LOGINShare
ตอนที่2 ขอความช่วยเหลือ
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ซ่า..ซ่า...
เสียงทะเลซัดสาดมาที่ริมหาดในตอนเช้ามีสายธารยืนกอดอกมองทอดไปที่ชายหาดอยู่ริมระเบียงบ้านไม้หลังไม่ใหญ่มากนักแต่มีอาณาเขตพื้นที่กว้างขวางติดริมทะเลเธอขับรถมาถึงประจวบคีรีขันธ์เกือบเช้าตั้งแต่มาถึงเธอก็นอนไม่หลับจนถึงตอนนี้ผิดกับลูกสาวตัวกลมของเธอที่ไม่รู้อะไรเลยว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหนยังหลับสบายไม่รู้เรื่องรู้ราว
หากตอนนี้เป็นการมาเที่ยวพักผ่อนตอนนี้สายธารคงอารมณ์ดีไม่น้อยแต่ติดตรงที่เธอต้องมาอยู่ที่นี่เพื่อเอาชีวิตรอดจึงมีความหดหู่อยู่ภายในใจพอสมควร
“คุณแม่...”
เสียงเรียกที่ดังออกมาจากในห้องนอนทำให้สายธารที่กำลังยืนครุ่นคิดอะไรในสมองหลุดจากภวังค์รีบหมุนตัวกลับไปเข้าไปในบ้านทันที
“คนเก่งของแม่ตื่นแล้วเหรอคะ”
หญิงสาวนั่งริมเตียงนอนยกอุ้มเด็กหญิงตัวกลมที่กำลังหัวยุ่งเหยิงเพราะเพิ่งตื่นนอนมาหอมฟอดใหญ่เห็นทีลูกเธอจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอยิ้มได้ในเวลาเช่นนี้
“อยู่ที่ไหน”
ดวงตากลมโตของเด็กหญิงมองไปรอบๆห้องอย่างไม่คุ้นเคยก่อนจะเอ่ยถามคนเป็นแม่อย่างอยากรู้คำตอบ
“คุณแม่พาคะนิ้งมาอยู่ติดทะเลชอบหรือเปล่าคะ”
สายธารอุ้มลูกสาวของเธอเดินออกมาจากห้องนอนมาที่ระเบียงบ้านเพื่อให้คะนิ้งนั้นได้ชมบรรยากาศยามเช้าของที่นี่เจ้าตัวกลมพอเห็นน้ำทะเลได้ก็ยกมือป้อมปรบกันแชอบใจกับบรรยากาศของทะเลมาก
“ชอบค่า..”
“เราจะอยู่ที่นี่กันตลอดเลยนะคะ”
“ค่ะคุณแม่”
สายธารโล่งใจไปหนึ่งเปราะคราแรกคิดว่าคะนิ้งจะไม่ชอบที่นี่เสียแล้ว
“หมอพอ...ไม่รู้จริงๆใช่หรือเปล่าว่าหมอสายอยู่ที่ไหน”
ช่วงบ่ายขณะที่พอใจกำลังนั่งพักอยู่ในห้องทำงานของเธอกชกรหมอสาววัย30ก็เข้ามาหาเธออย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยพอใจรู้ว่ากชกรคงจะโกรธเคืองสายธารไม่น้อยเพราะกัญญาเป็นน้องสาวของเธอแต่เรื่องทั้งหมดก็ใช่ว่าสายธารจะผิดทั้งหมดเพราะเป็นกัญญาที่เลือกจะจบชีวิตด้วยตัวเอง
“ถ้าฉันรู้ฉันก็บอกไปแล้วค่ะ...ว่าแต่หมอแก้วไม่ไปช่วยที่งานเหรอคะ”
พอใจเงยหน้าจ้องตากับกชกรอย่างไม่ยอมให้มีพิรุจก่อนจะถามถึงเรื่องงานศพของกัญญาว่าทำไมตอนนี้กชกรจึงไม่ยอมไปอยู่ช่วยงานที่นั่นกลับมาทำงานที่โรงพยาบาลได้อย่างสบายใจแถมยังดูท่าว่าไม่ค่อยเสียใจสักเท่าไรกับเหตุการณ์นี้
“ฉันไม่อยากไปเห็นงานศพน้องสาวตัวเองค่ะทำใจไม่ค่อยได้”
กชกรหลุบสายตาลงต่ำเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินออกจากห้องพอใจไป
“แปลกๆ”
ตอนนี้พอใจรู้สึกว่ากชกรแปลกไปเมื่อมีคนพูดถึงเรื่องกัญญาทีไรเธอจะต้องหนีหายไปทุกทีจะบอกว่าเธอเสียใจจนไม่อยากจะฟังเรื่องน้องสาวก็ไม่เห็นจะใช่เพราะตั้งแต่ที่กัญญาเสียเธอไม่เห็นว่ากชกรจะมีน้ำตาสักหยด
18.00 น.
ก๊อกๆๆ
ราชสีห์เงยหน้าขึ้นจากการก้มหน้าดูจอโน๊ตบุ้คขณะที่อาทิตย์เดินดุ่มๆเข้ามาหาเขาด้านในร่างใหญ่เอนพิงกับเก้าอี้จ้องไปที่อาทิตย์ด้วยความอยากรู้ความเป็นไปว่าตอนนี้เรื่องที่เขาต้องการรู้ได้ข้อมูลมามากน้อยแค่ไหนแล้วบ้าง
“ได้เรื่องยังไงบ้าง..”
