ไม่รู้ว่ารัก

ไม่รู้ว่ารัก

last updateLast Updated : 2024-11-21
By:  MoonlightNstar  Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
21Chapters
19views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

เธอสวย จนหนุ่ม ๆ คอยแย่งกันขาย ขนมจีบ แต่ พลอยนภัสกลับเลือกที่จะอยู่ ใกล้ ๆ เพื่อ รอให้ เขา หันมา มอง เขา หล่อ เท่ และ ดูดี แถมยังเป็น เสือ ซุ่มเงียบ แอบกิน เธอเงียบ ๆ และยัง เผลอ ตกหลุมรักเธอเงียบ ๆ แต่ทำปากแข็งไม่รู้ใจตัวเอง

View More

Latest chapter

Free Preview

การกลับมา

15 ปีมาแล้วที่พลอยนภัสได้มาอาศัยอยู่ใต้ชายคาของบ้าน "อัครไพศาล" หลังจากที่ลุงกับป้าที่เลี้ยงดูเธอมาจากไปด้วยอุบัติเหตุเมื่อ 15 ปีก่อน ทำให้เธอต้องขาดทั้งที่พึ่งพิงและผู้ดูแล แต่แล้วฟ้าก็ยังมีเมตตาและไม่ได้โหดร้ายจนเกินไปกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอ ในวันที่เธอต้องสูญเสียทั้งคุณลุงและคุณป้าไป ครอบครัว "อัครไพศาล" ได้หยิบยื่นช่วยเหลือและความเมตตาปราณีให้คุณโชติ อัครไพศาล เพื่อนรุ่นพี่คนสนิทของคุณลุงของเธอ ผู้ที่คุณลุงเธอมีส่วนช่วยในการก่อตั้งขยายบริษัทในเครือทั้งการท่องเที่ยวและโรงแรมมาด้วยกันเกือบ 40ปี พร้อมด้วยคุณสุนันทา ภรรยาของเขาหลังจากลูกสาวคนโตเรียนจบและสามารถดูแลกิจการทั้งหมดแทนได้ คุณโชติก็ได้วางมือทุกอย่างลงโดยปล่อยให้ "ชานิดา" ลูกสาวคนโตได้เข้ามานั่งบริหารดูแลงานทั้งหมดแทน ทุกวันนี้พลอยนภัสเป็นเสมือนส่วนหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือในการบริหารดูแลบริษัทนี้ด้วย เพื่อที่เธอจะได้ตอบแทนผู้มีพระคุณทั้งสองที่คอยอุปการะเลี้ยงดูเธอมาในวันที่เธอขาดที่พักพิงและยังใจดีมีเมตตากับเธอเสมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ อีกคนหนึ่งหลังจากเรียนจบปริญญาตรีด้านการบริหารโรงแรมพลอยนภัสก็ได้เข้ามาช่วยงานชานิดาอย่างเต็

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
21 Chapters

การกลับมา

15 ปีมาแล้วที่พลอยนภัสได้มาอาศัยอยู่ใต้ชายคาของบ้าน "อัครไพศาล" หลังจากที่ลุงกับป้าที่เลี้ยงดูเธอมาจากไปด้วยอุบัติเหตุเมื่อ 15 ปีก่อน ทำให้เธอต้องขาดทั้งที่พึ่งพิงและผู้ดูแล แต่แล้วฟ้าก็ยังมีเมตตาและไม่ได้โหดร้ายจนเกินไปกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอ ในวันที่เธอต้องสูญเสียทั้งคุณลุงและคุณป้าไป ครอบครัว "อัครไพศาล" ได้หยิบยื่นช่วยเหลือและความเมตตาปราณีให้คุณโชติ อัครไพศาล เพื่อนรุ่นพี่คนสนิทของคุณลุงของเธอ ผู้ที่คุณลุงเธอมีส่วนช่วยในการก่อตั้งขยายบริษัทในเครือทั้งการท่องเที่ยวและโรงแรมมาด้วยกันเกือบ 40ปี พร้อมด้วยคุณสุนันทา ภรรยาของเขาหลังจากลูกสาวคนโตเรียนจบและสามารถดูแลกิจการทั้งหมดแทนได้ คุณโชติก็ได้วางมือทุกอย่างลงโดยปล่อยให้ "ชานิดา" ลูกสาวคนโตได้เข้ามานั่งบริหารดูแลงานทั้งหมดแทน ทุกวันนี้พลอยนภัสเป็นเสมือนส่วนหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือในการบริหารดูแลบริษัทนี้ด้วย เพื่อที่เธอจะได้ตอบแทนผู้มีพระคุณทั้งสองที่คอยอุปการะเลี้ยงดูเธอมาในวันที่เธอขาดที่พักพิงและยังใจดีมีเมตตากับเธอเสมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ อีกคนหนึ่งหลังจากเรียนจบปริญญาตรีด้านการบริหารโรงแรมพลอยนภัสก็ได้เข้ามาช่วยงานชานิดาอย่างเต็
Read more

