เหนือ ณ น่านฟ้า เอกธรากุล นานะ นราวดี ธนานุกูลเวช นานะ หญิงสาวบอบบางที่มีปัญหาครอบครัว แม้จะมีเงินมากมายแต่ก็ไม่เคยรู้สึกว่ามีความสุข เธอจึงตามหาความรักที่เติมเต็มความอ้างว้างของเธอ จนได้มาพบกับเหนือผู้ชายอบอุ่น สมบูรณ์แบบที่เป็นที่หมายตาของหญิงสาวในคณะ นานะเข้าใจมาตลอดว่าเหนือไม่ต้องการมีแฟนเพราะเขาบอกเธอตลอดเวลาที่คบกันก่อนหน้านี้ว่า การมีแฟนคือหายนะอันยิ่งใหญ่ของเขา เขาอยากมีความสัมพันธ์ทางกายที่ไม่ต้องผูกมัดอะไร ประจวบกับคืนวันเลี้ยงส่งรุ่นพี่ หญิงสาวดื่มจนขาดสติเรื่องราวจึงจบลงบนเตียงกับเขา.. ผู้ชายที่บอกเธอมาตลอดว่าไม่อยากมีแฟน หญิงสาวจึงพยายามบอกตัวเองว่าเรื่องของเขากับเธอ แค่ Friend with benefit "มีแฟนคือหายนะ..แต่ถ้าเป็นแฟนเธอนะ หายนะ..ก็หวานเจี๊ยบ"
View MoreSpecial 5ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เหนือแขวนชุดที่จะให้ใส่วันนี้ไว้ในตู้ มันเป็นเดรสสีขาวแขนยาวแบบเรียบๆ แต่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งมีเซ็ทเครื่องเพชรเล็กๆอยู่ในนั้น ซึ่งเป็นใครก็พอจะเดาเหตุการณ์ออกว่ามันต้องมีความพิเศษอยู่ในนั้น ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวและแต่งหน้าอย่างพิถีพิถันกว่าทุกวัน เพราะกลัวออกกล้องแล้วจะไม่สวย พอเปิดประตูห้องออกไปเท่านั้นแหละ ว่าที่เจ้าบ่าวของฉันก็อยู่ในชุดเข้าคู่กัน หน้าห้องพักที่มีระเบียงยื่นออกไป จัดเป็นโต๊ะอาหารยาว มีซุ้มบุฟเฟ่ต์อาหาร ประดับประดาด้วยดอกไม้สดและดอกไม้แห้งทุกจุด เพื่อนสนิทอย่างออมบุญกับเจด้าที่เก็บความลับเรื่องการแต่งงานได้ดีแบบไม่ให้ฉันระแคะระคายแม้แต่นิดเดียว ภาคินกำลังจัดทรงผมให้เพื่อนรัก ว่าที่เจ้าบ่าวของฉันอย่างตั้งใจ แต่นั่นไม่ได้เรียกน้ำตาของฉันเท่ากับ ครอบของทั้งเหนือกับฉัน แม้ว่าจะไม่มีแม่ แต่พ่อกับพี่น้ำใสก็ยืนส่งยิ้มให้ พ่อเลี้ยงสิทธา แม่เลี้ยงพิงค์ลานนาและพี่นิ้วนางกำลังยืนถ่ายรูปครอบครัวพร้อมกับเรียกฉันกับเหนือเข้าไปถ่ายกับท่าน เพียงเท่านั้นฉันก็ร้องไห้ราวกับท่อประปาแตก“นานะ ไม่ร้องไห้นะแก เช็ดก่อนๆ” เจด้าหยิบทิชชูซับน้ำตาให้ฉัน ออมบุญก็แตะ
Special 4@สำนักพิมพ์จันทร์เจ้าขา“เล่าให้ฟังหน่อย ว่าหลัวแกขอแต่งงานยังไง” ออมบุญเปิดประเด็นในขณะที่พวกเรากำลังทานมื้อเช้าที่สายจนเกือบเที่ยงด้วยกันในสวนหน้าสำนักพิมพ์ ฉันชูแหวนเพชรที่นิ้วนางข้างซ้ายที่ใส่เป็นประจำเกือบปีให้เพื่อนๆดู“แกใส่แหวนตั้งแต่วันเกิดปีที่แล้วนี่นา แล้วมันพิเศษตรงไหน” เจด้าถามบ้าง แหวนวงนี้เหนือให้เป็นของขวัญวันเกิดบอกว่าขอจองไว้ก่อน ไว้บ้านเสร็จเราก็จะแต่งงานกัน“ก็บ้านเสร็จแล้วก็เลยจะแต่งค่ะ”“ไม่ได้มีเซอร์ไพรซ์ขอแต่งงานอะไรแบบนี้เหรอ?”