แชร์

จบบริบูรณ์

ผู้เขียน: ฉู่เฉียว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-21 00:49:41

คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากของสตรีตรงหน้า สตรีที่พระองค์มอบหัวใจรักให้กับนางราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัว อื้ออึงเต็มสองหู จนรู้สึกถึงความเจ็บแปลบในโพรงอก หัวใจมันบีบรัดจนปวดหนึบ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่จ้องมองใบหน้างามตรงหน้าอย่างรวดร้าวในอก จ้องลึกลงไปในดวงตาคู่งามที่พระองค์หลงใหลและหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่สบสายตา ราวกับจะค้นหาความจริงในนั้น อยากให้คำตอบนั้นนางเพียงแค่ล้อพระองค์เล่น แต่ยิ่งจ้องมองพระองค์ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดเพราะมันมีแต่ความจริงจังอยู่ในนั้น จนวูบโหวงไปทั้งโพรงอก อยากไปให้พ้นจากตรงนี้โดยไว ก่อนที่จะแสดงความอ่อนแอออกมา แต่กว่าจะเปร่งคำพูดออกไปได้ช่างทรมานยิ่งนัก

"พี่เข้าใจแล้ว"

เสียงแหบโหยที่ดังอย่างโรยแรง ทำให้คนฟังนั้นสะท้านในอก

ซ่งเฟยหย่าที่มองคนตรงหน้าที่มองนางอย่างเจ็บปวดและผิดหวัง ก่อนจะหันหลังให้นาง แผ่นหลังกว้างลู่ลงดูน่าสงสารและก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวเดินออกไป นางจึงรีบเอ่ยขึ้น

"ข้ายังมิได้บอกท่านเลยว่าจะเป็นไท่จื่อเฟยของแคว้นใด"

เสียงหวานที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้เท้าหนักอึ้งที่กำลังจะก้าวไปด้านหน้าหยุดชะงัก ทบทวนสิ่งที่นางกล่าวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนพิเศษ

    ผืนดินเขียวชอุ่มสุดลูกหูลูกตา มองไปทางใดก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี อากาศบริสุทธิ์ปลอดโปร่งกลิ่นอายธรรมชาติโอบล้อม แผ่นดินที่เคยแตกระแหงแห้งแล้ง บัดนี้ล้วนเต็มไปด้วยสีเขียวของพืชผัก ผลหมากรากไม้พากันเบ่งบานออกดอกผลิผล ฝูงสัตว์เลี้ยงมากมายเดินหากินอยู่ในทุ่งกว้าง ชาวบ้านชาวเมืองล้วนอยู่ดีมีสุขมองไปทางใดล้วนเห็นแต่บรรยากาศอันชื่นมื่น ใบหน้าของทุกคนยามนี้ประดับประดาไปด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดี ทุกหัวเมืองถนนหนทาง ร้านรวงต่างๆ ต่างประดับประดาเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคล ทุกหนทุกแห่งในแผ่นดินนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลอง เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของบุคคลอันเป็นที่รักและเทิดทูนของเหล่าประชาชนแคว้นซ่ง วันที่ทุกคนต่างตั้งตารอคอยและร่วมยินดี วันอภิเษกสมรสที่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าของพวกเขากับชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนที่บัดนี้กลายเป็นรัชทายาทของแคว้นซ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางความยินดีของทั้งสองแคว้นเสียงจุดประทัดมงคลดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว ในขณะที่ทุกคนกำลังดื่มฉลองอย่างสนุกสนานและชื่นมื่น คู่บ่าวสาวก็กำลังดื่มด่ำกับความสุขเช่นกัน หลังจากที่ผ่านการกราบไหว้ฟ้าดินอย่างถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่1

