MasukShare
ไม่ได้โกรธ แค่งอนเฉยๆ
Terakhir Diperbarui:
2025-04-03 08:05:15"พี่อาทิตย์ พี่จันทราเป็นยังไงบ้างครับ อาทิตย์หน้าผมจะเดินทางกลับแล้วนะครับพี่ คุณภัสราจะตามไปอาทิตย์หน้าไปพร้อมกับพนักงาน วันนี้ผมมาที่ฟาร์มมุกของนายหัวอัครานะครับ สุดยอดเลยพี่ ยิ่งใหญ่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เขา ไม่ต้องทำงานเขาก็ไม่เดือดร้อน ลูกสาวเราโชคดีแล้วครับพี่อาทิตย์ หายห่วง ชาติชายวีดีโอคอลไปหา นายอาทิตย์และนางจันทรา อ้าวหนูบัวมาภูเก็ตแล้วเหรอครับ ได้ครับพี่เดี๋ยวผมโทรหาหนูบัวเอง ครับๆ แค่นี้นะครับ"
"คุณภัสรา นี่คุณเข้มกับหนูบัวเขาลงมาภูเก็ตแล้วนะครับ เพิ่งมาถึงวันนี้เลยครับไ
"อ้าวเหรือคะ ไม่เห็นพี่เข้มบอกเลย น้องบัวหายดีแล้วเหรอคะ งั้นภัสโทรหาพี่เข้มก่อนนะคะ มาไม่ยอมบอกเลย" ภัสราโทรหาพี่ชาย
"ฮัลโหล...พี่เข้มอยู่ไหนคะนี่ อ้าวอยู่บ้านแล้วเหรอคะ ภัสอยู่ฟาร์มค่ะ วันนี้เข้ามาเซ็นเงินเดือนพนักงาน มีอะไรไหมคะพี่เข้ม เดี๋ยวเจอกันนะคะ ภัสกำลังกลับบ้านค่ะ"
ภัสราคิดแล้วว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เธอจึงบอกกับชาติชายว่า "คุณชาติคะ เดี๋ยวภัสจะกลับบ้านค่ะ พี่เข้มรออยู่ที่บ้าน คุณชาติจะกลับโรงแรมหรือไปบ้านภัสไหมคะ"
"เออผมว่าผมกลับโรงแรมก่อนดีกว่าครับ คุณภัสจะได้คุยก
Bab terkait
เลห์รักนายหัว ข่าวดีในครอบครัว
"บ้านหลังใหญ่โต อยู่กันสองคนเองเหรอครับคุณเข้ม" ชาติชายถามเมื่อลงจากรถของอัครา"มีพ่อบ้าน แม่บ้าน อีกสองคนครับ เวลาที่ผมกับยายภัสไม่อยู่ ก็มีพวกเขาคอยดูแลบ้านให้ อยู่กันมานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อกับแม่ ไว้ใจได้ครับ อยู่กันเหมือนญาติไปแล้ว""เดี๋ยวพี่ชาติพักฝั่งเดียวกับห้องผมนะครับห้องติดกัน ห้องยายภัสกับน้องบัวอยู่ทางโน้นจริงๆ เมื่อก่อนสาวๆ เขานอนด้วยกันครับหลังๆ น้องบัวนอนดึกต้องทำงานกลางคืน เกรงใจยัยภัส เลยนอนที่ห้องเขียนแบบเลยฮะ ""แล้วคราวก่อนหนูบัวไปทำงานยังไง "ชาติชายถามสโรชา"บริษัทให้รถกระบะมาไว้ใช้1คัน ค่ะอาชาติ แต่พอบัวมาคราวนี้ทีมนั้นต้องเอารถไปใช้ที่ตรัง บัวเลยยังไม่มีรถใช้""ไม่ต้องห่วงครับ ไซค์งานน้องบัวถึงก่อนฟาร์มผมไปด้วยกันได้ครับผมรับส่งเอง ผมเต็มใจและยินดีมากครับคุณชาติ "ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจครับ หนูบัวไม่ค่อยมีเพื่อนโลกส่วนตัวสูง เหมือนกันทั้งบ้าน ผมว่าแกปิดกั้นตัวเองเกินไป สมัยก่อนผมหาหลานเขยมานำเสนอให้หลายคน จนตอนนี้"เลิกแล้วครับให้เขาดูของเขาเอง ผู้หญิงบางคนอายุขนาดนี้มีลูก 2 คน 3 คนแล้ว ผมฝากหลานด้วยนะคุณเข้ม หน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ฟาร์มหอยมุก
