LOGIN
Report
วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อนรับอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ ฮ่องเต้แคว้นฉีทรงเลือกที่จะไปสักการะขอพรที่วัดหูกั๋ว ในวันแต่งงานขององค์ชายรัชทายาท ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงให้ขุนนางและราษฎรเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้รับความโปรดปราน... แม้จะอยู่ในแคว้นฉีมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่เล่อจื่อก็รู้เรื่องเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทผู้นี้น้อยมาก นอกจากฟังบ่าวไพร่พูดคุยกันถึงขาข้างขวาที่พิการและอุปนิสัยประหลาดของเขา รวมถึงคำเตือนของฮั่วซู่ นางก็ไม่รู้อะไรอีก นางไม่กล้าถาม องค์หญิงแห่งแคว้นที่พ่ายแพ้ ไม่อาจทำสิ่งใดเกินเลย นางเพียงแค่ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เล่อจื่อนั่งอยู่ในรถม้าเจ้าสาว ขบวนเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า
View MoreLatest chapter
บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 65นางเพียงต้องการเกาะเขาไว้ด้วยความเอาแต่ใจ โดยไม่คิดจะปล่อยมือ…
นางแค่อยากจะแนบชิดเขา ไม่อยากปล่อยมือ...เมื่อร่างทั้งร่างถูกดึงเข้าสู่ความมืดมิด ร่างกายก็เหมือนถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งถูกแช่ในน้ำแข็ง อีกส่วนหนึ่งตกลงไปในกองเพลิง แต่ความคิดของเล่อจื่อกลับแจ่มชัด...ท่ามกลางความร้อนและความหนาว ร่างกายของนางถูกดึงเข้าสู่อ้อมกอดที่คุ้นเคย นางแนบชิดอกของเขา ฟังเสียงหัวใจของเขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ไหลเข้าสู่ร่างกาย รวมตัวกันที่หัวใจที่เต้นผิดจังหวะ ค่อยๆ สงบลงคนโง่...แม้จะมีพลังภายในสูงส่งเพียงใด ก็ไม่ควรใช้อย่างไม่ระมัดระวังเล่อจื่ออยากจะห้ามเขา จึงพยายามจะเอ่ยปาก แต่กลับพบว่า นางส่งเสียงไม่ออก หากนางจำไม่ผิด ไข้ลมพิษร้าย ทำให้เกิดอาการพูดไม่ได้เช่นนั้น นางจะพูดไม่ได้อีกแล้วหรือทันใดนั้น ริมฝีปากอุ่นๆ ก็ทาบทับลงมา แนบริมฝีปากของนางอย่างแผ่วเบา ราวกับปลอบโยน และลูบไล้ไปพร้อมๆ กัน ท่ามกลางความเจ็บปวดและชาหนึบ นางรู้สึกถึงริมฝีปากของเขาที่กำลังจูบความเจ็บปวดค่อยๆ บรรเทาลง เล่อจื่อรู้สึกเพียงว่า ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสื้อผ้าบางๆ ติดผิวหนัง เหนียวเหนอะหนะ นางรู้สึกว่
Last Updated : 2025-03-01บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 64 ฝ่าบาทไม่ควรมา
ภายในห้องเงียบสงัด แม้แต่เสียงน้ำตาที่หยดลงบนหน้าตักก็ยังได้ยินอย่างชัดเจนเล่อจื่อยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาบนใบหน้า แล้วหันไปจุดเทียนสีแดงบนโต๊ะ นางสูดหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ"ฝ่าบาทไม่ควรมา"ฮั่วตู้ไม่พูด สีหน้าก็ไม่เปลี่ยน แต่มือที่จับไม้เท้าหยกขาวกลับกำแน่น จากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะอย่างช้าๆ หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมาจากกองกระดาษมากมาย..."เสิ่นหวยยังคงต้องใช้แผนการนี้ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อฝ่าบาทมาก" เล่อจื่อเห็นว่าเขาหยิบแผ่นไหนขึ้นมา จึงอธิบายแผนการของนางเบาๆ"และหากท่านต้องการดึงเสิ่นหวยมาเป็นพวก ต้องเริ่มจากเสิ่นชิงเหยียน ฝ่าบาทสามารถ..."