หญิงสาวที่ทะลุมิติมาอาศัยร่างผู้อื่น ไม่อาจหักห้ามความรู้สึกซาบซ่านใจได้อีกต่อไป ใช่...นางเป็นสตรีร่านราคะ เกี้ยวเจ้าสาวไม่ทันเข้าประตูคฤหาสน์สกุลมู่ นางกลับตกเป็นของผู้อื่นเสียแล้ว! ยามนั้น นิ้วแกร่งยาวใหญ่ ริมฝีปากชื้นๆ และสิ่งที่อยู่กลางกายของบุรุษ ล้วนขับเคลื่อนให้แรงปรารถนานางสมบูรณ์ เพื่อก้าวขึ้นเป็น ‘อนุสามคนโปรด’ ของเหล่าชายฉกรรจ์ในสกุลมู่ และยังมีเรื่องที่ชวนให้ครั่นคร้ามใจยิ่งกว่านั้น เพราะไม่ใช่เพียงแค่สี่คุณชายที่ปรารถนาในตัวนาง กลับยังมีสามบุคคลปริศนา ทั้ง วณิพก คนเลี้ยงม้า และนายพรานป่า ซึ่งพวกเขาล้วนต้องการครอบครองอนุสามผู้นี้ เช่นกัน ******************** นอกจากนี้ยังมีเหล่านางร้ายอีกหลายคนรอคุณสัมผัสแรงปรารถนาอันเร่าร้อนของพวกนาง ซึ่งซีรีย์ล่ามสวาทนางร้าย ประกอบด้วย อนุสามคมโปรด (ฮาเร็ม3-5P) บ้านนี้คุณชายกินเมียดุ กำราบรักฮูหยินสวมรอย วิวาห์ร่านราคะ วิวาห์นางพญางูเขียว เชลยสวาททาสรักอ๋องไร้ใจ ย้อนเวลามาชาตินี้ ข้าจะเป็นสตรีที่ฝ่าบาทคลั่งรัก
View Moreหลัวเจียงเฉินพาหญิงสาวมาในกระโจมพักผ่อนส่วนตัว เขาไม่ได้ต้องการสิ่งใด นอกจากปรนเปรอในสิ่งที่นางเสนอ “อยากให้ข้าเป็นเจ้าบ่าวเยี่ยงนั้นหรือ” “ใช่ ข้าต้องการเข้าพิธีวิวาห์กับท่าน ดื่มเหล้ามงคล ผูกปมผมครองคู่” “เสี่ยวหราน ข้ามีหน้าที่มากมาย หากแค่ขึ้นเตียงด้วยกัน เรื่องนั้นย่อมพอทำให้เจ้าสมปรารถนาได้” ลู่เฟยสับสนอยู่มาก คำที่นางได้ยินฮวานหมิง หรือนางแมวเทาบอกมิใช่เช่นนี้ การวิวาห์ระหว่างชายหญิง ย่อมเป็นข้อบ่งชี้ว่าอีกฝ่ายยอมรับนางในฐานะภรรยา ถึงแม้ใจนางยามนี้ แค่อยากเล่นสนุกกับเขาก็ตามที “แล้วท่านจะยอมรับข้าเป็นภรรยาหรือไม่” ชายหนุ่มแค่ต้องการปลดปล่อย ดังนั้นเขาเลยเอ่ยอย่างเสียไม่ได้ว่า “หากสตรีที่หลับนอนกับข้าทุกคน ต้องเป็นภรรยา เช่นนี้ข้าคงมีบ้านเล็กบ้านน้อยมากมายไปหมด ทว่าสำหรับคนงามที่หายากยิ่ง ข้าจะยอมเรียกเจ้าว่าเมียก็แล้วกัน” คำพูดนั้นฟังแล้วหยาบคายสักหน่อย ทว่าลู่เฟยหลงใหลอีกฝ่าย เขาสง่างาม ดูองอาจ จึงช่วยไม่ได้ที่นางงูเขียวจะนิยมเขา นอกจากไอสังหารรุนแรง เขายังมีดวงจิตที่เข้มแข็ง เทียบเท่ากับเซียนผู้หนึ่งได้เลย
