เมื่อแฟนเก่าของฉันมาขอให้ฉันมีอุ้มบุญให็เนื่องจากแฟนสาวซึ่งเป็นภรรยาหมาดๆของเขานั้นมีลูกยากและมีความเสี่ยงสูงที่จะแท้งแฟนเก่าของฉันที่รู้จักฉันดีกว่าใครเขารู้ว่าฉันรักเด็กมากจึ่งมาขอความช่วยเหลือเนื่องจากไม่กล้าท่ี่จะไปจ้างคนอื่นให้ช่วยเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนในข่าวที่ว่าแม่อุ้มบุญไม่ยอมยกลูกให้เลยมาขอให้ฉันช่วย และด้วยความทีี่เราสองคนเลิกกันด้วยดีเพราะเราเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆและบ้านใกล้กันทำให้เรามีความสนิทกันมากสาเหตุที่เลิกกันเพราะระยะหว่างระหหว่างที่เราเรียนมหาลัยหรืออาจเพราะเราไม่ได้รักกันในแบบคนรักตั้งแต่ทีแรกก็ได้เพราะเราอยู่ด้วยกันมาก เลยทำให้เราคิดว่าเรารักกัน ซึ่งความจริงนั้นอาจจะเป็นความรักของเพื่อนแค่นั้นเอง ฉันที่ไม่ได้ติดอะไรมากและด้วยความที่เป็นคนรักเด็กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ตอบตกลงแต่ก็มีข้อยกเว้นหนึ่งข้อคือฉันจะอุ้มให้หลังจากที่ฉันคลอดลูกของตัวเองเท่านั้น ซึี่งในตอนนี้ก็คือฉันยังโสด และก็ไม่รู้ว่าจะมีแนตอนไหนด้วย ที่ฉันยื่นเงื่อนไขนี้ให้เขาเพราะว่าเรื่องอะไรที่ฉันจะเสียสละทุกอย่างเพื่อคนอื่นขนาดนั้น ฉังยังโสดยังซิงถ้าคลอดลูกไปฉันต้องถูกสามีในอนาคตมองว่าไม่บริสุทธิ์แน่ๆ
View Moreตอนนี้เด็กกำลังเข้าอนุบาลกันแล้วใจผมต้องสลายแน่ๆการที่ต้องไปส่งลูกไปเรียนแล้วก็ทำได้แค่มองดูเขาเดินจากไปสู่ห้องเรียน วันแรกที่ไปส่งลูกผมเกือบร้องไห้เพราะคิดถึงลูกแต่พอหันมามองเห็นษารายนั้นไม่ต้องพูดถึงลิงโลดมาก แทนที่จะคิดถึงลูกแต่ทำเหมือนได้รับอิสระยังไงยังงั้นทำแบบนี้ไม่ได้นะผมอยากให้ลูกเรียนโฮมสคูลนะกลัวลูกร้องไห้อยากกลับบ้านกลัวว่าเพื่อนจะแกล้งแต่ษาไม่ยอมจะส่งมาโรงเรียนอย่างเดียวใจร้ายใจมารมากเป็นแม่ภาษาอะไรใจร้ายกับลูกตัวเองมาก แต่พอหันมาดูลูกผมกับวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาครูแบบไม่สนใจพ่อเลยแถมไม่รอพี่ชายอีกลูกชายผมก็ขี้เก๊กจริงๆขนาดกับพ่อยังเก๊กหรือเพราะว่าผมไม่ค่อยตามใจเลยน้อยใจไม่อ้อนผมกันแน่กับแม่เขาคนนี้แทบจะไม่ออกจากตักเลยแหละพอพ่อจะจับเดินหนีเฉยงงมาก แล้วนั้นอะไรครูผู้ชายจะมาหอมแก้มลูกสาวผมไม่ได้นะ เมื่อวานลูกผมก็มาบอกว่าจะแต่งงานกันครูประจำชั้นผมนี่แทบจะให้ลูกออกจากโรงเรียน แล้วนี่ถ้าไม่ติดว่าเมียดึงหูไว้นี้ผมลงไปเคลียร์กับครูที่หอมแก้มลูกสาวผมแล้ว หลังจากเหตุการณ์ต่างๆผ่านมาหลายไปตอนนี้ฉันได้ข่าวว่าปลายกับเอิร์ธไปรับเด็กมาเลี้ยงเพราะไม่อยากที่จะไปรบกวนคนอื่นแหละลองทำมาทุกทา
ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ไอ้คุณเปรมก็ดูแลลูกช่วยฉันดีมากรู้งี้พามาอยู่ตั้งนานแล้วไม่น่าเหนื่อยคนเดียวมาตั้งนานแบบนี้เลย ตอนนี้คุณเปรมไปทำงานงอแงแต่เช้าว่าไม่อยากไปทำงาน อ้างว่าลูกจะคิดถึง ฉันเลยจัดการขั้นเด็ดขาดด้วยคำว่าถ้าหากว่าไม่ไปทำงานจะพาเด็กๆกลับบ้านเชื่อไหมวิ่งลงบ้านอย่างกลับเดอะฟาส ตลกจังขู่แค่นี้ก็กลัวฉันเองก็ไม่ได้ทำงานอะไรเลยตอนนี้แต่ก็ไม่ได้ว่างหรอกถึงแม้ว่าไม่ได้ทำงานแต่สองหน่อที่บ้านนี่คืองานอันใหญ่หลวงเลยแหละดีหน่อยที่มีคนเลี้ยงช่วยไม่งั้นคงไม่มีเวลากินข้าวหรอก เพราะพอเวลาที่คนใดคนหนึ่งร้องไห้อีกคนได้ยินก็ร้องไห้ตามๆกันฉันไม่รู้จะอุ้มใครก่อนดีจะอุ้มพร้อมกันก็กลัวร่วงเด็กเขาจะมีเซนส์ว่าใครเป็นพ่อแม่แล้วคือถ้าไม่ใช่พ่อหรือแม่อุ้มก็จะไม่ยอมหยุดร้อง บ้างครั้งที่ลูกร้องไห้บ่อยฉันกังวลมากว่าลูกจะเป็นโคลิคไหม(โรคที่เด็กจะร้องไห้เป็นเวลาแต่ไม่มีเหตุผลในการร้องปลอบก็ไม่หายทำยังไงก็ไม่หายจะเป็นจนกว่าอายุจะครบหนึ่งปีหรืออาจจะไม่ถึงปี) ฉันเลยตัดสินใจหอบลูกไปหาหมอสรุปไม่ได้เป็นอะไรแค่ติดอุ้มเพราะว่าคุณย่าคุณปู่ยิ่งคุณพ่อเขาแทบจะไม่วางเลยจนตอนนี้เด็กติดอุ้มหนักมาก ตื่นปุ๊บเป็นต้องใ
ฉันกำลังนั่งรอคุณสามีอยู่บ้านแต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่กลับบ้านไปเกเรที่ไหนนะ ฉันให้แม่โทรไปหาเลขาคุณเปรมว่าทำไมถึงยังไปกลับบ้าน สรุปคือพากันไปผับพี่ตั้ม คืออะไรเลิกงานทำไมไม่กลับบ้านไปเที่ยวอีกฉันกะว่าถ้าไม่ดึกจะไม่ว่าเพราะว่าเข้าใจว่าไปพบปะเพื่อนบ้างอะไรบ้างแต่ถ้าดึกมีแต่ตายกับตายหลังจากที่รอแล้วรอเล่าสามีฉันก็ยังไม่มานี้ก็จะห้าทุ่มแล้วทำไมยังไมกลับมาอีกพรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานทำไมไม่รีบมาพักผ่อน เดี๋ยวเจอฉันไอ้คุณเปรมตอนนี้ฉันยืนอยู่สถานที่ที่แทบจะเรียกได้ว่าคุ้นเคยเพราะว่ามาที่นี่บ่อยมากเมื่อก่อน ฉันเดินหาคุณเปรมรอบๆข้างล่างแต่ไม่เจอหรือว่าอยู่ชั้นบนแต่ชั้นบนฉันเข้าไม่ได้นะ มันเป็นส่วนของแขกวีไอพีสำหรับคนที่ต้องการความเป็นส่วนตัว ทางออกสุดท้ายคงต้องโทรให้พี่มาร์คช่วย ฉันเคยขอแลกเบอร์พี่เขาไว้ตอนที่เราเจอกันครั้งล่าสุดเพื่อมีอะไรให้พี่เขาช่วยในที่สุดก็ถึงวันนี้ที่จะได้ใช้“ฮาโหลพี่มาร์คค่ะ ตอนนี้พี่ได้อยู่กับคุณเปรมไหมค่ะ?”“อยู่ครับอยู่กันหมดทุกคน มีอะไรไหม?”“เอ่อ~ ~ พอดีว่าษาอยู่ข้างล่างพี่มารับได้ไหมษาไม่รู้ว่าอยู่ห้องไหน แล้วษาขออีกอย่างพี่อย่าบอกคุณเปรมนะคะว่าษามา”“ เรากลับมาแล้
