วัยรุ่น

ในสวนหย่อมมหาวิทยาลัยเวลานี้มีรุ่นพี่หลายคณะมาคอยรับน้องกันอย่างเนืองแน่น เสียงเด็กวิศวะกลุ่มหนึ่งดังขึ้นให้โต๊ะข้าง ๆ ได้ยิน “เฮ้ย มาเล่นเกมทายกัน” “เหมือนเดิมใช่ไหม” หนุ่มหล่อสูงขาวท่าทางไฮโซคนหนึ่งถามขึ้นพลางมองไปที่เส้นแดงบนทางเข้ามหาลัย เกมที่พวกเขากำลังพูดถึงเป็นเกมที่เด็กวิศวะนิยมเล่นกันเป็นประจำ คือการทายว่าน้องที่เดินผ่านเส้นแดงเข้ามาเรียนคณะอะไรบ้าง กฏิกาคือถ้าใครทายผิด ต้องไปจีบน้องคนนั้นให้ติด

#คลั่งรักจนกลายเป็นปะป๋าวัยหนุ่ม ความรักของสองหนุ่มสาวที่ตั้งครรภ์ในวัยเรียนจนพ่อแม่ฝ่ายหญิงโมโหไล่ออกจากบ้านเพราะทำให้ครอบครัวอับอาย แต่ทั้งสองก็ทำหน้าที่พ่อแม่ไม่ขาดตกบกพร่องจนกลายเป็นครอบครัวที่อบอุ่น

เชื่อจริงๆหรอว่าความรักที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้มีความหลอกลวงอยู่ในนั้น เหมือนกับที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคำว่าของตายที่ยังหายใจ ในเมื่อรักมากก็ต้องยอมเจ็บปวดเพื่อแลกกับความรักที่ใครต่อใครก็ต้องการ "ฉันมีเขาแค่คนเดียว แต่เขากลับมีใครอีกหลายคน" รักนอกใจ...นิยามแห่งความเจ็บปวด

เดือนเมษาต้องใช้ชีวิตอย่างปากกัดตีนถีบ เธอต้องทำงานหนักไปด้วยในระหว่างเรียนเพื่อหาเงินมาใช้จ่าย และแล้วด้วยความที่ยังอ่อนต่อโลกมาก ทำให้หญิงสาวถูกหลอกไปรับงานเป็นเด็กเอ็นที่สนามแข่งรถแห่งหนึ่ง และสุดท้ายความเมามายก็ทำให้เดือนเมษาตกเป็นของเขา ก่อนจะมารู้ตัวอีกครั้งในตอนเช้าว่าเธอมานอนกับผู้ชายที่เจ้าชู้เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น หญิงสาวเสียใจที่ตนเองพลั้งพลาดไปเมื่อคืน จนรีบหนีออกไปก่อน ทว่าเป็นกองทัพเสียอีกที่พยายามอย่างมากที่จะตามหาสาวสวยในคืนนั้นอีกครั้ง ทว่าพยายามตามหาอยู่นานก็ไม่พบ จนกระทั่งทั้งสองมาเจอกันอีกครั้งในผับ และด้วยความที่เดือนเมษาเชื่อใจเพื่อนว่าจะช่วยหางานให้ สุดท้ายจึงต้องกลายเป็นสาวสวยที่ถูกประมูลไปในราคาสูงลิบ แม้ว่าเธอจะจำกองทัพได้ แต่ว่าหญิงสาวก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป เธอเพียงแค่คิดว่าจะให้เรื่องของเราคืนนี้จบไปอีกคืน เพื่อแลกกับเงินก้อนหนึ่งที่เธอต้องส่งไปช่วยเหลือทางบ้าน แต่สุดท้ายแล้วกองทัพก็ได้รู้จนได้ ว่าหญิงสาวที่อยู่ด้วยในคืนวันที่พาเธอออกไปจากสนามแข่งรถ ก็คือคนเดียวกับสาวสวยในร้านเหล้า เขาจึงต้องทำทุกทางไม่ว่าดีหรือร้ายเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง

เรื่องราวของรักต่างวัยที่อายุห่างกัน 1 ทศวรรษเศษ 12 ปีก่อน... เด็กน้อยวัย 8 ขวบ ดันอยากเป็นแฟนกับพี่ชายที่แสนดีวัย 20 ปี ซะงั้น เพราะอะไรกันล่ะ? เขาก็แสนจะเอ็นดูเธอเสมือนน้องสาวคนหนึ่ง จึงพยายามหาวิธีพูดเชิงถนอมน้ำใจเด็กน้อยไปก่อน โดยรับปากสัญญาว่าจะยอมเป็นแฟนด้วย หลังเธอเรียนจบมหาวิทยาลัย ตอนนั้นคิดแค่ว่า เมื่อเธอโตขึ้นอีกหน่อยก็คงจะลืมไปเอง...แต่ไม่! 12 ปีต่อมา... ปีสุดท้ายก่อนเรียนจบ เธอมาทวงสัญญาใจที่เคยให้ไว้ แต่เขากลับทำเป็นงงว่าคือสัญญาอิหยัง? จึงมีการประชันฝีปากกันเกิดขึ้น ซูมี่ : ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟ ยังไงพี่อลันก็ต้องเป็นแฟนกับซูมี่ อลัน : หลิน ซูมี่! ซูมี่ : สัญญาต้องเป็นสัญญาค่ะ แม้ว่าในตอนนี้พี่จะไม่รู้สึกอะไรกับซูมี่เลยก็ตาม ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของซูมี่ที่จะทำให้พี่รู้สึกเอง

คำโปรย... จะทำยังไงถ้าตื่นมาในอ้อมกอดเพื่อนสนิทอย่างไอ้ภาม จะปลุกมันดีไหม หรือปล่อยผ่านทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นดี แต่เรื่องนี้มีบทสรุปอยู่ว่า..."ใครรู้สึกก่อน แพ้!!" ภาม ภาคิน หล่อ รวย เพอร์เฟ็ค​ เจ้าชู้​ ขี้เล่น เจ้าเล่ห์​ ชอบหยอด ชอบแกล้งเพื่อนสนิทอย่างวาโย สถานะ : โสดแต่ไม่สนิท วาโย วนิดา สาวสวยตัวเล็กน่ารัก นิสัยแก่นแก้ว ไม่ยอมคน เธอเป็นผู้หญิง​คนเดียวในกลุ่มเพื่อนชาย สถานะ : มีแฟน​แล้ว สปอยล์​... "ซี๊ด~ ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นเพื่อนนะโย มึงโดนกูไปแล้ว" ภามดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้วาโย ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปปลดปล่อย​สิ่งที่เพื่อนตัวดีของเขาเข้ามาก่อไว้ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานานจนเกิดเป็นความสนิทใจแต่จะรู้ไหมว่ามีใครคิดไปไกลเกินคำว่าเพื่อนแล้ว #แค่เส้นบางๆที่เรียกว่าเพื่อน

เพราะคำว่าสายเกินไปมันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้! แม้กระทั่งความรู้สึกที่เสียไป สำหรับเขามันอาจตายไปนานแล้ว แต่สำหรับเธอมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บที่ย้อนกลับไปรักษาไม่ได้

ชอบพูดว่าผมเป็นหมา รู้หรือเปล่าครับว่าผมไม่ใช่หมาตัวน้อยๆ ที่พี่ชอบลูบหัวตอนเด็กอีกแล้ว เพราะผมคือหมาพิทบูล พร้อมขย้ำพี่ทุกเมื่อ!

แอบรักมาตั้งหลายปี แต่สุดท้ายก็ได้แค่เพื่อน บางคนบอก 'แค่เพื่อนก็ดีเท่าไหร่แล้ว' ดีจริงเหรอ ? ทำไมฉันไม่อยากได้มันล่ะ ! จะว่าโลภก็ได้ แต่ฉันอยากได้มากกว่านั้น อยากเป็นมากกว่าเพื่อน อยากเป็นคนที่เขารัก และเพราะฉันอาจจะโลภเกินไป แม้แต่คำว่าเพื่อนก็เลยไม่เหลือ 'พัง' ทุกความสัมพันธ์ของเรามันพัง เขาไม่เหลือเยื่อใยให้ฉันสักอย่าง จะเรียกชั่วก็ไม่ผิด ที่ฉันแอบนอนกับเพื่อนตัวเองตอนมันเมาไม่ได้สติ ฉันปล่อยให้ตัวเองท้อง คิดง่าย ๆ แค่ว่า.. แม้ไม่ได้ตัวและหัวใจ ขอแค่เลือดเนื้อเชื้อไข ฉันก็เอา !

