“เธออาจจะอยากให้ครอบครัวเราพังเพราะแค้นฉัน”
สาวเจ้ายกมือปาดน้ำตาลวกๆเธอคิดว่าที่กชกรทำทั้งหมดก็เพื่อทำลายครอบครัวของเธอตามที่หญิงสาวได้เคยพูดเอาไว้เมื่อครั้งที่เจอเธอครั้งก่อนนั้น
“ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของคนที่ฉันรักเลย...ฉันขอโทษจริงๆ..ขอโทษ”
ราชสีห์พยุงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดลูบหัวทุยของเธอเบาๆพร้อมพูดความในใจด้วยเสียงสั่นเครือ
สายธารได้แต่กอดเอวหนาเอาไว้แน่นใบหน้านวลซบอยู่กับอกแกร่งเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องที่กชกรพูดเพราะไม่อยากต้องแบ่งคนรักของเธอให้ใครทั้งนั้นโชคดีเหลือเกินที่กชกรไม่ได้ท้องจริงๆแต่หากเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้ราชสีห์ไปมีสัมพันธ์อะไรกับกชกรเลย
สามวันต่อมาตอนนี้ทุกคนกลับมาที่กรุงเทพกันเรียบร้อยแล้วเพราะเริ่มไม่มีความสนุกเมื่ออยู่ที่หัวหินเพราะมีคนไปทำให้เสียบรรยากาศการพักผ่อนของครอบครัวอิงอรและพอใจก็กลับมาที่กรุงเทพด้วยเช่นกันเพราะอิงอรต้องการที่จะสะสางเรื่องบางอย่างด้วยตัวเอง
“พรุ่งนี้ย่าจะไปหาหมอแก้วหนูพอกับตาวีไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยนะ”
“ไปทำอะไรคะคุณย่า”
“จัดการกับคนโกหกให้มายุ่งกับครอบครัวตาสิงห์ไม่ได้”
“ขอรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดได้หรือเปล่าครับคุณย่า”
คาวีเริ่มมีความอยากรู้ว่าย่าของเขาจะจัดการกับกชกรอย่างไรเพราะเขาเองก็จะได้เตรียมตัวถูก
“ย่าให้คนไปสืบมาว่าตอนนี้หมอแก้วมีพฤติกรรมอย่างไรบ้างตลอดสองสามวันที่ผ่านมาเธอไม่ได้ไปทำงานแต่มาอยู่โรงแรมกับผู้ชายคนนี้ซึ่งย่าก็รู้ด้วยอีกว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เคยทำงานในโรงพยาบาลของตาสิงห์แต่ลาออกไปแล้ว”
อิงอรเดินไปหยิบซองสีน้ำตาลในลิ้นชักออกมาให้ทั้งสองได้ดูหลังจากเกิดเรื่องวันนั้นที่เธอเอ่ยปากบอกกับราชสีห์ว่าจะจัดการกชกรให้เธอก็รีบติดต่อคนที่รู้จักกันเก่าแก่ให้ตามกชกรทุกฝีเก้าและรายงานให้เธอได้รับรู้เพราะต้องการจะหาช่องทางที่ทำให้กชกรออกไปจากชีวิตหลานเธอให้พ้นๆ
“คนนี้คือตรีทศหัวหน้าร.ป.ภที่ควบคุมห้องวงจรปิดนี่คะตั้งแต่ที่คุณกัญญาเสียวันนั้นเค้าก็ลาออกไปเลยแล้วหมอแก้วไปสนิทสนมกับเค้าตอนไหน”
