มิติรักแห่งสวามีจิ้งจอก

มิติรักแห่งสวามีจิ้งจอก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25
โดย:  เจ้าจิ้งจอกน้อยหางขาว  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel12goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
20บท
12views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

ลู่ปิงปิงหญิงสาวในภพชาติปัจจุบันที่ประสบอุบัติเหตุรถเมล์พลิกคว่ำขณะไปทำงาน จนทำให้หลุดเข้ามาอยู่ในร่างฟูเหรินจิ้งจอกขาว. " เสี่ยวลู่เมื่อใดเจ้าจะฟื้นขึ้นมาเสียที " เสียงทุ้มราบเรียบเอ่ยขึ้นพลางใช้มือลูบไล้ไปตามใบหน้าเรียวงามของฟูเหรินของตนแผ่วเบา จ้องมองนางด้วยสายตาที่อ่อนโยน นางหลับใหลเช่นนี้มาหลายวันแล้ว จนตนรู้สึกใจคอไม่ดี " เสี่ยวลู่เจ้ารีบฟื้นขึ้นมาเถิด เจ้าอย่าทอดทิ้งข้าไว้เพียงผู้เดียวเช่นนี้เลย ถ้าเจ้ามิอยู่กับข้า ข้าก็จะไปอยู่กับเจ้าแทน มิว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดข้าก็จะตามหาเจ้าจนพบ ข้าจะมิยอมพรากจากเจ้าไปที่ใดเป็นแน่แท้ ในชีวิตของข้ามีเจ้าเพียงผู้เดียวที่คอยอยู่เคียงข้างข้ามาเสมอ มีเจ้าเพียงผู้เดียวที่มิเคยเกลียดข้าในสิ่งที่ข้าเป็น เจ้าเป็นฟูเหรินของข้าและยังเป็นฟูเหรินที่ข้ารักมากยิ่งกว่าสิ่งใด ฉะนั้นเจ้ารีบฟื้นขึ้นมาหาข้าเถิดฟูเหรินที่งดงามของข้า " ตัวประหลาดเช่นตนจะมีผู้ใดมารัก ตั้งแต่ตนเกิดมาก็มีเพียงบิดามารดาของตนเท่านั้นที่รักตนยิ่งกว่าสิ่งใด แม้นมันจะต้องแลกด้วยชีวิตของพวกท่านเองก็ตาม เหล่ามนุษย์ต่างทำร้ายบิดามารดาของตนอย่างโหดร้าย

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทนำ

บทนำ ภพปัจจุบัน... หญิงสาวร่างเพรียวที่กำลังเร่งรีบ เนื่องจากเธอกำลังจะไปทำงานสาย สาเหตุไม่ใช่อะไรเพราะเธอดันเผลอไปปิดนาฬิกาปลุก ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่ามันเป็นเวลา 7 โมงกว่าไปเสียแล้ว หญิงสาวมีนามว่า ซิน ลู่ปิงปิง อาศัยอยู่ตัวคนเดียวมาตั้งแต่อายุ 23 ปีบริบูรณ์ สาเหตุที่เธอต้องอยู่ตัวคนเดียว เพราะว่าบิดามารดาของเธอได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างกระทันหัน ญาติพี่น้องทางฝั่งบิดาและมารดาไม่มีใครยื่นมือเข้ามาดูแลหญิงสาวเลยสักคนเดียว เธอยังโชคดีที่บิดามารดายังเหลือสมบัติให้กับเธออยู่ไม่น้อย ทำให้เธอใช้ชีวิตอยู่คนเดียวอย่างไม่ลำบากยากเย็นมากนัก ซิน ลู่ปิงปิง ทำงานอยู่ที่บริษัทออกแบบผลิตภัณฑ์บรรจุเครื่องประดับตั้งอยู่ใจกลางเมือง เธอวิ่งมาขึ้นรถเมล์ประจำทางได้ทันท่วงที พลางยกข้อมือขึ้นมาดูเวลาอยู่บ่อยครั้ง ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้เธอไปทำงานทันเวลาด้วยเถิด หญิงสาวภาวนาอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ภายในใจรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก เนื่องจากบริษัทนี้เข้มงวดกับเวลามาก เวลาทำงานจะต้องมาทำงานให้ตรงเวลาอยู่เสมอไม่อย่างนั้นจะถูกเชิญออกทันที ซึ่งเธอไม่อยากจะถูกเชิญออกในตอนนี้หรอกนะ เศ