“อ่านนิยายมากไปไหมคะ เหนือไม่ได้โรแมนติกอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ เค้ายุ่งจะตายดูแลกิจการโน่นนี่” ฉันยิ้มขำ ความจริงผู้หญิงอย่างเราๆจะแต่งงานทั้งที ใครๆก็อยากมีงานเซอร์ไพรซ์ขอแต่งงานที่ว่าทุกคนแหละ แต่สำหรับฉันตั้งแต่มีเหนือเข้ามาในชีวิต เติมเต็มความรักความอบอุ่นที่ฉันขาดหายไป สร้างความสุขรอยยิ้มเสียงหัวเราะตลอดเวลาสี่ปีที่อยู่ด้วยกัน มันมีค่ามากกว่ามากกว่านั้นหลายเท่า แค่มีเหนือชีวิตฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไรแล้วล่ะ“ก็นึกว่าจะโรแมนติกสักหน่อย แหมดีที่หล่อรวยสายเปย์นะ”“อุ้ย แค่สายเปย์เจด้าก็รักหมดใจแล้วล่ะ”“เหรอ? มิน่ายังไม่มี หาพ่อ
Special 3 นานะนั่งมองนาฬิกาเป็นรอบที่ร้อยของวัน วันนี้เหนือจะกลับมาจากการเดินทางไปดูงานที่เยอรมัน เขาไปอยู่ต่างประเทศเกือบสองเดือน อาจเป็นครั้งแรกตั้งแต่เรียนจบที่เขากับเธออยู่ไกลกัน ถึงจะไม่ได้เจอกันหลายเดือน แต่กิจวัตรประจำวันของทั้งสองก็คือการวิดิโอคอลหากัน ไถ่ถามสารทุกสุกดิบสิ่งที่พบเจอในแต่วัน แม้ว่ากายจะห่างกันแต่นานะรู้สึกคล้ายกับว่าเหนือยังอยู่ใกล้ๆเธอตลอดเวลา“โอ้ย ตื่นเต้นอะไรนักหนาแค่หลัวกลับมาในรอบสองเดือน ลำไย” ออมบุญเอ่ยแซวด้วยความหมั่นไส้ในความตื่นเต้นของเพื่อนสาว ทำยังกะเด็กมัธยมกำลังจีบกันไปได้ นี่ก็คบกันมาจนจะสองปีแล้ว“ก็แหม นานะไม่เคยอยู่ห่างจากเหนือเลยนะคะ” คิดถึงอยากกอด อยากได้กลิ่นกายที่เจือน้ำหอมผู้ชายจางๆของเขา เธอคิดถึงทุกอย่างในตัวของเขา“โอ้ย เจได รำคาญคนอินเลิฟว่ะ” เพื่อนหนุ่มหัวใจสาวหันไปหาเพื่อนสาวอีกคนที่กำลังตรวจต้นฉบับนวนิยายของนักเขียนในสังกัด“ไม่มีเหมือนเขาก็เลยอิจฉาว่างั้น ปล่อยให้มันไปเพ้อไปเหอะ ฟังมาตั้งแต่วันที่เหนือขึ้นเครื่องวันแรกจนวันนี้ยังไม่ชินเหรอออมม่า” เจด้ายิ้มขำ“ใครว่าไม่มีมิทราบ มีคนคุยแล้วนะ” ออมบุญจีบปากจีบคอพูดพร้อมกับเชิดหน้าข
Special 2 ฉันกับเหนือกำลังจะจบปีสี่พร้อมๆกัน ช่วงนี้เขามักจะไปทำโปรเจ็กจบที่แลบกับเพื่อนสนิทของเขานั่นก็คือภาคิน เพื่อนรักที่ชอบบ่นว่ารำคาญแฟนของฉันแต่ก็เลิกคบกันไม่ได้เสียที เหนือสวมเสื้อชอปเดินเข้ามาในห้องที่เราอยู่กันมาเกือบปีกว่า จะว่าไปฉันกับเขาก็คบกันมาเท่าๆเวลาที่อยู่คอนโดหน้ามหา’ลัย ใครเลยจะคิดว่าคนอย่างเหนือจะคบใครได้นานเป็นปีๆ จากวันไนต์เลื่อนเป็นเฟรนด์วิธจึงคบหากันเป็นแฟน ไม่มีวันไหนที่ฉันจะไม่รักเขา ยิ่งรักมากขึ้นทุกวันด้วยซ้ำ“เหนื่อยจังเลยวันนี้ ขอชาร์ตพลังหน่อยครับ” ร่างสูงเดินเข้ามากอดฉันพร้อมกับเกยคางที่อกของฉันแล้วถูไปมาอย่างออดอ้อน“มัวแต่หมกมุ่นทำโปรเจ็ก โกนหนวดได้แล้วนะ” ฉันท้วงเพราะไรหนวดถูผิวกายเหนือเนินอกจนเจ็บนิดๆ“โกนให้หน่อยครับ เหนือไม่มีเวลาเลย”“ล่อลวงนานะไปทำอะไรมิดีมิร้ายในห้องน้ำหรือเปล่าเนี่ย” ฉันยิ้มขำ พออาบน้ำด้วยกันทีไรมันก็ไม่จบแค่นั้นหรอก“ไม่ได้เรียกว่าล่อลวงนะครับ เรียกว่าสมยอมเพราะนานะก็ดูจะชอบไม่ใช่เหรอ เหนือรู้นะ”“เกลียดนักคนรู้ทัน” ฉันใช้จมูกหอมที่แก้มแฟนหนุ่มแรงๆ“กินอะไรหรือยังครับ ไปกินข้างนอกนะ วันนี้เหนือเหนื่อยมาก คงไม่ทำอาหารแล้ว”
