โซ่รักราชสีห์

โซ่รักราชสีห์

โดย:  ปลายฟ้า/ไรท์เกว  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel16goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
37บท
14views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

Share:  

Report
Overview
Catalog
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

ความผิดพลาด นำมาสู่เรื่องราวเลวร้ายในชีวิต อยากตายจะไม่ให้ตาย แต่..จะทำให้ตายทั้งเป็น

ดูเพิ่มเติม
โซ่รักราชสีห์ Novels Online Free PDF Download

Latest chapter

Interesting books of the same period

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
37

ตอนที่1 หนี

ค่ำคืนแห่งความโศกเศร้าราชสีห์นักธุรกิจไฮโซหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมถึงกลางอกนั่งไขว่ห้างบนโซฟาแบรนด์หรูราคาแพงดื่มน้ำเมาอยู่ในเพนท์เฮ้าส์สุดหรูใบหน้าคมหล่อเหล่าตอนนี้แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลนัยน์ตาปรือเยิ้มแดงก่ำมีน้ำตาคลอเล็กน้อยเสียใจกับเรื่องที่เกิดกับคนรักของตนที่กำลังจะแต่งงานด้วยกันแต่เธอกลับต้องมาจากเขาไปก่อนด้วยเหตุเพราะการทำงานที่ผิดพลาดของหมอสาวในโรงพยาบาลของเขาเองชายหนุ่มเสียใจจนแค้นคนที่เป็นต้นเหตุทำให้กัญญาหญิงสาวที่เขาเลือกให้เป็นคู่ชีวิตหลังจากที่รู้ว่าเธอท้องอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงกำหนดการแต่งงานของเขาและเธอแต่วันนั้นมันก็ไม่มีแล้วณ บ้านหลังเล็กใจกลางเมืองที่มีอาณาเขตพื้นที่ประมาณสองงานเป็นสมบัติของพ่อแม่สายธารทิ้งเอาไว้ให้ก่อนที่พวกท่านจะเสียตอนนี้สายธารและพอใจหมอสาวอีกคนที่เป็นเพื่อนกันกำลังช่วยกันเก็บกระเป๋าเพราะพอใจต้องการให้สายธารนั้นหนีด้วยรู้ดีว่าราชสีห์คงไม่ปล่อยให้สายธารมีชีวิตอยู่ต่อไปแน่นอนด้วยเหตุผลที่ว่าสายธารเป็นต้นเหตุทำให้กัญญารับผลวินิจฉัยของสายธารไม่ได้ว่าเธอนั้นเป็นมะเร็งมดลูกระยะสุดท้ายจึงเขียนจดหมายลาตายก่อนจะไปผูกคอตายอยู่ในห้องเก็บของขอ
Read More

ตอนที่2 ขอความช่วยเหลือ

ซ่า..ซ่า...เสียงทะเลซัดสาดมาที่ริมหาดในตอนเช้ามีสายธารยืนกอดอกมองทอดไปที่ชายหาดอยู่ริมระเบียงบ้านไม้หลังไม่ใหญ่มากนักแต่มีอาณาเขตพื้นที่กว้างขวางติดริมทะเลเธอขับรถมาถึงประจวบคีรีขันธ์เกือบเช้าตั้งแต่มาถึงเธอก็นอนไม่หลับจนถึงตอนนี้ผิดกับลูกสาวตัวกลมของเธอที่ไม่รู้อะไรเลยว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหนยังหลับสบายไม่รู้เรื่องรู้ราวหากตอนนี้เป็นการมาเที่ยวพักผ่อนตอนนี้สายธารคงอารมณ์ดีไม่น้อยแต่ติดตรงที่เธอต้องมาอยู่ที่นี่เพื่อเอาชีวิตรอดจึงมีความหดหู่อยู่ภายในใจพอสมควร“คุณแม่...”เสียงเรียกที่ดังออกมาจากในห้องนอนทำให้สายธารที่กำลังยืนครุ่นคิดอะไรในสมองหลุดจากภวังค์รีบหมุนตัวกลับไปเข้าไปในบ้านทันที“คนเก่งของแม่ตื่นแล้วเหรอคะ”หญิงสาวนั่งริมเตียงนอนยกอุ้มเด็กหญิงตัวกลมที่กำลังหัวยุ่งเหยิงเพราะเพิ่งตื่นนอนมาหอมฟอดใหญ่เห็นทีลูกเธอจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอยิ้มได้ในเวลาเช่นนี้“อยู่ที่ไหน”ดวงตากลมโตของเด็กหญิงมองไปรอบๆห้องอย่างไม่คุ้นเคยก่อนจะเอ่ยถามคนเป็นแม่อย่างอยากรู้คำตอบ“คุณแม่พาคะนิ้งมาอยู่ติดทะเลชอบหรือเปล่าคะ”สายธารอุ้มลูกสาวของเธอเดินออกมาจากห้องนอนมาที่ระเบียงบ้านเพื่อให้คะนิ้งนั้นได
Read More

