All Chapters of เลห์รักนายหัว: Chapter 1 - Chapter 10

05.30 น.เสียงไก่ขันแว่วมาแต่ไกล สำหรับคนที่ห่างบ้านไปนานอย่าง บัวหรือ นางสาวสโรชา อัครเกียรติไพบูลย์ ธิดาสาวของบ้านหลังนี้ เธอชอบเสียงไก่ขัน เวลาที่มันขันรับกันไปมาประสานเสียงกันเพราะมากๆ แต่บางคนก็อาจจะรำคาญ หญิงสาวไม่ชอบไก่ตัวเป็นๆ ไม่ชอบขนไก่ รวมถึงไม่ชอบนกและขนของมันด้วย แต่เธอชอบทานไก่ ยิ่งไก่ทอดร้านดัง เธอยิ่งชอบมากๆ..........เสียงเจ้าสีนิล กับเจ้ามังกร ม้าของสโรชา หายใจฟีดฟาด ดังมาจากคอกม้าหลังบ้าน หญิงสาวคิดว่ามันคงรู้ว่าเธอกลับบ้านแน่ๆ เดี๋ยวต้องออกไปทักทายเจ้าสีนิลสักหน่อย สีนิล คือม้าเพศผู้ตัวสีดำสนิท เป็นม้าตัวโปรดของหญิงสาว ส่วนเจ้า มังกรสีน้ำตาลเข้ม เป็นม้าของน้องชายเธอ มันอยู่กับเธอมาตั้งแต่หญิงสาวเรียนมัธยม มันยอมให้แค่เธอกับน้องชายของเธอเท่านั้น ที่ขึ้นหลังของมันได้ แม้แต่พ่อกับแม่ มันก็ไม่ยอมให้ขึ้นหลัง รอหน่อยนะเจ้าสีนิล ฉันขอกินข้าวฝีมือแม่ก่อน เดี๋ยวจะลงไปทักทาย เธออยากจะพาเจ้าสีนิลออกไปเที่ยวที่ไร่ อยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ หลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านนานมากห้องนอนของเธออยู่ทางทิศตะวันตกตกเฉียงใต้ของบ้าน ตรงข้ามกับห้องพ่อ แม่ และติดสวนหลังบ้าน หลังจากช่วงเช้าไปแล้

"แม่ขา ทานข้าวกลางวันเสร็จ สักบ่ายๆ บัวขอพาเจ้าสีนิลออกไปที่ท้ายไร่นะคะ มันคงได้กลิ่นบัวตั้งแต่เมื่อคืน ส่งเสียงตลอดเลยค่ะ บัวก็อยากออกไปเหมือนกัน เห็นลมพัดเย็นๆ แบบนี้แล้ว อยากพาสีนิลไปวิ่งออกกำลังกายค่ะแม่""ไปซิลูก ช่วงนี้ไร่ไม่รก ลุงบุญให้คนงานจัดการถางป่าเตียนเลย แต่ระวังตรงลำธารนะ น้ำยังไม่แห้งเดี๋ยวจะลื่น สีนิล กับมังกร มันคงอยากไปวิ่งเล่นเต็มที อย่าลืมใส่หมวก ใส่เสื้อแขนยาวนะ แดดบ้านเราแรง" นางจันทราบอกลูกสาว"อ่อ...ขากลับ บัวเลยไปเอาใบเตยที่บ้านยายจันทร์ให้แม่ทีนะลูก ยายโทรมาบอกแม่หลายวันแล้ว แม่ไม่มีเวลาออกไปเอาสักที ฝากพ่อให้รับมาให้ พ่อเขาก็ลืมทุกครั้ง บัวจะได้ไปทักทายยายจันทร์ด้วย แกถามหาบัวกับบุตร อยู่บ่อยๆ คงคิดถึงแหละ""ได้เลยค่ะแม่ เดี๋ยวบัวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ ""จ๊ะลูก ชุดบัวอยู่ในตู้ แม่เอาออกมาซักทำความสะอาดไว้รอลูก หยิบใส่ได้ทุกตัวเลย""ขอบคุณมากค่ะแม่" หญิงสาวยกมือไหว้นางจันทราผู้เป็นมารดาอีกครั้งสโรชา และองอาจ จะเป็นแบบนี้ นิดหน่อยก็ยกมือไหว้ตลอด สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่สอนเธอกับน้องตลอด เห็นพ่อกับแม่ทักใคร ไม่ต้องรอให้พ่อกับแม่บอก เด็กๆ ก็ยกมือไหว้โดยอัตโนมัติ รวม

"สีนิล บัวขอแวะร้านค้าแป๊ปนะ บัวอยากได้ของใช้นิดหน่อย แป๊ปเดียวไม่นานหรอก"สโรชาก้มหน้าลงมากระซิบที่แก้มของม้าคู่ใจ มีของใช้จุกจิกหลายอย่างที่เธอลืมหยิบมาจากคอนโด เธอลงจากหลังสีนิล ปล่อยให้มันเล็มหญ้าอยู่หน้าร้านรอ ระหว่างที่เธอเข้าไปซื้อของใช้ที่ต้องการ"หนูบัวกลับมาเมื่อไรลูก มาคราวนี้จะอยู่นานไหม" เสียงถามดังมาจากหลังร้าน"สวัสดีค่ะป้าเกด" หญิงสาวยกมือไหว้ป้าเจ้าของร้าน "บัวมาถึงเมื่อวาน กะว่าจะอยู่ยาวค่ะป้าเกด คิดถึงบ้านเรา ป้าเกดสบายดีนะคะ""สบายดีลูกป้าว่าล่ะเห็นเจ้าสีนิล ไม่บัวก็บุตรล่ะ เจ้าสีนิลคงดีใจ จะได้ออกเที่ยวบ่อยๆ ตามสบายนะลูกอยากได้อะไรก็เลือกเอาเลย ป้าทอนเงินลูกค้าก่อน ไม่เจอกันนานยังสวยเสมอเลยนะหนูบัว" ป้าเกดเจ้าของร้านทักทายหญิงสาว ทุกคนแถบนี้จะรู้จักเธอดี สมัยเป็นเด็กรุ่นๆ เธอกับน้องเที่ยวทุกที ไม่ขี่ม้า ก็มอเตอร์ไซค์ หรือไม่ก็จักรยาน"ขอบคุณมากค่ะป้าเกด บัวขอเลือกแป๊ปเดียวค่ะ นานกว่านี้เดี๋ยวค่ำ" หญิงสาวเลือกของที่ต้องการได้แล้ว ก็รีบไปจ่ายเงิน"ไปก่อนนะคะป้ากลัวค่ำค่ะ วันหลังบัวแวะมาใหม่ค่ะ"ออกจากร้านค้า หญิงสาวก็รีบขึ้นหลังเจ้าสีนิล พร้อมกระซิบบอกมันว่าให้วิ่งส

