เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี

เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี

last updateLast Updated : 2025-04-03
By:  รตบงกตOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
30Chapters
128views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หลังจากที่นางร้ายในจอและนอกจออย่างฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตกสะพาน ตอนแรกนึกว่าตัวเองจะตายแต่กลับรอดและที่น่าตกใจก็คือฉันฟื้นขึ้นมาในร่างของซอลนางเอกผู้แสนดีแทนที่จะเป็นร่างตัวเอง

View More

Chapter 1

บทที่ 1 นางเอกและนางร้าย

*** คุณเคยคิดไหมว่าวันหนึ่งถ้าตายตัวเองจะไปไหน คงไม่มีใครคิดถึงเรื่องนั้นเพราะทุกคนต่างอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปนานแสนนาน เช่นเดียวกันเธอก็คิดแบบนั้น แต่เมื่อวันหนึ่งต้องถึงวันเปลี่ยนแปลงเธอก็ต้องยอมรับมันให้ได้***

กองถ่ายละคร พิษรักร้าย

บรรยากาศภายในห้องใหญ่ดูตึงเครียดเมื่อร่างบางของคนที่ดูเย่อหยิ่งเดินเข้ามา เสียงหัวเราะและเสียงทีวีที่ดังค่อย ๆ ลดความดังลงเมื่อเห็นดวงตาของเธอเปล่งประกายไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวด วนิดาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแม้เธอจะมาทีหลังโดยการจับคู่ของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย แต่ยังไงตอนนี้เธอก็คือเมียที่ถูกต้อง ส่วนผู้หญิงอีกคนที่ยืนทำตัวสั่นอยู่ตรงนั้นคือผู้หญิงที่สามีเธอรัก เมื่อหญิงสาวคนนั้นมองมาที่เธอ แววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของคนที่เป็นเมียเก็บไม่ได้ทำให้เธอสงสารเลยสักนิด 

วนิดาก้าวเท้าเข้าไปใกล้พลอยด้วยท่าทางคุกคามอย่างเห็นได้ชัด 

“ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่!?” น้ำเสียงของวนิดามีความโกรธแสดงออกมาอย่างชัดเจน ขณะที่สองมือกำเข้าหากันแน่นเตรียมพร้อมสำหรับการกระทำที่รุนแรง

“คะ...คุณนิดาอย่าเข้าใจผิดนะคะ คือพี่เอกไม่สบายแล้ว...” พลอยพยายามที่จะอธิบายความบริสุทธิ์ใจของตัวเอง

“แล้วอะไร! แล้วแกก็เลยถือโอกาสเข้ามาในพื้นที่ของฉันเหรอฮะ ฉันบอกแกหลายครั้งแล้วใช่ไหม ที่ฉันยอมทนให้แกอยู่ทุกวันนี้เพราะเอกเขาสัญญาว่าจะให้คนอย่างแกอยู่ที่ของตัวเองไม่มาวุ่นวายกับฉัน ฉันถึงไม่ทำอะไรแกจนถึงทุกวันนี้...แล้วนี่แกโผล่มาทำไม!!?” 

นอกจากจะไม่รอฟังในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดแล้ว เธอพุ่งตัวไปข้างหน้ากระชากผมสวยจนอีกฝ่ายต้องแหงนหน้าขึ้นเพราะความเจ็บปวด

มือเล็กพนมเข้าหากันหวังให้วนิดาเห็นใจ แต่กลับไม่เป็นแบบนั้น เพราะมือของวนิดาตบหน้าของเธออย่างแรง เสียงตบดังไปทั่วห้อง จนทำให้บุคคลที่สามที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้เดินมาได้ยิน

“ทำบ้าอะไรของเธอนิดา!!?”

เสียงตะคอกของชายผู้เป็นสามีทำให้วนิดายิ่งเดือดดาลมากกว่าเดิม แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะท่าทีที่สามีปกป้องหญิงสาวอีกคนมันทำให้เธอเจ็บแทบจะกระอักเลือดตาย

เธอเลือกที่จะสูดหายใจเข้าลึก ๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว

ส่วนพลอยก็ไม่ต่างกัน เธอไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ เธอกับลูกรู้ดีว่าที่ของตัวเองมันอยู่ตรงไหน ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่คิดอยากเข้ามาแทนที่ของวนิดา

แม้หลายครั้งเธอจะน้อยใจในโชคชะตาทั้งที่เธอมาก่อนกลับได้เป็นแค่เมียในความลับ น้ำตาใสก็ไหลอาบแก้มทั้งเจ็บร่างกายและเจ็บใจในโชคชะตา ชายคนรักก็ได้แค่เพียงดึงเธอมากอดเพื่อปลอบโยน

“คัตตตต!!” 

