เธองดงามจนแทบลืมหายใจ โอ...หรือมันเป็นเพียงภาพลวงตา ชายหนุ่มบอกตัวเอง แม้แค่ได้เห็นเพียงเสี้ยวหน้าด้านข้างของเธอแค่นั้นก็ทำอัคคีรู้ว่าใบหน้านั้นต้องงดงามอย่างแน่นอน เธอทำให้ใจของชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเพลย์บอยตัวฉกาจสั่นไหวอย่างรุนแรง ดุจว่าโดนช็อตด้วยไฟฟ้าแรงสูงกระนั้น
หัวใจหนุ่มที่ไม่เคยต้องหวั่นไหวเพราะหญิงใด เต้นแรงเหมือนหนุ่มน้อยแรกริรัก ทั้งๆ ที่ตลอดระยะเวลาสามสิบสามปีในชีวิตของอัคคี มีหญิงงามมากหน้าหลายตาผ่านเข้ามาให้เชยชมอยู่มิได้ขาด และแต่ละนางก็ได้ชื่อว่าสวยบาดใจ ทั้งดารานางแบบ ทั้งในและต่างประเทศ เขาก็ได้เชยชมมาแล้วทั้งสิ้น แต่คราวนี้อัคคี กลับหวั่นไหวรุนแรง และหัวใจยิ่งเต้นกระหน่ำเหมือนกลองศึกเมื่อใบหน้าของเธอค่อยๆ หันมาทางด้านที่เขายืนอยู่ คล้ายกับว่าเจ้าตัวเริ่มรู้สึกว่ามีคนมองอยู่... อัคคีตื่นเต้นจนแทบลืมหายใจเมื่อเห็นดวงหน้านั้นชัดๆ...
ดวงตาทั้งสองคู่สบกันโดยไม่ตั้งใจ แต่กระนั้นก็ได้ทำให้ดวงใจสองดวงเต้นแรงแทบประทุโดยไม่รู้สาเหตุ ดวงตาสวยซึ้งดูตระหนกระคนตื่นเต้น ร่างกายชาวาบร้อนสลับหนาว จนเธอรู้สึกสับสนกับตนเอง ริมฝีปากอวบอิ่มเผยออย่างลืมตัว มองชายหนุ่มร่างสูงคนนั้นนิ่ง
ชายหนุ่มตรงหน้าเธอนั้นร่างสูงนั้นสูงราว 185 เซนติเมตร ผิวขาวสะอ้าน ใบหน้ายาวเรียวได้รูปมีไรหนวดเขียวครึ้มประดับอยู่บนใบหน้า ดวงตายาวรีบ่งบอกว่ามีเชื้อสายจีน แต่ไม่ได้ตี่เล็กอย่างอาตี๋ทั่วไป หากแต่เรียวยาวคมปลาบ และนัยน์ตาดำสนิทดุจราตรีที่มืดมิด ริมฝีปากของเขาบางเฉียบเป็นสีชมพูระเรื่อจนผู้หญิงบางคนยังต้องอาย
โอ...เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจที่ไม่เคยต้องหวั่นกับชายใด แต่พอแรกสบตากับชายหนุ่มร่างสูงสมาร์ตตรงหน้ากลับทำให้ใจม่ายสาวอย่างเธอต้องหวั่นไหวรุนแรง ใจเต้นรัวกระหน่ำเพียงแค่ได้สบตา นี่เธอมีอาการแบบนี้ได้อย่างไร... อาการที่ไม่เคยเกิดเมื่อสบตาหรือใกล้ชิดกับชายใด แม้แต่กับรัชชานนท์ชายหนุ่มที่เธอรักสุดหัวใจก็ตามที...และเธอจำได้ว่าเขาคือใคร?
ชายหนุ่มตะลึงมองร่างกายร้อนวูบวาบหัวใจเต้นกระหน่ำแทบระเบิด รูปหน้าด้านข้างที่เห็นเมื่อครู่ที่เขามองว่าน่าดูแล้วเมื่อเห็นเธอเต็มตา คำว่าน่าดูนั้นเห็นทีจะใช้ไม่ได้ เพราะเธอ สวยมาก มากกว่าผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยพบเจอ ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากหายใจแผ่วเบาราวกับกลัวว่าถ้าหายใจแรงภาพหญิงงามตรงหน้าจะอันตรธานหายไป ทั้งๆ ที่ภายในใจเต้นแรงจนได้ยินเสียงดังตึ้กตั้กเต็มสองหู สองหนุ่มสาวต่างตกอยู่ในภวังค์เหมือนเวลาได้หยุดหมุนชั่วขณะราวกับทั้งโลกมีเพียงเขาและเธอ จนกระทั่ง...