    ย้อนไปเมื่อครั้งฟ้าดินก่อกำเนิด ยุคที่ยังไม่มีการรวมแผ่นดินจีนเป็นปึกแผ่น ยังคงแบ่งการปกครองเป็นแว่นแคว้น แผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลมีสี่แคว้นใหญ่ครอบครอง และรายล้อมด้วยชนเผ่าต่างๆหนึ่งแคว้นที่ยิ่งใหญ่ แผ่นดินอุดมสมบูรณ์ มั่งมีไปด้วยทรัพย์ในดินสินในน้ำ แผ่นดินที่ใครๆ ก็อยากที่จะครอบครอง นั่นคือ แผ่นดินหยวน แคว้นที่มีอาณาเขตกว้างใหญ่ เป็นแคว้นมหาอำนาจและถือว่าเรืองอำนาจที่สุด ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ อาณาประชาราษฎร์อยู่เย็นเป็นสุขอยู่ดีกินดีกันถ้วนหน้า มีองค์กษัตริย์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยทศพิธราชธรรม เช่น ไท่หรวนหวงตี้ องค์กษัตริย์ผู้ปกครองแคว้น แต่ถึงแม้ว่าจะมีผู้ที่อยากจะครอบครองแต่ใช่ว่าจะกระทำการโดยง่าย เพราะแคว้นหยวนนั้นยังมีกำลังทหารที่แข็งแกร่งและเก่งกาจ ชื่อเสียงของกองทัพหยวนนั้นระบือไกล นำทัพโดยพระราชโอรสพระองค์รองของหวงตี้ ชินอ๋องไท่หมิงหลง และยังมีพระโอรสองค์โต องค์รัชทายาทผู้เก่งกาจและชาญฉลาด องค์รัชทายาทไท่อู่ซวน พระโอรสทั้งสองพระองค์ล้วนเกิดจากพระมารดาองค์เดียวกัน เพราะแผ่นดินหยวนนั้นมีสตรีผู้เป็นใหญ่เพียงหนึ่งเดียว โอรสทั้งสองพระองค์นั้นล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่2

    ปึง!เสียงปกหนังสือเล่มหนาที่ถูกกระแทกลงบนโต๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของ"หนังสือบ้าอะไรวะ เขียนได้งี่เง่าสิ้นดี"เสียงสบถจากริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงเลือดที่ดังขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด รู้สึกขัดใจเป็นอย่างมากและไม่อาจที่จะทนอ่านเนื้อหาในหนังสือเล่มนั้นอีกต่อไปได้ เพราะรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่ทำให้หัวใจรู้สึกปวดหน่วงๆ อย่างไรชอบกลซ่งเฟยหย่า ผู้พันสาว หัวหน้าหน่วยซีล หน่วยจู่โจมพิเศษของประเทศ ที่เติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จนอายุได้ 9 ขวบปี ก็โชคดีได้รับการอุปการะจากข้าราชการท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งในกองทัพจึงทำให้สามารถพาตัวเองมายืนยังจุดนี้ แต่กว่าที่จะป่ายปีนขึ้นมาได้ก็ไม่ง่ายเลย เด็กอายุเพียง 9 ขวบ ถูกฝึกอยู่ในค่ายทหารราวกับทหารคนหนึ่ง มันคือนรกดีดีนี่เองซ่งเฟยหย่าที่ใช้เวลาในวันหยุดยาวหมดไปกับการอ่านหนังสือนิยายประโลมโลกเพื่อฆ่าเวลา หนังสือที่บังเอิญอย่างเหลือเชื่อที่องค์หญิงสูงศักดิ์ในเรื่องมีชื่อแซ่เดียวกับตนเอง แต่ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกหงุดหงิดสิ้นดี ที่เนื้อหาด้านในนั้นดูจะไม่ได้ดังใจสักอย่าง หากเป็นตัวเองคงจะได้บดขยี้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ตาต่อตาฟันต่อฟัน ให้มันรู้กันไปเลยว่าถึงเป็นผู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่3

    ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้คนมองนั้นตกตะลึง กลิ่นคาวเลือดที่ลอยคละคลุ้ง บอกให้รับรู้ว่าภาพตรงหน้านั้นมิได้เป็นเพียงภาพฝัน ไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ท่ามกลางซากศพและเสียงร้องอย่างเจ็บปวดในสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร เธอไม่ได้หวาดกลัวกับซากศพมากมายและกลิ่นคาวเลือดเหล่านี้ เพราะคุ้นเคยกับมันมาตลอด แต่ที่รู้สึกตกใจเพราะคนเหล่านี้นั้นล้วนแต่งกายด้วยชุดที่ดูแปลกประหลาด ดังกับนักรบในยุคโบราณ เสียงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดยังคงดังขึ้นกระทบเข้ามาในโสตประสาท หันมองรอบกายด้วยความสับสนมึนงง ภาพผู้คนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บทั้งสตรีและเด็กที่กำลังช่วยกันเคลื่อนย้ายคนเจ็บด้วยใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสกปรกและคราบน้ำตา เพราะบุคคลเหล่านั้น คือบุคคลที่รักและคนในครอบครัว คนที่บาดเจ็บนั้นล้วนเป็นชายฉกรรจ์ เปลวเพลิงที่กำลังโหมกะพรืออยู่นั้นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกร้อนรุ่มเท่าในจิตใจที่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกที่ดังขึ้น เหมือนกับว่ามันกำลังดังอยู่ในที่ไกลแสนไกล หรือที่นี่จะเป็นนรก แต่เธอทำกรรมใดไว้ถึงได้ต้องตกนรกกัน คนที่ถูกเธอฆ่าตายก็สมควรที่จะตายทั้งนั้น นั่นเป็นคำถามที่ดังกึกก้องอยู่ในใจ ก่อนที่ร่าง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่4