“หมอสายธารไม่มีญาติที่ไหนครับเธอมีเพียงแค่ลูกสาววัยสองขวบกว่าเพียงคนเดียวชื่อของสามีในใบเกิดเด็กหญิงคนนั้นก็ไม่มีครับ”
เท่าที่นักสืบและเขาหาข้อมูลมาได้ภายในเวลาสองสามชั่วโมงก็ได้ข้อมูลมาเพียงเท่านี้ด้วยเมื่อรู้ว่าสายธารไม่มีญาติที่ไหนแถมชื่อของสามีก็ยังไม่มีเขาก็ต้องเริ่มให้นักสืบแกะรอยอย่างเดียวจะเฉพาะเจาะจงตามพื้นที่เห็นจะไม่ได้แล้ว
“ไม่มีญาติที่ไหนอย่างนั้นเหรอ..แล้วเพื่อนสนิทล่ะ”
ใบหน้าคมก้มลงเล็กน้อยครุ่นคิดว่ามีใครอีกที่น่าจะช่วยเหลือสายธารได้
“เห็นจะมีแค่หมอพอใจเพียงคนเดียวครับแต่เมื่อตอนที่ผมไปถามเธอเมื่อกลางวันเธอดูท่าจะไม่รู้เรื่องจริงๆครับ”
“อืม..นายกลับไปพักผ่อนเถอะ”
“ครับ”
ราชสีห์พยักหน้ารับเขาสั่งให้อาทิตย์ไปพักผ่อนได้เพราะวันนี้เลยเวลาเลิกงานของอาทิตย์เป็นชั่วโมงแล้วไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากรู้เรื่องที่อยากรู้เร็วๆแต่เพราะไม่อยากจะเอาเปรียบลูกน้องเพียงเพราะเรื่องส่วนตัวของตัวเอง
หลังจากที่อาทิตย์กลับไปแล้วราชสีห์ก็ขับรถสปอร์ตคันหรูกลับไปที่เพนท์เฮ้าส์ของคาวีน้องชายของเขาเพราะเขามีบางอย่างอยากจะให้คาวีนั้นช่วย
19.00 น.
“อะไรนะจะให้ผมไปตีสนิทกับหมอในโรงพยาบาลพี่”
คาวียังไม่ทันที่จะกระดกแก้วไวน์เข้าปากก็ต้องวางแก้วลงเมื่อได้รับรู้คำขอร้องของพี่ชายของตนแม้นเขาจะชอบการจีบผู้หญิงสาวๆสวยๆก็จริงแต่เขาก็เล่นด้วยแต่คนที่ไม่คิดจะผูกมัดหากหมอสาวคนนั้นเกิดอยากจะผูกมัดกับเขาขึ้นมาจะทำอย่างไรแล้วเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอจะสวยน่ารักพอจะให้เขามีอารมณ์ได้ป้อนคำหวานหรืออยากใกล้ชิดกับเธอด้วยหรือเปล่า
“อืม..ฉันต้องการรู้ว่าหมอพอใจไม่มีส่วนรู้เห็นกับการหายตัวไปของหมอสายธารจริงหรือเปล่า”
“พี่เคยถามเธอแล้วหรือไงถึงรู้ว่าเธอไม่รู้”
“อาทถามมาแล้วเธอปฏิเสธแต่ฉันไม่อยากเชื่อเท่าไร”
“ก็ได้ๆ...ผมจะช่วยพี่อาทิตย์เดียวถ้าได้ข้อมูลแค่ไหนก็แค่นั้นนะ”
แม้นจะมีอาการหนักใจอยู่พอสมควรแต่คาวีก็ยอมรับปากเพราะน้อยครั้งนักที่พี่ชายของเขาจะมาขอความช่วยเหลือเรื่องส่วนตัวแบบนี้
“อืม..ยอมช่วยฉันก็ดีแล้ว...ฉันขอตัวก่อนต้องไปงานของเกรซต่อ”
ราชสีห์ขอบคุณในน้ำใจของน้องชายตนดูออกว่าคาวีลำบากใจแต่เขาไม่กล้าจะใช้คนอื่นจริงๆเพราะไม่อยากให้ใครรับรู้เรื่องที่เขาจะทำมากนักเมื่อเสร็จธุระจึงขอตัวกลับเพราะเขาต้องไปงานศพของกัญญาที่วัดต่อ
“เสียใจด้วยนะครับ”
คาวีแสดงความเสียใจกับราชสีห์รู้ว่าตอนนี้พี่ของเขาคงเจ็บปวดหัวใจมากแต่ยังพยายามทำตัวเข้มแข็ง
“....”
คาวีพยักหน้ารับก่อนจะสาวเท้ายาวๆเยื้องย่างกลับออกไปด้วยท่าทีเหม่อลอยเล็กน้อย
คาวีเป็นลูกชายคนเล็กของตระกูลราชสธนศักดิ์อายุ30ปีบริหารงานในส่วนของโรงแรมช่วยคนเป็นพี่เขาเป็นชายหนุ่มหล่อเหลารูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงกับคนเป็นพี่มากเพียงแต่เขาชอบไว้ผมยาวมัดรวบตึงนิสัยใจคอค่อนข้างมีมนุษย์สัมพันธ์ดีกว่าราชสีห์พอสมควรแต่ความขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงมีพอๆกัน
ปัจจุบันนี้เขามีผู้หญิงเข้าหาไม่ซ้ำหน้าแต่เขาก็เลือกที่จะคบหาเฉพาะคนที่ไม่คิดจะผูกมัดด้วยไม่คิดจะมีครอบครัวเพราะเห็นว่าชีวิตทุกวันนี้ก็ดีอยู่แล้ว
Related chapters
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่3 ทำตามแผน
