เพราะพวกเราเริ่มมันจากคำว่าธุรกิจแต่เรื่องบนเตียงกลับเข้ากันได้ดีจนหลงลืมสิ่ง ๆ หนึ่งไป สิ่งที่เรียกว่า 'ความรัก' แม้จะมีเจ้าก้อนตัวน้อยด้วยกันแล้วแต่พวกเขาไม่เคยได้สัมผัสมันเลย pwp = porn with plot
View Moreบทที่ 20 พี่รัท เธอฮีท...เราควรทำอย่างไรดี"อ๊า! อ๊ะ อ๊ะ...ป๊า อ๊ะ!" เสียงกระเส่าของโอเมก้าแทบดังลั่นภูเขาลูกหนึ่ง สาเหตุก็มีเพียงอย่างเดียวคือถูกจอมบดินทร์รังแกจนตัวลอยตาลอย แม้จะอยากเม้มปากกลั้นเสียงก็ไม่สามารถทำได้ตามใจหวังท่อนลำใหญ่กระแทกกระทั้นปรนเปรอช่องทางเปียกชื้นจนมันบวมเป่งแต่อัลฟ่ากลับยังไม่พอใจ หยัดสะโพกตอกใส่ภรรยาจนหัวสั่นหัวคลอน ริมฝีปากอ้าออกหอบเอาอากาศทุกวินาที บางจังหวะก็ส่งเสียงร้องคล้ายกับจะขาดใจ"อ๊าา เสียวxxxชิบ อีกนิดค่ะคนสวย" อัลฟ่าสามีเอ่ยลอดไรฟัน ท่อนแขนอุ้มกระเตงภรรยาไว้ในอ้อมแขนแล้วกระแทกสะโพกส่งตัวตนเข้าไปด้านในตัวภีมพัฒน์หนักหน่วงจอมบดินทร์ตั้งใจว่าจะพาภรรยาไปพลอดรักเร่าร้อนที่ด้านหลังรถ แต่เพราะเจ้าดอกไม้เอ่ยห้ามไว้ กลัวว่าน้องพีชที่หลับอยู่จะรับรู้ถึงแรงสะเทือนและกลิ่นฟีโรโมนเข้มข้นของพวกเขาเขาไม่มีทางเลือกยอมตามใจภรรยาไม่เข้าไปด้านในรถแต่อารมณ์ที่พุ่งสูงก็ไม่สามารถกล่อมให้เบาลงได้ นอกเสียจากจะได้ปลดปล่อยกับคนรัก"อ๊ะ! ฮ...อ๊า ป...อ๊ะ" เรียวแขนทั้งสองข้างตวัดโอบรอบคอสามีไว้แน่น นิ้วทั้งสิบก็จิกลงเนื้อหนังของเจ้าของอ้อมกอดจนห้อเลือด แม้จะกลัวอีกฝ่ายเจ
บทที่ 19 คืนนี้...เขาลูกนี้เป็นของเรา“ค...คุณจอม” เสียงหวานกระเส่าของโอเมก้าน้อยเรียกให้ผู้เป็นสามีละจากลำคอขาวขึ้นมามองสบกันเจ้าจอมยกยิ้มมุมปาก มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นมาจับคางมนให้เชิดขึ้นมองตนก่อนจะเอ่ยเสียงกระซิบ “เรียกใหม่ค่ะ หนูต้องผัวว่าอะไร”“ป๊า...อื้อ” ยังไม่ทันเอ่ยได้จนจบประโยค อิสระก็ถูกพรากไปด้วยรสจูบดุดันจากสามี มันทำให้แขนขาเขาอ่อนเปลี้ยหาที่จับยึดไม่ได้เลยทีเดียว“เชื่อฟังดีมากหนูภีม”เจ้าดอกไม้นอนแผ่หลาอยู่บนกระโปรงรถหลังถูกสามีรั้งตัวมากอดแนบชิดแล้วพรมจูบไล่ไปทั้งตัวโอเมก้าน้อยอยู่ในอ้อมกอดของจอมบดินทร์ในท่าลิงอุ้มแตง เขาจึงคิดว่าสามีจะพาไปด้านหลังตัวรถแต่กลับไม่ใช่เป็นกระโปรงด้านหน้ารถแทนเธอยั่วพี่เองภีมพัฒน์...