เหมันต์...เมื่อผิดหวังจากความรักจากแฟนสาวที่เขารักและเตรียมที่จะขอเธอแต่งงาน ทำให้เหมันต์เจ็บปวดกับความรัก เขาปิดตายหัวใจกลายเป็นคนเย็นชาและสาปส่งผู้หญิงว่าแพศยา และหลอกลวง เขาไม่รักไม่เปิดใจให้หญิงใดมาเนิ่นนานจนเมื่อมาพบกับ อรุณนารี หญิงสาวร่างเล็กที่มีใบหน้ารูปหัวใจน่ารักที่มาพร้อมรอยยิ้มสดใสที่ทำให้ใจของเขาไหวหวั่น แต่ด้วยความสนิทสนมที่เธอมีกับเพื่อนรักที่มักจะหยอกเย้ากอดหอมกันตามประสาคนที่โตมาด้วยกันทำให้เขาเข้ใจผิดว่าเธอเป็นพวกหญิงรักหญิงทำให้เขามักจะหมางเมินและคอยหาเรื่องค่อนแคะเธอเสมอ
Lihat lebih banyakตอนที่ 125.“เอาล่ะเสร็จแล้ว พี่ไปอาบน้ำก่อนนะคะคนดี” กันต์ดึงกิ๊บตัวสุดท้ายออกจากเรือนผมสวย ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปปล่อยให้เจ้าสาวที่เอาแต่ขัดเขินจนตัวสั่นได้มีเวลาถอดเครื่องประดับและชุดเจ้าสาวที่รัดรึงนั้นออกจากกายสาวงามสะพรั่ง สาวน้อยรีบถอดชุดและสวมเสื้อคลุมที่เตรียมไว้ ดวงตากลมโตก็คอยมองประตูห้องน้ำจะเปิดออกมาในขณะที่เธอกำลังถอดชุดเจ้าสาวและเมื่อเห็นว่าเขาออกมาในขณะที่เธอสวมเสื้อคลุมและเก็บชุดและเครื่องประดับเรียบร้อยแล้ว ไอรดาก็รีบก้มหน้าหลบสายตาคมๆ วาวๆ ของสามีเข้าห้องน้ำทันทีเพราะขัดเขินต่อร่างแกร่งที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนใหญ่ขาวสะอาดพันท่อนล่างไว้อย่างหมิ่นเหม่ และเรือนผมดกดำก็ชื้นหมาดๆ ดูเซ็กซี่เร้าใจ กล้ามเนื้อเป็นลอนสวยงามก็พาลทำให้สาวน้อยใจหวิวๆ เหมือนจะเป็นลม จึงได้แต่ยืนหอบหน้าแดงคนเดียวหลังประตูห้องน้ำ ในใจก็คิดหาทางรอดจากเจ้าบ่าวผู้กระหายหิวที่มองเธอแบบแทบจะกลืนกินมาตลอดวันกันต์มองประตูห้องน้ำยิ้มๆ อย่างรู้ทันเจ้าสาวผู้กลัวฝนของเขา สายตาเธอเปิดเปลือยความรู้สึกขนาดนั้นทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร แต่ก็ไม่อยากทำให้เธอตกใจตื่นกลัว ชายหนุ่มก้มมองเจ้าสิ่งที่ทำให้สาวน้อยแตกตื่
ตอนที่ 124.ภาพชายหนุ่มร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาที่ขับรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กลายคิตตี้สีชมพูทั้งคันยิ้มหน้าบานและร้องเพลงรักสลับกับผิวปากเป็นเพลงหวานไปตลอดทาง และสาวน้อยน่ารักที่โอบเอวหนาซ้อนท้ายก็ยิ้มไม่หุบ แก้มนวลด้วยวัยสาวแดงปลั่ง ความรักของหนุ่มสาวผลิบานท่ามกลางสวนผลไม้ที่ตอนนี้เงาะกำลังออกผลสุกปลั่งสีแดงสดบ้างสีแดงส้มบ้าง ประดับเต็มต้นดูงดงามราวจิตกรแต้มสีสวยลงบนกิ่งใบสีเขียวขจี สายลมบริสุทธิ์พัดเอื่อยๆ ราวขับกล่อมให้หนุ่มสาวเพลินไปกับความรักที่รายล้อม แสงอาทิตย์อัสดงทอแสงสีทองก่อนจะค่อยๆ ลับเหลี่ยมภูผา