พอใจเห็นรูปผู้ชายผิวแทนร่างสูงที่เดินอยู่ข้างกชกรนรูปก็จำได้ทันทีว่าเขาเป็นคนที่เธอนั้นรู้จักเพราะเคยทักทายกันบ้างเมื่อเจอที่โรงพยาบาลไม่ยักรู้ว่ากชกรไปสนิทกับตรีทศตอนไหนเพราะอยู่คนละสังคมกันเลย
“ย่าจะไปหาแม่นั่นแล้วบอกความจริงว่าเรารู้ว่าเธอมีคนคบหาอยู่แล้วก่อนที่จะพาเธอไปตรวจครรภ์ด้วยกันให้มันรู้ผลความจริงต่อหน้าพวกเราไปเลยเธอจะได้ไม่หน้าด้านหน้าทนมาให้ตาสิงห์รับผิดชอบลูกในท้องอีก”
“ผมว่าเอาแบบนี้ดีกว่าครับ...เราไปหาตรีทศกันน่าจะดีกว่า”
คาวีเห็นว่าวิธีของย่าเขาดีก็จริงแต่หากเข้าทางตรีทศทุกอย่างจะง่ายกว่าในความคิดของเขาด้วยถ้าตรีทศคบหากับกชกรจริงเขาคงไม่ยอมแน่ที่จะให้กชกรไปยุ่งอะไรกับราชสีห์และสองคนนั้นก็จะมีปัญหากันเอง
“หนูก็เห็นด้วยนะคะคุณย่า...อีกอย่างหนูเชื่อว่าหมอแก้วต้องมีอะไรที่ต้องปิดบังเราอยู่เยอะแน่ๆเลยค่ะ”
พอใจคิดว่าเข้าทางตรีทศอย่างที่คาวีเสนอมาก็ดีเพราะเธอก็อยากจะคุยถึงเรื่องราวเก่าๆกับตรีทศว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นกล้องถึงมาเสียได้และเขาก็ลาออกหายหน้าหายตาไปเลย
“ยังไงเหรอลูก”
อิงอรเริ่มมีสีหน้าสงสัยใคร่อยากรู้ในเรื่องที่พอใจเอ่ยพูดขึ้นมา
“เธอไม่เคยเปิดตัวว่าคบกับใครแถมเพื่อนในแวดวงสังคมของเธอก็มีแต่ไฮโซทั้งนั้นอีกอย่างหนูไม่ได้ดูถูกอะไรตรีทศนะคะแต่หนูเชื่อว่าหมอแก้วไม่น่าจะคบคนอย่างตรีทศได้หากไม่มีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องอีกอย่างหนูไม่เห็นหมอแก้วจะดูเสียใจสักนิดที่น้องสาวตัวเองเสียแถมตอนที่สายได้ผลตรวจจากห้องแลบว่าคุณกัญญาเป็นโรคร้ายหมอแก้วก็อาสาจะเอาเรื่องนี้ไปบอกกับคุณกัญญาอย่างรวดเร็วด้วยทั้งที่สายเองก็อยากจะตรวจให้แน่ใจอีกรอบ...คนเป็นพี่เค้าอยากให้น้องรับรู้เรื่องร้ายๆอย่างนั้นเหรอคะ...แถมวันนั้นจุดเกิดเหตุทั้งหมดกล้องก็เสียแต่ตรงอื่นไม่เป็นอะไรยิ่งมาเห็นหมอแก้วรู้จักกับตรีทศอีกหนูคิดดีไม่ได้เลยค่ะ”
พอใจพูดทุกอย่างตามที่เธอนั้นคิดเพราะเก็บเรื่องความสงสัยนี้มานานเหลือเกิน
“แล้วหมอที่ตรวจอยู่ในแลบที่เอาผลมาให้สายธารล่ะเป็นใคร”
คาวีได้ฟังเช่นนี้เขาก็เริ่มมีการระแคะระคายอะไรเพิ่มมาอีกอย่าง
“วันนั้นคือหมอณัฐ”
“หมอณัฐที่คุณบอกว่าเป็นพ่อของลูกเกรซหรือเปล่า”