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
20

บทนำ

บทนำ ภพปัจจุบัน... หญิงสาวร่างเพรียวที่กำลังเร่งรีบ เนื่องจากเธอกำลังจะไปทำงานสาย สาเหตุไม่ใช่อะไรเพราะเธอดันเผลอไปปิดนาฬิกาปลุก ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่ามันเป็นเวลา 7 โมงกว่าไปเสียแล้ว หญิงสาวมีนามว่า ซิน ลู่ปิงปิง อาศัยอยู่ตัวคนเดียวมาตั้งแต่อายุ 23 ปีบริบูรณ์ สาเหตุที่เธอต้องอยู่ตัวคนเดียว เพราะว่าบิดามารดาของเธอได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างกระทันหัน ญาติพี่น้องทางฝั่งบิดาและมารดาไม่มีใครยื่นมือเข้ามาดูแลหญิงสาวเลยสักคนเดียว เธอยังโชคดีที่บิดามารดายังเหลือสมบัติให้กับเธออยู่ไม่น้อย ทำให้เธอใช้ชีวิตอยู่คนเดียวอย่างไม่ลำบากยากเย็นมากนัก ซิน ลู่ปิงปิง ทำงานอยู่ที่บริษัทออกแบบผลิตภัณฑ์บรรจุเครื่องประดับตั้งอยู่ใจกลางเมือง เธอวิ่งมาขึ้นรถเมล์ประจำทางได้ทันท่วงที พลางยกข้อมือขึ้นมาดูเวลาอยู่บ่อยครั้ง ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้เธอไปทำงานทันเวลาด้วยเถิด หญิงสาวภาวนาอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ภายในใจรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก เนื่องจากบริษัทนี้เข้มงวดกับเวลามาก เวลาทำงานจะต้องมาทำงานให้ตรงเวลาอยู่เสมอไม่อย่างนั้นจะถูกเชิญออกทันที ซึ่งเธอไม่อยากจะถูกเชิญออกในตอนนี้หรอกนะ เศ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 1

01ณ หมู่บ้านเล็กท่ามกลางธรรมชาติอันงดงามและเงียบสงบในยามเช้าตรู่ มีเสียงสัตว์ตัวน้อย ๆ ส่งเสียงร้องต่อกันไปทั่วบริเวณ เป็นสัญญาณให้กับเหล่าผู้อาศัยได้รู้ถึงเพลาในยามเหม่าและยามโหย่ว หญิงสาวผู้ที่หลับใหลมาเป็นเวลาหลายวัน เนื่องจากพิษไข้เริ่มขยับเปลือกตาลืมขึ้นช้า ๆ ก่อนจะกระพริบตาถี่หวังปรับแสงของดวงตาให้คุ้นชิน ลำคอแห้งผาก นางค่อย ๆ พยุงตัวขึ้นนั่งพลางกวาดสายตากลมโตไปทั่วเรือนไม้เก่า โดยไม่ลืมที่จะมองสำรวจร่างกายของเธอด้วย ไม่นานนักคิ้วโค้งสวยได้รูปก็เริ่มขมวดขึ้นด้วยความขุ่นงง ริมฝีปากอวบซีดขยับเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง" ที่นี่ที่ไหนกันแล้วทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้ โอ๊ยปวดหัวจัง! " หญิงสาวจำได้ว่าเธอวิ่งขึ้นรถเมล์มาทำงานแล้วรถเมล์ที่เธอนั่งมันก็เกิดพลิกคว่ำขึ้น ขณะนั้นเธอรู้สึกเบลอและชาไปหมดทั้งตัว ไม่นานสติของเธอก็ดับวูบลงไม่รับรู้อะไรอีกเลยแต่ทว่าเมื่อสักครู่เธอกลับรู้สึกปวดหัวขึ้นมาฉับพลันพร้อมกับความทรงจำใหม่ไหลเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว ถ้าเดาไม่ผิดมันน่าจะเป็นความทรงจำของเจ้าของร่างที่เธอเข้ามาอยู่อย่างแน่นอน หญิงสาวยังคงใช้มือ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 2