กระดาษทั้งแผ่นถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในมือของฮั่วตู้ ร่วงหล่นลงพื้น มองไม่ออกว่าเขียนอะไรไว้ เล่อจื่อเบิกตากว้าง รู้สึกโกรธ คำพูดทั้งหมดที่อยากจะพูดถูกปิดกั้น"เหตุใดจึงไม่บอก" ฮั่วตู้นั่งลง หันหน้าเข้าหานาง ดวงตาคมจ้องมองนาง รออยู่ครู่หนึ่ง เห็นว่านางไม่พูด เขาก็เบนสายตาไปที่กระดาษที่เหลืออยู่บนโต๊ะ กวาดตามอง...หืม นี่อะไรกัน จดหมายลาตาย?และเมื่อครู่ น้ำเสียงของ
Last Updated : 2025-03-01บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 63 ถอยไป
จิงซินที่ยืนอยู่ข้างๆ ตกใจกับโทสะของฮั่วตู้ นางมองแผ่นหลังตรงของคุณหนู นึกถึงความร้อนผิดปกติจากแขนของคุณหนูตอนที่พยุงเมื่อครู่ ยิ่งรู้สึกกังวลใจนางอยากพยุงคุณหนูไปพักผ่อนที่ห้อง แต่ฝ่าบาทยืนขวางทางอยู่ ทั้งสองต่าง ไม่มีใครยอมหลีกทาง...เอาไงดี!นางเหลือบมองอันซวนที่ยืนอยู่ข้างๆ ฝ่าบาท พบว่าเขาก็กำลังมองนางอยู่เช่นกัน นางอดตกใจไม่ได้ท่านอันซวน... จิงซินจำได้ว่าช่วงนี้นางยุ่งมาก จึงมักบังเอิญเจอท่านอันบ่อยๆ แม้ท่านอันจะไม่ค่อยพูด แต่ก็ช่วยนางไว้มากมาย นางจึงทำขนมไปขอบคุณเขาเป็นครั้งคราวนางคิดว่า นางกับอันซวนก็นับว่ามีความสัมพันธ์ฉันมิตรใช่หรือไม่?นางจึงลองส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากอันซวนอันซวนเข้าใจความหมายของนางในทันที ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่ในใจกลับปั่นป่วนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่ก่อนที่นางจะความจำเสื่อมจนถึงตอนนี้ นางลืมทุกอย่าง แม้ในยามยากลำบากที่สุด จิงซินก็ไม่เคยขอร้องใคร...นี่เป็นครั้งแรกอันซวนไม่อาจปฏิเสธที่จะช่วยนางได้เขาก้าวไปข้างหน้า กราบทูลฝ่าบาทผู้เอาแน่เอานอนไม่ได้ "ถอยไป..."
Last Updated : 2025-03-01บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 62 เจอแล้ว
ลมหายใจอุ่นๆ รินรด เล่อจื่อก้มหน้าลงอย่างขวยเขิน จุมพิตของเขาร่วงลงบนหน้าผากของนาง...แผ่วเบา ทิ้งไว้เพียงความอบอุ่นแม้ในห้องจะมีเตาผิง แต่ยามค่ำคืนอากาศก็ยังคงหนาวเย็น ฮั่วตู้โอบกอดเล่อจื่อเบาๆ นอนลงเคียงข้างกัน แล้วดึงผ้าห่มมาคลุมกายทั้งสอง ผ้าห่มในวัดค่อนข้างหยาบ ไม่นุ่มนวลเหมือนในจวน เล่อจื่อพลิกตัว ขมวดคิ้วเล็กน้อยผ้าห่มหยาบเสียดสีกับลำคอ ทำให้นางรู้สึกไม่สบายตัวเมื่อเห็นดังนั้น ฮั่วตู้จึงดึงผ้าห่มออกจากตัวนาง จ้องมองลำคอขาวเนียน เพียงชั่วครู่ ผิวขาวผ่องก็แดงระเรื่อ เขาไม่ลังเลที่จะถอดเสื้อคลุมสีแดงเข้มออก คลุมลำคอที่โผล่พ้นผ้าห่มของนาง ก่อนจะห่มผ้าให้เรียบร้อยเสื้อผ้าของเขาคลุมกายนาง กลิ่นหอมคุ้นเคยอบอวลอยู่ปลายจมูก ทำให้นางรู้สึกเคลิบเคลิ้ม... แต่นางไม่อยากคิดถึงสาเหตุที่ทำให้นางรู้สึกเช่นนั้นเล่อจื่อหลับตาลงเบาๆ แล้วลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางครุ่นคิดถึงเรื่องของเสิ่นชิงเหยียน นางร่ายแผนการทั้งหมดในใจออกมา แล้วเปรียบเทียบอย่างรอบคอบ"...แต่ถ้าเป็นเช่นนี้ หากเสิ่นชิงเหยียนเปลี่ยนใจกลางคัน พวกเราจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ..."
