นางหงส์ที่พลัดพราก หวนกลับคืนรวงรังอีกครั้ง เพื่อทวงคืนและปกป้อง แผ่นดิน และ บุคคลอันเป็นที่รัก 'นางหงส์สลัดปีก ขาวฟูฟ่อง เนื้อนวลผ่องเสลาดั่งจันทร์ฉาย ตระกอง กอดแนบเนื้อมิรู้คลาย ลูบไล้กาย สอดประสานสมใจปอง ยอดพยัคฆ์แข็งแกร่งราวเหล็กกล้า ขับเคลื่อนกายาของเราสอง ฝ่ามือหนาบีบเคล้นเป็นทำนอง ตามครรลองแห่งวสันต์รัญจวนใจ บทเพลงรักบรรเลงจรุงจิต กายแนบชิดเติมเต็มสุขสดใส หงส์มังกรเกี่ยวกระหวัดขยับไป เชื่อมสายใยแห่งรักให้หลั่งริน สะโพกสอบบดอัดบุปผาร่อน ส่ายวนว่อนร้อนเร่าทั้งหยางหยิน เร่งจังหวะให้ซาบซ่านเป็นอาจิณ ต่างดื่มกินรสรักสลักทรวง'
View Moreผืนดินเขียวชอุ่มสุดลูกหูลูกตา มองไปทางใดก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี อากาศบริสุทธิ์ปลอดโปร่งกลิ่นอายธรรมชาติโอบล้อม แผ่นดินที่เคยแตกระแหงแห้งแล้ง บัดนี้ล้วนเต็มไปด้วยสีเขียวของพืชผัก ผลหมากรากไม้พากันเบ่งบานออกดอกผลิผล ฝูงสัตว์เลี้ยงมากมายเดินหากินอยู่ในทุ่งกว้าง ชาวบ้านชาวเมืองล้วนอยู่ดีมีสุขมองไปทางใดล้วนเห็นแต่บรรยากาศอันชื่นมื่น ใบหน้าของทุกคนยามนี้ประดับประดาไปด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดี ทุกหัวเมืองถนนหนทาง ร้านรวงต่างๆ ต่างประดับประดาเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคล ทุกหนทุกแห่งในแผ่นดินนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลอง เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของบุคคลอันเป็นที่รักและเทิดทูนของเหล่าประชาชนแคว้นซ่ง วันที่ทุกคนต่างตั้งตารอคอยและร่วมยินดี วันอภิเษกสมรสที่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าของพวกเขากับชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนที่บัดนี้กลายเป็นรัชทายาทของแคว้นซ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางความยินดีของทั้งสองแคว้นเสียงจุดประทัดมงคลดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว ในขณะที่ทุกคนกำลังดื่มฉลองอย่างสนุกสนานและชื่นมื่น คู่บ่าวสาวก็กำลังดื่มด่ำกับความสุขเช่นกัน หลังจากที่ผ่านการกราบไหว้ฟ้าดินอย่างถ
คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากของสตรีตรงหน้า สตรีที่พระองค์มอบหัวใจรักให้กับนางราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัว อื้ออึงเต็มสองหู จนรู้สึกถึงความเจ็บแปลบในโพรงอก หัวใจมันบีบรัดจนปวดหนึบ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่จ้องมองใบหน้างามตรงหน้าอย่างรวดร้าวในอก จ้องลึกลงไปในดวงตาคู่งามที่พระองค์หลงใหลและหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่สบสายตา ราวกับจะค้นหาความจริงในนั้น อยากให้คำตอบนั้นนางเพียงแค่ล้อพระองค์เล่น แต่ยิ่งจ้องมองพระองค์ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดเพราะมันมีแต่ความจริงจังอยู่ในนั้น จนวูบโหวงไปทั้งโพรงอก