Special 1 (เหนือ นานะ) love at first sight“เอ้าชน!!” เสียงของภาคินดังกว่าใครในโต๊ะ ตอนนี้เกือบสี่ทุ่มแล้วทุกคนในงานเลี้ยงพี่ปีสี่ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหา’ลัยชื่อดังมีดีกรีสูงกันทั้งนั้น จะมากจะน้อยก็ขึ้นอยู่กับคำพูดและการทรงตัว ผมดื่มเป็นแก้วที่เท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้อุณภูมิร่างกายเริ่มสูงขึ้นเกิดความต้องการเรื่องอย่างว่าขึ้นมา อาการมึนศีรษะก็เริ่มตามมา แสดงว่ามีใครสักคนตั้งใจใส่ยาปลุกเซ็กซ์ในเหล้าอย่างนั้นเหรอ?“เหนือ เมามากเหรอ? ไปนอนก่อนไหม ท่าจะไม่ไหวแล้วนะ นี่คีย์การ์ดพลอยจองห้องไว้นอน ขี้เกียจขับรถกลับ เหนือไปนอนเลยเดี๋ยวพลอยนอนห้องเดียวกับเพชรก็ได้” พริมพลอยเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มเอียงหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ มือเรียวเล็กแตะลงที่ไหล่ของผมอย่างจงใจ ผมไม่ทันได้สนใจอะไรตอนนี้ขอแค่ได้ไปนอนในห้องดื่มน้ำเปล่าอึกใหญ่ๆแล้วข่มตานอนน่าจะช่วยได้ ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะไม่เคยโดนยานี้มาก่อน ถ้ายังอยู่ในงานกลัวจะลากใครสักคนเข้าห้องไปด้วย“ขอบใจนะ” ผมรับคีย์การ์ดจากพริมพลอยและรีบเดินไปขึ้นลิฟท์ทันที พอถึงชั้นแปดก็เดินไปยังห้องที่เพื่อนสาวเช่าไว้ ทว่าก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง รู้สึกเหมือ
Chapter 30“นานะไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น” เหนือเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ผู้ชายที่โมโหจนชกหน้าเพื่อนสนิทคนนั้นอยู่ๆก็เปลี่ยนอารมณ์จนคนในห้องตามไม่ทัน“แล้วจะให้นานะอยู่ต่อทำไมในเมื่อเหนือไม่เชื่อใจนานะ เพราะเหนือตัดสินนานะกับคินว่าต้องเป็นเหมือนในคลิปไปแล้ว” นานะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นพร่าอย่างกลั้นไม่อยู่“ใช่ มึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่ไหม ไม่ฟังอะไรกูเลย ดีแล้วนานะเลิกคบกับมันเลย ถ้ามันจะหูเบาตามืดบอดเชื่ออะไรง่ายๆขนาดนี้” ภาคินเสริมขึ้นด้วยความโมโห เขาใช้มือเช็ดเลือดที่มุมปากในใจผิดหวังในตัวเพื่อนรักที่คบกันมาตั้งแต่อนุบาลยันมหา’ลัย“อิงฟ้าแอบถ่ายแน่ๆเลยเหนือ แล้วทำไมคินกับนานะถึงได้นัดพบกันที่โรงแรม” พริมพลอยแสร้งตีหน้าครุ่นคิดเพื่อเพิ่มเชื้อไฟหึงหวงให้เหนือ “ไม่ต้องพูดอะไรแล้วพลอย เหนือรู้ความจริงหมดแล้ว” มือหนามองคลิปในมือถือของพริมพลอยอีกครั้ง ก่อนจะขว้างโทรศัพท์ของเพื่อนสาวกระทบผนังห้องอย่างแรง“เหนือ มึงขว้างโทรศัพท์พี่กูทำไมวะ” เพชรถามอย่างไม่พอใจ เขานิ่งเงียบมานาน เมื่อเห็นเพื่อนกำลังทำลายของสำคัญของพี่สาวก็นึกโมโหแทน“เพื่อให้คลิปนี้ไม่ถูกส่งต่อ” เหนือตอบสั้นๆแล้ว
