LOGINShare
คำสารภาพ
Last Updated:
2025-04-02 08:32:41
Related chapters
เลห์รักนายหัว นางงอน
"คุณอาครับ คืนนี้ผมอาสาเฝ้าน้องบัวให้นะครับ ทุกคนจะได้พัก" อัคราบอกกับนายอาทิตย์ และนางจัทรา เพราะเห็นว่า ตั้งแต่หญิงสาวบาดเจ็บ นางจันทราสลับกับองอาจเฝ้าหญิงสาวทุกคืน"ได้ซินายอาทิตย์ตอบ ดีแล้วแม่จะได้พัก หนูบัวก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว พรุ่งนี้ก็ตัดไหมได้แล้วนี่ เห็นคุณพยาบาลบอก พอดีจะได้หัดเดิน พ่อว่าน่าจะดีขึ้นนะแม่"นายอาทิตย์หันไปหานางจันทรา "ยังดีนะที่ยังทำงานทางโทรศัพท์ได้ ไม่งั้นแย่แน่เลย วันนี้พ่อจะเข้าไปดูโรงแรมสักหน่อยนะ ลุงบุญไม่ว่าง ไปด้วยกันไหมแม่ เผื่ออยากได้ของใช้ ฝากพ่อเข้มดูหนูบัวดูบ้านสักแป๊ป เย็นค่อยกลับมาทำกับข้าวกินกัน หรือจะซื้อจากข้างนอกเข้ามากินก็ได้""ดีเหมือนกันค่ะ ของใช้หมดหลายอย่าง ขากลับได้แวะรับตาบุตรกลับมาด้วย แม่ไปเตรียมของแป๊ปนะคะ นางแวะไปที่ห้องของลูกสาว หนูบัวๆ พ่อจะออกไปดูโรงแรมสักหน่อย แม่จะติดรถไปซื้อของใช้ด้วย ขากลับจะแวะรับบุตรมาพร้อมกัน ข้าวกลางวันแม่เตรียมไว้ให้แล้วนะ พ่อเข้มอยู่ลูก "นางชะโงกหน้าเข้าไปดูลูกสาว เห็นกำลังคุยโทรศัพท์และอธิบายรายละเอียดงานที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบ"อย่าโหมนักนะลูก เพื่งจะดีขึ้น แล้วทำไมต้องเขียนแบบเพิ่ม ผิดเหรอลูก""ทางโน
Last Updated : 2025-04-02เลห์รักนายหัว กลับภูเก็ตอีกครั้ง
สโรชามารู้สึกตัวอีกทีเมื่อนางจันทราเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ "หนูบัวเช้าแล้วลูก คุณพยาบาลมาแล้ว วันนี้ตัดไหมที่แขน และลองหัดเดินดูนะลูก ป่ะลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาเถอะ มาแม่ช่วยพยุง""แม่กลับมากี่ทุ่มคะเมื่อคืน บัวเผลอหลับไปค่ะน่าจะเพราะฤทธิ์ยา นี่บัวหลับไปนานมากเลย พยาบาลมาแล้วเหรอคะแม่" สโรชารีบลุกขึ้น วันนี้หญิงสาวรู้สึกสดชื่นร่างกายเธอฟื้นตัวเร็วมาก"ดีแล้วลูก ร่างกายหนูต้องการพักผ่อน" นางจันทราประคองลูกสาวเข้าห้องน้ำกินข้าวเช้าเรียบร้อย พยาบาลตัดไหมที่แขนให้เธอ และเอาผ้าพันข้อเท้าออก หัดให้หญิงสาวลองเดิน ลงน้ำหนักตามที่พยาบาลบอก โชคดีที่ไม่มีปัญหาอะไร ทุกอย่างเรียบร้อยดี สโรชา ยกมือไหว้ขอบคุณพยาบาล ที่คอยดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลาที่รักษาตัว จนเธอหายดี"เอ่อ หนูบัวพ่อเข้ม สงสัยว่าอาทั้งสองจะไม่ได้ไปใต้ด้วยแล้วนะ อาชาติบอกว่าจะอยู่ต่ออีกสักหน่อย เห็นว่าจะขึ้นพร้อมมากับที่หนูภัสราพาพนักงานขึ้นมาพักผ่อน ช่วงนี้ลูกค้าที่โรงแรม ที่รีสอร์ท ร้านกาแฟ เยอะมากๆ พ่อรอให้อาชาติขึ้นมาก่อนแล้วจะตามไปทีหลัง นะลูก ปล่อยลุงบุญคนเดียว เดี๋ยวความดันขึ้น"นายอาทิตย์พูด
Last Updated : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ไม่ได้โกรธ แค่งอนเฉยๆ
