หลันผิงลั่ว เข้าร่วมทดสอบระบบโลกเสมือนจริงเพื่อแลกกับค่าตอบแทนมหาศาลถ้าสามารถทดสอบระบบได้อย่างสมบูรณ์แบบ เธอหลุดเข้ามาในโลกของนิยายเรื่องหนึ่งที่ระบบสุ่มมาให้ ภารกิจของเธอที่ระบบตั้งให้คือการปลูกต้นรักกับพระเอกของเรื่อง ฝ่าฟันอุปสรรค แต่งงาน และสร้างครอบครัวกับเขาให้ได้ แต่เรื่องมันกลับตาลปัตรไปหมด เมื่อคนแรกที่หลันผิงลั่วเจอคือตัวร้ายของเรื่องที่ทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพระเอกจึงได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ไอ้ความสัมพันธ์ฉาบฉวยแบบวันไนท์สแตนด์มันไม่เท่าไหร่หรอกแค่เสร็จสมแล้วแยกทาง แต่ค่ำคืนวสันต์นั้นกลับมอบผลลัพธ์ที่ยากเกินจะแก้ไขให้เพราะเธอ ดันท้องกับตัวร้าย!
View MoreChapter 6‘ความประทับใจแรก’..หลันผิงลั่วเดินฮัมเพลงมาอย่างอารมณ์ดีในมือถือถุงขนมปิ้งมาด้วย ส่วนอีกมือก็หยิบขนมปิ้งชิ้นหนึ่งขึ้นมาเคี้ยวตุ้ย ๆ จนแก้มป่อง นางหันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาร้านยาจนสายตามองไปเห็นร้านร้านหนึ่งที่ด้านหน้ามีสมุนไพรตากเอาไว้มากมาย ทรงแบบนี้ต้องเป็นร้านยาแน่นอนหญิงสาวก้าวเท้าเข้ามาภายในโรงหมอ สิ่งแรกที่สัมผัสได้คือกลิ่นสมุนไพรจนตลบอบอวลแทบจะมึนหัว มีผู้คนมากมายกำลังเดินเข้าเดินออกแลดูวุ่นวายดีเหมือนกันสงสัยที่นี่จะรักษาดี นางเดินดูของจนมาถึงส่วนตรวจรักษาที่มีบุรุษหนุ่มในชุดสีขาวสะอาดสะอ้าน ผมยาวสีดำขลับถูกรวบเอาไว้ครึ่งหัว ไม่มีเครื่องประดับอะไรมากนอกจากปิ่นไม้เท่านั้น ช่างดูเรียบง่ายแต่ความเรียบง่ายไม่ได้ทำให้ความรูปงามของเขาน้อยลงเลยเข้าใจแล้วว่าทำไมที่นี่คนเยอะ ก็หมอหล่อขนาดนี้นางรีบมาต่อแถวเข้าคิวรักษาทันที แต่เพราะมองหน้าท่านหมอไม่ถนัดนักจึงพยายามจะชะเง้อคอมองแต่ก็โดนคนด้านหน้าบังไม่พอยังหันมามองแรงใส่นางอีก เลยเลิกมองแล้วต่อแถวนิ่ง ๆ จนถึงคิวของตนเองจึงรีบก้าวเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ผ้าสีขาวสะอาดสะอ้านปิดบังใบหน้ารูปงามของเขาไว้ครึ่งหนึ่ง เอาตามตรงเห็นแค่ต
Chapter 7'ไม่รัก'..ไม่ว่าจะผ่านเรื่องอะไรมาสุดท้ายคนอย่างหลันผิงลั่วก็ทำใจได้ นางตัดสินใจเริ่มต้นใหม่ด้วยความมั่นใจถึงแม้จะทำเรื่องน่าอายลงไปแล้ว ความประทับใจแรกมันไม่โอเคงั้นลองความประทับใจสองก็ได้ จิตใจคนเรามันอ่อนไหวอยู่ตลอดเวลาถ้านางใช้มารยาให้มากเสียหน่อยน่าจะเอาชนะใจพ่อพระเอกสุดหล่อได้แต่ตอนนี้ก็ทำใจลำบากเพราะตัวร้ายก็หล่อพระเอกก็หล่อ หล่อไปหมดทุกคน แต่หล่อคนละแบบ พ่อตัวร้ายหล่อแบบเข้ม ๆ อเมริกาโน่เพิ่มช็อตเลย ส่วนพ่อพระเอกก็หล่อแบบนุ่มนวลลาเต้ใส่นมเลย มันก็ดีทั้งคู่แต่ภารกิจคือต้องทำให้พระเอกตกหลุมรักไงนางหอบหิ้วผักสดที่ซื้อจากตลาดมาเต็มอ้อมแขนก่อนจะเดินดูอย่างอื่นเพื่อหาของเข้าบ้านเสียหน่อย