สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด

สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด

last updateLast Updated : 2024-02-15
By:  กิตติรวิชญ์  Completed
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
8.5
26 ratings. 26 reviews
380Chapters
60.9Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

ชีวิตลูกนอกสมรสอย่างเจียงชั่นต้องมาแต่งงานกับนักเลงยาจกแทนพี่สาวต่างแม่แต่แล้วเรื่องราวก็กลับตาลปัตร ใครจะไปคิดว่าจู่ ๆ สามีของเธอจะกลายเป็นมหาเศรษฐีที่มีภูมิหลังลึกลับ และมีอำนาจล้นฟ้า!เจียงชั่นตะโกนลั่น “ไม่จริง เป็นไปไม่ได้” ก่อนจะวิ่งกลับไปที่บ้านเช่าเล็กหลังโทรม ๆ แล้วโผเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนสามีตัวเอง“พวกเขาบอกว่าคุณคือคุณชายฮั่ว จริงหรือเปล่าคะ?”เขาลูบผมเธอเบา ๆ “ผู้ชายคนนั้นแค่หน้าเหมือนผมเฉย ๆ”เจียงชั่นพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “ผู้ชายคนนั้นอ้างว่าฉันเป็นภรรยาของเขา สามี คุณต้องไปเอาเรื่องเขานะ!"วันรุ่งขึ้น คุณชายฮั่วก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน จมูกช้ำผิดรูป ใบหน้าบวมเป่ง แต่ยังคงแสยะยิ้มอย่างสงบ“ลูกพี่สาม ยะ… ยังไม่พออีกเหรอครับ?”คุณชายสามแห่งตระกูลฮั่วเม้มริมฝีปาก “ภรรยาสั่งให้ฉันมาทุบตีเขา ฉะนั้นฉันควรลงมือโหดกว่านี้!”

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1

“ดึกมากแล้ว ไปนอนเถอะ”เสียงดุจแม่เหล็กเย็นเยียบทุ้มลึกของชายคนนั้น ทำให้เจียงชั่นดึงสติกลับมาจากห้วงความคิดของตัวเองในทันใด เธอเงยหน้าขึ้น สบตากับนัยน์ตาลึกล้ำราวกับหมึกของเขา ซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ที่คาดเดาไม่ได้เจียงชั่นยกชายกระโปรงตัวเองขึ้นด้วยความประหม่า หัวใจพลันเต้นรัวเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ตั้งแต่เธอเข้ามาในห้องนี้ เธอก็เอาแต่นั่งอยู่บนขอบเตียง นั่งนิ่งอยู่ในท่านี้มานานจนกระดูกสันหลังแข็งทื่อไปหมด ไม่ยอมลุกไปเปลี่ยนชุดแต่งงานสักที จนกระทั่งชายคนนั้นเดินออกจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จ เธอถึงตระหนักว่าคืนนี้ตนจะต้องร่วมคืนวิวาห์กับชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าจะปรับตัวเข้าหาสามีป้ายแดงคนนี้อย่างไร เพราะเธอแค่มาแต่งงานกับเขาแทนใครอีกคนในฐานะลูกสาวนอกสมรสของตระกูลร่ำรวย เธอกลับต้องแต่งงานกับผู้ชายยากจนคนนี้แทนผู้เป็นพี่สาว เพียงเพื่อปฏิบัติตามสัญญาการแต่งงานที่กำหนดโดยคนรุ่นก่อน ๆ แลกกับเงินสินสอดจำนวนมากเงินตัวเดียว สามารถรักษาอาการเจ็บป่วยของแม่ให้หายได้ สามารถส่งน้องชายให้ได้เรียนต่อ สามารถทำให้ครอบครัวมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเจียงชั่นสูดลมหายใจเข