"พี่อาทิตย์ พี่จันทราเป็นยังไงบ้างครับ อาทิตย์หน้าผมจะเดินทางกลับแล้วนะครับพี่ คุณภัสราจะตามไปอาทิตย์หน้าไปพร้อมกับพนักงาน วันนี้ผมมาที่ฟาร์มมุกของนายหัวอัครานะครับ สุดยอดเลยพี่ ยิ่งใหญ่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เขา ไม่ต้องทำงานเขาก็ไม่เดือดร้อน ลูกสาวเราโชคดีแล้วครับพี่อาทิตย์ หายห่วง ชาติชายวีดีโอคอลไปหา นายอาทิตย์และนางจันทรา อ้าวหนูบัวมาภูเก็ตแล้วเหรอครับ ได้ครับพี่เดี๋ยวผมโทรหาหนูบัวเอง ครับๆ แค่นี้นะครับ""คุณภัสรา นี่คุณเข้มกับหนูบัวเขาลงมาภูเก็ตแล้วนะครับ เพิ่งมาถึงวันนี้เลยครับไ"อ้าวเหรือคะ ไม่เห็นพี่เข้มบอกเลย น้องบัวหายดีแล้วเหรอคะ งั้นภัสโทรหาพี่เข้มก่อนนะคะ มาไม่ยอมบอกเลย" ภัสราโทรหาพี่ชาย"ฮัลโหล...พี่เข้มอยู่ไหนคะนี่ อ้าวอยู่บ้านแล้วเหรอคะ ภัสอยู่ฟาร์มค่ะ วันนี้เข้ามาเซ็นเงินเดือนพนักงาน มีอะไรไหมคะพี่เข้ม เดี๋ยวเจอกันนะคะ ภัสกำลังกลับบ้านค่ะ"ภัสราคิดแล้วว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เธอจึงบอกกับชาติชายว่า "คุณชาติคะ เดี๋ยวภัสจะกลับบ้านค่ะ พี่เข้มรออยู่ที่บ้าน คุณชาติจะกลับโรงแรมหรือไปบ้านภัสไหมคะ""เออผมว่าผมกลับโรงแรมก่อนดีกว่าครับ คุณภัสจะได้คุยก
Last Updated : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ข่าวดีในครอบครัว
"บ้านหลังใหญ่โต อยู่กันสองคนเองเหรอครับคุณเข้ม" ชาติชายถามเมื่อลงจากรถของอัครา"มีพ่อบ้าน แม่บ้าน อีกสองคนครับ เวลาที่ผมกับยายภัสไม่อยู่ ก็มีพวกเขาคอยดูแลบ้านให้ อยู่กันมานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อกับแม่ ไว้ใจได้ครับ อยู่กันเหมือนญาติไปแล้ว""เดี๋ยวพี่ชาติพักฝั่งเดียวกับห้องผมนะครับห้องติดกัน ห้องยายภัสกับน้องบัวอยู่ทางโน้นจริงๆ เมื่อก่อนสาวๆ เขานอนด้วยกันครับหลังๆ น้องบัวนอนดึกต้องทำงานกลางคืน เกรงใจยัยภัส เลยนอนที่ห้องเขียนแบบเลยฮะ ""แล้วคราวก่อนหนูบัวไปทำงานยังไง "ชาติชายถามสโรชา"บริษัทให้รถกระบะมาไว้ใช้1คัน ค่ะอาชาติ แต่พอบัวมาคราวนี้ทีมนั้นต้องเอารถไปใช้ที่ตรัง บัวเลยยังไม่มีรถใช้""ไม่ต้องห่วงครับ ไซค์งานน้องบัวถึงก่อนฟาร์มผมไปด้วยกันได้ครับผมรับส่งเอง ผมเต็มใจและยินดีมากครับคุณชาติ "ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจครับ หนูบัวไม่ค่อยมีเพื่อนโลกส่วนตัวสูง เหมือนกันทั้งบ้าน ผมว่าแกปิดกั้นตัวเองเกินไป สมัยก่อนผมหาหลานเขยมานำเสนอให้หลายคน จนตอนนี้"เลิกแล้วครับให้เขาดูของเขาเอง ผู้หญิงบางคนอายุขนาดนี้มีลูก 2 คน 3 คนแล้ว ผมฝากหลานด้วยนะคุณเข้ม หน
Last Updated : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ฟาร์มหอยมุก