ไม่น่าเลย“ป...ป๊า มันโล่งไป” เสียงหวานเอ่ยบอกเจ้าจอมอย่างประหม่า ดวงตาคู่สวยหันซ้ายหันขวาอย่างระแวดระวัง“ภีมกลัวมีคนมาเห็น”แม้คำพูดและท่าทางจะแสดงออกว่าตื่นกลัว แต่ก้อนเนื้อในอกกลับตรงกันข้ามตื่นเต้น...ใช้เป็นคำนิยามได้ดีทีเดียวประธานแห่งเจบีดีกรุ๊ปยกยิ้มอย่างเอ็นดูภรรยา แต่สายตาของผู้ล่าและฝ่ามือหนาที่ขย้ำเอวคอดอยู่กลับเตรียมพร้อมตะครุบเหยื่อในทันที “
บทที่ 18 เธอยั่วพี่เองเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงหลังออกจากปั๊มน้ำมันก็มาถึงสถานที่สำหรับพักผ่อนของพวกเขาในสัปดาห์นี้ มันเป็นพื้นพี่ราบบนภูเขาลูกหนึ่งในจังหวัดทางภาคเหนือ จอมบดินทร์ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ดูแลไว้แล้ว เมื่อมาถึงก็สามารถขับรถเข้ามาจอดได้เลยอัลฟ่าร่างสูงอยู่ในชุดลำลองที่ไม่บางมากนัก เสื้อยืดสีครีมและกางเกงคาร์โก้สีเดียวกันถูกเขาหยิบมาใส่เมื่อเช้าก่อนออกเดินทาง แม้ไม่ได้ทำอะไรหนักหน่วงจนเหงื่อโทรมกายแต่ในตอนนี้เขาอยากอาบน้ำเป็นอย่างแรก เผื่อว่าสายน้ำเย็น ๆ จะช่วยให้อารมณ์ร้อนรุ่มภายในใจเขาทุเลาลงไปบ้างแค่นิดเดียวก็ยังดีเจ้าจอมยืนเอนกายพิงกระโปรงรถอยู่ด้านนอก ท่อนแขนทั้งสองข้างประสานกันไว้กลางอก ลมหายใจสูดเข้าออกลึกเพื่อข่มอารมณ์ที่กำลังปะทุอยู่ภายในเมื่อชั่วโมงก่อนเขาเกือบพาลูกเมียพบเจอกับอุบัติเหตุเพราะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ฝ่าเท้าเหยียบเบรคมิดจนโอเมก้าข้างกายหัวขมำ โชคดีที่เส้นทางนี้ไม่ค่อยมีรถผ่านจึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นภีมพัฒน์ถูกสามีเอ่ยห้ามไม่ให้ตามออกไปด้านนอกแม้จะถึงที่หมายแล้ว อีกฝ่ายอ้างว่าเพราะลูกชายยังไม่ตื่นจึงให้เขาอยู่เป็นเพื่อนน้องพีชก่อน ส่วนตัวเองจะออกไปส
