5.ตักเตือน

เช้าวันจันทร์พลอยนภัสออกจากบ้านตั้งแต่เช้าเพราะต้องมาเตรียมเอกสารการประชุมหลายอย่าง วันนี้หญิงสาวมาถึงออฟฟิศก่อนใครๆ หัวข้อการประชุมในเช้าก็จะเกี่ยวกับการขยายสาขาใหญ่ที่ภูเก็ต ซึ่งมันเป็นการร่วมทุนกันกับบริษัทจากประเทศอังกฤษเธอจึงต้องรีบเตรียมความพร้อมเป็นพิเศษ

"น้องพลอยเตรียมเอกสารทุกหัวข้อของการประชุมวันนี้พร้อมแล้วใช่มั้ยคะ" คุณนฤมลเดินมาย้ำเพื่อความแน่ใจ

"พร้อมแล้วค่ะพี่มล นี่พลอยตรวจมาสามรอบแล้วนะคะ รับรองว่าไม่มีอะไรผิดพลาดค่ะ" เธอพูดพร้อมส่งเอกสารให้เลขาของชานิดาตรวจดูอีกรอบ

"เรียบร้อยจริงๆ ด้วย น้องพลอยนี่ทำงานเรียบร้อยตลอดเลยนะคะ สมแล้วที่คุณกริ้งไว้ใจ" คุณนฤมลเอ่ยชมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"งั้นเราไปกันเลยนะคะ"

"ไปค่ะ"

9:00 ในห้องประชุม

ทุกคนมากันพร้อมหน้า โดยชานิดานั่งหัวโต๊ะ พร้อมด้วยชายหนุ่มหน้าใหม่สำหรับห้องประชุมในวันนี้ แต่ไม่ใหม่สำหรับบางคนที่พอจะรู้จักกันอยู่แล้วว่าเขาเป็นใคร

พลอยนภัสไม่กล้าที่จะจับจ้องไปยังใบหน้าหล่อเหลานั้นตรงๆ เนื่องจากภาพความฝันสุุดวาบหวิวที่อยู่ในหัวนั้นทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอวนใจที่จะจ้องสบตากับเขา พลอยนภัสรู้อยู่แล้วว่าวันหนึ่งกลวัชรจะต้องกลับมาดูแลรับผิดชอบโปรเจ็คภายในเร็วๆ นี้ แต่เธอก็ไม่ได้คิดเลยว่าจะเร็วขนาดนี้

"โอเค งั้นเรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่า แต่ก่อนอื่นเลยกริ้งอยากจะขอแนะนำก่อนนะคะ สำหรับคนที่ยังไม่รู้ นี่ เก้า กลวัชร น้องชายกริ้งเองค่ะ ซึ่งต่อไปนี้เก้าคือคนที่จะมาคุมโปรเจ็คนี้ทั้งหมดต่อจากกริ้ง แล้วต่อไป พลอยนภัส คือคนที่จะมาเป็นผู้ช่วยของเก้าในการดูแลโปรเจ็คนี้ค่ะ"ชานิดาพูดพร้อมกับหันไปมองทางพลอยนภัสซึ่งตอนนี้กำลังอึ้งจนเกิดอาการตกตะลึงยังกับจะพูดไม่ออก แต่แล้วก็ยังจะอุตส่าห์อยากยกมือขึ้นถามเพื่อความแน่ใจ

"พี่กริ้งแน่ใจแล้วหรือคะว่าพลอยมีความพร้อมพอสำหรับโปรเจ็คนี้" พลอยนภัสอยากถามเพื่อให้ชานิดาได้ทบทวนอีกรอบ

"พร้อมสิคะ สองปีที่ผ่านมาพลอยทำให้พี่เห็นแล้วว่าพลอยทำได้ จริงไหมคะคุณนฤมล" พร้อมหันไปถามความเห็นจากเลขาของเธอ

