สโรชา สถาปนิกสาวแสนสวย สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งกับใคร ขี่ม้าเก่ง ยิงปืนแม่น ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อแม่ แต่โชคชะตา ทำให้มาเจอกับหนุ่มใต้ เธอไม่รู้ตัวเองเลยว่า หลงรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ตัวอีกที ก็ขาดเขาไม่ได้แล้ว อัครา นายหัวหนุ่่มจากแดนใต้ เจ้าของธุรกิจฟาร์มหอยมุก อันดับต้นๆของเมืองไทย เขาเฝ้ารอคนที่เขาจะรัก และเขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ รักตั้งแต่ยังไม่เห็นตัวจริง เธอคือคนที่ใช่ แม่ของลูกเขา ต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ และม่ว่ายังไงก็ตาม เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอหลุดมือเขาไปเด็ดขาด
View More"คุณอาครับ คืนนี้ผมอาสาเฝ้าน้องบัวให้นะครับ ทุกคนจะได้พัก" อัคราบอกกับนายอาทิตย์ และนางจัทรา เพราะเห็นว่า ตั้งแต่หญิงสาวบาดเจ็บ นางจันทราสลับกับองอาจเฝ้าหญิงสาวทุกคืน"ได้ซินายอาทิตย์ตอบ ดีแล้วแม่จะได้พัก หนูบัวก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว พรุ่งนี้ก็ตัดไหมได้แล้วนี่ เห็นคุณพยาบาลบอก พอดีจะได้หัดเดิน พ่อว่าน่าจะดีขึ้นนะแม่"นายอาทิตย์หันไปหานางจันทรา "ยังดีนะที่ยังทำงานทางโทรศัพท์ได้ ไม่งั้นแย่แน่เลย วันนี้พ่อจะเข้าไปดูโรงแรมสักหน่อยนะ ลุงบุญไม่ว่าง ไปด้วยกันไหมแม่ เผื่ออยากได้ของใช้ ฝากพ่อเข้มดูหนูบัวดูบ้านสักแป๊ป เย็นค่อยกลับมาทำกับข้าวกินกัน หรือจะซื้อจากข้างนอกเข้ามากินก็ได้""ดีเหมือนกันค่ะ ของใช้หมดหลายอย่าง ขากลับได้แวะรับตาบุตรกลับมาด้วย แม่ไปเตรียมของแป๊ปนะคะ นางแวะไปที่ห้องของลูกสาว หนูบัวๆ พ่อจะออกไปดูโรงแรมสักหน่อย แม่จะติดรถไปซื้อของใช้ด้วย ขากลับจะแวะรับบุตรมาพร้อมกัน ข้าวกลางวันแม่เตรียมไว้ให้แล้วนะ พ่อเข้มอยู่ลูก "นางชะโงกหน้าเข้าไปดูลูกสาว เห็นกำลังคุยโทรศัพท์และอธิบายรายละเอียดงานที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบ"อย่าโหมนักนะลูก เพื่งจะดีขึ้น แล้วทำไมต้องเขียนแบบเพิ่ม ผิดเหรอลูก""ทางโน
