ความลับของความรัก THE SECRET OF LOVE

ความลับของความรัก THE SECRET OF LOVE

last updateLast Updated : 2025-04-02
By:  ohpalUpdated just now
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
34Chapters
12views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

คะน้าถูกรับเลี้ยงมาในครอบครัวร่ำรวยที่มีลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาโตมาด้วยกันเขาไม่เคยจะญาติดีเเละเห็นเธอเป็นเพียงคนใช้เท่านั้น!

View More

Latest chapter

Free Preview

มีเรื่อง!

ลิบินเดินหนีฉันขึ้นห้องแล้วยังมีหน้าทิ้งให้ฉันถือกระเป๋าของเขาอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเดินหล่อไปอย่างเดียวเลยค่ะ พอถึงหน้าห้องเขาก็กระชากกระเป๋าตัวเองไปถือเฉยเลยให้ฉันถือมาได้ตั้งนานเอาไปถือตอนนี้จะทำให้ดูเป็นคนดีหรือยังไงกัน? ยังดีนะที่เรามาทันคาบแรกไม่งั้นเขาได้โวยฉันอีกเป็นรอบที่สองแน่นึกไม่ออกเลยว่าจะโดนโวยวายใส่หนักขนาดไหน ฉันเดินตามเข้าไปนั่งข้างลิบินตามปกติแวบหนึ่งเขาแอบชำเลืองตามองฉันนิดหน่อยก่อนจะลุกออกไปนั่งข้างเฟร์ส เพื่อนสนิทของเขาที่นั่งโต๊ะถัดไปทำไมเขาชอบทำเหมือนฉันเป็นคนผิดอยู่เรื่อยเลย ฉันเองน่ะยอมรับว่าตัวเองเป็นคนเอาแต่ใจ...แต่เชื่อเถอะความเอาแต่ใจของฉันยังไม่ได้ครึ่งของลิบินเลยด้วยซ้ำ ทั้งเอาแต่ใจและเผด็จการ! “ชิ ไปเลย” “ฉันไปอยู่แล้ว” “เหอะ! คิดว่าจะง้อหรือไง” ลิบินที่ย้ายไปนั่งของเฟร์สทำให้พอร์สเพื่อนร่วมห้องต้องมานั่งข้างฉันแทน เอาสิตัวเองผิดยังจะมาโทษคนอื่นอีกจะงอนไปได้นานเท่าไหร่เพราะยังไงเขาก็ยังต้องพึ่งพาฉันอยู่ดี “นี่เป็นอะไรกันอีกเนี่ย” เฟร์สที่เห็นสีหน้าลิบินแปลกไปเลยลุกเดินมาถามถึง...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
34 Chapters
มีเรื่อง!
ลิบินเดินหนีฉันขึ้นห้องแล้วยังมีหน้าทิ้งให้ฉันถือกระเป๋าของเขาอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเดินหล่อไปอย่างเดียวเลยค่ะ พอถึงหน้าห้องเขาก็กระชากกระเป๋าตัวเองไปถือเฉยเลยให้ฉันถือมาได้ตั้งนานเอาไปถือตอนนี้จะทำให้ดูเป็นคนดีหรือยังไงกัน? ยังดีนะที่เรามาทันคาบแรกไม่งั้นเขาได้โวยฉันอีกเป็นรอบที่สองแน่นึกไม่ออกเลยว่าจะโดนโวยวายใส่หนักขนาดไหน ฉันเดินตามเข้าไปนั่งข้างลิบินตามปกติแวบหนึ่งเขาแอบชำเลืองตามองฉันนิดหน่อยก่อนจะลุกออกไปนั่งข้างเฟร์ส เพื่อนสนิทของเขาที่นั่งโต๊ะถัดไปทำไมเขาชอบทำเหมือนฉันเป็นคนผิดอยู่เรื่อยเลย ฉันเองน่ะยอมรับว่าตัวเองเป็นคนเอาแต่ใจ...แต่เชื่อเถอะความเอาแต่ใจของฉันยังไม่ได้ครึ่งของลิบินเลยด้วยซ้ำ ทั้งเอาแต่ใจและเผด็จการ! “ชิ ไปเลย” “ฉันไปอยู่แล้ว” “เหอะ! คิดว่าจะง้อหรือไง” ลิบินที่ย้ายไปนั่งของเฟร์สทำให้พอร์สเพื่อนร่วมห้องต้องมานั่งข้างฉันแทน เอาสิตัวเองผิดยังจะมาโทษคนอื่นอีกจะงอนไปได้นานเท่าไหร่เพราะยังไงเขาก็ยังต้องพึ่งพาฉันอยู่ดี “นี่เป็นอะไรกันอีกเนี่ย” เฟร์สที่เห็นสีหน้าลิบินแปลกไปเลยลุกเดินมาถามถึง
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ฉันน้อยใจนะ...
