ตอนที่14

“ใช่ๆจริงๆด้วยค่ะ”

อินทิราเห็นหญิงในรูปเล็กๆก็จำได้ทันทีว่าเป็นคนเดียวกับคนที่เข้ามาหาและมาคุยกับเธอ

“นี่คุณยายฉันเองท่านเป็นเจ้าของไร่นี้...แต่ท่านเสียไปสี่ห้าปีแล้วนะ”

อิทธิกรเริ่มอมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยแล้วที่รู้ว่าหญิงสาวเจอกับอะไร

“คะ!!!...”

จากคำบอกเล่าของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวยืนตัวเกร็งชาวาบขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“ท่านคงจะเอ็นดูเธอ”

อิทธิกรยังไม่หยุดที่จะพูดเล่นกับเธอ

“เอ่อ..คุณอิทคะคืนนี้ออมขอนอนด้วยได้ไหมคะ...นะคะเดี๋ยวออมนอนข้างล่างก็ได้แต่ขอเปิดไฟที่โคมไฟไว้นะคะ”

ด้วยความที่ตาขาวเรื่องนี้อย่างมากอินทิราจึงจำใจต้องมาขอนอนห้องเดียวกับชายหนุ่มเกิดมาไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาเจอเรื่องที่ทำให้เอขนหัวลุกได้ขนาดนี้

“ฮ่าๆๆ...นี่เธอก็ตาขาวเหมือนกันนะอยากนอนก็นอนอย่ามาลักหลับฉันก็แล้วกัน”

ความรู้สึกของชายหนุ่มตอนนี้รู้ได้เลยว่าหญิงสาวคงกลัวหัวหดอีกทั้งยังไม่ยอมหยุดที่จะพูดแซวเธออีกด้วย

“พูดอะไรของคุณอิท...ออมไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ”

อินทิราหน้ามุ่ยอีกรอบที่เวลานี้ชายหนุ่มก็ยังไม่หยุดที่จะแกล้งแซวเธออย่างน้อยการที่ได้นอนห้องเดียวกับชายหนุ่มก็ทำให้เธอได้อุ่นใจขึ้นมาหน่อยว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องกับเธอด้วยเผื่อคุณยายของชายหนุ่มมาหาเธออีกเธอจะได้ปลุกให้เขาคุยกับคุณยายของเขาเสียเลย

5 นาทีต่อมา

“มานอนข้างบน”

อิทธิกรรู้ว่าหญิงสาวกำลังปูพื้นนอนด้านล่างเตียงของเขาจึงเรียกให้เธอขึ้นมานอนด้านบนกับเขาถึงเธอจะน่ารำคาญไปหน่อยเขาก็ไม่ได้อยากให้เธอทนนอนพื้นแข็งๆด้านล่างเสียเท่าไร

“คะ??”

อินทิราเบิกตาโพรงรู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะดีเท่าไรถ้าเธอจะไปนอนเตียงเดียวกับเขาทั้งที่ยังเป็นแค่คู่หมั้นกันอยู่

“ที่ตั้งกว้างมานอนข้างบนยายฉันไม่ชอบเห็นคนนอนกับพื้นระวังท่านจะมาปลุกให้เธอขึ้นมานอนบนเตียงนะ”

“อะ..เอ่อก็ได้ค่ะ”

อิทธิกรยิ้มเยาะอย่างพอใจที่หญิงสาวกลัวในคำขู่ของเขาและรีบขึ้นมานอนบนเตียงอย่างรีบร้อน

ตอนนี้เขารู้ว่าหญิงสาวคงเอาหมอนข้างมากั้นตรงกลางไว้แน่เขาอยากจะบอกกับเธอจริงๆว่ามันไม่จำเป็นต้องกั้นหรอกหากเขาจะทำอะไรเธอคงทำไปนานแล้วและหมอนข้างแค่นี้ก็ขัดขวางอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้ว

“เอ่อ..คุณอิททำอะไรคะ”

อินทิราถึงกับตัวชาวาบแต่ตอนนี้เธอไม่ได้กลัวผีแต่ตกใจที่จู่ๆชายหนุ่มก็หันมารวบเธอไปกอดเสียอย่างนั้นหมอนข้างที่เธอกั้นเขาเอาไว้มันช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด

“อยู่เฉยๆ”

อิทธิกรแค่อยากจะสัมผัสหญิงสาวก็เท่านั้นเห็นเพื่อนของเขาบอกว่าเธอน่ารักนักหนาเขาจึงอยากสำรวจเธอให้ละเอียดตอนนี้เขากำลังนอนกอดหญิงสาวที่นอนตัวเกร็งพยายามผลักเขาออกไปอยู่แต่แรงแค่นั้นทำอะไรเขาไม่ได้เลยสักนิด