Last Updated : 2025-03-01บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 61 เอาแต่ใจ
ม่านเตียงทิ้งตัวลง ปิดบังร่างสองร่างที่แนบชิด เล่อจื่อผละออกจากอ้อมกอดของฮั่วตู้ หายใจหอบปร่า ดวงตาเหลือบไปเห็นปลายขาของทั้งสองที่แนบชิดกัน ผ่านเนื้อผ้าบางเบานางสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายเย็นเยียบของเขา ก่อนจะยกนิ้วมือขึ้นแตะริมฝีปากอย่างเผลอไผล ความอบอุ่นจากจุมพิตยังคงติดตรึงอยู่"ยังคงรำลึกถึงรสจุมพิตอยู่รึ" เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างเย้าหยอกเล่อจื่อหันไปมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ เขาก็กำลังจ้องมองนางเช่นกัน แถมยังเลียนแบบนาง ยกนิ้วมือขึ้นแตะริมฝีปากตัวเองอีกด้วยช่าง.. เจ้าเล่ห์นัก!"วันนี้ชดใช้หนี้หมดแล้วหรือยังเพคะ" นางเม้มริมฝีปาก แก้มแดงระเรื่อ เอื้อมมือไปคว้าชายแขนเสื้อของเขา ดึงเบาๆ"ฝ่าบาท กลับมาเถิดเพคะ!"ฮั่วตู้จ้องมองนาง ความขัดเขินของนางทำให้เขาพึงพอใจยิ่งนัก รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าคมคายเขาจับมือนางไว้ ดึงเข้ามาในอ้อมกอดอย่างแผ่วเบา เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "ไล่ข้าไปรึ"เล่อจื่อวางมือบนอกเขา พยายามผลักออก แต่เมื่อรู้ว่าไร้ผล นางจึงยอมแพ้"หม่อมฉันไหนเลยจะกล้าไล่ฝ่าบาทเพคะ" นางพูดอย่างงอนๆเขามักจะเอ
Last Updated : 2025-03-01บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 60 ทวงหนี้
เสิ่นชิงเหยียนกลับไร้อารมณ์ นางจัดปกเสื้อผ้าให้อยู่ในสภาพเรียบร้อย แล้วนั่งลง จากนั้นก็ยิ้มให้เล่อจื่อที่กำลังตกตะลึง"เจ้าเห็นชัดเจนแล้วหรือ นี่คือคนที่เจ้าคอยช่วยเหลือ"เล่อจื่อรู้สึกตัว ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ฮั่ว... ฮั่วซู่ทำหรือ"รอยแดงเข้มเหล่านั้นน่าตกใจ ดูไม่เหมือนถูกตี...แต่ทำไมถึงดูคุ้นๆความทรงจำผุดขึ้นในหัว เล่อจื่อนึกถึงหนังสือที่แม่นมนำมาให้นางดูก่อนวันแต่งงาน... ในนั้นวาดภาพมากมาย ล้วนบิดเบี้ยวและน่าเกลียด ทำให้นางหวาดกลัวในคืนแต่งงานร่องรอยบนร่างกายของผู้หญิงในหนังสือเล่มนั้นคล้ายกับรอยแดงบนตัวของเสิ่นชิงเหยียนมากดังนั้น ไม่ใช่ถูกตี แต่ถูกทารุณตอนร่วมรัก..."ในเมื่อเจ้ากับข้าต่างก็แต่งงานแล้ว ย่อมต้องเข้าใจเรื่องบางเรื่อง" เสิ่นชิงเหยียนแสยะยิ้มอย่างดูถูกตัวเอง จากนั้นก็มองเล่อจื่อ"ข้าตาบอด แต่เจ้า..."ในแววตาของเสิ่นชิงเหยียนเต็มไปด้วยความสงสัย นางไม่เข้าใจความแค้นจากการทำลายล้างแค้วนและการฆ่าล้างตระกูล ในสายตาขององค์หญิงแห่งแคว้นหลี่คนนี้ นางเทียบไม่ได้กับผู้ชายคนหนึ่งหรือแต่...นางม
Last Updated : 2025-02-28บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 59 อธิษฐาน"ข้าจะระมัดระวัง"