ความรักของกันต์และไอรดาก็เริ่มผูกพันรัดรึงหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ด้วยความรักกันต์ใช้เวลาเรียนรู้และศึกษาการใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านสวนของไอรดาอยู่เกือบเดือนเพื่อให้คุ้นชินกับครอบครัวและความเป็นอยู่ของคนบ้านสวน และชายหนุ่มก็ปรับตัวได้ดีจนน่าทึ่งไม่เหลือเค้าคราบของหนุ่มเจ้าสำอาง แสนสำราญอย่างที่ผ่านมา แล้วในที่สุดวันที่กันต์รอคอยก็มาถึงเมื่อขบวนขันหมากที่เขาเร่งให้คุณกานติมายกมานั้นก็มาถึงชานเรือนบ้านทรงไทยหลังงามพร้อมด้วยขบวนเจ้าบ่าว บรรดาญาติพี่น้อง และเพื่อนๆ ยกขบวนกันมาล้นหลามและเต็ม
ตอนที่ 123.“ปล่อยนะคนบ้าบอกให้ปล่อยคนเจ้าเล่ห์นี่แนะๆๆ” สาวน้อยที่ตั้งสติได้และยังคงแง่งอนอยู่ทุบอักๆ เข้าที่อกกว้างอย่างไม่ยั้งแต่ชายหนุ่มก็ยินยอมโดยดีจนสาวน้อยพอใจยืนหอบอยู่กับอกกว้างนั้น แต่เจ้าของอกแกร่งยิ้มหน้าเป็นอย่างไม่รู้สึกรู้สา“หายงอนรึยังจ๊ะเด็กดีของพี่กันต์”“ไม่หาย ไม่คิดจะหายงอนด้วย ไม่ต้องมาทำหน้าด้านเลยนะคนบ้า”สาวน้อยสะบัดหน้าหนีอย่างแง่งอน กันต์มองเสี้ยวหน้าหวานใสน่ารักนั้นด้วยความรักล้นใจ ความหวานหอมที่เขาได้รับก่อนหน้านี้มันคุ้มแสนคุ้มกับการถ่อสังขารมาที่นี่ น้ำแข็งไสแสนหวานของเขาละลายเป็นน้ำเชื่อมหวานฉ่ำจนเขาอยากเข้าหอเสียวันนี้“พี่กันต์คิดถึงน้ำแข็งที่สุด อยากมาหาเร็วๆ แต่ติดธุระมากมายเลย น้ำแข็งจ๋าอย่าโกรธพี่กันต์นะจ๊ะคนดี นะคะ นะนะนะ เราดีกันนะ”ชายหนุ่มออดอ้อนด้วยท่าทางที่คิดว่าทำแล้วมันจะน่ารัก ก็เขาเห็นเด็กๆ ทำกันมันน่ารักดีนี่นะ ทำตาแบ๊วๆ ปากจู๋ๆ ตาปริบๆ และชูนิ้วก้อยดิ๊กๆ แบบนี้เขาคิดว่าต้องง้อสาวน้อยแก้มแดงสำเร็จ ไอรดามองกันต์ที่ทำท่าได้ตลกอย่างระอา ดูสิทำไปได้ตัวเองก็ใช่ว่าจะเป็นเด็กอายุสิบสามขวบ แต่นี่ปาเข้าไปสามสิบสามแล้วยังจะมาง้อเธอด้วยท่าแบบเด็ก
ตอนที่ 122.แม้ทุกเรื่องร้ายๆ จะผ่านไปแล้ว มิรันตีถูกจับกุมในข้อหาฆ่าคนตายโดยเจตนา วางแผนไว้ล่วงหน้าและเป็นผู้จ้างวานก่อเหตุแม้เธอจะถูกตัดสินให้ถูกจำคุกตลอดชีวิต แต่เธอเป็นผู้ต้องหาที่มีอาการวิกลจริตจึงต้องอยู่ในการควบคุมดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิด แม้อยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชเพื่อรักษาตัวเธอก็ยังคงถูกควบคุมตัวอยู่เพราะเธอก่อคดีไว้หลายคดี ส่วนอาคมนั้นยอมรับสารภาพและให้ความร่วมมือกับทางตำรวจในการสืบค้นคดีและช่วยในการติดตามเด็กทั้งสอง จากความผิดของเขาเองทั้งคดีใหม่และคดีเก่าก็ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต“แม่ครับผมจะไปจันท์นะครับ พ่อกับแม่เตรียมขันหมากไว้ให้พร้อมเลยนะครับ คราวนี้ผมไม่ปล่อยให้น้ำแข็งหลุดมือแน่ๆ” กันต์บอกบิดามารดาที่ทำตัวเย็นชาห่างเหินกับเขามาหลายวันนับแต่เรื่องยุ่งๆ ผ่านไป แม้เรื่องของเพื่อนรักจบลง แต่ทั้งเรื่องงานและความรักเขากลับมีปัญหา หลังจากที่ไปเขากลับจากไปช่วยอัคคีก็พบว่าไอรดานั้นงอนเขาจนหนีกลับบ้านสวนด้วยการช่วยเหลือจากพ่อแม่ของเขาที่งอนเขาด้วย“เชอะไปง้อเขาให้ได้ก่อนเถอะค่อยมาบอกฉันให้ยกขันหมากไป ขืนยกขันหมากไปเขาเกิดไม่อยากแต่งงานกับแกขึ้นมา ฉันกับพ่อแกก็แย่สิ ไม่อยากถูกเด