เด็กแก่แดดขี้เมา

เบนซ์สปอร์ตสีดำรุ่นล่าสุด ได้เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าคฤหาสถ์ ในช่วงบ่ายนิดๆ เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์ บนท้องถนนการจราจร จึงไม่ค่อยติดขัดนัก ระหว่างทางไม่มีแม้แต่การสนทนาใดๆเกิดขึ้น พอรถออกตัวเขาก็ปิดเปลือกตาลงทันที จนกระทั่งถึงบ้านก็ตื่นขึ้นมาเองโดยที่ไม่ต้องให้เธอปลุก ทำให้พลอยนภัสอดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่าเขาแกล้งทำเป็นหลับเพราะไม่อยากที่จะสนทนากับเธอระหว่างที่อยู่ในรถด้วยกันสองคนสินะ แต่ก็ไม่ได้แปลกใจ กลวัชรไม่ชอบเธอมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ถ้าวันไหนเขาคุยด้วยกับเธอต่างหากถึงจะแปลกพอก้าวลงจากรถได้ กลวัชรก็รีบเดินตรงเข้าไปในบ้านทันที คุณสุนันทาที่กำลังยืนดูสวนกุหลาบที่ปลูกไว้อยู่ด้านหลังของคฤหาสถ์จึงยังไม่ทันได้สังเกตุว่ามีบุคคนอื่นกำลังเดินเข้ามา ก่อนที่แก้มนุ่มๆของหญิงสูงวัยจะถูกจู่โจมหอมเข้าอย่างจัง"คิดถึงคุณแม่จังเลยครับ" ชายหนุ่มบอกด้วยใบหน้ายิ้มแป้นพร้อมเอามือไปที่โอบรอบเอวของผู้เป็นมารดา"ตาเก้า มาถึงแล้วเหรอลูก" คุณสุนันทาเมื่อเห็นเข้าว่าเป็นใครก็ดีใจและโผเข้าไปกอดและหอมแก้มลูกชายอีกฟอดใหญ่"ไปๆ เข้าไปในบ้านกันลูกข้างนอกมันร้อน"คุณสุนันทาพูดขึ้นพร้อมกับดึงมือลูกชายให้เดินตามเข้าบ้านไป"ตั
Read more

เผลอไผล

กลวัชรเดินออกมาจากห้องหนังสือเล็กๆนั้นหลังจากที่ชายหนุ่มคนนั้นกลับไปแล้ว เขาเดินออกมาหยุดยืนอยู่กลางห้องรับแขก ซึ่งที่ในขณะนี้มีร่างของใครบางคนเมาและนอนหลับอยู่สายตาเขานั้นจับจ้องไปที่ใบหวาน ที่ตอนนี้ยังคงหลับสนิท โดยที่เธอไม่ได้มีความรู้สึกรับรู้เลยว่ากำลังมีคนยืนจ้องมองเธออยู่อย่างเงียบๆ แสงไฟสลัวจากโคมไฟเล็กบนชั้นวางช่วยขับให้ใบหน้าหวานนั้นยิ่งสวยนวลเด่น สเตฟานไม่ได้พาเธอเข้าไปนอนในห้องนอน แต่เลือกที่จะปล่อยให้พลอยนภัสนอนหลับอยู่ที่โซฟาเบดบริเวณห้องนั่งเล่นแทน เพราะมันเคยมีครั้งหนึ่งตอนที่ฉลองเรียนจบใหม่แล้วพลอยนภัสเมา สเตฟานและข้าวฟ่างพาเธอมาส่งที่บ้านและพาเข้าไปนอนในห้องนอน ปรากฏว่าเธออ้วกออกมาจนเลอะที่นอนไปหมด นับแต่นั้นพลอยนภัสจึงขอร้องว่าถ้าวันไหนเธอเมาแล้วมีคนพามาส่งที่บ้าน ก็ให้ทิ้งเธอนอนไว้ที่โซฟาเบดในห้องนั่งเล่นพอกลวัชรเดินออกมาหยุดมองคนตัวเล็กซึ่งยังคงนอนไร้สติอยู่ เขาตัดสินใจนั่งลงไปข้างๆ จ้องมองพินิจพิจารณาใบหน้าแสนหวานนั้นอีกครั้ง เพราะตั้งแต่เมื่อเช้าที่เขาเห็นเธอที่สนามบิน วินาทีแรกเขาเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ยอมรับกับตัวเองว่าพลอยนภัสในวันนี้จัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมา
Read more