ลู่เฟยไม่ได้มีความตื่นตระหนกเช่นคนอื่น หลายวันที่ผ่านมานางปรับตัวได้มากแล้ว ทั้งยังรู้จักเรื่องระหว่างชายหญิง เรียกได้ว่านางสนุกทุกครั้งที่ฮวานหมิงเล่าสิ่งต่างๆ ให้ฟัง โดยเฉพาะการอุ่นเตียงกับคนรัก นี่คือสิ่งที่จะยึดเหนี่ยวชายหญิงไว้ด้วยกัน นางต้องการเช่นนี้ วางแผนให้ตนถูกทหารจับตัว เพื่อจะได้ใกล้ชิดผู้นำของกองทัพใหญ่จากแคว้นต้าโจว เขาผู้นั้น นางจำได้แม่นยำว่า คือหลัวเจียงเฉิน พี่ชายของหยวนเว่ยตู้ ผู้เป็นพระชายาขององค์ชายห้า... บุรุษที่นางล่อลวงเขาก่อนหน้านั้น หญิงสาวถูกสั่งให้เดินไปเบื้องหน้า ตามทาสคนอื่นๆ หลายคนร้องไห้ บ้างหวาดกลัว ส่วนลู่เฟยหยุดร้องเพลง และนางแย้มยิ้ม มือนางทั้งสองข้างก็มัดไพล่หลังไว้ ท่าทางไม่ได้สบายนัก นอกจากนั้นทหารบางคนมองนางด้วยสายตาหยาบคาย และหื่นกระหาย ด้วยคะเนว่านางคงเป็นสตรีเริงเมือง ไม่ก็คนเสียสติ ด้วยปากถามหาเจ้าบ่าวของตน และหวังอยากปีนขึ้นเตียงอย่างเดียว ดวงตาคมกริบมองไปยังลู่เฟย สำรวจอย่างพินิจ สตรีที่งดงามทั้งสวมเสื้อผ้าบางเบา อยู่ในกลุ่มเชลยได้เยี่ยงไร “พานางมาหาข้า” เสียงแม่ทัพหนุ่มเสมือนเป็นการแหวกทางให้ร่างที่มีกลิ่น
เขาไห่ซาน เมืองคัง รอยต่อดินแดนแคว้นเสอและแคว้นต้าโจว ซึ่งมีการสู้รบกันอยู่เนืองๆ ยามนี้ โจวอ๋องประสงค์อยากได้เมืองคังกลับคืน รวมถึงพื้นที่แคว้นเสอที่ครอบครองอยู่ ดังนั้นจึงสั่งให้หลัวเจียงเฉินยกทัพมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ พร้อมกันนั้น ได้มอบหมายให้ลูกชายคนที่ห้า ตี้อ๋องหรือฟ่านฉือตี้ติดตามอีกฝ่ายมาด้วย ทั้งเพื่อศึกษาการศึก รวมถึงคอยสอดแนมสิ่งต่างๆ ให้แก่ตน ยามนี้ หลัวเจียงเฉินมีสีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างที่สุด เขาสั่งทหารในสังกัดตรวจสอบทุกอย่างดีแล้ว แต่มีรายงานว่าทางข้างหน้าเป็นพื้นที่ซึ่งมีค่ายกลที่สลับซับซ้อน ดังนั้นจึงต้องเสียทหารฝีมือดีนับสองร้อยนาย และคาดคะเนว่าคนพวกนั้นกำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตาย ฝ่ายเขาอยากพิสูจน์ค่ายกลเขาหวงซานด้วยตนเอง ทว่าองค์ชายห้าที่ติดมาร่วมปราบปรามกลุ่มกบฏแคว้นเสอพยายามคัดค้าน เนื่องจากมีอันตรายเกินไป และอย่างไรแคว้นเสอกับพวกสิบสอบเผ่าวางแผนไว้เช่นนี้ เพื่อให้หลัวเจียงเฉินไม่อาจยกทัพผ่านไปง่ายๆ จึงมีทั้งค่ายกล และการเผาไฟป่าเป็นระยะๆ รวมถึงช่วงนี้มีการขาดแคลนอาหาร ด้วยถูกปล้นเสบียงมาตลอดการยกทัพมาถึงที่นี่ “เราจะเข้าไปในค่ายกลด้วยต
