Semua Bab เลห์รักนายหัว: Bab 21 - Bab 30

"ลุงบุญๆๆๆ ทางนี้ครับ" องอาจเรียกลุงบุญเสียงดังมาก นานแล้วที่เขาไม่ได้เจอลุงบุญ เทอมที่ผ่านมาทั้งเทอมเขาไม่ได้กลับบ้านเลย "สวัสดีครับลุงบุญขอบุตรขอกอดที คิดถึงจังเลยครับ" เด็กหนุ่มกระโดดกอดชายสูงวัย พร้อมหอมแก้มอีกฟอดใหญ่"โอ้ย...คุณบุตร ลุงไม่มีแรงเหมือนแต่ก่อนแล้วนะครับ คุณบุตรตัวโตขนาดนี้ ลุงอุ้มไม่ไหวแล้ว" ชายสูงวัยร้องเสียงดัง แต่ก็หัวเราะชอบใจ หลังจากที่บุตรโผเข้าหา ทำให้ทั้งอัคราและสโรชา หัวเราะออกมากพร้อมกัน"สวัสดีค่ะลุงบุญ สบายดีนะคะ พี่เข้มคะนี่ลุงบุญค่ะ ลุงบุญเป็นญาติผู้ใหญ่ของบัว ช่วยพ่อดูแลไร่ และหลายๆ อย่างของที่บ้านค่ะ ลุงบุญคือฮีโร่ของบัวและบุตร สอนบัวกับบุตรขี่ม้า ขับรถไถ รถสิบล้อ และอีกหลายอย่าง""ลุงบุญคะ นี่คุณอัครา หรือพี่เข้ม เอ่อ..."หญิงสาวหยุดคิดนิดหนึ่งอยู่ๆ ก็พูดไม่ออกจะแนะนำเขาว่าเป็นอะไรกับเธอดี "เป็นพี่ชายของเพื่อนบัวค่ะ" หญิงสาวหันไปยิ้มกับอัคราหลังจากแนะนำเสร็จ ประมาณว่า บัวแนะนำสถานะถูกไหมคะ ทำให้เขายิ้ม กับท่าทางของเธอ"สวัสดีครับลุงบุญยินดีที่ได้รู้จักครับ" ชายหนุ่มยกมือไหว้ชายสูงอายุเขารู้สึกถูกชะตากับชายสูงวัยคนนี้มาก"สวัสดีครับคุณอัครา ยินดีต้อนร

"แม่ขา ทำอะไรทานบ้างคะเช้านี้ให้บัวช่วยนะคะ" สโรชาตื่นแต่เช้าแต่ก็ยังช้ากว่าผู้เป็นแม่ เธอแต่งตัวทะมัดทะแมง ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาว ลายสกอต ขาวแดง ทับใน มีแจ็คเกตสีดำตัวใหญ่ใส่ทับอีกที กางเกงยีนต์ขายาว หมวกแก๊ปสีขาว รองเท้าผ้าใบสีแดงสดมาก หญิงสาวคิดว่าจะแวะช่วยแม่ทำอาหารสักหน่อย แล้วถึงจะออกไปไร่"อ้าวไหนว่าจะลงไร่ไงลูก ไปก่อนได้เลยเดี๋ยวแม่ทำเอง ไม่เป็นไรเหลือนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว ทำไมไม่ชวนพ่อเข้มกับหนูภัสไปด้วยล่ะลูก อ่อแม่ลืมไป บัวจะพาสีนิลไปนี่นา ม้ามีแค่สองตัว แม่ก็งงแต่เช้าเลย" นางจันทราพูดไปหัวเราะ"งั้นบัวไปก่อนนะคะแม่ จะเอาของฝากไปให้เด็กๆ" หญิงสาวบอกมารดาแล้วคว้าถุงใบใหญ่ไปหาสีนิลที่คอก "สายๆ เดี๋ยวจะร้อน บัวจะรีบกลับมานะคะแม่""น้องบัวรีบไปไหนแต่เช้าเหรอครับคุณอา" เสียงของอัคราถามนางจันทรา เขาตื่นน่าจะพร้อมกับสโรชา"อ่อ หนูบัวจะไปไร่ค่ะ เห็นบอกว่าจะเอาของไปฝากเด็กๆ""ไปคนเดียวเหรอครับแล้วไปยังไงครับคุณอา" อัคราถามกลับมาทันที"เห็นบอกว่าจะขี่ม้าไปค่ะ สีนิลคงรออยู่ เขาคิดถึงกัน" นางจันทราตอบคำถามของชายหนุ่ม"พ่อเข้มจะไปด้วยก็ได้นะ มีเจ้ามังกรอีกตัวเอาไปเลย" ผมอนุญาตเสียงนายอาทิตย์