เมื่อความผิดพลาดชั่วข้ามคืนกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความรักที่ไม่คาดคิด! 'เชษ' เพลย์บอยสุดฮอตที่ไม่เคยจริงจังกับใคร กับ 'เจน' สาวห้าวตัวแม่จากค่ายมวยที่แกร่งทั้งกายและใจ ค่ำคืนเดียวที่เปลี่ยนทุกอย่าง… เขาติดใจ เธออยากลืม แต่โชคชะตากลับดึงทั้งคู่เข้าหากัน ในโลกที่เต็มไปด้วยความลับ ความหึงหวง และหัวใจที่เริ่มเปลี่ยนแปลง รักครั้งนี้จะจบลงอย่างไร? เมื่อ ‘เขา’ ไม่ยอมปล่อย และ ‘เธอ’ ไม่ยอมแพ้!" 💕 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕 เตรียมตัวให้พร้อมกับเรื่องราวสุดป่วนของคู่กัดที่ไม่น่าจะรักกัน กับรักวุ่นๆ ของเพลย์บอยและสาวนักสู้! ใน ‘รัก ร้าย ลึก’ 💕

พี่ยังไม่เคยหรอกนะ แต่บอกได้เลยว่าเชิงทฤษฎีพี่แน่นมาก แต่เชิงปฏิบัติ คงได้ลองอีกในไม่ช้านี้แน่นอน

มนสิชาประสบอุบัติเหตุ ทำให้เธอติดอยู่ในฝัน พร้อมกับเพื่อนใหม่อีกสองคน คือ ปุยฝ้ายและชูครีม ฝันแฟนตาซีที่มีมอนสเตอร์ สเลฟ(สัตว์ประจำตัวของแต่ละคน) และพลังบรรดาลเหนือจิตนาการที่ทำให้แต่ละคนต่างกัน พวกเธอทั้งสามคนดิ้นรนจะออกจากฝันให้ได้ แต่ผู้สร้างจะเตรียมเมืองให้พวกเธอและคนอีกนับพันไว้เพื่ออะไร ไม่นับคนรักสุดหล่อของมนสิชาที่พยายามช่วยเธอหาทางกลับมาโลกปัจจุบัน มาร่วมผจญภัยในเมืองนิทรากัน (หมายเหตุ มีฉากน่าหวาดเสียว และความเซ็กซี่น่ารักๆของสาวๆในเรื่องด้วย)

"ไม่ต้องกลัว มันเคยเข้าไปในร่างกายของเธอแล้ว " ลิซ อลิซ ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดัง ที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในกรอบ ทำตามที่พ่อแม่ต้องการทุกอย่าง ตื่นเช้าไปเรียน หลังจากเรียนเสร็จก็ไปเรียนพิเศษ และกลับมาทำการบ้าน ชีวิตของเธอวนเวียนอยู่แบบนี้ตั้งแต่จำความได้ เพราะพ่อแม่ของเธอทำงานอยู่ต่างประเทศนานๆ ทีจะกลับมา แต่เธอก็ไม่เคยน้อยใจอะไร เพราะเธอเข้าใจว่าท่านทั้งสองคนทำทุกอย่างเพื่อเธอ และแล้วชีวิตของเธอก็มาถึงจุดเปลี่ยน เมื่อเธอรู้ว่าพ่อแม่ของเธอไม่ได้ไปทำงานอยู่ต่างประเทศด้วยกันอย่างที่เธอเข้าใจ แต่พวกท่านต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ และทิ้งเธอให้อยู่คนเดียว อลิซทำใจกับเรื่องของพ่อแม่ไม่ได้ และเธอก็ไม่สามารถอยู่บ้านหลังใหญ่ที่มีแต่ความว่างเปล่าได้เช่นกัน เธอจึงตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน เธอตัดสินใจมาเรียนในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเธอ เธอตั้งใจจะใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา ไม่ต้องอยู่ที่หรูหรา ไม่ต้องมีคนคอยไปรับไปส่ง ไม่ต้องคอยดูแลเธอเหมือนเธอเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา วันแรกที่อลิซย้ายเข้าห้องเช่าเกรดต่ำราคาไม่ถึงพันเธอก็ได้พบกับรูมเมทสุดแซ่บอย่าง ส้มส้ม สาวสวยที่มาพร้อมฉายา เงินมาผ้าหลุด ใช่แล้วส้มส้มเป็นสาวไซด์ไลน์ ที่รับงานได้ทุกที่ทุกเวลา แค่วันแรกที่มาถึงรูมเมทของเธอก็พาผู้ชายมานัวเนียกับที่ห้องซะแล้ว แล้วยังตั้งวงดื่มเหล้ากันจนอลิซแทบจะไม่มีพื้นที่ส่วนตัว และที่สำคัญไปกว่านั้น...เธอได้เจอกับผู้ชายที่อันตรายต่อหัวใจและร่างกายของเธอ