"ใช่ค่ะคุณกริ้ง ดิฉันเห็นด้วย น้องพลอยทำงานทุกอย่างได้ดีและเป็นระเบียบเรียบร้อยมากๆ เลยค่ะ" คุณนฤมลพูดตบท้าย

"งั้นเป็นอันว่าต่อจากนี้ไปพลอยทำงานขึ้นตรงกับเก้าได้เลยนะคะ" ชานิดาหันไปบอกน้องชายสลับกับหญิงสาว แต่พลอยนภัสก็ยังมีสีหน้ากังวลจนชายหนุ่มสังเกตุเห็น

"ไม่ทราบว่าคุณพลอยนภัสมีปัญหาอะไรไม่สะดวกใจในการที่จะทำงานร่วมกับผมหรือเปล่าครับ"กลวัชรเองด้วยความสงสัยในท่าทีของพลอยนภัส เขาจึงหันไปถามเธอด้วยสายตาอยากรู้และนั่นมันก็ทำให้ทุกๆ คนในห้องประชุมก็หันไปมองเธอเป็นจุดเดียวกัน

เพราะจากที่กลวัชรดูจากสีหน้าเธอแล้ว เหมือนกับว่าพลอยนภัสไม่อยากเต็มใจที่จะมาทำงานร่วมกับเขา ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนนี้เธอเองไม่ใช่หรือที่เป็นคนพยายามอยากจะอยู่ใกล้ๆ เขา บอกเขาเองว่าเธอชอบเขาหรือแม้กระทั่งเหตุการณ์ในคืนวันที่เธอเมาในคืนนั้น มันจึงดูขัดแย้งกันและทำให้กลวัชรรู้สึกเสียเซลฟ์และไม่ค่อยสบอารมณ์กับคนตรงหน้าอยู่ตะหงิดๆ

เพราะโดยปกติธรรมชาติแล้ว คนเรานั้นจะต้องดีใจเมื่อจะได้อยู่ใกล้กับคนที่ตัวเองชอบไม่ใช่หรือ แต่นี่พลอยนภัสกลับทำเหมือนกับว่าเธอไม่เต็มใจและกำลังถูกบังคับอยู่ ชายหนุ่มจึงยิ่งรู้สึกว่าเขากำลังโดนลบเหลี่ยม

"เอ่อ..ไม่มีค่ะ คือพลอยแค่รู้สึกกังวลนิดหน่อย กลัวว่าจะยังทำงานได้ยังไม่ดีพอน่ะค่ะ" เธอบอกพร้อมกับจ้องกลับไปที่เขา แต่ก็แค่แว๊บเดียวก็หลบสายตาคมต่อ

"โอเค ก็ดีครับ งั้นเราก็มาเริ่มกันเลยก็แล้วกัน แต่ผมบอกไว้ก่อน ว่าเป็นเลขาผม ผมสั่งอะไรก็ต้องทำโดยไม่มีข้อแม้ แล้วถ้าภายในเวลาสามเดือนต่อจากนี้คุณทำงานได้ไม่ถูกใจผม ผมจะหาเลขาใหม่ ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็เริ่มประชุมได้ครับ"

หลังจากการประชุมช่วงเช้าเสร็จ พลอยนภัสก็ต้องเก็บของแล้วย้ายโต๊ะทำงานไปอยู่หน้าห้องผู้บังคับบัญชาคนใหม่ซึ่งอยู่ตรงไปทางฝั่งซ้ายของตึก นึกแล้วเธอก็ยังแอบกังวลไม่หาย เพราะว่าต่อแต่นี้ไปเธอจะต้องเจอหน้าเขาทุกวัน ต้องพูดคุยกับเขาทุกวัน แล้วเธอจะรับมือกับความรู้สึกเหล่านั้นได้ไหม ในเมื่อเธอแอบมีใจ แต่เขาไม่เคยต้องการ คิดไปเธอก็ได้แต่ถอนหายใจ

หลังจากที่เก็บข้าวของเข้าที่เรียบร้อย จึงเอาแฟ้มเอกสารที่ต้องประชุมภาคบ่ายกับทางตัวแทนของบริษัทฝั่งอังกฤษไปให้เขา

ก๊อกๆ ...

