MasukShare
ตอนที่ 5 จะ...จูบแรก..
Terakhir Diperbarui:
2025-01-09 13:35:16หลังจากปิดแชทที่คุยกับพวกกวนประสาทผมเลยเดินมาดูว่าน้ำมนต์หลับไปหรือยัง (ก็ต้องหลับดิให้ยาแก้แพ้ แก้อักเสบแก้ปวด สรรพคุณคือทำให้ง่วงทุกตัว)
ชายหนุ่มเดินเปิดประตูเข้ามาได้เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของเพื่อนสาวเดินเข้าไปยืนมองอยู่นาน... "ขนาดหลับยังน่ารักเลยเมื่อไหร่จะคุยกับดินดีๆบางครับน้ำมนต์" ผมไม่รู้ว่านานหรือยังที่เราทั้งคู่ฟาดฟันกันด้วยวาจาผมพูดเพราะปิดบังความรู้สึกที่มีให้เพื่อนแต่กับน้ำมนต์พูดเพราะอะไรกันแน่.. ย่อตัวลงนั่งข้างเตียงมือหนาลูบใบหน้าหวานของคนที่เขารักสุดหัวใจ ก้มลงไปจูบปากเรียวบางเบาๆประทับตีตราจอง... ^_^ (ลักจุ๊บเขา) ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปทันทีดูเหมือนว่าเสียงรถของป๊าแล่นมาจอดหน้าบ้านพอดีเลย พาร์ท รตี ตั้งแต่วันที่สามีเสียไปเธอก็ไม่เคยเข้าบริษัทอีกเลยพอเข้ามารับรู้ปัญหามันเยอะมากแทบจะรุมเร้าพอสมควรแต่ยังดีมีแพรวพรรณ (แพรว เพื่อนสนิทของเธอนั่นแหละภรรยาพี่ธานินทร์) นั่งให้กำลังใจอยู่ข้างๆ "รตี อย่าเคลียดเรารู้ว่าตัวเองเป็นอะไรแต่วันนี้ที่ให้มาเพราะผู้ถือหุ้นอยากเห็นรตีแค่นั้นเอง" "แพรวเรา..." ."..."ตั้งแต่สามีเสียไปเธอแทบจะอยากสิ้นลมตามไปด้วยเลยแต่.. ตอนนั้นน้ำมนต์พึ่งอยู่ในวัยที่บอบบางเอามากถ้าเจอเรื่องแย่พร้อมกันเธอไม่รู้ว่าลูกสาวจะเป็นอะไรไปไหม จะมีคนรักลูกสาวเธอเหมือนเธอไหมกัดฟันให้รู้สึกตัวว่าลูกยังต้องมีแม่.. "เทอมหน้าพี่จะให้น้ำมนต์เข้ามาฝึกทุกส่วนในบริษัทนะรตีอย่างน้อยหลานจะได้เรียนรู้ทุกอย่าง" ธานินทร์เดินมาคุยกับหุ้นส่วนใหญ่.. "ค่ะพี่ธา แล้วแต่พี่เลยรตีฝากน้ำมนต์ด้วยนะคะ" "ไม่ต้องห่วงเทอมหน้าเจ้าคิวก็มาดูแทนพี่แล้วหลานคงไม่เกรงเท่าอยู่กับพี่หรอกครับ" ผมจะวางมือเลี้ยงหลานอยู่บ้านนั้นแระอีกสามเดือนหลานปู่ก็คลอดแล้ว "หนูด้าใกล้คลอดแล้วซิแพรว" หันมาคุยกับเพื่อนสนิท "อืม..เราจะเป็นย่าแล้ว รตีตืื่นเต้นอ่าตื่นเต้นกว่าการเป็นแม่คนอีก ไปช่วยเราเลี้ยงเจ้าแฝดนะ" ^__^ "เป็นแฝดด้วย ,,ว๊าว‼️" เธอไม่ออกไปสู่สังคมภายนอกนานแล้วแม่ว่าแม่บ้าน โน้น(พี่นี) จะมาทำอาหารให้ทานทุกเช้าสุดสัปดาห์ก็มาทำความสะอาดให้เธอก็แค่ถามสารทุกข์สุกดิบแค่ของแม่บ้านเท่านั้น บางอาทิตย์ก็มีส้มจิ๊ดมาวิ่งเล่นทำเธอเพลินไปเลย "ใช่แฝดชายหญิงด้วย" แพรวพรรณยิ้มหวานให้เพื่อนสาวในวัยสี่สิบอัพเธอกับรตีอยู่บ้านข้างกันมาแต่เกิดเรียนมหาลัยเดียวกัน รตีเป็นคนสวยมากๆมีแต่ชายหนุ่มาจีบแต่เธอไม่แลเลยไม่รู้พี่วัชทำยังไงถึงชนะใจเธอ พาร์ทดิน... ผมเห็นรถจอดหน้าบ้านนานพอสมควรชายหนุ่มเลยเดินออกไปดูแล้วเคาะกระจก ก๊อกๆ "อ้าวเจ้าดินมาทำไรบ้านน้าเขาอะลูก" เธอเห็นร่างสูงของลูกชายแล้วว่าจะลดกระจกถามพอดีแต่เจ้าลูกชายมาเคาะเสียก่อน "สวัสดีครับน้ารตี ป๊าม้าสวัสดีครับวันนี้ดินหยุดฮ่ะ อาจารย์ยกคลาสพอดีตอนเกือบเที่ยงป้านีทำอาหารให้น้ำมนต์ ดินเลยอาสาเอามาให้ครับ" ^_^ "หือ..ดินนี้นะ" เธอไม่อยากจะเชื่อว่าลูกชายจะอาสา "ป้านีเคี่ยวน้ำซุบให้ม้าอยู่ครับ" "อ๋อ..แบบนี้เอง" เธอลืมเอง..