สามวันต่อมาห้างสรรพสินค้า“ของทุกอย่างฉันซื้อตามที่สั่งครบแล้วกำลังจะส่งไปให้อีกสองสามวันน่าจะถึง”“ขอบใจมากนะพอ”“ไม่เป็นไรแค่นี้นะ”พอใจอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นใส่รองเท้าแตะธรรมดาปล่อยผมสลวยใส่แว่นหนาไม่ได้แต่งหน้าเธอวางหูได้ก็รีบเข็นรถเข็นไปที่รถเก๋งของเธอในลานจอดวันนี้เป็นวันหยุดของพอใจเธอจึงออกมาหาซื้อของใช้ของสายธารและคะนิ้งที่ห้างสรรพสินค้าส่งไปให้ที่ประจวบด้วยไม่อยากให้เพื่อนเธอออกไปเพ่นพ่านที่ไหนในตอนนี้เมื่อยกของเข้าหลังรถได้เธอก็เดินลากรถเข็นไปเก็บก่อนจะขับออกจากห้างไปที่ไปรษณีย์เพื่อส่งของให้สายธารทันทีโดยที่ไม่ได้รู้ตัวว่ากำลังมีใครบางคนตามจับตาดูเธออยู่ห่างๆไปรษณีย์ปึก..”ว้ายยย.”ขณะที่กำลังง่วนอยู่กับการขนของที่ท้ายรถหลังจากมาจอดในไปรษณีย์จู่ๆเธอก็ต้องล้มลงเมื่อมีใครบางคนเดินเข้ามาชนเธออย่างจังแกร๊กก.. เสียงแกร็กที่ดังอยู่ในตอนนี้ก็คือเสียงของว่านตาของพอใจที่กำลังถูกรองเท้าผ้าใบราคาแพงเหยียบจนแตกหัก“ผมขอโทษครับ”คาวีแสร้งทำหน้านตาตื่นรีบพยุงหญิงสาวให้ลุกยืนขึ้นพร้อมเอ่ยคำขอโทษเธอ“ไม่เป็นไรค่ะ..เอ่อ..แว่นฉัน”พอใจรีบนั่งลงควานหาแว่นเพราะตอนนี้เธอม
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่4 อยากฆ่าก็ฆ่าเลย
ตอนนี้ฟ้ามืดแล้วแต่พอใจก็ยังต้องขับรถเพื่อไปหัวหินเพราะเธอพยายามติดต่อสายธารอย่างไรก็ติดต่อไม่ได้เธอภาวนาว่าให้การที่คาวีเจอกับเธอเมื่อตอนกลางวันให้เป็นแค่เรื่องบังเอิญแต่ก็กยังไม่ชะล่าใจอย่างไรเธอก็จะต้องพาสายธารออกจากที่นั่นไปก่อน20.30 น.สายธารเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากกล่อมคะนิ้งจนหลับไปแล้วเธอเข้ามาดูมือถือที่แช่เอาไว้ในถ้วยที่มีข้าวสารเต็มถ้วยเพราะเมื่อกลางวันมันตกน้ำเพราะฝีมือคะนิ้งเมื่อยกออกมาดูหมายจะเปิดให้ติดแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเปิดติด“เสียจริงๆเหรอเนี่ย”สีหน้าของสายธารดูเหนื่อยใจอย่างเห็นได้ชัดสถานการณ์ตอนนี้เธอจะออกไปไหนมาไหนก็ไม่น่าปลอดภัยเท่าไรด้วยกุก..กัก..“หืม...”สายธารรีบวิ่งออกจากห้องครัวเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นเพราะเสียงที่ดังนั้นดังมาจากทางประตูหน้าบ้าน“หา...”ร่างบางแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นราชสีห์ยืนสูงตระหง่านจ้องหน้าเธอเขม็งนัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยไฟโทสะทำให้เธอร้อนๆหนาวๆตัวชาวาบไปทั้งตัวและแล้วสติของเธอก็ดับวูบลงไปไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย“กว่าจะซ่อมเสร็จ”ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วแต่พอใจยังอยู่ที่อยู่เพราะรถของพอใจดันมายางแตกกลางทางดีที่ในตอนที่เกิดอุบ
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่5 ตายทั้งเป็น
ปึก..“โอ้ยย..”สายธารเจ็บจนตัวงอเมื่อราชสีห์เหวี่ยงร่างเธอเข้าไปในมุมห้องจนลำตัวกระแทกกับผนังอย่างรุนแรงสายธารเงยหน้าขึ้นมาได้ดวงตากลมโตก็เบิกโพรงอ้าปากค้างเริ่มกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นว่าราชสีห์กำลังยกมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก“จะ..ทำอะไร”“ฉันบอกแล้วไงว่าจะทำให้เธอเหมือนตายทั้งเป็น”ราชสีห์วาดวงแขนรวบอุ้มสายธารด้วยแขนข้างเดียวเหวี่ยงเธอไปไว้บนเตียงนุ่มสีหน้าแววตาของเขาแสดงออกถึงความสะใจอย่างเห็นได้ชัด“ไม่นะ..” ปึกกก..หญิงสาวพยายามดิ้นหนีแต่เธอก็ต้องชะงักตัวงอด้วยถูกหมัดหนักๆของคนที่กำลังบ้าคลั่งเหวี่ยงฟาดลงมาที่หน้าท้องน้อย“อึก..อืมม...ฮือๆๆ”แคว้กกก..ๆสาวเจ้านอนตัวงอฟุบหน้าลงสะอื้นเสียงอ่อนลงกับเตียงนุ่มเธอไม่สามารถขัดขืนกับการกระทำของราชสีห์ได้แม้เรี่ยวแรงจะหายใจยังไม่ค่อยจะมีเพราะเจ็บจุกจนร้าวไปทั้งตัวได้แต่ปล่อยให้เขาฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วยความไม่เต็มใจเหตุการณ์วันนี้เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตที่ต้องมาเสียลูกรักกะทันหันเพราะความผิดของตัวเองทั้งยังต้องถูกขืนใจอย่างไม่เต็มใจหากเขาจะย่ำยีเธอเช่นนี้สู้ฆ่าให้เธอตายไปเลยเสียจะยังดีกว่าตื๊ดดด...ตื๊ดดดดร่างกำยำที่เปลือยเปล
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่6 ฉันท้องกับเค้า