เสียงดังของผู้กำกับการแสดงดังขึ้นหลังจากที่นักแสดงในฉากถ่ายทอดบทบาทของตัวละครผ่านความรู้สึกของตัวเองผ่านแล้ว หลังจากนั้นนักแสดงหลักทุกคนก็ได้เริ่มรับการดูแลจากคนในกองถ่าย

“ริน! ซอลขอโทษนะที่ทำให้ต้องถ่ายหลายเทคเลย” 

ซอล หรือ ศิรินันท์ วัลพิทักษ์วงศ์ษา นางเอกแนวหน้าของเมืองไทยที่ได้รับบทพลอยนางเอกของเรื่องพิษรักร้ายในเวลานี้ เดินมาขอโทษนางร้ายในเรื่องอย่าง ริน หรือ รินดา เวียงผาสุข นางร้ายของเรื่อง ที่ได้รับฉายานางร้ายหน้าสวยด้วยความเกรงใจ ส่วนคนที่ถูกขอโทษแบบรินก็ได้แต่ถอนหายใจยาว

เธอไม่ชอบผู้หญิงตรงหน้าเลยจริง ๆ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะดีแสนดีก็ตาม

“ไม่เป็นไร คนที่เจ็บตัวก็ไม่ใช่ฉันอยู่แล้วถ้าเป็นฉากนี้อย่างมากฉันก็แค่เจ็บมือ แต่ก็นะ วันหลังเธอก็ช่วยทำตัวมีสติในการทำงานหน่อย คำว่ามืออาชีพน่ะ เข้าใจหรือเปล่า?” 

พอพูดจบรินก็ปลีกตัวเดินออกจากตรงนั้นทันทีเพราะคิวถ่ายของเธอหมดแล้ว

เธอไม่ถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้เลยจริง ๆ เหมือนเป็นนางเอกตลอดเวลา บอบบางจนดูไร้เรี่ยวแรงและดูแสนดีจนเกินไป

แต่เพราะต้องไปออกรายการบันเทิงที่นัดสัมภาษณ์เธอไว้ต่อเลยต้องมานั่งแต่งหน้าทำผมใหม่

เพล้ง!!

ขวดเครื่องแต่งหน้าราคาแพงถูกปาลงบนพื้นด้วยความโมโห ใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยความโกรธของนางร้ายเบอร์หนึ่งของประเทศ มองช่างแต่งหน้าและช่างทำผม ที่นั่งตัวสั่นอยู่บนโซฟา

“พวกเธอตั้งใจใช่ไหม รู้ไหมการที่ทำแบบนี้มันอาจจะทำให้เธอทั้งสองคนตกงานได้ทันทีเลยนะ ไม่สิติดคุกได้เลยต่างหาก”

รินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกดดัน หลังจากที่พยายามสงบสติอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของตัวเองมาเป็นเวลานาน

...ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้นะเหรอ?

เพราะหลายนาทีก่อนหน้า แม่สาวช่างหน้าช่างผมสองคนของกองถ่ายพากันวางแผนที่จะแกล้งเธอ ด้วยการนำผงขมิ้นที่เธอแพ้ขั้นรุนแรงมาเทใส่ลงบนครีมบำรุงผิวของเธอน่ะสิ

“พวกเราขอโทษจริง ๆ นะคะ คือพวกเราแค่อินกับละครเมื่อคืน”

“อินกับละคร!!” คนที่ได้รับคำตอบแบบนั้นกลับคืนมาถึงกับโมโห เหตุผลที่เธอเกือบตายเป็นเพราะละครหลังข่าวที่เธอได้รับบทนางร้ายงั้นเหรอ

“ขอโทษนะคะคุณริน อย่าเอาเรื่องพวกเราเลย เราสองคนมีพ่อแม่กับลูกต้องคอยดูแล ถ้าถูกไล่ออกตอนนี้คงพากันอดตายกันทั้งครอบครัว”

“มีแค่พวกเธอเท่านั้นเหรอที่ลำบาก รู้ไหมว่าฉันสามารถแจ้งความจับพวกเธอข้อหาพยายามฆ่าได้เลยนะ ฉันมีใบรับรองจากแพทย์ว่าแพ้ขมิ้นขั้นรุนแรง ถ้าเกิดฉันกับผู้จัดการไม่ได้กลิ่นแล้วเผลอใช้มันขึ้นมาจริง ๆ ฉันตายได้เลยนะ ถึงเวลานั้นจริงพวกเธอรับผิดชอบไหวไหม?”

“คือ...”

“รินไม่ต้องเสียเวลาคุยหรอก ฉันว่าจับส่งตำรวจเลยดีกว่า” น่านน้ำผู้จัดการสาวและยังเป็นเพื่อนสนิทของนางร้ายที่เธอดูแลอยู่พูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคืองไม่แพ้กัน

“เดี๋ยวก่อนน้ำ!”

