น้ำมนต์ลุกพรวดทันทีหลังจากข้าวปุ้นยืนยันแถมนอนยันเรื่องเกียร์ที่เธอแขวนมาตลอดสามปี แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่อยู่ฟังอะไรต่อ... _____________________________ "เราแค่อยากรู้ มึงทำแบบนี้ทำได้ไงว่ะไอ้ชิน" "ทำไร. ! " ชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาจากตึกของอธิการพอดีดันเจอยัยน้ำเน่าเดินเข้ามาหาแถมพ่นวาจาไม่น่ารักให้ฟัง.. "สัสชิน ให้พูดจบก่อนเด้..!" "จะพูดอะไรก็พูดมายัยน้ำเน่า" "กูชื่อน้ำมนต์" "กูก็ชื่อดิน .." ต่างคนต่างมองหน้าสายตาประสานกันจ้องแบบว่า... น้ำมนต์เธอแค่ต้องการรู้ความจริง แต่อีกคนก็กวนบาทาชิบ... "ดิน..! แกเอาเกียร์ใครมาให้เรา "รู้แล้วเหรอ .." ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงตามสไตล์เขาก่อนจะเป็นหน้านิ่งๆ "อร๊ายอะไรยังไงรู้แล้ว ..." เธอไม่เข้าใจโว๊ย..! "โตแล้วกลับไปคิดเอง " แล้วก็เดินจากไปให้คนอีกคนยืนงงและไม่ได้คำตอบอะไรเลย...
view moreพาร์ทจันทร์เจ้า..บางครั้งการหนีก็ไม่ช่วยอะไรเธอไปจากตรงนี้นานพอควรเธอควรกลับในรูปแบบใหม่ได้แล้ว.. ยังไม่หายคิดถึงเธอก็ต้องลาคนที่รักอีกครั้งเพราะที่เธออยู่มีคนรออยู่เช่นกันเธอร่ำลาทุกคนแต่ก่อนที่จะออกไปพี่คิวได้พูดขึ้น.."ไม่รอทักทายเฮียครามหรือจันทร์พี่เขาเป็นหมออยู่นี้นะ.."เป็นหมอหรือค่ะ หมอรักษาสัตว์ไหมปากดีมากซะขนาดนั้น..""หมอรักษาคนนี้แระ ว่าซะเสียเลย"จันทร์ไม่มีเวลาแล้วลาค่ะ..______________หมอคราม วันนี้ผมอยู่เวรดึกลงเวรจบว่าจะเดินไปทักทายน้องสะใภ้ที่ห้องเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าห้องผมเดินตามเพื่อจะดูว่าใครกัน แต่สิ่งที่ผมได้ยินชัดๆคือ"กรี๊ด จันทร์เจ้าใช่ไหม""ถั่วต้มนะคร๊าบ" ผมแทบจะจับลูกบิดหมุนเข้าไปทันทีแต่พยาบาลทักให้ไปเขียนใบงานก็เลยตามไปดูและเคลียร์กว่าจะเคลียร์จบเห็นหลังเฮียและพี่เลี้ยงไวๆ จากที่ตั้งใจจะเข้าไปก็ทำแค่ยืนฟังอยู่ตรงนั้น..จนได้เธอพูดถึงผม.."ไม่เจอตั้งนานปากดีขึ้นนะ"______________@ในลิฟท์ใช้เวลาจวนเจียนอยากที่พูดแต่เธอไม่อยากเจอเขาคนนั้นชิ่งได้ชิ่งก่อน บอกลาเพื่อนๆใส่แมสสวมแว่นตาดำเดิน