ความจริงหรือความฝัน

พลอยนภัสตื่นมาด้วยอาการเมาค้าง ร่างกายนั้นก็ยังรู้สึกว่ายังมึนๆ อึนๆ อยู่ ส่วนหัวนั้นก็ยิ่งหนักอึ้งจนต้องสะบัดไปมาอยู่สองสามที ไม่คิดเลยว่าเมื่อคืนเธอจะเมาได้ขนสดนี้ ในขณะที่กำลังนั่งคิดทบทวนเรื่องเมื่อคืน จู่ๆ ภาพเหตุการณ์บางอย่างที่ได้เกิดขึ้นก็ผุดขึ้นมาในหัว พลอยนภัสกำลังพยายามนึกเรียบเรียงอยู่ว่าภาพทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นคือภาพเหตุการณ์จริงหรือเป็นเพียงแค่ความฝันกันแน่หญิงสาวนึกชั่งใจชั่งน้ำหนักเหตุการณ์อยู่นาน จึงได้ให้คำตอบตัวเองได้ว่ามันต้องเป็นเพียงแค่ความฝันแน่ๆ เพราะคนอย่างกลวัชรคงไม่มีทางมาทำอะไรกับเธอแบบนั้นได้ เขาออกจะเกลียดขี้หน้าเธอเสียด้วยซ้ำ เเละเธอยังจำได้ดี ว่าตั้งแต่ที่เธอสารภาพบอกความในใจกับเขาไป เมื่อ 6 ปีก่อน โอกาสที่เธอจะได้เห็นเขาหรืออยู่ใกล้ๆ เขาก็ไม่มีอีกเลย เมื่อก่อนก็ว่าเขาไม่ค่อยจะชอบเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นนี้ที่เขาทั้งหลบหน้าและไม่ยอมมาเจอะเจอเธออีกจนกระทั่งเขาย้ายไปอยู่อเมริกาจะว่าไปที่เธอฝันแบบนั้นได้ มันคงเป็นเพราะว่าจิตใต้สำนึกของเธอแน่ๆ คงเป็นเพราะว่าเธอดีใจที่ได้เจอเขาอีกครั้ง เธอชอบเขา เเละเธอก็คิดถึงเขา จึงทำให้สมองประมวลผลออกม
Read more