จนสายตามองไปเห็นพ่อพระเอกกำลังเดินมาทางนี้พอดี หัวสมองอันชาญฉลาดก็คิดแผนการออกทันทีหลันผิงลั่วแกล้งเดินมาใกล้ ๆ หลี่ซงจวินที่กำลังมองร้านรวงข้างทางอยู่ก่อนจะแกล้งทำเป็นลื่นล้ม ปากก็ร้องกรี๊ดเพื่อให้พ่อพระเอกรู้ตัว ผงผักในอ้อมแขนกระจัดกระจายลอยขึ้นฟ้า ดวงตาคู่สวยหลับตาปี๋เพื่อเตรียมทิ้งตัวลงไปอยู่ในอ้อมแขนของหลี่ซงจวินแบบเต็มที่วงแขนใหญ่โอบกอดร่างบอบบางของนางเอาไว้แล้วดึงเข้าหาจนสัมผ
Chapter 5‘เสน่หามิอาจต้านทาน’..ร่างบางขยับโยกไปตามแรงกระแทกกระทั้นที่ส่งผ่านมาจากคนตัวใหญ่ที่กำลังขยับโยกอยู่บนตัวของนางอย่างเร่าร้อน เสียงเตียงไม้ที่ไม่ได้มีคุณภาพดีนักเสียดสีเอี๊ยดอ๊าดสอดคล้องไปกับจังหวะประสานกันเสียงครางหวานดังออกมาสองมือข่วนลงบนแขนใหญ่ที่กำลังเท้าอยู่ด้านข้างลำตัว กักตัวนางเอาไว้ในอ้อมแขนไม่ให้หลีกหนีไปไหน จิตใจคล้ายดั่งล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเหมือนถูกมนต์สะกดให้ลุ่มหลงไปในรสชาติกามราคะที่เขากำลังมอบให้เหอมู่เซียงจับตัวของหลันผิงลั่วให้พลิกขึ้นมาคร่อมทับเขาแทน กลายเป็นนางขึ้นมาอยู่ด้านบนในท่าควบขี่เขาจนใบหน้าแดงซ่าน แรงอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านตอนนี้มันทำให้นางเริ่มขยับโยกในท่วงท่านารีขย่มตอใหญ่ยกสะโพกขึ้นลงเพื่อไม่ให้จังหวะรักมันติดขัด มือเล็กเท้าลงบนหน้าท้องที่อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อแน่น ๆ จนซิกแพคขึ้นเป็นลูกจับตรงไหนมันก็แน่นไปหมดไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดสิ่งใดขึ้น มันคล้ายนางถูกมนต์สะกดให้ลุ่มหลงจริง ๆ มันคล้ายคนโดนของที่โดนเขาสัมผัสเพียงนิดร่างกายก็อ่อนระทวยไม่สามารถต่อต้านได้อีก ภายในมันร่ำร้องเรียกหาสัมผัสของเขามากขึ้นมากเสียจนไม่สามารถยับยั้งชั่งใจ
Chapter 4‘รับผิดชอบ’..ร่างบางขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะขยับเปิดขึ้นเมื่อเริ่มมีสติ ภาพเบื้องหน้าเริ่มชัดเจนขึ้นสิ่งแรกที่เห็นเลยคือหลังคาบ้านจึงขยับดวงตามองไปทางด้านข้างพลันดวงตาคู่สวยก็เบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีดเพราะกำลังมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งส่งยิ้มแฉ่งให้นางอยู่“กรี๊... อุ๊บ!”หลันผิงลั่วที่กำลังจะกรี๊ดออกมาอีกรอบหนึ่งเสียงกลับต้องกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อมือใหญ่เลื่อนมาปิดปากของนางเอาไว้จนแน่น ชนิดที่ว่ากะไม่ให้เสียงสักเสียงมันรอดออกมาเลยมั้ง“ชู่ ๆ” นิ้วเรียวยาวที่มีเล็บแหลมจนน่ากลัวยกขึ้นแนบริมฝีปากพร้อมทำเสียงคล้ายจะบอกให้นางเงียบ“ได้เสียข้าแล้ว ทอดทิ้งกันเช่นนี้มันไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือ?”ข้าได้เสียผิดคนต่างหาก!