ตอนที่1

ย้อนไปเมื่อครั้งฟ้าดินก่อกำเนิด ยุคที่ยังไม่มีการรวมแผ่นดินจีนเป็นปึกแผ่น ยังคงแบ่งการปกครองเป็นแว่นแคว้น แผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลมีสี่แคว้นใหญ่ครอบครอง และรายล้อมด้วยชนเผ่าต่างๆ

หนึ่งแคว้นที่ยิ่งใหญ่ แผ่นดินอุดมสมบูรณ์ มั่งมีไปด้วยทรัพย์ในดินสินในน้ำ แผ่นดินที่ใครๆ ก็อยากที่จะครอบครอง นั่นคือ แผ่นดินหยวน แคว้นที่มีอาณาเขตกว้างใหญ่ เป็นแคว้นมหาอำนาจและถือว่าเรืองอำนาจที่สุด ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ อาณาประชาราษฎร์อยู่เย็นเป็นสุขอยู่ดีกินดีกันถ้วนหน้า มีองค์กษัตริย์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยทศพิธราชธรรม เช่น ไท่หรวนหวงตี้ องค์กษัตริย์ผู้ปกครองแคว้น แต่ถึงแม้ว่าจะมีผู้ที่อยากจะครอบครองแต่ใช่ว่าจะกระทำการโดยง่าย เพราะแคว้นหยวนนั้นยังมีกำลังทหารที่แข็งแกร่งและเก่งกาจ ชื่อเสียงของกองทัพหยวนนั้นระบือไกล นำทัพโดยพระราชโอรสพระองค์รองของหวงตี้ ชินอ๋องไท่หมิงหลง และยังมีพระโอรสองค์โต องค์รัชทายาทผู้เก่งกาจและชาญฉลาด องค์รัชทายาทไท่อู่ซวน พระโอรสทั้งสองพระองค์ล้วนเกิดจากพระมารดาองค์เดียวกัน เพราะแผ่นดินหยวนนั้นมีสตรีผู้เป็นใหญ่เพียงหนึ่งเดียว โอรสทั้งสองพระองค์นั้นล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถ

ดินแดนอันกว้างใหญ่นี้ มีแสงสว่างก็ย่อมต้องมีความมืดมิด ยังมีผู้คนอีกมากมายที่กระหายในอำนาจ ความโลภยังคงมอมเมาจิตใจมนุษย์ได้เป็นอย่างดี ไฟสงครามยังคงเกิดบนผืนแผ่นดินไม่หยุดหย่อน

เช่นดัง แคว้นจ้าว แคว้นที่กระหายในอำนาจ ยกทัพทำศึกรวบรวมชนเผ่าใหญ่น้อยเข้าด้วยกันขยายดินแดนจนเป็นปึกแผ่นและแข็งแกร่ง แผ่กระจายอำนาจเข้าตียึดเมืองน้อยใหญ่ ไฟสงครามปะทุไปทั่วทุกหย่อมหญ้า ชนเผ่าเร่ร่อนล้วนถูกตีจนแตกพ่ายอยู่ภายใต้การปกครองของแคว้นจ้าว จุดหมายสูงสุดของแคว้นจ้าวคือการรวมแผ่นดินเข้าด้วยกัน ขึ้นเป็นใหญ่ในแผ่นดิน เส้นชัยนั้นคือการบุกยึดแคว้นหยวน แต่ใช่ว่าจุดหมายนั้นจะสำเร็จได้โดยง่าย แต่ไม่ว่าอย่างไรความโลภก็เอาชนะทุกอย่าง ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ตั้งแต่อดีตทั้งสองแคว้นต่างดูท่าทีกันมาตลอด หากมีโอกาสแคว้นจ้าวก็ไม่เคยลังเลที่จะไขว่คว้าเอาไว้ แต่ก็ไม่เคยที่จะเอาชนะแคว้นหยวนที่แข็งแกร่งได้ แต่แคว้นจ้าวก็ยังคงไม่ยอมแพ้ ยังคงกวาดต้อนดินแดนรอบนอกบุกยึดเมืองน้อยใหญ่ต่อสู้ขับเคี่ยวกับชนเผ่าต่างๆ มาตลอดหลายปี เพื่อรวบรวมกองกำลังให้ยิ่งใหญ่เหนือกองทัพแคว้นหยวน