"หนูบัวตื่นหรือยังแม่" นายอาทิตย์ถามภรรยา "หลายวันแล้ว เท้าดีขึ้นหรือยัง""ดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่ปวดแล้ว เห็นคุณพยาบาลบอกว่าน่าไม่เกินสองถึงสามวัน ก็เป็นปกติ ดีที่หนูบัวแข็งแรงฟื้นตัวเร็วมาก แผลที่เย็บก็เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ เมื่อเช้าบ่นว่าอยากเดิน เบื่อนั่งๆ นอนๆ บอกให้คุณพยาบาลหาไม้เท้ามาให้ค่ะ""ไปดูลูกสักหน่อย มันก็น่าเบื่อล่ะ อยู่แต่ในห้องตลอด "สองสามีภรรยาเดินไปที่ห้องของลูกสาว "อ้าวหนูภัส พ่อเข้ม ตาบุตร เลยมาอยู่กันที่นี่หมดเลย เป็นยังไงบ้างล่ะเรา หนูบัวคนเก่งของพ่อ" นายอาทิตย์เข้าไปลูบหัวลูกสาว หญิงสาวนั่งเอนหลังบนที่นอน ทำหน้าเบื่อ อีกฝั่งอัครานั่งเก้าอี้ติดกับเตียงหญิงสาว ปลายเตียงมีภัสรา และองอาจนั่งอยู่"บัวเบื่อแล้วค่ะพ่อ กำลังคุยกันค่ะว่าอาทิตย์หน้าบัวต้องลงไปภูเก็ต เพิ่งวางสายกับทางโน้น เมื่อกี้นี้เองค่ะ น่าจะดีขึ้นมาก คราวนี้ตาบุตรเปลี่ยนใจนะคะพ่อ น้องจะไปด้วย เกรงใจพี่เข้มกับพี่ภัสค่ะ กลับไปงานต้องเยอะมากแน่ๆ บุตรไปด้วยยังพอได้ช่วยขับรถได้ พ่อกับแม่ยังไม่เปลี่ยนใจนะคะ ""เปลี่ยนใจได้ยังไงลูก แม่เขาเตรียมกระเป๋าไว้ตั้งนานแล้ว ก็ดีเหมือนกัน ทางนี้ก็ให้ลุงบุญมาเฝ้าบ้านให้ หรือพ่
"พี่กริชเป็นยังไงบ้างคะ" เสียงพิมพรรณ เขาจำได้ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง กริชรู้สึกเจ็บแปลบๆ ที่แผลผ่าตัด นั่น พ่อ แม่ เขา พี่น้องเขา พ่อ แม่ พิมพรรณ ทุกคนมาอยู่ที่นี่หมดเลย นี่เขาทำเรื่องใหญ่ ทำให้ทุกคนต้องลำบากขนาดนี้เลย เขาทำอะไรลงไป เขาจำได้ว่าถูกนายหน้าเข้มตัวใหญ่นั่นรัวกำปั้น เข้าที่หน้าเขา แล้วเขาก็จำอะไรไม่ได้เลย พิมเหรอ"ใช่ค่ะพี่กริชพิมเองปลอดภัยแล้วนะคะ ไม่ต้องห่วงพี่บัวนะคะ ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน ปลอดภัยดีค่ะ""พี่กริชไม่รู้เหรอคะว่าพี่บัวเขาเป็นนักกีฬายิงปืน นี่ดีนะที่พี่เขาออมมือ ไม่งั้นพี่กริชไม่รอดแน่ค่ะ" พิมพรรณพูดขึ้น และหัวเราะเบาๆ เธอทำใจได้แล้ว ตั้งแต่ที่ได้มีโอกาสคุยกับสโรชา ชีวิตเธอมีความสุขขึ้นมาก ไม่มีกริชเธอก็ไม่ทุกข์แล้ว แต่ที่มาเยี่ยมเพราะ ยังถือว่าเป็นสามีภรรยากัน ถ้าทางครอบครัวกริชไม่โทรบอกเธอ เธอก็คงไม่รู้เรื่อง เธอกับครอบครัวคงท่องเที่ยวกันเพลินอย่างมีความสุข"ผมขอโทษทุกคนนะครับที่ทำเรื่องเดือดร้อน" ชายหนุ่มพยายามยกมือไหว้ขอโทษทุกคน หน้าตาสำนึกผิดมาก "ขอโทษนะครับ พ่อ แม่ ที่ทำให้เดือดร้อนตลอดเลยเวลา""ไม่เป็นไรหรอกลูก แค่กริชรู้ตัวว่าทำผิด พ่อกับแม่