ชายหนุ่มค่อยๆใช้มือลูบไล้ใบหน้าของหญิงสาวไปเรื่อยๆพร้อมทั้งยังใช้จมูกสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆของเธอเพื่อให้คุ้นเคยมากขึ้นอีกด้วย

“ปล่อยออมได้แล้วค่ะ”

ตอนนี้หญิงสาวไม่ได้ต้านทานอะไรชายหนุ่มเพราะเห็นว่าเขานั้นไม่ได้ลุกล้ำอะไรเธอมากนักและหันไปโฟกัสอยู่กับเสียงหัวใจของเธอแทนพร้อมคิดในใจสั่งให้มันหยุดเต้นแรงเสียทีเมื่อบังคับไม่ได้เธอเองก็จำเป็นที่จะต้องหลับตาเพื่อที่จะได้ไม่มองหน้าคนตัวโตที่กำลังกอดเธออยู่ไม่นานเขาก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้วหลับไป

สามอาทิตย์ต่อมา

หลังจากตั้งแต่ที่หญิงสาวนอนห้องเดียวกับชายหนุ่มตลอดสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาความใกล้ชิดสนิทสนมทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีขึ้นเรื่อยๆและชายหนุ่มเองก็กลับมาสดใสขึ้นเพราะหญิงสาวอีกด้วย

09.00 น.

“อิทอยู่ไหน”

“คุณ???”

อินทิราต้องทำหน้าแปลกใจเมื่อจู่ๆก็มีหญิงสาวแต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันมาถามหาชายหนุ่มแต่เช้า

“ฉันกิ่งแฟนเก่าของอิท”

กรกนกเห็นว่าหญิงสาวหน้าจืดตรงหน้าทำหน้าสงสัยเธอจึงต้องบอกว่าเธอเคยเป็นอะไรกับอิทธิกรมาก่อน

“คุณอิทอยู่ในห้องค่ะ”

“เอ่อ...คุณ”

ปังง..แกร๊กก

เมื่อกรกนกรู้ว่าอิทธิกรอยู่ที่ไหนเธอก็รีบพุ่งตัวเดินผ่านหญิงสาวเข้าไปหาเขาทันทีไม่สนแม้แต่เสียงเรียกของหญิงสาวพร้อมปิดประตูเป็นการบอกให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างนอกให้รู้ว่าเธอต้องการคุยส่วนตัวกับอิทธิกรแค่สองต่อสอง

“มีอะไรเหรอออม”

อิทธิกรที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆได้ยินเสียงคนเข้ามาก็คิดว่าเป็นอินทิราจึงร้องทักว่าเธอเข้ามาทำอะไรเพราะเวลาปกติแบบนี้เขารู้ว่าหญิงสาวจะนั่งอ่านหนังสือหรือไม่ก็หาอะไรทำอยู่ข้างนอก

“กิ่งเองค่ะ”

“กิ่ง...คุณมาทำไม”

อิทธิกรถึงกับตกใจเมื่อรู้ว่าใครมาหาเขาอีกทั้งตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยากจะพบเธอแล้วจึงถามหญิงสาวเสียงแข็งอย่างไร้มารยาท

“กิ่งแค่จะมาบอกว่ากิ่งจะแต่งงานเดือนหน้าเผื่อคุณกำลังรอกิ่งอยู่จะได้เลิกหวัง”

กรกนกพูดกับชายหนุ่มอย่างตรงไปตรงมาเพราะรู้มาบ้างว่าชายหนุ่มไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่พักใหญ่หลังจากที่เธอหายไปที่มาบอกก็เพราว่าจะได้เคลียใจกันไปเธอเองก็จะได้ไม่ติดค้างในใจอะไรด้วย

“ใครบอกว่าผมรอคุณ”

อิทธิกรส่ายหัวเล็กน้อยที่ดูแม่สาวเจ้าจะมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน

“อ้อ..ลืมไปว่าคุณมีสาวใหม่แล้วเร็วเหมือนกันนะคะนี่ขนาดตายังมองไม่เห็นก็มาอยู่ด้วยกันแล้วคุณคงใช้เงินซื้อเธอมาสินะ”

กรกนกไม่สามารถที่จะเชื่ออย่างสนิทใจได้ว่าหญิงสาวดีๆที่ไหนอยากจะมาดูแลชายหนุ่มตาบอดจริงจังถ้าไม่ใช่เพราะเงินเหมือนอย่างเธอเมื่อเธอเจอทางที่ดีกว่าเธอก็ต้องเลือกทางนั้นอยู่แล้วว