เธอ…ไม่ได้ร้ายเหมือนฉายาที่ได้รับ เธอ…อ่อนนอกแข็งใน แต่ใครๆ กลับติดภาพว่าเธอร้าย เธอแรง เขา…คือเจ้าของฉายาพระเอกหน้าหล่อ ขวัญใจสาวๆ แต่กลับไม่อาจคว้าหัวใจนางร้ายเบอร์หนึ่งมาครองได้ แต่ในเมื่ออยากได้ เขาจึงต้องใช้ใจเพื่อคว้าใจเธอมา +++++++++ “พะ...พี่คิมคะ” คนในอ้อมกอดพยายามปลุกชายหนุ่มให้รู้สึกตัว ก่อนที่คิมหันต์จะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเพื่อสบตากับคนในอ้อมกอด “รู้สึกตัวแล้วหรือครับ เป็นยังไงบ้าง” เอ่ยถามจบก็ยกมืออีกข้างขึ้นมาวางบนหน้าผากของปลายฝน เพื่อดูว่าไข้เธอลดแล้วหรือยัง ซึ่งผลน่าพอใจทีเดียว “หมอกดีขึ้นมากแล้วค่ะ ว่าแต่เมื่อคืนนี้พี่คิมอยู่เฝ้าไข้หมอกทั้งคืนเลยเหรอคะ” “ครับ” “ขอบคุณนะคะ” “ครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ แต่กลับยังคงจ้องใบหน้าของปลายฝนนิ่ง ทำราวกับหากเขากะพริบตาแล้วจะทำให้เธอหายไป “หน้าหมอกมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าคะ” “ไม่มีครับ”
view moreบทที่ 21วันรุ่งขึ้น เป็นการถ่ายฉากสุดท้ายที่ญี่ปุ่นของริต้าและคิมหันต์ เพราะไม่ได้มีฉากต้องถ่ายทำให้วันนี้ปลายฝนและต้นหนาวพักผ่อนอยู่ที่โรงแรมอาการยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คอยแต่ลูบแก้มตัวเองของน้องสาวที่มีมาตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ สร้างความสงสัยให้ต้นหนาวไม่น้อย จนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น“มีความสุขอะไร ไหนเล่ามาสิ เอ้...หรือเพราะซีนนอกบทของพี่คิมเมื่อวาน”“พี่เหนือก็ อย่าแซวกันสิ” เวลานี้ปลายฝนเขินแม้กระทั่งพี่ชายของตัวเอง“อาการแบบนี้ต้องใช่แน่ๆ เล่ามาเลย มีอะไรกัน”“ไม่ได้มีอะไรกัน หมอกยังไม่ได้เสียจิ้น” ปลายฝนรีบแย้งพี่ชายด้วยประโยคทะลึ่งตึงตัง นั่นทำให้ต้นหนาวอยากดีดหน้าผากของผู้เป็นน้องเหลือเกิน“ทะลึ่ง พี่หมายถึงไปคุยอะไรกันมา”“ก็ทั่วไป แต่คือหมอกกำลังสับสน เป็นพี่เหนือพี่เหนือจะคิดยังไง”“ก็เล่ามาก่อนสิ พี่จะได้หาคำตอบให้&rdqu
บทที่ 20“จริงเหรอคะพี่แอน” ต้นหนาวที่นั่งฟังอยู่ถึงกับตาโต ส่วนปลายฝนนั้นยังไม่เก็ตจึงนั่งเงียบๆ“จริงสิ พี่พูดคำไหนคำนั้น นักแสดงนิสัยน่ารัก ฝีมือการแสดงก็ยอดเยี่ยมแบบหมอกต้องดันให้สุดตัว ไม่ดังเปรี้ยงก็ให้มันรู้ไป”“กราบขอบพระคุณมากครับพี่แอน ที่เอ็นดูหมอกจนอยากได้ไปเป็นนางเอก” ต้นหนาวยกมือไหว้ขอบคุณแอนที่เอ็นดูปลายฝนมากขนาดนี้“ถึงขั้นกราบกันเลยหรือเหนือ” ผู้จัดละครยิ้มออกมา นั่นเพราะชอบในนิสัยของทั้งคู่อยู่แล้ว“ครับพี่ ข่าวดีแบบนี้ไม่กราบไม่ได้จริงๆ” ต้นหนาวรีบรับ“หมอกจะได้เล่นเป็นนางเอกเหรอคะ” ปลายฝนที่จับต้นชนปลายได้แล้วถึงกับยิ้มกว้างออกมา“ใช่...หมอกเตรียมตัวไว้เลย พี่จะดันเราเอง”“แล้วผมจะได้เล่นเป็นพระเอกไหมครับพี่แอน” เสียงทุ้มของคิมหันต์ดังขึ้นอีกคน ปลายฝนที่นั่งประคบเย็นอยู่ถึงกับหันขวับไปมองเ