บทที่ 17 คุณจอม...เป็นอะไร"คุณจอมครับ..." โอเมก้าน้อยเอ่ยเรียกสามีเสียงแผ่ว ใบหน้าสวยฉายแววความกังวลอยู่มาก ท่าทีที่แสดงออกก็เช่นกัน ฝ่ามือบางกำเข้าหากันด้วยความประหม่า ในหัวคงคิดหลายเรื่องราวจนพันกันยุ่งเหยิง คิ้วทั้งสองข้างจึงชนเข้าหากันอัลฟ่ากลิ่นเหล้ารัมยกยิ้ม ภีมพัฒน์ในตอนนี้เหมือนลูกกระต่ายขี้กลัวแม้เขาจะไม่รู้ว่าเรื่องที่อีกฝ่ายกลัวคืออะไร แต่ไม่ได้กลัวเขาแน่นอนวันนี้เขายังไม่ได้แกล้งเจ้าดอกไม้เลยสักนิดเดียว หน้าที่สามีและพ่อก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย"หื้ม ว่าไงคะ" จอมบดินทร์มองภรรยาด้วยความรัก ระบายยิ้มอ่อนโยนให้คนตรงหน้าพร้อมกับปิดแฟ้มเอกสาร ท่อนแขนหนายกขึ้นมาตั้งไว้บนโต๊ะ ศีรษะจึงเอียงลงแนบกับฝ่ามือ นัยน์ตาคมก็จับจ้องภีมพัฒน์ไม่ละสายตาโอเมก้าน้อยหลุบตาลงต่ำ สองเท้าสาวเข้าใกล้สามีจนกระทั่งมายืนประจันหน้ากับอีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมองพวกเขายังอยู่ในห้องทำงานของประธานแห่งเจบีดีกรุ๊ป จอมบดินทร์นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานในขณะที่มีภรรยาตัวน้อยยืนกุมมืออยู่ตรงหน้า ส่วนลูกชายถูกอเล็กซ์ขโมยไปตั้งแต่ช่วงเที่ยง จนป่านนี้ก็ยังไม่พาหลานมาคืน ไม่รู้ว่าไปเล่นซนกันถึงไหนแล้วเ
บทที่ 16 เมียผมไม่เคยน้อยหน้าใคร"เงียบปากเดี๋ยวนี้คุณดรีม""กล้าพูดกับฉันแบบนี้หรือ"ประธานแห่งเจดีบีกรุ๊ปได้ยินคล้ายคนมีปากเสียงกันหลังจากรีบวิ่งตามอเล็กซ์เพื่อนตัวดี อาจจะหนึ่งหรือสองคนหรือมากกว่านั้น มีหลายประโยคที่เขาฟังไม่ถนัดแต่ที่แน่ชัดคือทุกคนกำลังโจมตีคน ๆ เดียวกันเพื่อนอัลฟ่ากระหืดกระหอบขึ้นไปเรียกเขาถึงในห้องทำงาน อีกทั้งยังรีบเร่งเสียจนนึกรำคาญ แต่พอได้ยินว่าเรืองที่เกิดขึ้นมีชื่อของภีมพัฒน์เข้าไปเกี่ยวข้องก็รีบจ้ำอ้าวจนแทบกลายเป็นวิ่งในทันทีประตูห้องสตูดิโอที่ชั้นล่างสุดของตึกเปิดอยู่ มีพนักงานใส่เสื้อสีดำระบุคำว่า staff ยืนจับกลุ่มกันสองถึงสามคน เมื่อได้กลิ่นฟีโรโมนที่จำได้ว่าเจ้าของมันเป็นผู้บริหารสูงสุดของที่นี่ก็รีบพากันหลีกให้พ้นทาง"คุณสูงส่งมาจากไหนถึงได้หยาบคายกับคุณภีมแบบนั้น""แล้วคุณภีมอะไรนั่นมันสูงกว่าฉันตรงไหน ทำไมจะพูดถึงไม่ได้"ประโยคแรกเป็นเสียงผู้หญิงคลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นหนึ่งในพนักงานของบริษัท ฟังจากน้ำเสียงคงจะโมโหอยู่มากแต่ยังไว้หน้าไม่หยาบคายใส่คู่สนทนาแต่ประโยคถัดมาเขาไม่คุ้นหูเลยสักนิด"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ให้เกียรติคุณภีมด้วย""เป็นถึงเมียประธ