ดวงตาของอสรพิษมองภาพเบื้องหน้า เห็นแล้วก็หงุดหงิดใจ นับห้าร้อยปีที่อยู่เขาหวงซาน มีหลายสิ่งเกิดขึ้น ทว่าครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา ม้าศึกนับพันตัวมุ่งหน้าที่นี่ ทั้งยังมีรถลาก อุปกรณ์ในการรบ รวมถึงสิ่งที่สามารถสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ ทั้งเพื่อทำลายกำแพงสูงและภูเขา เรื่องทั้งหมดแปลกใหม่ต่อลู่เฟย นั่นเป็นเพราะนางพึ่งออกมาจากผลึกมรกตได้ไม่นาน สิ่งที่เกี่ยวพันกับมนุษย์นางยังไม่แตกฉาก ต้องใช้เวลาเรียนรู้สึกพัก ลู่เฟยพลิกตัวบิดความเมื่อยล้า ก่อนเปลี่ยนร่างตนอย่างที่มนุษย์ชอบมอง คือสาวงามสวมอาภรณ์เบาบางสีเขียวดำ ครั้งหนึ่งผู้เป็นเจ้าชื่อ ผิงจื่อหราน เจ้าสาวที่ฝ่ายเจ้าบ่าวตระกูลแซ่เจี่ยงซื้อตัวมา และส่งนางเพื่อให้เป็นเครื่องสังเวยปีศาจ หวังต่ออายุคนในตระกูลเจี่ยง ความคิดดังกล่าวชั่วช้า ช่างน่าชิงชัง ทว่าสำหรับเผ่าพันธุ์ปีศาจ นับว่าดียิ่ง ด้วยวิญญาณบริสุทธิ์คือสิ่งที่ตามหา และดูเหมือนว่านางจะได้ครอบครองมันมิน้อยแล้ว เมื่อมองกองกำลังเบื้องล่าง นางย้อนคิดถึงเรื่องราวเมื่อหลายวันก่อน พรานป่าผู้หนึ่งชมว่านางงดงามราวกับเทพเซียน ทั้งยังอยากพานางกลับบ้านด้วยกัน ทว่าคุยกันได
เหตุการณ์ก่อนหน้านั้น ขบวนเล็กๆ หยุดอยู่หน้าซุ้มประตูเมืองโหลวที่เก่าทั้งทรุดโทรม ดูเหมือนว่ามีบางสิ่งผิดปกติ ฝ่ายหวังตู้ ซึ่งทำหน้าที่แม่สื่อ นางกำลังกลัวหลายสิ่ง ยามนี้หมดเวลาจะทำเรื่องที่เป็นอันตรายต่อตนเอง เมื่อผ่านประตูโค้งไปนับว่าสิ้นสุดเขตอาคมที่เหล่านักพรตลงเอาไว้ จากนั้นเข้าสู่พื้นที่ของเขาหวงซาน ซึ่งแม้แต่เด็กยังรู้ว่าเป็นดินแดนของปีศาจ และยามนี้มีเจ้าหุบเขาน้อย ซึ่งเป็นเผ่าหลงเฟยดูแลอยู่ ฝ่ายนั้นมากด้วยฤทธิ์เดช ซึ่งกำลังรวบรวบวิญญาณให้ได้มากที่สุด เพื่อจะได้ครอบครองทะเลหงเซ่อ รวมถึงปลดปล่อยอดีตเจ้าหุบเขา หรือเจี้ยนชุนเฟยที่ถูกกักขังไว้ให้เป็นอิสระ ด้วยถูกเหล่าเทพเซียนผนึกร่างเอาไว้ แม่สื่อนิ่งงันไปพักหนึ่ง พลางคิดในใจ นางไม่คิดอยากทำสิ่งเป็นบาปกรรมเช่นนี้ แต่คนจนมีชีวิตถูกแสนถูก การแต่งงานเพื่อช่วยต่อเติมอายุสกุลเจ้าบ่าวมีมาช้านาน ก่อนหน้านั้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน นางมีชะตากรรมไม่ต่างกัน ครั้งนี้เกิดขึ้นกับสตรีแซ่ผิง ผู้น่าสงสารด้วยความกตัญญูของนางกลับไร้ค่า ฝ่ายคนงานติดตามขบวน รวมถึงผู้บังคับรถม้า จู่ๆ ต่างหวีดร้องอย่างคนเสียสติ ส่วนผู
บุรุษที่ผีเห็นยังหวั่นต้องการเคลื่อนทัพไปปราบกบฏทางใต้ แต่ไม่อาจผ่านค่ายกลของเขาหวงซาน ขณะเดียวกันก็ได้พบกับหญิงสาวซึ่งถูกไล่ต้อนมาพร้อมเชลยของกองทัพ และนางอ้างว่าเขาคือเจ้าบ่าวของตน********* เมื่อชายหนุ่มรู้ว่านางไม่ได้อ่อนหัดเรื่องอุ่นเตียง เขาก็ปรับเปลี่ยนท่าทางให้โลดโผน “ควบม้าให้ข้าสักหน่อยเถิด จากนั้นข้าจะป้อนของหวานใส่ปากเสี่ยวหราน” “ได้...แต่ถ้าไม่เลิศรส ผู้น้อยจะโกรธท่านไปร้อยปี” นางยียวนอย่างนั้น ยิ่งเพิ่มความคึกคักให้เขาเป็นทวีคูณ เมื่อนางขึ้นไปอยู่บนกายแกร่ง ทั้งคู่ก็เข้ากันอย่างแนบสนิท...*********สตรีผู้นั้นแช่ร่างกายงดงามในน้ำพุร้อนตามลำพัง ฝ่ายเขาไม่คาดคิดว่าจะได้พบความงดงามาท่ามกลางธรรมชาติในป่าลึกเช่นนี้ ด้วยเขาหวงซานค่อนข้างลึกลับ และหญิงสาวผู้นี้ก็ไม่ต่างกัน มือเรียวสวยลูบไล้ผิวกายตน ทุกอิริยาบถที่เคลื่อนไหว ชวนให้หลุ่มลงยากจะถอนตัวนางยิ้มหวานหยด ดวงตากลมโตไม่ได้ใส่ใจว่า รอบกายจะมีสายตาผู้อื่นลอบมองอยู่ บางคราก็ส่งเสียงครางหวานระยับ พร้อมจังหวะหายใจหอบถี่กระชั้น ซึ่งทำให้สองถันอวบนุ่มนิ่มไหวไปมายามที่ปลายนิ้วเล็กๆ แตะยอดถันของตน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นลื่นไหลไม่มีสิ่งสะดุด กลีบนางรัดกลางกายของคุณชายห้า ส่วนมือถูกคุณชายรองเสือกความใหญ่โตเข้าออกจนร้อนฉ่า หน้าอกก็มีคุณชายสาม กับสามีชวยกันคลึงเคล้น ส่วนคุณชายสี่ตอนนี้ ดูเหมือนจะสนุกกว่าใครเพราะเขาคอยใช้แส้ฟาดใส่หลัง และบั้นท้ายแน่นๆ ของโหวกานเจ๋อ เพื่อให้เขาบุกทะลวงทำรักอย่างเมามันกว่าเดิม