อยากไปให้พ้นจากตรงนี้โดยไว ก่อนที่จะแสดงความอ่อนแอออกมา แต่กว่าจะเปร่งคำพูดออกไปได้ช่างทรมานยิ่งนัก"พี่เข้าใจแล้ว"เสียงแหบโหยที่ดังอย่างโรยแรง ทำให้คนฟังนั้นสะท้านในอกซ่งเฟยหย่าที่มองคนตรงหน้าที่มองนางอย่างเจ็บปวดและผิดหวัง ก่อนจะหันหลังให้นาง แผ่นหลังกว้างลู่ลงดูน่าสงสารและก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวเดินออกไป นางจึงรีบเอ่ยขึ้น"ข้ายังมิได้บอกท่านเลยว่าจะเป็นไท่จื่อเฟยของแคว้นใด"เสียงหวานที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้เท้าหนักอึ้งที่กำลังจะก้าวไปด้านหน้าหยุดชะงัก ทบทวนสิ่งที่นางกล่าวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะห
หลังจากที่แคว้นซ่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยน้ำ การปลูกพืชผักต่างๆ จึงเป็นไปได้โดยง่าย ตอนนี้ทุกคนต่างช่วยกันพลิกฟื้นผืนดินที่แห้งแล้ง ขะมักเขม้นปลูกพืชผลทางการเกษตรกันอย่างขยันขันแข็ง และยังช่วยกันปลูกไม้ยืนต้นที่องค์หญิงที่พวกเขาเทิดทูนกล่าวว่า ต่อไปต้นไม้ที่พวกเขาช่วยกันปลูกจะสร้างคุณให้พวกเขาอย่างใหญ่หลวง ซึ่งพวกเขาก็พร้อมที่จะน้อมรับทำตามสิ่งที่พระองค์บอก ขอเพียงแค่พระองค์รับสั่ง พวกเขาก็พร้อมที่จะทำตามบัญชา เมื่อน้ำท่าสมบูรณ์ สิ่งดีดีต่างๆ ย่อมตามมาสถานการณ์ในแคว้นซ่งตอนนี้กำลังเกิดการณ์เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ประชาชนล้วนมีใบหน้าที่เอิบอิ่มแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแ่งความสุข ภายในแคว้นกลับมาคึกคักอีกครั้ง ความสงบร่มเย็นกลับมาเยือนแผ่นดินซ่ง และดูเหมือนว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”เสียงของคนสนิทที่เอ่ยเรียกทำให้ชินอ๋องไท่หมิงหลงจำต้องละสายตาจากภาพเบื้องล่างของโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของแคว้นซ่งที่เปิดให้บริการอีกครั้งหลังจากที่ปิดให้บริการมาเนิ่นนาน ภาพอันสวยงามของแผ่นดินซ่ง แผ่นดินของสตรีที่พระองค์ทรงปักใจรัก สตรีที่พระองค์มิเคยพบเจอที่ใดมาก่อน และตอนนี้นางได้เข้ามาครอบครองทั้งหมดในพร
วันนี้มีทหารและชาวบ้านชาวเมืองมากมายที่เดินมุ่งหน้าไปยังภูเขาอันเขียวชอุ่มที่มีเพียงลูกเดียวด้านหลังของแคว้น เพื่อจะไปชมการเปลี่ยนทิศทางการไหลของน้ำขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าที่กลายเป็นหัวข้อการสนทนาตลอดหลายวันที่ผ่านมาตั้งแต่มีการขุดลอกคูคลองและสร้างฝายกั้นน้ำ ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะมีน้ำดื่มน้ำใช้ และอยากรู้ว่ามันจะเป็นความจริงและเห็นกับตาตนเอง ว่ามิใช่เป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ อีกต่อไป ผู้คนที่มามุงดูทั้งหมดถูกกันออกมาให้อยู่ในบริเวณที่ถูกกั้นเอาไว้โดยเหล่าทหาร มิให้เข้าไปในพื้นที่การทำงานเพราะเกรงว่าจะมีอันตรายและกีดขวางการทำงานของทหารที่กำลังขนย้ายถังไม้ที่บรรจุดินระเบิดเอาไว้เหล่าชาวบ้านชาวเมืองที่มามุงดูยาวไปตั้งแต่จุดที่เป็นต้นน้ำที่มองเห็นอยู่ไกลๆ ในระยะสายตา เห็นเหล่าทหารกำลังลำเลียงถังไม้ขึ้นไปอย่างแข็งขัน เลียบไปตลอดแนวตลิ่งของคูคลองที่ถูกขุดขึ้นยาวไปจนถึงสระน้ำขนาดใหญ่ที่ถูกขุดขึ้นใจกลางแปลงเกษตร ต้นน้ำถูกจับจ้องว่าถังเหล่านั้นคือสิ่งใด และจะสามารถเปลี่ยนแปลงทิศทางของน้ำได้เช่นไร เลียบแนวตลิ่งทุกสายตาต่างจ้องมองอย่างจดจ่อว่าเมื่อไหร่จะมีน้ำไหลมาเติมเต็มผืนดินที่แห้งแล้งนี้ซ่งเฟ
สัมผัสอุ่นละมุนที่ประทับลงมาแผ่วเบาซาบซ่านไปทั่วริมฝีปากอ่อนนุ่ม ความอ่อนโยนนั้นทำให้ดวงตาหงส์หลับพริ้มซึมซับความรู้สึกอ่อนหวานอย่างเต็มใจ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่เห็นว่าสตรีในอ้อมแขนมิได้รังเกียจสัมผัสจากพระองค์ให้รู้สึกยินดียิ่งนัก เจ็บกายคราวนี้ช่างคุ้มค่าเสียจริงที่ทำให้สตรีในอ้อมแขนเปิดใจให้พระองค์ ริมฝีปากหนาที่ผละออกเพียงเล็กน้อยเพื่อสบตากับสตรีตรงหน้าราวกับจะขออนุญาต เมื่อเห็นว่านางไม่กล่าวอันใดและมิได้มีท่าทีโกรธเคืองมีเพียงพวงแก้มนวลที่แดงก่ำอย่างเขินอาย เวลานางเขินอายก็ดูน่าเอ็นดูยิ่งนัก จึงยกยิ้มละมุน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้จุมพิตนั้นช่างอ่อนหวานลึกซึ้งจนสองกายที่โอบกอดกันอยู่นั้นสั่นสะท้าน เรียวลิ้นอุ่นนุ่มที่สอดแทรกเข้ามาชิมความหวานในอุ้งปากเล็กนั้นให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้ร่างบางรู้สึกวาบหวิวตอบรับสัมผัสจากร่างหนาอย่างน่ารักน่าใคร่ จนจุมพิตอ่อนหวานในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนปรารถนา"โอ๊ย...!"ร่างสูงที่ผละออกจากร่างบางร้องเสียงหลง สาเหตุเพราะแผลของพระองค์ถูกกดอย่างแรงจากคนตัวเล็กในอ้อมแขน"สมน้ำหน้า ได้คืบจะเอาศอก ฉวยโอกาสดีนัก""เจ็บ..."ใบหน
ภาพของสตรีที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านหน้าเรือนของผู้เป็นนายทำให้ลู่จิ่นยกยิ้มขึ้น เดินเข้าไปหาสตรีสูงศักดิ์ที่วันนี้ไม่ได้มาในคราบคุณชายหนุ่มรูปงาม แต่วันนี้ทรงสวมอาภรณ์งดงามเฉกเช่นสตรีแลดูอ่อนหวานจนเหล่าบุปผารอบกายนั้นพร้อมใจกันเบ่งบานชูช่อดูมีชีวิตชีวาไปด้วย "คารวะองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ"ลู่จิ่นที่ค้อมกายให้สตรีตรงหน้าอย่างนอบน้อมฮะแฮ่ม"ท่านลู่จิ่นอย่าได้มากพิธีเลย ท่านอ๋องเป็นเช่นไรบ้าง"ซ่งเฟยหย่าที่กระแอมไอเล็กน้อยเอ่ยถามอีกฝ่าย ใบหน้างามนั้นดูรู้สึกผิดกับเรื่องในคืนนั้น วันนี้จึงทำให้นางต้องมาเยือนที่เรือนรับรองแห่งนี้ตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อคิดได้ว่านางกลั่นแกล้งอีกฝ่ายมากเกินไป ทั้งๆ ที่พระองค์อุตส่าห์ไปช่วยเหลือนางแท้ๆ"ดีขึ้นมากแล้วพ่ะย่ะค่ะ"เมื่อได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย จึงได้เบาใจขึ้น"เอ่อ แล้วนั่นท่านกำลังจะไปที่ใดหรือ""กระหม่อมจะไปตามท่านหมอมาเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะเปลี่ยนให้ก็ไม่ยอมท่าเดียว บอกว่ากระหม่อมมือหนัก"ลู่จิ่นที่เอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มขัน ดูเหมือนท่านอ๋องจะผวาไม่น้อยกับรอยแผลบนแผ่นหลังนั้นเพราะโดนฤทธิ์เดชขององค์หญิงคนงามตรงหน้า"อ้อเช่นนั้น
