Semua Bab เลห์รักนายหัว: Bab 31 - Bab 40

"คุณอาครับ คืนนี้ผมอาสาเฝ้าน้องบัวให้นะครับ ทุกคนจะได้พัก" อัคราบอกกับนายอาทิตย์ และนางจัทรา เพราะเห็นว่า ตั้งแต่หญิงสาวบาดเจ็บ นางจันทราสลับกับองอาจเฝ้าหญิงสาวทุกคืน"ได้ซินายอาทิตย์ตอบ ดีแล้วแม่จะได้พัก หนูบัวก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว พรุ่งนี้ก็ตัดไหมได้แล้วนี่ เห็นคุณพยาบาลบอก พอดีจะได้หัดเดิน พ่อว่าน่าจะดีขึ้นนะแม่"นายอาทิตย์หันไปหานางจันทรา "ยังดีนะที่ยังทำงานทางโทรศัพท์ได้ ไม่งั้นแย่แน่เลย วันนี้พ่อจะเข้าไปดูโรงแรมสักหน่อยนะ ลุงบุญไม่ว่าง ไปด้วยกันไหมแม่ เผื่ออยากได้ของใช้ ฝากพ่อเข้มดูหนูบัวดูบ้านสักแป๊ป เย็นค่อยกลับมาทำกับข้าวกินกัน หรือจะซื้อจากข้างนอกเข้ามากินก็ได้""ดีเหมือนกันค่ะ ของใช้หมดหลายอย่าง ขากลับได้แวะรับตาบุตรกลับมาด้วย แม่ไปเตรียมของแป๊ปนะคะ นางแวะไปที่ห้องของลูกสาว หนูบัวๆ พ่อจะออกไปดูโรงแรมสักหน่อย แม่จะติดรถไปซื้อของใช้ด้วย ขากลับจะแวะรับบุตรมาพร้อมกัน ข้าวกลางวันแม่เตรียมไว้ให้แล้วนะ พ่อเข้มอยู่ลูก "นางชะโงกหน้าเข้าไปดูลูกสาว เห็นกำลังคุยโทรศัพท์และอธิบายรายละเอียดงานที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบ"อย่าโหมนักนะลูก เพื่งจะดีขึ้น แล้วทำไมต้องเขียนแบบเพิ่ม ผิดเหรอลูก""ทางโน

"พี่อาทิตย์ พี่จันทราเป็นยังไงบ้างครับ อาทิตย์หน้าผมจะเดินทางกลับแล้วนะครับพี่ คุณภัสราจะตามไปอาทิตย์หน้าไปพร้อมกับพนักงาน วันนี้ผมมาที่ฟาร์มมุกของนายหัวอัครานะครับ สุดยอดเลยพี่ ยิ่งใหญ่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เขา ไม่ต้องทำงานเขาก็ไม่เดือดร้อน ลูกสาวเราโชคดีแล้วครับพี่อาทิตย์ หายห่วง ชาติชายวีดีโอคอลไปหา นายอาทิตย์และนางจันทรา อ้าวหนูบัวมาภูเก็ตแล้วเหรอครับ ได้ครับพี่เดี๋ยวผมโทรหาหนูบัวเอง ครับๆ แค่นี้นะครับ""คุณภัสรา นี่คุณเข้มกับหนูบัวเขาลงมาภูเก็ตแล้วนะครับ เพิ่งมาถึงวันนี้เลยครับไ"อ้าวเหรือคะ ไม่เห็นพี่เข้มบอกเลย น้องบัวหายดีแล้วเหรอคะ งั้นภัสโทรหาพี่เข้มก่อนนะคะ มาไม่ยอมบอกเลย" ภัสราโทรหาพี่ชาย"ฮัลโหล...พี่เข้มอยู่ไหนคะนี่ อ้าวอยู่บ้านแล้วเหรอคะ ภัสอยู่ฟาร์มค่ะ วันนี้เข้ามาเซ็นเงินเดือนพนักงาน มีอะไรไหมคะพี่เข้ม เดี๋ยวเจอกันนะคะ ภัสกำลังกลับบ้านค่ะ"ภัสราคิดแล้วว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เธอจึงบอกกับชาติชายว่า "คุณชาติคะ เดี๋ยวภัสจะกลับบ้านค่ะ พี่เข้มรออยู่ที่บ้าน คุณชาติจะกลับโรงแรมหรือไปบ้านภัสไหมคะ""เออผมว่าผมกลับโรงแรมก่อนดีกว่าครับ คุณภัสจะได้คุยก