Interesting books of the same period

Comments

user avatar
กรรณิการ์ จันทะบุตร
มีหลายเรื่องที่อ่านแล้วไม่อัพเดตต่อไม่จบักเรื่องเลยค่ะเสียดาย
2024-10-12 10:36:50
0
default avatar
กมลเพชร
ไม่กล้าอ่านกลัวเรื่องค้าง ขอสอยถามว่าสรุปเรื่องนี้จบ จริงๆมั้ยค่ะ
2024-08-06 08:19:05
0
user avatar
Airapa Chatchanyaz
เรื่องสนุกนะ แต่คนเอามาลง ล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่น ถ้าไม่เอามา อัพเดท จะเอามาลงให้อ่าน หลอกลวงเพื่อ????
2024-06-14 18:45:17
2
user avatar
Airapa Chatchanyaz
ไม่มีอัพเดทตอนเพิ่มเลย เรื่องราวเป็นยังไงต่อค่ะ
2024-05-28 12:10:13
2
user avatar
jing jai
ตกลงเรื่องนร้จบไหมเอ่ย หรือเหมือนหลายๆเรื่องเทคนอื่นมันขยันหามาหลอกผู้บริโภค​
2024-05-18 15:59:56
1
user avatar
Pla Rotjanan
ดีค่ะ สนุกดี
2024-05-10 08:59:12
0
user avatar
Asteroid ʚìɞ
ช่วงบทที่20คือแอบหมั่นไส้กู้หม่าง สงสารน้องคุณพี่ก็แกล้งน้องลง555
2024-04-13 16:49:11
0
default avatar
Petcharat Pruksarnukul
เนื้อเรื่องสนุก น่าติดตาม มีความนิยายสายโรแมนติก
2024-03-23 12:59:10
0
user avatar
ปิยวรรณ เสนสาร
ต้องการอ่านต่อ ใด้ที่ไหนคะ ไม่อัพนานแล้วนะคะ ใจร้ายจังเลยนะคะ คนอ่านกำลังสนุก ตั้งใจเติมเงินมาอ่านแท้ๆ แจ้งหรือบอกความจริงมาด้วยค่ะ ว่าจะให้รอหรือว่า ไม่ต้องมีความหวังแล้ว
2024-03-17 08:31:39
4
user avatar
Wasana Bin
สนุกดีค่ะอ่านง่าย
2024-02-28 21:47:22
0
user avatar
อดีต และความทรงจำ
แอปนี้มันจบแบบนี้ทุกเรื่องเลยใช่มั้ย
2024-02-24 21:40:59
2
user avatar
ปิยวรรณ เสนสาร
ชอบหนังสือเล่มนี้มาก เข้ามาอ่านทุกวันค่ะ
2024-01-29 10:57:01
0
user avatar
ปิยวรรณ เสนสาร
ชอบมากๆชอบสไตล์พระเอกนางเอกที่ไม่เลี่ยน ชอบที่คนเขียน เขียนออกมาพอดููซับซ้อน แล้วก็จะมีคำตอบที่ตามมาตลอด น่าอ่านมากคะ เข้ามาทุกวัน วันละนิดก็ชุ่มหัวใจแล้วค่ะ
2024-01-27 21:37:24
0
user avatar
Jum Naja
สนุกมากค่ะ..อ่านไปคิดตามไปด้วย
2024-01-26 18:32:21
0
user avatar
อดีต และความทรงจำ
ชอบพระเอกนางเอกมากๆๆๆๆๆ
2024-01-08 16:19:31
2
  • 1
  • 2
380 Chapters