ซ่งเฟยหย่าที่ชักม้าให้หยุดลง ก่อนจะหันไปหากลุ่มชายชุดดำที่เข้ามาช่วยเหลือพวกนาง อย่างต้องการจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใครที่ส่งมาช่วย แต่ร่างสูงของบุรุษบนหลังอาชาผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือนางให้รอดพ้นจากธนูดอกนั้นกลับฟุบลงไปกับหลังม้า ด้านหลังนั้นมีธนูดอกหนึ่งปักอยู่จนแผ่นหลังกว้างนั้นเปียกชุ่มไปด้วยเลือด สร้างความตกใจให้แก่นางยิ่งนัก "ท่านอ๋อง"แต่เสียงของผู้ติดตามของชายชุดดำผู้นั้นที่น่าจะเป็นท่านลู่จิ่นเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ พร้อมกับพุ่งตัวเข้าไปหาผู้เป็นนาย ทำให้นางจ้องมองร่างนั้นอย่างตกตะลึง บุรุษผู้นั้นที่ช่วยเหลือนางจนตัวเองได้รับบาดเจ็บคือชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนไม่ผิดแน่ ขาเรียวจึงก้าวเข้าไปดูอาการของบุรุษสูงศักดิ์ที่ตอนนี้ถูกประคองลงจากหลังม้าในทันทีซ่งเฟยหย่าที่ดึงเอาผ้าปิดหน้าของอีกฝ่ายออกเพื่อให้พระองค์หายใจได้สะดวกขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้ซีดเซียวจนใจดวงน้อยของนางกระตุกวูบ นางไม่คิดว่าจะเป็นพระองค์ เพราะเรื่องที่นางจะลักลอบเข้าเผ่าจ่าวข่าย มีเพียงหน่วยพยัคฆ์ซ่อนเท่านั้นที่ล่วงรู้ แม้แต่พระบิดาของนางก็ไม่ทราบเรื่องนี้ เช่นนั้นก็คงจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่าอีกฝ่า
"องครักษ์เว่ยการก่อสร้างฝายกั้นน้ำและการขุดคูคลองเป็นเช่นไรบ้าง"เสียงหวานของร่างบางที่กำลังครุ่นคิดแผนการที่จะลอบเข้าไปในเผ่าจ่าวข่ายเพื่อนำกำมะถันออกมา เอ่ยถามองครักษ์คนสนิทถึงการดำเนินการสร้างฝายและการขุดคูคลองรอบๆ กำแพงเมืองและในพื้นที่ที่จะทำการเพาะปลูก"คาดว่าอีกไม่เกินสามวันก็จะเสร็จสมบูรณ์ขอรับ ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว ส่วนพื้นที่ที่ท่านจะใช้ทำเป็นแปลงเกษตรก็ถูกเตรียมการเอาไว้แล้ว พื้นที่ถูกขุดยกร่องเพื่อเตรียมที่จะลงเมล็ดพันธุ์เอาไว้แล้วขอรับ"คำตอบนั้นสร้างความพอใจให้กับร่างบางยิ่งนัก การดำเนินงานนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วแล้วยังสามารถสร้างรายได้ให้กับชาวบ้านและเหล่าขอทานให้สามารถลืมตาอ้าปากได้อีกด้วย นางคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ดึงคนเหล่านั้นให้ได้ทำงานแสดงความสามารถที่พวกเขามี พวกเขาเหล่านั้นต่างก็มีฝีมือเพียงแค่ไม่มีโอกาสเท่านั้นเอง นี่เป็นก้าวแรกที่ถือว่าดีมากเลยทีเดียว ตอนนี้ก็คงเหลือเพียงการรอน้ำมาเติมเต็มเท่านั้น"เช่นนั้นท่านไปแจ้งให้หน่วยพยัคฆ์ซ่อนเตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้เราจะลงมือกัน"องครักษ์เว่ยที่ยังคงรีรอ ไม่ได้ไปทำตามคำสั่ง จนใบหน้างามต้องเงยขึ้นมอง เอ่ยถามอย่างไ