บทที่ 15 ขอโทษที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้"ภีม...วันนี้หนูเป็นอะไรคะ บอกพี่หน่อยคนดี" อัลฟ่ากลิ่นเหล้ารัมเอ่ยถามภรรยาตัวน้อยหลังจากเร่งเดินตามอีกฝ่ายภีมพัฒน์เดินดิ่งจากสตูดิโอชั้นล่างขึ้นลิฟต์มาที่ชั้นผู้บริหารซึ่งเป็นชั้นทำงานประจำของเขา เจ้าจอมเกือบตามภรรยาทันตั้งแต่เมื่อครู่แล้วแต่คนอายุน้อยก็ไวเหลือเกิน รีบปิดประตูลิฟต์จนเขาต้องชักเท้าชักมือออกเกือบไม่ทันกว่าลิฟต์จะว่างก็ตอนที่เขาวิ่งขึ้นไปห้าจากยี่สิบชั้น รู้ว่ามันคงเหนื่อยเพราะตนก็ใกล้เข้าเลขสี่เต็มที ไม่ได้หนุ่มแน่นวิ่งได้หลายชั่วโมงติดกันเหมือนแต่ก่อนแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะหอบแฮกขนาดนี้"ภีมเปล่าครับ""เธอเป็น"คุณแม่ลูกอ่อนยังคงเบี่ยงหน้าไม่ยอมสบสายตากับสามี มิหนำซ้ำยังกระถดกายถอยหลังตอนที่จอมบดินทร์ขยับเข้าใกล้ ทำอัลฟ่าใจร่วงไปอยู่ตาตุ่ม หัวคิ้วพันกันมุ่นเพราะคิดไม่ตกว่าเมื่อเช้านี้เขาทำอะไรพลาดไป"คนดี...พี่ทำอะไรผิดหรือเปล่า เธอบอกพี่สิ เธอเงียบแบบนี้พี่เดาใจเธอไม่ถูก" เจ้าจอมยังคงพูดหว่านล้อมภรรยาแต่ก็ไม่ได้ผลเช่นเคย"เธอไม่ถูกใจที่พี่ทำตรงไหนหรือเปล่า""ไม่มีครับ""น้องพีช ช่วยคุณพ่อหน่อยสิครับ"เมื่อคุยกับภรรยาไม่ได้ผลก็เปลี่ย
บทที่ 14 เธอเป็นอะไรใกล้เวลาที่เจบีดีกรุ๊ปจะเฉิดฉายอีกครั้งหลังห่างหายจากวงการไปเกือบปีแต่ความนิยมกลับไม่ได้ลดน้อยลงจอมบดินทร์ใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือนกว่าจะเลือกพรีเซนเตอร์ของคอลเลคชั่นนี้ได้ มีหลายสิบรายชื่อที่ฝ่ายการตลาดเสนอมาให้ แต่ทุกคนล้วนมีประวติไม่ดี ทั้งภูมิหลัง ทั้งการกระทำ หรือข่าวลือว่าร้ายต่าง ๆเหตุผลที่คัดมาให้เลือกก็คือยิ่งมีข่าวฉาวมากเท่าไหร่ จะยิ่งได้ผลตอบรับดีแต่ประธานแห่งเจบีดีกรุ๊ปไม่ต้องการอย่างนั้น ครั้งก่อน ๆ พวกเขาใช้เพียงอินฟลูเอนเซอร์เป็นตัวช่วยในการโปรโมท แม้ไม่ใช่ดาราคนดังแต่ก็เป็นกระแสมากจนทุกวันนี้ครั้งนี้จอมบดินทร์ทุ่มไปกับมันมาก