"น้องบัวครับ วันนี้พี่พาไปเที่ยวที่ฟาร์มเลี้ยงหอยมุกนะครับ ยายภัสไม่อยู่ พี่ต้องเขาไปดูสักหน่อย ไปกับพี่นะครับ ออกนอกตัวเมืองไปไม่ไกลมากติดทะเลเลย วันนี้น้องบัวว่างทั้งวันเลยใช่ไหม" เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน"ได้เลยค่ะบัวว่างทั้งวัน" ช่วงนี้เธอมีความรู้สึกว่าอยากตามใจเขาวันนี้สโรชาใส่เดรสลินินสีน้ำทะเลยาวถึงตาตุ่มเหมือนเดิน แขนยาว คอเชิ้ต ปล่อยผม มีแว่นกันแดดสีขาวคาดไว้บนศรีษะ ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้าฝ้าย สำหรับใส่กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ เธอแต่งตัวธรรมดา แต่เขาชอบ และที่ชอบมากที่สุดคือ กลิ่นแป้งเด็กจากตัวหญิงสาว เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่น้ำหอม กลิ่นอ่อนๆ ยังพอรับได้ ผู้หญิงบางคนใส่น้ำหอมกลิ่นแรงมาก ฉุนจนอยากจะเดินหนี"ที่ฟาร์มคนงานจะค่อนข้างเยอะ นะครับ อาจวุ่นวายสักหน่อย น้องบัวอยู่ใกล้ๆ พี่ไว้นะ""ได้เลยค่ะ ที่ฟาร์มพี่เข้มนี่ เลี้ยงหอยมุกที่เขาเอามาทำสร้อย ทำแหวน ทำต่างหูใช่ไหมคะพี่เข้ม" เธอหันมาถามเขา " พอดีบัวไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลย""ใช่ครับข้างในจะมีห้องจิวเวลรี่เล็กๆ เป็นห้องแสดงตัวอย่างมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ เดี๋ยวพี่พาน้องบัวไปชมนะ
Last Updated : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ดูแลคนป่วย
สโรชาตื่นแต่เช้าลงมาทำข้าวต้มเครื่องสำหรับเช้านี้ สองโมงกว่าแล้วอัครายังไม่ออกมาจากห้องนอนของเขา หญิงสาวเดินไปเคาะประตูห้องนอนของเขา พี่เข้มตื่นหรือยังคะ ทานอาหารเช้าได้แล้วค่ะ เงียบ....เป็นอะไรหรือเปล่านะ เขาไม่ได้ล็อคห้อง หญิงสาวมองไปที่เตียงกว้าง ร่างสูงใหญ่นั้นยังนอนห่มผ้าผืนหนาอยู่บนเตียง"พี่เข้มคะเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่ตื่น" เธอเข้าไปนั่งที่ข้างเตียง จับแขนเขา "อุ้ย...ทำไมตัวร้อนจั"ง หญิงสาวใช้หลังมืออังที่หน้าผากของเขา โห...ตัวร้อนจี๋เลย สโรชาดึงผ้าห่มมาไว้ที่ใต้อกเขาเพื่อระบายความร้อน และรีบไปเปิดตู้เสื้อผ้าเขาเพื่อหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ชุบน้ำสะอาดแล้วนำมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เขาเพื่อไล่ความร้อนอัคราสลึมสลือ รู้ว่าสโรชาเช็ดตัวให้ เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ รู้สึกปวดหัวตั้งแต่นั่งเป่าผมให้สโรชา เริ่มรู้สึกว่ามีไข้ตอนตีสอง จะโทรหาเธอก็เกรงใจ เลยหายาแก้ปวดมาทานเอง และหลับไปด้วยฤทธิ์ยา มารู้สึกตัวตอนที่สโรชาเคาะประตูห้องแต่เขาลุกไม่ไหว"เมื่อวานโดนฝนแน่เลยค่ะ โดนพัดลมที่บัวเป่าผมบัวด้วยแน่ๆ พี่เข้มดื่มน้ำหน่อยนะคะ" ปากเขาแห้งมาก"เดี๋ยวบัวเช็ดตัวให้อีกท
Last Updated : 2025-04-03เลห์รักนายหัว บ้านที่อบอุ่น