    ร่างบอบบางในชุดสีน้ำเงินเข้มรัดกุม ผมยาวสลวยสีดำขลับถูกรวบขึ้นเป็นหางม้ากลางศีรษะจับยึดเอาไว้ด้วยปิ่นหงส์สีทองอร่ามเพียงชิ้นเดียว ขับให้ใบหน้าขาวผ่องยิ่งดูโดดเด่น ดวงตาหงส์หวานซึ้งที่ทอประกายอ่อนโยนอยู่เป็นนิจ ในวันนี้กลับเปล่งประกายกล้าแกร่งอย่างไม่เคยมาก่อน ช่างงดงามสะกดสายตาของผู้พบเห็น ขาเรียวเยื้องย่างเข้ามาภายในท้องพระโรงอันโออ่าอย่างมั่นคง ดูมั่นใจในตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน บรรดาขุนนางที่มารวมตัวกันเพื่อหารือถึงสถานการณ์ในตอนนี้ ต่างจ้องมององค์หญิงผู้เป็นยอดดวงใจของคนทั้งแคว้นอย่างตกตะลึงองค์หญิงซ่งเฟยหย่าผู้งดงามอ่อนหวาน วันนี้มีบางอย่างที่ดูแปลกไป เรียกให้ทุกสายตาต้องหันมองอย่างแปลกใจ แต่สายตาหงส์กลับจับจ้องเพียงร่างบอบบางของสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่มีดวงตาคล้ายคลึงกันกับนางเท่านั้น"หย่าหยา"เสียงหวานที่สั่นเครือของฮองเฮาแห่งแคว้นซ่ง ต้วนซือเซียง ใบหน้างามนั้นหม่นเศร้า หันมามองธิดาผู้เป็นที่รัก แต่ในสายพระเนตรนั้นกลับเห็นผู้เป็นบุตรสาวถึงสองคน จนต้องกะพริบตาอีกครั้ง"เสด็จแม่"ใบหน้างดงาม ดวงตาหงส์ที่ไม่เคยต้องหลั่งน้ำตามาก่อน กลับมีหยาดน้ำไหลรินออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของสตรีผ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่5

    ซ่งเฟยหย่าที่เห็นสายตาเช่นนั้นพลันระบายลมหายใจ เอ่ยออกมาอย่างอ่อนล้า"หากเราอ่อนแอ ศัตรูจะยิ่งเหยียบย่ำมิใช่หรือ มันหมดเวลาที่ข้าจะอ่อนแอแล้ว ข้าจะต้องแข็งแกร่ง เพื่อให้แคว้นซ่งยังคงอยู่รอด""เอ่อ องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ ยังมีคนของพวกกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ"ขุนนางชราผู้หนึ่งที่กล่าวขึ้น ทำให้ซ่งเฟยหย่ายกยิ้มขึ้นอย่างยินดี เมื่อมีหนึ่งคนเสนอที่เหลือก็ต่างพร้อมใจกันร่วมมือ"หากรวบรวมคนของพวกกระหม่อมด้วย ก็มีกำลังเพิ่มอีกหลายพันนายพ่ะย่ะค่ะ"เสียงของเหล่าขุนนางที่เอ่ยสมทบสร้างความฮึกเหิมให้กับนางได้มากนัก หากนางจำไม่ผิด แคว้นจ้าวและแคว้นอู่ที่นำกำลังทหารมาประชิดเมืองหลวงในครั้งนี้ประมาณสองหมื่นนาย กองกำลังทหารที่ประจำอยู่เมืองหลวงของแคว้นซ่งมีเพียงหนึ่งหมื่นห้าพันนายเท่านั้น ทหารที่ประจำการอยู่หน้าด่านต่างบาดเจ็บล้มตายกำลังรอความช่วยเหลืออยู่เช่นกัน สองพันนายประจำการอยู่ที่นี่และหนึ่งหมื่นสามพันนายกำลังสู้รบอยู่ที่ประตูเมือง หากได้คนของเหล่าขุนนางมาสมทบก็ดีไม่น้อย"ดีมาก ขอบคุณพวกท่านจริงๆ ถ้าเช่นนั้น พวกท่านก็แยกย้ายกันกลับจวน รวบรวมคนทั้งหมด และแบ่งเอาส่วนหนึ่งพาคนในครอบครัวของพวกท่านไปหลบซ่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่6