ตอนที่3 ทำตามแผน

สามวันต่อมาห้างสรรพสินค้า“ของทุกอย่างฉันซื้อตามที่สั่งครบแล้วกำลังจะส่งไปให้อีกสองสามวันน่าจะถึง”“ขอบใจมากนะพอ”“ไม่เป็นไรแค่นี้นะ”พอใจอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นใส่รองเท้าแตะธรรมดาปล่อยผมสลวยใส่แว่นหนาไม่ได้แต่งหน้าเธอวางหูได้ก็รีบเข็นรถเข็นไปที่รถเก๋งของเธอในลานจอดวันนี้เป็นวันหยุดของพอใจเธอจึงออกมาหาซื้อของใช้ของสายธารและคะนิ้งที่ห้างสรรพสินค้าส่งไปให้ที่ประจวบด้วยไม่อยากให้เพื่อนเธอออกไปเพ่นพ่านที่ไหนในตอนนี้เมื่อยกของเข้าหลังรถได้เธอก็เดินลากรถเข็นไปเก็บก่อนจะขับออกจากห้างไปที่ไปรษณีย์เพื่อส่งของให้สายธารทันทีโดยที่ไม่ได้รู้ตัวว่ากำลังมีใครบางคนตามจับตาดูเธออยู่ห่างๆไปรษณีย์ปึก..”ว้ายยย.”ขณะที่กำลังง่วนอยู่กับการขนของที่ท้ายรถหลังจากมาจอดในไปรษณีย์จู่ๆเธอก็ต้องล้มลงเมื่อมีใครบางคนเดินเข้ามาชนเธออย่างจังแกร๊กก.. เสียงแกร็กที่ดังอยู่ในตอนนี้ก็คือเสียงของว่านตาของพอใจที่กำลังถูกรองเท้าผ้าใบราคาแพงเหยียบจนแตกหัก“ผมขอโทษครับ”คาวีแสร้งทำหน้านตาตื่นรีบพยุงหญิงสาวให้ลุกยืนขึ้นพร้อมเอ่ยคำขอโทษเธอ“ไม่เป็นไรค่ะ..เอ่อ..แว่นฉัน”พอใจรีบนั่งลงควานหาแว่นเพราะตอนนี้เธอม
Read More

ตอนที่4 อยากฆ่าก็ฆ่าเลย

ตอนนี้ฟ้ามืดแล้วแต่พอใจก็ยังต้องขับรถเพื่อไปหัวหินเพราะเธอพยายามติดต่อสายธารอย่างไรก็ติดต่อไม่ได้เธอภาวนาว่าให้การที่คาวีเจอกับเธอเมื่อตอนกลางวันให้เป็นแค่เรื่องบังเอิญแต่ก็กยังไม่ชะล่าใจอย่างไรเธอก็จะต้องพาสายธารออกจากที่นั่นไปก่อน20.30 น.สายธารเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากกล่อมคะนิ้งจนหลับไปแล้วเธอเข้ามาดูมือถือที่แช่เอาไว้ในถ้วยที่มีข้าวสารเต็มถ้วยเพราะเมื่อกลางวันมันตกน้ำเพราะฝีมือคะนิ้งเมื่อยกออกมาดูหมายจะเปิดให้ติดแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเปิดติด“เสียจริงๆเหรอเนี่ย”สีหน้าของสายธารดูเหนื่อยใจอย่างเห็นได้ชัดสถานการณ์ตอนนี้เธอจะออกไปไหนมาไหนก็ไม่น่าปลอดภัยเท่าไรด้วยกุก..กัก..“หืม...”สายธารรีบวิ่งออกจากห้องครัวเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นเพราะเสียงที่ดังนั้นดังมาจากทางประตูหน้าบ้าน“หา...”ร่างบางแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นราชสีห์ยืนสูงตระหง่านจ้องหน้าเธอเขม็งนัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยไฟโทสะทำให้เธอร้อนๆหนาวๆตัวชาวาบไปทั้งตัวและแล้วสติของเธอก็ดับวูบลงไปไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย“กว่าจะซ่อมเสร็จ”ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วแต่พอใจยังอยู่ที่อยู่เพราะรถของพอใจดันมายางแตกกลางทางดีที่ในตอนที่เกิดอุบ
Read More