Chapter 29“คุณนานะคะ มีคนฝากไว้ให้ค่ะ” นานะที่กำลังจะผ่านนิติของคอนโดก็หยุดชะงักและหันไปรับของซึ่งเป็นซองจดหมายสีขาว“ใครฝากให้คะ” หญิงสาวเอ่ยถามแต่พอเปิดซองด้านในกับเป็นคีย์การ์ดของโรงแรมวินซ์และเป็นห้องเดิมชั้นแปดที่เหนือกับเธอเจอกันครั้งแรก‘อะไรเนี่ย จะพาไปย้อนความหลังอีกแล้วเหรอ?’ นานะอมยิ้มในความโรแมนติกของแฟนหนุ่ม“มีผู้ชายเอามาฝากไว้ให้ค่ะ อรก็ไม่ได้ถามชื่อซะด้วย” นิติสาวบอก“โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” นานะเดินเข้าไปในห้องแล้วเก็บตำราเรียนเพราะเพิ่งจะเลิกคลาส วันนี้เหนือเรียนยังไม่เสร็จเขาบอกให้รอที่ห้องเดี๋ยวจะมารับไปกินข้าว นี่สงสัยจะพาไปนอนโรงแรมจึงฝากคีย์การ์ดไว้ให้ พออาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จนานะจึงขับรถออกไปที่โรงแรมวินซ์เพื่อรอเหนือที่นั่น ทว่ารออยู่นานสองนานเขาก็ยังไม่มา จนกระทั่งมีเสียงกดกริ่งหน้าห้องหญิงสาวจึงวิ่งไปเปิดอย่างดีใจ“เหนือ” แต่คนที่อยู่หน้าห้องไม่ใช่เขากลับเป็น..“ภาคิน”“อ้าว นานะ เหนือล่ะ” แทนที่นานะจะเป็นฝ่ายถามกลับเป็นภาคินถามด้วยความงุนงง สายตาคู่คมมองเข้าไปภายในห้องพักเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เหนือนัดนานะมาที่นี่ แต่ก็ยังไม่มา เพิ่งเลิก
Chapter 28“อะไรนะ!! โดนไล่ออกจากบ้าน” พอได้ที่พักเรียบร้อยนานะจึงบอกเพื่อนสนิทเรื่องที่โดนแม่สั่งห้ามคบกับเหนือจนถึงกับต้องระเห็จออกจากบ้านเพราะต่อต้านคำบัญชาของผู้เป็นแม่ เพื่อนทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกันอย่างไม่อยากจะเชื่อ ว่านานะจะกล้าออกมาใช้ชีวิตตามลำพังจริงๆ ถึงแม้คนที่บ้านจะไม่ค่อยใส่ใจลูกสาวคนเล็ก แต่ก็ไม่ถึงกับปล่อยปละละเลยตัดหางปล่อยวัดแบบนี้ นานะเป็นลูกสาวของไฮโซม่ายสาวคนดังอย่างไฮโซหนึ่งฤทัยแถมยังเป็นน้องสาวของยูทูปเบอร์คนดังอย่างคุณน้ำใสด้วย การที่กล้าตัดสายเลือดแท้ๆออกจากอก มันค่อนข้างจะเลือดเย็นไปสักหน่อย“ได้ที่พักหน้ามอ ห้องใหญ่มากถูกด้วยนะคะ เจ็ดพันเอง” หญิงสาวกล่าวอย่างภูมิใจที่ได้ห้องราคาไม่แพงแต่พื้นที่อุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครันแถมอยู่ใกล้มหา’ลัยเพียงเพียงแค่เดินข้ามถนนเท่านั้น “มีสระว่ายน้ำ ฟิทเนตแล้วก็ในห้องมีอ่างอาบน้ำด้วย”“ทำไมต้องดีใจที่มีอ่างอาบน้ำ แกไปทำอะไรในนั้นมิทราบคะ อย่าบอกนะว่าไปกินของแซ่บในอ่าง” ออมบุญเอ่ยแซว“ทำอะไรล่ะคะ นานะชอบแช่น้ำอุ่นไง” พูดแล้วก็หน้าแดง เพราะแอบต่อเองในใจว่า‘ชอบแช่น้ำอุ่นกับแฟนค่ะ’“คอนโดหน้ามอที่ว่าใช่ชื่อ เดอะเกรทเพลซไหม?”