ฮั่วตู้ยอมรับว่าข้อเสนอของตาแก่หยินนั้นเย้ายวนใจมากจริงๆเล่อจื่อภายใต้แสงแดด อบอุ่นและสดใส เขาตกตะลึงครู่หนึ่ง ถึงกับเริ่มพิจารณาข้อเสนอนี้อย่างจริงจังแต่เพียงชั่วครู่เท่านั้นคนสองคนที่เอาชีวิตรอดด้วยความเกลียดชัง จะปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับจินตนาการได้อย่างไรฮั่วตู้หัวเราะ ไม่ตอบคำถามของหยินฉางซั่วความเงียบและสีหน้าของเขาก็เป็นคำตอบสำหรับหยินฉางซั่วแล้วเขาหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินไปข้างๆ เล่อจื่อ มองตามสายตาของนางไปยังภาพวาดดอกบัวหิมะในตำราแพทย์ เงาของเขาทาบทับ ดอกบัวหิมะที่สดใสบนหน้ากระดาษพลันมืดมัวลง...สายลมพัดพากลิ่นหอมของดอกมิ้นท์ เล่อจื่อจึงปิดตำราแพทย์ลง ลุกขึ้นยืน มองฮั่วตู้ เพราะคำพูดของลุงหยิน ทำให้นางพิจารณาใบหน้าของเขาอย่างละเอียดโดยไม่รู้ตัว นางวาดภาพน้องสาวฝาแฝดของเขาในใจเล่อจื่อไม่มีวันลืมรอยเลือดบนร่างของพี่ชาย ทุกครั้งที่นึกถึง นางก็เจ็บปวด... พี่น้องเชื่อมต่อกันด้วยสายเลือด สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของกันและกันจริงๆ หรือเช่นนั้น สายสัมพันธ์ระหว่างฝาแฝดก็ยิ่งลึกซึ้งมากขึ้นไปอีก?"ไปกันเถอะ"
Last Updated : 2025-02-28บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 58 ฝาแฝด"เซียวเซียวกับเสี่ยวตู้เป็นฝาแฝดกัน แต่ตอนนี้..."
เสียงเล่อจื่อจึงเปิดม่านรถม้า มองออกไปข้างนอกหลังจากออกจากประตูเมือง เสียงข้างนอกก็ค่อยๆ จางหายไป ในเขตชานเมือง มีเพียงเสียงต้นไม้ใบหญ้าที่ถูกลมพัด ภายในรถม้าเงียบสงัด เล่อจื่อละสายตา หันไปมองฮั่วตู้ที่อยู่ข้างๆนางสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเขายิ่งเย็นชาลงเรื่อยๆ แม้แต่มือที่นางจับก็เริ่มเย็นขึ้นถึงแม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไร เล่อจื่อก็สัมผัสได้ว่าเขาต่อต้านจุดหมายปลายทางนางวางมืออีกข้างลงบนหลังมือของเขาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นเขามองมา นางก็พูดเบาๆ ว่า"ที่ที่จะไปเอายา... หรือว่าอย่าไปเลยเพคะฝ่าบาท ให้ท่านอันซวนไปกับหม่อมฉันก็พอ"ในที่สุดดวงตาของฮั่วตู้ก็มีรอยยิ้ม เขาถอนหายใจในใจ ถอนหายใจกับความละเอียดอ่อนของนาง และถอนหายใจที่เขาไม่รู้ว่าจะปิดบังตัวเองต่อหน้านางอย่างไร นางถึงได้มองทะลุเขาได้ง่ายดายเช่นนี้เขาลูบหัวของนาง "อย่าคิดมาก"เล่อจื่อจึงหยุดพูด นางก้มหน้าลง ครุ่นคิดต่อไปฮั่วตู้มองรอยคล้ำใต้ตาของนาง จางๆ จางมาก มองไม่เห็นหากไม่สังเกต เขารู้มานานแล้วว่านางเป็นคนคิดมาก ถึงแม้ว่าเขาจะแอบใส่สมุนไพรบำรุงในอาหารของนาง แต่ปมในใจ
Last Updated : 2025-02-28บัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น บทที่ 57 หวานล้ำในหัวใจ
แสงแดดส่องกระทบดวงตาของฮั่วตู้ แม้แต่ดวงตาคมดุจเหล็กที่ไร้อารมณ์ก็ดูอบอุ่นเล่อจื่อตกตะลึง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของเขา หรือเพราะความอ่อนโยนที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา"เช่นนั้นหม่อมฉันจะไป ทานอาหารกับฝ่าบาท ดีหรือไม่เพคะ" เล่อจื่อเม้มริมฝีปาก รู้สึกผิดเล็กน้อยตั้งแต่พี่สาวออกมาจากเซี่ยเฟยไท่ นางก็ใส่ใจพี่สาวเป็นส่วนใหญ่ ส่วนที่เหลือก็เป็นเรื่องธุรกิจของร้านค้าและการตามหาพี่สะใภ้กับหยูเอ๋อร์นอกจากมื้อเย็นและเวลานอนแล้ว นางกับฮั่วตู้แทบไม่มีเวลาคุยกัน...