ตอนที่5 ตายทั้งเป็น

ปึก..“โอ้ยย..”สายธารเจ็บจนตัวงอเมื่อราชสีห์เหวี่ยงร่างเธอเข้าไปในมุมห้องจนลำตัวกระแทกกับผนังอย่างรุนแรงสายธารเงยหน้าขึ้นมาได้ดวงตากลมโตก็เบิกโพรงอ้าปากค้างเริ่มกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นว่าราชสีห์กำลังยกมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก“จะ..ทำอะไร”“ฉันบอกแล้วไงว่าจะทำให้เธอเหมือนตายทั้งเป็น”ราชสีห์วาดวงแขนรวบอุ้มสายธารด้วยแขนข้างเดียวเหวี่ยงเธอไปไว้บนเตียงนุ่มสีหน้าแววตาของเขาแสดงออกถึงความสะใจอย่างเห็นได้ชัด“ไม่นะ..” ปึกกก..หญิงสาวพยายามดิ้นหนีแต่เธอก็ต้องชะงักตัวงอด้วยถูกหมัดหนักๆของคนที่กำลังบ้าคลั่งเหวี่ยงฟาดลงมาที่หน้าท้องน้อย“อึก..อืมม...ฮือๆๆ”แคว้กกก..ๆสาวเจ้านอนตัวงอฟุบหน้าลงสะอื้นเสียงอ่อนลงกับเตียงนุ่มเธอไม่สามารถขัดขืนกับการกระทำของราชสีห์ได้แม้เรี่ยวแรงจะหายใจยังไม่ค่อยจะมีเพราะเจ็บจุกจนร้าวไปทั้งตัวได้แต่ปล่อยให้เขาฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วยความไม่เต็มใจเหตุการณ์วันนี้เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตที่ต้องมาเสียลูกรักกะทันหันเพราะความผิดของตัวเองทั้งยังต้องถูกขืนใจอย่างไม่เต็มใจหากเขาจะย่ำยีเธอเช่นนี้สู้ฆ่าให้เธอตายไปเลยเสียจะยังดีกว่าตื๊ดดด...ตื๊ดดดดร่างกำยำที่เปลือยเปล
Read More

ตอนที่6 ฉันท้องกับเค้า

ตอนนี้ทั้งสองสาวยืนอยู่หน้าผับพอใจกับพราวฟ้าดูสวยเด่นเป็นสง่าจนใครๆเห็นก็ต้องหันมามองกันเป็นตาเดียว“พราวพวกคนรวยๆเค้าจะอยู่กันตรงไหน”พอใจเดินเข้ามาด้านในพร้อมพราวฟ้าเสียงอึกกระทึกครึกโครมของดนตรีในตอนนี้ทำเอาพราวฟ้าไม่โยกตามเสียงดนตรีไม่ได้มีเพียงแค่พอใจเท่านั้นที่เอาแต่มองหาคาวีก่อนยจะหันไปถามพราวฟ้าถึงที่อยู่ของเหล่าคนมีเงินที่เขามาเที่ยวที่นี่“โน่นไงด้านบนชั้นวีไอพี”“ไป”“เดี๋ยวแกมาหาใครกันแน่”พราวฟ้าต้องรีบรั้งมือพอใจเอาไว้เพราะรู้เพียงแค่ว่าพอใจมาที่นี่ด้วยเรื่องของธุระแต่ไม่รู้ว่าจะมาหาใครยิ่งพอใจจะขึ้นไปชั้นบนก็ยิ่งต้องห้ามเพราะชั้นนั้นมีบอดี้การ์ดคอยตรวจตราตลอดเวลาม่าใช่ว่าใครจะขึ้นไปก็ได้“คุณคาวี”“คุณคาวีน้องคุณสิงห์น่ะเหรอ”“อืม”“หา..แกมีธุระอะไรกับเค้ากันแน่เล่ามาก่อน”พราวฟ้ายอมรับว่าตกใจพอสมควรที่พอใจบอกว่ามาที่นี่เพราะคาวีคิดว่าคงไม่ใช่เพื่อนเธอพลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายเจ้าชู้อย่างคาวีไปแล้วล่ะ“บอกว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟัง”พอใจรีบลากพราวฟ้าฝ่าฝูงชนไปที่หน้าบันไดเลื่อนที่จะขึ้นไปชั้นบนแต่แล้วก็มีเหล่าชายชุดดำที่เป็นบอดี้การ์ดเข้ามาขวางพวกเธอเอาไว้ก่อน“คุณคาวีให้ฉันมา
Read More