@หนึ่งสัปดาห์ก่อนคลอดทุกอย่างอยู่ในใจสมบูรณ์พวกผมตั้งหน้าตั้้งตารอ ก่อนหน้าผมลางานจากเฮียคิว ไม่ให้ลาผมก็จะหยุดอยากอยู่กับเมีย...📌"ลุกขึ้นดีๆครับบี๋" น้ำมนต์เข้าสู่วิคสุดท้ายการตั้งครรภ์ลุกขึ้นลำบาญผมเลยค่อยดูแลอยู่ห่างๆ"ขอบคุณค่ะ" ^__^"ไม่เป็นไรครับดินยินดีที่เทคแคร์เสมอรักมนต์นะครับ" ยิ้มให้กับสุดที่รักของเขา"อุ้ยลูกแตะค่ะคงชอบใจแระ""เป็นไงช่วงนี้" นั่งลงข้างๆพร้อมลูบท้องเมียเบาๆ"ยังไงค่ะ" "ช่วงนี้น้ำฟ้าเป็นไงบ้างครับ""คงอยากออกมาวาดลวดลายแล้วค่ะถืบเก่งขึ้น""ทนหน่อยนะ คนดี" แค่อยากซัพพอร์ตใจแค่เธออุ้มท้องก็เหนื่อยแล้ว"ดินปากหวานจังค่ะ""ตรงอื่นก็หวานนะ""พูดบ้าอะไรนี้ออกไปห่างๆเลย" ไอ้คนหื่นไม่เป็นเวล่ำเวลาหันไปสนใจแคทตาล๊อตอุปกรณ์ของลูกน้อยแทน.. (แต่หน้าคุณแม่เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ)______________พาร์ทไอด้าบ่ายโมงชองทุกวันเป็นช่วงเข้านอนของคู่แสบของเธอหลังจากนำเด็กน้อยเข้าที่นอนเธอหยิบแท๊บเล็ตมาเปิดดูของเพื่อจะช๊อปให้หลานสาวคนสวยของเธอ ตึ้ง..Praewfaa : incontrarci più tardi (แล้วเจอกัน (ภาษาอิ
ในห้องหอ (บ้านหลังเก่าที่ รีโนเวทใหม่หมดเลยทั้งหลัง ).."ขอกอดหน่อยครับ"..หลังจากผู้ใหญ่ให้ศีลให้พรชายหนุ่มเดินมากอดเจ้าสาวของเขาด้วยความคิดถึง... " คิดถึงมนต์กับเจ้าก้อนมากเลยครับ""ดินก็เจอหน้ากันอยู่นี้" ใช่เลยในทุกคืนที่ห่างกันต่าง video call หากันทุกคืน.."แต่มันไม่ได้กอดมนต์ไงครับ" "มนต์ก็คิดถึงดินค่ะ" สาวเจ้าเอาหน้าซบไหล่กว้างทันทีไม่เคยคิดว่าสิ่งที่เธอชอบเธอฝันผู้ชายคนนี้จะเนรมิตให้ได้อย่างที่เธอชอบ .. "ขอบคุณนะที่ทำฝันของมนต์ให้เป็นจริง" ^ __^"ขอบคุณอะไรครับกันหือ" ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตอนแอบหลงรักเพื่อนสนิทแบบต้องมนต์ตรา นาทีแรกๆเป็นแบบไหนแต่ ในทุกๆวันต้องหาทางเข้าไปมีส่วนร่วมกับเธอเสมอแม้ว่าจะปากดีย์ไปนิดหนึ่ง เพื่อให้เธอตอบสนองนี๊ดในตัวผม (ผู้หญิงด่าแปลว่ารัก) ป๊าธาสอนมาแบบนี้ ความฝันที่ตัวของภรรยาของวาดฝันผมก็บังเอิญได้ยินเช่นกันแถมกดอัดเสียงไว้ด้วย.."แต่เอ๊ะ..ทำไมรู้ใจจังคะว่ามนต์ชอบแบบนี้" พร้อมกับเงยหน้าขึ้นถาม..ชายหนุ่มได้แค่ยิ้มที่มุมปากยกมือลูบผมเบาๆก้มจูบหน้าผากมนหนึ่งที.. "ความลับครับ".."แต่เอ๊ะเรื่องนี้มีแค่ข้าวกับด้าที่รู้นี้..บอกมาซะดีๆใครบอก"..แต่ว่าเธอ