"น้องบัวครับ วันนี้พี่พาไปเที่ยวที่ฟาร์มเลี้ยงหอยมุกนะครับ ยายภัสไม่อยู่ พี่ต้องเขาไปดูสักหน่อย ไปกับพี่นะครับ ออกนอกตัวเมืองไปไม่ไกลมากติดทะเลเลย วันนี้น้องบัวว่างทั้งวันเลยใช่ไหม" เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน"ได้เลยค่ะบัวว่างทั้งวัน" ช่วงนี้เธอมีความรู้สึกว่าอยากตามใจเขาวันนี้สโรชาใส่เดรสลินินสีน้ำทะเลยาวถึงตาตุ่มเหมือนเดิน แขนยาว คอเชิ้ต ปล่อยผม มีแว่นกันแดดสีขาวคาดไว้บนศรีษะ ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้าฝ้าย สำหรับใส่กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ เธอแต่งตัวธรรมดา แต่เขาชอบ และที่ชอบมากที่สุดคือ กลิ่นแป้งเด็กจากตัวหญิงสาว เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่น้ำหอม กลิ่นอ่อนๆ ยังพอรับได้ ผู้หญิงบางคนใส่น้ำหอมกลิ่นแรงมาก ฉุนจนอยากจะเดินหนี"ที่ฟาร์มคนงานจะค่อนข้างเยอะ นะครับ อาจวุ่นวายสักหน่อย น้องบัวอยู่ใกล้ๆ พี่ไว้นะ""ได้เลยค่ะ ที่ฟาร์มพี่เข้มนี่ เลี้ยงหอยมุกที่เขาเอามาทำสร้อย ทำแหวน ทำต่างหูใช่ไหมคะพี่เข้ม" เธอหันมาถามเขา " พอดีบัวไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลย""ใช่ครับข้างในจะมีห้องจิวเวลรี่เล็กๆ เป็นห้องแสดงตัวอย่างมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ เดี๋ยวพี่พาน้องบัวไปชมนะ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ดูแลคนป่วย
สโรชาตื่นแต่เช้าลงมาทำข้าวต้มเครื่องสำหรับเช้านี้ สองโมงกว่าแล้วอัครายังไม่ออกมาจากห้องนอนของเขา หญิงสาวเดินไปเคาะประตูห้องนอนของเขา พี่เข้มตื่นหรือยังคะ ทานอาหารเช้าได้แล้วค่ะ เงียบ....เป็นอะไรหรือเปล่านะ เขาไม่ได้ล็อคห้อง หญิงสาวมองไปที่เตียงกว้าง ร่างสูงใหญ่นั้นยังนอนห่มผ้าผืนหนาอยู่บนเตียง"พี่เข้มคะเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่ตื่น" เธอเข้าไปนั่งที่ข้างเตียง จับแขนเขา "อุ้ย...ทำไมตัวร้อนจั"ง หญิงสาวใช้หลังมืออังที่หน้าผากของเขา โห...ตัวร้อนจี๋เลย สโรชาดึงผ้าห่มมาไว้ที่ใต้อกเขาเพื่อระบายความร้อน และรีบไปเปิดตู้เสื้อผ้าเขาเพื่อหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ชุบน้ำสะอาดแล้วนำมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เขาเพื่อไล่ความร้อนอัคราสลึมสลือ รู้ว่าสโรชาเช็ดตัวให้ เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ รู้สึกปวดหัวตั้งแต่นั่งเป่าผมให้สโรชา เริ่มรู้สึกว่ามีไข้ตอนตีสอง จะโทรหาเธอก็เกรงใจ เลยหายาแก้ปวดมาทานเอง และหลับไปด้วยฤทธิ์ยา มารู้สึกตัวตอนที่สโรชาเคาะประตูห้องแต่เขาลุกไม่ไหว"เมื่อวานโดนฝนแน่เลยค่ะ โดนพัดลมที่บัวเป่าผมบัวด้วยแน่ๆ พี่เข้มดื่มน้ำหน่อยนะคะ" ปากเขาแห้งมาก"เดี๋ยวบัวเช็ดตัวให้อีกท
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03เลห์รักนายหัว ต่างรู้ใจกัน
เขาและสโรชานอนตั้งแต่บ่ายสอง ชายหนุ่มตื่นตอน หนึ่งทุ่มกว่าๆ สโรชายังไม่ตื่น หญิงสาวเปลี่ยนท่านอนหันหลังให้เขา เขาเลยเอาหมอนข้างมาวางไว้ตรงกลาง เผื่อว่าเธอตื่นขึ้นมาจะได้ไม่ตกใจที่อยู่ๆ ก็มานอนอยู่บนเตียงกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกมึนหัว และเหนื่อย รู้สึกว่ายังมีไข้นิดหน่อย เขากลัวสโรชาจะติดไข้จากเขา เมื่อคืนใกล้ชิดหญิงสาวมากสโรชาขยับตัวเธอค่อยๆ ลืมตารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนที่พื้นข้างล่าง เสียงฝนยังตกอยู่เลย ไฟหัวเตียงเปิดอยู่ มองผ่านหน้าต่างออกไปข้างนอกมืดมาก เธอค่อยๆ พลิกตัวหันกลับมาเจอหมอนข้าง และอัครานอนอยู่อีกฝั่ง หญิงสาวกระพริบตา เห็นเขายังนอนห่มผ้าหลับตาอยู่ หญิงสาวรีบผุดลุกขึ้นนั่ง เอาหมอนข้างออก และขยับมาใกล้เขาใช้หลังมือแตะที่หน้าผากเขาเบาๆ ที่แก้ม คอและแขน ตัวรุม ๆ แล้วทำหน้าตกใจ เธอโน้มตัวข้ามไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วางบนโต๊ะข้างเตียง ทำให้หน้าอกนุ่มนั่นส้มผัสบริเวณหน้าอกชายหนุ่ม ดูโทรศัพท์หญิงสาวก็เบิกตาโต ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง อีกแล้ว เธอไม่ตื่นอีกแล้วเธอรีบจัดผ้าห่มคลุมตัวให้เขา หญิงสาวเดินออกไป ข้างนอกเขาเดาว่าคงไปที่ครัว ไม่นานก็กลับมาพร้อมถาดอาหาร เธอวางไว้ที่โต๊ะ หัวเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04เลห์รักนายหัว กอด กอด กอด
เช้านี้บรรยากาศดีมากฝนเริ่มซา อัคราตื่นนานแล้ว แต่คนที่นอนหนุนแขนเขามาทั้งคืนยังไม่ตื่น เขาอยากให้เธอได้พักนานๆ ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมากน่าจะเกือบปกติแล้ว รอให้คนในอ้อมกอดตื่นก่อน วันนี้เขาคิดว่าจะพาหญิงสาวออกไปทานข้าวข้างนอกดีกว่า ไม่อยากให้เธอเหนื่อย เพราะว่าเธอทำอาหารให้เขาทานมาหลายเวลาแล้ว อยากตอบแทนเธอบ้างร่างบางขยับตัว หญิงสาวขยี้ตา เธอรู้ตัวเองว่าเป็นคนหลับง่าย หลับลึก หลับนาน เธอระวังตัวเสมอ พยายามไม่นอนในที่ๆ ไม่ปลอดภัย แต่นี่เธอกำลังนอนหนุนแขนใหญ่แข็งแรงของอัครา หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆ ขยี้ตามองเขาอีกครั้ง นี่เธอนอนหนุนแขนเขาตั้งแต่เมื่อไร เจ้าของแขนแข็งแรงนั้น นอนยิ้มมองเธอตาเป็นประกาย สโรชาตกใจนิดหน่อย ที่ตัวเองมานอนบนแขนของเขา แต่ห่วงเขามากกว่า " พี่เข้มนี่ให้บัวนอนหนุนแขนตั้งแต่เมื่อไรคะ เป็นเหน็บแล้วไหมนี่ มาค่ะบัวนวดให้"หญิงสาวรีบลุกขึ้นนั่ง จับแขนแข็งแรงนั้นมาวางที่ตักตัวเอง ยื่นมือไปแตะที่หน้าผากเขา แก้ม คอ ของชายหนุ่ม ตัวไม่ร้อนแล้วนี่คะพี่เข้ม " รู้สึกยังไงบ้างคะ"ถามอาการเขาพราง มือก็นวดแขนเขาไปด้วย คนที่เพิ่งหายป่วยนอนยิ้ม"ดีขึ้นแล้วครับน้องบัว หายชาแล้ว พี่แข็งแร
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04เลห์รักนายหัว ผู้หญิงชุดลายเสือ
เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขาดังมาแต่ไกล"อัคราขา ตายแล้ว....นี่เพียงใจโชคดีมากเลยนะคะ ทำไมคุณใจดำกับเพียงใจจังเลย ตั้งแต่วันนั้นที่พบกัน คุณก็ไม่รับสาย ไม่โทรกลับ ไม่ติดต่อเพียงใจเลย รู้ไหมคะว่าเพียงใจคิดถึงคุณสุดหัวใจ คิดถึงมากขนาดไหน กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยค่ะ"สโรชานั่งตรงข้ามกับเขา เลยได้ยินแต่เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขามาแต่ไกล เสียงนั้นแสดงอาการดีใจนักหนา แสดงออกเลยว่าคิดถึงเขามากอย่างที่ปากพร่ำบอก ผู้หญิงเจ้าของเสียงเข้ามานั่งเบียดอัคราต่อหน้าเธอ ร่างอวบอั๋นนั้นใส่ชุดลายเสือสีเหลืองดำ คอเว้าลงมาถึงเนินนม แต่งหน้าเข้ม เกล้าผมมวย ใส่แหวนเพชรวงใหญ่ นาฬิกาข้อมือยี่ห้อดัง