จ้าวหลี่เฟยที่หวาดกลัวในตอนแรก กับมีความสยิวซ่านมากขึ้น แม้ดูเหมือนโหวกานเจ๋อจะส่งความใหญ่โตเข้ามาลึกมาก และสับสะโพกไม่หยุด แต่เขาไม่ได้รุนแรงเกินไป ขณะเดียวกันนางก็ได้รับการปรนเปรอทุกช่องทางกระทั่งรับรู้ได้ว่าร่างกายโหวหงอี้เกร็งร่างจัด นางก็ถูกจับเปลี่ยนท่าใหม่ “อร๊าย...” ที่ต้องร้องเช่นนั้นก็เพราะนางถูกจับให้ไปนั่งอยู่บนร่างกายของโหวหงอี้ และกลีบฉ่ำแฉะมีท่อนเนื้อเขาแทรกตัวเข้าไป ส่วนดอกเบญจมาศ ก็เป็นคุณชายสี่ที่พยายามหาทางเสือกท่อนรักเขาเข้ามา“พี่สี่ อย่ารุนแรงกับฮูหยินสิ ข้าเตือนไว้ก่อน หากนางบอบช้ำ หรือเจ็บตัว ข้าจะหักกระดูกท่านแน่” และเสียงที่ข่มขู่ก็คือโหวกานเจ๋อ และแทนที่พี่ๆ ทุกคนจะตำหนิเขากับหัวเราะชอบใจ ฝ่ายโหวเซ่ากวงเลิกการแทงน้องชายผ่านทางประ
จ้าวหลี่เฟยตื่นเช้าตรู่ นางได้รู้ว่าตนกำลังจะเป็นมารดาคนแล้ว การตั้งครรภ์เป็นเรื่องที่ไม่เกินจริง ทำอย่างไรได้บุรุษทั้งห้าในสกุลโหวต่างเพียรบอกรักนาง ทว่าสิ่งที่หญิงสาวคาดไม่ถึงกำลังเกิดขึ้น สายวันนี้พี่น้องทั้งหมดปรากฏตัวที่เรือนของนาง พวกเขามีนัดหมายอันใด ดวงตากลมโตสำรวจบุรุษทั้งห้า ฝ่ายสามีนางยังคงสง่า และสุขุม ยามนี้เขาอมยิ้มในสีหน้า ยิ่งทำให้ดูสบายตาและชวนค้นหาด้วยลักยิ้มข้างแก้ม คุณชายรองโหวหงอี้ ยังเป็นบุรุษที่แข็งแกร่ง สีหน้าเขาแย้มยิ้มน้อยๆ มีเสน่ห์แบบหนุ่มเจ้าสำราญ ฝ่ายสองแฝดหากให้ดีโจวหลี่เฟยอยากอยู่ห่างเอาไว้สักหน่อย พวกเขาทะเล้น ทะลึ่ง และลามกอย่างน่ากลัว ส่วนโหวกานเจ๋อ เด็กสุดมีความมุทะลุ หากก็รับผิดชอบสิ่งต่างได้ดี ใบหน้าเขาอาจไม่หล่อเหลาเท่าพี่น้อง แต่ในใจลึกๆ โจวหลี่เฟยนิยมเขามิน้อย นั่นคงเพราะนางก็พิศวาสแก่นกายของเขานั่นเอง ยามนั้น ความขัดเขิน ความละอายทำให้จ้าวหลี่เฟยประหม่า ทว่าเป็นสองแฝดที่เข้ามาคลอเคลียนาง เตรียมพาไปนั่งบนเก้าอี้กว้างที่รองเบาะหนานุ่ม “พี่สะใภ้... นี่คือฤกษ์ดี พวกข้าจะช่วยกันต่อแขนเติมข้าให้ ทายาทสกุลโหว”