บทที่ 1

“ดึกมากแล้ว ไปนอนเถอะ”เสียงดุจแม่เหล็กเย็นเยียบทุ้มลึกของชายคนนั้น ทำให้เจียงชั่นดึงสติกลับมาจากห้วงความคิดของตัวเองในทันใด เธอเงยหน้าขึ้น สบตากับนัยน์ตาลึกล้ำราวกับหมึกของเขา ซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ที่คาดเดาไม่ได้เจียงชั่นยกชายกระโปรงตัวเองขึ้นด้วยความประหม่า หัวใจพลันเต้นรัวเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ตั้งแต่เธอเข้ามาในห้องนี้ เธอก็เอาแต่นั่งอยู่บนขอบเตียง นั่งนิ่งอยู่ในท่านี้มานานจนกระดูกสันหลังแข็งทื่อไปหมด ไม่ยอมลุกไปเปลี่ยนชุดแต่งงานสักที จนกระทั่งชายคนนั้นเดินออกจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จ เธอถึงตระหนักว่าคืนนี้ตนจะต้องร่วมคืนวิวาห์กับชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าจะปรับตัวเข้าหาสามีป้ายแดงคนนี้อย่างไร เพราะเธอแค่มาแต่งงานกับเขาแทนใครอีกคนในฐานะลูกสาวนอกสมรสของตระกูลร่ำรวย เธอกลับต้องแต่งงานกับผู้ชายยากจนคนนี้แทนผู้เป็นพี่สาว เพียงเพื่อปฏิบัติตามสัญญาการแต่งงานที่กำหนดโดยคนรุ่นก่อน ๆ แลกกับเงินสินสอดจำนวนมากเงินตัวเดียว สามารถรักษาอาการเจ็บป่วยของแม่ให้หายได้ สามารถส่งน้องชายให้ได้เรียนต่อ สามารถทำให้ครอบครัวมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเจียงชั่นสูดลมหายใจเข
Read more

บทที่ 2

จิตใจของเจียงชั่นว่างเปล่าขาวโพลนเธอรู้สึกว่าแผงอกแกร่งและอุ่นร้อนนั้นกดทับแผ่นหลังของตัวเอง จนได้ยินเสียงหัวใจเต้นโครมคราม ความเป็นชายในร่างกายของเขาค่อย ๆ เลื่อนมาโอบกอดเธอไว้แน่น เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ถึงอย่างนั้นแขนขาก็ยังแข็งเกินกว่าจะโอนอ่อนให้อีกฝ่ายมือของชายคนนั้นหยุดชะงักกะทันหัน“คุณรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นใคร?”เจียงชั่นถึงกับสะดุ้งสิ่งที่เขาต้องการจะพูด คือเขาเป็นสามีโดยชอบธรรมของเธอ และนี่คือคืนวิวาห์ของพวกเขา เรื่องแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติระหว่างสามีภรรยาเจียงชั่นกลับตอบคำถามของเขาซื่อ ๆ ด้วยท่าทางเขินอาย “รู้ค่ะ... คุณคือกู้หม่าง”ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย มุมปากก็ยกขึ้นราวกับจะแสยะยิ้มกู้หม่าง… เฮ้อ ที่แท้เธอก็รู้ชื่อนี้น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่กู้หม่างคนนั้นส่วนเธอก็ไม่ใช่เจียงเหยาเช่นเดียวกันความจริงแล้ว เขาสามารถป่าวประกาศได้ทันทีตั้งแต่เห็นเธอเดินเข้ามา ว่าเธอไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ทราบเหตุผล แต่ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่ลูกสาวคนโตของตระกูลเจียงจะยอมแต่งงานกับชายบ้านนอกที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวแต่มันไม่สำคัญหรอก เธอมาแต่งงานแทนคนอื่น เขาเองก็แต่งงา
Read more