“อาร์ตี้ อาร์ตี้ขา อยู่ไหนคะดาร์ลิ้ง วู้ววว อยู่หนายเอ่ย” เสียงร้องเรียกที่ฟังดูแปร่งอย่างคนที่พูดไทยไม่ชัดดังกระทบโสตประสาท ทำให้สองดวงใจที่หมุนคว้างได้ตกลงมาสู่ความเป็นจริง ร่างบางได้สติเธอกะพริบตาเบาๆ อย่างเรียกความมั่นใจให้ตนเองและหมุนตัวเดินเร็วๆ จากไปโดยไม่สนใจคนร่างสูงที่ทำท่าคล้ายกับจะร้องเรียกแต่ต้องชะงักไว้เมื่อตัวต้นเสียงที่ทำให้เขาพลาดจะได้รู้จักกับแม่เอื้องเหนือนั่นหลุดลอยมาถึงตัวเขาแล้ว
“เซ็งชะมัด ยัยแคทไม่น่ามาขัดจังหวะตอนนี้เลย เสียดายชิบ...” ชายหนุ่มบ่นอย่างหัวเสียประสานิสัยคนเจ้าชู้ที่เจอคนสวยถูกใจก็อยากจะสานสัมพันธ์ด้วย
“อาร์ตี้ ยูมาทำอะไรที่นี่น่ะ ปล่อยให้แคทยืนรอตั้งนาน เราไปบ้านพักกันเถอะค่ะ แคททั้งเหนื่อยทั้งเหนียวตัว อยากอาบน้ำเต็มทีแล้ว นะคะไปเถอะค่ะเร็วๆ” หญิงสาวนามว่าแคท หรือแคเธอรีน นางแบบสาวลูกครึ่งเยอรมันที่ตอนนี้กำลังโด่งดังในความใจกล้าเกินร้อยที่สลัดผ้าโชว์หุ่นอันแสนเย้ายวนถ่ายแบบให้กับนิตยสารสำหรับผู้ชายชื่อดังฉบับหนึ่งกอดแขนแข็งแรงอย่างสนิทชิดเชื้อ ร่างงามเย้ายวนนั้นเบียดชิดร่างหนาจนหน้าอกอวบที่อยู่ภายใต้ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำตัวสั้นกุดเว้าหน้าเว้าหลังจนแทบจะปิดก้อนเนื้ออันล้นหลามไม่มิดนั้นมันล้นทะลักบดเบียดร่างแกร่งของชายหนุ่มอย่างเชิญชวน สายตาหยาดเยิ้มที่ส่งมานั้นบอกได้เลยว่าเจ้าหล่อนไม่คิดถึงแค่การอาบน้ำเพียงอย่างเดียวแน่นอน
“ก็ไปซิจ๊ะคนสวย ผมเองก็อยากอาบน้ำแล้วเหมือนกัน” ถึงแม้จะรู้สึกขัดใจที่ถูกสาวเจ้าขัดจังหวะในการที่จะทำความรู้จักหญิงสาวที่ต้องตาต้องใจ แต่คนอย่างอัคคีก็ฉลาดพอที่จะคว้าแม่สาวทรงโตที่เสนอตัวข้างกายไว้แก้ขัดก่อน แล้วค่อยหาหนทางสืบให้รู้ให้ได้ว่าแม่เอื้องเหนือแสนสวยนั้นเป็นใครมาจากไหน ถึงได้บังอาจมาทำให้ใจของเขาหวั่นไหว
ภายในห้องนอนสุดหรูในบ้านพักหลังงามตอนนี้กำลังร้อนระอุด้วยไฟพิศวาสอันเร่าร้อนของหนุ่มสาว ร่างเปลือยของชายหนุ่มหญิงสาวกอดก่ายรัดรึงราวจะหลอมเป็นร่างเดียวกัน เสียงครางกระเส่ารัญจวนดังไม่ขาดสายจากปากอิ่มแดงเรื่อจากรสจูบที่แสนเร่าร้อนจากกายแกร่ง สองมือใหญ่ฟอนเฟ้นอกอวบ ริมฝีปากร้อนผ่าวบดคลึงยอดอกสีสวยยิ่งเรียกเสียงครางจากร่างงาม
“อาร์ตี้ขา แคทจะไม่ไหวแล้วนะคะ” หญิงสาวครางกระเส่าเมื่อมือร้อนนั้นไต่วนไปที่กลีบกุหลาบงามที่ฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวานพิศวาสอย่างยั่วเย้า ชายหนุ่มเงยหน้าจากอกอวบไต่ริมฝีปากมาที่ซอกคอระหงขบเม้มเรื่อยมาถึงริมฝีปากอวบอิ่ม ซึ่งบัดนี้เห่อช้ำด้วยแรงจุมพิต แต่พอชายหนุ่มเผยอมองดวงหน้างามที่แหงนเงยไปด้านหลังด้วยความเสียวซ่านพลันกลับพบกับดวงหน้าสวยหวานของแม่ดอกเอื้องเหนือแสนสวย อัคคีนิ่งงัน...