ตอนที่7 ถูกด่าฟรี

“พราวฟังฉันก่อน...แกเงียบก่อนฉันขอร้องล่ะ”“ก็ได้”เป็นพอใจที่ต้องทำให้พราวฟ้านั้นเงียบก่อนจะเค้นเอาความจริงจากคาวีว่าเมื่อกลางวันเป็นแผนของเขาใช่หรือไม่พราวฟ้าเองแม้นจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่พอใจสาวความจากคาวีเท่าไรนักแต่เธอก็รับปากเพื่อนเอาไว้แล้วจึงต้องนั่งเงียบๆ“ผมยอมรับแล้วคุณจะเอาอะไรอีก”“จิตสำนึกของคุณมันมีบ้างหรือเปล่าเพื่อนฉันจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างคุณไม่สนใจเลยหรือไง”“พี่ผมขอร้องจะให้ผมทำยังไง”“บอกมานะว่าเพื่อนฉันอยู่ที่ไหน”“ผมบอกว่าผมไม่รู้แต่ผมรู้อย่างเดียวคือตอนนี้คุณก็มีความผิดเหมือนกันแล้วพี่ผมก็หมายหัวคุณเอาไว้แล้วด้วยโทษฐานที่ให้ความช่วยเหลือเพื่อนคุณ”“โอ้ยย..ฉันจะบ้าตาย”พอใจยกมือกุมขมับหนึบไหนจะห่วงเพื่อนตอนนี้ยังต้องห่วงความปลอดภัยของตัวเองอีก“ใช่ฉันก็จะบ้าตาย..พูดเรื่องอะไรกันให้ฉันเข้าใจหน่อยได้หรือเปล่า”พราวฟ้าที่จะบ้าตายอีกคนเพราะทนกับความอยากรู้ไม่ไหวว่าเรื่องที่สองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่มันคือเรื่องอะไร“เฮ้อ..สายมันวินิจฉัยโรคของคุณกัญญาผิดทำให้เธอเครียดฆ่าตัวตายฉันให้สายหนีเพราะกลัวคุณสิงห์ฆ่าแต่เพราะอีตานี่ทำให้คุณสิงห์รู้ว่าสายกับคะนิ้งอยู่ที่ไหนแล้
Read More

ตอนที่8 ตัวอันตราย

ตั้งแต่เช้าจนบ่ายอิงอรง่วนอยู่แต่กับคะนิ้งจนตอนนี้เธอกล่อมเด็กหญิงจนหลับไปแล้วเห็นว่าอาทิตย์กำลังหอบข้าวของที่เป็นของคะนิ้งมาไว้ที่บ้านจึงได้โอกาสถามว่าราชสีห์จะมาที่นี่เพื่อหาลูกและให้ความกระจ่างเรื่องที่มีคะนิ้งตอนไหน“ตกลงตาสิงห์จะมาหาฉันเมื่อไรล่ะอาท”“ผมยังไม่ได้รับคำตอบเลยครับคุณท่าน”อาทิตย์วางข้าวของลงก่อนจะส่ายหัวเบาๆเขาก็ไม่รู้ว่าเจ้านายตนจะมาที่นี่เมื่อไรได้แต่เพียงบอกทุกอย่างตามที่เจ้านายตนสั่งเท่านั้น“แล้วนี่เรื่องจริงใช่หรือเปล่า..ไม่ได้หลอกให้ฉันดีใจเล่นล่ะ”หญิงชราเปรยสายตาไปมองคะนิ้งที่นอนหลับอยู่บนโซฟาใหญ่เธอไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้นด้วยเธออยากจะมีเหลนจริงๆมานานแล้ว“เอาไว้คุณท่านขอคำตอบจากคุณสิงห์เองดีกว่าครับ”อาทิตย์หลุบสายตาลงต่ำเล็กน้อยทั้งอมยิ้มอ่อนเขาไม่อยากพูดอะไรมากเพราะรู้ว่าอิงอรนั้นไม่รู้เรื่องที่ราชสีห์ได้คบกับกัญญาแล้วเกิดปัญหาอะไรขึ้นเขาอยากจะให้เจ้านายของเขาเป็นคนพูดกับอิงอรเองจะดีกว่า20.00 น.ราชสีห์กลับมาที่บ้านหลังเล็กด้วยความมึนเมาเขายังคงต้องพึ่งเครื่องดื่มพวกนี้เพื่อที่จะทำให้ตัวเองไม่ทรมานเมื่อนึกถึงเรื่องของกัญญาแต่ดูท่
Read More