บทที่ 3

เธอสวมเสื้อผ้าแล้วออกไปที่สนามหญ้า เห็นกู้หม่างออกกำลังกายในยามเช้าเช่นกันเขาเปลือยอกและถือดัมเบลด้วยมือทั้งสองข้างยกขึ้นสลับกัน กล้ามเนื้อเล็ก ๆ แข็งแกร่งทั่วร่างเป็นประกายภายใต้แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา เขาดูเหมือนเทพแห่งดวงอาทิตย์ที่จุติลงมาจากท้องฟ้า ใบหน้าเจียงชั่นรู้สึกถึงความอบอุ่นเล็กน้อย เธอทักทายเขาว่า “ตื่นแต่เช้าเลยนะคะ!”กู้หม่างหันกลับมาและมองหน้าเธอเจียงชั่นมองไปรอบ ๆ สนามหญ้าขนาดเล็กและรกเล็กน้อย มีกระสอบทราย ถุงมือชกมวย ไม้เบสบอล ดัมเบล และสิ่งที่คล้ายกันกระจัดกระจายไปทั่ว เธอรู้สึกกังวลและไม่กล้าบอกว่าข่าวลือนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่กู้หม่างอาจจะเป็นพวกใช้ความรุนแรงก็เป็นได้เธอสงสัยว่าผู้ชายคนนี้มีอารมณ์หรือท่าทีอย่างไร?เพราะได้ยินมาว่าผู้คนที่นี่เป็นคนเจ้าอารมณ์มาก เป็นเรื่องปกติที่จะทุบตีภรรยาเมื่อพวกเขามึนเมาเจียงชั่นกัดริมฝีปากตัวเอง เดินไปข้างหน้าทีละก้าวพลางถามเขาอย่างกระวนกระวาย “เอิ่ม... คุณกินข้าวเช้าหรือยัง?”“ยังเลย" ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาสองสามคำ "งั้นก็ไปทำมื้อเช้าเลยสิ”เจียงชั่นพยักหน้า หันหลังกลับแล้ววิ่งเข้าไปในห้องครัวเธอท
Read more

บทที่ 4

“แต่ฉันซักให้แล้วนะคะ!” เจียงชั่นรีบตอบกลับ “ฉันรับประกันว่าซักมาอย่างดีและสะอาดมากค่ะ ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!”“นี่ซักแล้วเหรอ?” พนักงานยิ้มเยาะ “คุณลูกค้าคะ คุณเช่าแค่วันเดียวทำไมต้องเอาไปซักด้วย นี่คุณเช่าไว้แต่งงาน ไม่ใช่เช่าไปทำนาใช่ไหม?”เจียงชั่นมีผิวที่บางมาก สีหน้าเธอกลายเป็นสีแดงก่ำราวกับเลือดคั่งหลังจากอีกฝ่ายตอบกลับสถานการณ์ในวันแต่งงานของเธอไม่ได้ดีไปกว่าตอนไปลุยนาเลย เธอเดินไปตามถนนในชนบทที่เต็มไปด้วยโคลนท่ามกลางพายุฝน ชุดแต่งงานสีขาวและรองเท้าของเธอสกปรกและเสียหาย แต่มันเลี่ยงไม่ได้จริง ๆพนักงานมองชุดแต่งงานสลับจ้องเขม็งเธออย่างรังเกียจสลับเป็นครั้งคราว“คุณคะ ถึงยังไงชุดแต่งงานชุดนี้ก็ต้องซักแห้งเท่านั้นค่ะ!”“คุณคงรู้ใช่ไหมว่าซักแห้งหมายถึงอะไร?”เมื่อเห็นความใสซื่อไร้เดียงสาของอีกฝ่าย พนักงานจึงจงใจพูดจาเยาะเย้ยเธอต่อว่า “ตั้งแต่เราเปิดร้านนี้มา ชุดแต่งงานก็ขายหมดไปทีละชุด นี่เป็นครั้งแรกที่เราให้เช่าชุด... หึ ถ้าไม่มีเงินซื้อ หรือไม่มีปัญญาดูแล จะเช่าชุดไปแต่งให้เสียเวลาทำไม!”“จะแต่งงานโดยไม่ซื้อชุดแต่งงานไม่ได้เหรอ? กฎหมายไหนกำหนดไว้?!”ทันใดนั้นก็มีเสียง
Read more