เรื่องราวที่ได้รู้ได้เห็นมาในวันนี้ ทำให้ซ่งเฟยหย่าที่กลับวังมาด้วยหัวใจที่หนักอึ้งเกิดอาการปวดหน่วงขึ้นในโพลงอก ถึงกับไม่อาจที่จะข่มตาให้หลับลงได้ ใบหน้าอมทุกข์ของเหล่าประชาชนวิ่งวุ่นในหัวทุกครั้งที่หลับตา บรรยากาศโศกเศร้าที่รายล้อมอยู่รอบตัวคนเหล่านั้น ทำให้นางอยากจะร้องไห้ มือบอบบางยกขึ้นก่ายหน้าผาก ทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ครุ่นคิดถึงการที่จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับแผ่นดินของนาง อย่างแรกที่นางจะต้องทำคือลงมือสร้างระเบิดเพื่อเร่งสร้างทางน้ำและสร้างฝาย เพื่อที่แผ่นดินนี้จะไม่ต้องทนกับความแห้งแล้งอีกต่อไป มีพืชผักที่ปลูกขึ้นเองโดยที่ไม่ต้องรอคอยจากผู้อื่น นางจะต้องทำให้แผ่นดินนี้กลายเป็นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ให้ได้ ผืนแผ่นดินที่แห้งแล้งแตกระแหงจะต้องเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้ใบหญ้า ประชาชนของนางจะต้องอยู่ดีกินดี เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขซ่งเฟยหย่าที่ครุ่นคิดถึงวิธีการต่างๆ จนกระทั่งเผลอหลับไปในเวลาที่ล่วงเข้าสู่วันใหม่แล้ว ก่อนจะตื่นขึ้นในตอนที่ฟ้าไม่ทันสาง เดินทางขึ้นเขาที่ได้นัดหมายกับเหล่าทหารเอาไว้ สถานที่ที่นางคิดจะใช้เป็นฐานลับและกองบัญชาการของหน่วยพยัคฆ์ซ่อนของนางเมื่อเดินทางไปถ
ย้อนไปเมื่อครั้งฟ้าดินก่อกำเนิด ยุคที่ยังไม่มีการรวมแผ่นดินจีนเป็นปึกแผ่น ยังคงแบ่งการปกครองเป็นแว่นแคว้น แผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลมีสี่แคว้นใหญ่ครอบครอง และรายล้อมด้วยชนเผ่าต่างๆหนึ่งแคว้นที่ยิ่งใหญ่ แผ่นดินอุดมสมบูรณ์ มั่งมีไปด้วยทรัพย์ในดินสินในน้ำ แผ่นดินที่ใครๆ ก็อยากที่จะครอบครอง นั่นคือ แผ่นดินหยวน แคว้นที่มีอาณาเขตกว้างใหญ่ เป็นแคว้นมหาอำนาจและถือว่าเรืองอำนาจที่สุด ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ อาณาประชาราษฎร์อยู่เย็นเป็นสุขอยู่ดีกินดีกันถ้วนหน้า มีองค์กษัตริย์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยทศพิธราชธรรม เช่น ไท่หรวนหวงตี้ องค์กษัตริย์ผู้ปกครองแคว้น แต่ถึงแม้ว่าจะมีผู้ที่อยากจะครอบครองแต่ใช่ว่าจะกระทำการโดยง่าย เพราะแคว้นหยวนนั้นยังมีกำลังทหารที่แข็งแกร่งและเก่งกาจ ชื่อเสียงของกองทัพหยวนนั้นระบือไกล นำทัพโดยพระราชโอรสพระองค์รองของหวงตี้ ชินอ๋องไท่หมิงหลง และยังมีพระโอรสองค์โต องค์รัชทายาทผู้เก่งกาจและชาญฉลาด องค์รัชทายาทไท่อู่ซวน พระโอรสทั้งสองพระองค์ล้วนเกิดจากพระมารดาองค์เดียวกัน เพราะแผ่นดินหยวนนั้นมีสตรีผู้เป็นใหญ่เพียงหนึ่งเดียว โอรสทั้งสองพระองค์นั้นล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถด...
Comments