พริบ พริบ นิฉันเป็นลมไปเหรอเนี่ย จำได้แค่ล่าสุดฉันจะไปตามอาจารย์มาห้ามพวกเขาแล้วก็...จำอะไรไม่ได้เลย แล้วลิบินละ! ฉันเห็นเขากำลังเข้าไปต่อยพวกนั้นนิแล้วตอนนี้เขาอยู่ไหนในห้องนี้ก็ไม่มีแล้ว นี่ใครนอนอยู่เตียงข้างฉันเนี่ย...หรือว่าพวกนั้น O_o ต้องใช่แน่ๆ เป็นตาบ้านั้นแน่คงโดนลิบินต่อยจนน่วมเลยมานอนอยู่ที่นี่ตอนนี้ถึงตาฉันแก้แค้นบางแล้ว!!! “หน่อยไอ้บ้า! แกเป็นใครถึงกล้ามาต่อยฉันเนี่ย!! นี่แนะฉันจะตีนายให้ตายไปเลย!” “โอ๊ยๆ เดี๋ยวๆ!” ฉันได้ทีระดมตีเข้าไปที่แขนของคนตรงหน้าจนเจ้าตัวตกใจลุกขึ้นรวบแขนทั้งสองข้างฉันไว้ก่อนจะดึงเข้าหาตัวอย่างแรง ทำให้ฉันเสไปทับตัวเขาจนเจ้าตัวร้องโอ๊ย! เดี๋ยวนะ! พอฉันมองหน้าเขาดีๆ นี่มันไม่ใช่คนที่ต่อยฉันนิแล้วเขาคือใครทำไมตัวเขามีแผลที่มุมปากแถมหน้าผากแตกอีก “นายเป็นใคร?” “ฉันเป็นคนที่ช่วยเธอออกมาไง” “โกหก! นายต้องเป็นพวกนั้นแน่!” “ฉันไม่ใช่…” “แน่ใจ?” “ครับผม” “จริงเห
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
บทนำ
บทนำ “แม่ผมมาแล้ว...” “โตเป็นหนุ่มหล่อเลยนะ ไหนมากอดหน่อย” “ผมคิดถึงแม่ครับ” “แม่ก็คิดถึงลูกมา ต่อไปนี่เราไม่ต้องคุยกันผ่านกล้องแล้วนะ” “ครับแม่” ฉันแอบมองคุณหญิงกอดกับผู้ชายรุ่นราวเดียวกับฉันอยู่ข้างประตู ผู้ชายตัวสูงนั้นคือลูกชายแท้ๆ ของคุณหญิงนั้นเอง คุณหญิงบอกฉันว่าท่านมีลูกชายที่อาศัยอยู่ที่อเมริกาเราอายุเท่ากันแต่เขามีศักดิ์เป็นพี่เพราะเขาเกิดก่อนฉันสองเดือนตอนนี้ฉันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเขาจะยอมรับฉันไหมนะ... “อ่อ แม่มีคนหนึ่งจะแนะนำลูกน้องของลูกไง ที่แม่เคยเล่าให้ฟัง” “...อ่อครับ” สีหน้าผู้ชายคนนั้นเปลี่ยนไปทันที เขาดูนิ่งและน่ากลัวมาก...เหมือนเขาเองจะสังเกตเห็นฉันเหมือนกัน อยู่ๆ เขาก็เดินเข้ามาหาฉันก่อนจะยื่นมือหนานั้นมาตรงหน้าฉัน “ยินดีที่ได้รู้จัก ต่อจากนี้เธอจะมีพี่ชายที่แสนดีละนะ^_^” “...จะ จ้า ” ฉันยื่นมือไปจับมือหนานั้นไว้เบาๆ แต่เขากลับดึงให้ตัวฉันขยับเข้าไปก่อนจะโน้มตัวมากระซิบข้างๆ หูฉันอย่า
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
หนีเที่ยว?
