Share

ตอนที่32 ท้อง

พอใจพยุงสายธารออกมาจากห้องครัวเพราะหญิงสาวเริ่มมีอาการหน้ามืดขณะที่กำลังช่วยกันทำอาหารเย็น

“ทำไมจู่ๆจะเป็นลมได้ล่ะ...หรือว่า”

ทั้งสองหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นได้พอใจก็รีบถามถึงอาการของสายธารทันทีด้วยเป็นหมอจึงพอจะดูออกว่าอาการของสายธารเหมือนคนที่กำลังตั้งครรภ์

“อืม..”

ใบหน้าหวานซีดเซียวพยักหน้าตอบเพื่อนเธอเพราะรู้ว่าอย่างไรก็ปิดพอใจไม่มิด

“แล้วนี่คุณสิงห์รู้หรือยัง”

“ยัง...ฉันว่าจะบอกหลังจากกลับจากที่นี่ไม่อย่างนั้นทุกคนคงไม่ยอมให้ฉันทำอะไรแน่”

“แล้วนี่กี่สัปดาห์แล้ว”

“ประมาณแปด..”

เท่าที่คำนวณจากประจำเดือนครั้งสุดท้ายดูสายธารคิดว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือนแล้ว

“คราวนี้คะนิ้งก็จะมีคนมาวิ่งเล่นด้วยแล้ว”

พอใจสวมกอดเพื่อนรักเอาไว้หลวมๆดีใจกับชีวิตของสายธารที่ตอนนี้ดูท่าอะไรๆจะลงตัวไปเสียหมด

“เราน่าจะมีลูกพร้อมๆกันเนอะ”

สิ้นเสียงสายธารพอใจก็เริ่มขมวดคิ้วผละออกจากการกอดเล็กน้อยตอนนี้เธอคงจะมีลูกพร้อมสายธารไม่ได้เพราะแฟนก็ยังไม่มี

“พูดอะไร..ฉันจะมีกับใครล่ะ”

“อ้าว..ก็เห็นคุณคาวีเอาแต่ตามตื๊อแกไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ”

สายธารอมยิ้มกริ่มเธอรู้เรื่องนี้จากราชสีห์มาสักพักแล้วว่าคาวีมีท่าทีจริงจังกับพอใจแต่ก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองไปถึงไหนแล้ว

“กะล่อนแบบนั้นจะเชื่อใจอะไรได้”

“เดี๋ยวนี้เค้าก็ไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลยนะ..ดูท่าเค้าจะจริงจังกับแกจริงๆแล้วล่ะ”

“ของแบบนี้ต้องดูไปนานๆ”

“พูดแบบนี้แปลว่าแกก็ไม่ได้ปิดใจซะทีเดียวใช่หรือเปล่าล่ะ”

สายธารยกมือเรียวชี้หน้าพอใจทั้งยังมองด้วยสายตามีเลศนัย

“ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว..ไปหาทุกคนข้างนอกกันดีกว่า”

พอใจรีบดึงมือสายธารไปหาทุกคนข้างนอกบ้านเธอเริ่มปั้นสีหน้าไม่ถูกเพราะหลังจากที่คาวีบอกชอบเธอครั้งนั้นเขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะจีบเธอไม่ว่าจะส่งข้อความหาทุกวันพอมีวันว่างก็จะต้องขับรถมาหาที่หัวหินตลอดจนพอใจเองก็เริ่มเปิดใจให้เขาแต่ก็ยังต้องขอดูให้นานกว่านี้อีกหน่อยว่าคนเจ้าชู้อย่างคาวีจะเปลี่ยนไปได้จริงหรือเปล่า

“อ๊ายย..ฮ่าๆๆๆ”

ริมชายหาดตอนนี้ดูจะครึกครื้นเป็นพิเศษเพราะมีแต่เสียงหัวเราะร่าของคะนิ้งที่กำลังถูกคนเป็นพ่อนั้นพาขี่คอวิ่งเล่น

“ค่อยๆวิ่งตาสิงห์เดี๋ยวลูกก็หล่นหรอก”