ตอนที่ 121.เนตรนาราก้มลงมองมิรันตีที่คลานเข้ามากอดขาเรียวของตนแน่นและขอร้องอ้อนวอน มิรันตีในยามปรกตินั้นเย่อหยิ่งร้ายกาจ เย็นชา และไม่เคยก้มหัวให้ใคร แต่ตอนนี้เธอยอมศิโรราบให้แก่เนตรนารากราบกรานหญิงสาวอย่างน่าเวทนา เพราะความรักที่มีต่อลูกชายที่นอนรอความช่วยเหลือจากผู้มีสายเลือดเดียวกัน อย่างน้อยๆ ตอนนี้นับว่ามิรันตีได้รับผลกรรมของตนเองแล้ว แต่เธอก็ไม่รับผลกรรมนั้นเพียงคนเดียว“ที่ฉันจะช่วยคือช่วยน้องชายของฉัน ไม่ใช่ช่วยลูกชายของเธอ”เนตรนาราเอ่ยเสียงเย็นชา และสะบัดขาเรียวออกจากการเกาะกุมของมิรันตีและถอยออกมาไกลจากผู้หญิงใจร้ายคนนั้น“ไม่มีเวลามากแล้วครับ ถ้าตัดสินใจได้แล้วเชิญคุณน้ำด้านนี้ครับเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ อ้อคุณสองคนด้วยนะครับ ถ้าหากต้องการเข้าไปด้วยกัน” หมอหนุ่มอนุญาตเมื่อเห็นเนตรนารามองเพื่อนรักตาละห้อย“พวกแกจะไม่ทิ้งฉันใช่ไหม...”เนตรนารามองใบหน้าเด็กชายที่ซีดเผือดและสวมเครื่องช่วยหายใจตรงหน้า อัคราหายใจแผ่วเบา ดวงหน้าเล็กเรียวนั้นดูราวเทวดาน้อยๆ หญิงสาวมองผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องชายอย่างเจ็บปวดรู้สึกผิดและรักมากมายในเวลาเดียวกัน เธอหลอกตัวเองและปฎิเสธมาตลอดว่าเด็กช
ตอนที่ 120.เนตรนาราเข่นเขี้ยวมองตามรถตำรวจที่นำตัวของอาคมไปก่อนจะขับรถมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลพร้อมกับเพื่อนรักและเฟื่องฟ้าที่ขอตามไปด้วยในรถพยาบาลเด็กชายอัคราได้รับการปฐมพยาบาลในเบื้องต้น ใบหน้าเรียวของเด็กชายก็เริ่มซีดลงเรื่อยๆ จนน่าเป็นห่วง“ซัน อาซันของแม่อย่าเพิ่งหลับนะลูก อย่าหลับนะ คุยกับแม่ก่อนแม่ขอโทษ แม่ไม่ตั้งใจยิงซันนะลูก ลูกจ๋าลูกแม่” มิรันตีคร่ำครวญราวขาดใจ ความเจ็บปวดทางร่างกายที่เธอได้รับตอนนี้มันไม่เท่ากับความเจ็บปวดที่เห็นลูกของตนนอนบาดเจ็บหายใจโรยรินอยู่ตรงหน้า เธอลูบใบหน้าเรียวเล็กซีดเผือดของลูกชายอย่างอ่อนโยนแสนรักใคร่ราวกับคนละคนเมื่อก่อนหน้านี้“แม่ครับ แม่เคยรักซันบ้างไหมซันเป็นลูกของแม่หรือเปล่า” เด็กชายถามเสียงแผ่วราวละเมอและหายใจช้าลง ตอนนี้เขารู้สึกเย็นวาบไปทั้งร่าง…“แม่รักซัน รักซันที่สุดในชีวิตของแม่ ซันเป็นลูกของแม่ ที่ผ่านมาแม่ขอโทษ แม่ผิดเองลูกจ๋าลูกอย่าเป็นอะไรนะ ลูกแม่ คุณพยาบาลคะช่วยลูกฉันด้วยนะคะอย่าปล่อยให้เขาเป็นอะไรนะคะ ช่วยเขานะคะ”“แม่ครับซันอยากให้แม่รู้ ว่าซันรักแม่ที่สุด... เหมือนกัน...” เด็กชายพูดทั้งน้ำตาและหลับตาลงช้าๆ“ไม่นะอาซันของแม่อย