ตื๊ด ตื๊ด “หืม..” “เช้าแบบนี้มีใครโทรมานะ” 095-xxxxxxx เบอร์ใครกันไม่คุ้นเลยเบอร์ใหม่ลิบินเหรอ...ไม่น่านะก็เขาอยู่ในห้องนิจะโทรหาฉันไปทำไมอีกอย่างถ้าหมอนั้นเปลี่ยนเขาก็ต้องบอกฉันก่อนสิ หรือว่าจะเป็นยูร์ ใช่แน่ๆ นอกจากลิบินกับเฟร์สแล้วฉันก็ไม่คิดว่าจะมีใครโทรหาฉันนอกจากยูร์แล้วละ =-= ฉันนี่มันไร้เพื่อนจริงๆ Y_Y ว่าแต่เขาโทรมาทำไมกันคิดว่าเขาจะโทรมาเฉพาะตอนอยู่ในโรงเรียนซะอีก “สวัสดีค่ะ” (ฉันยูร์นะ ทำอะไรอยู่เหรอคะน้า) “ฉันคิดไว้อยู่แล้วว่าเป็นนายยูร์ ฉันกำลังจัดโต๊ะน่ะ” (อ่อ ฉันกวนเธอหรือเปล่า...คือพอดีอยากชวนเธอไปเดินเล่นรับแอร์เย็นๆ ในห้างหน่อยน่ะ) “ได้สิ เหงาสินะ” (จะว่างั้นก็ไม่ผิดนะ) “ว่าแต่...แผลนายดีขึ้นหรือยัง” ฉันแอบรู้สึกผิดเลย เขาต้องมาเจ็บตัวเพราะฉันทั้งที่เขาจะไม่เข้ามาช่วยก็ได้แต่เขากลับเลือกที่ช่วยฉัน ซึ้งใจที่สุดในสามสี่ห้าโลกเลยนายเป็นคนดีจริงๆ T_T (ที่เธอเป็นต้นเหตุน่ะเหรอ)
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
อย่าทำให้ฉันโมโห!!
: ลิบิน“นายว่าไงนะ...ออกไปเจอผู้ชายงั้นเหรอ?”“ใช่ ดูคะน้าจะมีใจ...มากๆ ด้วย”ผมแทบไม่เชื่อหูตั้งแต่ผมย้ายมาจากอเมริกาคะน้าก็ตัวติดผมตลอดจนมีข่าวลือว่าเราคบกัน แต่ทำไมอยู่ๆ คะน้าถึงได้ไปนัดเจอกับผู้ชาย เธอไปรู้จักกับไอ้นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้แล้วหมอนั้นอันตรายแค่ไหนกันนะหรือจะเป็นตอนที่เธอโดนต่อยแล้วอยู่ๆ ก็หายไปพอกลับมาอีกทีก็ถึงคาบเรียนแถมยังมีท่าทีโกรธผมอีกด้วย ต้องเป็นช่วงนั้นแน่ที่ผมไม่ตามไปดูเธอ ผมมัวแต่ยุ่งกับการลงโทษไอ้พวกนั้นนี่น่า พอลงโทษพวกมันเสร็จก็ต้องไปห้องปกครองผมเลยเหนื่อยสุดๆ จนต้องมานอนหลับที่ห้องไม่ได้สนใจเธอ“ไม่น่าเชื่อ ห่างฉันแค่ไม่ถึงชั่วโมง…”“แต่ฉันแอบส่งสายตาอาฆาตใส่มันแทนแกแล้วนะ ^_^v”“...ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่คะน้ามีเรื่องผู้ชาย นายให้คนสืบมาหน่อยว่ามันเป็นใครฉันไม่ไว้ใจมัน”“ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกจะพูดแบบนี้ หมอนั้นชื่อยูร์เด็กนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ฉันไม่แน่ใจนะว่ามาจากที่ไหนแต่เห็นว่ามาจากอเมริกาเหมือนนาย นายรู้จักหรือเปล่า”“โลกไม่กลมขนาดนั้นหรอก...”“แล้
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
เป็นหรือ...เปล่า