นอกจากครอบครัวและเพื่อนก็มีเธอนี่แหละที่ผมรักและหวงเท่าชีวิต ไม่สิต้องเรียนว่ามากกว่าชีวิต

น้ำมนต์ลุกพรวดทันทีหลังจากข้าวปุ้นยืนยันแถมนอนยันเรื่องเกียร์ที่เธอแขวนมาตลอดสามปี แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่อยู่ฟังอะไรต่อ... _____________________________ "เราแค่อยากรู้ มึงทำแบบนี้ทำได้ไงว่ะไอ้ชิน" "ทำไร. ! " ชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาจากตึกของอธิการพอดีดันเจอยัยน้ำเน่าเดินเข้ามาหาแถมพ่นวาจาไม่น่ารักให้ฟัง.. "สัสชิน ให้พูดจบก่อนเด้..!" "จะพูดอะไรก็พูดมายัยน้ำเน่า" "กูชื่อน้ำมนต์" "กูก็ชื่อดิน .." ต่างคนต่างมองหน้าสายตาประสานกันจ้องแบบว่า... น้ำมนต์เธอแค่ต้องการรู้ความจริง แต่อีกคนก็กวนบาทาชิบ... ‍ "ดิน..! แกเอาเกียร์ใครมาให้เรา "รู้แล้วเหรอ .." ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงตามสไตล์เขาก่อนจะเป็นหน้านิ่งๆ "อร๊ายอะไรยังไงรู้แล้ว ..." เธอไม่เข้าใจโว๊ย..! "โตแล้วกลับไปคิดเอง " แล้วก็เดินจากไปให้คนอีกคนยืนงงและไม่ได้คำตอบอะไรเลย...

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

“เข้ามาในนี้ได้ยังไง” “ไม่บอก” มะปรางกระโดดลงจากโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม เด็กสาวยิ้มแป้น เพราะการที่ได้รู้ความลับของเตชินมันทำให้เธออารมณ์ดี “อะส์!” คนตัวเล็กอุทานเสียงหลงเมื่อถูกแขนแกร่งรั้งเอวคอดเอาไว้ “เฮียจะจัดการปิดปากคนที่รู้ความลับของเฮียยังไงดีนะ” เตชินเอ่ยกระซิบกระซาบเสียงเบาที่ข้างกกหนูใบเล็ก ก่อนจะเผยรอยยิ้มชวนขนลุกออกมา “คิดว่าเฮียจะปล่อยให้หนูออกไปจากห้องนี้ง่ายๆ เหรอ”

“เมื่อคืนเราสองคนแบบว่า...” คาริสาทำท่าทางเขินอาย ขณะที่แดเนียลเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี “นายครางเรียกฉันว่าเมียจ๋า...” “ไม่มีทาง! ฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น” ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงพูดของคาริสา แดเนียลก็รีบปฏิเสธแทรกขึ้นมาทันควัน “เมียจ๋า..เมียจ๋า...”