^_^ "ขอบใจดินนะลูกที่อยู่เป็นเพื่อนมนต์นะคะ แล้วลูกสาวน้าหล่ะคะ" "น่าจะยังไม่ตื่นครับดินให้ทานยาทันทีหลังทานข้าว" ก็ใช่ไงเดินไปส่องมาแล้วแถมแอบจุ๊บไปหนึ่งที่อยู่ๆหน้าก็แดงเห่อขึ้นมาเฉยเลย.. "ดินเป็นอะไรครับหน้าแดงเลย" น้าสาวยืนคุยอยู่กับหลานอยู่ดีๆหลานชายหน้าแดงเฉยเลย "คงร้อนอะครับ น้ารตีพึ่งมาถึงเข้าไปพักเถอะครับเดียวดินกลับแล้ว" พูดอะไรก็ได้นาทีนี้กลบเกลื่อนพิรุจ "งั้นอยู่ทานข้าวกับน้าก่อนก็ได้นะลูก" ผมจะปฎิเสธกลัวมีพิรุจ "ได้ครับน้า" หันไปทางแม่ของตัวเองที่นั่งยิ้มอยู่ในรถ "อยู่ทานข้าวคู่น้ารตีเถอะครับพี่ดิน แต่ว่าอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมม้าจะให้ป้านีทำเพิ่มให้คะ" เธอรู้เธอเข้าใจลูกชายมากรู้ด้วยว่าดินชอบน้ำมนต์ แต่เธอไม่ติดนะหลานสาวเธอน่ารักจะตาย "แค่ที่พี่นีทำพอเลยพราว เราเกรงใจอ่ะ" "เกรงใจอะไรกัน รตีเลิกพูดคำนี้เลยเราโตมาด้วยกันเรารู้เราเข้าใจรตีที่สุดต่อไปห้ามปฏิเสธน้ำใจเรานะเราจะเคือง " พูดไปยิ้มไปไม่ได้ขู่เพื่อนแต่เธอรักเพื่อนมากด้วยรู้เห็นทุกอย่างในวันที่เพื่อนจมอยู่กับน้ำตาเธอต้องรวบรวมสี่หนุ่มมาปลอบเพื่อน แม้ว่าตอนนั้นยังเด็กอยู่พามาปลอบน้าอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับน้ำมนต์กว่าเพื่อนเธอจะหายเศร้าก็เกือบปีดีที่น้ำมนต์ไม่งอแงหาป๊าของเธอเลย.. " ไปกันครับน้ารตีเข้าบ้านเถอะครับ" ผมยกมือลาป๊าม้าแล้วหันไปพาน้าสาวเข้าบ้านของเธอ พาร์ทน้ำมนต์ ถึงเธอจะง่วงแค่ไหนแต่สิ่งหนึ่งที่เธอเป็นคือเธอมีประสาทสัมผัสที่เร็วมากรู้และได้ยินการเดินเข้ามาของเพื่อนแต่เธอไม่คิดว่า... "ไอ้บ้าดิน..จูบแรกของฉาน" ( >< _ >< ) ลืมตาขึ้นทันทีหลังประตูปิดลงเธอรับรู้ถึงสัมผัสที่ดินลูบแก้มเบาๆและคำพูดประโยคนั้นแต่จูบดิ จูบมาได้ไงตอนนอนไม่ฟินเลย >\\< (ยัยบ้าน้ำมนต์หยุดคิดนะ) เธอนอนไม่หลับรวบรวมสมาธิเดินเข้าห้องน้ำเพื่อแปรงฟันแต่เผลอไปลูบริมฝีบางเบาๆขบเม้มลงมา "เห้อออกจากหัวไปที่เถอะ" ลมหายใจอุ่นรดใบหน้าเธอแล้วคิดว่าไงเธอจะไม่รู้สึกเลยหรือไม่กล้าที่จะลืมตามองพอเจอสัมผัสแค่ทาบเองเธอถึงกับขนลุกซู่เลย "บ้าๆๆ" หลับตาถอนลมหายใจลืมตาอีกครั้ง "ม้ากลับมาแล้วหรือค่ะ" หลังจากล้างหน้าแปรงฟันเธอก็เดินออกจากห้องเห็นร่างสูงของเพื่อนชายพยุงแม่เข้าบ้าน "หยุดตรงนั้นเลยยัยน้ำเน่า เราจะไปรับเธอเอง" "ไม่ต้องเราลงไปได้" "อย่าดื้อดิ โตแล้วนะนั้น" ดินไม่ได้พูดปล่าวเขาพาน้านั่งเสร็จก้าวเท้ายาวๆไปบนบรรไดบ้านชั้นบนแล้วประคองเพื่อน "ข่ะ ขอบใจ" จริงกลัวดินเดินมาอุ้มแต่พอดินมาแค่ประคองตัวให้เดินลงมาก็เบาใจ "ทำไมหน้าแดงน้ำมนตฺฺ์ เป็นไข้หรือ" ตอนที่รวบตัวได้ผมก็จบประคองตอนแรกก็อยากอุ้มแระแต่น้าอยู่ ก้มมองดพื่อนที่หน้าเริ่มแดงนะเรื่อเลยถาม "พูดมาก พาลงไปเร็วๆเลย" "อยากให้เร็วก็ต้องอุ้มลง " เขาพูดแค่ได้ยินสองคน "โอ๊ย...!!" (ในใจเจ็บนะยัยน้ำเน่า) "ดินเป็นอะไรลูก" เธอนั่งมองหนุ่มสาวก่อล้อก่อติกกันทำเธอยิ้มจับคู่เป็นแฟนกันก็ดีนะ น่ารักดี "มดกัดครับ"..จะบอกโดนยัยบ้านี้หยิกก็ไม่ได้แต่หยิกมาได้ตรงหัวนมผม... "แสบมากน้ำมนต์ รอโดนเอาคืนจะหนาว" พูดได้ยินแค่สองคนจริงๆ "เรายังไม่ได้ยังไม่ได้ทำนายเลยนะดิน" มองหน้าตาใสมาก "หยิกนมเราระวังเราดูดนมคืนนะต้องมนต์ตรา" พูดผ่านไรฟัน "ไอ้บ้า" ไม่รู้จะสรรหาอะไรมาด่ากำลังง้างมือทุบหลังมัน "อ้าวจะยืนคุยกันที่ราวบรรไดอีกนานไหมค่ะเด็กๆ" เธอนั่งมองอยู่นานแต่กลัวว่าแกล้งกันไปมาจะตกบรรไดเอาเสียมากกว่า ผมหันไปยิ้มให้น้าสาวแล้วจับแขนน้ำมนต์พาดคอมือข้างนั่งล็อคเอาบางแล้วพาเดินลงเนื้อตัวเพื่อนสาวแมร่งนุ่มนิ่มดีแท้กลิ่นกายของน้ำมนต์แตะจมูกผมอีกแล้ว.. พาร์ทคิว ที่จริงไอ้ดินยังมีคาบเรียนอยู่แต่ผมเป็นห่วงน้องสาวผมเลยให้เพื่อนสนิทที่เป็นอาจารย์สอนวิชาตอนบ่ายของมันยกคลาสเผื่อมันจะมีน้ำใจไปดูแลสาวในใจของมันและมันก็เป็นไปตามแผนของผมเช่นกัน "ไอด้าครับเฮียกลับมาแล้ว" ผมเดินเข้าบ้านมาเจอป๊าม้าแล้วของตัวขึ้นไปพาภรรยาลงมาก่อน "พี่คิวกลับมาแล้วหรือค่ะ" ว่าที่คุณแม่ตอนนี้เข้าสู่เดือนที่เจ็ดแล้วเลยอุ้ยอ้ายพอสมควรนั่งอยู่โซฟากำลังสนใจงานถักอยู่ได้ยินเสียงสามีเลยเงยหน้าขึ้นมา "ทำอะไรอยู่ครับคนดี" "หัดถักเปียให้ ต้าวแฝดค่ะ" ^___^
Bab terkait
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 6 แค่เริ่ม
@บ้านมหาวานิชกุลเช้ารุ่งขึ้นกว่าจะผ่านคืนที่ว้าวุ่นไปทำเธอนอนไม่หลับเลยตื่นขึ้นมามีอาการแบบมึนๆอึ้นๆหนักมากแต่อาการเจ็บ (กล้ามเนื้ออักเสบทุเลาขึ้นเธอเลยต้องไปมหาลัย)" "ม้าขาวันนี้มนต์ไปเรียนแล้วนะคะ" ^_^"ดีขึ้นแล้วหรือคะลูก" เธอจำต้องเงยหน้าขึ้นจากช่องแชทที่คุยอยู่กับแพรว..น้ำมนต์เลยหมุนตัวและเดินให้มารดาดู "คล่องแล้วงับไปนะคะตอนเย็นเจอกัน" ^__^"ไม่ทานข้าวเช้าหรือลูก""ยางม่ายหิวอ่า" "..." "คุณต้องมนต์ตราค่ะรู้ไม่ใช่หรอว่ามื้อเช้าเป็นมื้อที่สำคัญที่สุด" เธอไม่โกรธลูกเลยแต่เป็นห่วงซะมากกว่า.."คุณน้ำมนต์ขารับแซนวิทกับนมไปทานดีไหมค่ะ ป้าเตรียมมาให้" "แซนวิชเหรอค่ะป้านี เอาก็ได้งับ" ^_^ รับก่อนก็ยังดีกว่าโดนดุอีก"งั้นรอแป๊บค่ะ " ร่างท้วมของหญิงสาววัยจะหกสิบแล้วเกินไปหยิบกล่องสีสวยส่งให้ลูกสาวเพื่อนเจ้านาย "ทานให้อร่อยนะคะ ถ้าชอบต่อไปจะทำไว้ให้คะ""หือ..มนต์เกรงใจค่ะ""แต่ป้ายินดีรับใช้ค่ะ" ^_^"งั้นมนต์ไปก่อนนะคะป้านี " ก้มตัวลงไปหอมแก้มแม่เบาๆ "ไปก่อนนะคะคนสวยขาของมนต์" ^__^"ค่ะเด็กดื้อของม้า" ยกมือลูบผมเบาๆ"ว่าหนูอีกแล้ว " ยู่ปากให้กับแม่..ในขณะที่สนทนาอยู่ในบ้านเสีย
Terakhir Diperbarui : 2025-01-10หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 7 รู้สึกดี
พาร์ทน้ำมนต์เธอคบกับดินไม่ใช่ซิรู้จักกันมาตั้งแต่เกิดตอนอนุบาลกับประถมก็เรียนด้วยกันแต่ม.ต้นเธอเรียนโรงเรียนหญิงล้วน เลยเจอกับไอด้าและข้าวปุ้นซี้แค่ไหนพากันมาต่อมัธยมที่เดียวจนเข้าม.ปลายก็ย้ายมาเรียนที่สหแถมได้เพื่อนใหม่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับไอด้าคือจันทร์เจ้า ความชอบอะไรคล้ายๆเลยกลายเป็นเพื่อนรักกันเลย สัญญาว่าจะต่อมหาลัยก็เดียวแต่ทว่า... "งั้นเราไปก่อนนะ" ตกผลึกหลายรอบพอรู้สึกตัวชิ่งก่อนเลย.."เลิกแล้วรอด้วยหล่ะวันนี้เฮียไม่มาสอน พาด้าไปตรวจครรภ์นะ" "อืม..เราจบคลาสจะมารอที่ตึกนะ""เดินดีๆหล่ะเดี๋ยวจะสะดุดรักเรา" เขายิ้มให้กับความแพรวพราวเหมือนทีให้เฮียครามสอนมา"ไอ้บ้าดินหยุดพูดเลี่ยนเถอะ หยองวะ" จริงอะเขินแต่ด่ากลบเกลื่อนเดินลงจากรถแบบขนแขนลุกซู่เลย ส่ายหน้าให้กับความมึนของมัน "น้ำมนต์ทางนี้" เธอลงจากรถเพื่อนจะเดินไปตึกของตัวเองแต่เพื่อนสาวเรียกซะก่อนหันไปมองนางนั่งอยู่กับเพทายและปราณนต์" มาแรดไกลสาขานะเรานี้" เดินมาถึงก็แซวเพื่อนปกตไม่เคยเจอที่นี้"โห้ หยุดวันเดียวแรงอ่ะ ดีขึ้นยัง""อืม เดินได้คล่องแล้ว ไปเหอะใกล้เข้าเรียนแล้ว""เอ่อลืมเข้าวิชาจารย์แม่ด้วย" แล้วหันไปทา
Terakhir Diperbarui : 2025-01-11หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 8 แค่ช่วย
ผมและเพื่อนเดินจ้ำเอาๆเพื่อมาดูว่าใช่ร้านเพื่อนไหมจากที่ได้คือร้านแม่เพื่อนแต่อยากดูให้แน่ใจพอมาก็เห็นตอนที่ผู้ชายง้างมือขึ้นพอดีเลย"หยุดเลยครับ มาทำอะไรในสถานศึกษาแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีนะครับ" กล้าก่อนพ่อสอนไว้ไอ้ดิน.."เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่ต้องเสือก" ชายวัยสามสิบอัพลูกสมุนหันมาตะโกนบอก.."ผมว่าผู้ใหญ่นั้นแระที่ไม่มีความคิดคือสถานศึกษาแถมคนที่ลุงจะรังแกคือแม่ของเพื่อนผม""ใครเป็นลุงมึงไอ้หนุ่ม" หัวร้อนเลยโดนเรียกลุง"ไม่ให้เรียกลุงจะให้ ปู่กับตาหรือไง""ไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ตบสั่งสอนดีปะวะ" ร่างใหญ่ทะมึนชายสองของสองคนที่มากับคนป้าของข้าวหันมาทางดินกบุ่มของดิน..."ก็ลองแตะลูกชายฮั้วดูซิพื้นที่ๆเจ้านายลื้อดูแลจะหายสาปสูญไปเลยทันที" (เจ้าสัวธานินทร์มาทำธุระที่สน.พอดีเลย)"ใครว่ะ " ชายคนหนึ่งหันไปมองเจอผู้ชายสูงวัยที่หน้าเกรงขามมากคนนั้น.."พวกลื้อไม่รู้จักฮั้วเหรอให้ถามเจ้านายพวกลื้อดูว่ารู้จักนาย ธานินทร์ รุ่งเรืองไพรกิจศาลไหม ..! ""ไอัๆแสง..เจ้าสัวธานินทร์ตัวจริงว่ะ" คนชื่อสอนเคยเห็นและเคยเจอมาก่อนแอบมองและเพ่งมองอยู่นานโพกัสจนรู้.."ใครคือเจ้าสัว..?""ลื้อช่วยบอกเพื่อน