"รถใครนะ ไม่ใช่รถในไร่เรานี่นา รึใครหลงเข้ามา สีนิลไปดูหน่อยซิ" สโรชาขยับปืนที่เอวพร้อมให้สีนิลพาไปตรงที่มีรถจอดอยู่ วันนี้เธอออกมาคนเดียว สโรชาตื่นเช้า ยังไม่มีใครตื่น เธอพาสีนิลออกมาเลย คิดว่าจะออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตอนเช้า ๆ ก่อนไปใต้สักหน่อย สีนิลก็ทำท่าดีใจมากที่ได้ออกมา สงสารเจ้ามังกรเหมือนกัน น้องชายเธอก็ยังไม่ตื่นผู้ชายนี่ใครกัน เข้ามาในไร่ของเธอได้ยังไง แต่ก็คุ้นจัง หญิงสาวและสีนิลเข้าไปดูใกล้ๆ"บัว บัว นี่กริชเอง กริชมาคนเดียว กริชมาคุยกับบัว รู้ไหมกริชคิดถึงมาก วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ลงมาคุยกับกริชก่อนนะบัว เป็นโชคของกริชเหลือเกินที่บัวมาคนเดียว กริชเฝ้ารอบัวมาหลายวันมากไม่มีโอกาสสักที""กริช....มาได้ยังไงเนี้ย นี่ยังไม่กลับกรุงเทพเหรอ ตามบัวทำไม มีอะไรก็พูดมาเลย บัวไม่มีเวลามากนัก บัวก็อยากจะคุยกับกริชให้รู้เรื่องเหมือนกัน สำหรับกริชบัวให้ได้แค่คำว่าเพื่อนเหมือนเดิมนะ แล้วที่บุกมาอาละวาดที่บ้านบัว ทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่เกรงใจบัว แถมยังไม่เคารพพ่อกันแม่บัวอีก ""ก็บัวหนีหน้ากริช กริชรักบัวมากรู้ไหม รักมาตลอด กับพิมพรรณ กริชบอกแล้วว่ากริชไม่ได้รัก กริชแค่พลาด กริชรักบ
"ก๊อก ๆๆ พี่ภัสราคะ เสร็จหรือยังเอ่ย" สโรชาแวะมาหาภัสราที่ห้อง"เสร็จแล้วค่ะน้องบัว" เข้ามาเลย พี่ไม่ล็อคประตูค่ะ"วันนี้ไม่มีโปรแกรมออกไปไหนเหรอคะพี่ภัส ทำไมข้างนอกเงียบมากเลย หรือผู้ชายเขาไม่อยู่กัน" สโรชาพูดเบา ๆ"นั่นซิน้องบัว เงียบแบบผิดปกติ เมื่อวานคุณชาติก็ไม่เห็นว่ายังไงนะคะ ไม่ได้บอกว่าจะไปไหน""เราไปกินข้าวกันเถอะค่ะพี่ภัสรา บัวหิวแล้ว" สองสาวเดินลงมาที่ห้องอาหาร เห็นเพียงนางจันทรานั่งอยู่คนเดียว"แม่ขาผู้ชายเขาไปไหนกันหมดแล้วคะ บ้านเงียบจังเลยไ"อ่อ พ่อกับอาชาติ พ่อเข้ม ออกไปดูไร่จ๊ะลูก ส่วนตาบุตรออกไปร้านกาแฟ เห็นว่าสาวๆ เหนื่อยกันมากเมื่อวาน เลยไม่อยากปลุก ปล่อยให้พักผ่อนกัน มาๆ ลูกมากินข้าวกัน กับข้าวกำลังร้อนๆ เลย ผู้ชายเขากินกันแล้วก็ออกไป เห็นว่าเที่ยงนี้ไม่กลับมากินกลางวัน