05.30 น.เสียงไก่ขันแว่วมาแต่ไกล สำหรับคนที่ห่างบ้านไปนานอย่าง บัวหรือ นางสาวสโรชา อัครเกียรติไพบูลย์ ธิดาสาวของบ้านหลังนี้ เธอชอบเสียงไก่ขัน เวลาที่มันขันรับกันไปมาประสานเสียงกันเพราะมากๆ แต่บางคนก็อาจจะรำคาญ หญิงสาวไม่ชอบไก่ตัวเป็นๆ ไม่ชอบขนไก่ รวมถึงไม่ชอบนกและขนของมันด้วย แต่เธอชอบทานไก่ ยิ่งไก่ทอดร้านดัง เธอยิ่งชอบมากๆ..........เสียงเจ้าสีนิล กับเจ้ามังกร ม้าของสโรชา หายใจฟีดฟาด ดังมาจากคอกม้าหลังบ้าน หญิงสาวคิดว่ามันคงรู้ว่าเธอกลับบ้านแน่ๆ เดี๋ยวต้องออกไปทักทายเจ้าสีนิลสักหน่อย สีนิล คือม้าเพศผู้ตัวสีดำสนิท เป็นม้าตัวโปรดของหญิงสาว ส่วนเจ้า มังกรสีน้ำตาลเข้ม เป็นม้าของน้องชายเธอ มันอยู่กับเธอมาตั้งแต่หญิงสาวเรียนมัธยม มันยอมให้แค่เธอกับน้องชายของเธอเท่านั้น ที่ขึ้นหลังของมันได้ แม้แต่พ่อกับแม่ มันก็ไม่ยอมให้ขึ้นหลัง รอหน่อยนะเจ้าสีนิล ฉันขอกินข้าวฝีมือแม่ก่อน เดี๋ยวจะลงไปทักทาย เธออยากจะพาเจ้าสีนิลออกไปเที่ยวที่ไร่ อยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ หลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านนานมากห้องนอนของเธออยู่ทางทิศตะวันตกตกเฉียงใต้ของบ้าน ตรงข้ามกับห้องพ่อ แม่ และติดสวนหลังบ้าน หลังจากช่วงเช้าไปแล้
Last Updated : 2024-11-23เลห์รักนายหัว ลางสังหรณ์
ทานข้าวเช้ากันเสร็จเรียบร้อย ทุกคนมานั่งที่ชานบ้าน ด้านหน้าของบ้านเป็นสวนครัวเล็กๆ พ่อทำไว้ให้นางจันทรา ได้ปลูกพวกผักสวนครัวต่างๆ แถมมีแปลงให้ปลูกดอกไม้เมืองหนาวที่แม่ชอบบ้านหลังนี้ปลูกอยู่บนที่ดินของตา เป็นบ้านสวนที่น่าอยู่ เป็นที่มรดกของแม่ ถึงแม้ว่าจะปลูกอยู๋ในสวน แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยวเลย เพราะรอบข้างเป็นสวนเหมือนกัน มีเพื่อนบ้านอยู่ใกล้ๆ กัน แม่เป็นลูกสาวคนเดียว แม่เข้าไปเรียนมหาวิทยาในกรุงเทพฯ จบแล้วก็หาทำงานในกรุงเทพฯ สักพัก ตากับยายก็อยากให้กลับบ้าน แม่เธอก็ตามใจลาออกจากงานที่กรุงเทพฯ ได้ทำงานธนาคารในเมือง ได้ดูแลตากับยาย ส่วนพ่อมาเจอแม่ที่นี่ ศึกษาดูใจกัน และได้แต่งงานกัน จนมีเธอและน้องชาย พอแม่คลอดน้องพ่อก็ให้แม่ออกมาเป็นแม่บ้านอย่างเดียวสวนข้างๆ ที่อยู่บริเวณใกล้ๆ กัน ก็เหมือนพ่อ กับแม่เธอ เบื่อเมือง บางคน เกษียณงานแล้วไม่ว่าจะเป็นเอกชนหรือ รับราชการ ก็ออกมาทำสวน อยู่กับธรรมชาติ พ่อเลือกมาอยู่ที่นี่เพราะแม่ ขอให้มีแม่ที่ไหนพ่อก็อยู่ได้ นายอาทิตย์ชอบที่นี่มาก สมัยที่เขายังเรียนมหาวิทยาลัย เคยมาออกค่ายอาสาแถวนี้ ทำให้ประทับใจในสภาพแวดล้อม เขาคิดและฝันไว้ตลอดว่า อยากมีที่แปลงเล็
Last Updated : 2024-11-23
Latest chapter
เลห์รักนายหัว ดูแลคนป่วย