ฮ่องเต้จ้าวไห่ถัง ผู้ปกครองแคว้น จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ผู้กระหายในอำนาจ มีหญิงงามที่ช่วยส่งเสริมในอำนาจเต็มวัง โอรสและธิดาล้วนถูกส่งไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับต่างแคว้น และมีกองทัพอันยิ่งใหญ่เกรียงไกร มีองค์ชายใหญ่ จ้าวฉีหนาน ผู้เกิดจากฮองเฮาเป็นผู้นำกองทัพ องค์ชายผู้ที่เต็มไปด้วยความเก่งกาจและทะนงตน แม้ศึกภายนอกจะร้อนระอุ แต่การแข่งขันภายในก็ร้อนแรงไม่แพ้กัน ยังมีองค์ชายรองผู้เกิดจากกุ้ยเฟย จ้าวฉีหมิง ที่หยิ่งผยองมิแพ้กันและยังโหดเหี้ยมราวสัตว์ป่าผู้กระหายเลือด พี่น้องต่างชิงดีชิงเด่น แก่งแย่งกันจนกลายเป็นศึกภายในที่ไม่อาจเลี่ยง ตำแหน่งรัชทายาทคือสิ่งที่ทั้งปรารถนา

แผ่นดินอันกว้างใหญ่นี้ยังมีแผ่นดินที่รายล้อมไปด้วยภูเขาหินสูงชัน อันเป็นที่ตั้งของแคว้นซ่ง ดินแดนที่เต็มไปด้วยความสงบ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับศึกสงคราม มีองค์ฮ่องเต้ ซ่งเต๋อเทียน ปกครองด้วยความเมตตา พระองค์มีเพียงสตรีคนรักผู้เป็นฮองเฮาเคียงพระทัยเพียงพระองค์เดียว ไม่มีเหล่านางสนมให้วุ่นวายพระทัย และเพราะมีใจรักมั่นเพียงสตรีคู่ชีวิต จึงไม่อาจทำให้นางผู้เป็นที่รักต้องทุกข์ใจ แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองพระองค์ไม่มีพระโอรสสืบทอดบัลลังก์ มีเพียงพระธิดาที่เป็นดังยอดดวงใจของคนทั้งแคว้น องค์หญิงซ่งเฟยหย่า องค์หญิงผู้มีจิตเมตตา สร้างคุณงามความดีจนเป็นที่รักของปวงประชา องค์หญิงผู้ที่กำเนิดมาพร้อมกับชะตาหงส์ เฟยหย่า จึงเป็นพระนามของพระองค์ซึ่งมีความหมายว่า โบยบินอย่างสง่างาม

แม้บ้านเมืองจะสงบร่มเย็น ชาวเมืองล้วนดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่าย แต่เพราะต้องเผชิญกับภัยธรรมชาติในทุกๆ ปี แม้ทางการจะพยายามช่วยเหลือเพียงใดแต่ก็ช่วยเหลือได้เพียงระยะสั้นๆ เท่านั้น เมื่อแล้งก็แล้งจัด แต่เมื่อเกิดพายุฝนก็เกิดน้ำท่วมหนัก ทำให้แคว้นซ่งนั้นเริ่มถดถอยและอ่อนกำลังลง คนยากไร้เริ่มกระจัดกระจาย กลายเป็นแคว้นที่อ่อนแอลงเรื่อยๆ

แคว้นอู่ แคว้นที่ไม่มีทีท่าว่าจะอยู่ฝ่ายใด และยังไม่คิดที่จะเข้ากับฝั่งใดมาก่อน มี ฮ่องเต้อู่หวังซวน เป็นกษัตริย์ผู้ครองแคว้น ผู้ที่คิดถึงผลประโยชน์อันสูงสุดของตนเองเป็นหลัก พระองค์ทรงมีโอรสและธิดาผู้ซึ่งเกิดจากฮองเฮาคู่บัลลังก์สองพระองค์ คือองค์รัชทายาท อู่หวังเล่อ และองค์หญิงใหญ่ อู่ชิงหลัน และจากพระสนมอีกหลายพระองค์ บัดนี้ กลับยอมเข้าร่วมกับแคว้นจ้าว ที่ยื่นข้อเสนอให้องค์หญิงใหญ่ อู่ชิงหลัน พระธิดาผู้เกิดจากฮองเฮา อภิเษกสมรสเป็นพระชายาเอกในองค์ชายใหญ่จ้าวฉีหนาน และฮ่องเต้เฒ่าแคว้นจ้าวยังคิดจะสู่ขอองค์หญิงซ่งเฟยหย่าแห่งแคว้นซ่งเพื่อเป็นพระชายาเอกในองค์ชายรองจ้าวฉีหมิงอีกด้วย