"แม่ขาบัวกลับมาแล้วปลอดภัยดีค่ะ ดีนะคะแม่ที่ตัดสินใจแวะที่ร้านกาแฟ ไม่งั้นพี่เข้มกับบัวเปียกหมดแน่ๆ ค่ะ ทุกคนไปไหนกันหมดเหรอคะ มีอะไรให้บัวช่วยไหมคะแม่ ทำไมบ้านเงียบจังเลย ""ไม่มีหรอกลูกแม่ทำเสร็จหมดแล้ว เหลือแค่รอเวลาตั้งโต๊ะอาหารกลางวัน พ่ออยู่ข้างบน เอ่อ..ตาบุตรพ่อให้ออกไปดูร้านกาแฟ พ่อดีวันนี้ผู้จัดการเขาไม่อยู่ .อาชาติพาหนูภัสราไปดูโรงแรม ตามหลังหนูไปติดๆ ตั้งแต่เช้า เห็นบอกว่าไม่ต้องรอทานกลางวัน ให้ทานกันก่อนได้เลยจ๊ะ ""พ่อเข้มพักผ่อนตามสบายนะคะ อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัวก่อนได้เลยนะลูก หนูบัวด้วย เดี๋ยวมากินข้าวกลางวันกัน"บ่ายนี้สโรชาตั้งใจจะไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ เธอจะปล่อยไปไม่ได้ วันนี้ที่ริมถนน กริชแอบตาเธอตั้งแต่อยู่ที่ร้านกาแฟ ระหว่างที่เธอแวะถ่ายรูปกับอัครา เธอจำไม่ผิด ดีนะที่เธอไปกับอัครา ถ้าไม่มีคนไปด้วยกริชต้องเข้าถึงตัวเธอแน่ๆ เธอคิดว่าเขาน่าจะสะกดรอยตามมาหลายวันแล้ว และคงรู้ความเคลื่อนไหวของเธอตลอด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สำหรับเธอพร้อมชนอยู่แล้ว เธอไม่น่าใจดีกับกริชเลย ถึงขนาดบุกมาถึงบ้าน ถ้าไม่จัดการตอนนี้เธอจะไม่มีเวลาทุกคนพร้อมกันที่โต๊ะอาหารเวลาเที่ยงครึ่งพอดี "พ

พิมพรรณแอบตามกริชมาเหนือ โดยที่ไม่บอกให้เขารู้ จะบอกได้ยังไง โทรไปเขาก็ไม่รับสาย บ้านก็ไม่กลับ แล้วจะให้เธอทำยังไง เขาเป็นบ้าไปแล้ว ทำไมเขาต้องมาตามผู้หญิงคนนั้น ทั้งๆ ที่ก็คุยกันแล้ว ว่าเลิกติดต่อ จะกลับไปอยู่กันเป็นครอบครัวกับเธอ และจะมีลูกกันใหม่ แต่อยู่ ๆ กริชก็หนีเธอไปดื้อๆ แบบนี้ เป็นเพราะสโรชาแน่ๆ แต่เท่าที่เธอตามดูสโรชา ก็มีผู้ชายตามตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน อาจเป็นคนรักของสโรชา ผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาดี ดูเป็นผู้ใหญ่ เหมาะสมกันจะตาย แล้วทำไมกริชจะต้องมาตามแม่นั่นอีก เธอไม่เข้าใจเขาเลย เธอจะบ้ามากกว่ากริชแล้วพิมพรรณแอบชอบกริชมานานมาก รักมาก ต้องเป็นผู้ชายคนนี้เท่านั้น เธอใช้ทุกวิธีที่ทำให้กริชหันมาหาเธอ จนเธอท้อง และได้แต่งงานกัน ครอบครัวเธอเตือนเธอบ่อยๆ ว่าให้เผื่อใจบ้าง แต่คนอย่างเธอรักแล้วก็รักเลย บ้านเธอมีเงินมากมาย มีกินมีใช้จนวันตายก็ไม่หมด เหลือไว้ให้ลูกหลานด้วยซ้ำ ผู้ชายดีๆ กว่ากริชมีมากมาย แต่เธอก็ไม่เคยสนใจใคร เฝ้าวนเวียนติดตามกริชคนเดียวเท่านั้นหลังจากที่แท้งลูกคราวนั้น พิมพรรณก็พยายามที่จะมีลูกอีก แต่กริชไม่เอาด้วย ดีที่เธอมีทะเบียนสมรส ทำให้กริชทำอะไรไม่สะดวก แต่ถึงกร

"รถใครนะ ไม่ใช่รถในไร่เรานี่นา รึใครหลงเข้ามา สีนิลไปดูหน่อยซิ" สโรชาขยับปืนที่เอวพร้อมให้สีนิลพาไปตรงที่มีรถจอดอยู่ วันนี้เธอออกมาคนเดียว สโรชาตื่นเช้า ยังไม่มีใครตื่น เธอพาสีนิลออกมาเลย คิดว่าจะออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตอนเช้า ๆ ก่อนไปใต้สักหน่อย สีนิลก็ทำท่าดีใจมากที่ได้ออกมา สงสารเจ้ามังกรเหมือนกัน น้องชายเธอก็ยังไม่ตื่นผู้ชายนี่ใครกัน เข้ามาในไร่ของเธอได้ยังไง แต่ก็คุ้นจัง หญิงสาวและสีนิลเข้าไปดูใกล้ๆ"บัว บัว นี่กริชเอง กริชมาคนเดียว กริชมาคุยกับบัว รู้ไหมกริชคิดถึงมาก วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ลงมาคุยกับกริชก่อนนะบัว เป็นโชคของกริชเหลือเกินที่บัวมาคนเดียว กริชเฝ้ารอบัวมาหลายวันมากไม่มีโอกาสสักที""กริช....มาได้ยังไงเนี้ย นี่ยังไม่กลับกรุงเทพเหรอ ตามบัวทำไม มีอะไรก็พูดมาเลย บัวไม่มีเวลามากนัก บัวก็อยากจะคุยกับกริชให้รู้เรื่องเหมือนกัน สำหรับกริชบัวให้ได้แค่คำว่าเพื่อนเหมือนเดิมนะ แล้วที่บุกมาอาละวาดที่บ้านบัว ทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่เกรงใจบัว แถมยังไม่เคารพพ่อกันแม่บัวอีก ""ก็บัวหนีหน้ากริช กริชรักบัวมากรู้ไหม รักมาตลอด กับพิมพรรณ กริชบอกแล้วว่ากริชไม่ได้รัก กริชแค่พลาด กริชรักบ