ตอนนี้ทั้งสองสาวยืนอยู่หน้าผับพอใจกับพราวฟ้าดูสวยเด่นเป็นสง่าจนใครๆเห็นก็ต้องหันมามองกันเป็นตาเดียว“พราวพวกคนรวยๆเค้าจะอยู่กันตรงไหน”พอใจเดินเข้ามาด้านในพร้อมพราวฟ้าเสียงอึกกระทึกครึกโครมของดนตรีในตอนนี้ทำเอาพราวฟ้าไม่โยกตามเสียงดนตรีไม่ได้มีเพียงแค่พอใจเท่านั้นที่เอาแต่มองหาคาวีก่อนยจะหันไปถามพราวฟ้าถึงที่อยู่ของเหล่าคนมีเงินที่เขามาเที่ยวที่นี่“โน่นไงด้านบนชั้นวีไอพี”“ไป”“เดี๋ยวแกมาหาใครกันแน่”พราวฟ้าต้องรีบรั้งมือพอใจเอาไว้เพราะรู้เพียงแค่ว่าพอใจมาที่นี่ด้วยเรื่องของธุระแต่ไม่รู้ว่าจะมาหาใครยิ่งพอใจจะขึ้นไปชั้นบนก็ยิ่งต้องห้ามเพราะชั้นนั้นมีบอดี้การ์ดคอยตรวจตราตลอดเวลาม่าใช่ว่าใครจะขึ้นไปก็ได้“คุณคาวี”“คุณคาวีน้องคุณสิงห์น่ะเหรอ”“อืม”“หา..แกมีธุระอะไรกับเค้ากันแน่เล่ามาก่อน”พราวฟ้ายอมรับว่าตกใจพอสมควรที่พอใจบอกว่ามาที่นี่เพราะคาวีคิดว่าคงไม่ใช่เพื่อนเธอพลาดท่าเสียทีให้กับผู้ชายเจ้าชู้อย่างคาวีไปแล้วล่ะ“บอกว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟัง”พอใจรีบลากพราวฟ้าฝ่าฝูงชนไปที่หน้าบันไดเลื่อนที่จะขึ้นไปชั้นบนแต่แล้วก็มีเหล่าชายชุดดำที่เป็นบอดี้การ์ดเข้ามาขวางพวกเธอเอาไว้ก่อน“คุณคาวีให้ฉันมา
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่7 ถูกด่าฟรี
“พราวฟังฉันก่อน...แกเงียบก่อนฉันขอร้องล่ะ”“ก็ได้”เป็นพอใจที่ต้องทำให้พราวฟ้านั้นเงียบก่อนจะเค้นเอาความจริงจากคาวีว่าเมื่อกลางวันเป็นแผนของเขาใช่หรือไม่พราวฟ้าเองแม้นจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่พอใจสาวความจากคาวีเท่าไรนักแต่เธอก็รับปากเพื่อนเอาไว้แล้วจึงต้องนั่งเงียบๆ“ผมยอมรับแล้วคุณจะเอาอะไรอีก”“จิตสำนึกของคุณมันมีบ้างหรือเปล่าเพื่อนฉันจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างคุณไม่สนใจเลยหรือไง”“พี่ผมขอร้องจะให้ผมทำยังไง”“บอกมานะว่าเพื่อนฉันอยู่ที่ไหน”“ผมบอกว่าผมไม่รู้แต่ผมรู้อย่างเดียวคือตอนนี้คุณก็มีความผิดเหมือนกันแล้วพี่ผมก็หมายหัวคุณเอาไว้แล้วด้วยโทษฐานที่ให้ความช่วยเหลือเพื่อนคุณ”“โอ้ยย..ฉันจะบ้าตาย”พอใจยกมือกุมขมับหนึบไหนจะห่วงเพื่อนตอนนี้ยังต้องห่วงความปลอดภัยของตัวเองอีก“ใช่ฉันก็จะบ้าตาย..พูดเรื่องอะไรกันให้ฉันเข้าใจหน่อยได้หรือเปล่า”พราวฟ้าที่จะบ้าตายอีกคนเพราะทนกับความอยากรู้ไม่ไหวว่าเรื่องที่สองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่มันคือเรื่องอะไร“เฮ้อ..สายมันวินิจฉัยโรคของคุณกัญญาผิดทำให้เธอเครียดฆ่าตัวตายฉันให้สายหนีเพราะกลัวคุณสิงห์ฆ่าแต่เพราะอีตานี่ทำให้คุณสิงห์รู้ว่าสายกับคะนิ้งอยู่ที่ไหนแล้
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่8 ตัวอันตราย
ตั้งแต่เช้าจนบ่ายอิงอรง่วนอยู่แต่กับคะนิ้งจนตอนนี้เธอกล่อมเด็กหญิงจนหลับไปแล้วเห็นว่าอาทิตย์กำลังหอบข้าวของที่เป็นของคะนิ้งมาไว้ที่บ้านจึงได้โอกาสถามว่าราชสีห์จะมาที่นี่เพื่อหาลูกและให้ความกระจ่างเรื่องที่มีคะนิ้งตอนไหน“ตกลงตาสิงห์จะมาหาฉันเมื่อไรล่ะอาท”“ผมยังไม่ได้รับคำตอบเลยครับคุณท่าน”อาทิตย์วางข้าวของลงก่อนจะส่ายหัวเบาๆเขาก็ไม่รู้ว่าเจ้านายตนจะมาที่นี่เมื่อไรได้แต่เพียงบอกทุกอย่างตามที่เจ้านายตนสั่งเท่านั้น“แล้วนี่เรื่องจริงใช่หรือเปล่า..ไม่ได้หลอกให้ฉันดีใจเล่นล่ะ”หญิงชราเปรยสายตาไปมองคะนิ้งที่นอนหลับอยู่บนโซฟาใหญ่เธอไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้นด้วยเธออยากจะมีเหลนจริงๆมานานแล้ว“เอาไว้คุณท่านขอคำตอบจากคุณสิงห์เองดีกว่าครับ”อาทิตย์หลุบสายตาลงต่ำเล็กน้อยทั้งอมยิ้มอ่อนเขาไม่อยากพูดอะไรมากเพราะรู้ว่าอิงอรนั้นไม่รู้เรื่องที่ราชสีห์ได้คบกับกัญญาแล้วเกิดปัญหาอะไรขึ้นเขาอยากจะให้เจ้านายของเขาเป็นคนพูดกับอิงอรเองจะดีกว่า20.00 น.ราชสีห์กลับมาที่บ้านหลังเล็กด้วยความมึนเมาเขายังคงต้องพึ่งเครื่องดื่มพวกนี้เพื่อที่จะทำให้ตัวเองไม่ทรมานเมื่อนึกถึงเรื่องของกัญญาแต่ดูท่