แต่ยังไม่ทันที่น่านน้ำจะหยิบโทรศัพท์ออกมา รินก็รีบห้ามไว้ก่อน ทำให้คนที่ถูกห้ามถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย

อย่าบอกนะว่าเพื่อนคนนี้ของเธอจะไม่เอาเรื่อง มันไม่ใช่นิสัยของอีกฝ่ายเลยสักนิด

“มีอะไร?”

“ปล่อยไปเถอะ”

“ห๊ะ!! บ้าไปแล้วเหรอไง!! ยัยพวกนี้คิดจะฆ่าแกเลยนะ จะปล่อยพวกมันไปทำไม?”

ตอนนี้น่านน้ำโกรธยัยสองคนที่ก่อเรื่องและโกรธเพื่อนของตัวเองมาก จะยังเอาชีวิตของตัวเองไปแขวนบนเส้นด้ายกับคนพวกนี้อีกทำไม มันไม่ใช่นิสัยของเธอเลยสักนิด

“แต่ฉันยังไม่ตายไง แต่ถ้าเราแจ้งความขึ้นมาอาจจะมีคนตายจริง ๆ ก็ได้”

“โอ๊ยยยย!! งั้นตามใจแกแล้วกัน ส่วนพวกเธอสองคนออกไปซะ ถ้าเห็นว่ามาป้วนเปี้ยนใกล้รินอีก ฉันไม่ยอมง่าย ๆ แน่”

“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ”

พอเห็นว่าดาราสาวไม่เอาเรื่องแล้วทั้งสองคนก็รีบวิ่งออกจากห้องพักส่วนตัวทันทีเพราะกลัวว่าถ้าขืนอยู่นานคู่กรณีจะเปลี่ยนใจ

“ฉันไม่เข้าใจแกเลย ทำไมยังยอมให้คนพวกนั้น ถ้าวันดีคืนดีพวกนั้นมันบ้าทำเรื่องพวกนี้อีกล่ะ?”

“เอาน่ะ ตอนนี้มันยังไม่มีอะไร แต่ถ้าฉันแจ้งจับพวกเธออาจจะมีคนตายจริง ๆ ก็ได้”

 ”อย่าบอกนะ ว่าอยากเล่นบทนางเอกกับเขาบ้าง แต่อย่าเลยถ้าแกเป็นนางเอกเหมือนยัยซอลผู้แสนดี ฉันจะลาออกจากการเป็นผู้จัดการแกทันที”

คำพูดของเพื่อนทำเอารินถึงกับอดขำไม่ได้ เธอเนี่ยนะนางเอก ไม่ว่าจะในจอหรือนอกจอเธอก็เป็นนางร้ายในสายตาคนอื่นอยู่แล้ว

“เอาเถอะ! ปล่อยไปทำบุญทำทานบ้างเผื่อวันหนึ่งฉันเกิดตาย สวรรค์จะเห็นความดีครั้งนี้แล้วให้ฉันเกิดใหม่...มา ๆ แต่งหน้าให้ฉันหน่อย ขืนออกไปให้สัมภาษณ์ช้า เดี๋ยวก็เขียนข่าวว่าให้ฉันเป็นคนชอบสายอีก”

“ยังไม่ชินกับข่าวพวกนี้อีกเหรอ ล่าสุดแกก็ถูกโยงว่าเป็นมือที่สามระหว่างศิวากับแม่นางเอกซอลอะไรนั่นหนิ แต่ว่านะ ไหนบอกว่าไม่ได้ชอบศิวา แล้วทำไมแกยังไปเดตกับเขาอีก?”

น่านน้ำอดที่จะบ่นคนในปกครองตัวเองไม่ได้ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรเธอจะเป็นบ้าแล้ว โดนทั้งเจ้านายด่า โดนทั้งนักข่าวคอยตามจี้เรื่องข่าวที่เกิดขึ้น อีกหน่อยเธอคงจะเป็นบ้าจริง ๆ

“เดตอะไรกันล่ะ วันนั้นฉันแค่พายายไปตรวจสุขภาพ แต่ดันไปเจอศิวาที่โรงพยาบาลระหว่างรอยายตรวจ แล้วเขาออกปากว่าอยากเลี้ยงกาแฟฉันสักแก้วจะให้ปฏิเสธก็ยังไงอยู่”

“จริงหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าแกรักเขาแล้วอยากใช้โอกาสนี้ใกล้ชิดกันเหรอ?”

