Chapter: special ตอนนี้เด็กกำลังเข้าอนุบาลกันแล้วใจผมต้องสลายแน่ๆการที่ต้องไปส่งลูกไปเรียนแล้วก็ทำได้แค่มองดูเขาเดินจากไปสู่ห้องเรียน วันแรกที่ไปส่งลูกผมเกือบร้องไห้เพราะคิดถึงลูกแต่พอหันมามองเห็นษารายนั้นไม่ต้องพูดถึงลิงโลดมาก แทนที่จะคิดถึงลูกแต่ทำเหมือนได้รับอิสระยังไงยังงั้นทำแบบนี้ไม่ได้นะผมอยากให้ลูกเรียนโฮมสคูลนะกลัวลูกร้องไห้อยากกลับบ้านกลัวว่าเพื่อนจะแกล้งแต่ษาไม่ยอมจะส่งมาโรงเรียนอย่างเดียวใจร้ายใจมารมากเป็นแม่ภาษาอะไรใจร้ายกับลูกตัวเองมาก แต่พอหันมาดูลูกผมกับวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาครูแบบไม่สนใจพ่อเลยแถมไม่รอพี่ชายอีกลูกชายผมก็ขี้เก๊กจริงๆขนาดกับพ่อยังเก๊กหรือเพราะว่าผมไม่ค่อยตามใจเลยน้อยใจไม่อ้อนผมกันแน่กับแม่เขาคนนี้แทบจะไม่ออกจากตักเลยแหละพอพ่อจะจับเดินหนีเฉยงงมาก แล้วนั้นอะไรครูผู้ชายจะมาหอมแก้มลูกสาวผมไม่ได้นะ เมื่อวานลูกผมก็มาบอกว่าจะแต่งงานกันครูประจำชั้นผมนี่แทบจะให้ลูกออกจากโรงเรียน แล้วนี่ถ้าไม่ติดว่าเมียดึงหูไว้นี้ผมลงไปเคลียร์กับครูที่หอมแก้มลูกสาวผมแล้ว หลังจากเหตุการณ์ต่างๆผ่านมาหลายไปตอนนี้ฉันได้ข่าวว่าปลายกับเอิร์ธไปรับเด็กมาเลี้ยงเพราะไม่อยากที่จะไปรบกวนคนอื่นแหละลองทำมาทุกทา
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: โอกาสสุดท้ายตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ไอ้คุณเปรมก็ดูแลลูกช่วยฉันดีมากรู้งี้พามาอยู่ตั้งนานแล้วไม่น่าเหนื่อยคนเดียวมาตั้งนานแบบนี้เลย ตอนนี้คุณเปรมไปทำงานงอแงแต่เช้าว่าไม่อยากไปทำงาน อ้างว่าลูกจะคิดถึง ฉันเลยจัดการขั้นเด็ดขาดด้วยคำว่าถ้าหากว่าไม่ไปทำงานจะพาเด็กๆกลับบ้านเชื่อไหมวิ่งลงบ้านอย่างกลับเดอะฟาส ตลกจังขู่แค่นี้ก็กลัวฉันเองก็ไม่ได้ทำงานอะไรเลยตอนนี้แต่ก็ไม่ได้ว่างหรอกถึงแม้ว่าไม่ได้ทำงานแต่สองหน่อที่บ้านนี่คืองานอันใหญ่หลวงเลยแหละดีหน่อยที่มีคนเลี้ยงช่วยไม่งั้นคงไม่มีเวลากินข้าวหรอก เพราะพอเวลาที่คนใดคนหนึ่งร้องไห้อีกคนได้ยินก็ร้องไห้ตามๆกันฉันไม่รู้จะอุ้มใครก่อนดีจะอุ้มพร้อมกันก็กลัวร่วงเด็กเขาจะมีเซนส์ว่าใครเป็นพ่อแม่แล้วคือถ้าไม่ใช่พ่อหรือแม่อุ้มก็จะไม่ยอมหยุดร้อง บ้างครั้งที่ลูกร้องไห้บ่อยฉันกังวลมากว่าลูกจะเป็นโคลิคไหม(โรคที่เด็กจะร้องไห้เป็นเวลาแต่ไม่มีเหตุผลในการร้องปลอบก็ไม่หายทำยังไงก็ไม่หายจะเป็นจนกว่าอายุจะครบหนึ่งปีหรืออาจจะไม่ถึงปี) ฉันเลยตัดสินใจหอบลูกไปหาหมอสรุปไม่ได้เป็นอะไรแค่ติดอุ้มเพราะว่าคุณย่าคุณปู่ยิ่งคุณพ่อเขาแทบจะไม่วางเลยจนตอนนี้เด็กติดอุ้มหนักมาก ตื่นปุ๊บเป็นต้องใ
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: ตามสามีฉันกำลังนั่งรอคุณสามีอยู่บ้านแต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่กลับบ้านไปเกเรที่ไหนนะ ฉันให้แม่โทรไปหาเลขาคุณเปรมว่าทำไมถึงยังไปกลับบ้าน สรุปคือพากันไปผับพี่ตั้ม คืออะไรเลิกงานทำไมไม่กลับบ้านไปเที่ยวอีกฉันกะว่าถ้าไม่ดึกจะไม่ว่าเพราะว่าเข้าใจว่าไปพบปะเพื่อนบ้างอะไรบ้างแต่ถ้าดึกมีแต่ตายกับตายหลังจากที่รอแล้วรอเล่าสามีฉันก็ยังไม่มานี้ก็จะห้าทุ่มแล้วทำไมยังไมกลับมาอีกพรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานทำไมไม่รีบมาพักผ่อน เดี๋ยวเจอฉันไอ้คุณเปรมตอนนี้ฉันยืนอยู่สถานที่ที่แทบจะเรียกได้ว่าคุ้นเคยเพราะว่ามาที่นี่บ่อยมากเมื่อก่อน ฉันเดินหาคุณเปรมรอบๆข้างล่างแต่ไม่เจอหรือว่าอยู่ชั้นบนแต่ชั้นบนฉันเข้าไม่ได้นะ มันเป็นส่วนของแขกวีไอพีสำหรับคนที่ต้องการความเป็นส่วนตัว ทางออกสุดท้ายคงต้องโทรให้พี่มาร์คช่วย ฉันเคยขอแลกเบอร์พี่เขาไว้ตอนที่เราเจอกันครั้งล่าสุดเพื่อมีอะไรให้พี่เขาช่วยในที่สุดก็ถึงวันนี้ที่จะได้ใช้“ฮาโหลพี่มาร์คค่ะ ตอนนี้พี่ได้อยู่กับคุณเปรมไหมค่ะ?”“อยู่ครับอยู่กันหมดทุกคน มีอะไรไหม?”“เอ่อ~ ~ พอดีว่าษาอยู่ข้างล่างพี่มารับได้ไหมษาไม่รู้ว่าอยู่ห้องไหน แล้วษาขออีกอย่างพี่อย่าบอกคุณเปรมนะคะว่าษามา”“ เรากลับมาแล้
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: ย้ายบ้านจากที่ผมขอร้องให้ษาย้ายกับมาอยู่ที่บ้านเพราะผมเองก็อยากที่จะช่วยเธอเลี้ยงลูกไม่อยากให้เธอเหนื่อยเพียงลำพังเพราะว่าเด็กๆป่วยบ่อยมากสาเหตุก็มาจากที่คลอดก่อนกำหนดด้วยแหละ แล้วพอเวลาป่วยก็จะป่วยพร้อมกันตลอดเพราะว่าเป็นแฝดกันมั้ง ผมเลยอยากให้เอมาอยู่ที่บ้านผม เพราะผมเองจะได้ดูแลทั้งแม่และลูกสะดวกๆหน่อยแต่ว่าตอนนี้จะเข้าเดือนที่สองแล้วเธอก็ยังไม่ยอมพูดอะไรเลยไม่ปฏิเสธหรือตอบรับผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ส่วนในช่วงที่ผ่านมาผมก็ไปกลับบ้านเธอเป็นว่าเล่นเพราะว่างานาก็ต้องทำลูกก็ต้องเลี้ยงเมียก็ต้องง้อ เห้อพ่อละเหนื่อย ฉันเองก็เข้าใจคุณเปรมเขานะแต่ว่าฉันกลัวว่าถ้าหากฉันกลับไปเจออะไรเก่าๆความรู้สึกของฉันมันจะเป็นยังไงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นั่นคือความทรงจำที่เลวร้ายมาก ฉันกลัวว่าฝันร้ายมันจะกลับมาหาฉันอีกแต่ยังไงสักวันฉันเองก็คงต้องกลับไปอยู่ดีเพราะว่าฉันสงสารลูกอยากให้พวกเขาได้อยู่กับพ่อเขา แล้วดูเหมือนว่าปลาวาฬจะติดพ่อเป็นพิเศษเพราะเวลาที่คุณเปรมกลับไปทำงานปลาวาฬจะซึมมากไม่ยอมกินนมจนต้องโทรหาวีดีโอคอลหาพ่อให้ถึงดีขึ้น เพราะว่าพ่อเขาอยู่ด้วยจะตามใจกันมากเวลาลูกร้องเอานมให้กิน