หลังจากที่พูดคุยกันทางผู้ใหญ่ก็ได้ฤกษ์ที่แบบว่าไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนั้น แต่ไม่เป็นไรเพื่อลูกสะใภ้คนที่เธอหมายปองเธอจะเนรมิตงานแต่งให้ทันเวลา.."จริงหรือฮ่ะม้า" "ดูเหมือนแม่ชอบพูดโกหกหรือไงหล่ะพี่ดิน""หือ ดินรักม้านะครับ" ร่างสูงของนายพสุธาเดินเข้ากอดมารดาที่บังเกิดเกล้าทันที.."แนะโตแล้วกอดเมียพ่อได้ไง" นายธานินทร์พ่อผู้ที่ปลดระวางทุกอย่างหันมาอยู่หลานตัวแสบของเขานับวันยิ่งหลงเจ้าแฝดหัวปักหัวปรำ"ม้าของดินครับกอดได้เสมอเนอะม้า""ยุด..." เสียงของแฝดน้อยที่เห็นอาหนุ่มกอดหอมคุณย่าของเขาอยู่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เขาเลยหอมแก้มแม่เขาสลับกันไปมา สองแสบพากันเดินเข้าหาทุบอาหนุ่มทันที "โอ๊ยๆ.." แกล้งเจ็บก่อนจะผละออกจากคุณแม่แล้วรวบตัวเจ้าแสบคนพี่ ",ทุบอาทำไมครับ""แจ่งจุนย่า" (แย่งคุณย่า) "อาหอมคุณแม่อาอาผิดหรือครับนี้""พิก " (ผิด)"แย่แล้วหอมแม่ของตัวเองผิด งั้นหอมพี่ธามดีกว่า" อาหนุ่มกำลังจะหอมหลานแต่เสียงของเจ้าแสบสวนทางมา"ยุดไย่จอบปู้จาย" กอดอกแล้วทำเชิดใส่คุณอาท่าทางของพี่ธามเรียกเสียงหัวเราะได้มากเลยจนคนอุ้มไปไม่ถูกเลย"ไม่หล่อก็งี้แระหลานเมิน" คุณพ่อสุดหล่อของสองแสบเดินลงมาเห็นล
เธอถึงกับอึ้งในสิ่งที่ว่าที่สามีพูด.. "ทุกอย่างที่เธอพูดมันอยู่ในความรู้สึกของเขาที่เก็บไว้ในส่วนลึกของก้นบึ้งของหัวใจ""แฟนมนต์น่ารักที่สุด" ยิ้มตาหยี"ให้พูดใหม่.." ทำหน้าขรึม"พูดใหม่...! " หันหน้ามายิ้มแบบยิงฟันให้"รวนแบบนี้เจ็บตัวไม่น้อยนะครับคุณเมีย".. ผมรวบตัวแฟนสาว (ว่าที่ภรรยา) เพื่ออุ้มขึ้นไปยังห้องนอนของเราทันที..."ดิน..!!" ตกใจในสิ่งที่ได้ยิน.."ครับเมีย" เลิกคิ้วสูงแล้วเหล่ตามอง.."มนต์รักดินนะคะ" ยิ้มหวานแบบสุดใจให้"เก็บคำบอกรักตอนครางใต้ร่างดินเลยครับ" เปิดประตูโดยการใช้มือสัมผัสแล้วผลักเข้าไป.."