ตักเตือน

เช้าวันจันทร์พลอยนภัสออกจากบ้านตั้งแต่เช้าเพราะต้องมาเตรียมเอกสารการประชุมหลายอย่าง วันนี้หญิงสาวมาถึงออฟฟิศก่อนใครๆ หัวข้อการประชุมในเช้าก็จะเกี่ยวกับการขยายสาขาใหญ่ที่ภูเก็ต ซึ่งมันเป็นการร่วมทุนกันกับบริษัทจากประเทศอังกฤษเธอจึงต้องรีบเตรียมความพร้อมเป็นพิเศษ"น้องพลอยเตรียมเอกสารทุกหัวข้อของการประชุมวันนี้พร้อมแล้วใช่มั้ยคะ" คุณนฤมลเดินมาย้ำเพื่อความแน่ใจ"พร้อมแล้วค่ะพี่มล นี่พลอยตรวจมาสามรอบแล้วนะคะ รับรองว่าไม่มีอะไรผิดพลาดค่ะ" เธอพูดพร้อมส่งเอกสารให้เลขาของชานิดาตรวจดูอีกรอบ"เรียบร้อยจริงๆ ด้วย น้องพลอยนี่ทำงานเรียบร้อยตลอดเลยนะคะ สมแล้วที่คุณกริ้งไว้ใจ" คุณนฤมลเอ่ยชมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม"งั้นเราไปกันเลยนะคะ""ไปค่ะ"9:00 ในห้องประชุมทุกคนมากันพร้อมหน้า โดยชานิดานั่งหัวโต๊ะ พร้อมด้วยชายหนุ่มหน้าใหม่สำหรับห้องประชุมในวันนี้ แต่ไม่ใหม่สำหรับบางคนที่พอจะรู้จักกันอยู่แล้วว่าเขาเป็นใครพลอยนภัสไม่กล้าที่จะจับจ้องไปยังใบหน้าหล่อเหลานั้นตรงๆ เนื่องจากภาพความฝันสุุดวาบหวิวที่อยู่ในหัวนั้นทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอวนใจที่จะจ้องสบตากับเขา พลอยนภัสรู้อยู่แล้วว่าวันหนึ่งกลวัชรจะต้องกลับมาดูแ
Read more

เล่นใหญ่ไปนะ

พลอยนภัสเดินตามเจ้านายหนุ่มเข้าไปในห้อง โดยที่เธอไม่ได้นึกเอะใจอะไรว่าเหตุใดเธอจึงถูกเรียกตัวเข้าพบต่อหลังจากเสร็จสิ้นการประชุม กลวัชรเดินนำหน้าไปก่อนจะหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงาน เขาพิงสะโพกไปกับขอบโต๊ะแล้วยกมือขึ้นมากอดไว้ที่อก"พี่เก้ามีอะไรหรือเปล่าคะ" พลอยนภัสใช้สรรพนามเป็นกันเองเวลาอยู่กันแค่กับเขาหรือเฉพาะคนรู้จัก แต่เวลาที่ต้องเจอคนหมู่มากหรือต้องพบแขกลูกค้าที่ต้องเป็นทางการของบริษัท เธอจะให้เกียรติเขาด้วยการเรียกชื่อเต็ม ซึ่งกับชานิดาพี่สาวของเขาเธอเองก็ปฏิบัติแบบนี้เช่นกัน"คิดว่าแต่งตัวแบบนี้มาทำงาน มันเหมาะสมแล้วหรอ" ชายหนุ่มเปิดประเด็นขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่สายตาดูเข้มขึงขังพร้อมกับจ้องมองไปที่คนตรงหน้าอย่างไม่ลดละ"พลอยขอโทษค่ะ งั้นทีหลังพลอยจะแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้" พลอยนภัสก้มมองลงที่ชุดของตัวเองก็แอบตกใจเล็กน้อย วันนี้เธอใส่เป็นเดรสสีดำเปิดไหล่ข้างหนึ่งขนาดพอดีตัว ที่คอมีปกระบายขลิบขาวตั้งแต่ไหล่ซ้ายยาวลงไปถึงไหล่ขวา ความยาวของชุดอยู่สูงเลยขึ้นมาเหนือเข่าเล็กน้อย ผมสลวยเงางามถูกรวบไปไว้ที่ด้านหลังจนหมดจนเผยให้เห็นถึงลำคอขาวสะอาด อาจจะด้วยเหตุนี้กระมังที่กลวัชรคิดว
Read more