ไม่ใช่ทุกครั้งที่เขาจะเข้าห้องแล็ปด้วยตัวเองเหมือนครั้งนี้ แต่เพราะมันเป็นดอกไม้ที่มาจากสวนภักดี เขาจึงใส่ใจมันเป็นพิเศษปกติแล้วจะเป็นดอกไม้ทั่วไป แต่ดอกเจอราเนียมเป็นดอกไม้ที่ภีมพัฒน์แนะนำแม่ให้นำมาลองปลูกดู หากได้ผลดีก็อาจจะนำมาให้เขาทดลองทำน้ำหอมอย่างที่ทำอยู่เขาอยากให้ภรรยาภูมิใจที่สามีอย่างเขาสามารถเลี้ยงดูทั้งตัวเองและลูกน้อยได้สบายวันนี้จอมบดินทร์พาสองแม่ลูกมาเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้า เจ้าตัวน้อยอยู่ในชุดจั๊มสูทเช่นเ
บทที่ 13 พวกมันหลับกันหมดแล้วลูกชายตัวน้อยเข้าสู่ห้วงนิทราไปนานแล้ว ร่างน้อย ๆ นั่นนอนอยู่บนเบาะนอนสำหรับเด็กที่ท้ายรถ ตอนนี้มันถูกปิดท้ายขึ้นครึ่งหนึ่งเหลือไว้เพียงช่องด้านบนให้อากาศถ่ายเทเด็กชายนอนยิ้มรับฝันหวาน ส่งเสียงอ้อแอ้แผ่วเบาเป็นสัญญาณว่าตนมีความสุขแต่ห่างออกไปไม่กี่เมตรกลับมีเสียงหนึ่งดังแว่วเข้ามา มันทั้งฟังดูเจ็บปวดแต่ก็เปี่ยมไปด้วยสุขจนล้นรถของอัลฟ่ากับกรงสัตว์อยู่ห่างกันเพียงแปดเมตร ซึ่งตรงกลางระหว่างนั้นมีเก้าอี้หินอ่อนอยู่ตัวหนึ่ง มันถูกตั้งไว้เพื่อให้เจ้าหน้าที่หรือคนที่มาเยี่ยมเยียนหยุดพักในตอนนี้มันก็ถูกใช้นั่งพักเช่นกันแต่ไม่ใช่การนั่งพักธรรมดา"อ๊ะ...อ ค...ป๊า" โอเมก้าน้อยส่งเสียงออกมาไม่เป็นคำ ปากเขาไม่ว่างเอ่ยคำใดในตอนนี้ แต่ถ้าหากไม่เอ่ยอะไรเลยเขาคงขาดอากาศหายใจ"อ๊า...ว่าไงคะคนสวย" จอมบดินทร์ก้มลงมองภรรยา นัยน์ตาสีหวานเคลือบไปด้วยน้ำสีใส ดวงตาแดงเรื่อน่าเอ็นดู ริมฝีปากอวบอิ่มนั่นห่อรับเอาตัวตนเขาไว้จนคับแน่นไปหมดเขาชอบปากของภีมพัฒน์เป็นที่สุดทั้งปากบนปากล่างอัลฟ่าถอนแก่นกายออกอย่างจำใจ ปล่อยคุณแม่ลูกอ่อนให้เป็นอิสระจากพันธนาการ อีกฝ่ายสูดลมหายใจเฮือก
บทที่ 12 น้ำตกหลังศูนย์พักพิงเมื่อสองเดือนก่อนได้ข้อสรุปสำหรับน้ำหอมกลิ่นใหม่ที่สกัดจากดอกเจอราเนียมแล้ว แต่นั่นมันแค่ครึ่งทางเท่านั้น ยังมีเรื่องของตัวบรรจุภัณฑ์ที่จอมบดินทร์ยังตัดสินใจไม่ได้เสียทีว่าจะเอาแบบไหน ชื่อน้ำหอมก็ยังเลือกไม่ได้ จะโปรโมทแบบไหน ทำการตลาดอย่างไร หรือใครจะมาเป็นพรีเซนเตอร์ก็ยังไม่ได้คำตอบจากท่านประธานเหล่าพนักงานโดยเฉพาะแผนกการตลาดก็นำเสนอรายการต่าง ๆ มาอยู่ตลอด แต่เจ้าจอมก็ปัดตกมันไปทุกครั้งโดยให้เหตุผลว่าดีแล้ว...