    องค์หญิงเฟยหย่าที่กำลังชักม้าเข้ามาหาผู้เป็นบิดา ดาบในมือเล็กตวัดฟาดฟันบั่นคอศัตรูอย่างกล้าหาญ แม้จะขัดใจกับร่างกายอ่อนปวกเปียกนี้อยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหามากนัก ร่างเล็กบนหลังอาชาที่พุ่งทะลวงตวัดดาบออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกครั้งที่ตวัดดาบ ล้วนพรากทุกลมหายใจภายในดาบเดียว จนองครักษ์เว่ยและเหล่าทหารที่คอยคุ้มกันอยู่ข้างๆ ต้องรอบกลืนน้ำลายลงคอ มองดูดวงตาหงส์ที่ไร้ซึ่งแววหวาดหวั่นใบหน้างามนั้นดูเฉยชาราวกับเจ้าตัวนั้นกระทำการเข่นฆ่าอยู่เป็นนิจร่างบางที่มิได้สนใจองครักษ์ข้างกาย กลับฝ่าทหารฝั่งตรงข้ามที่ดาหน้าเข้ามาไม่หยุดหย่อนมุ่งเข้าไปหาผู้เป็นบิดาที่อยู่ในระยะสายตา อีกเพียงไม่ไกลนางก็จะได้เห็นใบหน้าบิดาผู้ให้กำเนิดหลังจากที่มักจะจินตนาการอยู่เสมอว่าใบหน้าของผู้ให้กำเนิดนั้นจะเป็นเช่นไร นางเฝ้าถามตัวเองอยู่เสมอว่าเหตุใดบิดามารดาถึงได้ทอดทิ้งนาง แต่เมื่อวันนี้ได้เข้าใจ นางก็จะขอปกป้องครอบครัวของนางเอาไว้ด้วยชีวิต ดวงตาหงส์พลันแข็งกร้าวขึ้น เมื่อเห็นบุรุษบนหลังอาชาสีดำทะมึน ที่กำลังมุ่งตรงเข้ามาหาผู้เป็นบิดา จ้องมองบิดาของตนอย่างมาดร้ายในอกพลันสั่นไหว องค์ชายรองจ้าวฉีหมิง เจ้าคนต่ำทราม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่7

    อีกฝั่งหนึ่งทางทิศเหนือเส้นทางที่สามารถเดินทางเข้าสู่แคว้นหยวน องค์ชายใหญ่จ้าวฉีหนานที่มาดักซุ่มโจมตีขบวนหลบหนีขององค์หญิงแห่งแคว้นซ่ง เห็นขบวนรถม้าที่มีทหารคุ้มกันแน่นหนาก็ส่งสัญญาณให้คนของตนเข้าโจมตีทันที แต่คาดไม่ถึงว่าเพียงออกมาจากที่ซ่อนกลับมีห่าธนูมากมายพุ่งเข้ามาคร่าชีวิตของเหล่าทหาร จนร่วงหล่นล้มตายราวใบไม้ร่วง จนตั้งรับแทบไม่ทัน ก่อนจะเกิดการต่อสู้กันของคนทั้งสองกลุ่มพระองค์พลาดท่าเสียทีให้ฝั่งตรงข้ามเข้าเสียแล้ว องค์ชายใหญ่จ้าวฉีหนานที่คิดอย่างเจ็บใจที่พลาดท่าเสียทีตกลงไปในหลุมพรางของอีกฝ่าย คาดไม่ถึงว่าแคว้นซ่งจะคมในฝักได้ถึงเพียงนี้ ดาบในมือฟาดฟันฝ่ายตรงข้ามอย่างเจ็บแค้นกว่าจะฝ่าวงล้อมนั้นออกมาได้ก็สูญเสียทหารฝีมือดีของตนไปไม่น้อย จึงสั่งให้คนที่เหลือถอยออกมาเมื่อเห็นว่าฝั่งตนเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ยังไม่ทันที่พระองค์จะได้หลบหนี ก็ปรากฏชายชุดดำอีกกลุ่มที่เข้ามาโจมตีคนของตน จนล้มตายจนหมด พระองค์เองก็แทบจะเอาชีวิตไม่รอด ความเจ็บแค้นในครั้งนี้จะต้องได้รับการชำระอย่างสาสมทหารแคว้นซ่งที่เข้ามารุมล้อมกลุ่มชายชุดดำลึกลับที่เข้ามาช่วยเหลืออย่างระแวดระวัง ก่อนชายชุดดำทั้งหมดจะเปิด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11