“ข้าไม่เคยนอนกับสตรีคนไหนมาก่อนเลย เจ้าพรากเอาความบริสุทธิ์ของข้าไปแล้วจะไม่รับผิดชอบความไร้เดียงสาของข้าหน่อยหรือ?”ไร้เดียงสาด้วย! น้ำหน้าเหมือนผ่านประสบการณ์มาโชกโชน“ไม่รู้แหละเจ้าต้องรับผิดชอบข้า”“อือ!” นางร้องประท้วงออกไปในลำคอเมื่อโดนเขาปิดปากเอาไว้เสียจนตอบโต้อะไรไม่ได้ เล่นพูดเองเออเองหมดแบบนี้นางก็ขาดทุนแย่น่ะสิ“อยากให้ปล่อยหรือ?” เขาโน้มใบหน้าเข้
Chapter 3‘ชีวิตใหม่ของหลันผิงลั่ว’..เหอมู่เซียงในยามนี้กำลังนั่งมองเสื้อคลุมสตรีตัวนอกที่ถูกทิ้งเอาไว้ภายในห้องคล้ายจะให้เขาดูต่างหน้า หลังจากที่เมื่อคืนร่วมดื่มด่ำวสันต์ด้วยกันเสียจนหมดเรี่ยวแรงหลับไปยามไหนไม่รู้ด้วยซ้ำ แต่ภาพกามาเริงสวาทยังชัดเจนในห้วงความทรงจำทุกอย่างแต่สิ่งที่น่าเจ็บใจคือนางดันขโมยของมีค่าเขาไปเสียหมดตัว แม้แต่รองเท้าของเขานางยังเอาไปจนหมดยามนี้เลยเหลือเพียงชุดตัวในบาง ๆ เท่านั้น รองเท้าก็ไม่มีใส่ออกไปไหนไม่ได้เลยเพราะชาวบ้านได้แตกตื่นถ้าเห็นตนในสภาพนี้เขายกเสื้อคลุมของนางขึ้นสูดดมกลิ่นเสียจนเต็มปอดก่อนที่หูของหมาป่าจะโผล่ออกมาจากใต้ผมของเขาพร้อมพวงหางที่เต็มไปด้วยขนหนานุ่มพวงใหญ่สีดำสนิท กลิ่นของกายสาวมันช่างหอมหวานน่ากินเสียจริงจนเขาอยากจะลิ้มลองกัดกินเนื้อนุ่มดูสักครั้งว่ามันจะอร่อยสักแค่ไหน“นายท่านข้าหาอาภรณ์มาให้ท่านแล้วขอรับ”ชายหนุ่มวัยประมาณ 15-16 วิ่งพรวดพราดเข้ามาภายในห้องจนไม่ทันมองสะดุดเข้ากับธรณีประตูจนหน้าคว่ำเสียงดังโครมไถลมาหยุดตรงแทบเท้าของเหอมู่เซียงเข้าพอดิบพอดีจนจอมปีศาจกลอกตามองบนอย่างเหนื่อยหน่ายใจ“นะ… นายท่าน อาภรณ์ใหม่ขอรับ” อี้ซวน
Chapter 2'พลาดท่าให้ตัวร้าย'..จะว่าไปตัวนางเองก็รู้สึกวูบวาบอยู่เหมือนกัน ความร้อนผ่าวในร่างกายนี้มันเกิดจากอะไรหรือว่านางจะโดนพิษจริง ๆ เหมือนที่เคยอ่านนิยายหรือดูซีรี่ส์อาจจะเป็นพิษจำพวกมีฤทธิ์เพิ่มกำหนัดก็เป็นได้ ตอนนี้เหมือนร่างกายคล้ายจะควบคุมตัวเองไม่ได้“อ๊ะ!” ร่างเล็กถูกจับกดให้นอนลงไปบนเตียงมันทำให้หลันผิงลั่วตกใจไม่น้อย มือเล็กยกขึ้นดันอกกว้างเอาไว้“จะ… เจ้า เจ้าจะทำอะไร”“ข้าไม่ไหว”“มะ… ไม่ไหวอะไร”ริมฝีปากก้มจูบลงมาแทนคำตอบทำเอาหลันผิงลั่วตกใจหน้าเหวอ ริมฝีปากถูกครอบครองและลุกล้ำอย่างเอาแต่ใจจนนางตั้งตัวไม่ทัน มือไม้อ่อนแรงไร้การขัดขืนคล้ายกับถูกมนต์สะกดชวนให้ลุ่มหลงอาจจะเป็นเพราะพิษกำหนัดในกายที่ทำให้รู้สึกต้องการความวาบหวามมากขนาดนี้“จะ… เจ้า นามของเจ้า” เสียงแหบพร่าเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังร่วมรักกับนาง“เหอมู่เซียง”“เป็นชื่อที่ไพเราะ”นางส่งยิ้มหวานล้ำให้เขา เหอมู่เซียง ชื่อพระเอกของเรื่องนี้สินะ เป็นชื่อที่เพราะสำหรับนางและรู้สึกชอบมาก ๆ พระเอกของนางช่างดีเลิศทั้งรูปร่างหน้าตาและชื่อแซ่ร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านยามร่างกายถูกปรนเปรอจากสัมผัสร้อนผ่าวของเขา