"น้องบัวครับ วันนี้พี่พาไปเที่ยวที่ฟาร์มเลี้ยงหอยมุกนะครับ ยายภัสไม่อยู่ พี่ต้องเขาไปดูสักหน่อย ไปกับพี่นะครับ ออกนอกตัวเมืองไปไม่ไกลมากติดทะเลเลย วันนี้น้องบัวว่างทั้งวันเลยใช่ไหม" เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน"ได้เลยค่ะบัวว่างทั้งวัน" ช่วงนี้เธอมีความรู้สึกว่าอยากตามใจเขาวันนี้สโรชาใส่เดรสลินินสีน้ำทะเลยาวถึงตาตุ่มเหมือนเดิน แขนยาว คอเชิ้ต ปล่อยผม มีแว่นกันแดดสีขาวคาดไว้บนศรีษะ ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้าฝ้าย สำหรับใส่กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ เธอแต่งตัวธรรมดา แต่เขาชอบ และที่ชอบมากที่สุดคือ กลิ่นแป้งเด็กจากตัวหญิงสาว เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่น้ำหอม กลิ่นอ่อนๆ ยังพอรับได้ ผู้หญิงบางคนใส่น้ำหอมกลิ่นแรงมาก ฉุนจนอยากจะเดินหนี"ที่ฟาร์มคนงานจะค่อนข้างเยอะ นะครับ อาจวุ่นวายสักหน่อย น้องบัวอยู่ใกล้ๆ พี่ไว้นะ""ได้เลยค่ะ ที่ฟาร์มพี่เข้มนี่ เลี้ยงหอยมุกที่เขาเอามาทำสร้อย ทำแหวน ทำต่างหูใช่ไหมคะพี่เข้ม" เธอหันมาถามเขา " พอดีบัวไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลย""ใช่ครับข้างในจะมีห้องจิวเวลรี่เล็กๆ เป็นห้องแสดงตัวอย่างมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ เดี๋ยวพี่พาน้องบัวไปชมนะ

เขาและสโรชานอนตั้งแต่บ่ายสอง ชายหนุ่มตื่นตอน หนึ่งทุ่มกว่าๆ สโรชายังไม่ตื่น หญิงสาวเปลี่ยนท่านอนหันหลังให้เขา เขาเลยเอาหมอนข้างมาวางไว้ตรงกลาง เผื่อว่าเธอตื่นขึ้นมาจะได้ไม่ตกใจที่อยู่ๆ ก็มานอนอยู่บนเตียงกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกมึนหัว และเหนื่อย รู้สึกว่ายังมีไข้นิดหน่อย เขากลัวสโรชาจะติดไข้จากเขา เมื่อคืนใกล้ชิดหญิงสาวมากสโรชาขยับตัวเธอค่อยๆ ลืมตารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนที่พื้นข้างล่าง เสียงฝนยังตกอยู่เลย ไฟหัวเตียงเปิดอยู่ มองผ่านหน้าต่างออกไปข้างนอกมืดมาก เธอค่อยๆ พลิกตัวหันกลับมาเจอหมอนข้าง และอัครานอนอยู่อีกฝั่ง หญิงสาวกระพริบตา เห็นเขายังนอนห่มผ้าหลับตาอยู่ หญิงสาวรีบผุดลุกขึ้นนั่ง เอาหมอนข้างออก และขยับมาใกล้เขาใช้หลังมือแตะที่หน้าผากเขาเบาๆ ที่แก้ม คอและแขน ตัวรุม ๆ แล้วทำหน้าตกใจ เธอโน้มตัวข้ามไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วางบนโต๊ะข้างเตียง ทำให้หน้าอกนุ่มนั่นส้มผัสบริเวณหน้าอกชายหนุ่ม ดูโทรศัพท์หญิงสาวก็เบิกตาโต ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง อีกแล้ว เธอไม่ตื่นอีกแล้วเธอรีบจัดผ้าห่มคลุมตัวให้เขา หญิงสาวเดินออกไป ข้างนอกเขาเดาว่าคงไปที่ครัว ไม่นานก็กลับมาพร้อมถาดอาหาร เธอวางไว้ที่โต๊ะ หัวเ

เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขาดังมาแต่ไกล"อัคราขา ตายแล้ว....นี่เพียงใจโชคดีมากเลยนะคะ ทำไมคุณใจดำกับเพียงใจจังเลย ตั้งแต่วันนั้นที่พบกัน คุณก็ไม่รับสาย ไม่โทรกลับ ไม่ติดต่อเพียงใจเลย รู้ไหมคะว่าเพียงใจคิดถึงคุณสุดหัวใจ คิดถึงมากขนาดไหน กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยค่ะ"สโรชานั่งตรงข้ามกับเขา เลยได้ยินแต่เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขามาแต่ไกล เสียงนั้นแสดงอาการดีใจนักหนา แสดงออกเลยว่าคิดถึงเขามากอย่างที่ปากพร่ำบอก ผู้หญิงเจ้าของเสียงเข้ามานั่งเบียดอัคราต่อหน้าเธอ ร่างอวบอั๋นนั้นใส่ชุดลายเสือสีเหลืองดำ คอเว้าลงมาถึงเนินนม แต่งหน้าเข้ม เกล้าผมมวย ใส่แหวนเพชรวงใหญ่ นาฬิกาข้อมือยี่ห้อดัง ที่คล้องแขนมานั่นกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดัง ท่าทางยั่วยวนเสียเหลือเกิน เธอนั่งเบียดชายหนุ่ม ถ้าไม่มีโต๊ะอาหารขวางไว้ คงจะขึ้นไปนั่งบนตักเขาแน่ๆ เธอวางหน้าสวยเซ็กซี่นั้นบนไหล่ของอัครา ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะมองไม่เห็นเธอเลย สองมือนั้นโอบกอดตัวชายหนุ่มเอาไว้แน่น คนโดนกอดก็เอนตัวหนีพัลวันเธอสงสารคนตรงหน้า ดูเขาทำหน้าไม่ถูกเลย เขาพยามยามผลักร่างอวบเซ็กซี่นั้นออกจากตัว แต่ก็ไม่เป็นผล ดีที่เขาและเธอเลือกมุม เป็นส่วนตัว ถ้าไม่สั