บทที่ 19“แต่ทำไมพี่ถึงมองว่าพี่คิมชวนหมอกไปเดทกันนะ”“พี่เขาไม่ได้ชอบหมอกสักหน่อย จะมาดงมาเดทด้วยทำไม”“ไม่แน่หรอก อาจจะแอบชอบอยู่ก็ได้” ต้นหนาวเอ่ยยิ้มๆ เพราะใครจะไปรู้ว่าอนาคตอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแต่ใช่ว่าจะไม่มีหวัง เพราะเขาก็เป็นผู้ชายย่อมมองอะไรออกสิ “เพ้อเจ้อแล้วพี่เหนือ”“แล้วถ้าเกิดวันหนึ่งพี่คิมชวนหมอกไปเดทขึ้นมาจริงๆ หมอกจะทำยังไง”“ก็....ไปสิถามได้”“รีบตอบเชียวนะ”“รีบตอบเพราะมั่นใจว่ามันไม่มีวันนั้นหรอกค่ะ”“อย่าเอาเรื่องของอนาคตมาเดาเล่นๆ น้องรัก” ต้นหนาวส่ายหน้าให้ “ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว ไปๆ หาอะไรกินกันเถอะ หมอกหิว”“ไปสิ” เอ่ยรับเสร็จ ต้นหนาวก็คว้าแขนน้องสาวขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ จากนั้นสองพี่น้องก็เดินออกไปหาของอร่อยๆ อุ่นๆ กินแก้หนาว ระหว่างนั่งกินอยู่นั้น จู่ๆ ต้นหนาวก็เอ่ยขึ้น “พรุ่งนี้มีฉากตบกับริต้า” สีหน้าของต้นหนาวดูกังวลกับฉากนี้มากกว่าฉากที่ปลายฝนต้องเข้าฉากจูบกับคิมหันต์เสียอีก“ค่ะ” พอพูดถึงเรื่องนี้ปลายฝนก็หน้าเครียดขึ้นมาทันที “ยัยนางเอกนิสัยเสียตอนซ้อมนี่ก็ตบหลอกอยู่หรอก แต่พอถ่ายจริงไม่ยั้งมือเชียว” นั่นเพราะต้นหนาวทำงานกับริต้ามาห
“จริงนะคะ” “ครับ...เหมาร้านให้เลยก็ได้อะ”“อัดเสียงทันไหมเนี่ย”“ไม่ทันครับ” คิมหันต์หัวเราะออกมา พลอยทำให้ปลายฝนหัวเราะตามไปด้วย นั่นทำให้บรรยากาศการถ่ายทำที่ค่อนข้างเครียดเปลี่ยนไปทันทีก่อนการถ่ายทำ ปลายฝนปลีกตัวไปทำสมาธิอยู่คนเดียว กระทั่งเธอพร้อมก็เดินออกมาเพื่อจะเข้าฉาก ซึ่งมันไม่มีอะไรยากสำหรับนักแสดงมากมืออาชีพ แต่สำหรับปลายฝนมันยากและยากยิ่งกว่าเพราะต้องถ่ายทำกับคิมหันต์ ในฉากเธอต้องใส่ชุดนอนเบาบางแล้วเดินไปปลุกปล้ำคิมหันต์ที่กำลังนอนอยู่ เพื่อปลุกชายหนุ่มให้ตื่นไปทำงาน แต่ทว่าสุดท้ายเขาก็จะคว้าเธอเข้าไปกอดและเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่มด้วยกัน จากนั้นเธอกับเขาก็จะทำตามที่ซักซ้อมกันมาคือส่งเสียงรวมถึงตีผ้าห่มให้มันเหมือนมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ภายใน“น้องหมอกพร้อมแล้วค่ะพี่สันต์” ต้นหนาวรีบเข้ามาบอกผู้กำกับเมื่อน้องสาวบอกว่าพร้อมถ่ายแล้ว จากนั้นทุกคนก็เข้าที่รวมไปถึงคิมหันต์เองก็ด้วยพอเห็นปลายฝนเดินเข้ามา ผู้กำกับก็ส่งสัญญาณความพร้อม นับห้า สี่ สาม สอง หลังคำว่าแอคชั่นกล้องก็จับไปที่ปลายฝนทันทีร่างบอบบางสมส่วนของปลายฝนที่เวลานี้อยู่ในชุดแสนวาบหวิวเดินตรงไปยังเตียงกว้าง เธอเม้มริมฝีปาก