พอได้ยินคำว่ารักรินถึงกับถอนหายใจยาว เธอพูดได้เต็มปากเลยว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกรักพ่อดาราหนุ่มคนนั้นเลยสักนิด ไม่ใช่สเปกเลย

อีกอย่าง เธอไม่อยากคบกับคนในวงการเดียวกันหรอกนะเพราะขี้เกียจมีข่าวเลิกราเหมือนคู่อื่น

“ไม่มีทาง! ฉันขอพูดอย่างเต็มปากเลยว่าตัวเองไม่รู้สึกพิศวาสอะไรเลยสักนิด”

“จ้า ๆ วันแถลงข่าวก็พูดแบบนี้แล้วกันนะ”

หลังจากนั้นก็มีทีมงานมาเรียกรินไปเข้าฉาก ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ยกเว้นสายตาของทีมงานที่มองเธออย่างไม่พอใจอยู่ตลอด

“คัต!! เอาล่ะเลิกกองได้ ขอบคุณนักแสดงทุกท่านด้วยนะครับ” 

เสียงสัญญาณจากผู้กำกับมือทองทำให้ทีมงานต่างพากันโห่ร้องอย่างดีใจ เพราะฉากนี้ถ่ายทำเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มเพราะเป็นฉากที่ถูกเพิ่มคิวอย่างกะทันหัน ทำให้ทั้งนักแสดงและทีมงานต่างพากันกดดันกันหมด 

“น้องรินไปดื่มกับพวกพี่ไหม?”

รินหันไปมองคนที่มาชวน เธอเป็นรุ่นพี่นักแสดงในค่ายเดียวกันกับเธอ อีกฝ่ายเป็นคนที่เฟรนด์ลีมาก ไม่ค่อยถือตัวหรือเห็นคนอื่นเป็นคู่แข่งตลอดเวลา เธอเลยสบายใจที่จะคบหาด้วย

“ได้สิคะพี่ฝัน รินกำลังเหนื่อย ๆ อยากดื่มพอดี แต่ว่าเราจะไปดื่มที่ไหนกันดีคะ?” 

“งั้นไปดื่มที่บาร์คอนโดพี่แล้วกัน ที่นั่นปลอดภัยจากนักข่าว” ฝันพูดอย่างเข้าใจหญิงสาว ตอนนี้รุ่นน้องเธอคนนี้เจอข่าวฉาวรุมเร้าแทบทุกด้านจากนักข่าว คงจะไม่ค่อยอยากไปที่พลุกพล่านเท่าไหร่

“ดีเลยค่ะ รินไม่อยากเจอนักข่าวพอดี” 

“โอเคงั้นเดี๋ยวพี่ส่งโลเคชันให้นะ”

“ได้เลยค่ะ”

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
30 Chapters
บทที่ 1 นางเอกและนางร้าย
*** คุณเคยคิดไหมว่าวันหนึ่งถ้าตายตัวเองจะไปไหน คงไม่มีใครคิดถึงเรื่องนั้นเพราะทุกคนต่างอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปนานแสนนาน เช่นเดียวกันเธอก็คิดแบบนั้น แต่เมื่อวันหนึ่งต้องถึงวันเปลี่ยนแปลงเธอก็ต้องยอมรับมันให้ได้***กองถ่ายละคร พิษรักร้ายบรรยากาศภายในห้องใหญ่ดูตึงเครียดเมื่อร่างบางของคนที่ดูเย่อหยิ่งเดินเข้ามา เสียงหัวเราะและเสียงทีวีที่ดังค่อย ๆ ลดความดังลงเมื่อเห็นดวงตาของเธอเปล่งประกายไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวด วนิดาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแม้เธอจะมาทีหลังโดยการจับคู่ของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย แต่ยังไงตอนนี้เธอก็คือเมียที่ถูกต้อง ส่วนผู้หญิงอีกคนที่ยืนทำตัวสั่นอยู่ตรงนั้นคือผู้หญิงที่สามีเธอรัก เมื่อหญิงสาวคนนั้นมองมาที่เธอ แววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของคนที่เป็นเมียเก็บไม่ได้ทำให้เธอสงสารเลยสักนิด วนิดาก้าวเท้าเข้าไปใกล้พลอยด้วยท่าทางคุกคามอย่างเห็นได้ชัด “ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่!?” น้ำเสียงของวนิดามีความโกรธแสดงออกมาอย่างชัดเจน ขณะที่สองมือกำเข้าหากันแน่นเตรียมพร้อมสำหรับการกระทำที่รุนแรง“คะ...คุณนิดาอย่าเข้าใจผิดนะคะ คือพี่เอกไม่สบายแล้ว...” พลอยพยายามที่จะอธิบายความบริสุทธิ์ใจของตัว
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
บทที่ 2 จุดพลิกผันของชีวิต
HIT Bar“น้องรินรู้เรื่องที่ค่ายหนังใหญ่จากเกาหลีจะมาลงทุนทำหนังที่ไทยหรือเปล่า?” ฝันมองข้อความที่ทางต้นสังกัดใหญ่ตัวเองส่งมาก่อนจะถามหญิงสาวที่นั่งดื่มอยู่ข้าง ๆ“ไม่ค่ะ รินเพิ่งได้ยินจากพี่ฝันเลย” รินตอบพร้อมกับยิ้มอ่อนให้ ความจริงเธอสังกัดที่เธออยู่มันก็แค่บริษัทขนาดเล็ก ที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นาน มีดีหน่อยคือได้เธอมาเป็นดาราในสังกัด“พี่ว่าน้องรินควรไปนะ บทเหมาะกับน้องรินมาก...เอางี้เดี๋ยวพี่ส่งบทตัวละครหลักให้แต่อย่าไปบอกใครนะว่าเป็นพี่ที่บอก” “ได้เลยค่ะ พี่ฝันก็รู้รินไม่ใช่พวกปากสว่าง”“นั่นสิ ถ้ารินเป็นคนแบบนั้น พี่คงไม่คบด้วยนานขนาดนี้” ฝันยิ้มอย่างอ่อนโยน นอกจากซอลแล้วก็มีรินนี่แหละที่เธอรู้สึกเอ็นดูและคบหาด้วยในวงการ แต่ถึงแบบนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้สนิทกันแม้แต่นิดเดียว อาจจะเพราะด้วยทั้งคู่มีนิสัยที่ต่างกันอย่างสุดขั้วเหมือนสีขาวกับสีดำหรือกลางวันกับกลางคืนเลยก็ว่าได้ครืด~ ครืด~ “พี่ฝันเดี๋ยวรินขอรับสายก่อนนะคะ” รินเห็นชื่อของเพื่อนสนิทบนหน้าจอโทรศัพท์ก็ได้แต่ถอนหายใจยาว วันนี้หลังจากแยกกันเป็นครั้งที่ 3 แล้วนะที่ยัยเพื่อนคนนี้โทรหาเธอ“ว่าไง แกมีอะไรกับฉันอีก?” (ยัยรินยังไม่
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
ตอนที่ 3 ความทรงจำใครอีกคน