จากที่ผมขอร้องให้ษาย้ายกับมาอยู่ที่บ้านเพราะผมเองก็อยากที่จะช่วยเธอเลี้ยงลูกไม่อยากให้เธอเหนื่อยเพียงลำพังเพราะว่าเด็กๆป่วยบ่อยมากสาเหตุก็มาจากที่คลอดก่อนกำหนดด้วยแหละ แล้วพอเวลาป่วยก็จะป่วยพร้อมกันตลอดเพราะว่าเป็นแฝดกันมั้ง ผมเลยอยากให้เอมาอยู่ที่บ้านผม เพราะผมเองจะได้ดูแลทั้งแม่และลูกสะดวกๆหน่อยแต่ว่าตอนนี้จะเข้าเดือนที่สองแล้วเธอก็ยังไม่ยอมพูดอะไรเลยไม่ปฏิเสธหรือตอบรับผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ส่วนในช่วงที่ผ่านมาผมก็ไปกลับบ้านเธอเป็นว่าเล่นเพราะว่างานาก็ต้องทำลูกก็ต้องเลี้ยงเมียก็ต้องง้อ เห้อพ่อละเหนื่อย ฉันเองก็เข้าใจคุณเปรมเขานะแต่ว่าฉันกลัวว่าถ้าหากฉันกลับไปเจออะไรเก่าๆความรู้สึกของฉันมันจะเป็นยังไงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นั่นคือความทรงจำที่เลวร้ายมาก ฉันกลัวว่าฝันร้ายมันจะกลับมาหาฉันอีกแต่ยังไงสักวันฉันเองก็คงต้องกลับไปอยู่ดีเพราะว่าฉันสงสารลูกอยากให้พวกเขาได้อยู่กับพ่อเขา แล้วดูเหมือนว่าปลาวาฬจะติดพ่อเป็นพิเศษเพราะเวลาที่คุณเปรมกลับไปทำงานปลาวาฬจะซึมมากไม่ยอมกินนมจนต้องโทรหาวีดีโอคอลหาพ่อให้ถึงดีขึ้น เพราะว่าพ่อเขาอยู่ด้วยจะตามใจกันมากเวลาลูกร้องเอานมให้กิน
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมงพยาบาลก็เข็นรถออกมาสองเตียงคือลูกผมทั้งสองคน หมอบอกว่าเด็กๆต้องเข้าตู้อบก่อนเพราะว่าออกมาก่อนกำหนดและก็มีอาการตัวเหลืองเลยต้องรีบนำเข้าตู้อบให้เร็วที่สุด ส่วนษาตอนนี้ยังไม่ออกมาเลย“คุณหมอครับภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับทำไมยังไม่ออกมา”“คืองี้นะครับ เนื่องจากว่าเธอเสียเลือดมาก่อนดังนั้นพอผ่าตัดเลือดยิ่งออกเยอะทางเราเองก็ไม่มีเลือดกรุ๊ปนี้ในสต๊อกต้องรออีกโรงบาลส่งมาให้”“เธอเลือดกรุ๊ปไหนครับ คุณหมอภรรยาผมเลือดกรุ๊ปไหมครับ”“เธอเลือดกรุ๊ปโอครับว่าแต่พวกคุณมีใครเลือดกรุ๊ปนี้ไหมครับจะได้ไม่ต้องรอนานด้วย”“ผมครับผมเลือดกรุ๊ปโอ”“แต่ว่าพี่เปรมยังไม่ได้พักเลยไม่ใช่หรอค่ะ เพิ่งประชุมเสร็จก็มาเลยน้องกลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไปอีกคน ให้น้องช่วยนะคะ น้องเองก็เลือดกรุ๊ปเดียวกับเธอ”“งั้นพี่ฝากด้วยนะ คุณหมอครับผมฝากน้องกับภรรยาผมด้วยนะครับ”“ไม่ต้องห่วงครับมันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว”หลังจากที่ปลายเข้าไปในห้องนั้นนี้ก็ผ่านมาเกือบชั่วโมงแล้ว แต่ในความรู้สึกของผมเหมือนกับว่ามันนานเป็นวันๆได้ นี้สินะความรู้สึกของคนรอ ในตอนนี้ผมตัดสินใจโทรบอกทางบ้านของษาเพราะว่าถ้าหากษาออกมาแล้วผมก็อย
อันดา partฉันจะไม่ยอมให้พวกมันมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นหรอก ฉันต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหนใครจะรู้ฉันต้องอยู่หลบๆซ่อนๆกลัวว่าเมียหลวงเขาจะรู้ แต่ในขณะที่ฉันทุกข์พวกมันกับมีความสุขกันทุกคน ฉันไม่ยอมให้พวกแกมีความสุขนานหรอกคนที่พรากของของฉันไปมันต้องรับรู้ถึงความรู้สึกของการสูญเสียเช่นเดียวกันกับฉัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆพวกนั้นแต่ฉันก็พอจะมีสายจะคนที่ทำงานที่โรงแรมนั้นว่าเปรมทำอะไร อยู่ที่ไหนกับใคร สายของฉันก็เลขาของเปรมนั้นแหละฉันก็แค่ใช้เสน่ห์นิดหน่อยแค่นี้ก็หลงฉันหัวปลักหัวปำแล้ว และตอนนี้มันก็ถึงเวลาที่ฉันจะเอาคืนคนพวกนั้นแล้ววันนี้คุณเปรมบอกว่าจะมาถึงในช่วงเย็นเพราะว่าหาไฟล์บินได้ช่วงนั้นช่วงเช้าเพิ่งประชุมเสร็จเลยแวะไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าฉันต่อ ส่วนปลายฟ้าเธอเองก็ดูแลฉันอย่างดีอะไรที่เธอทำไม่ได้ก็จะมีพยาบาลพิเศษที่จ้างมาช่วยเธอด้วยแต่ส่วนใหญ่เธอจะลงมือทำเองเพราะอยากไถ่โทษกับสิ่งที่ทำลงไป ฉันเองก็ไม่ติดอะไรกับเธอแล้วส่วนเรื่องที่ว่าฉันจะกลับไปคบกับคุณเปรมต่อไหมนั้นเป็นเรื่องของอนาคตฉันยังให้คำตอบไม่ได้เพราะว่าฉันเองก็ยังไม่มั่นใจในตัวเขาเลย“ษาฉันออกไปกินข้าวก่อนนะเธออยู่คนเด
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาผมก็ย้ายมาอยู่ที่โรงบาลเข้าสู่อาทิตย์ที่สองแล้วที่ผมมาเฝ้าเธอ ไม่ต้องห่วงว่าเธอจะไล่ผมไหมเพราะว่าเธอไล่ผมทุกวินาที แต่คิดหรอว่าแค่นี้จะทำอะไรผมได้ โชคดีที่ครอบครัวเธอก็ยอมเปิดทางให้ผมมาดูแลเธอได้“นี่คุณไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่องเลยหรือไงหะ”“รอบที่ร้อยแล้วมั้งที่ษาถามพี่ ษาก็รู้คำตอบแล้วนิ ให้พี่ดูแลเราไม่ดีหรือไงหรือเราอยากให้พ่อกับแม่มาดูแลไม่สงสารท่านหรอ”“ก็ถ้าการมาเฝ้าฉันมันลำบากมากมาเฝ้าทำไมล่ะ กลับไปซะสิ”ใครใช้ให้มาเฝ้าละ แล้วทำไมต้องพูดเหมือนฉันเป็นภาระด้วย ฉันท้องไม่รู้หรือไงว่าอารมณ์ฉันมันแปรปรวนขนาดไหน เรื่องที่มันไม่น่าน้อยใจฉันก็น้อยใจได้หมดล่ะตอนนี้ “พี่ไม่ได้หมายความว่ามันลำบากสำหรับพี่แต่พี่หมายความว่าไม่อยากให้พ่อแม่มาโรงบาลบ่อยๆมันไม่ดีมันมีแต่เชื้อโรค”“ไม่อยากฟัง อยากอยู่ก็อยู่ไม่อยากอยู่ก็ไปฉันเหนื่อยไล่คุณแล้ว”พูดจบเธอก็นอนหันหลังให้ผมอีกครั้ง“งั้นก็ไม่ต้องห่วงพี่ไม่มีทางไปไหนแน่นอนจนกว่าเราจะยกโทษให้พี่”ผมไม่รู้ว่าเธอหลับไปหรือยังแต่ผมก็อยากบอกให้เธอรู้สองอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปมาก เขาเอาใจใส่ฉันมากขึ้น ดูแลอย่างไม่รังเก
ในตอนแรกแผนที่วางไว้ว่าจะกับไปคลอดที่ไทยตอนนี้คือทุกอย่างต้องเปลี่ยนอีกรอบเพราะว่าช่างอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ ปวดหัว ความดันสูงมาก คลื่นไส้ ตัวบวมไปหมดทุกส่วน จนฉันทนไม่ไหวต้องไปพบคุณหมอผลปรากฏว่าฉันครรภ์เป็นพิษสาเหตุอาจจะมาจากที่ฉันท้องแรกแล้วเป็นแฝด แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นแค่บางคนเท่านั้น แต่ว่าคนที่ซวยสุดๆก็คงหนีไม่พ้นฉันเองสรุปคือทันทีที่รู้ว่าตัวเองครรภ์เป็นพิษฉันก็เก็บเสื้อผ้ากับไทยทันที หมอบอกว่าฉันต้องอยู่ติดเตียงจนกว่าฉันจะคลอดไม่งั้นโอกาสที่จะแท้งมีสูง ชีวิตฉันมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนไปถึงไหนกันนะ ตอนนี้ฉันเองก็ได้มาอยู่ที่โรงบาลแล้วแต่ว่าฉันต้องอยู่บนเตียงตลอดเวลาแบบนี้ฉันเองก็ไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาดูแลเพราะพวกท่านเองก็แก่แล้วลำพังดูแลตัวเองก็ยากแล้วแต่นี้ต้องมาดูแลคนป่วยแบบฉันอีก ฉันไม่อยากให้ท่านมาดูแลเลยตลอดเดือนที่ผ่านมาผมพยายามหาทางติดต่อพ่อแม่ของษา ไปค้นหาในข้อมูลที่เธอนำมาสมัครงานถามเพื่อนเธอคนอื่นก็แล้วแต่ไม่มีใครรู้ ทางออกสุดท้ายจริงๆของผมที่เหลืออยู่คงไม่พ้นไอ้เอิร์ธแน่ๆ “เอิร์ธกูขอร้องละวะ แค่ครั้งสุดท้ายที่กูจะขอให้มึงช่วยมึงช่วยบอกที่อยู่พ่อแม่ษา