ชายหนุ่มสะบัดหัวอย่างเรียกสติให้กลับคืน พลางสบถเบาๆ กับตัวเองแล้วผละจากร่างงามที่ระทดระทวยอยู่บนเตียงกว้างราวโดนของร้อน ปฏิกิริยาที่ผละห่างจากร่างอย่างรวดเร็วของอัคคีทำให้ร่างงามที่กำลังเพริดไปกับอารมณ์พิศวาสนั้นเกร็งค้างและสร้างความหงุดหงิดให้กับแคเธอรีนไม่น้อย เพราะอารมณ์ที่ลอยละลิ่วใกล้เข้าสู่สวรรค์นั้นกระเจิดกระเจิงแตกกระจาย เป็นเสี่ยงๆ หญิงสาวสะบัดกายดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่าอย่างกระแทกกระทั้นหน้างามบิดเบี้ยวอย่างไม่ชอบใจ
“เป็นอะไรไปคะอาร์ตี้ คุณไม่เคยเป็นแบบนี้นี่คะ แล้ววันนี้คุณเป็นอะไรไป” เธอบ่นกระปอดกระแปดกับร่างสูงที่ยืนหันหลังเอามือเสยผมที่ตกลงมาปรกหน้าผากอย่างพลุ่งพล่านกับอาการที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ตอนที่4.“นี่เราเป็นบ้าอะไร” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง การได้เห็นหน้าหวานสวยซึ้งของแม่เอื้องเหนือนั่นแค่ชั่วแวบเดียวถึงกับทำให้เขาเป็นเอามากขนาดนี้เลยหรือ ภาพที่ทับซ้อนเข้ามาในหัวสมองเขาอีกภาพก็คือภาพร่างของแม่เอื้องงามที่ทอดกายระทวยส่งเสียงครางกระเส่าเร่าร้อนอยู่ใต้ร่างของเขายิ่งทำให้ชายหนุ่มพลุ่งพล่านหนักกว่าเดิมเหมือนเติมเชื้อเพลิงพิศวาสร้อนแรงเกินกว่าจะดับลงได้ อัคคีพลุ่งพล่านเดือดดาลในใจ จนหลงลืมไปว่าเขาได้ทำให้แม่ดอกแคเธอรีนที่เบ่งบานพรักพร้อมเหี่ยวเฉาลงอย่างแรง“กรี๊ด...บ้าๆ นี่มันบ้าบอที่สุด อาร์ตี้คุณทำแบบนี้กับแคทได้ยังไง คนบ้า” ร่างเย้ายวนของเธอเต้นเหยงๆ อยู่ข้างเตียงกว้างเมื่อเห็นว่าร่างสูงสมาร์ตนั่นไม่แม้แต่จะชายตามองเธอที่อารมณ์ค้างอยู่“เอาเป็นว่าไว้เมื่อไรที่ผมอารมณ์ดีกว่านี้เราค่อยเจอกันใหม่ละกัน ส่วนเรื่องนั้นเดี๋ยวคนของผมจะจัดการให้พรุ่งนี้ ไม่เกินเก้าโมงเช้าแน่นอน”อัคคีหันมาบอกแก่คู่ควงคนล่าสุดด้วยใบหน้าและแววตาเฉยชาแต่น้ำเสียงห้าวๆ นั้นบอกได้อย่างดีว่าบัดนี้ชายหนุ่มตรงหน้าอยู่ในอารมณ์ไหน และถ้าหากเธอยังอยากจะเอาแต่ใจหรือเรียกร้องอะไรที่มากกว่านี้มันจะเป็นการกระทำที่
ตอนที่5.“อ้าว ไงอัคคีพี่นึกว่าเราจะไม่มาซะแล้ว มาๆ นั่งด้วยกันตรงนี้” แล้วพ่อเลี้ยงอินคำก็ยืนขึ้นเพื่อต้อนรับผู้มาใหม่ที่กำลังเดินเยื้องย่างเข้ามาช้าๆ ด้วยสายตาหมายมาดอะไรบางอย่างซึ่งมีเจ้าตัวเท่านั้นที่รู้“สวัสดีครับพี่อิน พี่เกด” อัคคีทำความเคารพสองสามีภรรยาที่เขาให้ความเคารพดุจพี่น้องมาเนิ่นนาน นับแต่เริ่มแตกเนื้อหนุ่มเพราะว่าทั้งตระกูลของแม่เลี้ยงเกศราและตระกูลของเขานั้น ทำธุรกิจร่วมกันมานานและผูกพันกันมาหลายชั่วอายุคน แต่สิ่งที่ทำให้เขาตรงดิ่งมาที่นี่ไม่ใช่แค่จะมาคุยธุรกิจกับสองสามีภรรยา แต่มันมีสาเหตุมาจากหญิงสาวร่างบางซึ่งนั่งหันหลังให้เขาคนนั้นต่างหากที่ทำให้เขาต้องเอาเวลาที่จะได้พักผ่อนหาความสำราญกับแม่สาวๆ นั้นทิ้งไปอย่างไม่ไยดีอัคคีมองแผ่นหลังสีน้ำผึ้งนวลเนียนไม่วางตา นับตั้งแต่แรกก้าวขึ้นเรือนมาเจ้าของแผ่นหลังงดงามที่ตรึงตาตรึงใจเขาตั้งแต่ตอนเย็นที่โรงแรม สีผิวที่เขาเห็นไกลๆ ว่าดูสวยน่าสัมผัสแล้วเมื่อมองใกล้ๆ กลับพบว่ามันยิ่งสวยนวลเนียนเย้ายวนน่าสัมผัสกว่าเป็นไหนๆ ยิ่งสายลมที่พัดผ่านแผ่วเบาก็พาเอากลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนร่างบางอรชรมาแตะจมูกยิ่งทำให้เลือดในกายหนุ่มร้อนรุ่ม
ตอนที่6.“ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันหยิบเองได้ ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวตอบสั้นๆ อย่างมีมารยาทแล้วเลือกที่จะหยิบขวดน้ำเปล่าที่เป็นขวดแก้วและยังไม่มีการเปิดดื่มกินซึ่งปฏิกิริยาของเธอก็สร้างความขุ่นเคืองในใจของชายหนุ่มผู้มีความมั่นใจในเสน่ห์ของตนอย่างอัคคีมากทีเดียวแต่เขาเลือกที่จะข่มมันไว้“ไงล่ะพ่อรูปหล่อน้องสาวคนสวยของเราไม่เล่นด้วยล่ะสิหน้าหงิกเหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง” แม่เลี้ยงกล่าวตอกย้ำ“อะไรที่นายอัคคีอยากได้มันก็ต้องได้เสมอแหละ พี่เกดอย่าเพิ่งได้ใจไป” แม้จะตอบอย่างคนที่มั่นใจแต่ในใจกลับร้อนรุ่มเพราะเหมือนเขาโดนลบเหลี่ยม“ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ละมั้ง เพราะน้องอ้อนเขาไม่ใช่สาวๆ อย่างที่นายเคยควง เขาดีกว่านั้นเยอะ แม้ว่าเขาจะเป็นม่ายสาวลูกหนึ่งก็เถอะ แต่บอกได้คำเดียวว่ามีหนุ่มๆ คอยรุมแจกขนมจีบเพียบทั้งนิสัยดี เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติมากมายไม่แพ้นายเลยสักคน”“ถ้านายไม่คิดจะจริงจังก็อย่างไปให้ความหวังหรือแสดงออกว่าสนใจน้องอ้อนเขาดีกว่า พี่ว่าปล่อยให้น้องเขาไปเจอคนที่ดีๆ จะดีกว่าเจอคนอย่างนายนะ” คราวนี้เป็นเสียงของคนที่เขาเคารพรักเหมือนพี่ชายเอ่ยออกมาสร้างความไม่พอใจให้ชายหนุ่มอย่างมาก“โห...