สโรชาตื่นแต่เช้าลงมาทำข้าวต้มเครื่องสำหรับเช้านี้ สองโมงกว่าแล้วอัครายังไม่ออกมาจากห้องนอนของเขา หญิงสาวเดินไปเคาะประตูห้องนอนของเขา พี่เข้มตื่นหรือยังคะ ทานอาหารเช้าได้แล้วค่ะ เงียบ....เป็นอะไรหรือเปล่านะ เขาไม่ได้ล็อคห้อง หญิงสาวมองไปที่เตียงกว้าง ร่างสูงใหญ่นั้นยังนอนห่มผ้าผืนหนาอยู่บนเตียง"พี่เข้มคะเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่ตื่น" เธอเข้าไปนั่งที่ข้างเตียง จับแขนเขา "อุ้ย...ทำไมตัวร้อนจั"ง หญิงสาวใช้หลังมืออังที่หน้าผากของเขา โห...ตัวร้อนจี๋เลย สโรชาดึงผ้าห่มมาไว้ที่ใต้อกเขาเพื่อระบายความร้อน และรีบไปเปิดตู้เสื้อผ้าเขาเพื่อหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ชุบน้ำสะอาดแล้วนำมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เขาเพื่อไล่ความร้อนอัคราสลึมสลือ รู้ว่าสโรชาเช็ดตัวให้ เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ รู้สึกปวดหัวตั้งแต่นั่งเป่าผมให้สโรชา เริ่มรู้สึกว่ามีไข้ตอนตีสอง จะโทรหาเธอก็เกรงใจ เลยหายาแก้ปวดมาทานเอง และหลับไปด้วยฤทธิ์ยา มารู้สึกตัวตอนที่สโรชาเคาะประตูห้องแต่เขาลุกไม่ไหว"เมื่อวานโดนฝนแน่เลยค่ะ โดนพัดลมที่บัวเป่าผมบัวด้วยแน่ๆ พี่เข้มดื่มน้ำหน่อยนะคะ" ปากเขาแห้งมาก"เดี๋ยวบัวเช็ดตัวให้อีกท
เลห์รักนายหัว ฟาร์มหอยมุก
"น้องบัวครับ วันนี้พี่พาไปเที่ยวที่ฟาร์มเลี้ยงหอยมุกนะครับ ยายภัสไม่อยู่ พี่ต้องเขาไปดูสักหน่อย ไปกับพี่นะครับ ออกนอกตัวเมืองไปไม่ไกลมากติดทะเลเลย วันนี้น้องบัวว่างทั้งวันเลยใช่ไหม" เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน"ได้เลยค่ะบัวว่างทั้งวัน" ช่วงนี้เธอมีความรู้สึกว่าอยากตามใจเขาวันนี้สโรชาใส่เดรสลินินสีน้ำทะเลยาวถึงตาตุ่มเหมือนเดิน แขนยาว คอเชิ้ต ปล่อยผม มีแว่นกันแดดสีขาวคาดไว้บนศรีษะ ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้าฝ้าย สำหรับใส่กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ เธอแต่งตัวธรรมดา แต่เขาชอบ และที่ชอบมากที่สุดคือ กลิ่นแป้งเด็กจากตัวหญิงสาว เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่น้ำหอม กลิ่นอ่อนๆ ยังพอรับได้ ผู้หญิงบางคนใส่น้ำหอมกลิ่นแรงมาก ฉุนจนอยากจะเดินหนี"ที่ฟาร์มคนงานจะค่อนข้างเยอะ นะครับ อาจวุ่นวายสักหน่อย น้องบัวอยู่ใกล้ๆ พี่ไว้นะ""ได้เลยค่ะ ที่ฟาร์มพี่เข้มนี่ เลี้ยงหอยมุกที่เขาเอามาทำสร้อย ทำแหวน ทำต่างหูใช่ไหมคะพี่เข้ม" เธอหันมาถามเขา " พอดีบัวไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลย""ใช่ครับข้างในจะมีห้องจิวเวลรี่เล็กๆ เป็นห้องแสดงตัวอย่างมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ เดี๋ยวพี่พาน้องบัวไปชมนะ
เลห์รักนายหัว ข่าวดีในครอบครัว
"บ้านหลังใหญ่โต อยู่กันสองคนเองเหรอครับคุณเข้ม" ชาติชายถามเมื่อลงจากรถของอัครา"มีพ่อบ้าน แม่บ้าน อีกสองคนครับ เวลาที่ผมกับยายภัสไม่อยู่ ก็มีพวกเขาคอยดูแลบ้านให้ อยู่กันมานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อกับแม่ ไว้ใจได้ครับ อยู่กันเหมือนญาติไปแล้ว""เดี๋ยวพี่ชาติพักฝั่งเดียวกับห้องผมนะครับห้องติดกัน ห้องยายภัสกับน้องบัวอยู่ทางโน้นจริงๆ เมื่อก่อนสาวๆ เขานอนด้วยกันครับหลังๆ น้องบัวนอนดึกต้องทำงานกลางคืน