อิงอรคอยส่งเสียงปรามอยู่ไม่ขาดเมื่อเห็นราชสีห์พาเจ้าก้อนกลมเล่นอะไรโลดโผน

“ตาสิงห์ไม่ปล่อยให้ยัยหนูหล่นหรอกค่ะคุณแม่”

เปรมฤดีเห็นแม่สามีเอาแต่ห่วงเหลนตัวกลมเธอจึงรีบไปจูงมือหญิงชรามานั่งที่ม้านั่งด้วยกันเพราะเชื่อว่าอย่างไรราชสีห์ก็ไม่ปล่อยให้ลูกทั้งคนหล่นพื้นอยู่แล้ว

“ดูท่ายัยหนูจะชอบโลดโผนด้วยนะนั่นน่ะ..ฮ่าๆๆ”

สุรชัชนั่งหัวเราะร่าดูว่าแม่ตนห่วงคะนิ้งเกินเหตุแต่เขามองว่าการเล่นโลดโผนนั่นคือของชอบหลานสาวเขาเลย

“นั่นเล่นอะไรกัน..เสียงคะนิ้งหัวเราะร่าเลย”

พอใจเดินออกมานอกบ้านได้ก็ได้ยินเสียงคะนิ้งหัวเราะร่ามาแต่ไกลก่อนจะชะเง้อมองไปที่ริมหาดเห็นราชสีห์พาคะนิ้งขี่คอวิ่งเล่นอยู่ไกลๆจึงได้รู้สาเหตุของความสนุกเจ้าก้อนกลมแล้ว

“ของชอบสองพ่อลูก..”

สายธารอมยิ้มอ่อนเธอเห็นภาพนี้ประจำเพราะอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์แทบทุกวันตอนเย็นก่อนทานข้าวพ่อลูกจะต้องเล่นกันแบบนี้

“ขี่คอวิ่งเนี่ยนะ”

“เล่นกันประจำเลย..บางคืนละเมอหัวเราะให้พ่อพาขี่คออีก”

“ฮ่าๆๆ..ขนาดนั้นเลยเหรอ”

สองสาวคุยไปเดินไปจนมาถึงเรียบชายหาดที่ทุกคนอยู่พร้อมหน้ากันที่นี่

“มีความสุขกันจังเลยนะ”

เสียงของใครบางคนที่ดังแข็งกร้าวขึ้นทำให้ทุกคนหันมองกันเป็นตาเดียวไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นกชกรที่อยู่ในชุดเดรสสีดำและในมือถือซองอะไรบางอย่างเอาไว้เธอมองจ้องมายังทุกคนด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไรนัก

“หมอแก้ว..มาที่นี่ได้ยังไงคะ”

พอใจถึงกับขมวดคิ้วเมื่อเห็นกชกรมาโผล่ที่นี่

“สวัสดีทุกคนนะคะ”

กชกรไม่ได้ตอบคำถามของพอใจเธอเลือกที่จะหันมาสวัสดีผู้หลักผู้ใหญ่ที่นั่งกันอยู่ตรงหน้า

“คุณมาที่นี่ได้ยังไง”

ราชสีห์ถึงกับตัวชาวาบเมื่อเห็นกชกรที่เธอเขารีบส่งคะนิ้งให้กับคาวีและเดินเข้ามาถามหญิงสาวด้วยท่าทีร้อนใจด้วยหากเธอมาพูดอะไรที่ไม่สมควรจะพูดคงเป็นเรื่องไม่ดีแน่

“ฉันก็มาตามพ่อของลูกฉันให้รับผิดชอบยังไงล่ะคะ”

“พ่อของลูก”

เปรมฤดีเริ่มมีสีหน้าตรึงเครียดเช่นทุกคนในตอนนี้เพราะไม่รู้ว่าลูกชายของเธอคนไหนเป็นโจทย์ในเหตุการณ์นี้

“นี่ผลตรวจฉันท้อง..กับคุณสิงห์”