ตอนที่7.เมื่อเพลงบรรเลงจบเสียงปรบมือก็ดังขึ้นด้วยความชื่นชม หญิงสาวผู้เป็นแขกกิตติมศักดิ์ของงานพนมมือไหว้ขอบคุณทุกคนอย่างงดงามสร้างความปลาบปลื้มชื่นชมแด่แม่เลี้ยง พ่อเลี้ยงแห่งคุ้มอินจำปายิ่งนัก“อัคคี นายอัคคีภัย นี่เพลงจบแล้วยืนบื้ออยู่ได้” แม่เลี้ยงเกศราใช้ข้อศอกกระทุ้งสีข้างของอัคคีเบาๆ ชายหนุ่มถึงกับสะดุ้งนิดๆ แล้วรีบกะพริบตากลบเกลื่อนพิรุธ“ครับก็เพราะดีนะครับ” ชายหนุ่มกระแอมในลำคอเล็กน้อยแก้เก้อ“ก็แหงล่ะ น้องอ้อนของพี่ทำอะไรก็ดี ก็เด่นเข้าตาหนุ่มๆ เสมอแหละ ดูสิสงสัยหนุ่มๆ แถวนี้เป็นแฟนคลับของน้องอ้อนกันหมดแล้ว” พ่อเลี้ยงบุ้ยใบ้ไปทางด้านอโนมาซึ่งได้รับความสนใจจากหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ล้อมหน้าล้อมหลังแย่งกันพูดคุยกับสาวสวยของงานในค่ำคืนนี้เพื่อจะได้มีโอกาสสานต่อความสัมพันธ์ในอนาคต แต่ภาพนั้นกลับทำให้อัคคีร้อนรุ่มนัยน์ตาร้อนผ่าวด้วยความขัดเคืองทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกแบบนั้นแต่อาการที่คันยุบยิบเจ็บจี๊ดๆ ในหัวใจโดยไม่รู้สาเหตุแค่ได้เห็นชายคนอื่นอยู่ใกล้หรือพูดคุยกับเธอ“ก็เป็นธรรมดาแหละครับเขาสวยก็ไม่แปลกที่มีคนสนใจเขา” ชายหนุ่มพยายามซ่อนความขัดเคืองจากน้ำเสียงแ
ตอนที่8.“คุณอัคคี”“พี่จำได้ว่าขอให้เรียกพี่ว่าพี่ไฟนะครับน้องอ้อน” เขากล่าวเสียงเรียบหากแววตาพราวระยับอย่างพึงพอใจเมื่อจับได้ว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังตื่นตระหนก“ดิฉันคงไม่กล้าตีตัวเสมอหรอกค่ะคุณอัคคี ฉันก็แค่คนธรรมดาไม่ได้มีอะไรน่าสนใจขนาดที่คุณต้องลดตัวมาสนิทสนมด้วย” หญิงสาวพูดอย่างไว้ตัวอย่างเปิดเผย ร่างสูงเลิกคิ้วอย่างแปลกใจและขุ่นเคืองนิดๆ ที่หญิงสาวตรงหน้ากล้าพูดตรงๆ อย่างตัดไมตรีเขา ชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่ากำลังฮอต เสน่ห์ร้อนแรงเป็นที่หมายปองของสาวๆ ค่อนประเทศ “ใครว่าล่ะครับน้องอ้อนน่ะน่าสนใจสำหรับพี่สิครับ ไม่อย่างนั้นพี่คงไม่ต้องทำหน้าที่สารถีขับรถไปส่งน้องอ้อนที่โรงแรมแน่นอน” ชายหนุ่มพูดอย่างมั่นใจก็แน่ล่ะเขาอุตส่าห์ลงมาดักรอและสกัดดาวรุ่งคนขับรถของแม่เลี้ยงเกศราเพื่อจะหาโอกาสเข้าใกล้หญิงสาวตรงหน้านี่นา หญิงสาวทำหน้าเหวอเมื่อเจอมุกนี้เพราะไม่คิดว่าเพลย์บอยตัวอันตรายอย่างอัคคีจะกล้าลดตัวลงมาทำอะไรที่มันไม่ค่อยจะมีเหตุมีผลในสายตาและความคิดของเธอ“แล้วคนขับรถที่พี่เกดบอกว่าจะไปส่งฉันล่ะคะ” หญิงสาวทำท่าระแวงแล้วมองซ้ายมองขวาหาคนขับรถที่เธอเดินตามมา แต่พอเผลอชื่นชมดอกไม้นิดเดียวเท่า
ตอนที่1“มาแล้วจ้า” เสียงใสๆ จากหญิงสาวร่างเล็กบอบบางนามว่า อรุณนารี ผู้มีใบหน้ารูปหัวใจน่ารัก ดวงตากลมโตสดใสเปล่งประกายดุจยามเช้า จมูกเล็กๆ นั้นมีเหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายริมฝีปากบางน่ารักจิ้มลิ้มยิ้มแย้มอย่างคนอารมณ์ดีเป็นนิจนั้นส่งยิ้มหวานหยดให้หญิงสาวร่างสูงระเหิดระหงตรงหน้าที่บัดนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอ“ไงแม่แมงปอทำไมวันนี้มาช้านักล่ะ แกรู้มั้ยวันนี้ฉันต้องเป็นแม่ค้าขายต้นไม้ให้หล่อนจนเมื่อยไปหมดแล้วนะเนี่ย”เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาจากปากของหญิงสาวร่างสูงโปร่งสมส่วน ใบหน้ารูปไข่นวลเนียนนั้นประดับด้วยดวงตากลมโตดำขลับวาววับจมูกโด่งเชิดอย่างคนดื้อรั้น ริมฝีปากรูปกระจับอิ่มแดงเรื่ออย่างคนสุขภาพดีล้อมกรอบหน้าสวยด้วยผมซอยสั้นทันสมัยรับรูปหน้าคล้ายดาราเกาหลีที่กำลังฮิตเธอคือ เนตรนารา สาวสวยสุดเท่อารมณ์ติสต์ ซึ่งตอนนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอเพราะวันนี้ลูกค้าเข้าร้านแต่เช้าทั้งร้านกาแฟและร้านต้นไม้จนเธอหัวหมุน“ทำไมน้า...ฉันต้องมาช่วยแกด้วย ทั้งๆ ที่วันนี้มันวันหยุดฉันน่ะ”“ฉันแวะไปส่งน้องอิ่มอุ่นแล้วก็เอาไอ้สีเทาเข้าอู่น่ะแก ขอโทษจริงๆ ว่ะ” อรุณนารีตอบเพื่อนสาวคนสวยพลางยิ้มให้อย่างน่ารักแบบว่าขอโท
ภายในโรงแรมหรูหราระดับห้าดาวของเมืองเชียงใหม่ บริเวณลานกว้างที่จัดตกแต่งอย่างงดงามอลังการเพื่อจัดงานนิทรรศการอาหารไทยพื้นเมืองและอาหารนานาชาติ คลาคล่ำด้วยผู้เข้าชมงานทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ซึ่งต่างให้ความสนใจในบู๊ทจัดงานต่างๆ ซึ่งมีอาหารมากมายหลากหลายสีสันและรสชาติให้ชมและชิม จับจ่ายเพื่อเป็นของฝากแก่พ่อแม่เพื่อนฝูง ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างอิ่มเอมมีความสุขทั้งเจ้าของร้านและลูกค้าบ่งบอกได้อย่างดีว่าการจัดงานในครั้งนี้ประสบความสำเร็จเพียงใดด้านหลังเวทีสัมมนากลางลานจัดงาน หญิงสาวร่างระหงแต่งกายด้วยชุดไทยล้านนาซึ่งตัดเย็บอย่างประณีตงดงามสีงาช้างขับผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนให้ผุดผ่องน่ามอง ผมยาวสลวยเกล้ามวยสูงแซมดอกกล้วยไม้เผยใบหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลประกายวาวหวาน ขนตายาวงอนโดยไม่ต้องดัด จมูกโด่งเชิดสวยคม ริมฝีปากรูปกระจับอิ่มระเรื่อเคลือบสีชมพูอ่อนใสน่ามองความงดงามดูชดช้อยอ่อนหวานของหญิงสาวทำให้คนมองนึกถึงภาพของสาวเครือฟ้าขึ้นมาครามครันนั้น ร่างบางกำลังก้าวลงเวทีด้วยใบหน้าแย้มยิ้มอ่อนหวานให้กับผู้ร่วมงานอื่นที่ส่งยิ้มทักทาย“ขอบคุณมากๆ เลยค่ะคุณอ้อนที่ให้เกียรติมาร่วมงานกับโรงแรมแล
ตอนที่8.“คุณอัคคี”“พี่จำได้ว่าขอให้เรียกพี่ว่าพี่ไฟนะครับน้องอ้อน” เขากล่าวเสียงเรียบหากแววตาพราวระยับอย่างพึงพอใจเมื่อจับได้ว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังตื่นตระหนก“ดิฉันคงไม่กล้าตีตัวเสมอหรอกค่ะคุณอัคคี ฉันก็แค่คนธรรมดาไม่ได้มีอะไรน่าสนใจขนาดที่คุณต้องลดตัวมาสนิทสนมด้วย” หญิงสาวพูดอย่างไว้ตัวอย่างเปิดเผย ร่างสูงเลิกคิ้วอย่างแปลกใจและขุ่นเคืองนิดๆ ที่หญิงสาวตรงหน้ากล้าพูดตรงๆ อย่างตัดไมตรีเขา ชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่ากำลังฮอต เสน่ห์ร้อนแรงเป็นที่หมายปองของสาวๆ ค่อนประเทศ “ใครว่าล่ะครับน้องอ้อนน่ะน่าสนใจสำหรับพี่สิครับ ไม่อย่างนั้นพี่คงไม่ต้องทำหน้าที่สารถีขับรถไปส่งน้องอ้อนที่โรงแรมแน่นอน” ชายหนุ่มพูดอย่างมั่นใจก็แน่ล่ะเขาอุตส่าห์ลงมาดักรอและสกัดดาวรุ่งคนขับรถของแม่เลี้ยงเกศราเพื่อจะหาโอกาสเข้าใกล้หญิงสาวตรงหน้านี่นา หญิงสาวทำหน้าเหวอเมื่อเจอมุกนี้เพราะไม่คิดว่าเพลย์บอยตัวอันตรายอย่างอัคคีจะกล้าลดตัวลงมาทำอะไรที่มันไม่ค่อยจะมีเหตุมีผลในสายตาและความคิดของเธอ“แล้วคนขับรถที่พี่เกดบอกว่าจะไปส่งฉันล่ะคะ” หญิงสาวทำท่าระแวงแล้วมองซ้ายมองขวาหาคนขับรถที่เธอเดินตามมา แต่พอเผลอชื่นชมดอกไม้นิดเดียวเท่า