ผู้จัดและผู้กำกับละครต่างมองหน้ากันและกัน ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาหนักๆ อย่างพร้อมเพรียง นั่นเพราะพวกเขาต่างรับรู้ถึงความลำบากใจที่เกิดขึ้น ส่วนคิมหันต์ที่รู้เรื่องนี้เข้าก็ไม่พอใจเช่นกัน แต่ก็ไม่อยากสร้างความลำบากใจให้ทีมงานมากไปกว่าที่เป็นอยู่ การเพิ่มบทมันค่อนข้างละเอียด คนหนึ่งให้เพิ่มบท แต่ทว่าอีกคนกลับคิดสวนทางกัน นั่นเพราะปลายฝนอยากให้ตัดฉากจูบระหว่างเธอกับคิมหันต์ออกบ้าง เพราะคิดว่ามันมีเยอะเกินไป แต่ทว่ากลับไม่มีใครทำตามที่เธอขอ “สติ สติ” ปลายฝนบอกตัวเอง เธอพยายามตัดความสับสนและรู้สึกวาบหวามยามได้สบตากับคิมหันต์ออกไป เวลางานเธอตั้งใจทำจนสำเร็จ แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกเหนือเวลางาน เขาก็มักจะทำให้เธอหวั่นไหวอยู่เสมอๆ และยิ่งหวั่นไหวเพราะได้ทำงานด้วยกัน แถมยังเดินทางมาถ่ายทำถึงญี่ปุ่นแบบนี้ ความลำบากจากอะไรหลายๆ อย่าง ทำให้เธอได้เห็นตัวตนของคิมหันต์ ว่าเขานั้นเป็นคนมีน้ำใจและคอยห่วงคนอื่นเสมอๆ เขาไม่ได้ดูหยิ่งและที่สำคัญเขาเป็นแค่คู่จิ้นในจอกับริต้าจริงๆ เพราะนอกจอคิมหันต์แทบไม่คุยกับริต้าด้วยซ้ำ ยิ่งหวนคิดถึงตอนที่เขาเข้าไปช่วยเธอตอนหลงทางไว้ ยิ่งทำให้เขาดูเท่ห์ขึ้นอีกหลายสิบเ
“อิจอะไร” เพราะสงสัยคำพูดของพี่ชาย ทำให้ปลายฝนเงยหน้าขึ้นมามอง “อิจฉาคนได้จูบกับพระเอกในดวงใจ”“บ้า! ก็แค่จูบในงานเถอะ” แม้จะพูดไปแบบนั้น แต่ใบหน้าสวยของปลายฝนก็ยังคงร้อนผ่าวไม่หยุด “แต่จูบนั่นก็ของจริงนะจ้ะ แล้วจูบแรกเป็นไง ไหนอธิบายความรู้สึกให้พี่ฟังหน่อยสิ” ต้นหนาวยิ้มกริ่มขณะรอฟัง นั่นเพราะแค่เห็นเธอก็ฟินแทนปลายฝนแล้ว “มันดีอ่ะ ดีมาก โอ้ยยยย เขิน” ใบหน้าของปลายฝนเวลานี้ยิ่งแดงก่ำเพราะความเขินอายที่มีล้นหัวใจเข้าไปอีก ดีหน่อยที่จบฉากจูบก็เลิกกอง ไม่อย่างนั้นเธอคงตำตัวลำบากกว่านี้แน่ “แต่หมอกเก่งมากนะที่เก็บอาการอยู่”“ก็เกือบแย่เอาเหมือนกัน นี่พี่เหนือลองจับดู” เอ่ยจบปลายฝนก็คว้ามือพี่ชายมาวางบนอกข้างซ้าย ตรงกับตำแหน่งของหัวใจที่ตอนนี้ยังเต้นไม่ได้จังหวะ “พักๆ เดี๋ยวหัวใจจะวายตายเอาเสียก่อน”“ค่ะ” ปลายฝนยิ้มกว้าง ก่อนจะซุกหน้ากับหมอนอีกครั้ง จากนั้นก็กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง ต้นหนาวส่ายหน้าให้น้องสาว แต่ก็อดชื่นชมในความเก่งของปลายฝนไม่ได้จริงๆ แบบนี้อนาคตในวงการบันเทิงต้องไกลมากแน่ๆ แต่ว่าปลายฝนเท่านั้นที่ใจเต้นแรง เพราะคิมหันต์เองก็รู้สึกไม่ต่างจากเธอสักเท่าไหร่ ฉากจูบเมื่