ฉันนั่งกุมขมับอยู่บนเตียง ลิบินไม่ลงมากินข้าวคงโกรธที่ฉันพูดใส่เขาแบบนั้นแน่ๆ มันเป็นครั้งแรกที่เขายุ่งเรื่องของฉันขนาดนี้ถามซักไซ้จนฉันทนไม่ไหวต้องบอกตรงๆ ว่ามันออกจะน่ารำคาญไปหน่อย ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขาทำเพื่ออะไรแต่ฉันเข้าใจนะถ้าเขาจะโกรธหรือไม่พอใจกับคำพูดของฉัน เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันพูดกับเขาอย่างนี้เหมือนกันหรือนี่เป็นแผนทำให้ฉันอึดอัด“ใช่แน่ๆ เขาต้องการกำจัดฉันอยู่แล้วนิเป็นแผนที่ลึกซึ้งจริงเลยนะลิบิน”ฉันต้องทำให้เขารู้ว่าแกล้งโกรธแค่นี้มันไม่สามารถกำจัดฉันได้อย่างแน่นอน เพราะคนอย่างคะน้าจะไม่มีวันยอมให้ใครแกล้งได้ง่ายๆ หรอกฉันต้องไปบอกเรื่องนี้ให้เขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรฉันได้ หึม!ก๊อกๆ“อะไร? -*-”“นายไม่มีวันกำจัดฉันได้แน่นอนลิบิน แผนแกล้งโกรธนายไม่มีวันใช้ได้ผลกับคนอย่างฉันหรอกบอกไว้ตรงนี้เลย”“-*- ห๊ะ?”“และ...และฉันก็ไม่ได้มาง้อนายด้วยจริงๆ”“ไม่ได้มาง้อเหรอ? แล้วในมือคืออะไร”ฉันก้มมองในมือ...กะ ก็เห็นว่าเขายังไม่ได้กินข้าวนิก็เลยลงไปเอานมมาให้ก็เท่านั้นเอง แบบนี้มันไม่ใช่การง้
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ยูร์
“คะน้าฉันขอโทษ ฉันทำไปเพราะห่วงเธอนะ คุยกับฉันหน่อยนะT_T”“...”ฉันเงียบใส่เฟร์สเขาพยายามง้อฉันตั้งแต่ฉันมาถึงมหาลัยแต่ถ้าใครเป็นฉันก็คงไม่ให้อภัยง่ายๆ หรอก เขาก็เป็นอย่างนี้เสมอชอบทำอะไรไม่คิดตลอดแล้วใครเป็นคนเสียหายละ ก็ฉันไง!“พอได้แล้วเฟร์สฉันเริ่มรำคาญแกแล้วนะ ยัยคนใช้เธอก็ให้อภัยมันไปเถอะหรือไม่ก็โกรธฉันแทนก็ได้...ถ้าเธอกล้า”“ง่า!”ลิบินหรี่ตาลงต่ำ เขากำลังบีบฉันทางคำพูดใช่ไหมเนี่ยคิดว่าฉันไม่กล้าโกรธเขาหรือไงกัน ฉันจะโกรธเขาให้ดู“ได้! ฉันให้อภัยนายเฟร์ส และ! ฉันโกรธนายแทนลิบิน! มากด้วยขอบอก”“เฮ้! เดี๋ยว”“ไม่ต้องมาเรียกฉันลิบิน”ฉันทิ้งท้ายแล้วเดินออกจากห้องมา เห็นฉันเป็นอย่างนี้ใช่ว่าฉันจะต้องยอมนายทุกเรื่องนะลิบิน ถ้าไม่ง้อฉันก็ไม่ต้องง้อฉันก็จะไม่ง้อนายแล้วลิบิน อารมณ์เสียจริงๆ เอ...นี่ก็พักเที่ยงฉันไปเดินตามหายูร์ตามต้นไม้ดีกว่าบางทีฉันก็คิดว่าการนั่งเงียบๆ ใต้ต้นไม้มันอาจจะทำให้อารมณ์ฉันตอนนี้มันดีขึ้นก็ได้“คะน้า”“อ้าว ยูร์จะไปไหน”“จะไปที่เดิมที่สงบๆ ไปด้วยกันไหม”“ไปสิ ฉันกำลังหานายอยู่พอดี”“ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม เธอกับลิบินอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กแล้วเหรอขอโทษนะถ้า
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
สถานะของฉันคืออะไร...