Chapter 1‘พระเอกมาไวไปหรือเปล่า?’..‘ยินดีต้อนรับสู่โลกเสมือนจริงอินฟินี่ ระบบที่จะทำให้คุณสามารถท่องไปในโลกแห่งจินตนาการด้วยเทคโนโลยีสุดล้ำ ปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถสรรค์สร้างโลกจากความคิดของคุณออกมาได้อย่างไร้ที่ติ’“พร้อมไหมคะคุณหลัน”“พร้อมค่ะ”หลันผิงลั่ว หญิงสาววัย 22 ปีตอบผ่านหน้าจอมอนิเตอร์ภายในแคปซูลแก้ว เธอเป็นหนึ่งในคนที่ตัดสินใจเข้าร่วมทดลองระบบโลกเสมือนจริงอินฟินี่ เป็นระบบที่ถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อให้มนุษย์ที่เบื่อหน่ายโลกใบนี้ได้เข้าไปอยู่ในโลกเสมือนจริงแทนเธอไม่มีพ่อแม่หรือญาติพี่น้องเพราะเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่จำความได้ ซ้ำโชคชะตาดันอาภัพสุดขีดเพราะเป็นโรคหัวใจจะตายตอนไหนก็ยังไม่รู้ รู้แค่ว่าคงอยู่ได้ไม่นาน อาการก็หนักขึ้นทุกวัน เลยตัดสินใจเข้าโครงการนี้เพื่อหวังจะไปใช้ชีวิตในโลกเสมือนจริงดีกว่าอย่างน้อยก็ทำให้เธอมีความสุขในระยะเวลาหนึ่งก่อนจะต้องตายในโลกจริง“ทำจิตใจให้ผ่อนคลายค่ะ ไม่มีอะไรน่ากลัว” เสียงจากจอมอนิเตอร์ที่ติดบนฝาแคปซูลแก้วกล่าวขึ้นอีกครั้งหลันผิงลั่วก็พยักหน้ารับ'สวัสดีค่ะ ดิฉันอีฟระบบปัญญาประดิษฐ์ผู้ช่วยของคุณ หลังจากนี้คุณจะได้ยินแค่เสียงของฉันเท่านั้น’
Chapter 1‘พระเอกมาไวไปหรือเปล่า?’..‘ยินดีต้อนรับสู่โลกเสมือนจริงอินฟินี่ ระบบที่จะทำให้คุณสามารถท่องไปในโลกแห่งจินตนาการด้วยเทคโนโลยีสุดล้ำ ปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถสรรค์สร้างโลกจากความคิดของคุณออกมาได้อย่างไร้ที่ติ’“พร้อมไหมคะคุณหลัน”“พร้อมค่ะ”หลันผิงลั่ว หญิงสาววัย 22 ปีตอบผ่านหน้าจอมอนิเตอร์ภายในแคปซูลแก้ว เธอเป็นหนึ่งในคนที่ตัดสินใจเข้าร่วมทดลองระบบโลกเสมือนจริงอินฟินี่ เป็นระบบที่ถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อให้มนุษย์ที่เบื่อหน่ายโลกใบนี้ได้เข้าไปอยู่ในโลกเสมือนจริงแทนเธอไม่มีพ่อแม่หรือญาติพี่น้องเพราะเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่จำความได้ ซ้ำโชคชะตาดันอาภัพสุดขีดเพราะเป็นโรคหัวใจจะตายตอนไหนก็ยังไม่รู้ รู้แค่ว่าคงอยู่ได้ไม่นาน อาการก็หนักขึ้นทุกวัน เลยตัดสินใจเข้าโครงการนี้เพื่อหวังจะไปใช้ชีวิตในโลกเสมือนจริงดีกว่าอย่างน้อยก็ทำให้เธอมีความสุขในระยะเวลาหนึ่งก่อนจะต้องตายในโลกจริง“ทำจิตใจให้ผ่อนคลายค่ะ ไม่มีอะไรน่ากลัว” เสียงจากจอมอนิเตอร์ที่ติดบนฝาแคปซูลแก้วกล่าวขึ้นอีกครั้งหลันผิงลั่วก็พยักหน้ารับ'สวัสดีค่ะ ดิฉันอีฟระบบปัญญาประดิษฐ์ผู้ช่วยของคุณ หลังจากนี้คุณจะได้ยินแค่เสียงของฉันเท่านั้น’...
Comments