ตอนที่ 119.“ลูกๆ ลูกแม่ ปลายๆ หนูปลาย” เฟื่องฟ้าร้องลั่นเมื่อเห็นร่างอ่อนปวกเปียกขาวซีดของบุตรสาวที่เนตรนาราอุ้มขึ้นมาจากน้ำท่ามกลางความตื่นตระหนกของทุกคนที่ไม่อยากเชื่อว่ามิรันตีจะกล้าทำกับเด็กตัวเล็กๆ ได้ถึงเพียงนี้“ถอยไปๆ เราต้องพาเธอไปโรงพยาบาลด่วนที่สุด” เนตรนาราพูดพร้อมกับอุ้มร่างเล็กๆ ผอมๆ ของเด็กหญิงไปที่รถพยาบาลอีกคัน แล้วรถก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็วเพราะอาการของเด็กหญิงนั้นน่าเป็นห่วงมาก อาคมประคองร่างอ่อนแรงของเฟื่องฟ้าตามมา โชคดีเหลือเกินที่อรุณนารีขอรถพยาบาลสองคันเพราะคิดว่าเด็กๆ จะได้รับอันตรายไม่เช่นนั้นเด็กหญิงตรงหน้าคงถึงมือหมอช้าแน่ๆ...ทุกอย่างเกิดขึ้นและผ่านไปอย่างรวดเร็วราวพายุพัดผ่าน เมื่อรถพยาบาลขับเคลื่อนออกไปทั้งบริเวณบ้านก็ตกอยู่ในความเงียบ โชคดีที่บ้านหลังนี้อยู่ห่างจากชุมชนใหญ่พอสมควร ไม่เช่นนั้นเหตุการณ์ในวันนี้คงเป็นข่าวใหญ่แต่กระนั้นก็มีชาวบ้านละแวกนั้นมาแอบเมียงมองอยู่สี่ห้าคน ต่างก็ซุบซิบกันด้วยความสงสัย“โอ๊ย เหนื่อยโคตรๆ นี่วันอะไรวะเนี่ย” เนตรนาราทิ้งตัวลงนั่งข้างต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านอย่างหมดแรงและเหนื่อยหอบอรุณนารีและอโนมาทรุดนั่งลงข้างๆ และลูบหน้าลูบผ
ตอนที่ 118.แต่ไม่นานทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อร่างของมิรันตีก็ทรุดลงเช่นกันเมื่อมือข้างที่ถือปืนนั้นถูกยิงจนปืนในมือของเธอกระเด็นไปไกลและเธอถูกใส่กุญแจมืออย่างรวดเร็วจากเตชินที่มีสติและเตรียมพร้อมอยู่แล้ว นายตำรวจที่คอยจังหวะที่คนร้ายเผลอยิงมือของมิรันตีแทนที่จะยิงเข้าจุดสำคัญเนื่องจากได้รับการขอร้องจากเจ้าสัวอรรณพที่ไม่อยากให้อัคราเสียใจหากมารดาของเขาเกิดถูกเจ้าหน้าที่ใช้ความรุนแรงจนถึงแก่ชีวิต เจ้าสัวจึงได้ขอร้องให้ตำรวจจัดการกับเธอด้วยวิธีที่ละมุนละม่อมที่สุด แม้ว่าเธออาจจะทำเรื่องร้ายๆ ก็ตาม และเจ้าสัวก็ได้แต่หวังว่ามิรันตีจะไม่ทำเรื่องที่เลวร้ายมากไปกว่านี้ ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วภายในไม่กี่นาที แต่กลับทำให้เกิดการสูญเสียมากมาย“ไม่นะปล่อยฉัน ฉันจะไปหาลูกฉัน ซัน อาซันของแม่ แม่ไม่ตั้งใจแม่ขอโทษ” เมื่อได้สติทุกคนต่างก็ตะลึงเมื่อเห็นร่างเด็กชายนอนจมกองเลือด มือน้อยที่กุมหน้าอกด้านซ้ายไว้นั้นแดงฉานไปด้วยเลือดสดๆ มิรันตีซึ่งถูกสวมกุญแจมือได้แต่คร่ำครวญมองดูลูกชายที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อโนมาและอัคคีด้วยดวงใจแตกสลาย สำนึกผิดชอบชั่วดีเข้ามาเกาะกุมใจราวกับว่าก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ทำเรื่องร้ายใดๆ ไ