บทที่ 5

ในร้านเกิดความเงียบงันอยู่ครู่หนึ่ง สามารถได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่นลงพื้นได้อย่างชัดเจนคนอื่น ๆ มีสีหน้าเห็นใจพนักงานคนหนึ่งซึ่งทำสีหน้าบิดเบี้ยวน่าเกลียดไปทุกที อย่างไรก็ตามในตอนนี้ผู้จัดการก็เข้ามาขยิบตาให้เธอ และขอให้เธอทำตามความปรารถนาของลูกค้า ท้ายที่สุดแล้วราคาชุดแต่งงานชุดนั้นไม่น้อยเลยกู้หม่างดูสงบนิ่ง รอยยิ้มเยาะเย้ยเผยออกมาท่ามกลางสีหน้าเย็นชาของเขาเจียงชั่นอดไม่ได้ที่จะบีบมือเขา“ช่างมันเถอะอย่าซื้อให้เปลืองเลย” เธอกระซิบกับเขา “ชุดแต่งงานนี้แพงมากและไม่มีประโยชน์…”“รูดบัตรผมได้เลย” กู้หม่างพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ของผมไม่ต้องใช้รหัสผ่าน”จากนั้นผู้จัดการและพนักงานต่างรวมตัวกันเพื่อให้บริการพวกเขากู้หม่างไปสูบบุหรี่อยู่ที่ประตู ระหว่างเจียงชั่นกำลังวัดขนาดตัวอยู่ข้างใน คราวนี้ไม่มีใครกล้าเยาะเย้ยเธอเลย พนักงานคนก่อนถูกผู้จัดการดุและยืนข้าง ๆ ไม่กล้าทำอะไรเกินเลย นักออกแบบที่เข้ามาช่วยยังคงชื่นชมเธอในสัดส่วนรูปร่างที่ดี แม้แต่ผู้จัดการก็ปฏิบัติต่อเธอในฐานะแขกผู้มีเกียรติ โดยเสิร์ฟชาและของว่างให้เธออย่างสุภาพหลังเดินออกจากร้านขายชุดแต่งงาน เจียงชั่นรู้สึกหดหู่ใจตล
Read more

บทที่ 6

กู้หม่างขมวดคิ้ว สีหน้าดูเคร่งขรึมมากขึ้น หายใจเข้าลึกและวางสายโทรศัพท์เขาเองก็ต้องการกลับไปที่หยางเฉิง แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้การกลับไปตอนนี้จะเป็นการแจ้งเตือนให้ใครบางคนรู้ โดยเฉพาะผู้ที่คิดว่าเครื่องบินส่วนตัวของเขาตกและหายสาบสูญ เพื่อก่อปัญหาอีกครั้ง และคิดหาวิธีทำร้ายเขาด้วยวิธีที่เลวร้ายมากขึ้น!“ไข่มุกหรือมุกบุก คุณชอบอันไหน?”กู้หม่างสะดุ้งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหันกลับมาเผชิญหน้ากับดวงตากลมโตสดใสคู่หนึ่ง เธอยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มหวานแหววเหมือนกับชานมในมือ“คุณเป็นอะไรไป?" เจียงชั่นมองเขาด้วยความสงสัย "สีหน้าคุณดูไม่ดีเลย…”“ผมสบายดี” ความรู้สึกเมื่อถูกมองผ่านดวงตาคู่นี้ ทำให้รู้สึกไม่ชอบใจเล็กน้อยเสียงของกู้หม่างรุนแรงและเย็นชา เขามองเธออย่างเฉยเมยแล้วตอบกลับ “ดื่มเองสิ ผมไม่ชอบของหวานแบบนี้”เจียงชั่นตัวแข็งค้างอยู่อย่างนั้น ขณะถือชานมสองแก้ว หลังจากนั้นไม่นานเธอกัดริมฝีปากแล้ววิ่งตามเขาไปเธอเดินตามเขาแต่ไม่กล้าเข้าใกล้มากเกินไป แผ่นหลังอันกว้างใหญ่ราวกับกำแพงภูเขาน้ำแข็ง อีกฝั่งของกำแพงคือโลกที่เป็นของเขาแค่คนเดียว เธออยู่ใกล้ภูเขาลูกนี้มาก แต่ไม่สามารถข้ามมันไปได้…
Read more