“อ่อ..ใช่ค่ะ”
“ย่าว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำเยอะแล้วล่ะ...จดหมายที่เกรซเขียนก่อนตายอยู่ที่ไหน”
“ตำรวจค่ะคุณย่า”
ทั้งสามนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะกำลังใช้ความคิดตอนนี้เริ่มมีความสงสัยกับการตายของกัญญาว่ามันจะไม่เป็นไปตามที่ตำรวจสรุปสำนวนเสียแล้ว
เพนท์เฮ้าส์
ตั้งแต่พ่อกับแม่ของราชสีห์ขอคะนิ้งไว้อยู่ด้วยตั้งแต่กลับมาจากหัวหินสายธารก็เอาแต่นอนซมทั้งวันทั้งคืนจนราชสีห์อดเป็นห่วงกับพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเธอไม่ได้
“ช่วงนี้ดูเหนื่อยๆเป็นอะไรหรือเปล่าสาย”
ชายหนุ่มปิดไฟในห้องเหลือเพียงแค่แสงส่องสว่างของโคมไฟใกล้กับหัวเตียงเท่านั้นเขาค่อยๆลงมานอนกอดด้านหลังภรรยารักเอาไว้หลวมๆถามอาการของเธอน้ำเสียงอ่อนด้วยความเป็นห่วง
“เป็นเรื่องปกติของ..คนท้อง..ค่ะ”
ร่างบางพลิกตัวหันหน้ามามองคนเป็นสามีคิดว่าเวลานี้เหมาะแล้วที่จะบอกความจริงกับเขา
“ท..ท้อง”
“คุณสิงห์ไม่ดีใจเหรอคะ”
สีหน้าและน้ำเสียงของราชสีห์ที่ดูจะตกใจกับเรื่องที่เธอบอกเสียเหลือเกินสายธารจึงหน้าเสียเพราะคิดว่าสามีของเธอน่าจะไม่ได้ดีใจกับสิ่งที่ได้รับรู้เท่าไร
“ดีใจสิ..ฉันดีใจจนทำอะไรไม่ถูกเลย”
ราชสีห์ต้องรีบอธิบายเมื่อเห็นคนเป็นภรรยาเริ่มหน้าเจื่อนเขาไม่ไช่ไม่ดีใจแต่ดีใจมากจนตัวชาทำอะไรไม่ถูกต่างหาก
“เราจะมีน้องให้คะนิ้งแล้วนะคะต่อไปนี้คุณสิงห์ก็จะเป็นคุณพ่อลูกสองแล้ว”
สาวเจ้าได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกเธอยกสองมือเรียวกุมไปที่แก้มสากของสามีทั้งเอ่ยเสียงหวานบอกให้เขาได้เตรียมตัวว่าวันข้างหน้าก็จะมีเจ้าตัวเล็กอีกคนมาให้เลี้ยงแล้ว
“ใครว่าล่ะฉันจะเป็นคุณพ่อลูกสามหรือไม่ก็ลูกสี่เลยต่างหาก...ทุกคนจะได้ไม่ต้องแย่งกันเลี้ยงลูกเราดูตอนนี้สิทุกคนแย่งกันจะเลี้ยงคะนิ้งจนเราต้องเหงาบ่อยๆ”
ราชสีห์รวบกอดสายธารแน่นกว่าเดิมเขาไม่ได้ต้องการจะเป็นแค่คุณพ่อลูกสองแต่เขาต้องการที่จะมีลูกเยอะๆให้เป็นครอบครัวใหญ่ทั้งย่าและพ่อแม่ของเขาจะได้ไม่ต้องแย่งกันเลี้ยงหลานๆจนเขาและสายธารต้องมานอนเหงากันสองคนเช่นทุกวันนี้มีให้เลี้ยงกันบ้านละคนสองคนเสียก็หมดเรื่อง
“จะเป็นคุณพ่อลูกสามลูกสี่เลยเหรอคะ..”