ห้องผู้ป่วย SS-5092 (นางสาวศิรินันท์ วัลพิทักษ์วงศ์ษา)“อาต้องขอบคุณหลานมากนะที่หาหมอเก่ง ๆ มาช่วยน้อง”อัฐหรืออัฐธา วัลพิทักษ์วงศ์ษา ประธานบริษัทผลิตอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าพูดพร้อมกับมองลูกสาวที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความห่วงใย แต่เขาไม่รู้เลยว่าเสียงพูดของตัวเองทำให้ร่างบางของคนที่กำลังนอนหลับอยู่ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างรำคาญใจ[ใครมาพูดอะไรตรงนี้เนี่ย รำคาญคนจะนอน]“ไม่เป็นไรครับคุณอา มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วที่ต้องหาหมอเก่งมาช่วยผู้ป่วย”[หมอเหรอ...อะไร หมอผีอีกหรือเปล่า อย่าบอกนะว่ายายพาหมอผีมาที่บ้านอีกแล้ว ยายนะยาย...แต่ว่าทำไมเธอถึงไม่มีเสียงพูดออกมาเลยล่ะ แล้วทำไมตาของเธอถึงได้พร่ามัวแบบนี้]“แค่ก ๆ น้ำ ขอ...น้ำหน่อย” เสียงแหบแห้งของคนที่อยู่บนเตียงทำให้ชายต่างวัยสองคนที่คุยกันอยู่หันไปมอง“คุณอาอย่าเพิ่งครับ น้องยังดื่มตอนนี้ยังไม่ได้” ชายหนุ่มที่ความรู้ทางการแพทย์มาบ้างรีบห้าม ก่อนจะกดกริ่งเรียกหมอกับพยาบาลเมื่อเห็นว่าคนไข้ฟื้นขึ้นมา“ซอลเป็นยังไงบ้าง มันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้พ่อฟังสิลูก?”คนที่ถูกเรียกก็ลืมตาขึ้นมองช้า ๆ ตอนนี้ตาของเธอพร่ามัวไปหมดจนไม่เห็นใคร ราวกับว่าไม่ได้ใช้สา
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
บทที่ 4 เธอคือซอล!!
“คุณพยาบาลฉันอยากเข้าห้องน้ำ ช่วยพยุงหน่อยได้หรือเปล่าคะ?”“ได้ค่ะ”พยาบาลสาวรีบเข้าไปพยุงตัวหญิงสาวลงจากเตียง เธอแอบเผลอมองหน้าคนไข้อย่างไม่รู้ตัว และอดที่จะคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก สวยแบบที่ผู้หญิงด้วยกันเองแบบเธออดอิจฉาไม่ได้ แล้วไหนจะผมสีดำสนิทริมฝีปากสีชมพูอ่อน แม้ว่าตอนนี้ตาของเธอจะถูกผ้าพันไว้ก็ไม่ทำให้ความสวยลดน้อยลงเลยสักนิด[ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้เป็นนางเอกดัง อิจฉาจริง ๆ เลยเกิดใหม่ฉันจะได้แบบนี้ไหม?]“คุณพยาบาล...คุณพยาบาลคะ”“คะ...มีอะไรหรือเปล่าคะ?” พยาบาลสาวรีบเรียกสติของตัวเองกลับคืนมา“ถึงแล้วค่ะ เดี๋ยวฉันเข้าไปข้างในเองก็ได้”“อ่อ...มันจะดีเหรอคะ ตอนนี้สายตาของคุณซอลยังไม่ค่อยดีให้ฉันพาเข้าไปดีกว่านะคะ” พยาบาลสาวพูดด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรค่ะ”คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างหงุดหงิด เพราะมีคนเรียกเธอว่าซอลอีกแล้ว คนพวกนี้รู้จักแต่แม่นางเอกดังหรือไงเธอก็นางร้ายชื่อดังเหมือนกันนะแต่รินก็เลือกที่จะไม่สนใจแล้วใช้สายตาที่เลือนรางมองผ่านผ้าบางที่ถูกพันไว้รอบดวงตาแล้วค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้องน้ำ“กรี๊ดดดดดด!!!”ภาพเลือนรางของคนที่สะท้อนอยู่อีกฝั่งของกระจกทำให้ห
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
บทที่ 5 ตาย!
4 วันต่อมา“ซอลจำพ่อได้หรือยังลูก?”คนที่มีเพียงวิญญาณในร่างของซอลได้แต่ถอนหายใจ จะจำได้ยังไงแค่หน้าตาของคนที่เป็นพ่อหญิงสาวเจ้าของร่าง[จะจำได้ยังไงล่ะ ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคุณลุง]“เอ่อคือ...ฉันจำได้แค่ว่าตัวเองถูกทำร้าย จริงสิคุณลุง…ไม่สิคุณพ่อหรือว่าพอจะรู้ข่าวนางร้ายชื่อรินขับรถตกสะพานบ้างหรือเปล่าคะ?”รินได้แต่หลอกถามเรื่องตัวเองจากพ่อของซอล เธอได้แต่เพียงหวังว่ามันจะเหมือนบทละครที่เคยเล่น พอเกิดอุบัติเหตุระหว่างตัวเอกทั้งสองฝ่ายแล้วจะสลับร่างกัน“พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เมื่อสองวันก่อนมีนักข่าวไปดักรอที่หน้าบ้านถามถึงเรื่องอาการป่วยของลูก” อัฐบอกลูกสาวกับเหตุการณ์ที่เจอมา“คือระ…คือซอลขอยืมโทรศัพท์ของคุณพ่อได้หรือเปล่าคะ?”“แต่หมอห้ามลูกใช้สายตานะ” คนเป็นพ่อรีบบอกอย่างเป็นห่วงนั่นเลยทำหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงได้แต่ถอนหายใจยาว“ถ้างั้นช่วยเปิดข่าวของดาราที่ชื่อริน รินดาให้ฟังหน่อยได้หรือเปล่าคะ?”ถึงจะสงสัยว่าทำไมลูกสาวถึงได้สนใจข่าวผู้หญิงคนนี้นักแต่อัฐก็เลือกที่จะไม่ถามแล้วกดเข้าแอปพลิเคชันสีแดงก่อนจะพิมพ์ตามที่ลูกสาวบอก‘เป็นที่น่าสะเทือนใจของวงการบันเทิงเป็นอย่างมากเมื่อรินหรื