“ไปไหนมา?”ทันทีที่ฉันเหยียบเข้าบ้านเสียงทุ้มต่ำคุ้นหูก็ดังขึ้นทันทีคงมารอนานแล้วสินะ =_= เขาจะเริ่มทำตัวเจ้ากี้เจ้าการอีกแล้ว“ไปเดินแถวๆ นี่มา ^_^”“มีคนเห็นเธอถือถุงออกไป มันคืออะไรเอาออกไปให้ใคร”“แล้วนายกินข้าวหรือยังฉันหิวมากเลยไปกินกันเถอะ”ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องโดยการลากลิบินเข้ามาในครัวเพื่อกลบเกลื่อน ถ้าขืนยืนให้เขาซักไซ้มีหวังฉันได้เล่าจนหมดเปลือกแน่นอนฉันยิ่งกลัวๆ เขาอยู่ด้วย ไม่รู้ว่าทำไมต้องกลัวนะแต่อยู่ใกล้เขาแล้วรู้สึกว่าร่างกายฉันมันชอบทำตามที่เขาบอกไปทุกอย่างเลยให้ตายเถอะ“อ้าว ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ”“ไม่มี...นี่คะน้า! เธอกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่กันแน่”ลิบินหรี่ตาลงต่ำพร้อมกับบีบไหล่ฉันแรงๆ ดวงตาสวยๆ คู่นั้นกำลังจ้องฉันเพื่อหาคำตอบอารมณ์ของเขาตอนนี้ขุ่นกว่าน้ำโคลนซะอีก!!“ฉันไม่ได้...”“ตอบมาอย่าให้ฉันอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ ฉันรู้นะว่าเธอไปไหนมาแล้วรู้ด้วยว่าไปทำอะไรแค่ตอนนี้ฉันอยากได้ยินจากปากเธอ!”ลิบินตะคอกใส่ฉันแรงๆ แถมบีบไหล่ฉันจนชาไปหมดแล้วนี่เขาไปรู้อะไรมาถึงได้อารมณ์ขุ่นขนาดนี้แบบนี้กับแค่ฉันไปไหนโดยไม่บอกเขาก่อนการที่เขาทำแบบนี้กับฉันมัน...ไร้เหตุผลที่สุด! เขาไม่ใ
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ถ้าชอบก็บอกสิ...จะได้ทำทุกวัน ^_^
: ลิบิน"คะน้า เปิดประตูให้ฉันหน่อย""พอเถอะลิบินเลิกทำแบบนี้สักที""เธอจะดื้อกับฉันจริงใช่ไหม!"ผมขึ้นเสียงใส่เธออย่างเหลืออด ผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ดื้อไม่มีที่ติไม่เคยจะยอมฟังอะไรสักอย่างเอาแต่ใจ!"กล้าดียังไงมาเดินหนีฉัน คิดว่าตัวเองโตพอแล้วใช่ไหมถึงได้ทำอะไรแบบนี้!"ปัง!เธอยอมเปิดประตูมาเผชิญหน้ากับผม เปิดมาแล้วยังทำตาขวางใส่ผมอีกอวดดีจริงๆ คงคิดทำพูดไว้เยอะแล้วน่ะสิถึงได้ยอมเปิดมาแบบนี้"นั้นมันเรื่องของฉันนายโตไปมากกว่าฉันนักหรือไงถึงได้มาสั่งสอนคนอื่นแบบนี้!""