เกรงใจยัยภัส เลยนอนที่ห้องเขียนแบบเลยฮะ ""แล้วคราวก่อนหนูบัวไปทำงานยังไง "ชาติชายถามสโรชา"บริษัทให้รถกระบะมาไว้ใช้1คัน ค่ะอาชาติ แต่พอบัวมาคราวนี้ทีมนั้นต้องเอารถไปใช้ที่ตรัง บัวเลยยังไม่มีรถใช้""ไม่ต้องห่วงครับ ไซค์งานน้องบัวถึงก่อนฟาร์มผมไปด้วยกันได้ครับผมรับส่งเอง ผมเต็มใจและยินดีมากครับคุณชาติ "ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจครับ หนูบัวไม่ค่อยมีเพื่อนโลกส่วนตัวสูง เหมือนกันทั้งบ้าน ผมว่าแกปิดกั้นตัวเองเกินไป สมัยก่อนผมหาหลานเขยมานำเสนอให้หลายคน จนตอนนี้"เลิกแล้วครับให้เขาดูของเขาเอง ผู้หญิงบางคนอายุขนาดนี้มีลูก 2 คน 3 คนแล้ว ผมฝากหลานด้วยนะคุณเข้ม หน
เลห์รักนายหัว ไม่ได้โกรธ แค่งอนเฉยๆ
"พี่อาทิตย์ พี่จันทราเป็นยังไงบ้างครับ อาทิตย์หน้าผมจะเดินทางกลับแล้วนะครับพี่ คุณภัสราจะตามไปอาทิตย์หน้าไปพร้อมกับพนักงาน วันนี้ผมมาที่ฟาร์มมุกของนายหัวอัครานะครับ สุดยอดเลยพี่ ยิ่งใหญ่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เขา ไม่ต้องทำงานเขาก็ไม่เดือดร้อน ลูกสาวเราโชคดีแล้วครับพี่อาทิตย์ หายห่วง ชาติชายวีดีโอคอลไปหา นายอาทิตย์และนางจันทรา อ้าวหนูบัวมาภูเก็ตแล้วเหรอครับ ได้ครับพี่เดี๋ยวผมโทรหาหนูบัวเอง ครับๆ แค่นี้นะครับ""คุณภัสรา นี่คุณเข้มกับหนูบัวเขาลงมาภูเก็ตแล้วนะครับ เพิ่งมาถึงวันนี้เลยครับไ"อ้าวเหรือคะ ไม่เห็นพี่เข้มบอกเลย น้องบัวหายดีแล้วเหรอคะ งั้นภัสโทรหาพี่เข้มก่อนนะคะ มาไม่ยอมบอกเลย" ภัสราโทรหาพี่ชาย"ฮัลโหล...พี่เข้มอยู่ไหนคะนี่ อ้าวอยู่บ้านแล้วเหรอคะ ภัสอยู่ฟาร์มค่ะ วันนี้เข้ามาเซ็นเงินเดือนพนักงาน มีอะไรไหมคะพี่เข้ม เดี๋ยวเจอกันนะคะ ภัสกำลังกลับบ้านค่ะ"ภัสราคิดแล้วว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เธอจึงบอกกับชาติชายว่า "คุณชาติคะ เดี๋ยวภัสจะกลับบ้านค่ะ พี่เข้มรออยู่ที่บ้าน คุณชาติจะกลับโรงแรมหรือไปบ้านภัสไหมคะ""เออผมว่าผมกลับโรงแรมก่อนดีกว่าครับ คุณภัสจะได้คุยก
เลห์รักนายหัว กลับภูเก็ตอีกครั้ง
สโรชามารู้สึกตัวอีกทีเมื่อนางจันทราเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ "หนูบัวเช้าแล้วลูก คุณพยาบาลมาแล้ว วันนี้ตัดไหมที่แขน และลองหัดเดินดูนะลูก ป่ะลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาเถอะ มาแม่ช่วยพยุง""แม่กลับมากี่ทุ่มคะเมื่อคืน บัวเผลอหลับไปค่ะน่าจะเพราะฤทธิ์ยา นี่บัวหลับไปนานมากเลย พยาบาลมาแล้วเหรอคะแม่" สโรชารีบลุกขึ้น วันนี้หญิงสาวรู้สึกสดชื่นร่างกายเธอฟื้นตัวเร็วมาก"ดีแล้วลูก ร่างกายหนูต้องการพักผ่อน" นางจันทราประคองลูกสาวเข้าห้องน้ำกินข้าวเช้าเรียบร้อย พยาบาลตัดไหมที่แขนให้เธอ และเอาผ้าพันข้อเท้าออก หัดให้หญิงสาวลองเดิน ลงน้ำหนักตามที่พยาบาลบอก โชคดีที่ไม่มีปัญหาอะไร ทุกอย่างเรียบร้อยดี สโรชา ยกมือไหว้ขอบคุณพยาบาล