สายธารเงยหน้าถามสามีเธออีกรอบดูว่าเขาพูดจริงหรือพูดเล่น
“อืม..ครอบครัวเราจะได้ใหญ่ๆไงล่ะ”
สายธารกลืนน้ำลายเล็กน้อยก่อนจะก้มลงซบกับอกอุ่นๆของสามีเธอต่อดูท่าเขาจะพูดจริงตอนนี้เธอก็ได้แต่ทำใจเท่านั้นเพราะรู้ว่าคงจะเหนื่อยน่าดูแต่อีกใจก็คิดว่าพอถึงวันนั้นคงจะมีความสุขมากเช่นกัน
หลายวันต่อมาหลังจากที่อิงอรเริ่มสงสัยในกชกรเธอก็เริ่มจ้างให้คนตามสืบเรื่องราวให้ละเอียดขึ้นจนได้รู้ว่ากชกรนั้นเคยมีประวิติการักษาอาการทางจิตและตอนนี้ก็ยังต้องกินยาอยู่เป็นประจำอีกเรื่องที่ทุกคนตกใจกันไปตามๆกันเมื่อรู้เรื่องก็คือคำสารภาพของตรีทศที่สารภาพทุกอย่างว่าเรื่องการตายของกัญญาเป็นฝีมือของกชกรทั้งหมดแต่เขาไม่รู้จริงๆว่าแรงจูงใจที่กชกรทำไปนั้นเป็นเพราะอะไรเขาเพียงแค่ได้เงินว่าจ้างจากกชกรและมีพันธ์ลับๆกันเท่านั้นคนที่ช่วยเหลือในแผนการของกชกรก็คือหมอเปรมณัฐเพระถูกกชกรขู่ว่าหากไม่ช่วยเธอจะเอาเรื่องที่กัญญาท้องกับเปรมณัฐไปบอกกับครอบครัวเปรมณัฐให้ได้รับรู้และยังขู่อีกว่าหากราชสีห์รู้เรื่องที่เปรมณัฐเป็นชู้กับกัญญาราชสีห์ไม่เอาหมอเปรมณัฐไว้แน่นอนเปรมณัฐจึงต้องทำตามที่กชกรบอกทุกอย่างอีกทั้งลายมือที่เขียนในจดหมายของกัญญาที่อยู่ในมือตำรวจอิงอรก็สามารถทำเรื่องขอให้ตรวจสอบใหม่ได้ในเวลาไม่นานนักและผลตรวจเทียบกับน้ำหนักลายเซ็นของเอกสารที่กัญญาเคยเซ็นก็ออกมาว่าลายมือในจดหมายไม่ใช่ของกัญญาแต่ดันไปตรงกับน้ำหนักลายมือของกชกรตอนนี้กชกรจึงมีหมายจับออกมาเรียบร้อย“ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะทำกับน้องได้
“ดูๆไปแล้ว...ที่เธอเป็นแบบนี้ก็คงจะเพราะครอบครัวนะครับพี่สิงห์”สองหนุ่มกลับจากสถานีตำรวจได้ก็รีบขับรถตรงมาที่โรงพยาบาลสองพี่น้องพูดคุยกันด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหดหู่เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้กชกรเป็นแบบนี้ก็น่าจะเป็นเพราะปมในวัยเด็ก“ก็ส่วนหนึ่ง...แต่มันก็อยู่ที่ตัวเธอด้วยที่มองแต่ด้านมืดจนมันทำร้ายตัวเองแบบนี้...หวังว่าวันนึงเธอจะคิดได้”ราชสีห์ที่มีอารมณ์โกรธกชกรในคราแรกอยู่มากตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นเวทนาสงสารเพราะเขารู้ว่าคนที่อยู่กับอคติและปมอดีตมันทุกข์แค่ไหนเขาเองก็เคยผ่านมาแล้วแถมตอนนั้นยังทำร้ายสายธารจนปางตายอีกด้วย“คุณสิงห์”สายธารที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเธอเห็นหน้าสามีกลับมาได้ก็รีบเรียกหาเพราะยังมีอาการกลัวกับเหตุการณ์ก่อนหน้าแม้นตอนนี้จะมีทั้งพ่อแม่สามีอยู่เป็นเพื่อนก็ยังไม่อุ่นใจเท่ากับได้อยู่ใกล้กับชายหนุ่ม“เป็นยังไงบ้าง”คนตัวโตรีบสาวเท้าโผเข้ามาหาภรรยารักเขาเป็นห่วงหญิงสาวจนสุดหัวใจก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆ“หมอยังไม่ให้ลุกไปไหนหนูสายอยู่ในภาวะเครียดมดลูกเลยบีบตัว”เปรมฤดีเป็นคนเอ่ยตอบให้ลูกชายเธอได้รับรู้เพราะคืนนี้ราชสีห์คงต้องนอนเฝ้าสายธารที่นี่“แล้วเรื่องที่โรง
“คุณวีไปคบกับพอใจตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เลยคะ”หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลได้สายธารก็ได้มีโอกาสคุยกับสามีเธอเรื่องนี้เสียที“ไม่รู้เหมือนกัน”ราชสีห์อมยิ้มอ่อนพร้อมกับส่ายหัวไปมา“อย่าบอกนะคะว่าคุณวี..พูดขึ้นมาเอง”สายธารขมวดคิ้วหากเป็นเช่นที่เธอคิดพอใจฟื้นมารู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่ของตัวเองได้อาละวาดคาวีแน่“รอดูตอนพอใจฟื้นละกัน”เรื่องนี้ราชสีห์เห็นว่าจะจริงหรือไม่จริงก็ต้องรอดูตอนพอใจฟื้นแต่ที่เป็นเรื่องจริงที่เขารู้ได้ก็คือน้องชายของเขาจริงจังกับพอใจแน่นอนวันเวลาพ้นผ่านนานแรมปีตอนนี้สายธารก็ได้ให้กำเนิดลูกชายแฝดตัวกลมทั้งสองได้หกเดือนแล้วคะนิ้งเองก็คอยทำหน้าที่พี่สาวที่แสนดีช่วยคนเป็นแม่ดูแลน้องๆไม่ห่างหลังจากกลับมาจากโรงเรียนส่วนราชสีห์ก็ละมือจากงานพักใหญ่ให้อาทิตย์เป็นคนดูแลบริษัทและอาศัยให้พ่อของเขาช่วยบริหารงานบ้างบางครั้งที่ต้องตัดสินใจงานใหญ่เพราะสงสารภรรยารักที่ต้องดูแลลูกคนเดียวถึงสามคนเขาคิดผิดไปเสียแล้วว่าจะมีลูกหลายๆคนเพราะแค่เจ้าแฝดมาเติมเต็มครอบครัวก็ทำเอาเหนื่อยแทบลากเลือดเลยทีเดียวทางด้านคาวีตั้งแต่ที่พอใจฟื้นมาได้และรู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่เธอก็โกรธมากจนไม่ยอมคุยก
ค่ำคืนแห่งความโศกเศร้าราชสีห์นักธุรกิจไฮโซหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมถึงกลางอกนั่งไขว่ห้างบนโซฟาแบรนด์หรูราคาแพงดื่มน้ำเมาอยู่ในเพนท์เฮ้าส์สุดหรูใบหน้าคมหล่อเหล่าตอนนี้แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลนัยน์ตาปรือเยิ้มแดงก่ำมีน้ำตาคลอเล็กน้อยเสียใจกับเรื่องที่เกิดกับคนรักของตนที่กำลังจะแต่งงานด้วยกันแต่เธอกลับต้องมาจากเขาไปก่อนด้วยเหตุเพราะการทำงานที่ผิดพลาดของหมอสาวในโรงพยาบาลของเขาเองชายหนุ่มเสียใจจนแค้นคนที่เป็นต้นเหตุทำให้กัญญาหญิงสาวที่เขาเลือกให้เป็นคู่ชีวิตหลังจากที่รู้ว่าเธอท้องอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงกำหนดการแต่งงานของเขาและเธอแต่วันนั้นมันก็ไม่มีแล้วณ บ้านหลังเล็กใจกลางเมืองที่มีอาณาเขตพื้นที่ประมาณสองงานเป็นสมบัติของพ่อแม่สายธารทิ้งเอาไว้ให้ก่อนที่พวกท่านจะเสียตอนนี้สายธารและพอใจหมอสาวอีกคนที่เป็นเพื่อนกันกำลังช่วยกันเก็บกระเป๋าเพราะพอใจต้องการให้สายธารนั้นหนีด้วยรู้ดีว่าราชสีห์คงไม่ปล่อยให้สายธารมีชีวิตอยู่ต่อไปแน่นอนด้วยเหตุผลที่ว่าสายธารเป็นต้นเหตุทำให้กัญญารับผลวินิจฉัยของสายธารไม่ได้ว่าเธอนั้นเป็นมะเร็งมดลูกระยะสุดท้ายจึงเขียนจดหมายลาตายก่อนจะไปผูกคอตายอยู่ในห้องเก็บของขอ
