หลังจากทั้งห้าได้ทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย พายัพก็มาส่งสุชาดา หน่อย มิคกี้ ส่วนเกรทไปกับพายัพ เพราะอยู่คนละที่กับทั้งสามคน
“เดี๋ยวเราเข้าไปซื้อของก่อนนะ”สุชาดาพูดขึ้น เพื่อเปิดทางให้หน่อยกับมิคกี้ได้อยู่ใกล้ชิดกัน
“ซื้ออะไร”หน่อยถาม
“ไม่ต้องถามหรอกเป็นของใช้ผู้หญิง”
“ตามใจ”
“ถ้างั้นเราไปกันเถอะ”มิคกี้พูดขึ้นและหันมายิ้มให้หน่อย
เมื่อทั้งสองเดินเคียงคู่กัน ในส่วนของหน่อยก็รู้สึกเกร็งๆ แต่มิคกี้กับรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุข
“วันนี้หน่อยสนุกไหม”มิคกี้พูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“ก็สนุกดีนะ แต่ก็เกรงใจมิคกี้ ต้องออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง”
“ดีจังเลย ต่อไปเรียกมิคกี้นะ อย่าเรียกว่านาย เรียกมิคกี้ดูสนิทกันมากกว่า”
“ฮือ”หน่อยพยักหน้า
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เรามีเงินเลี้ยงเพื่อนๆได้”
“แต่ก็เกรงใจอยู่ดี วันหลังเดี๋ยวเราจะเลี้ยงมิคกี้บ้างนะ แต่เราคงไม่มีเงินมากพอไปเลี้ยงทีห้างหรอก อาจจะทำอะไรกินกันในห้องสามคน”
“ใครอีกคน”มิคกี้มีท่าทีสงสัย
“อ้าว สุชาดาไง”
“สองคนไม่ได้เหรอ"
“ทำไมล่ะ”
“ไม่รู้เราอยากกินกับหน่อยสองคนแค่นั้น”มิคกี้รู้สึกไม่ค่อยชอบสุชาดาที่เริ่มสนิทกับพายัพพ่อของเขาในอนาคต
“ไม่ได้หรอก สุชาดาเป็นเพื่อนเรา”
“หน่อยก็มาทำอะไรกินที่ห้องเราก็ได้”
“ห้องมิคกี้มีอุปกรณ์ทำครัวเหรอ”หน่อยมองหน้ามิคกี้ เพราะเขาไม่แน่ใจในตัวมิคกี้ เพราะจากภาพลักษณ์ภายนอก ดูไม่ค่อยไม่น่าเชื่อถือเรื่องนี้
“มีครบเลยแหละ หม้อหุงข้าว กะทะไฟฟ้า ตู้เย็น”
“แล้วมิคกี้ไม่ได้ทำอะไรกินบ้างเหรอ”
“ทำไม่เป็นสักอย่าง ก็รอให้หน่อยไปทำให้ดีไหม”
“ก็ได้ไว้วันว่างก่อนค่อยไป”
“วันนี้เลยก็ได้”
“พึ่งกินมาไม่ใช่เหรอ”
“ฮือ ไม่ใช่ให้ไปทำวันนี้ แต่ให้ไปดูห้องเราก่อนไง เผื่อวันหลังมาทำหน่อยจะได้เตรียมโน้นนี่นั่นถูกไง”
“มิคกี้ใช้คำแปลกอีกแล้ว โน่นนี่นั่นนี้ อะไร”
“ไม่แปลกหรอก ถ้าหน่อยอยู่กับเราไปนานๆก็จะเข้าใจเราเองนั่นแหละ”
“ฮือ จะพยายามเข้าใจนะ”
“ถึงห้องเราแล้ว เข้าไปข้างในกัน”
เพียงมิคกี้เปิดประตูเข้าไปภายในห้อง หน่อยถึงกับตะลึงเพราะห้องของมิคกี้นั้นใหญ่กว่าของเขาพอสมควร และมีเครื่องใช้ครบทุกอย่าง แม้แต่คอมพิวเตอร์ที่ใหม่ไฉไล
“ห้องมิคกี้สวยมาก ห้องของเราเล็กไปถนัดตาเลย”