Terakhir Diperbarui : 2025-01-14หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 9 เผยไต๋
@บ้านมหาวานิชกุลรถหรูของเพื่อนชายแล่นมาจอดเทียบหน้าบ้านเธอ "ขอบพระทัยเพคะท่านชาย" อย่างที่พูดหล่ะทุกครั้งที่ลงจากรถเธอก็จะพูดแบบนี้.. "เข้าบ้านเถอะ" เขาชอบนะที่เพื่อนสาวพูดแบบนี้แต่ทำเสียงแข็งไปงั้นไหมล่ะ "อืม..บายนะ" ยกมือขึ้นโบกสอง-สามทีน้ำมนต์หันหน้าเข้าบ้านทันที..เสียงรถหรูของเพื่อนชายแล่นออกไปฝั่งตรงกันข้ามและไกลพอสมควรเธอหันกลับมามองท้ายรถแล้วถอนหายใจ "เห้ย" (มีในใจเป็นหมื่นแสนล้านคำ) เธอได้ยินประโยชน์นั้นแต่เธอจะพูดได้ไงหล่ะ 👉 #สเป็คเราก็นายไงไรงี้หรือ#👈แต่เมื่อก่อนตัวเธอแอบปลื้มพี่ครามมากปลื้มเพราะพี่เขาเรียนหมอเถอะเธอชอบมองคนหล่อในชุดเสื้อกราวแต่ก็แค่ปลื้มอะนะ..แต่ว่าตอนที่เห็นพี่เขาควงใครหลายๆคนเธอไม่ได้รู้เฟลเลยจริงๆ.."น้ำมนต์หนูลูกยืนเป็นนางแบบอะไรตรงนั้นคะลูก"รตีเดินออกมาเห็นลูกสาวทียืนนิ่งและมองไปทางบ้านโน้น.."ม้าสวัสดีค่ะ หนูคิดว่าจะซื้ออะไรรับขวัญหลานดีค่ะ" ^__^ ถ้าบอกว่ากำลังคิดถึงคำพูดของดินม้าจะถามอีกยิ่งชงให้ชอบดินอยู่ (จะบอกหนูลูกม้านะคะ ^_^)"ใช่ๆม้าลืมเลยค่ะ" แอบถอนหายใจเบาๆพาร์ทข้าวปุ้นหลังจากเหตุการณ์วันนั้นเธอเริ่มสนิทกับลม ปราณนต์ขึ้นมาอีกระด
Terakhir Diperbarui : 2025-01-16หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 10 ตรงกันใช่ไหม
พาร์ทน้ำมนต์ที่ชิ่งออกมาคือเขินเพื่อนนั้นแระไม่รู้ชงเก่งเกินไปไหม ยิ่งยัยข้าวปุ้นโดนไอ้ชินจังซื้อตัวไปแล้วทั้งนั้นอายเพื่อนไม่เท่าไหร่หรอตอนนั้นน้าวิเดินออกมาพอดีด้วยอยากจะเอาตัวแทรกแผ่นดินหนีเลย แถมโมโหมันมากขนาดผลักยังยิ้ม."อะ ไอ้บ้าดิน..!" "...""คิดถึงหรือเรียกหานี้" เดินตามมาเกือบจะชิดตัวแล้วเลยเอียงหน้าถาม"หึ..เรียกมาด่าง่ายกว่า" ยกมือกอดอกขยับตัวออกห่างแล้วเมินหน้าหนี"อ้าว มนต์เรียกชื่อดินเองนะ" ผมยกยิ้มให้กับความน่ารักตรงหน้า"กลับเหอะ" เธอไม่อยากต่อความเหนื่อยจะต่อกรแล้ว... ผมมองหน้าคนสวยที่อยู่ตรงกันข้ามคือรู้เลยว่าอายเพราะหน้าแดงไปทั่วใบหน้าแล้ว ก็เลยกดรีโมตพร้อมเปิดประตูให้.."เชิญครับคุณน้ำมนต์"ขอบใจย่ะ" เธอรีบเอาตัวเองไปนั่งก่อนเลย.. ปังพาร์ทเพทายพอเพื่อนเดินไปมันก็เดินออกมาพร้อมส่ายหัว.... "ช็อตเด็ดเลยเดือนคณะหอมแก้มสาว""เราว่าต่างคนต่างอ่อนเข้าหากันแล้วหล่ะ" ข้าวปุ้น พูดขึ้นมาจากที่เธอรู้จักเพื่อนมานานแถมเรียนด้วยตั้งแต่อนุบาลอะไม่รู้ซิแปลก.."ข้าวคิดว่างั้นหรือ" ลมกับทายหันมาคุยด้วย"อืม ถ้ามนต์ไม่อะไรกับดิน ป่านนี้ดินโดนถืบแล้วหล่ะ" ข้าวปุ้นยกตัวอย่าง
Terakhir Diperbarui : 2025-01-18หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 11 คนของใจ