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่9 ยังไม่ตาย
หลังจากในครั้งที่พอใจไปหาคาวีที่ผับวันรุ่งขึ้นเธอก็ต้องเก็บกระเป๋าย้ายมาอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ของคาวีด้วยความไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนักแต่ก็ต้องมาอยู่เพื่อความปลอดภัยของตัวเองแถมยังต้องยื่นใบลาออกจากโรงพยาบาลอย่างไม่เต็มใจด้วยในเช้าวันใหม่ตอนนี้พอใจเอาแต่ยกหูโทรต่อสายหาเบอมือถือที่โทรเข้ามาหาเธอเมื่อคืนแต่พยายามโทรเท่าไรก็โทรไม่ติด“เบอใครกันนะ”หญิงสาวในชุดนอนแขนยาวขายาวสีฟ้าเดินไปเดินมาอยู่ที่โถงนั่งเล่นใบหน้าสวยมีสีหน้าแห่งความสงสัยจนคิ้วผูกโบว์ทำให้คาวีที่พึ่งออกมาจากห้องนอนของตัวเองถึงกับต้องยืนจ้องใบหน้าของหญิงสาวครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามเธอออกไป“เป็นอะไรของคุณจ้องมือถือขมวดคิ้วอยู่ได้”“ก็เบอนี้โทรมาหาฉันเมื่อคืนตั้งหลายสายแต่พอโทรกลับก็ไม่ติด”พอใจยื่นมือถือของเธอชูไปที่หน้าของคาวี“ไหน”คาวีหยิบมือถือของพอใจมาดูตัวเลขไม่กี่ตัวก็จำได้ว่าเบอนี้เป็นเบอส่วนตัวของพี่ชายที่ใช้มาหลายปีแล้ว“นี่มันเบอส่วนตัวของพี่สิงห์”“อะไรนะ...แล้วคุณสิงห์จะโทรหาฉันทำไม”พอใจถึงกับยกมือกุมหัวจากสีหน้าที่สงสัยแปรเปลี่ยนเป็นตกใจจนเห็นได้ชัดไม่ใช่ว่าตอนนี้ราชสีห์กำลังตามหาตัวเธอเพื่อคาดโทษอยู่ล่ะ“อาจจะตามหาค
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่10 ลูกไก่ในกำมือ
“คะนิ้ง..ฉันรู้ว่าคะนิ้งยังไม่ตายคุณช่วยพาคะนิ้งมาหาฉันนะคะ”ร่างบางโงนเงนแทบนั่งไม่อยู่เพราะปวดไปทั้งตัวตอนนี้เธอไม่คิดจะขอความเห็นใจอะไรจากเขาเลยนอกจากเรื่องของลูกเธออยากเจอคะนิ้งเพราะเธอรู้ว่าลูกเธอยังไม่ตาย“ทำความผิดยังกล้ามาขอร้องอะไรฉันอีกดีนะที่เมื่อคืนอาทิตย์มาหาฉันไม่อย่างนั้นคงนอนจมกองเลือดเรียกหมอมารักษาไม่ได้”ราชสีห์กัดฟันกรอดพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ด้วยความโมโหทั้งสะบัดแขนสายธารจนเธอล้มไปนอนฟุบกองกับเตียงอีกครั้ง“ขอให้ฉันเจอลูกเถอะนะคะไม่รู้ว่าตอนนี้คะนิ้งจะร้องหาฉันหรือเปล่า”หญิงสาวที่ไร้เรี่ยวแรงแม้นจะยันตัวเองลุกนั่งเธอยกมือทั้งสองไหว้อ้อนวอนชายหนุ่มที่จ้องมองเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อเสียงสั่นเป็นห่วงก็แต่ลูกน้อยไม่รู้ว่าตอนนี้จะอยู่อย่างไงจะกินอะไรและคนที่ดูแลอยู่จะรู้ใจแค่ไหนจะใจดีกับลูกเธอหรือเปล่า“ลูกเธอไม่ร้องหาเธอแล้ว...ถ้าฉันทำให้คะนิ้งลืมเธอได้คงดีฉันจะได้เป็นเจ้าของเด็กคนนี้เพียงคนเดียว”ราชสีห์พยายามพูดให้สายธารนั้นใจเสียยิ่งเห็นเธอรักคะนิ้งมากเท่าไรคะนิ้งก็จะเป็นจุดอ่อนของสายธารมากขึ้นเท่านั้นเธอกล้าทำเขาเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจเขาก็จะทำให้เธอเจ็บกว่าเขาร้อย
Latest chapter
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่37 ตอนจบ
“คุณวีไปคบกับพอใจตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เลยคะ”หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลได้สายธารก็ได้มีโอกาสคุยกับสามีเธอเรื่องนี้เสียที“ไม่รู้เหมือนกัน”ราชสีห์อมยิ้มอ่อนพร้อมกับส่ายหัวไปมา“อย่าบอกนะคะว่าคุณวี..พูดขึ้นมาเอง”สายธารขมวดคิ้วหากเป็นเช่นที่เธอคิดพอใจฟื้นมารู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่ของตัวเองได้อาละวาดคาวีแน่“รอดูตอนพอใจฟื้นละกัน”เรื่องนี้ราชสีห์เห็นว่าจะจริงหรือไม่จริงก็ต้องรอดูตอนพอใจฟื้นแต่ที่เป็นเรื่องจริงที่เขารู้ได้ก็คือน้องชายของเขาจริงจังกับพอใจแน่นอนวันเวลาพ้นผ่านนานแรมปีตอนนี้สายธารก็ได้ให้กำเนิดลูกชายแฝดตัวกลมทั้งสองได้หกเดือนแล้วคะนิ้งเองก็คอยทำหน้าที่พี่สาวที่แสนดีช่วยคนเป็นแม่ดูแลน้องๆไม่ห่างหลังจากกลับมาจากโรงเรียนส่วนราชสีห์ก็ละมือจากงานพักใหญ่ให้อาทิตย์เป็นคนดูแลบริษัทและอาศัยให้พ่อของเขาช่วยบริหารงานบ้างบางครั้งที่ต้องตัดสินใจงานใหญ่เพราะสงสารภรรยารักที่ต้องดูแลลูกคนเดียวถึงสามคนเขาคิดผิดไปเสียแล้วว่าจะมีลูกหลายๆคนเพราะแค่เจ้าแฝดมาเติมเต็มครอบครัวก็ทำเอาเหนื่อยแทบลากเลือดเลยทีเดียวทางด้านคาวีตั้งแต่ที่พอใจฟื้นมาได้และรู้ว่าคาวีพูดอะไรกับพ่อแม่เธอก็โกรธมากจนไม่ยอมคุยก