แต่ยังไม่ดีที่สุดวันไหนที่ภีมพัฒน์ถูกสามีลากให้ตามมาที่บริษัทด้วย ตนก็จะกลายเป็นผู้ตัดสินอีกคนหนึ่ง แต่อำนาจสุงสุดยังคงเป็นของจอมบดินทร์ หากเขาพอใจแต่อีกฝ่ายบอกว่าไม่ เขาก็ขัดอะไรไม่ได้อยู่ดีนึกสงสารพนักงานกลุ่มนั้นอยู่ไม่น้อยที่ถูกสั่งแก้งานไปไม่รู้กี่ร้อยครั้ง แม้ไม่ได้ถูกกล่าวว่าร้ายหรือตะคอกขึ้นเสียงเหมือนที่อื่น ๆ แต่ความกดดันกลับมีอยู่มากทีเดียว แต่ก็เข้าใจสามีที่เป็นประธานแห่งเจบีดีกรุ๊ปว่าทุกอย่างที่เขาทำต้องออกมาดีไร้ที่ติหลายครั้งจอมบดินทร์ไม่ยอมกลับไปพักที่บ้านจนโอเมก้าน้อยต้องโทรตามหลายครั้งที่่นั่งจมกับกองเอกสารจนปวดศีรษะตุบ ยังดี
บทที่ 1 เจ้าพ่อน้ำหอมJBD perfume group Co.,Ltd. หรือที่ผู้คนเรียกกันติดปากว่าน้ำหอมเจ้าพ่อ ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะเจ้าของน้ำหอมแบรนด์ดังแบรนด์นี้ชื่อ เจ้าจอม จอมบดินทร์ กีรติเมธานนท์ อัลฟ่าที่มีฟีโรโมนกลิ่นเหล้ารัมที่ประสบความสำเร็จและได้รับการยอมรับเป็นอันดับต้น ๆ ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางที่เป็นน้ำหอมจึงถูกตั้งฉายาว่าเป็นเจ้าพ่อแห่งวงการนี้เจบีดีกรุ๊ปเป็นแบรนด์น้ำหอมที่ได้รับความนิยมจากคนทุกเพศทุกวัยมาเกือบห้าปีเต็มตั้งแต่ก่อตั้งบริษัท หนึ่งในเหตุผลที่ทำให้เจ้าจอมสามารถตีตลาดได้ภายในเวลาอันรวดเร็วนี้เป็นเพราะการใช้สารสกัดหลักอย่างน้ำมันหอมระเหยที่เขาได้มาจากดอกไม้สดส่งตรงจากสวนมันออกดอกเบ่งบานตามฤดูกาลของมัน แน่นอนว่าคุณภาพย่อมดีกว่าการใช้สารเร่งเพื่อให้พวกมันเติบโตผลิดอกเพื่อนำมาทำกำไรน้ำหอมทุกยี่ห้อมีจุดเด่นที่ตรึงใจผู้บริโภคต่างกัน แต่ถ้าหากพูดถึงน้ำหอมของเจบีดีกรุ๊ป สิ่งแรกที่ผู้คนนึกถึงคือความเป็นธรรมชาติ ไร้สารสกัดที่เป็นอันตราย แต่นั่นไม่ได้หมายความมันไม่มีแอลกอฮอล์เป็นส่วนผสมน้ำหอมที่ไม่มีแอลกอฮอล์จะเป็นน้ำหอมได้อย่างไรกันในคราแรกที่เขาทุ่มเงินลงไปหลายสิบล้านเพื่อเปิดบริษ...
Comments