สั่งสอน

กลวัชรและธาวินพากันนั่งมองหน้าสลับกันไปมาไปยังจุดที่หญิงสาวที่ถูกเอ่ยถึงนั่งอยู่ เธออยู่ตรงนั้นสักพักจากนั้นจึงได้ประครองชายหนุ่มที่ดูแสนจะเมามายคนนั้นออกไป"ว้า ไปซะละ ไม่รู้ว่าไปต่อที่ไหนกันต่อ ไหนข้าวฟ่างบอกว่าไม่มีแฟนไง นี่กูต้องอกหักทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มจีบเลยหรอวะเนี่ย"ธาวินทำหน้าเซ็งจัดเต็มที แก้ววิสกี้ที่อยู่ในมือถูกสาดเข้าปากอีกรอบจนหมดเกลี้ยง"ฮึ จะไปไหนกันได้วะผู้หญิงกับผู้ชายสองคน มึงก็รู้ๆอยู่""แต่กูจำได้นะเว้ยว่าผู้ชายที่เมาหัวทิ่มนั่นน่ะเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันกับน้องพลอยนี่แหละ เห็นข้าวฟ่างน้องกูบอกอยู่ แต่ดูท่าแล้วไอ้เด็กนั่นคงชอบน้องพลอยแน่ๆ เห็นมองแต่ละทีงี้ตาเยิ้มเชียว""เออๆ จะยังไงก็ช่างเหอะวันนี้กูกลับก่อนแล้วกันว่ะ พรุ่งนี้ทำงานเช้า เอาไว้จะแวะมาทักทายใหม่""อ้าวเฮ้ยอะไรของมึงวะไอ้เก้า ละนี่กูจะนั่งต่อกะใคร""มึงก็ไปหาสาวๆเอาสิวะ เยอะแยะข้างล่าง กูไปล่ะ"พูดจบกลวัชรก็รีบเดินจากไปทันทีโดยที่ไม่ฟังเสียงทัดทาน ก่อนจะปล่อยให้ธาวินนั่งบ่นหงุมหงิมตามหลัง"เออละแวะมาหากูอีกละกันมึงน่ะไหนๆก็ย้ายกลับมาอยู่ไทยละ""ตามนั้น"หน้าคอนโดสเตฟาน.."ฟานๆ ถึงแล้วตื่นได้แล้ว
Read more

แค่ปฏิกิริยาทางร่างกาย

วันนี้กลวัชรตื่นสาย เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง เพราะหลังจากที่เขาผละออกมาจากบ้านของพลอยนภัส เขาก็ต้องไปจัดการตัวเองที่บ้านต่อ เพราะความคั่งค้างที่ยังไม่ได้รับการปลอดปล่อยกลับมาถึงห้อง ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนที่นอน และรีบจัดการกับความทรมานที่กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่พร้อมกับหลับตานึกถึงใบหน้าสวยหวานที่เป็นต้นเหตุของความทรมานนี้ ซึ่งเขาไม่อยากจะยอมรับเลยว่ามันเกิดมาจากเธอกลวัชรจ้องมองนิ้วที่เขาสอดใส่เข้าไปภายในตัวตนของพลอยนภัสก่อนจะค่อยๆ ยกมันขึ้นมาสูดดม ลิ้นร้อนเละเล็มออกมาเลียลิ้มชิมรสชาติ กลิ่นและรสชาติของเธอยังคงติดอยู่จนเขาสัมผัสได้ถึงความหอมหวานและเร่าร้อน มันคงจะดีถ้าเขาได้ทำอะไรต่อมิอะไรได้มากกว่านี้ชายหนุ่มเริ่มจินตนาการว่าเขาอยากจะดูดดื่ม ลูบไล้ลามเลีย อยากจะทำอะไรๆ อยากสัมผัสเธอให้ได้มากกว่านี้ เพราะดูจากรูปการณ์แล้วก็เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็ไม่ได้ขัดขืน แต่เป็นเขาเองที่ต้องเป็นฝ่ายหักห้ามใจไว้ เพราะถ้าเกิดอะไรเกินเลยไป ย่อมไม่เป็นผลดีต่อตัวเขาอย่างแน่นอนทั้งทางด้านครอบครัว แล้วไหนจะเป็นตัวหญิงสาวที่อยู่ในจินตนาการ เธอคงจะหัวเราะเยาะเขาเป็นแน่ ที่ในที่
Read more