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่36 เป็นแฟน
“ดูๆไปแล้ว...ที่เธอเป็นแบบนี้ก็คงจะเพราะครอบครัวนะครับพี่สิงห์”สองหนุ่มกลับจากสถานีตำรวจได้ก็รีบขับรถตรงมาที่โรงพยาบาลสองพี่น้องพูดคุยกันด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหดหู่เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้กชกรเป็นแบบนี้ก็น่าจะเป็นเพราะปมในวัยเด็ก“ก็ส่วนหนึ่ง...แต่มันก็อยู่ที่ตัวเธอด้วยที่มองแต่ด้านมืดจนมันทำร้ายตัวเองแบบนี้...หวังว่าวันนึงเธอจะคิดได้”ราชสีห์ที่มีอารมณ์โกรธกชกรในคราแรกอยู่มากตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นเวทนาสงสารเพราะเขารู้ว่าคนที่อยู่กับอคติและปมอดีตมันทุกข์แค่ไหนเขาเองก็เคยผ่านมาแล้วแถมตอนนั้นยังทำร้ายสายธารจนปางตายอีกด้วย“คุณสิงห์”สายธารที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเธอเห็นหน้าสามีกลับมาได้ก็รีบเรียกหาเพราะยังมีอาการกลัวกับเหตุการณ์ก่อนหน้าแม้นตอนนี้จะมีทั้งพ่อแม่สามีอยู่เป็นเพื่อนก็ยังไม่อุ่นใจเท่ากับได้อยู่ใกล้กับชายหนุ่ม“เป็นยังไงบ้าง”คนตัวโตรีบสาวเท้าโผเข้ามาหาภรรยารักเขาเป็นห่วงหญิงสาวจนสุดหัวใจก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆ“หมอยังไม่ให้ลุกไปไหนหนูสายอยู่ในภาวะเครียดมดลูกเลยบีบตัว”เปรมฤดีเป็นคนเอ่ยตอบให้ลูกชายเธอได้รับรู้เพราะคืนนี้ราชสีห์คงต้องนอนเฝ้าสายธารที่นี่“แล้วเรื่องที่โรง
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่35 อุบัติเหตุ
หลายวันต่อมาหลังจากที่อิงอรเริ่มสงสัยในกชกรเธอก็เริ่มจ้างให้คนตามสืบเรื่องราวให้ละเอียดขึ้นจนได้รู้ว่ากชกรนั้นเคยมีประวิติการักษาอาการทางจิตและตอนนี้ก็ยังต้องกินยาอยู่เป็นประจำอีกเรื่องที่ทุกคนตกใจกันไปตามๆกันเมื่อรู้เรื่องก็คือคำสารภาพของตรีทศที่สารภาพทุกอย่างว่าเรื่องการตายของกัญญาเป็นฝีมือของกชกรทั้งหมดแต่เขาไม่รู้จริงๆว่าแรงจูงใจที่กชกรทำไปนั้นเป็นเพราะอะไรเขาเพียงแค่ได้เงินว่าจ้างจากกชกรและมีพันธ์ลับๆกันเท่านั้นคนที่ช่วยเหลือในแผนการของกชกรก็คือหมอเปรมณัฐเพระถูกกชกรขู่ว่าหากไม่ช่วยเธอจะเอาเรื่องที่กัญญาท้องกับเปรมณัฐไปบอกกับครอบครัวเปรมณัฐให้ได้รับรู้และยังขู่อีกว่าหากราชสีห์รู้เรื่องที่เปรมณัฐเป็นชู้กับกัญญาราชสีห์ไม่เอาหมอเปรมณัฐไว้แน่นอนเปรมณัฐจึงต้องทำตามที่กชกรบอกทุกอย่างอีกทั้งลายมือที่เขียนในจดหมายของกัญญาที่อยู่ในมือตำรวจอิงอรก็สามารถทำเรื่องขอให้ตรวจสอบใหม่ได้ในเวลาไม่นานนักและผลตรวจเทียบกับน้ำหนักลายเซ็นของเอกสารที่กัญญาเคยเซ็นก็ออกมาว่าลายมือในจดหมายไม่ใช่ของกัญญาแต่ดันไปตรงกับน้ำหนักลายมือของกชกรตอนนี้กชกรจึงมีหมายจับออกมาเรียบร้อย“ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะทำกับน้องได้
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่34 ตามสืบ
“เธออาจจะอยากให้ครอบครัวเราพังเพราะแค้นฉัน”สาวเจ้ายกมือปาดน้ำตาลวกๆเธอคิดว่าที่กชกรทำทั้งหมดก็เพื่อทำลายครอบครัวของเธอตามที่หญิงสาวได้เคยพูดเอาไว้เมื่อครั้งที่เจอเธอครั้งก่อนนั้น“ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของคนที่ฉันรักเลย...ฉันขอโทษจริงๆ..