Chapter 27“เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างที่เหนือเล่า พี่นิ้วนางช่วยเหนือด้วยนะครับ” นิ้วนางมองแฟนของน้องชายคนเล็กแล้วรู้สึกสงสารจับใจ ยิ่งได้ฟังเรื่องที่โดนแม่กับพี่สาวไล่ออกจากบ้านเพียงเพราะนานะคบหากับเหนือซึ่งเป็นน้องชายของคนที่ไม่ชอบหน้าอย่างนิ้วนาง หญิงสาวจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธไม่ช่วยเหลือนานะ ในเมื่อบ้านนั้นไม่ต้องการนิ้วนางก็จะดูแลและคิดว่านานะเป็นน้องอีกคนของตัวเอง“นานะอยากทำงานพิเศษใช่ไหมคะ พอดีพี่มีบริษัทสำนักพิมพ์ ช่วงนี้นานะก็ไปทำตอนที่ว่าง ตำแหน่งเจ้าหน้าที่พิสูจน์อักษร พอขึ้นปีสี่นานะก็เก็บชั่วโมงฝึกงานไปด้วยแล้วพี่จะให้เงินเดือนเหมือนเป็นพนักงานคนหนึ่ง ค่าเทอมอีกสองเทอมพี่จะให้เบิกไปจ่ายก่อน ไม่ต้องกังวลอะไรนะ อ้อ..สมมติว่าอนาคตเราอาจจะไม่ได้เป็นอะไรกับเหนือ พี่ยังถือว่านานะเป็นน้องสาวพี่ ไว้ได้ทำงานมั่นคงค่อยทยอยใช้หนี้พี่ก็ได้ ตกลงไหมคะ” นิ้วนางได้ข้อมูลจากเหนือมาบางส่วนถึงเรื่องที่แฟนของเขาไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากน้องชายของเธอโดยไม่ให้นานะทำอะไร หญิงสาวอยากทำงานและบอกว่าหากวันใดต้องเลิกกับเหนือก็อยากมีรายได้เป็นเงินเก็บสะสมของตัวเองจากการทำงานพิเศษ“ขอบคุณพี่นิ้ว
นานะบอกตัวเองรอบที่สองพันสามสิบสองว่ามันคือตลกร้าย ไปงานเลี้ยงส่งรุ่นพี่ปีสี่ เมาเละ! แถมยังตื่นขึ้นมาบนเตียงแบบไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น ย้ำ..เปลือยเปล่าตั้งแต่หัวจรดเท้า พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าตอนเมาอาจจะร้อนก็เลยเผลอถอดเสื้อผ้าทิ้ง ทว่า..เศษถุงยางที่ฉีกทิ้งตั้งสามชิ้นแถมด้วยกล่องสีดำบางเฉียบเพียง 0.01 มันก็เป็นหลักฐานชั้นดีว่า เธอเสียเวอร์จิ้นไปแล้ว!! ให้กับเขา ผู้ชายที่สูงมากจนช่วงขาของเขาเลยผ้าห่มขนาดมาตรฐาน ใบหน้าหล่อเหลาคร้ามคมฉบับชายไทยกำลังหลับใหล หญิงสาวรู้จักเขา เรียกได้ว่าใครๆในมหา’ลัยก็รู้จักเขาเสียมากกว่า‘เหนือ ณ น่านฟ้า เอกธรากุล’ เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ กำลังเรียนชั้นปีที่สามเหมือนกับเธอ ละ..แล้ว เธอกับเขามาลงเอยกันบนเตียงแบบนี้ได้ยังไง เจด้ากับออมบุญไปไหน? ขณะที่นานะกำลังครุ่นคิดเรื่องเมื่อคืนจนหัวแทบแตก คนข้างๆก็เริ่มขยับตัว เขาลืมตาขึ้นสานสายตาคู่คมมองเธอนิ่งนาน ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศพาดพ่านจนผิวกายขาวละเอียดนวลเนียนเริ่มได้สติว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดกาย จึงคว้าเสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวที่วางอยู่บนเตียงมาสวมทันที“ตื่นแล้วเหรอ?” เขาชันตัวลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มที่คลุมกาย...
Comments