ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย

บทนำ

"ในเมื่อคุณเป็นคนทิ้งพี่กรไปและไปอยู่กับผู้ชายอีกคนที่คุณอ้างว่าเขาดีกว่าพี่กร... ทำไมคุณไม่อยู่กับเขาไปจนตายไปเลยละ.. คุณจะกลับมาทำไม? จะกลับมาปั่นหัวกร อีกรึไง.. คุณต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันถึงได้ทำตัวง่ายถึงขนาดนี้..." "หยุดนะกาน... กานไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับเจี๊ยบนะ.. ขอโทษเจี๊ยบซะ..." " ไม่ขอโทษ... กานไม่ขอโทษ.. ผู้หญิงคนนั้นมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับพี่กร.. มันมีสิทธิ์อะไรอีก.. มันมีสิทธิ์อะไรคะ.. กานต่างหากที่มีสิทธิ์ กานเป็นคู่หมั้นพี่กรนะคะ.. กานมีสิทธิ์..." " พี่ไม่ต้องการที่จะหมั้นกับเธอ.. มีแค่เธอคนเดียวนะกาตที่เป็นคนจัดการเองทุกอย่าง... พี่ไม่ได้ต้องการหมั้นกับเธอเลย.... ไม่ต้องการ!!!" " โอเค... กานเข้าใจแล้วค่ะ.." ทินกรไม่ยอมปล่อยร่างงามไปง่ายๆ... และตอนนี้ร่างงามสุดเย้ายวนก็เริ่มหยุดการทุบตีและประท้วงเขาอย่างช้าๆ... จุ๊บ... จุ๊บ... จ๊วบ... จุ๊บ.... " อื้อ... คุณ.. คุณทำอะไรฉัน... อื้อ.." ตอนนี้ร่างกายของเธอรู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันทีหลังจากที่เขามอบจูบครั้งนี้ให้เธอ... มันรู้สึกมึนเมา.. มันรู้สึกว่าร่างกายของเธอมันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้... มันบอกไม่ถูกเลย...จุ๊บ... จุ๊บ...