บทที่ 7

กู้หม่างคาดเดาแล้วพูดต่ออย่างใจเย็น “ไปที่ห้องแล้วเปิดลิ้นชักในตู้ ข้างในมีกล่องอยู่… เอาไปเถอะ”เจียงชั่นพึมพำ “หืม” เธอทำตามคำแนะนำของเขา และพบกล่องไม้แกะสลักอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของลิ้นชัก ลวดลายบนกล่องได้รับการแกะสลักอย่างวิจิตรและสวยงาม อีกทั้งยังมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ อีกด้วยกู้หม่างรับมาแล้วเปิดออก ข้างในมีเครื่องประดับทองคำหลายชิ้น มีทั้งสร้อยคอ ต่างหู แหวน โดยเฉพาะสร้อยข้อมือทองและหยก ซึ่งมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว หยกฝังด้วยทองคำให้ความรู้สึกอบอุ่นโปร่งใส เต็มไปด้วยสีสัน ทั้งยังอลังการอย่างยิ่งเจียงชั่นเบิกตากว้างและมองเขาอย่างไม่มั่นใจ“นี่มัน…”“ก่อนเราสองคนแต่งงานกัน ผมยังไม่ได้ให้ของขวัญหมั้นหมายที่ดีแก่คุณเลยนี่” กู้หม่างจับมือเธอแล้วมองด้วยสายตาเรียบเฉย “ผมตั้งใจชดเชยสิ่งเหล่านี้ให้กับคุณ ลองดูสิว่ามีอะไรอีกบ้าง หรือคุณไม่พอใจกับมันเหรอ?”มือเล็ก ๆ ของเจียงชั่นกำแน่นและคลายลง รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เธอแอบมองใบหน้าอันเคร่งขรึมของกู้หม่าง แต่เหมือนสัมผัสได้ถึงความหวานเล็กน้อยในใจเขาเครื่องประดับทั้งหมดนี้สวยงามมาก จนไม่พบข้อบกพร่องใด ๆแต่เขามีของพวกนี้ได้อย่างไร?กู้หม่
Read more

บทที่ 8

รอยยิ้มบนหน้าเจียงชั่นแข็งทื่อ ความโศกเศร้าพัดผ่านเข้ามาในหัวใจหลินอวี่ฉิงพูดถูก การแต่งงานเป็นเรื่องของคนสองคนที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต เธอเพิ่งแต่งงานโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองเลย ไม่มีแม้แต่สร้างความสัมพันธ์ที่จริงจังก่อนด้วยซ้ำ เธอไม่ได้แค่ทำลายความสุขในชีวิตตัวเองไปหรอกเหรอ?แต่...เจียงชั่นเม้มริมฝีปากและหัวเราะเบา ๆ ก่อนพูดว่า “ทำไมมันช่างน่าสังเพชจริง ๆ เลยนะ แต่ความจริงฉันเองก็ต้องขอบคุณกู้หม่าง ถ้าเขาไม่แต่งงานกับฉัน ก็คงไม่ได้สินสอดตั้งล้านกว่าบาทหรอก!”ตราบใดที่อาการป่วยของแม่เธอดีขึ้น น้องชายสามารถเข้าเรียนและใช้ชีวิตอย่างสงบสุข นี่ถือเป็นความสุขอันยิ่งใหญ่สำหรับเธอแล้ว“เอาล่ะ ฉันคงไม่ติดต่อกับใครไปสักพัก!” เจียงชั่นพูดต่อก่อนวางสายโทรศัพท์อย่างเร่งรีบ “วันนี้ฉันกลับบ้านเพื่อเอาเงินส่วนของตัวเอง ไว้ฉันจะแจ้งข่าวดีให้เธอรู้อีกทีหลังได้เงินมานะ!”เจียงชั่นเก็บโทรศัพท์ในกระเป๋าเป้สะพายหลังอย่างระมัดระวัง หลังจากเดินได้ไม่นาน เธอมาถึงถนนย่านการค้าพลุกพล่านที่สุดในเจียงโจว เธอยืนอยู่ริมถนนและมองดูการจราจรแสนวุ่นวาย ระหว่างนี้เธอรู้สึกเหมือนอยู่ในอีกโลกหนึ่ง…“เฮ้ น้องสาว
Read more