พาร์ทช๊อตฟิลอึ้ง..!! เธอสะตั้นไปเลยกับคำถามนี้จ้องหน้ากับคนตรงกันข้ามทุกทีจะแค่ตีเนียนพอรุกคือ..รุกฆาทของจริง..!"เราขอใช้ความคิดแป๊ป" ก้มหน้าเพราะเขินหรอกเกิดอาการตกผลึกก็ว่าได้"ความรู้สึกนะมนต์ต้องใช้ความคิดหรือ" น้ำมนต์เงยหน้ามองค้อนเพราะเหมือนโดนย้อนศร "มันก็ต้องคิดป่ะอยู่มาขอจีบ ทั้งๆทีไม่มีวี่แววอะไรมาก่อนเลย""ไม่มีวี่แววตรงไหนกัน" เขาว่าเขาชัดเจนนะอยู่นะ"นายบอกชอบเรามานาน กี่วันกี่เดือนกี่ปี" กอดอกแล้วมองหน้าคนตรงหน้า"เราชอบมนต์ มาห้าปี สิบเอ็ดเดือน สิบสี่วันแล้วนะ" "ห๊ะ..!!" อันนั้นมันแต่ตอนกลับเรียม.ปลายแล้วนะนั้นแต่ชอบบ้าบอหรือว่าเธายัยน้ำเน่าตลอด "หึ ไม่ใช่แระ""ความรู้สึกอะมนต์โกหกไม่ได้หรอก""แต่นาย..!" หยุดพูดเมื่อมีสายเรียกเข้ามาพอดีเลยเป็นสายคุณแม่ของเธอ #ม้าขา#" สวัสดีค่ะม้า ""น้ำมนต์ลูกอยู่ไหนค่ะ ""อยู่ก่อนถึงบ้านราวสองกม.ค่ะม้าพอดีมนต์ลืมส่งงานให้ข้าวเลยวานให้ดินจอดรถแล้วถ่ายรูปส่งพร้อมพิมพ์รายละเอียดค่ะ" เธอขออ้างทำงานก่อน.."อ่อค่ะ แม่แค่จะบอกว่า หนูด้าคลอดแล้วค่ะลูก" "ห๊ะ ด้าคลอคแล้วหรือค่ะ""จร้าพึ่งคลอดตอนบ่ายสามนี้เองถ้าจะมาหาหลานอาบน้ำอาบท่ามาก่
Terakhir Diperbarui : 2025-01-18หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 12 เปิดใจ ...สกินชิบ❤️🔥
พาร์ทน้ำมนต์นาทีนี้บอกไม่ถูกแต่บอกเลยใจเต้นแรงมาก ดินกลับไปเป็นดินตอนประถมเพื่อนที่ค่อยช่วยเธอทุกอย่าง ที่คุยกันไปช่วงเย็นทำเธอรู้สึกผิดเอามาก"เราขอโทษนะที่ตามใจข้าวอะ""หือ ..เรื่องอะไรครับบี๋"เธอเกือบจะลุกพรวดออกจากตักของไอ้คุณแฟนบ้าณ ตอนเวลานี้เลยเปลี่ยนสรรพนามพร้อม.."ดินเรียกมนต์ว่าอะไรนะคะ...!" บี๋ครับ...." "หือ...มนต์ไม่ชินเลยคายชินจังของเรามานะ" ^__^ผมละเกลียดสุดชื่อนี้เฮียนั้นแระเรียกกันจนติดปากเลยจน มือใหญ่จับที่ข้อมือของคนบนตัก "ลองเรียกชินจังอีกทีครับ" ยิ้มก่อนเฉือดนิ่มๆ"ชินจัง.!." เธอโดนรวบมือทั้งสองแล้วดึงเข้ามาเขาก้มจูบทันทีไม่ใช่เหมือนเคยที่แตะแล้วผละออกแต่เธอโดนล็อคท้ายทอยพร้อม กลีบปากหยักบดทาบพร้อมสอดลิ้นเข้าไปคว้านหาความหวานในปากคว้านหาลิ้นบางเกี่ยวก้อยจูบที่เบาบางแต่ละมุนถ่ายทอดเข้าหากัน..ผมใช้ลิ้นไล่ต้อนนานพอสมควรถึงจะละลิ้นร้อนออกจากปากคนสวย "ต่อไปเรียกชินจังอีกดินจะลงโทษด้วยการจูบนะครับบี๋" ^__^"จะจูบเราทำไม่นี้" จะเอามือปิดปากก็ไม่ได้โดนรวบอยู่.. 😱"ก็ทำโทษแฟนครับ แฟนดื้อ" 😤"เอ้า ก็ดินบอกให้เรียกไง. !" เถียงสุดใจเลยตอนนี้"ดินเคยบอกบี๋แล้วว่าดินไม่ช
Terakhir Diperbarui : 2025-01-20หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 13 เปิดตัว สกินชิบ❤️🔥
พาร์ทน้ำมนต์ในจังหวะที่จัดอาหารรอ ก็แค่อุ่นไมโครเวฟง่ายสุดสำหรับเธอเสียงแจ้งเตือนข้อเข้ามาแบบว่า..จนเธอต้องเดินไปหยิบมาดู "ดินแท๊กไรอ่ะ.." งงอยู่แป๊บหนึ่งกดเข้ามาดู.. 0_0 ไล่อ่านจนครบ โพสต์ig.. ใส่แคปชั่น #ในที่สุดก็เปิดใจ# ไม่พอแท๊กต้องมนตราอีก👈 123k❤️เฮียคิว: นายมันร้ายเฮียคราม: ตกข่าา..📌วายุ: ทิ้งน้อง โป้งเพทาย: พ่อเงาะป่าถอดรูปปราณนต์: Wow ข้าวปุ้น: เพื่อนเราอะไรกันนี้‼️Din👈: @All อาราย..ตาลุกวาวแบบว่าไม่รู้จะโกรธหีือจะอายดี "..." ตั้งสติการสตาร์ทแป๊บ สูดลมหายใจเข้าปอดแล้วเดินไปเคาะประตูน้ำในห้องรับแขก พาร์ทดินมีความสุขอ่ะครับ ฮัมเพลงเบาๆแต่เพืยงไม่นานเสียงใสของแฟนผมก็มาเคาะประตูดังลั่นเลย."ดินออกมาเลย ออกมาเดี่ยวนี้เลย" ผมรอยู่แล้วต้องมีโมเม้นนี้ จริงๆผมใส่กางเกงไปแล้ว หยิบผ้าขนหนูมาพันใหม่แล้วเปิดออกมา "คิดถึงหรือมาเคาะเรียกครับบี๋" เปิดประตูออกมาคนสวยยืนหน้างอรออยู่แต่ก็ตกใจที่ผมยังไม่ได้เปลี่ยนชุด"ออกมาทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้ครบหล่ะ""ก็บี๋เรียกให้ดินให้ออกมาเดี๋ยวนี้นะ"พาร์ทน้ำมนต์แทบช๊อค ช๊อคแรกคือโมโหตรงที่ว่าขอไว้ก่อนแต่นี่อะไรโพสต์เลยไม่ปรึกษาเธ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
Bab terbaru
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนพิเศษ 4... Love you every day..End
พาร์ทจันทร์เจ้า..บางครั้งการหนีก็ไม่ช่วยอะไรเธอไปจากตรงนี้นานพอควรเธอควรกลับในรูปแบบใหม่ได้แล้ว.. ยังไม่หายคิดถึงเธอก็ต้องลาคนที่รักอีกครั้งเพราะที่เธออยู่มีคนรออยู่เช่นกันเธอร่ำลาทุกคนแต่ก่อนที่จะออกไปพี่คิวได้พูดขึ้น.."ไม่รอทักทายเฮียครามหรือจันทร์พี่เขาเป็นหมออยู่นี้นะ.."เป็นหมอหรือค่ะ หมอรักษาสัตว์ไหมปากดีมากซะขนาดนั้น..""หมอรักษาคนนี้แระ ว่าซะเสียเลย"จันทร์ไม่มีเวลาแล้วลาค่ะ..______________หมอคราม วันนี้ผมอยู่เวรดึกลงเวรจบว่าจะเดินไปทักทายน้องสะใภ้ที่ห้องเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าห้องผมเดินตามเพื่อจะดูว่าใครกัน แต่สิ่งที่ผมได้ยินชัดๆคือ"กรี๊ด จันทร์เจ้าใช่ไหม""ถั่วต้มนะคร๊าบ" ผมแทบจะจับลูกบิดหมุนเข้าไปทันทีแต่พยาบาลทักให้ไปเขียนใบงานก็เลยตามไปดูและเคลียร์กว่าจะเคลียร์จบเห็นหลังเฮียและพี่เลี้ยงไวๆ จากที่ตั้งใจจะเข้าไปก็ทำแค่ยืนฟังอยู่ตรงนั้น..จนได้เธอพูดถึงผม.."ไม่เจอตั้งนานปากดีขึ้นนะ"______________@ในลิฟท์ใช้เวลาจวนเจียนอยากที่พูดแต่เธอไม่อยากเจอเขาคนนั้นชิ่งได้ชิ่งก่อน บอกลาเพื่อนๆใส่แมสสวมแว่นตาดำเดิน
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนพิเศษที่ 3 ต้าวก้อน...น้ำฟ้า .
@หนึ่งสัปดาห์ก่อนคลอดทุกอย่างอยู่ในใจสมบูรณ์พวกผมตั้งหน้าตั้้งตารอ ก่อนหน้าผมลางานจากเฮียคิว ไม่ให้ลาผมก็จะหยุดอยากอยู่กับเมีย...📌"ลุกขึ้นดีๆครับบี๋" น้ำมนต์เข้าสู่วิคสุดท้ายการตั้งครรภ์ลุกขึ้นลำบาญผมเลยค่อยดูแลอยู่ห่างๆ"ขอบคุณค่ะ" ^__^"ไม่เป็นไรครับดินยินดีที่เทคแคร์เสมอรักมนต์นะครับ" ยิ้มให้กับสุดที่รักของเขา"อุ้ยลูกแตะค่ะคงชอบใจแระ""เป็นไงช่วงนี้" นั่งลงข้างๆพร้อมลูบท้องเมียเบาๆ"ยังไงค่ะ" "ช่วงนี้น้ำฟ้าเป็นไงบ้างครับ""คงอยากออกมาวาดลวดลายแล้วค่ะถืบเก่งขึ้น""ทนหน่อยนะ คนดี" แค่อยากซัพพอร์ตใจแค่เธออุ้มท้องก็เหนื่อยแล้ว"ดินปากหวานจังค่ะ""ตรงอื่นก็หวานนะ""พูดบ้าอะไรนี้ออกไปห่างๆเลย" ไอ้คนหื่นไม่เป็นเวล่ำเวลาหันไปสนใจแคทตาล๊อตอุปกรณ์ของลูกน้อยแทน.. (แต่หน้าคุณแม่เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ)______________พาร์ทไอด้าบ่ายโมงชองทุกวันเป็นช่วงเข้านอนของคู่แสบของเธอหลังจากนำเด็กน้อยเข้าที่นอนเธอหยิบแท๊บเล็ตมาเปิดดูของเพื่อจะช๊อปให้หลานสาวคนสวยของเธอ ตึ้ง..Praewfaa : incontrarci più tardi (แล้วเจอกัน (ภาษาอิ
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนพิเศษที่ 2 ..ต้าวก้อน
ในห้องหอ (บ้านหลังเก่าที่ รีโนเวทใหม่หมดเลยทั้งหลัง ).."ขอกอดหน่อยครับ"..หลังจากผู้ใหญ่ให้ศีลให้พรชายหนุ่มเดินมากอดเจ้าสาวของเขาด้วยความคิดถึง... " คิดถึงมนต์กับเจ้าก้อนมากเลยครับ""ดินก็เจอหน้ากันอยู่นี้" ใช่เลยในทุกคืนที่ห่างกันต่าง video call หากันทุกคืน.."แต่มันไม่ได้กอดมนต์ไงครับ" "มนต์ก็คิดถึงดินค่ะ" สาวเจ้าเอาหน้าซบไหล่กว้างทันทีไม่เคยคิดว่าสิ่งที่เธอชอบเธอฝันผู้ชายคนนี้จะเนรมิตให้ได้อย่างที่เธอชอบ .. "ขอบคุณนะที่ทำฝันของมนต์ให้เป็นจริง" ^ __^"ขอบคุณอะไรครับกันหือ" ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตอนแอบหลงรักเพื่อนสนิทแบบต้องมนต์ตรา นาทีแรกๆเป็นแบบไหนแต่ ในทุกๆวันต้องหาทางเข้าไปมีส่วนร่วมกับเธอเสมอแม้ว่าจะปากดีย์ไปนิดหนึ่ง เพื่อให้เธอตอบสนองนี๊ดในตัวผม (ผู้หญิงด่าแปลว่ารัก) ป๊าธาสอนมาแบบนี้ ความฝันที่ตัวของภรรยาของวาดฝันผมก็บังเอิญได้ยินเช่นกันแถมกดอัดเสียงไว้ด้วย.."แต่เอ๊ะ..ทำไมรู้ใจจังคะว่ามนต์ชอบแบบนี้" พร้อมกับเงยหน้าขึ้นถาม..ชายหนุ่มได้แค่ยิ้มที่มุมปากยกมือลูบผมเบาๆก้มจูบหน้าผากมนหนึ่งที.. "ความลับครับ".."แต่เอ๊ะเรื่องนี้มีแค่ข้าวกับด้าที่รู้นี้..บอกมาซะดีๆใครบอก"..แต่ว่าเธอ
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนพิเศษ 1... งานแต่ง...ที่ใคร..