last updateLast Updated : 2025-04-01
Read more
บทที่ 6 ทำไมต้องเป็นเธอ
รินยืนมองร่างของซอลที่ไม่เห็นชัดนักผ่านกระจกห้องน้ำบานใหญ่เกือบสิบนาทีได้ และถอนหายใจนับครั้งไม่ถ้วน“ถึงฉันจะอยากมีชีวิตรอด แต่ทำไมต้องเป็นร่างของเธอด้วยซอล”ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะเริ่มคุ้นชินกับร่างและชื่อของซอลที่ถูกเรียกไปแล้ว เพราะนี่ก็ผ่านมาเกือบเดือนที่เธออยู่โรงพยาบาลแห่งนี้ ที่เธอต้องอยู่นานหน่อยเพราะแผลจากการที่ออกจากโรงพยาบาลโดยไม่ได้รับอนุญาตจากหมอต้องรอดูอาการเพราะแผลเปิดกว้างและเกิดการติดเชื้อ แต่แปลกที่เธอที่อยู่ในร่างรินมาเกือบเดือนนอกจากพ่อกับผู้จัดการซอลและผู้ชายคนนั้นแล้วก็ไม่มีใครมาเยี่ยมเลยแม้แต่คนเดียว จนกระทั่งวันหนึ่ง คนที่มาเยี่ยมเธอคือน่านน้ำ ทำให้เธอแปลกใจอยู่ไม่น้อย ซอลไม่สนิทกับเพื่อนเธอขนาดนั้น ถึงแม้ว่าจะร่วมงานกันอยู่บ่อยครั้งวันนั้นน่านน้ำแค่มาส่งของเยี่ยมไข้และบอกว่ายายของริน ซึ่งก็คือยายของเธอได้ย้ายไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดแล้ว ตอนนั้นเธอทั้งเสียใจและดีใจ เสียใจที่จะไม่ได้กอดยายอีกและดีใจที่อย่างน้อยมีคนดูแลยายแทนตัวเอง“จนกว่าเธอจะกลับมาทวงร่างคืน ฉันจะดูแลร่างของเธอเป็นอย่างดีเพื่อขอบคุณที่อย่างน้อยทำให้ฉันได้มีชีวิตอยู่ต่อ” รินได้แต่สัญญากับร่าง
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 7 ครอบครัวเหรอ
คฤหาสน์ตระกูลวัลพิทักษ์วงศ์ษา“ถึงแล้วลงไปสิ” รอยส์บอกคนที่กำลังนั่งอ้าปากค้างมองบ้านของตัวเอง ไม่ยอมลงไปสักที“นี่มันบ้านหรือพระราชวัง จะใหญ่ไปไหน”ซอลมองบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าอย่างอึ้ง ๆ ที่นี่เหมือนบ้านในละครที่เธอเคยเล่นเลย มิน่าล่ะคนต่างตั้งฉายาให้เจ้าของร่างนี้นางฟ้าหรือไม่ก็เจ้าหญิง ที่แท้ก็เป็นลูกมหาเศรษฐีเกิดมาบนกองเงินกองทองนี่เอง“เธอไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับที่นี่บ้างเลยเหรอ?”รอยส์ถามอย่างอดสงสัยไม่ได้ แต่ตามที่เขาให้หมอเก่งสุดในโรงพยาบาลตรวจโดยละเอียดแล้ว ผลการเอกซเรย์ทุกอย่างปกติดีนี่ มันแปลกมากนะที่เรื่องของตัวเองจำไม่ได้ แต่เรื่องของคนอื่นกลับจำได้หมด“ไม่! สมองฉันคงกระทบกระเทือนมั้ง ขนาดตายังเกือบมองไม่เห็นเลย” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย เพราะเธอไม่ค่อยถูกชะตากับเจ้าของร่างคนเก่ามันก็เลยไม่แปลกหรอกที่เธอไม่เคยรู้เรื่องของร่างนี้นอกจากชื่อและต้องทำงานเข้าฉากกันวันไหนบ้าง เธอเลยเลือกที่จะโกหกแต่ก็คิดอยู่แล้วว่าเขาคงไม่เชื่อหรอก“ช่างเถอะฉันแค่สงสัยน่ะว่าเธอเปลี่ยนไปเหมือนคนละคนเลย”[ก็คนละคนไงล่ะ]“ก็ไม่รู้สิ คุณก็ให้หมอที่โรงพยาบาลตัวเองตรวจฉันอีกทีดีไหม?” ซอลทำหน้าตาก
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 8 ชีวิตนางเอก
“เฮ้อ~ รอดตายไปอีกหนึ่งวัน” หลังจากที่ซอลกินข้าวเสร็จเธอก็เดินกลับขึ้นมาที่ห้องนอนเล็กอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มเดินดูนั่นดูนี่และไปเจอเข้ากับสมุดไดอารี่สีขาวเล่มหนา เธอหยิบมันเดินมาก่อนจะโน้มตัวลงนอนแล้วค่อยเปิดอ่านทีละหน้า“ไหนขอดูสิว่ามีอะไรพอที่จะให้ฉันรู้เรื่องเกี่ยวกับเธอเพิ่มมากขึ้นหรือเปล่า”8 เมษายน 2557แม่คะทำไมแม่ถึงมาจากซอลไป ซอลไม่อยากอยู่กับคนพวกนี้เลย พวกเขาไม่เคยคิดว่าซอลเป็นคนในครอบครัวเลยสักครั้งดูเหมือนว่าแม่ของซอลจะเสียไปแล้วก่อนที่พ่อจะแต่งงานใหม่กับแม่เลี้ยงสินะ6 มี.