กชกรยื่นซองสีขาวให้กับพอใจสายธารที่ยืนแน่นิ่งอยู่ในคราแรกตอนนี้เธอแทบยืนไม่อยู่เมื่อได้ยินว่ากชกรพูดว่าท้องกับสามีของตัวเอง

“จริงเหรอคะคุณสิงห์”

พอใจกางผลตรวจออกอ่านก็อ้าปากค้างหันมาถามราชสีห์ที่เอาแต่ยืนหน้าบึ้งตึงเงียบเป็นเป่าสากสายธารเริ่มมองคนเป็นสามีด้วยแววตาไหววูบเพราะเขาเอาแต่หลบสายตาของเธอและไม่ยอมเอ่ยปากปฏิเสธใดๆแค่นี้เธอก็พอจะเดาออกว่าทุกอย่างน่าจะเป็นความจริง

“คืนวันแต่งงานของคุณสิงห์วันนั้นเค้าอยู่กับฉันทั้งคืน”

“ตาสิงห์”

ตอนนี้ทุกคนเพ่งเล็งมายังราชสีห์เป็นตาเดียวเพราะอยากจะให้เขานั้นปฏิเสธอะไรออกมาบ้างโดยเฉพาะสายธารยิ่งเห็นเขานิ่งเท่าไรใจของเธอก็ยิ่งสลายเท่านั้น

“สาย”

พอใจรีบประคองร่างเพื่อนที่กำลังจะล้มลงกองกับพื้นเอาไว้หน้าสายธารซีดเซียวจนพอใจเริ่มใจไม่ดีไม่อยากให้เรื่องเป็นทุกอย่างที่กชกรพูดแต่เธอก็ปฏิเสธต่อผลตรวจที่เห็นไม่ได้แถมราชสีห์ก็ยังไม่ปฏิเสธอะไรออกมาอีก

“สายธาร..”

ราชสีห์รีบเข้าไปอุ้มร่างบางของภรรยาแล้วสาวเท้าเข้าไปในบ้านทันทีเขารู้ว่าสายธารคงเสียใจมากแต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะวันนั้นเขามีสัมพันธ์กับกชกรจริงแต่เป็นเรื่องที่ไม่ได้ตั้งใจและไม่ได้คิดว่าจะมีปัญหาส่งผลมาถึงตอนนี้

ตอนนี้ราชสีห์ให้พอใจดูแลสายธารอยาในห้องส่วนเข้าก็ออกมาเคลียปัญหาพร้อมทุกคนที่ห้องรับแขก

“ที่ฉันมาที่นี่เพื่อที่จะต้องบอกให้คุณได้รับรู้ผลการกระทำของคุณและคุณต้องรับผิดชอบฉันเพราะฉันกำลังท้องลูกของคุณ “

กชกรเอ่ยเสียงดังฟังชัดให้ทุกคนได้ยินพร้อมกันเพราะที่เธอมาที่นี่ก็เพื่อที่จะมาแจ้งให้ทุกคนได้รับรู้ผลการกระทำของราชสีห์

ตอนนี้ใจของทุกคนร้อนรนอยากจะให้ราชสีห์ปริปากพูดเต็มทีแต่ก็ต้องเงียบเอาไว้เพราะอยากจะให้ราชสีห์เปิดปากมาเสียก่อนว่าต้องการจะแก้ปัญหานี้อย่างไร

“ได้...ผมจะรับผิดชอบถ้าตรวจแล้วเด็กในท้องคุณเป็นลูกของผม..ผมจะรับผิดชอบดูแลส่งเสียค่าเลี้ยงดูของเด็กคนนี้ทั้งหมดส่วนคุณผมคงรับผิดชอบได้แค่เงินเท่านั้นตามที่ผมบอกคุณไปครั้งนั้น”

ราชสีห์เริ่มปริปากพูดทำลายความเงียบที่มีมาครู่ใหญ่แต่ดูท่าคำตอบของราชสีห์จะไม่เป็นที่ถูกใจกชกรเอาเสียเลย

“คุณจะไม่รับผิดชอบฉัน..ฉันเป็นแม่ของลูกคุณนะคะ”

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status