ที่คอยดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลาที่รักษาตัว จนเธอหายดี"เอ่อ หนูบัวพ่อเข้ม สงสัยว่าอาทั้งสองจะไม่ได้ไปใต้ด้วยแล้วนะ อาชาติบอกว่าจะอยู่ต่ออีกสักหน่อย เห็นว่าจะขึ้นพร้อมมากับที่หนูภัสราพาพนักงานขึ้นมาพักผ่อน ช่วงนี้ลูกค้าที่โรงแรม ที่รีสอร์ท ร้านกาแฟ เยอะมากๆ พ่อรอให้อาชาติขึ้นมาก่อนแล้วจะตามไปทีหลัง นะลูก ปล่อยลุงบุญคนเดียว เดี๋ยวความดันขึ้น"นายอาทิตย์พูด
เลห์รักนายหัว นางงอน
"คุณอาครับ คืนนี้ผมอาสาเฝ้าน้องบัวให้นะครับ ทุกคนจะได้พัก" อัคราบอกกับนายอาทิตย์ และนางจัทรา เพราะเห็นว่า ตั้งแต่หญิงสาวบาดเจ็บ นางจันทราสลับกับองอาจเฝ้าหญิงสาวทุกคืน"ได้ซินายอาทิตย์ตอบ ดีแล้วแม่จะได้พัก หนูบัวก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว พรุ่งนี้ก็ตัดไหมได้แล้วนี่ เห็นคุณพยาบาลบอก พอดีจะได้หัดเดิน พ่อว่าน่าจะดีขึ้นนะแม่"นายอาทิตย์หันไปหานางจันทรา "ยังดีนะที่ยังทำงานทางโทรศัพท์ได้ ไม่งั้นแย่แน่เลย วันนี้พ่อจะเข้าไปดูโรงแรมสักหน่อยนะ ลุงบุญไม่ว่าง ไปด้วยกันไหมแม่ เผื่ออยากได้ของใช้ ฝากพ่อเข้มดูหนูบัวดูบ้านสักแป๊ป เย็นค่อยกลับมาทำกับข้าวกินกัน หรือจะซื้อจากข้างนอกเข้ามากินก็ได้""ดีเหมือนกันค่ะ ของใช้หมดหลายอย่าง ขากลับได้แวะรับตาบุตรกลับมาด้วย แม่ไปเตรียมของแป๊ปนะคะ นางแวะไปที่ห้องของลูกสาว หนูบัวๆ พ่อจะออกไปดูโรงแรมสักหน่อย แม่จะติดรถไปซื้อของใช้ด้วย ขากลับจะแวะรับบุตรมาพร้อมกัน ข้าวกลางวันแม่เตรียมไว้ให้แล้วนะ พ่อเข้มอยู่ลูก "นางชะโงกหน้าเข้าไปดูลูกสาว เห็นกำลังคุยโทรศัพท์และอธิบายรายละเอียดงานที่อยู่บนโต๊ะเขียนแบบ"อย่าโหมนักนะลูก เพื่งจะดีขึ้น แล้วทำไมต้องเขียนแบบเพิ่ม ผิดเหรอลูก""ทางโน
เลห์รักนายหัว คำสารภาพ
"หนูบัวตื่นหรือยังแม่" นายอาทิตย์ถามภรรยา "หลายวันแล้ว เท้าดีขึ้นหรือยัง""ดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่ปวดแล้ว เห็นคุณพยาบาลบอกว่าน่าไม่เกินสองถึงสามวัน ก็เป็นปกติ ดีที่หนูบัวแข็งแรงฟื้นตัวเร็วมาก แผลที่เย็บก็เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ เมื่อเช้าบ่นว่าอยากเดิน เบื่อนั่งๆ นอนๆ บอกให้คุณพยาบาลหาไม้เท้ามาให้ค่ะ""ไปดูลูกสักหน่อย มันก็น่าเบื่อล่ะ อยู่แต่ในห้องตลอด "สองสามีภรรยาเดินไปที่ห้องของลูกสาว "อ้าวหนูภัส พ่อเข้ม ตาบุตร เลยมาอยู่กันที่นี่หมดเลย เป็นยังไงบ้างล่ะเรา หนูบัวคนเก่งของพ่อ" นายอาทิตย์เข้าไปลูบหัวลูกสาว หญิงสาวนั่งเอนหลังบนที่นอน ทำหน้าเบื่อ อีกฝั่งอัครานั่งเก้าอี้ติดกับเตียงหญิงสาว ปลายเตียงมีภัสรา และองอาจนั่งอยู่"บัวเบื่อแล้วค่ะพ่อ กำลังคุยกันค่ะว่าอาทิตย์หน้าบัวต้องลงไปภูเก็ต เพิ่งวางสายกับทางโน้น เมื่อกี้นี้เองค่ะ น่าจะดีขึ้นมาก คราวนี้ตาบุตรเปลี่ยนใจนะคะพ่อ น้องจะไปด้วย เกรงใจพี่เข้มกับพี่ภัสค่ะ กลับไปงานต้องเยอะมากแน่ๆ บุตรไปด้วยยังพอได้ช่วยขับรถได้ พ่อกับแม่ยังไม่เปลี่ยนใจนะคะ ""เปลี่ยนใจได้ยังไงลูก แม่เขาเตรียมกระเป๋าไว้ตั้งนานแล้ว ก็ดีเหมือนกัน ทางนี้ก็ให้ลุงบุญมาเฝ้าบ้านให้ หรือพ่