"แม่ขาพ่อออกไปกับลุงบุญเหรอคะ" หญิงสาวถามมารดา พลางตักไข่เจียวเข้าปาก วันนี้แม่ทำผัดพริกแกงถั่วฝักยาวใส่หมูสามชั้น ไข่เจียวกรอบๆ มัสมั่น แกงจืดผักรวม บัวว่าภายในหนึ่งเดือนน้ำหนักบัวขึ้นพรวดๆ แน่เลยค่ะแม่ อาหารการกินอุดมสมบูรณ์แบบนี้ทุกมื้อ"ใช่ลูกกินข้าวเช้าเสร็จแล้วก็ออกไปเลย เห็นว่าจะแวะไปหาอาชาติ คุยงานของเมื่อวานต่อจ๊ะ ว่าแต่วันนี้มีโปรแกรมไปที่ไหนบ้างลูก""บัวว่าจะไปที่ร้านกาแฟสักหน่อยค่ะแม่ จะเข้าไปดูแบบแป๊ปนึง แม่ไปด้วยกันไหมคะ ถ้าแม่ไปบัวจะเอารถเก๋งออก แต่ถ้าแม่ไม่ไปบัวจะใช้มอเตอร์ไซค์ค่ะ""ไม่ล่ะลูกแม่อยู่บ้านดีกว่า เย็บผ้ายังไม่เสร็จเลย แม่จะทำต่อสักหน่อย ลมหนาวมาแล้วเผื่อได้ใช้ทัน" นางจันทราไม่ใคร่ชอบออกนอกบ้านนัก ถ้าไม่มีงานที่จำเป็นจริงๆ ตั้งแต่ออกจากงานประจำมานางก็รู้สึกเบื่อ ไม่อยากเจอใคร นางชอบอยู่แบบนี้ ทำงานบ้าน อ่านหนังสือ ดูทีวี อยู่เงียบๆ แบบนี้ คอยดูแลสามี ดูแลบ้าน งานใหม่ของนางช่วงนี้คือการเย็บผ้าต่อ ซื้อผ้าลายสวยๆ มาตัดเป็นแบบต่างๆ แล้วก็เย็บให้เป็นลวดลาย เย็บปลอกหมอนบ้าง กระเป๋าบ้าง หรือไม่ก็กระเป๋าสตางค์เล็กๆ ผ้าม่าน ผ้าคลุมเตียงเย็บมือบ้าง ใช้จักรบ้าง แล้วแต

เช้านี้อากาศดีอีกแล้ว สโรชานอนฟังเสียงไก่ขัน ว่าไปแล้วที่นี่อากาศดีทุกเช้า ไม่ใช่แค่บ้านเราที่โชคดี ต้องเรียกว่าโชคดีทั้งอำเภอ เพราะหมู่บ้านนี้ถึงแม่ว่าจะอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองนัก แต่ก็อยู่ติดภูเขาหน้าฝนน้ำก็ดี หน้าหนาวก็หนาวมาก หน้าร้อนไม่ร้อนมาก ไม่เคยมีไฟป่า สรุปว่าดีทุกฤดู ไม่ใช่ชาวบ้านที่ช่วยกันดูแลป้าไม้ ที่นี่เจ้าหน้าที่รัฐดูแลชาวบ้านเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเรื่องถนนหนทาง แหล่งท่องเที่ยว การเกษตรวันนี้หญิงสาวคิดว่าจะไปส่งภัสราที่สนามบินสักหน่อย เพราะอย่างน้อย ภัสราก็เป็นลูกค้าที่รีสอร์ท เธอก็ถูกใจในนิสัยของลูกค้าคนนี้มากไหนๆ บ่ายนี้เธอจะเข้าไปหาอาชาติที่โรงแรมอยู่แล้ว ก่อนเข้าไปหาอาแวะสนามบินหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกเป็นทางผ่านอยู่แล้ว หญิงสาวรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว"แม่ขา.............เช้านี้มีอะไรทานบ้างคะ หอมจังเลยค่ะ" สโรชาสวมชุดเดรสผ้าลินินสีชมพูสดใส แขนยาว เธอเกิดวันอังคาร พอใส่เสื้อสีประจำวันเกิด ผิวที่ผ่องอยู่แล้ว ยิ่งผ่องมากขึ้น เธอใช้ผ้าพันคอผ้าฝ้ายแบบทางเหนือ กระเป๋าสะพายที่ทำมาจากผ้าฝ้าย ดูเข้ากันดีกับชุดและผ้าพันคอ เธอไม่ค่อยชอบแบรนด์เนมนัก ถึงแม้ว่าสามารถที่จะซื้อได้ก็ตาม"