หลังจากที่พูดคุยกันทางผู้ใหญ่ก็ได้ฤกษ์ที่แบบว่าไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนั้น แต่ไม่เป็นไรเพื่อลูกสะใภ้คนที่เธอหมายปองเธอจะเนรมิตงานแต่งให้ทันเวลา.."จริงหรือฮ่ะม้า" "ดูเหมือนแม่ชอบพูดโกหกหรือไงหล่ะพี่ดิน""หือ ดินรักม้านะครับ" ร่างสูงของนายพสุธาเดินเข้ากอดมารดาที่บังเกิดเกล้าทันที.."แนะโตแล้วกอดเมียพ่อได้ไง" นายธานินทร์พ่อผู้ที่ปลดระวางทุกอย่างหันมาอยู่หลานตัวแสบของเขานับวันยิ่งหลงเจ้าแฝดหัวปักหัวปรำ"ม้าของดินครับกอดได้เสมอเนอะม้า""ยุด..." เสียงของแฝดน้อยที่เห็นอาหนุ่มกอดหอมคุณย่าของเขาอยู่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เขาเลยหอมแก้มแม่เขาสลับกันไปมา สองแสบพากันเดินเข้าหาทุบอาหนุ่มทันที "โอ๊ยๆ.." แกล้งเจ็บก่อนจะผละออกจากคุณแม่แล้วรวบตัวเจ้าแสบคนพี่ ",ทุบอาทำไมครับ""แจ่งจุนย่า" (แย่งคุณย่า) "อาหอมคุณแม่อาอาผิดหรือครับนี้""พิก " (ผิด)"แย่แล้วหอมแม่ของตัวเองผิด งั้นหอมพี่ธามดีกว่า" อาหนุ่มกำลังจะหอมหลานแต่เสียงของเจ้าแสบสวนทางมา"ยุดไย่จอบปู้จาย" กอดอกแล้วทำเชิดใส่คุณอาท่าทางของพี่ธามเรียกเสียงหัวเราะได้มากเลยจนคนอุ้มไปไม่ถูกเลย"ไม่หล่อก็งี้แระหลานเมิน" คุณพ่อสุดหล่อของสองแสบเดินลงมาเห็นล
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 32 เพราะเราคู่กัน 1.1..End
เธอถึงกับอึ้งในสิ่งที่ว่าที่สามีพูด.. "ทุกอย่างที่เธอพูดมันอยู่ในความรู้สึกของเขาที่เก็บไว้ในส่วนลึกของก้นบึ้งของหัวใจ""แฟนมนต์น่ารักที่สุด" ยิ้มตาหยี"ให้พูดใหม่.." ทำหน้าขรึม"พูดใหม่...! " หันหน้ามายิ้มแบบยิงฟันให้"รวนแบบนี้เจ็บตัวไม่น้อยนะครับคุณเมีย".. ผมรวบตัวแฟนสาว (ว่าที่ภรรยา) เพื่ออุ้มขึ้นไปยังห้องนอนของเราทันที..."ดิน..!!" ตกใจในสิ่งที่ได้ยิน.."ครับเมีย" เลิกคิ้วสูงแล้วเหล่ตามอง.."มนต์รักดินนะคะ" ยิ้มหวานแบบสุดใจให้"เก็บคำบอกรักตอนครางใต้ร่างดินเลยครับ" เปิดประตูโดยการใช้มือสัมผัสแล้วผลักเข้าไป.."คิดถึงดินจัง.." "ดินก็คิดถึงมนต์ครับ..ผมวางร่างคนสวยลงบนเตียงนุ่มแบบคิงไซค์เตียงนอนตัวโปรดของผมเอง.. แล้วหันไปกดรีโมทเพื่อปิดระบบประตูและหน้าต่างที่่เปิดทิ้งไว้ทั่วบ้านและไฟที่อยู่ด้านล่างทุกดวงยกเว้นสนามกับโรงจอดรถ ..เดินกลับมาเพื่อสืบสานจังหวะรักด้วยกัน จุดไฟด้วยจูบที่แสนร้อนแรงเพราะห่างเรื่องนี้เข้าสู้เดือนที่สองช่วงเร่งทำproject สองร่างที่พากันนัวเนียได้คูร่หนึ่งจากที่มีเสื้อผ้าเป็นตัวขัดขว้าง ณตอนนี้ไม่เหลือ
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 31 เพราะเราคู่กัน
เธอหันไปมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเพราะเสียงมันอยู่หลังเธอพอหันมาดูเต็มตัว ดินถอยหลังไปก้าวหนึ่งแล้วย่อตัวลง.." แต่งงานกับดินนะครับบี๋""ลุกขึ้นก่อนดิ""ตอบก่อนครับ".."แค่ที่มนต์แสดงออกมันไม่ชัดเจนอีกหรือ""มันไม่ใช่คำตอบนะที่รัก..""เง้อ...แต่งค่ะ"..จบประโยคนี้ผ้าม่านที่ปิดอยู่กับเลือนออก เธอเห็นแม่ๆกับเพื่อนสนิทของเธอเดินออกมาพร้อมปรบมือแสดงความยินดี"เง้อ มนต์ยินดีด้วยนะ""เนียนนะไม่บอกเรา""เราพึ่งรู้ก่อนหน้ามนต์สองชั่วโมงเอง" ข้าวปุ้นบอกเพื่อนสาว"จริงอ่ะ" มองหน้าเพื่อนคนสนิทแบบไม่อยากเชื่อ"เชื่อข้าวเถอะเพราะดินไม่ได้บอกข้าวครับบี๋""น้ำมนต์มาหาแม่ค่ะ.." มาดามแพรวได้ที่จึงเรียกลูกสะใภ้เลยเธอเดินไปที่โซฟาก่อนถึงย่อตัวคุกเข่าคลานเข้าไปเพราะมีอยู่นั่งอยู่ก่อนถึงแม่ของดิน.. "แม่ดีใจที่สุดได้สิ่งที่หวังไว้ ขอตอนรับเข้าสู่ครอบครัว รุ่งเรืองไพรกิจศาลในสถานะลูกสะใภ้นะคะ""ม้าดินอยากแต่งแล้วมีฤกษ์สะดวกไหมฮ่ะ""ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้""ที่เฮียคิวยัง ด่วนเลยฮ่ะ""อันนั้นหนูด้าท้องไงลูก""ดีเลยบี๋เราไปปั๊มลูกกันเถอะ" พอเ
