถูกคีรินตวาดขัด"อย่ามายุ่ง ถ้าแกไม่อยากเดือดร้อน"ศิลากำหมัดแน่น ดวงตาของเขามีทั้งความโกรธและความสิ้นหวัง แต่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากยืนมองคนที่ตัวเองรักถูกลากออกไปในขณะที่ความเงียบเริ่มปกคลุม เสียงของ พายุ ก็ดังขึ้นอีกครา คราวนี้เป็นคำพูดที่พุ่งตรงไปยัง วายุ ที่ยืนเงียบอยู่มุมห้อง"วายุ กลับบ้าน ถ้าแกไม่กลับ ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพี่"แววตาของวายุเต็มไปด้วยความขัดแย้ง หัวใจของเขาเหมือนถูกบีบแน่น สาย
last updateПоследнее обновление : 2025-03-25
Читайте больше
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status