ตอนที่ 117.“อย่าดิ้นนังโง่ และดูซะอัคคีว่าคุณมันไร้น้ำยา ขนาดคนที่คุณรักยังดูแลไม่ได้ ฮ่าๆ นังผู้หญิงหน้าโง่ที่มันรักคุณคงเห็นแล้วว่ามันช่างโง่เง่านัก แล้วแกกับลูกของแกก็จะได้ตายพร้อมๆ กัน”“ได้โปรดพี่มิรัน อย่าทำอะไรน้องอิ่มอุ่นนะคะ เด็กๆ อยู่ไหนคะ” อโนมาอ้อนวอนและพยายามมดิ้นรนเมื่อถูกมิรันตีลากถูอย่างไม่ปราณี ร่างบางดูยิ่งบอบบางเมื่อเทียบกับมิรันตีที่ดูดุดันและบ้าคลั่ง ชายหนุ่มมองดูร่างบางถูกมิรันตีกระชากลากถูด้วยดวงใจที่เจ็บร้าว เขาเป็นอย่างที่มิรันตีว่าจริงๆ ว่าเขาไร้น้ำยา ยิ่งเห็นใบหน้าหวานเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือแดงเป็นปื้นและมุมปากบางแตกยับจากน้ำมือของคนใจร้าย เขายิ่งรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่า“ได้โปรดหยุดเถอะมิรันตี หยุด แล้วมาเอาตัวผมไปแทนอ้อน” แต่แทนที่จะหยุดมิรันตียิ่งคลั่งหนัก ยิ่งเห็นชายหนุ่มทำท่าจะเป็นจะตายเมื่ออโนมาถูกเธอทำร้าย หัวใจที่แอบรักเขามานานยิ่งเจ็บร้าว ไฟริษยายิ่งโหมไหม้ใจจนไหม้เกรียม“รักมันมากใช่ไหม ทำไมคะทำไมคุณไม่มองฉันบ้าง คุณไม่เข้าใจหรอก ว่าการถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังมันทรมานและเหงาแค่ไหน ทุกคนเห็นฉันเป็นเพียงอากาศไม่มีใครรัก ไม่มีใครสนใจฉันแม้แต่คนที่คุณบอกว่าม
ตอนที่1“มาแล้วจ้า” เสียงใสๆ จากหญิงสาวร่างเล็กบอบบางนามว่า อรุณนารี ผู้มีใบหน้ารูปหัวใจน่ารัก ดวงตากลมโตสดใสเปล่งประกายดุจยามเช้า จมูกเล็กๆ นั้นมีเหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายริมฝีปากบางน่ารักจิ้มลิ้มยิ้มแย้มอย่างคนอารมณ์ดีเป็นนิจนั้นส่งยิ้มหวานหยดให้หญิงสาวร่างสูงระเหิดระหงตรงหน้าที่บัดนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอ“ไงแม่แมงปอทำไมวันนี้มาช้านักล่ะ แกรู้มั้ยวันนี้ฉันต้องเป็นแม่ค้าขายต้นไม้ให้หล่อนจนเมื่อยไปหมดแล้วนะเนี่ย”เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาจากปากของหญิงสาวร่างสูงโปร่งสมส่วน ใบหน้ารูปไข่นวลเนียนนั้นประดับด้วยดวงตากลมโตดำขลับวาววับจมูกโด่งเชิดอย่างคนดื้อรั้น ริมฝีปากรูปกระจับอิ่มแดงเรื่ออย่างคนสุขภาพดีล้อมกรอบหน้าสวยด้วยผมซอยสั้นทันสมัยรับรูปหน้าคล้ายดาราเกาหลีที่กำลังฮิตเธอคือ เนตรนารา สาวสวยสุดเท่อารมณ์ติสต์ ซึ่งตอนนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอเพราะวันนี้ลูกค้าเข้าร้านแต่เช้าทั้งร้านกาแฟและร้านต้นไม้จนเธอหัวหมุน“ทำไมน้า...ฉันต้องมาช่วยแกด้วย ทั้งๆ ที่วันนี้มันวันหยุดฉันน่ะ”“ฉันแวะไปส่งน้องอิ่มอุ่นแล้วก็เอาไอ้สีเทาเข้าอู่น่ะแก ขอโทษจริงๆ ว่ะ” อรุณนารีตอบเพื่อนสาวคนสวยพลางยิ้มให้อย่างน่ารักแบบว่าขอโท...
Komen