หลายวันที่ผ่านมาทั้งสามี คุณชายรอง หรือคุณชายห้า ไม่ได้มาหาจ้าวหลี่เฟย สิ่งนี้คือธรรมเนียมปฏิบัติของพวกเขา ฝ่ายนางลุ้นว่าตนจะตั้งครรภ์หรือไม่อีกทั้ง มีผลไม้ ของหวาน และอาหารต่างๆ ถูกส่งมาที่เรือนไม่ขาด บางทีนางให้สาวใช้ออกแจกจ่ายตามสมควร กระทั่งเป็นยามบ่ายที่อากาศดี สองบุรุษที่รูปร่างสูงเพรียวใบหน้าขาวสะอาด และเสื้อผ้าก็เป็นสีสดใสก้าวมาหานางที่ศาลานั่งเล่นใกล้ๆ กับสวนหินน้ำตก ห่างออกไปเป็นสระน้ำที่รับน้ำจากคลองด้านนอก “พี่สะใภ้... เป็นข้าเอง กวงฉง และเซ่ากวง” ดวงตากลมโตมองทั้งสองคน ยอมรับว่าแยกพวกเขายังไม่ออก แต่โหวกวงฉงคนเป็นพี่พูดจาฉะฉาน และชอบยิ้ม ฝ่ายโหวเซ่ากวงคุณชายสี่หน้านิ่งๆ หากแววตานั้นพราวระยับ พวกเขาดูดี แต่ไม่ได้หล่อเหลาเยี่ยงโหวหงอี้ และร่างกายนั้นหากเทียบกับโหวกานเจ๋อ เรียกได้ว่าเป็นสองบุรุษเจ้าสำอางคงไม่ผิดไปจากนั้น “พวกท่านมาถึงเรือนข้าเช่นนี้ ย่อมต้องต้อนรับเป็นอย่างดี” “ฮ่าๆ ๆ กล่าวเช่นนี้ พี่สะใภ้คงรอเวลานี้มานานแล้วสินะ” โหวเซ่ากวงกล่าวจบ ก็สืบเท้าเร็วๆ เข้ามาหาจ้าวหลี่เฟย และเขาซ้อนตัวอยู่ข้างหลังนาง ไม่ได้ให้เวลาได้
แนะนำตัวละครเหมียวจื่อเผย หญิงสาวที่ถูกซื้อตัวมาเป็นอนุสามคุณชายใหญ่มู่เหรินฮั่น เชี่ยวชาญแผนที่ ดูแลหอกระจายข่าวคุณชายรองมู่เซ่าหลิง เก่งด้านยาสมุนไพร การเพาะปลูกคุณชายสามมู่ข่ายเฉิง เจ้าบ้านน้อยมู่ได้รับบาดเจ็บต้องนั่งรถเข็นคุณชายสี่มู่จิงหง เป็นผู้รอบรู้ด้านอาวุธ รับผิดชอบโรงเผาเหล็กคุณชายห้ามู่อี้เถียน รักการแสดง ดูแลโรงงิ้ว และโรงทอนายพราน บุรุษลึกลับค้าขายกับคุณชายสกุลมู่ คนเลี้ยงม้า ม่อเส้าเฟิง ผู้ที่มีความหลังกับเหมียวจื่อเผยวณิพก เจิ้งชิว บุรุษที่มีเบื้องหน้าเบื้องหลังไม่ธรรมดา เจ้าบ้านมู่ มู่ป๋อจาง ดูแลค้าขายในแคว้นเหลียงและต่างแคว้นฮูหยินใหญ่มู่ หมี่อิง สตรีที่รักความสันโดษอนุเฉิน เฉินปี้ อนุที่มักสร้างปัญหาอยู่ตลอดสาวใช้หลางฮั่ว หญิงสาวที่เฉินปี้ส่งตัวมาดูแลมู่อี้เถียนบ่าวรับใช้เจี๋ยชาง เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก รับใช้มู่อี้เถียนบทนำ แคว้นเหลียง ตำหนักน้ำพุซีเฉอ ก่อนวันคัดเลือกเจ้าบ้านน้อย หญิงสาวไม่อาจหักห้ามใจได้แล้ว ทั้งหมดคงเป็นความต้องการสุดท้ายก่อนวิญญาณหลุดออกจากร่าง แล้วทะลุมิติมาอยู่ในห้วงเวลาที่ห่างกันนับพันปี นางต้องการบุรุษ...
Comments