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: ฟ้าหลังฝนหลังจากผ่านไปสองชั่วโมงพยาบาลก็เข็นรถออกมาสองเตียงคือลูกผมทั้งสองคน หมอบอกว่าเด็กๆต้องเข้าตู้อบก่อนเพราะว่าออกมาก่อนกำหนดและก็มีอาการตัวเหลืองเลยต้องรีบนำเข้าตู้อบให้เร็วที่สุด ส่วนษาตอนนี้ยังไม่ออกมาเลย“คุณหมอครับภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับทำไมยังไม่ออกมา”“คืองี้นะครับ เนื่องจากว่าเธอเสียเลือดมาก่อนดังนั้นพอผ่าตัดเลือดยิ่งออกเยอะทางเราเองก็ไม่มีเลือดกรุ๊ปนี้ในสต๊อกต้องรออีกโรงบาลส่งมาให้”“เธอเลือดกรุ๊ปไหนครับ คุณหมอภรรยาผมเลือดกรุ๊ปไหมครับ”“เธอเลือดกรุ๊ปโอครับว่าแต่พวกคุณมีใครเลือดกรุ๊ปนี้ไหมครับจะได้ไม่ต้องรอนานด้วย”“ผมครับผมเลือดกรุ๊ปโอ”“แต่ว่าพี่เปรมยังไม่ได้พักเลยไม่ใช่หรอค่ะ เพิ่งประชุมเสร็จก็มาเลยน้องกลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไปอีกคน ให้น้องช่วยนะคะ น้องเองก็เลือดกรุ๊ปเดียวกับเธอ”“งั้นพี่ฝากด้วยนะ คุณหมอครับผมฝากน้องกับภรรยาผมด้วยนะครับ”“ไม่ต้องห่วงครับมันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว”หลังจากที่ปลายเข้าไปในห้องนั้นนี้ก็ผ่านมาเกือบชั่วโมงแล้ว แต่ในความรู้สึกของผมเหมือนกับว่ามันนานเป็นวันๆได้ นี้สินะความรู้สึกของคนรอ ในตอนนี้ผมตัดสินใจโทรบอกทางบ้านของษาเพราะว่าถ้าหากษาออกมาแล้วผมก็อย
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: พายุร้ายอันดา partฉันจะไม่ยอมให้พวกมันมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นหรอก ฉันต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหนใครจะรู้ฉันต้องอยู่หลบๆซ่อนๆกลัวว่าเมียหลวงเขาจะรู้ แต่ในขณะที่ฉันทุกข์พวกมันกับมีความสุขกันทุกคน ฉันไม่ยอมให้พวกแกมีความสุขนานหรอกคนที่พรากของของฉันไปมันต้องรับรู้ถึงความรู้สึกของการสูญเสียเช่นเดียวกันกับฉัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆพวกนั้นแต่ฉันก็พอจะมีสายจะคนที่ทำงานที่โรงแรมนั้นว่าเปรมทำอะไร อยู่ที่ไหนกับใคร สายของฉันก็เลขาของเปรมนั้นแหละฉันก็แค่ใช้เสน่ห์นิดหน่อยแค่นี้ก็หลงฉันหัวปลักหัวปำแล้ว และตอนนี้มันก็ถึงเวลาที่ฉันจะเอาคืนคนพวกนั้นแล้ววันนี้คุณเปรมบอกว่าจะมาถึงในช่วงเย็นเพราะว่าหาไฟล์บินได้ช่วงนั้นช่วงเช้าเพิ่งประชุมเสร็จเลยแวะไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าฉันต่อ ส่วนปลายฟ้าเธอเองก็ดูแลฉันอย่างดีอะไรที่เธอทำไม่ได้ก็จะมีพยาบาลพิเศษที่จ้างมาช่วยเธอด้วยแต่ส่วนใหญ่เธอจะลงมือทำเองเพราะอยากไถ่โทษกับสิ่งที่ทำลงไป ฉันเองก็ไม่ติดอะไรกับเธอแล้วส่วนเรื่องที่ว่าฉันจะกลับไปคบกับคุณเปรมต่อไหมนั้นเป็นเรื่องของอนาคตฉันยังให้คำตอบไม่ได้เพราะว่าฉันเองก็ยังไม่มั่นใจในตัวเขาเลย“ษาฉันออกไปกินข้าวก่อนนะเธออยู่คนเด
Last Updated: 2025-04-07
LOGIN