“ถ้าเล็กก็มาอยู่กับเราก็ได้นะ”มิคกี้แกล้งหยอกหน่อย
“ไม่หรอก เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นมาอยู่ด้วยกันจะอึดอัดเปล่าๆ มิคกี้น่าจะชวนเกรทมาอยู่ด้วยนะ”
“ชวนแล้วแต่เกรทไม่มา เพราะพ่อของเกรทจะให้อยู่กับญาติ”
“อ๋อ”
มิคกี้เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำและเทใส่แก้ว เพื่อที่จะเอาให้หน่อยดื่ม
“ดื่มน้ำก่อน”
“ขอบใจ”เมื่อหน่อยรับแก้วน้ำมาแล้ว เขาจึงนั่งลงบนเก้าอี้ โดยมีมิคกี้เข้ามานั่งใกล้ๆ
“ดื่มเบียร์ไหม”มิคกี้จ้องหน้าหน่อยด้วยสายตาเปล่งประกาย
“ไม่หรอก เราไม่ดื่มเบียร์”
“เสียดายจังเลย”
“ถ้างั้นเรากลับแล้วนะ เดี๋ยวต้องไปทำรายงานต่อ”หน่อยลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่มิคกี้จับมือไว้
“ถ้าต้องการพิมพ์งานมาใช้ที่ห้องเราได้นะ”
“ไม่เอาหรอกเกรงใจ”
“เป็นเพื่อนกันแล้วจะเกรงใจทำไม”
“ก็ได้ถ้ามีงานด่วนจะมาใช้บริการ แต่วันนี้เราต้องไปแล้วนะ”
มิคกี้ปล่อยมือของหน่อย และยืนมองหน่อยเดินออกจกาห้องไปด้วยสีหน้าที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
.......................................................................................................................................................
ค่ำคืนนี้เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่มิคกี้มีความสุข เพราะเกรทเพื่อนรักที่เขาคิดว่าเป็นแฟนจะมานอนที่ห้องด้วย สาเหตุที่เกรทมาที่ห้องของมิคกี้ เพราะเกรทต้องทำรายงานส่ง จึงมาใช้คอมพิวเตอร์และเครื่องปริ้นที่ห้องของมิคกี้
ในระหว่างที่เกรทพิมพ์งานอย่างใจจดใจจ่อ ส่วนมิคกี้ก็นอนบนเตียงมองเกรทนั่งพิมพ์เอกสาร และก็เริ่มคิดแผนการณ์ว่าจะเผด็จศึกเกรทได้อย่างไร เพราะตั้งแต่รู้ว่าเป็นฟนกันเขายังไม่เคยได้ทำอะไรเกินเลยไปมากกว่ากอดและหอมแก้ม
“เสร็จหรือยัง”มิคกี้ทำเสียงอ่อนหวาน
“เสร็จพอดีเลย”
“เมื่อยไหมเห็นนั่งตั้งนาน”
“เมื่อยซิ ปวดหลังเป็นบ้าเลย”
“นวดให้ไหม”
“นวดเป็นเหรอ”เกรทหันหน้ามามอง
“ไม่เป็นหรอก แต่อยากทำให้”
มิคกี้ลุกขึ้นออกจากเตียงมาอยู่ด้านหลังของเกรท และเขาก็เริ่มบีบนวดที่ไหล่ของเกรท ส่วนเกรทก็รู้สึกสบายต้นคอและไหล่พอสมควร
“ใช้ได้ไหม”
“ก็พอไหวนะ”
“ถ้างั้นพอแค่นี้แหละ”มิคกี้หยุดนวดและเดินกลับไปนั่งที่เตียงนอนตามเดิม
“แหม นวดนิดเดียวเอง”เกรทบิดขี้เกียจนิดหน่อยและเดินไปนั่งข้างๆมิคกี้
“นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเถอะ”มิคกี้พูดขึ้น
“ห้าทุ่มแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้าด้วย นอนก็ดีเหมือนกัน”เกรทมีท่าทีตกใจเมื่อเขาดูนาฬิกาที่ติดไว้ข้างฝา
มิคกี้จึงถือโอกาสขยับตัวเข้าไปในสุด ส่วนเกรทก็ล้มตัวลงนอนข้างมิคกี้ แต่ก่อนเกรทนอนกับต่อซึ่งเป็นมิคกี้ในปัจจุบัน เขาก็รู้สึกเฉยๆไม่ได้คิดอะไรแม้แต่น้อย แต่พอในครั้งนี้เขาได้นอนใกล้มิคกี้ ความรู้สึกจากเฉยๆแบบเมื่อก่อนได้เปลื่ยนไป กลายเป็นความประหม่าเกร็ง ตื่นเต้นและกลัวว่ามิคกี้จะทำอะไรอีกต่อจากนี้
“เป็นอะไรนอนตัวแข็งเลย”มิคกี้ถามเพราะผิดสังเกต ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เขาก็เห็นเกรทเป็นปกติดี แต่ในค่ำคืนนี้เกรทดันมีท่าที่แปลกออกไป
“เปล่าเราคงง่วงนอน”เกรทรีบหลับตาลงในทันที
ในส่วนของมิคกี้นั้นเขาไม่สามารถที่จะหลับตาลงได้ในทันที ยิ่งเขามองเกรทแล้ว ทำให้เขาเกิดอารมณ์ความต้องการขึ้นมาทันที มิคกี้จึงขยับร่างเข้าไปหาเกรททีละน้อยและโอบกอดเกรทในทันที
เกรทรู้สึกอุ่นเมื่อวงแขนของมิคกี้ได้สัมผัสเนินอกของเขา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเกรทจะสะบัดทิ้งทันที แต่ในครั้งนี้เขากับนิ่งเฉย จึงทำให้มิคกี้ได้ใจมากขึ้น เขาจึงเลื่อนมือลงต่ำลงและสอดมือเข้าไปในเสื้อ และค่อยๆเลื่อนๆขึ้นไปบี้หัวนมของเกรท ซึ่งในช่วงเวลานี้เกรทไม่รู้จะทำอย่างไรดี
ใจหนึ่งอยากให้มิคกี้ทำต่อ อีกใจอยากดึงมือมิคกี้ให้ออกห่าง ซึ่งในช่วงเวลานี้นี่เองที่มิคกี้ฉวยโอกาส มือที่อยู่ใต้เสื้อก็บีบหัวหัวนมของเกรทเบา พร้อมกับขยับใบหน้าใช้ริมฝีปากบรรจงจูบที่แก้มของเกรท เพียงสัมผัสแรกเท่านั้นเกรทลืมตาขึ้นมองมิคกี้ทันที
“พอได้แล้วนายจะทำอะไร”
“ก็ทำอย่างที่คนเขารักกันเขาทำกันไง”
“เราไม่ทำ เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“เพื่อนที่ไหนมานอนกอดกันแบบนี้”มิคกี้พูดจบประกบปากเกรททันที
เกรทพยายามดิ้นแต่มิคกี้ใช้ปลายลิ้นตวัดเข้าไปภายในปากของเกรท ส่วนมือก็ลูบไล้แผ่นอกของเกรท จนทำให้เกรทเกิดความเคลิ้มในรสสัมผัส จากที่ดิ้นนิดหน่อยเกรทจึงปล่อยกายปล่อยใจให้ลอยไปกับสัมผัสของมิคกี้
มิคกี้ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปได้ เขาสัมผัสเกรทอย่างดูดดื่ม หลังจากนั้นมิคกี้ถอนริมฝีปากออกและมาไซร้ซอกคอของเกรท ซึ่งในเวลานี้มิคกี้เสียวสะท้านไปทั่วร่าง จนเปล่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเบา ยิ่งทำให้มิคกี้ได้ใจเขาจึงถลกเสื้อของเกรทออก แต่เกรทไม่ยอมให้ถอด