บทล่าสุด

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนพิเศษ

    ผืนดินเขียวชอุ่มสุดลูกหูลูกตา มองไปทางใดก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี อากาศบริสุทธิ์ปลอดโปร่งกลิ่นอายธรรมชาติโอบล้อม แผ่นดินที่เคยแตกระแหงแห้งแล้ง บัดนี้ล้วนเต็มไปด้วยสีเขียวของพืชผัก ผลหมากรากไม้พากันเบ่งบานออกดอกผลิผล ฝูงสัตว์เลี้ยงมากมายเดินหากินอยู่ในทุ่งกว้าง ชาวบ้านชาวเมืองล้วนอยู่ดีมีสุขมองไปทางใดล้วนเห็นแต่บรรยากาศอันชื่นมื่น ใบหน้าของทุกคนยามนี้ประดับประดาไปด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดี ทุกหัวเมืองถนนหนทาง ร้านรวงต่างๆ ต่างประดับประดาเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคล ทุกหนทุกแห่งในแผ่นดินนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลอง เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของบุคคลอันเป็นที่รักและเทิดทูนของเหล่าประชาชนแคว้นซ่ง วันที่ทุกคนต่างตั้งตารอคอยและร่วมยินดี วันอภิเษกสมรสที่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าของพวกเขากับชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนที่บัดนี้กลายเป็นรัชทายาทของแคว้นซ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางความยินดีของทั้งสองแคว้นเสียงจุดประทัดมงคลดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว ในขณะที่ทุกคนกำลังดื่มฉลองอย่างสนุกสนานและชื่นมื่น คู่บ่าวสาวก็กำลังดื่มด่ำกับความสุขเช่นกัน หลังจากที่ผ่านการกราบไหว้ฟ้าดินอย่างถ

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   จบบริบูรณ์

    คำตอบที่ออกมาจากริมฝีปากของสตรีตรงหน้า สตรีที่พระองค์มอบหัวใจรักให้กับนางราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัว อื้ออึงเต็มสองหู จนรู้สึกถึงความเจ็บแปลบในโพรงอก หัวใจมันบีบรัดจนปวดหนึบ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่จ้องมองใบหน้างามตรงหน้าอย่างรวดร้าวในอก จ้องลึกลงไปในดวงตาคู่งามที่พระองค์หลงใหลและหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่สบสายตา ราวกับจะค้นหาความจริงในนั้น อยากให้คำตอบนั้นนางเพียงแค่ล้อพระองค์เล่น แต่ยิ่งจ้องมองพระองค์ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดเพราะมันมีแต่ความจริงจังอยู่ในนั้น จนวูบโหวงไปทั้งโพรงอก อยากไปให้พ้นจากตรงนี้โดยไว ก่อนที่จะแสดงความอ่อนแอออกมา แต่กว่าจะเปร่งคำพูดออกไปได้ช่างทรมานยิ่งนัก"พี่เข้าใจแล้ว"เสียงแหบโหยที่ดังอย่างโรยแรง ทำให้คนฟังนั้นสะท้านในอกซ่งเฟยหย่าที่มองคนตรงหน้าที่มองนางอย่างเจ็บปวดและผิดหวัง ก่อนจะหันหลังให้นาง แผ่นหลังกว้างลู่ลงดูน่าสงสารและก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวเดินออกไป นางจึงรีบเอ่ยขึ้น"ข้ายังมิได้บอกท่านเลยว่าจะเป็นไท่จื่อเฟยของแคว้นใด"เสียงหวานที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้เท้าหนักอึ้งที่กำลังจะก้าวไปด้านหน้าหยุดชะงัก ทบทวนสิ่งที่นางกล่าวอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะห

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่26

    หลังจากที่แคว้นซ่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยน้ำ การปลูกพืชผักต่างๆ จึงเป็นไปได้โดยง่าย ตอนนี้ทุกคนต่างช่วยกันพลิกฟื้นผืนดินที่แห้งแล้ง ขะมักเขม้นปลูกพืชผลทางการเกษตรกันอย่างขยันขันแข็ง และยังช่วยกันปลูกไม้ยืนต้นที่องค์หญิงที่พวกเขาเทิดทูนกล่าวว่า ต่อไปต้นไม้ที่พวกเขาช่วยกันปลูกจะสร้างคุณให้พวกเขาอย่างใหญ่หลวง ซึ่งพวกเขาก็พร้อมที่จะน้อมรับทำตามสิ่งที่พระองค์บอก ขอเพียงแค่พระองค์รับสั่ง พวกเขาก็พร้อมที่จะทำตามบัญชา เมื่อน้ำท่าสมบูรณ์ สิ่งดีดีต่างๆ ย่อมตามมาสถานการณ์ในแคว้นซ่งตอนนี้กำลังเกิดการณ์เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ประชาชนล้วนมีใบหน้าที่เอิบอิ่มแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแ่งความสุข ภายในแคว้นกลับมาคึกคักอีกครั้ง ความสงบร่มเย็นกลับมาเยือนแผ่นดินซ่ง และดูเหมือนว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”เสียงของคนสนิทที่เอ่ยเรียกทำให้ชินอ๋องไท่หมิงหลงจำต้องละสายตาจากภาพเบื้องล่างของโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของแคว้นซ่งที่เปิดให้บริการอีกครั้งหลังจากที่ปิดให้บริการมาเนิ่นนาน ภาพอันสวยงามของแผ่นดินซ่ง แผ่นดินของสตรีที่พระองค์ทรงปักใจรัก สตรีที่พระองค์มิเคยพบเจอที่ใดมาก่อน และตอนนี้นางได้เข้ามาครอบครองทั้งหมดในพร

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่25

    วันนี้มีทหารและชาวบ้านชาวเมืองมากมายที่เดินมุ่งหน้าไปยังภูเขาอันเขียวชอุ่มที่มีเพียงลูกเดียวด้านหลังของแคว้น เพื่อจะไปชมการเปลี่ยนทิศทางการไหลของน้ำขององค์หญิงซ่งเฟยหย่าที่กลายเป็นหัวข้อการสนทนาตลอดหลายวันที่ผ่านมาตั้งแต่มีการขุดลอกคูคลองและสร้างฝายกั้นน้ำ ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะมีน้ำดื่มน้ำใช้ และอยากรู้ว่ามันจะเป็นความจริงและเห็นกับตาตนเอง ว่ามิใช่เป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ อีกต่อไป ผู้คนที่มามุงดูทั้งหมดถูกกันออกมาให้อยู่ในบริเวณที่ถูกกั้นเอาไว้โดยเหล่าทหาร มิให้เข้าไปในพื้นที่การทำงานเพราะเกรงว่าจะมีอันตรายและกีดขวางการทำงานของทหารที่กำลังขนย้ายถังไม้ที่บรรจุดินระเบิดเอาไว้เหล่าชาวบ้านชาวเมืองที่มามุงดูยาวไปตั้งแต่จุดที่เป็นต้นน้ำที่มองเห็นอยู่ไกลๆ ในระยะสายตา เห็นเหล่าทหารกำลังลำเลียงถังไม้ขึ้นไปอย่างแข็งขัน เลียบไปตลอดแนวตลิ่งของคูคลองที่ถูกขุดขึ้นยาวไปจนถึงสระน้ำขนาดใหญ่ที่ถูกขุดขึ้นใจกลางแปลงเกษตร ต้นน้ำถูกจับจ้องว่าถังเหล่านั้นคือสิ่งใด และจะสามารถเปลี่ยนแปลงทิศทางของน้ำได้เช่นไร เลียบแนวตลิ่งทุกสายตาต่างจ้องมองอย่างจดจ่อว่าเมื่อไหร่จะมีน้ำไหลมาเติมเต็มผืนดินที่แห้งแล้งนี้ซ่งเฟ

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่24

    สัมผัสอุ่นละมุนที่ประทับลงมาแผ่วเบาซาบซ่านไปทั่วริมฝีปากอ่อนนุ่ม ความอ่อนโยนนั้นทำให้ดวงตาหงส์หลับพริ้มซึมซับความรู้สึกอ่อนหวานอย่างเต็มใจ ชินอ๋องไท่หมิงหลงที่เห็นว่าสตรีในอ้อมแขนมิได้รังเกียจสัมผัสจากพระองค์ให้รู้สึกยินดียิ่งนัก เจ็บกายคราวนี้ช่างคุ้มค่าเสียจริงที่ทำให้สตรีในอ้อมแขนเปิดใจให้พระองค์ ริมฝีปากหนาที่ผละออกเพียงเล็กน้อยเพื่อสบตากับสตรีตรงหน้าราวกับจะขออนุญาต เมื่อเห็นว่านางไม่กล่าวอันใดและมิได้มีท่าทีโกรธเคืองมีเพียงพวงแก้มนวลที่แดงก่ำอย่างเขินอาย เวลานางเขินอายก็ดูน่าเอ็นดูยิ่งนัก จึงยกยิ้มละมุน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้จุมพิตนั้นช่างอ่อนหวานลึกซึ้งจนสองกายที่โอบกอดกันอยู่นั้นสั่นสะท้าน เรียวลิ้นอุ่นนุ่มที่สอดแทรกเข้ามาชิมความหวานในอุ้งปากเล็กนั้นให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้ร่างบางรู้สึกวาบหวิวตอบรับสัมผัสจากร่างหนาอย่างน่ารักน่าใคร่ จนจุมพิตอ่อนหวานในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนปรารถนา"โอ๊ย...!"ร่างสูงที่ผละออกจากร่างบางร้องเสียงหลง สาเหตุเพราะแผลของพระองค์ถูกกดอย่างแรงจากคนตัวเล็กในอ้อมแขน"สมน้ำหน้า ได้คืบจะเอาศอก ฉวยโอกาสดีนัก""เจ็บ..."ใบหน