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 30 แต่งงานกันไหม
คนเราเมื่อแผนหนึ่งไม่สำเร็จแผนสองก็ตามมาแต่งานนี้ตัวช่วยจะใครได้หล่ะไอ้เพื่อนเกลอแต่คนที่จัดเตรียมจริงๆคือสามแม่ ม้าผม ม้าของบี๋และแม่ของข้าวก็จัดที่บ้านข้างข้าวนั้นแระ..ผมแค่ให้ไอ้ลมพาข้าวไปช๊อปไม่ใช้กลัวข้าวจะรู้ความลับหลอกแค่รู้กันหกคนพอมั้งเดียวจะไม่ตื่นเต้น.."ไปเถอะไปห้างครับ""พอดีม้าสั่งของไว้นั้นนะแล้วม้าไม่ว่างก็เลยวานให้ดินไปรับครับ""อ่อไปกันเถอะ กว่าจะกลับเจอรถติดอีก" เราทั้งคู่พากันออกจากมหาวิทยาลัยไปยังห้างดังย่านเลียบด่วนทันที..."บี๋ลงไปรอในห้างก่อนเดี่ยวดินวนจอดรถเอา""ไม่อะไปกับดินแระจะได้ไม่พัดหลงกัน""ก็ตามใจนึกว่าอยากเดินช็อปดูอะไรก่อน""ยังคิดไม่ออกเลยคิดได้ค่อยช็อปแล้วกัน...ผมใช้เวลาวนหาที่รถจอดไม่นานเพราะวันนี้เป็นวันธรรมดาคนไม่ค่อยมาห้างเท่าไหร่ในช่วงเวลานี้... "รอแป๊ปถามม้าก่อนอยู่ชั้นไหน.."ร้านอะไรอ่ะ""ร้านเพชรครับม้าเอาสร้อยคอมาซ่อม" "แบบบูธหรือช๊อบหล่ะ" เธอเคยมาครั้งหนึ่งตอนเฮียคิวขอให้เลือกแหวนให้ไอด้า.."หือ.บี๋เคยเข้าร้านเพชรหรือ..""เอ้า ผู้หญิงก็ชอบของสวยไปงามแระเนอะถามแปลก..""ห
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 29 รักนะครับ
@ตึกเทคนิคยานยนต์เรื่องโปรเจคผมไม่จำเป็นต้องรอฟังว่าจะผ่านไม่ผ่านเพราะผมมั่นใจว่าต้องผ่านในขณะที่เดินลงมานั้นเหลืออาจารย์ก็ดังตามมา อาจารย์ไตรเทพ (เพื่อนเฮียคิว เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผม) "นายพสุธาไม่อยู่รอฟังเหรอ""อยู่ไหมอ่ะ ที่ทำมาเฮียช่วยดูให้หมด ไม่ผ่านก็แปลว่าเฮียซื้อเกรดมา""ไอ้นี้..วอนกูตกงานซะงั้น" ผมเป็นถึงเพื่อนประธานรุ่นนายเหนือเมฆเกรดการเรียนก็ต้องเทียบเท่าไอ้นั่นแหละเพราะมันไม่ครบคนที่เกรดต่ำกว่าหรอก.."ไปก่อนนะคร๊าบลวกเพ่"ผมได้แต่ถอนหายใจเพราะว่าหมดไอ้ตัวนี้ไปก็ยังมีไอ้วายุน้องชายคนเล็กของพวกมันอีกคนนึงไอ้ตัวนั้นก็กวนตีนไม่เบาเช่นกัน "หมดไอ้ดินยังมีไอ้ยุต่ออีกเมื่อไหร่จะหมดกรรมกับแก๊งค์นี้สักทีวะ""หมดกรรมไรพี่เทพ" ผมไม่รู้จะตกใจอะไรดีอยู่ๆเสียงไอ้ยุก็ดังขึ้น" เห้ยเป็นสัมภเวสียังไงเนี่ยโผล่มาไม่ให้สุ้มด้วยเสียง""โด่..คนออกจะหล่ออย่างเทพบุตรเรียกสัมภเวสี" ยืนเกาหัวให้สรรพนามของตัวเองที่โดนรุ่นพี่และอาจารย์ว่าให้.."มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย""มาหาเฮียดินครับ""ไม่เดินสวนกันเหรอมันที่ออกไปเมื่อตะกี้นี้เอง""เ
หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ ตอนที่ 28 จบแล้วนะเอ่อ
ความตั้งใจของเขาก็นะในเมื่อนายแม่ของรุ่งเรืองไพรกิจศาลเปิดไฟเขียวซะขนาดนี้แล้วเขาคิดว่าระดับมาดามแพรวพรรณคงคุยกับแม่ของสาวเจ้าไปเรียบร้อยแล้วมั้งรีบเก็บโทรศัพท์เครื่องหรู.. พาร์ทน้ำมนต์รู้สึกเหนียวตัวเพราะไอทะเลมันทำให้เธอไม่สบายตัวเอาซะเลยหลังจากลงจากรถมาเธอก็เดินเข้าห้องน้ำหรือทันทีแต่ลืมไปเลยว่ามันเป็นห้องส่วนตัวของแฟนหนุ่มของเธอ"บี๋..ครับ " ผมเดินเข้าห้องมาไม่เห็นร่างบางที่คุ้นตาเอาจริงๆตอนนี้ก็รู้สึกเหนียวตัวไม่น้อยเลยอาบน้ำดีกว่าและคิดว่าด้านในห้องน้ำคนสวยของเขาก็คงอยู่ในนั้นเช่นกัน.."อร๊าย..ดินเปิดเข้ามาทำไมนี้.." เธอกำลังอยู่ในช่วงฮัมเพลงเสียงประตูเปิดเลยหันไปเจอแฟนหนุ่มที่ไม่มีอะไรปิดกั้นเลยถึงขั้นตกใจหนักกว่าเดิม.."จะอาบน้ำครับ" ตอบตามความจริงก็เหนียวตัวไงก็อยากอาบน้ำแหละอยากอาบน้ำกับเมีย.."รอเราอาบเสร็จก่อนดิ" "เข้ามาแล้วก็อาบพร้อมกันเลยจะอายทำไมดินเห็นของมนต์หมดแล้ว" พูดได้หน้าตาเฉยมาก.."ไอ้ดินบ้า.." ไม่รู้ว่าจะอายหรือโมโหก่อนดีนาทีนี้"เรียกไอ้อีกที่จะจับเย คาห้องน้ำครับ" ขู่ก่อนแต่ทำจริงแระจุดประสงค์ที่เข้ามาคือสิ่งนี้