บทที่ 9

“ก็บอกไปแล้วไงว่าพ่อไม่อยู่บ้าน!” เจียงเหยายิ้มอย่างภาคภูมิใจ “พ่อคงลืมไปแล้วว่าวันนี้ลูกจะกลับบ้าน! แถมเธอแต่งงานกับคนแบบนั้น คิดเหรอว่ากลับมาแล้วพ่อจะอยู่รอต้อนรับเธอ? ฮ่า ๆ ๆ นี่ยังน่าอายไม่พออีกเหรอเนี่ย!”“ฉันไม่ต้องการอะไรแบบนั้นหรอก!”เจียงชั่นเดินและหยุดอยู่ตรงหน้าเจียงเหยา “ฉันแค่ต้องการค่าสินสอด!”“ค่าสินสอด?”เจียงเหยาเลิกคิ้วขึ้นและมองเธอด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้าย “สินสอดอะไรของเธอ? ฉันไม่เห็นเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยนะ!”เจียงชั่นตกตะลึงมาก หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบหลุดจากร่างขณะนั้นความคับข้องใจ ความโกรธ และความเกลียดชังทั้งหมดถาโถมเข้ามาในหัวใจ เธอรู้ว่าตัวเองมีภูมิหลังต่ำต้อย และถูกตราหน้าว่าเป็นลูกสาวนอกกฎหมายตั้งแต่วินาทีแรกที่เกิดมาในโลกใบนี้ แต่เรื่องของภูมิหลังไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถเลือกเกิดได้ แม้จะอยู่ในความมืดมนมาหลายปี เธอก็ยังพยายามอย่างหนักที่จะก้าวออกจากจุดดำมืดนี้เธอเชื่อว่าไม่มีผู้หญิงธรรมดาคนไหนที่จะเห็นด้วยกับคำขอไร้สาระแบบนี้เพื่อขอแต่งงานแทน!ทั้งหมดนี้เธอแค่อยากจะช่วยแม่ตัวเองเท่านั้นแล้วทำไมเธอถึงต้องมาสูญเสียความหวังเล็ก ๆ แบบนี้ไปด้วย!เจี
Read more

บทที่ 10

เมื่อกู้หม่างเปิดประตู เขาเห็นเจียงชั่นออกมาจากครัวพร้อมกับอาหารสองจานใบหน้าเล็ก ๆ ที่แต่เดิมเศร้าเล็กน้อยเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มทันทีเมื่อเห็นเขารอยยิ้มเป็นแค่การบังคับฝืนตัวเองเล็กน้อยกู้หม่างล้างมือแล้วนั่งที่โต๊ะ หลังจากฝึกมาทั้งวันก็หิวโซ อาหารตรงหน้านี้ยิ่งดูน่ารับประทานเขาหยิบชามขึ้นมาและเริ่มกิน ขณะที่เจียงชั่นนั่งเงียบโดยไม่ขยับตัวทำอะไร“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอเจียงชั่นชะงักและส่ายหน้า“ถ้าอย่างนั้นรีบกินก่อนเถอะ” กู้หม่างวางชิ้นเนื้อบนชามเธอ “แค่มองก็อิ่มแล้วเหรอ?”เจียงชั่นก้มหน้าลงและเม้มริมฝีปาก ตอนนี้เธอไม่มีความอยากอาหารจริง ๆ เวลานี้โทรศัพท์มีข้อความจากหยิ่นเฉิงน้องชายของเธอ “พี่สาว ค่ารักษาพยาบาลของแม่จะจ่ายเมื่อไรเหรอ? ถ้าไม่รีบจ่ายหมอจะหยุดให้ยา!”ทั้งหัวใจเหมือนถูกบีบรัด เธอมองไปที่ลิ้นชักในตู้โดยไม่รู้ตัวเธอใส่เครื่องประดับทองทั้งหมดที่กู้หม่างมอบให้ครั้งล่าสุดเข้าไป โดยเฉพาะสร้อยข้อมือทองคำและหยก ซึ่งน่าจะคุ้มค่าเงินมากเมื่อเอาไปแลกเปลี่ยน…“ทำไมสีหน้าเป็นงั้นล่ะ?” ทันใดนั้นเสียงทุ้มลึกก็ขัดจังหวะความคิดของเธอเจียงชั่นหันกลับมาได้สติ
Read more
DMCA.com Protection Status