ขอโทษ”ราชสีห์พยุงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดลูบหัวทุยของเธอเบาๆพร้อมพูดความในใจด้วยเสียงสั่นเครือสายธารได้แต่กอดเอวหนาเอาไว้แน่นใบหน้านวลซบอยู่กับอกแกร่งเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องที่กชกรพูดเพราะไม่อยากต้องแบ่งคนรักของเธอให้ใครทั้งนั้นโชคดีเหลือเกินที่กชกรไม่ได้ท้องจริงๆแต่หากเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้ราชสีห์ไปมีสัมพันธ์อะไรกับกชกรเลยสามวันต่อมาตอนนี้ทุกคนกลับมาที่กรุงเทพกันเรียบร้อยแล้วเพราะเริ่มไม่มีความสนุกเมื่ออยู่ที่หัวหินเพราะมีคนไปทำให้เสียบรรยากาศการพักผ่อนของครอบครัวอิงอรและพอใจก็กลับมาที่กรุงเทพด้วยเช่นกันเพราะอิงอรต้องการที่จะสะสางเรื่องบางอย่างด้วยตัวเอง“พรุ่งนี้ย่าจะไปหาหมอแก้วหนูพอกับตาวีไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยนะ”“ไปทำอะไรคะคุณย่า”“จัดการกับคนโกหกให้มายุ่งกับครอบครัวตาสิงห์ไม่ได้”“ขอรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดได้หรือเปล่าครับ
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่33 ร้ายกาจ
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นใจเธอนะ...หากเด็กในท้องเป็นลูกตาสิงห์จริงพวกเรายินดีรับผิดชอบส่วนเธอต้องการค่าเสียหายเท่าไร..ฉันชดใช้ให้เธอแต่ถ้าจะให้ตาสิงห์มาตบแต่งเธอเป็นเมียอีกคนด้วยคงเป็นไปไม่ได้เพราะเมียเค้าก็อยู่ทั้งคน..”เปรมฤดีรู้สึกไม่ถูกชะตากชกรเท่าไรเธอเข้าใจได้ว่ากชกรคงต้องการให้ราชสีห์ตบแต่งรับเธอมาอยู่ในครอบครัวแต่จะทำเช่นนั้นได้อย่างไรในเมื่อลูกชายเธอมีสายธารอยู่แล้วทั้งคน“แต่งงานกับฉันมันยากอะไรในเมื่อ..กับฆาตกรที่ฆ่ายัยเกรซคุณยังแต่งงานด้วยได้เลยอย่าลืมสิว่าลูกคุณทั้งคนในท้องยัยเกรซตายเพราะใคร”เมื่อเห็นว่าทุกคนในครอบครัวนี้มีทีท่าไม่ต้อนรับเธอกชกรจึงเริ่มอาละวาดออกมาด้วยความไม่พอใจ“หึ่..ยังจะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก...ลูกในท้องเกรซไม่ใช่ลูกผมคุณก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง”ทั้งราชสีห์และคาวีต่างก็มองกชกรด้วยความขุ่นเคืองเพราะรู้ว่าหญิงสาวรู้อยู่แก้ใจว่าความจริงเป็นเช่นไรยังจะหน้าด้านพูดเพื่อย้ำปมในใจของราชสีห์“เอาอะไรมาพูด”“ลูกในท้องเกรซเป็นลูกหมอณัฐ...คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ต้องการให้ผมรู้สึกทรมานไปทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือไง”ราชสีห์เห็นทีเขาจะต้องต่อว่าเธอเรื่องนี้เสียหน่อยทั้ง
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่32 ท้อง
พอใจพยุงสายธารออกมาจากห้องครัวเพราะหญิงสาวเริ่มมีอาการหน้ามืดขณะที่กำลังช่วยกันทำอาหารเย็น“ทำไมจู่ๆจะเป็นลมได้ล่ะ...หรือว่า”ทั้งสองหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นได้พอใจก็รีบถามถึงอาการของสายธารทันทีด้วยเป็นหมอจึงพอจะดูออกว่าอาการของสายธารเหมือนคนที่กำลังตั้งครรภ์“อืม..”ใบหน้าหวานซีดเซียวพยักหน้าตอบเพื่อนเธอเพราะรู้ว่าอย่างไรก็ปิดพอใจไม่มิด“แล้วนี่คุณสิงห์รู้หรือยัง”“ยัง...ฉันว่าจะบอกหลังจากกลับจากที่นี่ไม่อย่างนั้นทุกคนคงไม่ยอมให้ฉันทำอะไรแน่”“แล้วนี่กี่สัปดาห์แล้ว”“ประมาณแปด..”เท่าที่คำนวณจากประจำเดือนครั้งสุดท้ายดูสายธารคิดว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือนแล้ว“คราวนี้คะนิ้งก็จะมีคนมาวิ่งเล่นด้วยแล้ว”พอใจสวมกอดเพื่อนรักเอาไว้หลวมๆดีใจกับชีวิตของสายธารที่ตอนนี้ดูท่าอะไรๆจะลงตัวไปเสียหมด“เราน่าจะมีลูกพร้อมๆกันเนอะ”สิ้นเสียงสายธารพอใจก็เริ่มขมวดคิ้วผละออกจากการกอดเล็กน้อยตอนนี้เธอคงจะมีลูกพร้อมสายธารไม่ได้เพราะแฟนก็ยังไม่มี“พูดอะไร..ฉันจะมีกับใครล่ะ”“อ้าว..ก็เห็นคุณคาวีเอาแต่ตามตื๊อแกไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ”สายธารอมยิ้มกริ่มเธอรู้เรื่องนี้จากราชสีห์มาสักพักแล้วว่า
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่31 พูดเรื่องอะไรคะ