ซ่า..ซ่า...เสียงทะเลซัดสาดมาที่ริมหาดในตอนเช้ามีสายธารยืนกอดอกมองทอดไปที่ชายหาดอยู่ริมระเบียงบ้านไม้หลังไม่ใหญ่มากนักแต่มีอาณาเขตพื้นที่กว้างขวางติดริมทะเลเธอขับรถมาถึงประจวบคีรีขันธ์เกือบเช้าตั้งแต่มาถึงเธอก็นอนไม่หลับจนถึงตอนนี้ผิดกับลูกสาวตัวกลมของเธอที่ไม่รู้อะไรเลยว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหนยังหลับสบายไม่รู้เรื่องรู้ราวหากตอนนี้เป็นการมาเที่ยวพักผ่อนตอนนี้สายธารคงอารมณ์ดีไม่น้อยแต่ติดตรงที่เธอต้องมาอยู่ที่นี่เพื่อเอาชีวิตรอดจึงมีความหดหู่อยู่ภายในใจพอสมควร“คุณแม่...”เสียงเรียกที่ดังออกมาจากในห้องนอนทำให้สายธารที่กำลังยืนครุ่นคิดอะไรในสมองหลุดจากภวังค์รีบหมุนตัวกลับไปเข้าไปในบ้านทันที“คนเก่งของแม่ตื่นแล้วเหรอคะ”หญิงสาวนั่งริมเตียงนอนยกอุ้มเด็กหญิงตัวกลมที่กำลังหัวยุ่งเหยิงเพราะเพิ่งตื่นนอนมาหอมฟอดใหญ่เห็นทีลูกเธอจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอยิ้มได้ในเวลาเช่นนี้“อยู่ที่ไหน”ดวงตากลมโตของเด็กหญิงมองไปรอบๆห้องอย่างไม่คุ้นเคยก่อนจะเอ่ยถามคนเป็นแม่อย่างอยากรู้คำตอบ“คุณแม่พาคะนิ้งมาอยู่ติดทะเลชอบหรือเปล่าคะ”สายธารอุ้มลูกสาวของเธอเดินออกมาจากห้องนอนมาที่ระเบียงบ้านเพื่อให้คะนิ้งนั้นได
สามวันต่อมาห้างสรรพสินค้า“ของทุกอย่างฉันซื้อตามที่สั่งครบแล้วกำลังจะส่งไปให้อีกสองสามวันน่าจะถึง”“ขอบใจมากนะพอ”“ไม่เป็นไรแค่นี้นะ”พอใจอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นใส่รองเท้าแตะธรรมดาปล่อยผมสลวยใส่แว่นหนาไม่ได้แต่งหน้าเธอวางหูได้ก็รีบเข็นรถเข็นไปที่รถเก๋งของเธอในลานจอดวันนี้เป็นวันหยุดของพอใจเธอจึงออกมาหาซื้อของใช้ของสายธารและคะนิ้งที่ห้างสรรพสินค้าส่งไปให้ที่ประจวบด้วยไม่อยากให้เพื่อนเธอออกไปเพ่นพ่านที่ไหนในตอนนี้เมื่อยกของเข้าหลังรถได้เธอก็เดินลากรถเข็นไปเก็บก่อนจะขับออกจากห้างไปที่ไปรษณีย์เพื่อส่งของให้สายธารทันทีโดยที่ไม่ได้รู้ตัวว่ากำลังมีใครบางคนตามจับตาดูเธออยู่ห่างๆไปรษณีย์ปึก..”ว้ายยย.”ขณะที่กำลังง่วนอยู่กับการขนของที่ท้ายรถหลังจากมาจอดในไปรษณีย์จู่ๆเธอก็ต้องล้มลงเมื่อมีใครบางคนเดินเข้ามาชนเธออย่างจังแกร๊กก.. เสียงแกร็กที่ดังอยู่ในตอนนี้ก็คือเสียงของว่านตาของพอใจที่กำลังถูกรองเท้าผ้าใบราคาแพงเหยียบจนแตกหัก“ผมขอโทษครับ”คาวีแสร้งทำหน้านตาตื่นรีบพยุงหญิงสาวให้ลุกยืนขึ้นพร้อมเอ่ยคำขอโทษเธอ“ไม่เป็นไรค่ะ..เอ่อ..แว่นฉัน”พอใจรีบนั่งลงควานหาแว่นเพราะตอนนี้เธอม