ตอนที่7.เมื่อเพลงบรรเลงจบเสียงปรบมือก็ดังขึ้นด้วยความชื่นชม หญิงสาวผู้เป็นแขกกิตติมศักดิ์ของงานพนมมือไหว้ขอบคุณทุกคนอย่างงดงามสร้างความปลาบปลื้มชื่นชมแด่แม่เลี้ยง พ่อเลี้ยงแห่งคุ้มอินจำปายิ่งนัก“อัคคี นายอัคคีภัย นี่เพลงจบแล้วยืนบื้ออยู่ได้” แม่เลี้ยงเกศราใช้ข้อศอกกระทุ้งสีข้างของอัคคีเบาๆ ชายหนุ่มถึงกับสะดุ้งนิดๆ แล้วรีบกะพริบตากลบเกลื่อนพิรุธ“ครับก็เพราะดีนะครับ” ชายหนุ่มกระแอมในลำคอเล็กน้อยแก้เก้อ“ก็แหงล่ะ น้องอ้อนของพี่ทำอะไรก็ดี ก็เด่นเข้าตาหนุ่มๆ เสมอแหละ ดูสิสงสัยหนุ่มๆ แถวนี้เป็นแฟนคลับของน้องอ้อนกันหมดแล้ว” พ่อเลี้ยงบุ้ยใบ้ไปทางด้านอโนมาซึ่งได้รับความสนใจจากหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ล้อมหน้าล้อมหลังแย่งกันพูดคุยกับสาวสวยของงานในค่ำคืนนี้เพื่อจะได้มีโอกาสสานต่อความสัมพันธ์ในอนาคต แต่ภาพนั้นกลับทำให้อัคคีร้อนรุ่มนัยน์ตาร้อนผ่าวด้วยความขัดเคืองทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกแบบนั้นแต่อาการที่คันยุบยิบเจ็บจี๊ดๆ ในหัวใจโดยไม่รู้สาเหตุแค่ได้เห็นชายคนอื่นอยู่ใกล้หรือพูดคุยกับเธอ“ก็เป็นธรรมดาแหละครับเขาสวยก็ไม่แปลกที่มีคนสนใจเขา” ชายหนุ่มพยายามซ่อนความขัดเคืองจากน้ำเสียงแ
ตอนที่6.“ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันหยิบเองได้ ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวตอบสั้นๆ อย่างมีมารยาทแล้วเลือกที่จะหยิบขวดน้ำเปล่าที่เป็นขวดแก้วและยังไม่มีการเปิดดื่มกินซึ่งปฏิกิริยาของเธอก็สร้างความขุ่นเคืองในใจของชายหนุ่มผู้มีความมั่นใจในเสน่ห์ของตนอย่างอัคคีมากทีเดียวแต่เขาเลือกที่จะข่มมันไว้“ไงล่ะพ่อรูปหล่อน้องสาวคนสวยของเราไม่เล่นด้วยล่ะสิหน้าหงิกเหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง” แม่เลี้ยงกล่าวตอกย้ำ“อะไรที่นายอัคคีอยากได้มันก็ต้องได้เสมอแหละ พี่เกดอย่าเพิ่งได้ใจไป” แม้จะตอบอย่างคนที่มั่นใจแต่ในใจกลับร้อนรุ่มเพราะเหมือนเขาโดนลบเหลี่ยม“ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ละมั้ง เพราะน้องอ้อนเขาไม่ใช่สาวๆ อย่างที่นายเคยควง เขาดีกว่านั้นเยอะ แม้ว่าเขาจะเป็นม่ายสาวลูกหนึ่งก็เถอะ แต่บอกได้คำเดียวว่ามีหนุ่มๆ คอยรุมแจกขนมจีบเพียบทั้งนิสัยดี เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติมากมายไม่แพ้นายเลยสักคน”“ถ้านายไม่คิดจะจริงจังก็อย่างไปให้ความหวังหรือแสดงออกว่าสนใจน้องอ้อนเขาดีกว่า พี่ว่าปล่อยให้น้องเขาไปเจอคนที่ดีๆ จะดีกว่าเจอคนอย่างนายนะ” คราวนี้เป็นเสียงของคนที่เขาเคารพรักเหมือนพี่ชายเอ่ยออกมาสร้างความไม่พอใจให้ชายหนุ่มอย่างมาก“โห...