คิดถึงดินจัง.." "ดินก็คิดถึงมนต์ครับ..ผมวางร่างคนสวยลงบนเตียงนุ่มแบบคิงไซค์เตียงนอนตัวโปรดของผมเอง.. แล้วหันไปกดรีโมทเพื่อปิดระบบประตูและหน้าต่างที่่เปิดทิ้งไว้ทั่วบ้านและไฟที่อยู่ด้านล่างทุกดวงยกเว้นสนามกับโรงจอดรถ ..เดินกลับมาเพื่อสืบสานจังหวะรักด้วยกัน จุดไฟด้วยจูบที่แสนร้อนแรงเพราะห่างเรื่องนี้เข้าสู้เดือนที่สองช่วงเร่งทำproject สองร่างที่พากันนัวเนียได้คูร่หนึ่งจากที่มีเสื้อผ้าเป็นตัวขัดขว้าง ณตอนนี้ไม่เหลือ
เธอหันไปมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเพราะเสียงมันอยู่หลังเธอพอหันมาดูเต็มตัว ดินถอยหลังไปก้าวหนึ่งแล้วย่อตัวลง.." แต่งงานกับดินนะครับบี๋""ลุกขึ้นก่อนดิ""ตอบก่อนครับ".."แค่ที่มนต์แสดงออกมันไม่ชัดเจนอีกหรือ""มันไม่ใช่คำตอบนะที่รัก..""เง้อ...แต่งค่ะ"..จบประโยคนี้ผ้าม่านที่ปิดอยู่กับเลือนออก เธอเห็นแม่ๆกับเพื่อนสนิทของเธอเดินออกมาพร้อมปรบมือแสดงความยินดี"เง้อ มนต์ยินดีด้วยนะ""เนียนนะไม่บอกเรา""เราพึ่งรู้ก่อนหน้ามนต์สองชั่วโมงเอง" ข้าวปุ้นบอกเพื่อนสาว"จริงอ่ะ" มองหน้าเพื่อนคนสนิทแบบไม่อยากเชื่อ"เชื่อข้าวเถอะเพราะดินไม่ได้บอกข้าวครับบี๋""น้ำมนต์มาหาแม่ค่ะ.." มาดามแพรวได้ที่จึงเรียกลูกสะใภ้เลยเธอเดินไปที่โซฟาก่อนถึงย่อตัวคุกเข่าคลานเข้าไปเพราะมีอยู่นั่งอยู่ก่อนถึงแม่ของดิน.. "แม่ดีใจที่สุดได้สิ่งที่หวังไว้ ขอตอนรับเข้าสู่ครอบครัว รุ่งเรืองไพรกิจศาลในสถานะลูกสะใภ้นะคะ""ม้าดินอยากแต่งแล้วมีฤกษ์สะดวกไหมฮ่ะ""ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้""ที่เฮียคิวยัง ด่วนเลยฮ่ะ""อันนั้นหนูด้าท้องไงลูก""ดีเลยบี๋เราไปปั๊มลูกกันเถอะ" พอเ
คนเราเมื่อแผนหนึ่งไม่สำเร็จแผนสองก็ตามมาแต่งานนี้ตัวช่วยจะใครได้หล่ะไอ้เพื่อนเกลอแต่คนที่จัดเตรียมจริงๆคือสามแม่ ม้าผม ม้าของบี๋และแม่ของข้าวก็จัดที่บ้านข้างข้าวนั้นแระ..ผมแค่ให้ไอ้ลมพาข้าวไปช๊อปไม่ใช้กลัวข้าวจะรู้ความลับหลอกแค่รู้กันหกคนพอมั้งเดียวจะไม่ตื่นเต้น.."