หลังจากที่จัดการปัญหาชีวิตผมพยายามติดต่อหาษา ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ก่อเกิดในใจตอนนี้มันเรียกว่าอะไรกันแน่ ความรัก ความผูกพันหรืออะไรก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ผมอยากคุย อยากเจอเธอมากๆอยากขอโอกาสจากเธอถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ในฐานะเดิมแค่พี่น้องก็ยังดี แต่จะดีที่สุดถ้าหากว่าเกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะผมไม่อยากให้เธอมีคนใหม่ ไม่อยากให้เธอไปเป็นของใคร ถึงแม้ว่าจะเขาดีกับเธอ ไม่ทำร้ายเธอเหมือนที่ผมเคยทำ แต่ผมขอได้ไหมขอเห็นแก่ตัวอีกสักครั้งที่จะขอรั้งให้เธอเป็นของผมอีกครั้งที่ผ่านมาผมคิดว่าผมรักอันดามากๆมากจนไม่สามารถรักใครได้อีก แต่พอผมเจอษา ความรู้สึกที่มีต่ออันดากลับเปลี่ยนไปมาก ผมคิดว่าอันดาเปลี่ยนไปแค่ฝ่ายเดียวแต่พอมาทบทวนตัวเองผมกับคิดว่าผมเองก็เปลี่ยนไปไม่ต่างจากอันดา ผมไม่สนเธอเพราะเอาแต่คิดถึงอีกคน ไม่ว่าผมจะทำอะไรตอนนี้มีแต่หน้าของษาลอยมาทุกที่ ผมควรจะทำอะไรสักอย่างก่อนที่มันจะสายเกินไป“ฮาโหลเอิร์ธ มึงพอจะรู้ไหมว่าตอนนี้ษาไปอยู่ที่ไหน”ทางออกเดียวที่เหลือสำหรับผมคงไม่พ้นน้องเขยผมคนนี้เพราะมันเคยเป็นแฟนเก่าษาแถมพวงตำหน่งเพื่อนสนิทอีกด้วย“พี่กับษาเลิกกันไปแล้วนี้จะอยากรู้ไปทำไม ผมพูดตรงๆนะพี่ม
อุษา Partชีวิตของฉันมันก็เป็นชีวิตที่แสนจะธรรมดามากๆเรียนจบเอกอังกฤษแต่มาทำงานเป็นผู้ช่วยเชฟที่โรงแรม บ้ามากทำไมฉันไม่ไปเรียนเป็นเชฟทั้งๆที่ตัวเองชอบทำอาหาร อ่อลืมไปฉันพึ่งมาชอบทำอาหารได้ไม่นานนี้เองสาเหตุที่ชอบทำอาหารก็เพราะดูหนังแล้วนางเอกเขาทำอาหารเก่งสามีรักสามีหลง แต่ทำไมกันฉันที่ตอนนี้ทำอาหารเก่งมากกับไม่มีใครสักคนมาแล วันๆเอาแต่อยู่ก้นครัวกับลุงเชฟ นานๆทีจะได้ออกไปเที่ยวส่องหนุ่มๆเพราะเอาแต่ทำงาน แต่ได้ข่าวแว่วๆมาว่าจะเปลี่ยนผู้บริหารเป็นคนใหม่หนุุ่มใหม่ไฟแรงจากเมืองนอกมาบริหารโรงแรมแทนคนเก่าที่เกษียนตัวเองออกไป แล้วผู้บริหารคนใหม่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนลูกชายเจ้าของโรงแรมนั้นแหละ ท่านมีลูกสองคนผู้ชายกับผู้หญิง ในส่วนของลูกสาวท่านผู้บริหารคนเก่าก็คือภรรยาของแฟนเก่าฉันนั้นเองโลกช่างกลมอะไรเช่นนี้ แต่เราสองคนก็ไม่ค่อยได้เจอกันหรอกเพราะต่้างคนต่างทำงานในส่วนของตัวเองจะมีบางบ้างครั้งที่เจอกันตามทางเดินโรงแรมแต่ก็ไม่ค่อยได้คุยได้ทั้กก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับแฟนเก่าสามีตัวเองเนอะฉันก็เลยไม่กล้าเข้าไปทักเขามากเท่าไหร่ ก็ทักทายตามประสาเจ้านายกับลูกน้องได้แค่นั้น ปลายฟ้า Partฉันกับสามีเราค...
Comments