ฮั่วตู้ครางรับเบาๆ เห็นด้วยกับข้อเสนอของนางเล่อจื่อเงยหน้าขึ้นมองแสงแดด ไม่ได้เข็นเขาไปที่ห้องอาหาร แต่เรียกหลี่เหยา ให้นางนำอาหารมาที่สวนพลาดแสงแดดอบอุ่นในฤดูหนาวไม่ได้ระหว่างมื้ออาหาร คนทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรมากมาย แค่กินอย่างเงียบๆ หลี่เหยาถือซุปหวานๆ เห็นภาพที่สงบสุขและงดงามนี้จากระยะไกล นางก็หยุดอยู่กับที่ ไม่ต้องการเข้าไปรบกวนพวกเขาในเวลานี้ หลินเยว่เดินผ่านมาเห็นหลี่เหยา นางก็เดินไปหานาง มองดูภาพตรงกลางสวนด้วยกันใครเห็นภาพเช่นนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหยุดมอ
Last Updated : 2025-02-28
Free Preview
บทที่ 1 การแต่งงานครั้งใหญ่
ยามเช้า แสงสว่างเริ่มสาดส่อง ท้องฟ้าขาวซีดเป็นช่วงกลางฤดูหนาว ลมเย็นพัดผ่านอย่างต่อเนื่อง แม้ประตูและหน้าต่างของโรงเตี๊ยมจะปิดสนิท ลมหนาวก็ยังเล็ดลอดเข้ามาผ่านช่องประตูเล่อจื่อแสร้งทำเป็นนอนหลับอยู่บนเตียง จนกระทั่งสาวใช้และซีโปเข้ามาปลุกเธอพวกเขาจัดการแต่งตัวและเตรียมตัวเธอ ไม่นานนัก ใบหน้าที่สวยงามดั่งดอกบัวก็ปรากฏในกระจกสำริด สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือดวงตาคู่หนึ่งที่ดูเย้ายวนราวกับสุนัขจิ้งจอก...บนใบหน้าของซีโปเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดี ส่วนสาวใช้หลี่เหยานำซุปลูกแพร์ร้อนๆ มาให้เธออากาศช่วงนี้เย็นและแห้งมาก จนคอของเล่อจื่อต้องแห้งผากและไออยู่บ่อยๆแต่วันนี้ เธอกลับไม่อาจหยุดไอได้เธอจิบซุปลูกแพร์เบา ๆ แล้วแหงนหน้าขึ้นเล็กน้อยมองออกไปนอกหน้าต่างแสงอาทิตย์อ่อน ๆ เริ่มเผยออกมา ส่องแสงลงมายังลานบ้าน คนงานและคนใช้ในโรงเตี๊ยมตื่นขึ้นกันหมดแล้ว เสียงฝีเท้าดังขึ้นแผ่วเบา สลับกับเสียงพูดคุยกระซิบกันเบาๆ—"เฮ้ เจ้าคิดว่าคุณหนูที่นี่จะถูกส่งไปให้องค์ชายไหม...""พูดอะไรไร้สาระ! นี่เป็นการแต่งงานที่ได้รับพระราชทานจากฝ่าบาท จะยังไงก็ถือว่าเป็นพระชายาแห่งรัชทายาทไม่ใช่หรือ?""ใครจะรู้ล่ะ? ...
You may also like
Related Novels
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว
มี่เยี่ยน52 viewsข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี
องค์หญิงโนเนม50 viewsชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้
องค์หญิงโนเนม48 viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก42 viewsทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย42 viewsฮูหยินช่างยั่วยวนยิ่งนัก
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา41 views
New Release Novels
พ่ายรักบุปผาพิษ
แซมมี่ซี224 viewsหวนคืนครานี้ไม่เป็นแล้วสตรีโง่งม
กะปอมพ่นไฟ784 viewsใครจะอยากเป็นนางร้ายที่ต้องตายกัน
คุณหนูหยางเอิน706 viewsเมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา27 viewsกำราบรักท่านหญิงจอมพยศ
มี่เยี่ยน60 viewsเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini144 views
Interesting books of the same period
Comments