ตอนที่5.“อ้าว ไงอัคคีพี่นึกว่าเราจะไม่มาซะแล้ว มาๆ นั่งด้วยกันตรงนี้” แล้วพ่อเลี้ยงอินคำก็ยืนขึ้นเพื่อต้อนรับผู้มาใหม่ที่กำลังเดินเยื้องย่างเข้ามาช้าๆ ด้วยสายตาหมายมาดอะไรบางอย่างซึ่งมีเจ้าตัวเท่านั้นที่รู้“สวัสดีครับพี่อิน พี่เกด” อัคคีทำความเคารพสองสามีภรรยาที่เขาให้ความเคารพดุจพี่น้องมาเนิ่นนาน นับแต่เริ่มแตกเนื้อหนุ่มเพราะว่าทั้งตระกูลของแม่เลี้ยงเกศราและตระกูลของเขานั้น ทำธุรกิจร่วมกันมานานและผูกพันกันมาหลายชั่วอายุคน แต่สิ่งที่ทำให้เขาตรงดิ่งมาที่นี่ไม่ใช่แค่จะมาคุยธุรกิจกับสองสามีภรรยา แต่มันมีสาเหตุมาจากหญิงสาวร่างบางซึ่งนั่งหันหลังให้เขาคนนั้นต่างหากที่ทำให้เขาต้องเอาเวลาที่จะได้พักผ่อนหาความสำราญกับแม่สาวๆ นั้นทิ้งไปอย่างไม่ไยดีอัคคีมองแผ่นหลังสีน้ำผึ้งนวลเนียนไม่วางตา นับตั้งแต่แรกก้าวขึ้นเรือนมาเจ้าของแผ่นหลังงดงามที่ตรึงตาตรึงใจเขาตั้งแต่ตอนเย็นที่โรงแรม สีผิวที่เขาเห็นไกลๆ ว่าดูสวยน่าสัมผัสแล้วเมื่อมองใกล้ๆ กลับพบว่ามันยิ่งสวยนวลเนียนเย้ายวนน่าสัมผัสกว่าเป็นไหนๆ ยิ่งสายลมที่พัดผ่านแผ่วเบาก็พาเอากลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนร่างบางอรชรมาแตะจมูกยิ่งทำให้เลือดในกายหนุ่มร้อนรุ่ม
ตอนที่4.“นี่เราเป็นบ้าอะไร” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง การได้เห็นหน้าหวานสวยซึ้งของแม่เอื้องเหนือนั่นแค่ชั่วแวบเดียวถึงกับทำให้เขาเป็นเอามากขนาดนี้เลยหรือ ภาพที่ทับซ้อนเข้ามาในหัวสมองเขาอีกภาพก็คือภาพร่างของแม่เอื้องงามที่ทอดกายระทวยส่งเสียงครางกระเส่าเร่าร้อนอยู่ใต้ร่างของเขายิ่งทำให้ชายหนุ่มพลุ่งพล่านหนักกว่าเดิมเหมือนเติมเชื้อเพลิงพิศวาสร้อนแรงเกินกว่าจะดับลงได้ อัคคีพลุ่งพล่านเดือดดาลในใจ จนหลงลืมไปว่าเขาได้ทำให้แม่ดอกแคเธอรีนที่เบ่งบานพรักพร้อมเหี่ยวเฉาลงอย่างแรง“กรี๊ด...บ้าๆ นี่มันบ้าบอที่สุด อาร์ตี้คุณทำแบบนี้กับแคทได้ยังไง คนบ้า” ร่างเย้ายวนของเธอเต้นเหยงๆ อยู่ข้างเตียงกว้างเมื่อเห็นว่าร่างสูงสมาร์ตนั่นไม่แม้แต่จะชายตามองเธอที่อารมณ์ค้างอยู่“เอาเป็นว่าไว้เมื่อไรที่ผมอารมณ์ดีกว่านี้เราค่อยเจอกันใหม่ละกัน ส่วนเรื่องนั้นเดี๋ยวคนของผมจะจัดการให้พรุ่งนี้ ไม่เกินเก้าโมงเช้าแน่นอน”อัคคีหันมาบอกแก่คู่ควงคนล่าสุดด้วยใบหน้าและแววตาเฉยชาแต่น้ำเสียงห้าวๆ นั้นบอกได้อย่างดีว่าบัดนี้ชายหนุ่มตรงหน้าอยู่ในอารมณ์ไหน และถ้าหากเธอยังอยากจะเอาแต่ใจหรือเรียกร้องอะไรที่มากกว่านี้มันจะเป็นการกระทำที่
ตอนที่3.เธองดงามจนแทบลืมหายใจ โอ...หรือมันเป็นเพียงภาพลวงตา ชายหนุ่มบอกตัวเอง แม้แค่ได้เห็นเพียงเสี้ยวหน้าด้านข้างของเธอแค่นั้นก็ทำอัคคีรู้ว่าใบหน้านั้นต้องงดงามอย่างแน่นอน เธอทำให้ใจของชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเพลย์บอยตัวฉกาจสั่นไหวอย่างรุนแรง ดุจว่าโดนช็อตด้วยไฟฟ้าแรงสูงกระนั้นหัวใจหนุ่มที่ไม่เคยต้องหวั่นไหวเพราะหญิงใด เต้นแรงเหมือนหนุ่มน้อยแรกริรัก ทั้งๆ ที่ตลอดระยะเวลาสามสิบสามปีในชีวิตของอัคคี มีหญิงงามมากหน้าหลายตาผ่านเข้ามาให้เชยชมอยู่มิได้ขาด และแต่ละนางก็ได้ชื่อว่าสวยบาดใจ ทั้งดารานางแบบ ทั้งในและต่างประเทศ เขาก็ได้เชยชมมาแล้วทั้งสิ้น แต่คราวนี้อัคคี กลับหวั่นไหวรุนแรง และหัวใจยิ่งเต้นกระหน่ำเหมือนกลองศึกเมื่อใบหน้าของเธอค่อยๆ หันมาทางด้านที่เขายืนอยู่ คล้ายกับว่าเจ้าตัวเริ่มรู้สึกว่ามีคนมองอยู่... อัคคีตื่นเต้นจนแทบลืมหายใจเมื่อเห็นดวงหน้านั้นชัดๆ...