ที่คล้องแขนมานั่นกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดัง ท่าทางยั่วยวนเสียเหลือเกิน เธอนั่งเบียดชายหนุ่ม ถ้าไม่มีโต๊ะอาหารขวางไว้ คงจะขึ้นไปนั่งบนตักเขาแน่ๆ เธอวางหน้าสวยเซ็กซี่นั้นบนไหล่ของอัครา ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะมองไม่เห็นเธอเลย สองมือนั้นโอบกอดตัวชายหนุ่มเอาไว้แน่น คนโดนกอดก็เอนตัวหนีพัลวันเธอสงสารคนตรงหน้า ดูเขาทำหน้าไม่ถูกเลย เขาพยามยามผลักร่างอวบเซ็กซี่นั้นออกจากตัว แต่ก็ไม่เป็นผล ดีที่เขาและเธอเลือกมุม เป็นส่วนตัว ถ้าไม่สั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04เลห์รักนายหัว พี่เคยมี แต่พี่เลิกหมดแล้ว
ระหว่างที่ทั้งสองกลับบ้าน หญิงสาวชวนเขาคุยตลอดเวลา ทำให้เขาพอใจมาก"ภัสราไม่อยู่บ้าน บางทีก็คิดถึงนะครับเคยทำงาน เคยอยู่ด้วยกันทุกวัน ป่านนี้คงเที่ยวอย่างมีความสุข พี่สบายใจที่ภัสราเจอพี่ชาติชาย หมดห่วงไป นึกว่ายายภัสจะไม่มีโอกาสแต่งงานแล้ว" เขาพูดและยิ้มอย่างมีความสุขไบัวรับรองเลยค่ะ ถ้าพี่ภัสราได้แต่งงานกับอาชาติ พี่ภัสราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลย""พี่ก็มั่นใจอย่างนั้นครับ มั่นใจตั้งแต่ได้พบพี่ชาติชายครั้งแรกเลย" เขาพูดและยิ้มให้เธอทั้งสองกลับถึงบ้านเกือบบ่ายสามโมง อัคราขนของเข้าบ้าน สโรชาสาระวนจัดของเข้าตู้เย็นมีแต่ของโปรดเธอทั้งนั้น เธอเลือกขนมฝรั่งมาไว้ให้เขาทานกับกาแฟตอนเช้า ส่วนขนมไทยเธอซื้อมาไม่มากนักเพราะส่วนมากเป็นของสด พวกที่เป็นกะทิ พออุ่นแล้วก็จะไม่ค่อยอร่อย"น้องบัวครับ พวกเสื้อผ้านี่ให้พี่ไว้ที่ไหนครับ" อัคราหอบถุงเสื้อผ้าเข้ามาหาหญิงสาว"วางที่ห้องรับแขกก็ได้ค่ะ เดี๋ยวบัวจัดการเอง" เธอเดินมาหาเขาพร้อมแก้วน้ำ ให้อัครา"น้ำค่ะพี่เข้ม" เธอยื่นแก้วน้ำให้เขา แล้วนั่งลงกับพื้นรื้อถุงผ้าที่เขามาวางไว้ บนโต๊ะออกมาสำรวจ ตัดป้ายราคาออก แยกสี ผ้าพวกนี้ต้องซักมือ สโรช
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04เลห์รักนายหัว ห้องเล็ก
เสียงสโรชายังสวดมนต์อยู่เลย แม่คุณจะสวดกี่บทกันนี่ ชั่วโมงกว่าที่เขานั่งทำงานอยู่ที่ห้องรับแขก จนเขาไปอาบน้ำที่ห้องตัวเองเสร็จแล้ว ก็ยังไม่เห็นเธอออกมา เขาเดินไปดูสโรชาที่ห้องของเธอ หญิงสาวใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงนอน นั่งพนมมือสวดมนต์อยู่บนเตียง มีหนังสือสวดมนต์วางอยู่บนหมอนสีขาว เขานั่งลงที่เก้าอี้ใกล้โต๊ะเขียนแบบของหญิงสาว คนสวดมนต์ไม่ทันได้สังเกตุว่าเขาเข้ามาในห้อง คงตั้งใจสวดมาก ไม่ถึงห้านาทีสโรชาก็สวดมนต์เสร็จ เธอก้มกราบที่หมอน"อ้าว...พี่เข้มมาตั้งแต่เมื่อไรคะ บัวไม่ได้ยินเสียงเลย" หญิงสาวลงจากเตียงเงยหน้ามาเจอเขา เอาหนังสือสวดมนต์ไปไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง "บัวขอไปกรวดน้ำก่อนนะคะ""หอมจัง".เขาพูดขึ้นเบาๆ เมื่อหญิงสาวเดินผ่านหน้าไป เขามองตามหลังสโรชาไปจนลับตา อย่าบอกนะว่าต่อไปต้องนั่งสมาธิอีก เขาพึมพำคนเดียวไม่นานสโรชาก็เดินกลับมาพร้อมขวดน้ำเปล่า "พี่เข้มยังไม่ไปนอนเหรอคะ มีอะไรไหมคะ เธอถามเขา" เพราะเห็นว่าเกือบสามทุ่มแล้วเขายังไม่กลับห้องของตัวเอง"ทำไมถามพี่ว่าไม่ไปนอน หมายความว่ายังไงครับน้องบัว "ชายหนุ่มเดินไปนั่งที่เตียง"น้องบัวยังไม่นอน พี่ก็ยังไม่นอนครับ แล้วน้องบัวจะนั่งสมา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04
Bab terbaru
เลห์รักนายหัว ห้องเล็ก
เสียงสโรชายังสวดมนต์อยู่เลย แม่คุณจะสวดกี่บทกันนี่ ชั่วโมงกว่าที่เขานั่งทำงานอยู่ที่ห้องรับแขก จนเขาไปอาบน้ำที่ห้องตัวเองเสร็จแล้ว ก็ยังไม่เห็นเธอออกมา เขาเดินไปดูสโรชาที่ห้องของเธอ หญิงสาวใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงนอน นั่งพนมมือสวดมนต์อยู่บนเตียง มีหนังสือสวดมนต์วางอยู่บนหมอนสีขาว เขานั่งลงที่เก้าอี้ใกล้โต๊ะเขียนแบบของหญิงสาว คนสวดมนต์ไม่ทันได้สังเกตุว่าเขาเข้ามาในห้อง คงตั้งใจสวดมาก ไม่ถึงห้านาทีสโรชาก็สวดมนต์เสร็จ เธอก้มกราบที่หมอน"อ้าว...พี่เข้มมาตั้งแต่เมื่อไรคะ บัวไม่ได้ยินเสียงเลย" หญิงสาวลงจากเตียงเงยหน้ามาเจอเขา เอาหนังสือสวดมนต์ไปไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง "บัวขอไปกรวดน้ำก่อนนะคะ""หอมจัง".เขาพูดขึ้นเบาๆ เมื่อหญิงสาวเดินผ่านหน้าไป เขามองตามหลังสโรชาไปจนลับตา อย่าบอกนะว่าต่อไปต้องนั่งสมาธิอีก เขาพึมพำคนเดียวไม่นานสโรชาก็เดินกลับมาพร้อมขวดน้ำเปล่า "พี่เข้มยังไม่ไปนอนเหรอคะ มีอะไรไหมคะ เธอถามเขา" เพราะเห็นว่าเกือบสามทุ่มแล้วเขายังไม่กลับห้องของตัวเอง"ทำไมถามพี่ว่าไม่ไปนอน หมายความว่ายังไงครับน้องบัว "ชายหนุ่มเดินไปนั่งที่เตียง"น้องบัวยังไม่นอน พี่ก็ยังไม่นอนครับ แล้วน้องบัวจะนั่งสมา
เลห์รักนายหัว พี่เคยมี แต่พี่เลิกหมดแล้ว
ระหว่างที่ทั้งสองกลับบ้าน หญิงสาวชวนเขาคุยตลอดเวลา ทำให้เขาพอใจมาก"ภัสราไม่อยู่บ้าน บางทีก็คิดถึงนะครับเคยทำงาน เคยอยู่ด้วยกันทุกวัน ป่านนี้คงเที่ยวอย่างมีความสุข พี่สบายใจที่ภัสราเจอพี่ชาติชาย หมดห่วงไป นึกว่ายายภัสจะไม่มีโอกาสแต่งงานแล้ว" เขาพูดและยิ้มอย่างมีความสุขไบัวรับรองเลยค่ะ ถ้าพี่ภัสราได้แต่งงานกับอาชาติ พี่ภัสราจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลย""พี่ก็มั่นใจอย่างนั้นครับ มั่นใจตั้งแต่ได้พบพี่ชาติชายครั้งแรกเลย" เขาพูดและยิ้มให้เธอทั้งสองกลับถึงบ้านเกือบบ่ายสามโมง อัคราขนของเข้าบ้าน สโรชาสาระวนจัดของเข้าตู้เย็นมีแต่ของโปรดเธอทั้งนั้น เธอเลือกขนมฝรั่งมาไว้ให้เขาทานกับกาแฟตอนเช้า ส่วนขนมไทยเธอซื้อมาไม่มากนักเพราะส่วนมากเป็นของสด พวกที่เป็นกะทิ พออุ่นแล้วก็จะไม่ค่อยอร่อย"น้องบัวครับ พวกเสื้อผ้านี่ให้พี่ไว้ที่ไหนครับ" อัคราหอบถุงเสื้อผ้าเข้ามาหาหญิงสาว"วางที่ห้องรับแขกก็ได้ค่ะ เดี๋ยวบัวจัดการเอง" เธอเดินมาหาเขาพร้อมแก้วน้ำ ให้อัครา"น้ำค่ะพี่เข้ม" เธอยื่นแก้วน้ำให้เขา แล้วนั่งลงกับพื้นรื้อถุงผ้าที่เขามาวางไว้ บนโต๊ะออกมาสำรวจ ตัดป้ายราคาออก แยกสี ผ้าพวกนี้ต้องซักมือ สโรช
เลห์รักนายหัว ผู้หญิงชุดลายเสือ
เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขาดังมาแต่ไกล"อัคราขา ตายแล้ว....นี่เพียงใจโชคดีมากเลยนะคะ ทำไมคุณใจดำกับเพียงใจจังเลย ตั้งแต่วันนั้นที่พบกัน คุณก็ไม่รับสาย ไม่โทรกลับ ไม่ติดต่อเพียงใจเลย รู้ไหมคะว่าเพียงใจคิดถึงคุณสุดหัวใจ คิดถึงมากขนาดไหน กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยค่ะ"สโรชานั่งตรงข้ามกับเขา เลยได้ยินแต่เสียงผู้หญิงเรียกชื่อเขามาแต่ไกล เสียงนั้นแสดงอาการดีใจนักหนา แสดงออกเลยว่าคิดถึงเขามากอย่างที่ปากพร่ำบอก ผู้หญิงเจ้าของเสียงเข้ามานั่งเบียดอัคราต่อหน้าเธอ ร่างอวบอั๋นนั้นใส่ชุดลายเสือสีเหลืองดำ คอเว้าลงมาถึงเนินนม แต่งหน้าเข้ม เกล้าผมมวย ใส่แหวนเพชรวงใหญ่ นาฬิกาข้อมือยี่ห้อดัง ที่คล้องแขนมานั่นกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดัง ท่าทางยั่วยวนเสียเหลือเกิน เธอนั่งเบียดชายหนุ่ม ถ้าไม่มีโต๊ะอาหารขวางไว้ คงจะขึ้นไปนั่งบนตักเขาแน่ๆ เธอวางหน้าสวยเซ็กซี่นั้นบนไหล่ของอัครา ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะมองไม่เห็นเธอเลย สองมือนั้นโอบกอดตัวชายหนุ่มเอาไว้แน่น คนโดนกอดก็เอนตัวหนีพัลวันเธอสงสารคนตรงหน้า ดูเขาทำหน้าไม่ถูกเลย เขาพยามยามผลักร่างอวบเซ็กซี่นั้นออกจากตัว แต่ก็ไม่เป็นผล ดีที่เขาและเธอเลือกมุม เป็นส่วนตัว ถ้าไม่สั
เลห์รักนายหัว กอด กอด กอด
เช้านี้บรรยากาศดีมากฝนเริ่มซา อัคราตื่นนานแล้ว แต่คนที่นอนหนุนแขนเขามาทั้งคืนยังไม่ตื่น เขาอยากให้เธอได้พักนานๆ ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมากน่าจะเกือบปกติแล้ว รอให้คนในอ้อมกอดตื่นก่อน วันนี้เขาคิดว่าจะพาหญิงสาวออกไปทานข้าวข้างนอกดีกว่า ไม่อยากให้เธอเหนื่อย เพราะว่าเธอทำอาหารให้เขาทานมาหลายเวลาแล้ว อยากตอบแทนเธอบ้างร่างบางขยับตัว หญิงสาวขยี้ตา เธอรู้ตัวเองว่าเป็นคนหลับง่าย หลับลึก หลับนาน เธอระวังตัวเสมอ พยายามไม่นอนในที่ๆ ไม่ปลอดภัย แต่นี่เธอกำลังนอนหนุนแขนใหญ่แข็งแรงของอัครา หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆ ขยี้ตามองเขาอีกครั้ง นี่เธอนอนหนุนแขนเขาตั้งแต่เมื่อไร เจ้าของแขนแข็งแรงนั้น นอนยิ้มมองเธอตาเป็นประกาย สโรชาตกใจนิดหน่อย ที่ตัวเองมานอนบนแขนของเขา แต่ห่วงเขามากกว่า " พี่เข้มนี่ให้บัวนอนหนุนแขนตั้งแต่เมื่อไรคะ เป็นเหน็บแล้วไหมนี่ มาค่ะบัวนวดให้"หญิงสาวรีบลุกขึ้นนั่ง จับแขนแข็งแรงนั้นมาวางที่ตักตัวเอง ยื่นมือไปแตะที่หน้าผากเขา แก้ม คอ ของชายหนุ่ม ตัวไม่ร้อนแล้วนี่คะพี่เข้ม " รู้สึกยังไงบ้างคะ"ถามอาการเขาพราง มือก็นวดแขนเขาไปด้วย คนที่เพิ่งหายป่วยนอนยิ้ม"ดีขึ้นแล้วครับน้องบัว หายชาแล้ว พี่แข็งแร
เลห์รักนายหัว ต่างรู้ใจกัน
เขาและสโรชานอนตั้งแต่บ่ายสอง ชายหนุ่มตื่นตอน หนึ่งทุ่มกว่าๆ สโรชายังไม่ตื่น หญิงสาวเปลี่ยนท่านอนหันหลังให้เขา เขาเลยเอาหมอนข้างมาวางไว้ตรงกลาง เผื่อว่าเธอตื่นขึ้นมาจะได้ไม่ตกใจที่อยู่ๆ ก็มานอนอยู่บนเตียงกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกมึนหัว และเหนื่อย รู้สึกว่ายังมีไข้นิดหน่อย เขากลัวสโรชาจะติดไข้จากเขา เมื่อคืนใกล้ชิดหญิงสาวมากสโรชาขยับตัวเธอค่อยๆ ลืมตารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนที่พื้นข้างล่าง