ผู้ชนะ

"อื้อออ" แม้ว่าพลอยนภัสพยายามขัดขืนแต่ก็ถูกข้อมือใหญ่รวบมือทั้งสองข้างของเธอไปไว้ข้างหลัง ส่วนมืออีกข้างของเขาก็บีบเข้าที่คางมนเพื่อเปิดทางรอรับจุมพิตจากเขาอีก'เอาอีกแล้วเขาจูบเธออีกแล้ว ทำไมกันนะ' พลอยนภัสได้แต่ถามตัวเองลิ้นหนากวาดควานเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ความหอมหวานนี้ยิ่งทำให้เลือดในกายของเขาสูบฉีด กลวัชรดันเธอให้ไปชิดกับขอบโต๊ะจนจุดกึ่งกลางของทั้งสองร่างกายอยู่ในจุดๆ เดียวกัน พอเขายิ่งบดเบียดมันเข้าไปหาพลอยนภัสยิ่งสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดตรงท้องน้อยร่างบางน้อยๆ เริ่มสั่นไหวเมื่อเขารุกหนักขึ้น อาการหูอื้อตามัวปะดังปะเดเข้ามาจนยากที่จะต้านทานได้จนลิ้นเล็กๆ เริ่มดูดดึงตอบกลับเขาไปอย่างลืมตัว นาทีนั้นพลอยนภัสรู้เลยว่าเธอกำลังจะพ่ายแพ้ พ่ายแพ้ต่อเขา ต่อจูบของเขา ก็แน่ล่ะในเมื่อเขาเป็นผู้มีประสบการณ์ผ่านมาอย่างโชกโชน จะไปเทียบอะไรกับเธอผู้ที่ยังไม่เคยแม้แต่จะจูบใคร เพียงแค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครกันที่จะเป็นผู้ชนะสองมือแกร่งจากที่ล็อคเคยแขนเธอเอาไว้ทั้งสองข้าง ตอนนี้กลับกำลังล้วงลึกเข้าไปในคอเสื้อที่เปิดกว้างและสะกิดตุ่มไตจนมันพากันตั้งแข็งชูชัน"อื้มม/อ๊ะ.." สองเสียงหลุดออกมาพร้อมกัน กล
Read more

ข้ออ้าง

18:30"อ้าวเก้า กลับมาแล้วไปอาบน้ำอาบท่าก่อนนะลูก แล้วเดี๋ยวมาทานข้าวเย็นพร้อมกัน คุณพ่อมีเรื่องจะคุยด้วยพอดีเลย""เรื่องอะไรเหรอครับคุณแม่""ก็เรื่องงานวันเกิดคุณพ่อน่ะสิ ไปๆ ลูกไปอาบน้ำอาบท่า คุณพ่อรออยู่สักพักละ"คุณสุนันทาบอกพร้อมกับไล่ลูกชายให้ไปอาบน้ำอาบท่า พลางหันไปสั่งจุ๊บแจงที่เดินออกมาจากครัวพอดี"อ่อละก็จุ๊บแจง เดี๋ยวไปตามคุณพลอยให้มาทานข้าวเย็นด้วยนะ บอกว่าฉันกับคุณลุงมีเรื่องจะคุยด้วย""ค่ะคุณท่าน"พลอยนภัสต้องรู้สึกกระอักกระอ่วนใจอีกครั้งเมื่อจุ๊บแจงมาตามให้เธอเข้าไปพบคุณโชติและคุณสุนันทา เธอไม่อยากเข้าไปเพราะรู้ดีว่าเข้าไปแล้วจะต้องเจอใคร"เอ่อ..ฉันไม่ไปได้หรือเปล่าอ่ะจุ๊บแจง รู้สึกไม่ค่อยสบายเลย" พลอยนภัสแกล้งปด จริงๆ แล้วเธอไม่ได้เป็นอะไร แต่เพียงแค่ว่าเธอไม่อยากไปเจอใครบางคนเสียมากกว่า"แต่คุณท่านทั้งสองบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับคุณพลอยนะคะ เห็นเรียกหาคุณเก้าด้วยค่ะ"นั่นไงเธอเดาแล้วไม่มีผิด"เรื่องอะไรหรอ จุ๊บแจงพอจะรู้มั้ย""หนูไม่รู้หรอกค่ะ คุณพลอยไปถามคุณท่านเองเถอะ แหะๆ "จุ๊บแจงเองก็ได้แต่เกาหัวหัวเราะออกมา เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าพวกคุณๆ มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกัน"งั
Read more
DMCA.com Protection Status