แต่เพราะใช้มุมกล้องทำให้ฟิลลิ่งของคู่รักที่รักกันมาก ขนาดยอมแลกได้ด้วยชีวิตไม่สมจริงหรือเพราะปลายฝนยังคงใหม่กับฉากทำนองนี้ ทำให้ทุกอย่างดูแข็งทื่อไปเสียหมด จนทางผู้จัดและผู้กำกับต้องสั่งคัตเพื่อเริ่มถ่ายทำกันใหม่เทคแรกไม่ผ่าน เทคสองสามสี่ก็ยังไม่ผ่าน นั่นยิ่งเพิ่มความกดดันให้ปลายฝนเข้าไปอีก เพราะเธอทำให้ทุกคนต้องลำบากท่ามกลางอากาศที่กำลังติดลบ ยิ่งดึกที่นี่ก็ยิ่งหนาวจนจับขั้วหัวใจ“คิมกับน้องหมอกคิดยังไง ถ้าเกิดว่าฉากนี้คงต้องให้ทั้งสองคนจูบกันจริงๆ” ผู้กำกับเอ่ยถามกับนักแสดงทั้งสองคนขึ้น นั่นทำเอาปลายฝนถึงกับอุทานออกมาพร้อมตาโตเป็นไข่ห่าน “เอ้!”“พี่ว่ามุมกล้องมันไม่โอเค” สีหน้าของผู้กำกับเต็มไปด้วยความกังวล นั่นเพราะรู้กฎของคิมหันต์ดีรวมถึงไม่อยากให้ปลายฝนรู้สึกอึดอัดไปด้วย“เอ่อ” ปลายฝนอ้ำๆ อึ้งๆ นั่นเพราะเธอเองก็เคยตั้งกฎไว้ ว่าจะไม่ยอมแสดงฉากจูบจริงกับใครทั้งนั้นเช่นกัน “ได้ไหมน้องหมอก เพราะถ้ายังถ่ายไม่ได้พี่ว่าเราแย่แน่”“เอ่อ...ดะ...ได้ค่ะ” น้ำเสียงสั่นๆ ของเธอเอ่ยรับ เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วงของทุกคน อย่างน้อยถ้าถ่ายฉากนี้ผ่านทุกคนก็จะได้พักกันเสียที อีกอย่างที่ตอบรับไปแบบนั
เมื่อเริ่มรู้ใจตัวเองแบบนี้ คิมหันต์ก็พยายามทำตัวใกล้ชิดกับเธออย่างแนบเนียน ด้วยการชวนปลายฝนมาต่อบท โดยเฉพาะบทที่ต้องแสดงออกถึงความรักที่ตัวละครทั้งสองตัวมีให้กัน“ทำไมเราต้องเขินสายตาเธอด้วยวะ” คิมหันต์เอ่ยถามตัวเอง นั่นเพราะจู่ๆ เขาก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ เขาเขินปลายฝนทั้งๆ ที่มันก็แค่การแสดงเท่านั้นเอง อีกอย่างเธอยังดูชิลล์ทั้งๆ ที่น่าจะเป็นฝ่ายขัดเขินเขามากกว่าก่อนที่คิมหันต์จะค่อยๆ ทีเล่นทีจริงถามเรื่องส่วนตัวเธอบ้าง แต่ดูเหมือนปลายฝนจะระวังตัวอยู่ไม่น้อย นั่นเพราะเธอดูเกร็งๆ ตอนคุยกับเขาบอกไม่ถูกริต้ามองทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ ยิ่งเห็นว่าพวกเขาสนิทกันกว่าแต่ก่อนก็ยิ่งหงุดหงิด ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหาเพื่อให้คิมหันต์ไปต่อบทกับเธอ นั่นเพราะฉากต่อไปคือฉากสำคัญของเรื่อง แม้จะเคยเข้าฉากแบบนี้กับคิมหันต์มาแล้วจนรู้ใจกันดีก็เถอะ “พี่เหนือ มียาดมไหม ขอหน่อย” ปลายฝนแบมือขอยาดมจากพี่ชาย “มีๆ ว่าแต่เป็นอะไรถึงกับต้องขอยาดมพี่”“จะเป็นลม นี่แค่ต่อบทฉากธรรมดายังไม่ถึงฉากจูบ ฉากบนเตียง หมอกยังเขินเขามากขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดว่าเย็นนี้มีฉากจูบกัน หมอกจะเป็นยังไงบ้าง” “ถ่ายจริงเขาใช้มุมกล้องน้องรัก