แต่มีหรือที่แคว้นซ่งจะยินยอมส่งยอดดวงใจให้บุรุษเช่นองค์ชายรองจ้าวฉีหมิง ความเลวร้ายขององค์ชายผู้นั้น ต่างเป็นที่โจษจันถึงความต่ำทรามไปทั่วทุกหนทุกแห่ง เมื่อแคว้นซ่งมิยินยอมคนพาลเช่นแคว้นจ้าวมีหรือจะนิ่งเฉย หากมิยินยอมแต่โดยดีก็มีแต่ต้องใช้กำลัง แม้แคว้นซ่งจะเป็นแคว้นที่รักสงบ แต่ก็เป็นแคว้นใหญ่หนึ่งในสี่แคว้น ใช่ว่าจะไร้ซึ่งเขี้ยวเล็บ ยังคงมีแม่ทัพผู้เก่งกาจและมากฝีมือที่คอยปกป้องแคว้น ใช่ว่าจะให้แคว้นจ้าวบดขยี้ได้โดยง่าย บัดนี้แคว้นซ่งที่เคยสงบสุขจึงลุกท่วมไปด้วยไฟแห่งสงคราม การทำศึกยืดเยื้อยาวนาน

 เมื่อมิอาจกระทำการได้ดั่งใจ จึงเกิดการร่วมมือกันระหว่างสองแคว้น โดยมีองค์ชายรองจ้าวฉีหมิง และองค์รัชทายาทแคว้นอู่ อู่หวังเล่อ เป็นผู้นำทัพใหญ่ในครั้งนี้ โดยแคว้นซ่งนั้นมีองค์ฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนเป็นผู้นำทัพด้วยพระองค์เอง พร้อมด้วยเหล่าแม่ทัพและทหารกล้าที่พร้อมจะสละชีพเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีและแว่นแคว้น แม้ตัวต้องตายก็ยังดีเสียกว่าถูกศัตรูเหยียบย่ำ

ฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนก่อนออกทำศึกใหญ่ในครั้งนี้ ได้คัดเลือกทหารกล้าฝีมือดีถึงหนึ่งพันนายคุ้มครององค์หญิงซ่งเฟยหย่าผู้เป็นดังดวงใจและองค์ฮองเฮาสตรีผู้เป็นที่รัก หากศึกในครั้งนี้เกิดเพลี้ยงพลั้ง ให้คุ้มครองทั้งสองพระองค์ส่งให้ถึงดินแดนแคว้นหยวนอย่างปลอดภัย

เลือดสีแดงฉานอาบย้อมแผ่นดินซ่ง น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ พระเศียรขององค์ฮ่องเต้ซ่งเต๋อเทียนถูกคมดาบองค์ชายรองจ้าวฉีหมิงฟันจนขาดสะบั้นลง ศึกในครั้งนี้เป็นจุดจบของราชวงศ์ซ่งที่ถูกลบออกจากแผ่นดิน 

พระมารดาที่ทราบถึงการจากไปของพระบิดาเลือกที่จะจบชีวิตของพระองค์เอง เรื่องราวในครั้งนั้นสร้างความเจ็บช้ำให้กับองค์หญิงซ่งเฟยหย่าอย่างที่สุด น้ำตาหลั่งรินแทบเป็นสายเลือด ทรงโทษพระองค์เองที่ทำให้แผ่นดินล่มสลายทุกคนต้องประสบเคราะห์กรรมเช่นนี้ เพียงเพราะพระองค์ มิใช่บุรุษ จึงไม่แม้แต่จะสามารถปกป้องราชวงศ์และประชาชนของพระองค์เอาไว้ได้ แต่ใช่ว่าการลี้ภัยในครั้งนี้จะสำเร็จ องค์ชายใหญ่จ้าวฉีหนานที่นำกำลังมาโอบล้อมขบวนเสด็จที่จะหลบหนีอย่างที่คาดการณ์เอาไว้ พระสิริโฉมที่งดงามราวนางสวรรค์ทำให้เกิดต้องพระทัยในตัวองค์หญิงคนงาม หากให้ตกเป็นของอนุชาผู้น่าชังของตนก็เกิดความไม่ยินยอม คิดหักหาญน้ำใจ องค์หญิงซ่งเฟยหย่าที่หมดสิ้นทุกอย่างจึงเลือกที่จะปลิดชีพพระองค์เอง จบสิ้นความทุกข์ทรมานในชาติภพนี้ เลือดสีแดงฉานไหลทะลักลงบนแผ่นดิน อย่างน้อยเพราะองค์ก็ยังจบชีวิตลงบนแผ่นดินที่พระองค์ทรงรักและหวงแหน