ค. 2558แม่คะวันนี้หนูได้ทาบทามเป็นนักแสดงจากแมวมองด้วย แต่ว่าดูเหมือนคุณน้าริสาจะไม่พอใจเลย แบบนี้หนูยังจะได้เป็นนักแสดงหรือเปล่าคะสายตาของรินในร่างซอลอ่านบันทึกไปทีละหน้าดูเหมือนว่าชีวิตนางเอกสาวที่เธอเคยรู้จักผ่านการแสดงและหน้าสื่อจะไม่ใช่แบบที่เห็นเลยสินะ4 พ.ค. 2559วันนี้หนูมีเพื่อนมาคุยด้วยนะคะแม่ เธอเข้ามาทักบอกว่าดูโฆษณาที่หนูเป็นพรีเซนเตอร์อยู่ด้วย แต่ว่าพอเธอไปคุยกับคุณพิ้งค์ก็ไม่กลับมาคุยกับหนูอีก หนูจะมีเพื่อนหรือเปล่าคะ?ยิ่งอ่านเนื้อหาในนี้มันยิ่งทำให้เธอจมดิ่ง แต่เท่าที่อ่านมาแล้วจับใจคว
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 9 ปะทะ
ปัง!เสียงทุบโต๊ะดังขึ้นอย่างแรงหลังจากที่ซอลพูดจบ นอกจากจะมีคนโกรธอย่างพิ้งค์กับแม่เลี้ยง สีหน้าของพ่อกับคนใช้ที่ดูเหมือนจะไม่เชื่อหูของตัวเองก็ทำเอาเธออดขำไม่ได้จริง ๆ“ซอลพูดอะไรนะลูก?”อัฐที่ไม่อยากให้ลูกสาวมีปัญหารีบปราม ถึงเขาจะเป็นพ่อและเจ้าของบ้านหลังนี้แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านตลอดเวลา และนั่นก็เป็นเหตุผลให้ลูกสาวถูกกดขี่ข่มเหง เขารู้ดีแต่พอถามเพราะอยากจัดการให้เรียบร้อย ลูกสาวก็มักจะปฏิเสธบอกว่าไม่มีอะไร“ซอลพูดผิดเหรอคะพ่อ? ก็เธอเป็นแค่ผู้อาศัยไม่ใช่สายเลือดเดียวกับซอลสักหน่อย จะมารู้ใจกันเหมือนสายเลือดเดียวกันได้ยังไง”เป็นอีกครั้งที่คำพูดของซอลทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างอึ้ง ซึ่งต่างจากคนที่พูดกลับทำท่าทางไม่สนใจอะไรเลยสักนิด ยังคงกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย“คุณคะ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย ช่วยไปที่ห้องทำงานกับฉันที” ริสารีบเรียกสามีของตัวเองเพราะตอนนี้เธอรู้สึกโกรธมาก“แต่เรากินข้าวกันอยู่นะ” อัฐพูดโต้กลับไป“นั่นสิคะแม่เลี้ยง ยังกินข้าวกันอยู่เลยจะรีบคุยอะไรขนาดนั้น”“แต่ฉันอยากคุยตอนนี้!!”“เหอะ! งั้นซอลว่าพ่อไปเถอะค่ะ ดูท่าทางแม่...เลี้ยง! คงจะมีเรื่องร้อนรนใจมากจริง
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 10 คนที่เกลียด
“เฮ้อ~ อยู่ที่นี่มาสองวันนอกจากทะเลาะกับคนที่บ้านหลังนี้แล้วไม่มีอะไรสนุกให้ทำเลยหรือไง” เสียงบ่นพึมพำของคนที่กำลังนอนอยู่เปลไกวกับสมุดไดอารี่ 1 เล่มดังขึ้น “จริงสิ! หาคอนแท็กต์ผู้จัดการซอลหน่อยแล้วกัน ได้คุยครั้งสุดท้ายก็ตั้งแต่อยู่โรงพยาบาล”เพราะพ่อของซอลบอกทางต้นสังกัดไว้ว่าเธอป่วยหนักสภาพร่างกายและจิตใจยังไม่คงที่งดคุยกับคนนอก งดรับงาน งดให้สัมภาษณ์แล้วขู่อะไรไปเธอก็ไม่รู้ เลยทำให้ไม่มีใครกล้าโทรหรือแม้กระทั่งนักข่าวโผล่มา เธอค้นหาเบอร์โทรศัพท์ของผู้จัดการหน้าแอคเคาท์ไอจีของซอลที่เปิดไว้และก็เจอจริง ๆ067444-×××× DeeDyพอได้สิ่งที่ต้องการมาเธอก็รีบหยิบโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่ให้ไว้คราวก่อนออกมากดโทร ไม่นานปลายสายก็รับ(สวัสดีค่ะดีดี้บริษัทดาวิ้งพูดค่ะ)“ซอลพูดนะคะ”(กรี๊ดดดด น้องซอลคนดีของพี่ พี่คิดถึงหนูเหลือเกิน)เสียงกรี๊ดอย่างดีใจจากปลายสายทำให้ซอลต้องรีบยกโทรศัพท์ออกจากหูตัวเอง ขืนเอาแนบหูมีหวังแก้วหูระเบิดพอดี“ใจเย็นพี่”(พี่ขอโทษจ๊ะ น้องซอลมีอะไรหรือเปล่าหายดีหรือยัง)“หายแล้วค่ะ พี่ดีดี้งานของซอลพวกถ่ายละครหรือโฆษณาที่เคยรับไว้ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ?”(อ่อ เรื่องละครไม่มีปั
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status