“แล้วคุณ..จะเสี่ยงมากหรือเปล่า”สายธารเห็นว่าหากแผนการของราชสีห์เป็นอย่างที่พูดก็เท่ากับว่าเขาต้องตั้งตนเป็นศรัตรูกับกฤษฎาชีวิตของเขาก็จะอยู่ในความเสี่ยงเพราะเชื่อว่าคนที่จิตใจหยาบช้าแบบนั้นไม่มีทางปล่อยคนที่ทำให้ตัวเองเสียชื่อไว้แน่“ก็ต้องยอมเสี่ยง...ไม่อยากให้ใครมาว่าใจร้ายใจดำ”ดวงตาคมมองมายังร่างบางด้วยความน้อยใจเล็กน้อยเขาจำได้ที่เธอว่าเขาใจดำทั้งๆที่เขาก็กำลังคิดหาวิธีจบปัญหาที่กำลังเกิดอยู่“ฉันขอโทษค่ะ...”ใบหน้าหวานก้มหน้างุดที่ครานั้นเอ่ยปากต่อว่าเขาเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง“คราวนี้ก็เลิกนอนร้องให้ได้แล้วมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ”“ค่ะ...ต่อไปนี้ฉันจะทำดีกับคุณทุกอย่างตอบแทนที่คุณช่วยคะนิ้ง”หญิงสาวเงยหน้ายิ้มให้ชายหนุ่มค่อยๆยื่นมือจับมือของราชสีห์เอาไว้หลวมๆเป็นการสัญญา“มันเป็นหน้าที่ที่เธอต้องทำกับฉันอยู่แล้ว”ว่าจบก็อุ้มร่างบางนอนบนเตียงก่อนจะเข้าไปฟุบกอดใกล้ๆเริ่มใช้จมูกโด่งไล่หอมแก้มนวลซ้ายขวา“คุณสิงห์.. ““ตอบแทนฉันไง”คนตัวโตพลิกร่างคร่อมหญิงสาวให้ร่างของเขาสวมกอดเธอเอาไว้หลวมๆสองมือของเขาและเธอประสานกันแน่นก่อนที่ราชสีห์จะก้มใบหน้าคมก่ายกระซิบข้างหูคนตัวเล็กใต้ล่า
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่30 สาบานว่าพูดจริง
“หมอณัฐ...”กชกรรู้ดีว่ากัญญามีสัมพันธ์กับเปรมณัฐหมอที่เชี่ยวชาญการตรวจโรคจากเลือดของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่แต่เรื่องนี้กัญญาขอให้เธอปิดเงียบโดยแลกกับการเซ็นแบ่งครึ่งหนึ่งของมรดกที่พ่อกัญญาทิ้งไว้ให้มาให้กับเธอส่วนหมอเปรมณัฐก็ปิดปากเงียบเช่นกันเพราะเขาเองก็มีลูกมีเมียแล้วอีกอย่างครอบครัวเมียก็มีอิทธิพลใหญ่โตจนเขาอยู่ใต้อำนาจของภรรยาเรื่องมีชู้จึงให้เรื่องแดงไม่ได้แถมชู้คนนั้นยังเป็นผู้หญิงของราชสีห์อีก“แล้วแกไม่คิดจะบอกความจริงกับคุณสิงห์หรือไง”“ไม่.. ตอนนี้ยัยเกรซก็เสียไปแล้วไม่จำเป็นต้องบอก”เรื่องนี้ในตอนกัญญาเสียคราแรกกชกรก็อยากจะบอกราชสีห์เช่นกันแต่เขานั้นดันไปตกลงแต่งงานกับสายธารเสียก่อนเธอจึงอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับต่อไปชีวิตคู่ของราชสีห์และสายธารจะได้มีอะไรที่ตะขิดตะขวงใจกันตลอดเวลาขณะที่สองสาวนั่งคุยกันในร้านอาหารที่มีที่พนักพิงยกสูงจนท่วมหัวแม้จะดูส่วนตัวแต่ทุกคำที่สองสาวนั้นพูดคุยกันพอใจที่นั่งทานอาหารอยู่ก่อนหน้าที่สองสาวจะมานั่งเธอได้ยินที่ทั้งสองพูดจนหมดทุกคำหลังจากออกจากร้านอาหารมาได้พอใจก็รีบขับรถมาหาคาวีที่บริษัทเพื่อจะคุยกับเขาถึงเรื่องราวที่พึ่งได้ยินกับคาว
โซ่รักราชสีห์ ตอนที่29 ไม่ใช่ลูกคุณสิงห์
“ผมมีข้อแม้...ถ้าคุณไม่อยากคืนลูกให้ผมคุณก็ไปบอกกับสามีคุณว่ายกเลิกการแข่งประมูลการสัมปทานเกาะซะ...ไม่อย่างนั้นผมจะใช้กฎหมายทำทุกอย่างให้ได้ลูกผมคืนมา”สายธารกำมือแน่นขอบตาเธอร้อนผ่าวมองคนตรงหน้าที่นั่งอมยิ้มระรื่นด้วยความโกรธที่แท้เขาก็เป็นคนเห็นแก่ตัวไม่เลิกคนแบบนี้ไม่สมควรจะเป็นพ่อของใครทั้งนั้น“ผมให้เวลาหนึ่งอาทิตย์”กฤษฎายื่นนามบัตรให้กับสายธารก่อนจะเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ออกไปอย่างผู้ชนะเขาเชื่อว่าคนอย่างสายธารที่เลี้ยงลูกของเขามาแต่อ้อนแต่ออกไม่ยอมให้เด็กคนนั้นตกมาอยู่ในมือของเขาแน่หากเขารู้ว่าเธอแต่งงานกับราชสีห์เร็วกว่านี้อีกสักนิดคงจะดีไม่น้อยคงไม่ต้องเสียเงินเพิ่มในการประมูลเกาะนั้นสายธารเดินเหม่อออกมาจากร้านกาแฟกลับไปที่รถพอเข้ามาในรถได้เธอก็ฟุบหน้าดับพวงมาลัยร้องห่มร้องให้พักใหญ่เพราะไม่รู้ว่าราชสีห์จะยอมช่วยเหลือไม่ให้คะนิ้งถูกพรากไปจากอกเธอหรือไม่บริษัทXX“คุณสิงห์ครับ...คุณสายรอคุณสิงห์อยู่ที่ห้องรับแขกครับ”อาทิตย์รีบเข้ามาแจ้งกับคนเป็นนายว่าตอนนี้ภรรยาของเขาได้เข้ามานั่งรอที่ห้องรับแขกสักพักหนึ่งแล้วตอนนี้ชายหนุ่มสีหน้ำไม่ค่อยดีเท่าไรนักเพราะตั้งแต่สายธารเข้ามาเธอก็ร