02" เสี่ยวลู่เจ้าหิวหรือไหม " หลังจากป้อนน้ำให้กับเสี่ยวลู่เสร็จหูหลี่ก็เอ่ยถามนางในทันท่วงที ลู่ปิงปิงในร่างเสี่ยวลู่ไม่ได้เอ่ยตอบหูหลี่ เธอทำเพียงพยักหน้าให้กับเขาเท่านั้น ก่อนที่เขาจะหันไปสั่งการต่อสาวรับใช้ของฟูเหรินอย่างซูซู่ให้นำสำรับอาหารเข้ามาให้นางทาน" ซูซู่เจ้าจงออกไปนำสำรับมาให้กับคุณหนูของเจ้าได้ทานเถอะ "" เจ้าค่ะท่านหูหลี่ "ซูซู่โค้งรับคำสั่งของหูหลี่แล้วถอยหลังลุกออกไปจากเรือนไม้เก่า วันนี้นางทำของโปรดคุณหนูเอาไว้หลายอย่าง นางดีใจมากที่คุณหนูฟื้นขึ้นมาแล้วได้ทานอาหารฝีมือของนางเสียที นางลงมือทำอาหารเองทุกครั้งตั้งแต่คุณหนูของนางเป็นไข้ป่า แต่ทว่านางก็ต้องนำอาหารเหล่านี้ไปแจกจ่ายให้กับชาวบ้านในหมู่บ้านได้ทานแทน เนื่องจากคุณหนูของนางไม่ฟื้นเอาแต่นอนซมด้วยพิษไข้ป่า จนเวลาล่วงเลยมาเป็นเวลาสามวัน คุณหนูของนางจึงได้ฟื้นขึ้นมาอย่างที่นางได้เห็นเมื่อสักครู่นี้ซูซู่จัดสำรับอาหารให้กับคุณหนูของนางอย่างพิถีพิถัน แล้วนำมาให้กับคุณหนูของนางที่เรือนไม้เก่า จากนั้นจึงค่อย ๆ เดินออกไปจากเรือนไม้เก่าเฉียดเช่นเดิมหูหลี่คอยป้อนอาหารให้เสี่ยว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 3

03หูหลี่กลับมายังห้องทำงานของตน พลางใช้มือข้างขวาขึ้นมาจับไว้ที่คางแล้วใช้มือข้างซ้ายแนบกับหน้าท้องของตนขบคิดถึงรอยเท้าปีศาจที่เจอเมื่อสักครู่ บริเวณชายป่าใกล้หมู่บ้านที่ตนเป็นผู้นำ การที่มีเหล่าปีศาจเริ่มเข้ามาใกล้หมู่บ้านฉิงอี้อย่างนี้ นั่นแปลว่าปีศาจเหล่านั้นเริ่มรู้ถึงต้นรักใหญ่แล้ว ต้นรักใหญ่เป็นต้นไม้ที่เป็นยารักษาโรคทั้งต้น มีสรรพคุณแตกต่างกันออกไปหลายอย่าง จึงเป็นที่ต้องการของใครหลาย ๆ คน หมู่บ้านฉิงอี้ถูกตั้งขึ้นเพื่อรักษาต้นรักใหญ่ต้นนี้ให้ห่างจากเหล่าปีศาจและมนุษย์มายาวนานกว่า 30 ปี ซึ่งบิดามารดาของหูหลี่เองก็ถูกเหล่ามนุษย์ฆ่าตายเพราะเหตุนี้เช่นกัน สมัยเมื่อ 10 ปีก่อนหูหลี่ยังเป็นเด็ก หมู่บ้านฉินอี้ที่หูหลี่และครอบครัวได้อาศัยอยู่ซึ่งห่างออกไปจากหมู่บ้านแห่งนี้ 2 ลี้ ซึ่งบิดาของหูหลี่เป็นถึงประมุขของหมู่บ้านฉินอี้แห่งนั้น เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ชาวบ้านต่างล้มตายกันมากมายและทำให้หมู่บ้านแห่งนั้นต้องล่มสลายไปในช่วงค่ำคืน ส่วนชาวบ้านที่เหลือรอดก็ต่างแตกแยกจากกันไปคนละทิศละทาง หูหลี่ที่หลบซ่อนตัวอยู่ในที่ลับตามคำสั่งของบิดามารดา หลั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 4