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่23

    ภาพของสตรีที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านหน้าเรือนของผู้เป็นนายทำให้ลู่จิ่นยกยิ้มขึ้น เดินเข้าไปหาสตรีสูงศักดิ์ที่วันนี้ไม่ได้มาในคราบคุณชายหนุ่มรูปงาม แต่วันนี้ทรงสวมอาภรณ์งดงามเฉกเช่นสตรีแลดูอ่อนหวานจนเหล่าบุปผารอบกายนั้นพร้อมใจกันเบ่งบานชูช่อดูมีชีวิตชีวาไปด้วย "คารวะองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ"ลู่จิ่นที่ค้อมกายให้สตรีตรงหน้าอย่างนอบน้อมฮะแฮ่ม"ท่านลู่จิ่นอย่าได้มากพิธีเลย ท่านอ๋องเป็นเช่นไรบ้าง"ซ่งเฟยหย่าที่กระแอมไอเล็กน้อยเอ่ยถามอีกฝ่าย ใบหน้างามนั้นดูรู้สึกผิดกับเรื่องในคืนนั้น วันนี้จึงทำให้นางต้องมาเยือนที่เรือนรับรองแห่งนี้ตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อคิดได้ว่านางกลั่นแกล้งอีกฝ่ายมากเกินไป ทั้งๆ ที่พระองค์อุตส่าห์ไปช่วยเหลือนางแท้ๆ"ดีขึ้นมากแล้วพ่ะย่ะค่ะ"เมื่อได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย จึงได้เบาใจขึ้น"เอ่อ แล้วนั่นท่านกำลังจะไปที่ใดหรือ""กระหม่อมจะไปตามท่านหมอมาเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะเปลี่ยนให้ก็ไม่ยอมท่าเดียว บอกว่ากระหม่อมมือหนัก"ลู่จิ่นที่เอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มขัน ดูเหมือนท่านอ๋องจะผวาไม่น้อยกับรอยแผลบนแผ่นหลังนั้นเพราะโดนฤทธิ์เดชขององค์หญิงคนงามตรงหน้า"อ้อเช่นนั้น

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่22

    ซ่งเฟยหย่าที่ชักม้าให้หยุดลง ก่อนจะหันไปหากลุ่มชายชุดดำที่เข้ามาช่วยเหลือพวกนาง อย่างต้องการจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใครที่ส่งมาช่วย แต่ร่างสูงของบุรุษบนหลังอาชาผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือนางให้รอดพ้นจากธนูดอกนั้นกลับฟุบลงไปกับหลังม้า ด้านหลังนั้นมีธนูดอกหนึ่งปักอยู่จนแผ่นหลังกว้างนั้นเปียกชุ่มไปด้วยเลือด สร้างความตกใจให้แก่นางยิ่งนัก "ท่านอ๋อง"แต่เสียงของผู้ติดตามของชายชุดดำผู้นั้นที่น่าจะเป็นท่านลู่จิ่นเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ พร้อมกับพุ่งตัวเข้าไปหาผู้เป็นนาย ทำให้นางจ้องมองร่างนั้นอย่างตกตะลึง บุรุษผู้นั้นที่ช่วยเหลือนางจนตัวเองได้รับบาดเจ็บคือชินอ๋องไท่หมิงหลงแห่งแคว้นหยวนไม่ผิดแน่ ขาเรียวจึงก้าวเข้าไปดูอาการของบุรุษสูงศักดิ์ที่ตอนนี้ถูกประคองลงจากหลังม้าในทันทีซ่งเฟยหย่าที่ดึงเอาผ้าปิดหน้าของอีกฝ่ายออกเพื่อให้พระองค์หายใจได้สะดวกขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้ซีดเซียวจนใจดวงน้อยของนางกระตุกวูบ นางไม่คิดว่าจะเป็นพระองค์ เพราะเรื่องที่นางจะลักลอบเข้าเผ่าจ่าวข่าย มีเพียงหน่วยพยัคฆ์ซ่อนเท่านั้นที่ล่วงรู้ แม้แต่พระบิดาของนางก็ไม่ทราบเรื่องนี้ เช่นนั้นก็คงจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่าอีกฝ่า