จะไปหากินข้าวที่รีสอร์ท เย็นถึงจะกลับมากินข้าวเย็นที่บ้านจ๊ะ" นางจันทราบอกกับสองสาว"หนูภัสรากินเยอะๆ นะลูก ชอบอะไรเป็นพิเศษแม่จะได้ทำให้กิน" นางจันทราบอกภัสราและยิ้มอ่อนโยน"ขอบคุณค่ะคุณอา ดีจังเลยนะคะ แบบนี้ภัสคิดถึงแม่เลยค่ะ อบอุ่นจัง อยู่ที่ภูเก็ตภัสอาศัยแม่บ้านทำให้กิน ถ้ายุ่งมากๆ ก็กินมาจากข้
พิมพรรณแอบตามกริชมาเหนือ โดยที่ไม่บอกให้เขารู้ จะบอกได้ยังไง โทรไปเขาก็ไม่รับสาย บ้านก็ไม่กลับ แล้วจะให้เธอทำยังไง เขาเป็นบ้าไปแล้ว ทำไมเขาต้องมาตามผู้หญิงคนนั้น ทั้งๆ ที่ก็คุยกันแล้ว ว่าเลิกติดต่อ จะกลับไปอยู่กันเป็นครอบครัวกับเธอ และจะมีลูกกันใหม่ แต่อยู่ ๆ กริชก็หนีเธอไปดื้อๆ แบบนี้ เป็นเพราะสโรชาแน่ๆ แต่เท่าที่เธอตามดูสโรชา ก็มีผู้ชายตามตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน อาจเป็นคนรักของสโรชา ผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาดี ดูเป็นผู้ใหญ่ เหมาะสมกันจะตาย แล้วทำไมกริชจะต้องมาตามแม่นั่นอีก เธอไม่เข้าใจเขาเลย เธอจะบ้ามากกว่ากริชแล้วพิมพรรณแอบชอบกริชมานานมาก รักมาก ต้องเป็นผู้ชายคนนี้เท่านั้น เธอใช้ทุกวิธีที่ทำให้กริชหันมาหาเธอ จนเธอท้อง และได้แต่งงานกัน ครอบครัวเธอเตือนเธอบ่อยๆ ว่าให้เผื่อใจบ้าง แต่คนอย่างเธอรักแล้วก็รักเลย บ้านเธอมีเงินมากมาย มีกินมีใช้จนวันตายก็ไม่หมด เหลือไว้ให้ลูกหลานด้วยซ้ำ ผู้ชายดีๆ กว่ากริชมีมากมาย แต่เธอก็ไม่เคยสนใจใคร เฝ้าวนเวียนติดตามกริชคนเดียวเท่านั้นหลังจากที่แท้งลูกคราวนั้น พิมพรรณก็พยายามที่จะมีลูกอีก แต่กริชไม่เอาด้วย ดีที่เธอมีทะเบียนสมรส ทำให้กริชทำอะไรไม่สะดวก แต่ถึงกร
เช้านี้........สโรชาแต่งกายด้วยผ้าซิ่น และเสื้อแบบชาวเหนือสีน้ำเงินตัดด้วยสีแดง เข้ารูป เกล้าผมยาวขึ้นสูงแบบชาวเหนือ ใช้ปิ่นเงินปักผม ใส่รองเท้าทำมือของชาวเขา เข้ากับชุด กระเป๋าผ้าชาวเขาใบเล็กสะพายข้างสำหรับใส่โทรศัพท์และกระเป๋าตังค์ แต่งหน้านิดหน่อย แค่นี้ก็สวยมากเมื่อคืนเธอแวะห้องภัสราชวนไปไหว้พระด้วยกัน แต่ภัสราติดไปดูสถานที่ๆ จะพาพนักงานมาเที่ยว กับอาชาติ น้องชายเธอก็ไม่ไป บอกจะไปร้านกาแฟ นายอาทิตย์และนางจันทราก็ขออยู่บ้าน บอกว่าอยู่ที่นี่ก็ไปมาบ่อยแล้ว ดังนั้นจึงเหลือเธอและอัครา ไปกันเพียงสองคน ทานอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองก็ออกเดินทางอัคราใส่เสื้อผ้าฝ้ายแขนยาว คู่กับกางเกงแบบเหนือใส่สบายๆ ที่หญิงสาวเลือกให้เมื่อวานก่อนกลับบ้านเธอพาเขาแวะดูเสื้อผ้าที่จะใส่วันนี้ เพราะเห็นว่าเขาเตรียมเสื้อผ้ามาน้อย ใส่คู่กันกับหญิงสาวแล้วดูเข้ากันดี"หนูบัวเอารถเก๋งออกไปนะลูก วันนี้พ่อจะเอากระบะเข้าไร่สักหน่อย" นายอาทิตย์บอกลูกสาว"ได้ค่ะพ่อ เสียดายไม่มีใครไปด้วยเลย แม่น่าจะไปด้วยกันนะคะ" หญิงสาวอ้อนนางจันทรา"ไม่หรอกลูก ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ แม่อยากอยู่บ้านมากกว่า ขับรถระวังกันด้วยนะ ช่วงนี้นักท่อง
"แม่ขาบัวกลับมาแล้วปลอดภัยดีค่ะ ดีนะคะแม่ที่ตัดสินใจแวะที่ร้านกาแฟ ไม่งั้นพี่เข้มกับบัวเปียกหมดแน่ๆ ค่ะ ทุกคนไปไหนกันหมดเหรอคะ มีอะไรให้บัวช่วยไหมคะแม่ ทำไมบ้านเงียบจังเลย ""ไม่มีหรอกลูกแม่ทำเสร็จหมดแล้ว เหลือแค่รอเวลาตั้งโต๊ะอาหารกลางวัน พ่ออยู่ข้างบน เอ่อ..ตาบุตรพ่อให้ออกไปดูร้านกาแฟ พ่อดีวันนี้ผู้จัดการเขาไม่อยู่ .อาชาติพาหนูภัสราไปดูโรงแรม ตามหลังหนูไปติดๆ ตั้งแต่เช้า เห็นบอกว่าไม่ต้องรอทานกลางวัน ให้ทานกันก่อนได้เลยจ๊ะ ""พ่อเข้มพักผ่อนตามสบายนะคะ อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัวก่อนได้เลยนะลูก หนูบัวด้วย เดี๋ยวมากินข้าวกลางวันกัน"บ่ายนี้สโรชาตั้งใจจะไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ เธอจะปล่อยไปไม่ได้ วันนี้ที่ริมถนน กริชแอบตาเธอตั้งแต่อยู่ที่ร้านกาแฟ ระหว่างที่เธอแวะถ่ายรูปกับอัครา เธอจำไม่ผิด ดีนะที่เธอไปกับอัครา ถ้าไม่มีคนไปด้วยกริชต้องเข้าถึงตัวเธอแน่ๆ เธอคิดว่าเขาน่าจะสะกดรอยตามมาหลายวันแล้ว และคงรู้ความเคลื่อนไหวของเธอตลอด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สำหรับเธอพร้อมชนอยู่แล้ว เธอไม่น่าใจดีกับกริชเลย ถึงขนาดบุกมาถึงบ้าน ถ้าไม่จัดการตอนนี้เธอจะไม่มีเวลาทุกคนพร้อมกันที่โต๊ะอาหารเวลาเที่ยงครึ่งพอดี "พ