"พลอยเอาข้อสัญญาที่จะต้องตกลงร่วมกันที่ยังไม่ลงตัวมาให้พี่เก้าตรวจดูก่อนเข้าประชุมค่ะ"

"เอาวางไว้ตรงนั้นแหละ" เขาพูดโดยที่ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาดู พลอยนภัสจึงได้วางแฟ้มเอกสารไว้ แล้วก็เดินออกไปพร้อมกับแอบน้อยใจว่าถึงแม้จะผ่านไปนานถึง 6 ปี แล้วก็ตามแต่เขาก็ยังคงเฉยเมยและเฉยชากับเธอเสมอไม่มีเปลี่ยน..

13:00

การประชุมช่วงบ่ายเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้ตัวแทนจากทั้งสองบริษัทมาถึงและอยู่กันพร้อมหน้า โดยวันนี้พลอยนภัสจะต้องทำการพรีเซนต์ในส่วนที่เธอได้รับมอบหมาย ซึ่งเธอก็ได้ทำการเตรียมตัวเตรียมความพร้อมมาอย่างดี

"สวัสดีครับคุณไรอัน ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน"

กลวัชรเอ่ยทักทายด้วยภาษาอังกฤษ พร้อมส่งมือออกไปยื่นจับกับอีกฝ่ายตามแบบวัฒนธรรมตะวันตก โดยไม่ลืมที่จะแนะนำเลขาผู้ที่จะช่วยพรีเซนต์งานในวันนี้

"ส่วนนี่ พลอยนภัส เลขาผมครับ"

"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักทั้งสองคนครับ" มิสเตอร์ไรอันพูดพลางยื่นมือออกมาจับเพื่อแสดงความทักทาย และหลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเรียบร้อย ทุกคนจึงนั่งประจำที่เพื่อเข้าเนื้อหาการประชุม

เวลาผ่านไปราวสองชั่วโมงกว่าแต่ว่าการประชุมก็ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีในแบบที่มันควรจะเป็น ทุกฝ่ายเห็นพ้องต้องกันในการประชุมครั้งนี้ จะมีก็แต่ข้อตกลงเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องปรับแก้ในบางส่วน ถือว่าการประชุมในวันนี้ทุกๆ อย่างนั้นผลออกมาค่อนข้างน่าพอใจ

แต่!!จะมีก็แค่เพียงบางสิ่งที่เท่านั้นที่ดูจะขัดใจกลวัชรเข้า ที่เขาสังเกตเห็นได้ชัดเจนก็คือ ตัวแทนบริษัทผู้ร่วมหุ้นของเขาดูจะให้ความสนอกสนใจในตัวเลขาเขาเป็นพิเศษ แถมพลอยนภัสเองก็ยังคอยดูแลเทคแคร์ฝั่งนั้นอย่างเต็มที่ จะว่าไปแล้วเธอเองก็คงทำไปตามหน้าที่ที่เธอต้องทำ แต่ทำไมเขาถึงได้รู้สึกขัดหูขัดตากับเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก หรืออาจเป็นเพราะว่าชุดที่พลอยนภัสใส่มาวันนี้ ต้องใช่แน่ๆ ก็ดูเธอแต่งตัวเข้าสิ ไม่รู้ว่านี่ตั้งใจจะมาทำงานหรือว่ามาหาหว่านเสน่ห์ใส่ใคร ปล่อยไว้ไม่ได้ เห็นทีเขาจะต้องตักเตือนเอาเสียหน่อย เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่พนักงานคนอื่น

"เดี๋ยวเธอตามฉันไปที่ห้องด้วย"