ตอนที่9 ยังไม่ตาย

หลังจากในครั้งที่พอใจไปหาคาวีที่ผับวันรุ่งขึ้นเธอก็ต้องเก็บกระเป๋าย้ายมาอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ของคาวีด้วยความไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนักแต่ก็ต้องมาอยู่เพื่อความปลอดภัยของตัวเองแถมยังต้องยื่นใบลาออกจากโรงพยาบาลอย่างไม่เต็มใจด้วยในเช้าวันใหม่ตอนนี้พอใจเอาแต่ยกหูโทรต่อสายหาเบอมือถือที่โทรเข้ามาหาเธอเมื่อคืนแต่พยายามโทรเท่าไรก็โทรไม่ติด“เบอใครกันนะ”หญิงสาวในชุดนอนแขนยาวขายาวสีฟ้าเดินไปเดินมาอยู่ที่โถงนั่งเล่นใบหน้าสวยมีสีหน้าแห่งความสงสัยจนคิ้วผูกโบว์ทำให้คาวีที่พึ่งออกมาจากห้องนอนของตัวเองถึงกับต้องยืนจ้องใบหน้าของหญิงสาวครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามเธอออกไป“เป็นอะไรของคุณจ้องมือถือขมวดคิ้วอยู่ได้”“ก็เบอนี้โทรมาหาฉันเมื่อคืนตั้งหลายสายแต่พอโทรกลับก็ไม่ติด”พอใจยื่นมือถือของเธอชูไปที่หน้าของคาวี“ไหน”คาวีหยิบมือถือของพอใจมาดูตัวเลขไม่กี่ตัวก็จำได้ว่าเบอนี้เป็นเบอส่วนตัวของพี่ชายที่ใช้มาหลายปีแล้ว“นี่มันเบอส่วนตัวของพี่สิงห์”“อะไรนะ...แล้วคุณสิงห์จะโทรหาฉันทำไม”พอใจถึงกับยกมือกุมหัวจากสีหน้าที่สงสัยแปรเปลี่ยนเป็นตกใจจนเห็นได้ชัดไม่ใช่ว่าตอนนี้ราชสีห์กำลังตามหาตัวเธอเพื่อคาดโทษอยู่ล่ะ“อาจจะตามหาค
Read More

ตอนที่10 ลูกไก่ในกำมือ

“คะนิ้ง..ฉันรู้ว่าคะนิ้งยังไม่ตายคุณช่วยพาคะนิ้งมาหาฉันนะคะ”ร่างบางโงนเงนแทบนั่งไม่อยู่เพราะปวดไปทั้งตัวตอนนี้เธอไม่คิดจะขอความเห็นใจอะไรจากเขาเลยนอกจากเรื่องของลูกเธออยากเจอคะนิ้งเพราะเธอรู้ว่าลูกเธอยังไม่ตาย“ทำความผิดยังกล้ามาขอร้องอะไรฉันอีกดีนะที่เมื่อคืนอาทิตย์มาหาฉันไม่อย่างนั้นคงนอนจมกองเลือดเรียกหมอมารักษาไม่ได้”ราชสีห์กัดฟันกรอดพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ด้วยความโมโหทั้งสะบัดแขนสายธารจนเธอล้มไปนอนฟุบกองกับเตียงอีกครั้ง“ขอให้ฉันเจอลูกเถอะนะคะไม่รู้ว่าตอนนี้คะนิ้งจะร้องหาฉันหรือเปล่า”หญิงสาวที่ไร้เรี่ยวแรงแม้นจะยันตัวเองลุกนั่งเธอยกมือทั้งสองไหว้อ้อนวอนชายหนุ่มที่จ้องมองเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อเสียงสั่นเป็นห่วงก็แต่ลูกน้อยไม่รู้ว่าตอนนี้จะอยู่อย่างไงจะกินอะไรและคนที่ดูแลอยู่จะรู้ใจแค่ไหนจะใจดีกับลูกเธอหรือเปล่า“ลูกเธอไม่ร้องหาเธอแล้ว...ถ้าฉันทำให้คะนิ้งลืมเธอได้คงดีฉันจะได้เป็นเจ้าของเด็กคนนี้เพียงคนเดียว”ราชสีห์พยายามพูดให้สายธารนั้นใจเสียยิ่งเห็นเธอรักคะนิ้งมากเท่าไรคะนิ้งก็จะเป็นจุดอ่อนของสายธารมากขึ้นเท่านั้นเธอกล้าทำเขาเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจเขาก็จะทำให้เธอเจ็บกว่าเขาร้อย
Read More
DMCA.com Protection Status