ภาพตรงหน้า ถึงแม้ว่าจะห่างจากจุดที่เขาจอดรถมาก แต่แค่เขาเห็น เขาก็รู้ว่าเป็นสโรชา ผู้หญิงที่เขาทั้งรักทั้งหลง เขาสู้อุตสาห์เฝ้าแอบติดตามหญิงสาวตั้งแต่เธอออกจากบ้าน เขาอยากเจอเธอ อยากปรับความเข้าใจ อยากพูดคุยด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ทำไมมากับสโรชา หรือนี่เป็นสาเหตุที่หญิงสาว ไม่สนใจเขา แค่สโรชาไม่ยอมรับสายเขา หนีหน้าเขา เขาก็ปวดใจมากพออยู่แล้ว ยิ่งมาเห็นกับตาว่าทั้งสองมาด้วยกัน เขายิ่งเจ็บใจมากขึ้นไปอีกหลายร้อยเท่าดูท่าทางผู้ชายคนนั้นไม่ธรรมดาเลย เขารู้ด้วยสัญชาติญาณว่า ต้องเป็นคนรักของสโรชาแน่นอน ปกติหญิงสาวไม่เคยให้ใครใกล้ชิดขนาดนี้ กริชเฝ้ามองอัคราและสโรชา พูดคุยยิ้มให้กัน เขาเจ็บปวดในหัวใจมาก ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน สโรชาไปรู้จักตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมเธอถึงให้ความสนิทสนมกับเขามากขนาดนี้ ยิ่งเห็นเขาก็ยิ่งคิด ยิ่งร้อนรุ่ม อกแทบแตกมันจุกอยู่ในหัวใจสโรชาก็รู้ว่าเขาแอบชอบเธอมานาน แต่เธอก็ไม่เคยให้มากกว่าคำว่าเพื่อน ไม่เคยให้ความสนินสนม เขามาพลาดไปทำให้พิมพรรณท้อง ก็เพราะสโรชาไม่สนใจเขา เขาเป็นผู้ชาย เขามีความต้องการ จริงๆ เขาไม่ได้คิดจริงจังกับพิมพรรณเลยเขารู้ว่าพ
05.30 น.เสียงไก่ขันแว่วมาแต่ไกล สำหรับคนที่ห่างบ้านไปนานอย่าง บัวหรือ นางสาวสโรชา อัครเกียรติไพบูลย์ ธิดาสาวของบ้านหลังนี้ เธอชอบเสียงไก่ขัน เวลาที่มันขันรับกันไปมาประสานเสียงกันเพราะมากๆ แต่บางคนก็อาจจะรำคาญ หญิงสาวไม่ชอบไก่ตัวเป็นๆ ไม่ชอบขนไก่ รวมถึงไม่ชอบนกและขนของมันด้วย แต่เธอชอบทานไก่ ยิ่งไก่ทอดร้านดัง เธอยิ่งชอบมากๆ..........เสียงเจ้าสีนิล กับเจ้ามังกร ม้าของสโรชา หายใจฟีดฟาด ดังมาจากคอกม้าหลังบ้าน หญิงสาวคิดว่ามันคงรู้ว่าเธอกลับบ้านแน่ๆ เดี๋ยวต้องออกไปทักทายเจ้าสีนิลสักหน่อย สีนิล คือม้าเพศผู้ตัวสีดำสนิท เป็นม้าตัวโปรดของหญิงสาว ส่วนเจ้า มังกรสีน้ำตาลเข้ม เป็นม้าของน้องชายเธอ มันอยู่กับเธอมาตั้งแต่หญิงสาวเรียนมัธยม มันยอมให้แค่เธอกับน้องชายของเธอเท่านั้น ที่ขึ้นหลังของมันได้ แม้แต่พ่อกับแม่ มันก็ไม่ยอมให้ขึ้นหลัง รอหน่อยนะเจ้าสีนิล ฉันขอกินข้าวฝีมือแม่ก่อน เดี๋ยวจะลงไปทักทาย เธออยากจะพาเจ้าสีนิลออกไปเที่ยวที่ไร่ อยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ หลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านนานมากห้องนอนของเธออยู่ทางทิศตะวันตกตกเฉียงใต้ของบ้าน ตรงข้ามกับห้องพ่อ แม่ และติดสวนหลังบ้าน หลังจากช่วงเช้าไปแล้...
Comments