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่21

    "องครักษ์เว่ยการก่อสร้างฝายกั้นน้ำและการขุดคูคลองเป็นเช่นไรบ้าง"เสียงหวานของร่างบางที่กำลังครุ่นคิดแผนการที่จะลอบเข้าไปในเผ่าจ่าวข่ายเพื่อนำกำมะถันออกมา เอ่ยถามองครักษ์คนสนิทถึงการดำเนินการสร้างฝายและการขุดคูคลองรอบๆ กำแพงเมืองและในพื้นที่ที่จะทำการเพาะปลูก"คาดว่าอีกไม่เกินสามวันก็จะเสร็จสมบูรณ์ขอรับ ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว ส่วนพื้นที่ที่ท่านจะใช้ทำเป็นแปลงเกษตรก็ถูกเตรียมการเอาไว้แล้ว พื้นที่ถูกขุดยกร่องเพื่อเตรียมที่จะลงเมล็ดพันธุ์เอาไว้แล้วขอรับ"คำตอบนั้นสร้างความพอใจให้กับร่างบางยิ่งนัก การดำเนินงานนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วแล้วยังสามารถสร้างรายได้ให้กับชาวบ้านและเหล่าขอทานให้สามารถลืมตาอ้าปากได้อีกด้วย นางคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ดึงคนเหล่านั้นให้ได้ทำงานแสดงความสามารถที่พวกเขามี พวกเขาเหล่านั้นต่างก็มีฝีมือเพียงแค่ไม่มีโอกาสเท่านั้นเอง นี่เป็นก้าวแรกที่ถือว่าดีมากเลยทีเดียว ตอนนี้ก็คงเหลือเพียงการรอน้ำมาเติมเต็มเท่านั้น"เช่นนั้นท่านไปแจ้งให้หน่วยพยัคฆ์ซ่อนเตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้เราจะลงมือกัน"องครักษ์เว่ยที่ยังคงรีรอ ไม่ได้ไปทำตามคำสั่ง จนใบหน้างามต้องเงยขึ้นมอง เอ่ยถามอย่างไ

  • ซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน   ตอนที่20

    เรื่องราวที่ได้รู้ได้เห็นมาในวันนี้ ทำให้ซ่งเฟยหย่าที่กลับวังมาด้วยหัวใจที่หนักอึ้งเกิดอาการปวดหน่วงขึ้นในโพลงอก ถึงกับไม่อาจที่จะข่มตาให้หลับลงได้ ใบหน้าอมทุกข์ของเหล่าประชาชนวิ่งวุ่นในหัวทุกครั้งที่หลับตา บรรยากาศโศกเศร้าที่รายล้อมอยู่รอบตัวคนเหล่านั้น ทำให้นางอยากจะร้องไห้ มือบอบบางยกขึ้นก่ายหน้าผาก ทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ครุ่นคิดถึงการที่จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับแผ่นดินของนาง อย่างแรกที่นางจะต้องทำคือลงมือสร้างระเบิดเพื่อเร่งสร้างทางน้ำและสร้างฝาย เพื่อที่แผ่นดินนี้จะไม่ต้องทนกับความแห้งแล้งอีกต่อไป มีพืชผักที่ปลูกขึ้นเองโดยที่ไม่ต้องรอคอยจากผู้อื่น นางจะต้องทำให้แผ่นดินนี้กลายเป็นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ให้ได้ ผืนแผ่นดินที่แห้งแล้งแตกระแหงจะต้องเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้ใบหญ้า ประชาชนของนางจะต้องอยู่ดีกินดี เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขซ่งเฟยหย่าที่ครุ่นคิดถึงวิธีการต่างๆ จนกระทั่งเผลอหลับไปในเวลาที่ล่วงเข้าสู่วันใหม่แล้ว ก่อนจะตื่นขึ้นในตอนที่ฟ้าไม่ทันสาง เดินทางขึ้นเขาที่ได้นัดหมายกับเหล่าทหารเอาไว้ สถานที่ที่นางคิดจะใช้เป็นฐานลับและกองบัญชาการของหน่วยพยัคฆ์ซ่อนของนางเมื่อเดินทางไปถ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status