04หูหลี่หันมาจ้องมองใบหน้าของเสี่ยวลู่ที่ยามนี้กำลังตั้งอกตั้งใจอ่านตำราอยู่ของกายตน นี้ถือเป็นครั้งแรกที่ตนกับนางได้นั่งอยู่ในห้องทำงานของตนเช่นนี้ นับว่าเป็นโชคดีสำหรับตนจริง ๆ " ฟูเหรินเจ้าอยากกลับไปพักผ่อนก่อนหรือไม่ "" สวามีนี้ท่านมิอยากให้ข้าอยู่กับท่านต่อรึ เหตุใดท่านจึงถามข้าเช่นนี้ " ลู่ปิงปิงแสร้งทำใบหน้าเศร้าสร้อยพลางใช้มือเรียวปิดตำราสมุนไพร" มิใช่เช่นนั้นข้าเพียงเป็นห่วงเจ้าเห็นว่าเจ้าพึ่งจะอาการดีขึ้นจึงมิอยากให้เจ้าต้องมานั่งหลังคดหลังแข็งเช่นนี้ "" สวามีข้าบอกท่านแล้วว่าท่านมิต้องเป็นห่วงข้า เหตุใดท่านจึงมิฟังข้าเลย ข้ารู้กำลังของตัวข้าดีนะเจ้าค่ะ "" มิเช่นไรเจ้าก็เริ่มดื้อรั้นเอาแต่ใจต่อข้าแล้ว "" สวามีท่านจะมากล่าวหาข้าเช่นนี้มิได้นะเจ้าค่ะ ข้าเพียงแค่เอ่ยออกมาตามความเป็นจริงเท่านั้น มิเชื่อท่านก็ลองหันไปถามท่านโมลู่หานดูสิเจ้าคะ ว่าสิ่งที่ข้าพูดมามันจริงหรือไม่ "" เอ่อ พอดีข้าพึ่งนึกได้ว่าข้าจะต้องออกไปหารือกับท่านจื่อหนาน ข้าขอตัวก่อนนะ เจ้าทั้งสองพูดคุยกันต่อเลย ข้ามิกวนเจ้าทั้งสองแล้ว " เอ่ยจบโมลู่หานก็รีบเดินออกม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 5

05หลังจากที่หูหลี่และลู่ปิงปิงถกเถียงกันอยู่พอสมควร ทั้งสองจึงได้พากันกลับเรือนไม้เก่า ยามมาถึงลู่ปิงปิงก็เห็นเหล่าทหารและเหล่าชาวบ้านช่วยกันขนย้ายสิ่งของออกมาจากเรือนไม้เก่าเดินไปยังฝั่งทางขวาของเรือนที่เธอกับหูหลี่อาศัยอยู่ด้วยกัน ก่อนที่เธอจะรีบเดินเข้ามาถามซูซู่สาวรับใช้ของเสี่ยวลู่ที่กำลังจัดแจงของใช้ของคุณหนูของนางอยู่" ซูซู่นี่มันเรื่องอันใดกัน เหตุใดเหล่าทหารและเหล่าชาวบ้านถึงได้เข้ามาขนย้ายข้าวของภายในเรือนออกไปเช่นนี้ "" ซูซู่เองก็มิรู้เช่นกันเจ้าค่ะคุณหนู อยู่ ๆ เหล่าทหารพร้อมกับเหล่าชาวบ้านก็เข้ามาขนย้ายข้าวของออกไปจากเรือนอย่างที่คุณหนูเห็นเมื่อสักครู่นี้แหละเจ้าค่ะ " ซูซู่กล่าวออกมาตามความเป็นจริง นางเองก็มิรู้เช่นเดียวกันอยู่ ๆ เหล่าทหารและเหล่าชาวบ้านก็เดินเข้ามาบอกว่าจะเข้ามาขนย้ายข้าวของทั้งหมดภายในเรือนไม้เก่าเข้าไปยังเรือนใหม่ตามคำสั่งที่ได้รับมาจากผู้นำ ซึ่งเรื่องนี้คนที่รู้ดีที่สุดคงจะมิพ้นคุณชายหูหลี่แล้ว" เหล่ากงท่านต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ข้าฟังแล้ว มิเช่นนั้นข้าจะมิคุยกับท่านอีกเป็นแน่แท้ " ลู่ปิงปิงเผยใบหน้าบึงตึง เ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 6