แน่นอนว่าฉันไม่ได้โตไปกว่าเธอเลย! แต่ฉันรู้จักคิดมากกว่าเธอ! คนที่ไว้ใจใครง่ายๆ อย่างเธอมันจะใช้ชีวิตเองได้ยังไงจะตัดสินใจเองได้ยังไง! เลิกเถียงแล้วทำตามที่ฉันบอกก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน!""ฉันไม่ทำ! ฉันไม่แคร์อยู่แล้วว่านายจะอดทนหรือไม่อดทน ขอร้องละอย่ามายุ่งกับฉันอีก!"ปัง!"อย่ามาปากดีกับฉัน!!!"คะน้านิ่งไปหลังจากผมโมโหจนต่อยประตูเข้าไปทีหนึ่ง ผมไม่รู้จะไปลงที่ไหนแล้วนอกจากประตูบ้านี่ ถึงจะเจ็บแต่มันก็ช่วยได้มากผมกระชากแขนเล็กๆ ทั้งสองข้างเข้าหาตัวอยากจะรู้นักว่าเธอต้องอะไร"ลิบิน! เจ็บ""หยุดงี่เง่าสักที! ต้องการอะไรพูดมา
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
เรียกฉันว่าลิน..ได้ไหม
: ลิบินผมตั้งใจขึ้นมาเรียกคะน้าลงไปกินข้าวเพราะนี่มันสายมากแล้วกลัวเธอหิวแล้วไม่มีใครทำอะไรให้กินเพราะวันนี้ไม่มีคนอยู่บ้านสักคน ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าไปไหนหมดตื่นมาเห็นแค่อาหารบนโต๊ะกับโน้ตเล็กๆ ของแม่นมที่เขียนบอกไว้ว่าวันนี้เราต้องดูแลกันเองก๊อกๆ“คะน้า"เงียบ...ตื่นสายงั้นเหรอ?“คะน้า เปิดประตูหน่อยยังไม่ตื่นหรือไง”กึกๆอ้าว! ห้องไม่ได้ล็อกนิทำอะไรของเขาอยู่กันนะถ้าลองเข้าไปดูจะโดนโวยวายออกมาหรือเปล่า? เอาเถอะ! เรียกแล้วไม่ตอบเองนิช่วยไม่ได้“คะน้า...”ผมเดินเข้าไปยืนมองยัยดื้อที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง พอไม่มีเรียนหน่อยตื่นสายเป็นคุณนายเลยนะถ่ายรูปไว้ดูเล่นดีกว่าท่านอนน่าเกลียดเชียว ฮ่าๆแฉะ แฉะ"อืม...ฉันผิดมากเลยเหรอลิบิน”จิก!ผมรู้สึกจุกไปทั้งหัวใจเมื่ออยู่ๆ คะน้าก็ละเมอออกมาแบบนี้เธอคงกำลังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่ เมื่อคืนผมเองก็นอนคิดทั้งคืนกับเรื่องนี้ผมโมโหมากนะที่เธอไม่ยอมคิดหน้าคิดหลังอย่างนั้นผมรู้เธอเป็นคนมองโลกในแง่ดีแต่เธอไปหาผู้ชายตัวเดียวแบบนั้นมันอันตรายที่ห้างผมยังพอทนเพราะมีไอ้เฟร์สและเด็กของผมคอยตามดูอยู่ตลอดแต่ครั้งนี้เป็นที่บ้านเลยนะถ้ามันทำมิดีมิร้ายขึ้นมา
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status