ตอนนี้ฟ้ามืดแล้วแต่พอใจก็ยังต้องขับรถเพื่อไปหัวหินเพราะเธอพยายามติดต่อสายธารอย่างไรก็ติดต่อไม่ได้เธอภาวนาว่าให้การที่คาวีเจอกับเธอเมื่อตอนกลางวันให้เป็นแค่เรื่องบังเอิญแต่ก็กยังไม่ชะล่าใจอย่างไรเธอก็จะต้องพาสายธารออกจากที่นั่นไปก่อน20.30 น.สายธารเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากกล่อมคะนิ้งจนหลับไปแล้วเธอเข้ามาดูมือถือที่แช่เอาไว้ในถ้วยที่มีข้าวสารเต็มถ้วยเพราะเมื่อกลางวันมันตกน้ำเพราะฝีมือคะนิ้งเมื่อยกออกมาดูหมายจะเปิดให้ติดแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเปิดติด“เสียจริงๆเหรอเนี่ย”สีหน้าของสายธารดูเหนื่อยใจอย่างเห็นได้ชัดสถานการณ์ตอนนี้เธอจะออกไปไหนมาไหนก็ไม่น่าปลอดภัยเท่าไรด้วยกุก..กัก..“หืม...”สายธารรีบวิ่งออกจากห้องครัวเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นเพราะเสียงที่ดังนั้นดังมาจากทางประตูหน้าบ้าน“หา...”ร่างบางแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นราชสีห์ยืนสูงตระหง่านจ้องหน้าเธอเขม็งนัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยไฟโทสะทำให้เธอร้อนๆหนาวๆตัวชาวาบไปทั้งตัวและแล้วสติของเธอก็ดับวูบลงไปไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย“กว่าจะซ่อมเสร็จ”ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วแต่พอใจยังอยู่ที่อยู่เพราะรถของพอใจดันมายางแตกกลางทางดีที่ในตอนที่เกิดอุบ
ปึก..“โอ้ยย..”สายธารเจ็บจนตัวงอเมื่อราชสีห์เหวี่ยงร่างเธอเข้าไปในมุมห้องจนลำตัวกระแทกกับผนังอย่างรุนแรงสายธารเงยหน้าขึ้นมาได้ดวงตากลมโตก็เบิกโพรงอ้าปากค้างเริ่มกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นว่าราชสีห์กำลังยกมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก“จะ..ทำอะไร”“ฉันบอกแล้วไงว่าจะทำให้เธอเหมือนตายทั้งเป็น”ราชสีห์วาดวงแขนรวบอุ้มสายธารด้วยแขนข้างเดียวเหวี่ยงเธอไปไว้บนเตียงนุ่มสีหน้าแววตาของเขาแสดงออกถึงความสะใจอย่างเห็นได้ชัด“ไม่นะ..” ปึกกก..หญิงสาวพยายามดิ้นหนีแต่เธอก็ต้องชะงักตัวงอด้วยถูกหมัดหนักๆของคนที่กำลังบ้าคลั่งเหวี่ยงฟาดลงมาที่หน้าท้องน้อย“อึก..อืมม...ฮือๆๆ”แคว้กกก..ๆสาวเจ้านอนตัวงอฟุบหน้าลงสะอื้นเสียงอ่อนลงกับเตียงนุ่มเธอไม่สามารถขัดขืนกับการกระทำของราชสีห์ได้แม้เรี่ยวแรงจะหายใจยังไม่ค่อยจะมีเพราะเจ็บจุกจนร้าวไปทั้งตัวได้แต่ปล่อยให้เขาฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วยความไม่เต็มใจเหตุการณ์วันนี้เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตที่ต้องมาเสียลูกรักกะทันหันเพราะความผิดของตัวเองทั้งยังต้องถูกขืนใจอย่างไม่เต็มใจหากเขาจะย่ำยีเธอเช่นนี้สู้ฆ่าให้เธอตายไปเลยเสียจะยังดีกว่าตื๊ดดด...ตื๊ดดดดร่างกำยำที่เปลือยเปล