“พี่คิมยังไม่กลับมาอีกเหรอพี่ลูกน้ำ” น้ำเสียงตึงๆ ไม่สบอารมณ์ของริต้าเอ่ยถามขึ้น เพราะเธอให้ลูกน้ำไปเคาะห้องพักคิมหันต์หลายครั้ง แต่เขากลับไม่อยู่ โทรศัพท์ไปหาก็ไม่ยอมรับสายอีก “ยังจ้ะ”“ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีกนะ”“เอ้! หรือว่าพี่คิมจะไปกับสาวญี่ปุ่น”“ไม่มีทาง ริต้ารู้นิสัยของพี่คิมดีว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร” เอ่ยจบริต้าก็มองลูกน้ำตาขวาง ที่พูดจาไม่เข้าหูให้ได้ยิน “ค่ะๆ” ลูกน้ำแอบมองบนใส่นางเอกดัง นั่นเพราะใช่ว่าเธอจะรับนิสัยของริต้าได้หมดทุกอย่าง ความหยิ่ง ความจองหองอวดดีที่มีในตอนนี้ก็เพราะความโด่งดังมากกว่า ที่สำคัญริต้าทำเงินให้เธอมากโข อดทนกับอาการเหวี่ยงวีนเพื่อเก็บเงินให้ได้สักก้อน จากนั้นเธอเองก็คงบ้ายบายเหมือนกัน“ต้องมีคนทำให้พี่คิมกลับดึกแน่ๆ”“เท่าที่พี่รู้ทีมงานกองถ่ายก็กลับกันมาหมดแล้ว จะมีก็แค่...”“หมอกกับเหนือใช่ไหมคะ” ริต้าเองก็รู้ว่าสองพี่น้องนั่นยังไม่กลับมา“ใช่ค่ะ ดีไม่ดีสามคนนั้นอาจไปด้วยกันก็ได้นะคะ”“ยายหมอก แกกล้าตีสนิทพี่คิมของฉันอย่างนั้นเหรอ”“โอ้ย! ตีสนิทไปก็คนละชั้น พี่คิมไม่สนใจยัยเด็กใจแตกที่มีแต่ข่าวฉาวไม่เลิกราแบบนั้นหรอกคะน้องริต้า” ลูกน้ำจีบป
“อย่าทำอะไรดิฉันเลยนะคะคุณหญิง” ขณะเอ่ยประโยคนี้ หญิงสาวที่นั่งอยู่กับพื้นบ้านด้วยท่าทางเจียมเนื้อเจียมตัวก็ยกมือไหว้ร้องขอความเมตตาจากหญิงสาวอีกคน ที่การแต่งตัวนั้นแตกต่างจากเธอมาก บ่งบอกถึงฐานันดรศักดิ์ที่สูงกว่ามากมาลัยคือหญิงสาวคนที่นั่งอยู่กับพื้น เธอเป็นแค่หญิงชาวบ้านธรรมดาๆ แต่หน้าตานั้นสะสวย ในขณะที่หญิงผู้สูงศักดิ์ตรงหน้าเป็นถึงลูกหลานของตระกูลเชื้อพระวงศ์ คุณหญิงพริ้งคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของหม่อมเจ้านุวัตร ท่านชายผู้ที่เพียบพร้อมไปด้วยชาติ ตระกูลและสมบัติ จนมีหญิงสาวมากมายพร้อมพลีกายให้ท่านได้เชยชม บางคนก็เพราะรักบางคนหวังเพียงแค่ความสุขสบายเท่านั้น“หล่อนมีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน” น้ำเสียงห้วนๆ ของคุณหญิงเอ่ยถามขึ้น พร้อมกับแววตาอันแข็งกระด้าง ดุดันและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง จนแทบไม่มีใครกล้าสบด้วย “เพราะ…เอ่อ” คนพูดดูอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าเอ่ย ส่วนคนฟังนั้นพอจะรับรู้ได้เอง แต่ก็ยังเซ้าซี้ให้ได้ยิน “เพราะอะไร เพราะอะไร” เสียงตะคอกดังลั่นบ้านสไตล์ยุโรป ที่ถูกปลูกขึ้นเพื่อไว้เป็นเรือนหออีกครั้ง “เพราะดิฉันเองก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียของท่านชายเช่นเดียวกับคุณหญิง”เพี๊ยะ เสียงต...
Mga Comments