06หูหลี่ตามเสี่ยวลู่หรือลู่ปิงปิงและสาวรับใช้ของนางเข้าป่าลึกตามคำของตนที่ได้ลั่นเอาไว้ พร้อมทหารคุมกันสามนาย ซึ่งทหารเหล่านี้เปรียบเสมือนองครักษ์ประจำตัวของผู้นำ ทั้งหกคนเดินฝ่าป่ารกร้างมาได้ประมาณ 1 ชั่วยาม ก่อนที่ทุกคนจะหยุดพักหวังเอาแรง ลู่ปิงปิงรับน้ำจากหูหลี่มาดื่มแก้กระหาย หญิงสาวไม่คิดว่ามันจะเหนื่อยขนาดนี้ ถ้าเป็นในภพชาติที่เธอจากมาเธอมักจะใช้บริการรถโดยสารเสมอ เพื่อความสะดวกสบายของเธอเอง ในภพชาตินี้คงจะมีอะไรให้เธอเรียนรู้และพบเจออีกมากแน่ ฉะนั้นเธอจะต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการรับมือจากสิ่งที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้านี้ ​​​​​​" เจ้าไหวหรือไหม " หูหลี่เอ่ยถามภรรยาด้วยความเป็นห่วง ภายในใจของตนมิอยากให้ภรรยามาที่แบบนี้มากนัก เนื่องจากบริเวณป่าแห่งนี้ นอกจากเผ่าของตนแล้วยังมีเผ่าปีศาจวนเวียนอยู่มิน้อย" ข้ามิเป็นไรข้ายังไหวอยู่ อีกมินานเราก็จะถึงที่หมายแล้ว ข้าว่าเราอย่าได้พักกันนานเลยนะเจ้าค่ะ ยามค่ำคืนป่าแถบนี้มันอันตรายยิ่งนัก ข้ามิอยากให้ผู้ใดต้องได้รับอันตรายเพราะข้าเป็นเหตุเจ้าค่ะ "" อืมถูกของเจ้าเช่นนั้นทุกคนออกเดินทางกันต่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 7

07ทั้งสองฝั่งต่างแสดงวรยุทธใส่กันดังสะท้านไปทั่วผืนป่า การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง หูหลี่ใช้พลังปราณที่ตนฝึกฝนและบำเพ็ญตบะถึงขั้นราชันยุทธ์ขั้นเจ็ด สาดใส่สตรีรูปลักษณ์งดงาม ดวงตาแดงก่ำ ริมฝีปากแดงฉาน ผิวพรรณขาวซีด แต่งชุดระบำจีนสีแดงสด สตรีงดงามเหล่านี้เป็นปีศาจเผ่าแมงมุมที่ออกล่าเหยื่อในยามซวี ซึ่งปีศาจแมงมุมจะใช้หน้าตาของตนล่อลวงเหล่าบุรุษทั้งหลายให้ลุ่มหลง ก่อนจะลงมือดูดวิญญาณบุรุษเหล่านั้น เพื่อล่อเลี้ยงพลังชีวิตและตบะของตน" ย๊ะ "ลู่ปิงปิงกับซูซู่หลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ดูการต่อสู้ของเหล่าปีศาจกับเหล่าหูหลี่ ฝั่งเหล่าปีศาจเริ่มสลายเป็นผุยผง จนเหลือเพียง 4 ตน ต่อสู้กันตัวต่อตัว ต่างฝ่ายต่างได้รับบาดเจ็บกันอยู่ไม่น้อย สุดท้ายฝั่งปีศาจก็พ่ายแพ้ไป ลู่ปิงปิงเดินออกมาจากหลังต้นไม้ใหญ่เดินตรงดิ่งมาหาสามีกับเหล่าทหาร ซึ่งทุกคนต่างได้รับบาดเจ็บอยู่พอสมควร เธอจึงหยิบขวดยาที่นำติดตัวออกมาเปิดฝาเทยาลูกกลอนให้ทุกคนคนละเม็ด เพื่อบรรเทาอาการบาดเจ็บและเสริมพลังปราณภายในร่างกายให้แต่ละคน " ข้าว่าพวกเรารีบเดินทางกันต่อดีกว่า มิรู้ว่าจะมีเหตุอันใด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 8