เสียงฝนยังตกอยู่เลย ไฟหัวเตียงเปิดอยู่ มองผ่านหน้าต่างออกไปข้างนอกมืดมาก เธอค่อยๆ พลิกตัวหันกลับมาเจอหมอนข้าง และอัครานอนอยู่อีกฝั่ง หญิงสาวกระพริบตา เห็นเขายังนอนห่มผ้าหลับตาอยู่ หญิงสาวรีบผุดลุกขึ้นนั่ง เอาหมอนข้างออก และขยับมาใกล้เขาใช้หลังมือแตะที่หน้าผากเขาเบาๆ ที่แก้ม คอและแขน ตัวรุม ๆ แล้วทำหน้าตกใจ เธอโน้มตัวข้ามไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วางบนโต๊ะข้างเตียง ทำให้หน้าอกนุ่มนั่นส้มผัสบริเวณหน้าอกชายหนุ่ม ดูโทรศัพท์หญิงสาวก็เบิกตาโต ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง อีกแล้ว เธอไม่ตื่นอีกแล้วเธอรีบจัดผ้าห่มคลุมตัวให้เขา หญิงสาวเดินออกไป ข้างนอกเขาเดาว่าคงไปที่ครัว ไม่นานก็กลับมาพร้อมถาดอาหาร เธอวางไว้ที่โต๊ะ หัวเ
เลห์รักนายหัว ดูแลคนป่วย
สโรชาตื่นแต่เช้าลงมาทำข้าวต้มเครื่องสำหรับเช้านี้ สองโมงกว่าแล้วอัครายังไม่ออกมาจากห้องนอนของเขา หญิงสาวเดินไปเคาะประตูห้องนอนของเขา พี่เข้มตื่นหรือยังคะ ทานอาหารเช้าได้แล้วค่ะ เงียบ....เป็นอะไรหรือเปล่านะ เขาไม่ได้ล็อคห้อง หญิงสาวมองไปที่เตียงกว้าง ร่างสูงใหญ่นั้นยังนอนห่มผ้าผืนหนาอยู่บนเตียง"พี่เข้มคะเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่ตื่น" เธอเข้าไปนั่งที่ข้างเตียง จับแขนเขา "อุ้ย...ทำไมตัวร้อนจั"ง หญิงสาวใช้หลังมืออังที่หน้าผากของเขา โห...ตัวร้อนจี๋เลย สโรชาดึงผ้าห่มมาไว้ที่ใต้อกเขาเพื่อระบายความร้อน และรีบไปเปิดตู้เสื้อผ้าเขาเพื่อหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ชุบน้ำสะอาดแล้วนำมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เขาเพื่อไล่ความร้อนอัคราสลึมสลือ รู้ว่าสโรชาเช็ดตัวให้ เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ รู้สึกปวดหัวตั้งแต่นั่งเป่าผมให้สโรชา เริ่มรู้สึกว่ามีไข้ตอนตีสอง จะโทรหาเธอก็เกรงใจ เลยหายาแก้ปวดมาทานเอง และหลับไปด้วยฤทธิ์ยา มารู้สึกตัวตอนที่สโรชาเคาะประตูห้องแต่เขาลุกไม่ไหว"เมื่อวานโดนฝนแน่เลยค่ะ โดนพัดลมที่บัวเป่าผมบัวด้วยแน่ๆ พี่เข้มดื่มน้ำหน่อยนะคะ" ปากเขาแห้งมาก"เดี๋ยวบัวเช็ดตัวให้อีกท
เลห์รักนายหัว ฟาร์มหอยมุก
"น้องบัวครับ วันนี้พี่พาไปเที่ยวที่ฟาร์มเลี้ยงหอยมุกนะครับ ยายภัสไม่อยู่ พี่ต้องเขาไปดูสักหน่อย ไปกับพี่นะครับ ออกนอกตัวเมืองไปไม่ไกลมากติดทะเลเลย วันนี้น้องบัวว่างทั้งวันเลยใช่ไหม" เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน"ได้เลยค่ะบัวว่างทั้งวัน" ช่วงนี้เธอมีความรู้สึกว่าอยากตามใจเขาวันนี้สโรชาใส่เดรสลินินสีน้ำทะเลยาวถึงตาตุ่มเหมือนเดิน แขนยาว คอเชิ้ต ปล่อยผม มีแว่นกันแดดสีขาวคาดไว้บนศรีษะ ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้าฝ้าย สำหรับใส่กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ เธอแต่งตัวธรรมดา แต่เขาชอบ และที่ชอบมากที่สุดคือ กลิ่นแป้งเด็กจากตัวหญิงสาว เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่น้ำหอม กลิ่นอ่อนๆ ยังพอรับได้ ผู้หญิงบางคนใส่น้ำหอมกลิ่นแรงมาก ฉุนจนอยากจะเดินหนี"ที่ฟาร์มคนงานจะค่อนข้างเยอะ นะครับ อาจวุ่นวายสักหน่อย น้องบัวอยู่ใกล้ๆ พี่ไว้นะ""ได้เลยค่ะ ที่ฟาร์มพี่เข้มนี่ เลี้ยงหอยมุกที่เขาเอามาทำสร้อย ทำแหวน ทำต่างหูใช่ไหมคะพี่เข้ม" เธอหันมาถามเขา " พอดีบัวไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลย""ใช่ครับข้างในจะมีห้องจิวเวลรี่เล็กๆ เป็นห้องแสดงตัวอย่างมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ เดี๋ยวพี่พาน้องบัวไปชมนะ
เลห์รักนายหัว ข่าวดีในครอบครัว
"บ้านหลังใหญ่โต อยู่กันสองคนเองเหรอครับคุณเข้ม" ชาติชายถามเมื่อลงจากรถของอัครา"มีพ่อบ้าน แม่บ้าน อีกสองคนครับ เวลาที่ผมกับยายภัสไม่อยู่ ก็มีพวกเขาคอยดูแลบ้านให้ อยู่กันมานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อกับแม่ ไว้ใจได้ครับ อยู่กันเหมือนญาติไปแล้ว""เดี๋ยวพี่ชาติพักฝั่งเดียวกับห้องผมนะครับห้องติดกัน ห้องยายภัสกับน้องบัวอยู่ทางโน้นจริงๆ เมื่อก่อนสาวๆ เขานอนด้วยกันครับหลังๆ น้องบัวนอนดึกต้องทำงานกลางคืน เกรงใจยัยภัส เลยนอนที่ห้องเขียนแบบเลยฮะ ""แล้วคราวก่อนหนูบัวไปทำงานยังไง "ชาติชายถามสโรชา"บริษัทให้รถกระบะมาไว้ใช้1คัน ค่ะอาชาติ แต่พอบัวมาคราวนี้ทีมนั้นต้องเอารถไปใช้ที่ตรัง บัวเลยยังไม่มีรถใช้""ไม่ต้องห่วงครับ ไซค์งานน้องบัวถึงก่อนฟาร์มผมไปด้วยกันได้ครับผมรับส่งเอง ผมเต็มใจและยินดีมากครับคุณชาติ "ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจครับ หนูบัวไม่ค่อยมีเพื่อนโลกส่วนตัวสูง เหมือนกันทั้งบ้าน ผมว่าแกปิดกั้นตัวเองเกินไป สมัยก่อนผมหาหลานเขยมานำเสนอให้หลายคน จนตอนนี้"เลิกแล้วครับให้เขาดูของเขาเอง ผู้หญิงบางคนอายุขนาดนี้มีลูก 2 คน 3 คนแล้ว ผมฝากหลานด้วยนะคุณเข้ม หน
เลห์รักนายหัว ไม่ได้โกรธ แค่งอนเฉยๆ
"พี่อาทิตย์ พี่จันทราเป็นยังไงบ้างครับ อาทิตย์หน้าผมจะเดินทางกลับแล้วนะครับพี่ คุณภัสราจะตามไปอาทิตย์หน้าไปพร้อมกับพนักงาน วันนี้ผมมาที่ฟาร์มมุกของนายหัวอัครานะครับ สุดยอดเลยพี่ ยิ่งใหญ่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เขา ไม่ต้องทำงานเขาก็ไม่เดือดร้อน ลูกสาวเราโชคดีแล้วครับพี่อาทิตย์ หายห่วง ชาติชายวีดีโอคอลไปหา นายอาทิตย์และนางจันทรา อ้าวหนูบัวมาภูเก็ตแล้วเหรอครับ ได้ครับพี่เดี๋ยวผมโทรหาหนูบัวเอง ครับๆ แค่นี้นะครับ""คุณภัสรา นี่คุณเข้มกับหนูบัวเขาลงมาภูเก็ตแล้วนะครับ เพิ่งมาถึงวันนี้เลยครับไ"อ้าวเหรือคะ ไม่เห็นพี่เข้มบอกเลย น้องบัวหายดีแล้วเหรอคะ งั้นภัสโทรหาพี่เข้มก่อนนะคะ มาไม่ยอมบอกเลย" ภัสราโทรหาพี่ชาย"ฮัลโหล...พี่เข้มอยู่ไหนคะนี่ อ้าวอยู่บ้านแล้วเหรอคะ ภัสอยู่ฟาร์มค่ะ วันนี้เข้ามาเซ็นเงินเดือนพนักงาน มีอะไรไหมคะพี่เข้ม เดี๋ยวเจอกันนะคะ ภัสกำลังกลับบ้านค่ะ"ภัสราคิดแล้วว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เธอจึงบอกกับชาติชายว่า "คุณชาติคะ เดี๋ยวภัสจะกลับบ้านค่ะ พี่เข้มรออยู่ที่บ้าน คุณชาติจะกลับโรงแรมหรือไปบ้านภัสไหมคะ""เออผมว่าผมกลับโรงแรมก่อนดีกว่าครับ คุณภัสจะได้คุยก