ไปเถอะไปห้างครับ""พอดีม้าสั่งของไว้นั้นนะแล้วม้าไม่ว่างก็เลยวานให้ดินไปรับครับ""อ่อไปกันเถอะ กว่าจะกลับเจอรถติดอีก" เราทั้งคู่พากันออกจากมหาวิทยาลัยไปยังห้างดังย่านเลียบด่วนทันที..."บี๋ลงไปรอในห้างก่อนเดี่ยวดินวนจอดรถเอา""ไม่อะไปกับดินแระจะได้ไม่พัดหลงกัน""ก็ตามใจนึกว่าอยากเดินช็อปดูอะไรก่อน""ยังคิดไม่ออกเลยคิดได้ค่อยช็อปแล้วกัน...ผมใช้เวลาวนหาที่รถจอดไม่นานเพราะวันนี้เป็นวันธรรมดาคนไม่ค่อยมาห้างเท่าไหร่ในช่วงเวลานี้... "รอแป๊ปถามม้าก่อนอยู่ชั้นไหน.."ร้านอะไรอ่ะ""ร้านเพชรครับม้าเอาสร้อยคอมาซ่อม" "แบบบูธหรือช๊อบหล่ะ" เธอเคยมาครั้งหนึ่งตอนเฮียคิวขอให้เลือกแหวนให้ไอด้า.."หือ.บี๋เคยเข้าร้านเพชรหรือ..""เอ้า ผู้หญิงก็ชอบของสวยไปงามแระเนอะถามแปลก..""ห
@ตึกเทคนิคยานยนต์เรื่องโปรเจคผมไม่จำเป็นต้องรอฟังว่าจะผ่านไม่ผ่านเพราะผมมั่นใจว่าต้องผ่านในขณะที่เดินลงมานั้นเหลืออาจารย์ก็ดังตามมา อาจารย์ไตรเทพ (เพื่อนเฮียคิว เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผม) "นายพสุธาไม่อยู่รอฟังเหรอ""อยู่ไหมอ่ะ ที่ทำมาเฮียช่วยดูให้หมด ไม่ผ่านก็แปลว่าเฮียซื้อเกรดมา""ไอ้นี้..วอนกูตกงานซะงั้น" ผมเป็นถึงเพื่อนประธานรุ่นนายเหนือเมฆเกรดการเรียนก็ต้องเทียบเท่าไอ้นั่นแหละเพราะมันไม่ครบคนที่เกรดต่ำกว่าหรอก.."ไปก่อนนะคร๊าบลวกเพ่"ผมได้แต่ถอนหายใจเพราะว่าหมดไอ้ตัวนี้ไปก็ยังมีไอ้วายุน้องชายคนเล็กของพวกมันอีกคนนึงไอ้ตัวนั้นก็กวนตีนไม่เบาเช่นกัน "หมดไอ้ดินยังมีไอ้ยุต่ออีกเมื่อไหร่จะหมดกรรมกับแก๊งค์นี้สักทีวะ""หมดกรรมไรพี่เทพ" ผมไม่รู้จะตกใจอะไรดีอยู่ๆเสียงไอ้ยุก็ดังขึ้น" เห้ยเป็นสัมภเวสียังไงเนี่ยโผล่มาไม่ให้สุ้มด้วยเสียง""โด่..คนออกจะหล่ออย่างเทพบุตรเรียกสัมภเวสี" ยืนเกาหัวให้สรรพนามของตัวเองที่โดนรุ่นพี่และอาจารย์ว่าให้.."มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย""มาหาเฮียดินครับ""ไม่เดินสวนกันเหรอมันที่ออกไปเมื่อตะกี้นี้เอง""เ