เลห์รักนายหัว สามีภรรยาชื่นมื่น
"พี่กริชเป็นยังไงบ้างคะ" เสียงพิมพรรณ เขาจำได้ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง กริชรู้สึกเจ็บแปลบๆ ที่แผลผ่าตัด นั่น พ่อ แม่ เขา พี่น้องเขา พ่อ แม่ พิมพรรณ ทุกคนมาอยู่ที่นี่หมดเลย นี่เขาทำเรื่องใหญ่ ทำให้ทุกคนต้องลำบากขนาดนี้เลย เขาทำอะไรลงไป เขาจำได้ว่าถูกนายหน้าเข้มตัวใหญ่นั่นรัวกำปั้น เข้าที่หน้าเขา แล้วเขาก็จำอะไรไม่ได้เลย พิมเหรอ"ใช่ค่ะพี่กริชพิมเองปลอดภัยแล้วนะคะ ไม่ต้องห่วงพี่บัวนะคะ ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน ปลอดภัยดีค่ะ""พี่กริชไม่รู้เหรอคะว่าพี่บัวเขาเป็นนักกีฬายิงปืน นี่ดีนะที่พี่เขาออมมือ ไม่งั้นพี่กริชไม่รอดแน่ค่ะ" พิมพรรณพูดขึ้น และหัวเราะเบาๆ เธอทำใจได้แล้ว ตั้งแต่ที่ได้มีโอกาสคุยกับสโรชา ชีวิตเธอมีความสุขขึ้นมาก ไม่มีกริชเธอก็ไม่ทุกข์แล้ว แต่ที่มาเยี่ยมเพราะ ยังถือว่าเป็นสามีภรรยากัน ถ้าทางครอบครัวกริชไม่โทรบอกเธอ เธอก็คงไม่รู้เรื่อง เธอกับครอบครัวคงท่องเที่ยวกันเพลินอย่างมีความสุข"ผมขอโทษทุกคนนะครับที่ทำเรื่องเดือดร้อน" ชายหนุ่มพยายามยกมือไหว้ขอโทษทุกคน หน้าตาสำนึกผิดมาก "ขอโทษนะครับ พ่อ แม่ ที่ทำให้เดือดร้อนตลอดเลยเวลา""ไม่เป็นไรหรอกลูก แค่กริชรู้ตัวว่าทำผิด พ่อกับแม่
เลห์รักนายหัว เกิดเหตุไม่คาดฝัน
"รถใครนะ ไม่ใช่รถในไร่เรานี่นา รึใครหลงเข้ามา สีนิลไปดูหน่อยซิ" สโรชาขยับปืนที่เอวพร้อมให้สีนิลพาไปตรงที่มีรถจอดอยู่ วันนี้เธอออกมาคนเดียว สโรชาตื่นเช้า ยังไม่มีใครตื่น เธอพาสีนิลออกมาเลย คิดว่าจะออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตอนเช้า ๆ ก่อนไปใต้สักหน่อย สีนิลก็ทำท่าดีใจมากที่ได้ออกมา สงสารเจ้ามังกรเหมือนกัน น้องชายเธอก็ยังไม่ตื่นผู้ชายนี่ใครกัน เข้ามาในไร่ของเธอได้ยังไง แต่ก็คุ้นจัง หญิงสาวและสีนิลเข้าไปดูใกล้ๆ"บัว บัว นี่กริชเอง กริชมาคนเดียว กริชมาคุยกับบัว รู้ไหมกริชคิดถึงมาก วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ลงมาคุยกับกริชก่อนนะบัว เป็นโชคของกริชเหลือเกินที่บัวมาคนเดียว กริชเฝ้ารอบัวมาหลายวันมากไม่มีโอกาสสักที""กริช....มาได้ยังไงเนี้ย นี่ยังไม่กลับกรุงเทพเหรอ ตามบัวทำไม มีอะไรก็พูดมาเลย บัวไม่มีเวลามากนัก บัวก็อยากจะคุยกับกริชให้รู้เรื่องเหมือนกัน สำหรับกริชบัวให้ได้แค่คำว่าเพื่อนเหมือนเดิมนะ แล้วที่บุกมาอาละวาดที่บ้านบัว ทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่เกรงใจบัว แถมยังไม่เคารพพ่อกันแม่บัวอีก ""ก็บัวหนีหน้ากริช กริชรักบัวมากรู้ไหม รักมาตลอด กับพิมพรรณ กริชบอกแล้วว่ากริชไม่ได้รัก กริชแค่พลาด กริชรักบ