08เมืองปีศาจเมืองปีศาจถูกสร้างขึ้นอยู่ในหุบเขาลึก มีจอมราชานามว่า ซีจ้าวเหว่ย ซึ่งได้ถูกเทพเซียนผนึกไว้ใต้พิภพ ทำให้จ้าวจื่อเหนียงที่เป็นองครักษ์ส่วนพระองค์และเหล่าปีศาจที่จงรักภักดีแก่จอมราชาปีศาจต้องออกตามหาต้นรักใหญ่ เพื่อนำมาเป็นส่วนปลดผนึกให้แก่จอมปีศาจ แต่ทว่าเหล่าปีศาจไม่อาจเข้าไปในอาณาเขตนั้นได้ จึงต้องยืมมือของพวกมนุษย์ให้ทำแทน แต่พวกมนุษย์ช่างโง่เขลาดันทำลายต้นรักใหญ่ จนไม่เหลือสิ่งที่เหล่าปีศาจต้องการ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรกับพวกมนุษย์เหล่านั้นได้ จึงต้องซื้อเศษซากต้นรักใหญ่มาในราคาที่ค่อนข้างสูง ซึ่งสิ่งที่เหล่าปีศาจต้องการอย่างแท้จริงคือแก่นกลางของต้นรักใหญ่ในห้องทำงานของจอมราชาที่บัดนี้มีองครักษ์รูปงามร่างกำยำ นัยตาแดงฉาน ผมสั้นแดงเพลิงนามว่า จ้าวจื่อเหนียง กำลังนั่งหารืออยู่กับสตรีงาม นัยตาดำขลับแดง ผมยาวสลวยแดงเลือดนกนามว่า หลิวถาเอ๋อร์ " ข้าได้ยินว่าต้นรักใหญ่ได้ถือกำเนิดขึ้นมาอีกครั้งแล้ว จากนี้ท่านจะทำเช่นไรต่อ "" หึ ยืมมือของพวกมนุษย์ยังไงเล่า " บุรุษหนุ่มยกยิ้มมุมปากขึ้น เหตุใดตนจะต้องลงมือเองด้วย ในเมื่อยังมีพวกมนุษย์ห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ : 9

09ยามซวีมาเยือนพร้อมสายลมพัดโบกส่งผลให้เหล่าใบไม้พัดพริ้ว เผยเสียงเสียดสีชวนเคลิบเคลิ่มน่าฟัง แต่แอบแฝงไปด้วยอันตราย ไอปีศาจแผ่กระจายเป็นหย่อม กองไฟขนาดเล็กที่เกิดขึ้นจากฝีมือของมนุษย์ ซึ่งอยู่ในบริเวณเดียวกัน เดาไม่ยากว่าปีศาจและมนุษย์กลุ่มนั้นเป็นพวกเดียวกัน " นายท่านจะให้พวกข้าทำเช่นไรต่อ " บุรุษมีอายุรูปหนึ่งกล่าวขึ้นต่อปีศาจที่เป็นหัวหน้า ซึ่งกำลังแผดรังศีความแข็งแกร่งออกมาทุกขณะ มีผู้ติดตามอยู่ไม่ห่างกายสองตน" หึ หน้าที่ของพวกเจ้าคือตามหาร่องรอยของสัตว์อสูรให้พบเท่านั้น ส่วนที่เหลือพวกข้าจะจัดการเอง แล้วอย่าคิดทำนอกเหนือจากคำสั่งของข้าเด็ดขาด มิเช่นนั้นข้ามิรับประกันชีวิตของพวกเจ้าแน่ "" ขอรับนายท่าน " ผู้อาวุโสโค้งคำนับแล้วเดินเข้ามาร่วมกลุ่มกับลูกสมุนของตน" ท่านอาวุโสเว่ย ท่านว่าพวกเราจะหาต้นรักใหญ่พบในเร็ววันหรือไม่ " บุรุษในกลุ่มเอ่ยถามขึ้น " แน่นอนว่าพวกเราจะต้องหาพบในเร็ววัน ทว่าครั้งนี้พวกเราจะต้องระวังกันให้มากกว่าในครั้งอตีดเสียหน่อย มิเช่นนั้นจะเป็นพวกเราที่จะเดือดร้อน " ผู้อาวุโสเว่ยแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมายามที่เอ่ยกล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status