ความตั้งใจของเขาก็นะในเมื่อนายแม่ของรุ่งเรืองไพรกิจศาลเปิดไฟเขียวซะขนาดนี้แล้วเขาคิดว่าระดับมาดามแพรวพรรณคงคุยกับแม่ของสาวเจ้าไปเรียบร้อยแล้วมั้งรีบเก็บโทรศัพท์เครื่องหรู.. พาร์ทน้ำมนต์รู้สึกเหนียวตัวเพราะไอทะเลมันทำให้เธอไม่สบายตัวเอาซะเลยหลังจากลงจากรถมาเธอก็เดินเข้าห้องน้ำหรือทันทีแต่ลืมไปเลยว่ามันเป็นห้องส่วนตัวของแฟนหนุ่มของเธอ"บี๋..ครับ " ผมเดินเข้าห้องมาไม่เห็นร่างบางที่คุ้นตาเอาจริงๆตอนนี้ก็รู้สึกเหนียวตัวไม่น้อยเลยอาบน้ำดีกว่าและคิดว่าด้านในห้องน้ำคนสวยของเขาก็คงอยู่ในนั้นเช่นกัน.."อร๊าย..ดินเปิดเข้ามาทำไมนี้.." เธอกำลังอยู่ในช่วงฮัมเพลงเสียงประตูเปิดเลยหันไปเจอแฟนหนุ่มที่ไม่มีอะไรปิดกั้นเลยถึงขั้นตกใจหนักกว่าเดิม.."จะอาบน้ำครับ" ตอบตามความจริงก็เหนียวตัวไงก็อยากอาบน้ำแหละอยากอาบน้ำกับเมีย.."รอเราอาบเสร็จก่อนดิ" "เข้ามาแล้วก็อาบพร้อมกันเลยจะอายทำไมดินเห็นของมนต์หมดแล้ว" พูดได้หน้าตาเฉยมาก.."ไอ้ดินบ้า.." ไม่รู้ว่าจะอายหรือโมโหก่อนดีนาทีนี้"เรียกไอ้อีกที่จะจับเย คาห้องน้ำครับ" ขู่ก่อนแต่ทำจริงแระจุดประสงค์ที่เข้ามาคือสิ่งนี้
@มหาวิทยาลัยJKณ..ม้าหินอ่อนด้านหน้าตึกวิศวะเอกวิทย์คอมกับสองเพือนซี้ที่ไม่รู้ว่าไปผูกรักผูกชะตากันมาแค่ชาติปางไหน."งานเยอะมากอะ เป็นท้ออะ" "..." ข้าวปุ้นสาวร่างท้วมแค่ท้วมแระไม่อ้วนเลยซักนิด.. ^__^ บ่นขึ้นมาแบบว่าก็เธอเรียนไม่เก่งเลยถ้าเทียบกับเพื่อนรักของเธอจริงๆอยากจะซิ่วทุกปีแต่อีนางเพื่อนคนดีย์ของเธอนี้ก็เข็นเธอกลับมาได้ทุกครั้งไป.."ข้าวจะบ่นทุกรอบที่งานเยอะเลยหรือไงนี้ " น้ำมนต์สาวสวยหุ่นดีมากเกือบได้เป็นดาวคณะแต่เธอปฎิเสธเพราอะไรนั้นเธอไม่บอกไว้ถึงสาเหตุใดๆเลย...ได้แต่ส่ายหน้าระอาให้เพื่อนตัวดีย์ของเธอเช่นกัน "หึก็มนต์เรียนเก่งอ่า" ( >ตัดมาที่เราดิถ้ามนต์ไม่เข็นเราไม่มาถึงปีสามหรอกนะนี้""ยัยบ๊อง..!! มันเป็นความฝันของข้าวไม่ใช่เหรอ" ก็ตอนมัธยมแม่นางนี่แหละที่อยากจะเรียนวิศวะคอม พูดกรอกหูทุกวันตอนเรียนมอปลายจนเอาไปฝันเลย..."ก็ช่ายแระ อย่าดุจิ..! เสียใจแล้วนะนี้" ตอบเสียงยานมากและเงยหน้ามองเพื่อนสาวคนสวยที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามเหมือนจะตัดพ้อ แต่ทว่าสังเกตเห็นอะไรที่รู้สึกแปลกตา..."เอ๊ะ..น้ำมนต์แกเอาเกียร์ใครมาแขวนอะ" 0_0"หึจะบ้าหรือไงกันมันก็เกียร์ของเราดิเราจะ...
Mga Comments