ดวงตาทั้งสองคู่สบกันโดยไม่ตั้งใจ แต่กระนั้นก็ได้ทำให้ดวงใจสองดวงเต้นแรงแทบประทุโดยไม่รู้สาเหตุ ดวงตาสวยซึ้งดูตระหนกระคนตื่นเต้น ร่างกายชาวาบร้อนสลับหนาว จนเธอรู้สึกสับสนกับตนเอง ริมฝีปากอวบอิ่มเผยออย่างลืมตัว มองชายหนุ่มร่างสูงคนน
ภายในโรงแรมหรูหราระดับห้าดาวของเมืองเชียงใหม่ บริเวณลานกว้างที่จัดตกแต่งอย่างงดงามอลังการเพื่อจัดงานนิทรรศการอาหารไทยพื้นเมืองและอาหารนานาชาติ คลาคล่ำด้วยผู้เข้าชมงานทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ซึ่งต่างให้ความสนใจในบู๊ทจัดงานต่างๆ ซึ่งมีอาหารมากมายหลากหลายสีสันและรสชาติให้ชมและชิม จับจ่ายเพื่อเป็นของฝากแก่พ่อแม่เพื่อนฝูง ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างอิ่มเอมมีความสุขทั้งเจ้าของร้านและลูกค้าบ่งบอกได้อย่างดีว่าการจัดงานในครั้งนี้ประสบความสำเร็จเพียงใดด้านหลังเวทีสัมมนากลางลานจัดงาน หญิงสาวร่างระหงแต่งกายด้วยชุดไทยล้านนาซึ่งตัดเย็บอย่างประณีตงดงามสีงาช้างขับผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนให้ผุดผ่องน่ามอง ผมยาวสลวยเกล้ามวยสูงแซมดอกกล้วยไม้เผยใบหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลประกายวาวหวาน ขนตายาวงอนโดยไม่ต้องดัด จมูกโด่งเชิดสวยคม ริมฝีปากรูปกระจับอิ่มระเรื่อเคลือบสีชมพูอ่อนใสน่ามองความงดงามดูชดช้อยอ่อนหวานของหญิงสาวทำให้คนมองนึกถึงภาพของสาวเครือฟ้าขึ้นมาครามครันนั้น ร่างบางกำลังก้าวลงเวทีด้วยใบหน้าแย้มยิ้มอ่อนหวานให้กับผู้ร่วมงานอื่นที่ส่งยิ้มทักทาย“ขอบคุณมากๆ เลยค่ะคุณอ้อนที่ให้เกียรติมาร่วมงานกับโรงแรมแล
ตอนที่1“มาแล้วจ้า” เสียงใสๆ จากหญิงสาวร่างเล็กบอบบางนามว่า อรุณนารี ผู้มีใบหน้ารูปหัวใจน่ารัก ดวงตากลมโตสดใสเปล่งประกายดุจยามเช้า จมูกเล็กๆ นั้นมีเหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายริมฝีปากบางน่ารักจิ้มลิ้มยิ้มแย้มอย่างคนอารมณ์ดีเป็นนิจนั้นส่งยิ้มหวานหยดให้หญิงสาวร่างสูงระเหิดระหงตรงหน้าที่บัดนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอ“ไงแม่แมงปอทำไมวันนี้มาช้านักล่ะ แกรู้มั้ยวันนี้ฉันต้องเป็นแม่ค้าขายต้นไม้ให้หล่อนจนเมื่อยไปหมดแล้วนะเนี่ย”เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาจากปากของหญิงสาวร่างสูงโปร่งสมส่วน ใบหน้ารูปไข่นวลเนียนนั้นประดับด้วยดวงตากลมโตดำขลับวาววับจมูกโด่งเชิดอย่างคนดื้อรั้น ริมฝีปากรูปกระจับอิ่มแดงเรื่ออย่างคนสุขภาพดีล้อมกรอบหน้าสวยด้วยผมซอยสั้นทันสมัยรับรูปหน้าคล้ายดาราเกาหลีที่กำลังฮิตเธอคือ เนตรนารา สาวสวยสุดเท่อารมณ์ติสต์ ซึ่งตอนนี้หน้าสวยเริ่มหงิกงอเพราะวันนี้ลูกค้าเข้าร้านแต่เช้าทั้งร้านกาแฟและร้านต้นไม้จนเธอหัวหมุน“ทำไมน้า...ฉันต้องมาช่วยแกด้วย ทั้งๆ ที่วันนี้มันวันหยุดฉันน่ะ”“ฉันแวะไปส่งน้องอิ่มอุ่นแล้วก็เอาไอ้สีเทาเข้าอู่น่ะแก ขอโทษจริงๆ ว่ะ” อรุณนารีตอบเพื่อนสาวคนสวยพลางยิ้มให้อย่างน่ารักแบบว่าขอโท