“ถ้าไม่ถอดจะทำได้ไง”
“นายจะทำอะไร”
“อย่าไร้เดียงสาไปหน่อยเลย”
มิคกี้ไม่รอช้าอีกต่อไปเขาถลกเสื้อของเกรทออกจนพ้นศีรษะโดยมีเกรทช่วยทำให้สำเร็จง่ายขึ้น เพียงมิคกี้เห็นเกรทเปลือยท่อนบนใจเขาแท่บละลาย มิคกี้จึงรีบก้มลงใช้ริมฝีปากสัมผัสที่นมของเกรททันที เขาใช้ปลายลิ้นตวัดไปมา ส่วนอีกข้างหนึ่งบี้ขยำอย่างนิ่มนวล
เกรททำอะไรไม่ถูก เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับสัมผัสแบบนี้ เกรทไม่เคยคิดเลยว่าต่อที่มีมิคกี้อยู่ในร่างจะกล้าทำอย่างนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามความต้องการของตัวเองได้
มิคกี้สลับข้างเปลื่ยนมาสัมผัสนมอีกฝั่งของเกรท มิคกี้ทั้งอมและดูดจนเกรทเสียวทั่วร่าง แต่เกรทก็ยังนอนนิ่งไม่ไหวติง เพราะเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร นอกจากนอนนิ่งๆให้มิคกี้ได้เชยชมเรือนร่างของเขาเพียงอย่างเดียว
มิคกี้ก็รู้สึกอดแปลกใจไม่ได้ทำเกรทถึงนอนนิ่งอย่างเดียว เพราะคนรักกันไม่น่าจะทำเช่นนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะคิดอะไรต่อจากนี้ได้อีกแล้ว เพราะอารมณ์พิศวาสได้พามิคกี้ไปไกลแสนไกลที่จะกลับมาคิดเรื่องเล็กน้อย
มิคกี้ขยับลงมาเรื่อยๆใช้ลิ้นสัมผัสจนถึงหน้าท้อง ไล้เลียวนรอบสะดือ หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงเกรทลง แต่เกรทดึงขึ้นมาดั่งเดิม
“อย่านายจะทำอะไร”
“เราก็จะทำอย่างที่เราเคยทำกันไง”
“เราไม่เคยทำอะไรอย่างที่นายทำกับเราตอนนี้”
“อ้าว เราไม่ได้เป็นแฟนกันเหรอ”มิคกี้ขยับตัวลุกนั่ง
“แฟนบ้าบออะไร”
“นายไม่ได้รักเราเหรอ”มิคกี้จ้องมอหน้าเกรท
“คือ เรา “เกรทอ้ำอึ้ง เมื่อก่อนเกรทไม่ได้รักต่อตัวจริง แต่ตอนนี้เขากลับมีใจให้มิคกี้ในร่างต่อ
“นั่นไง นายไม่กล้าพูด แสดงว่านายรักเราแล้วใช่ไหม”มิคกี้อมยิ้ม
“ก็”เกรทยังสับสนในตัวเองอยู่ไม่น้อย เขาจึงไม่พูดอะไรต่ออีก
“ไม่เป็นไรหรอก เมื่อก่อนนายไม่ได้รักเรา แต่ตอนนี้นายรักเราแล้วใช่ไหม ถ้าใช่เราก็มาทำกันต่อเลย”
“คือเราอายน่ะ”
“ไม่ต้องอายหรอก ถ้างั้นเราจะแก้ผ้าก่อนนะ เพื่อทีนายจะได้เห็นของเราก่อน จะได้ไม่อายเราอีก”
เมื่อมิคกี้พูดจบเขาก็ถอดเสื้อออก หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงออกจนเผยเห็นท่อนเอ็นที่ไม่ใหญ่มาก แต่แข็งดั่งภูผาตั้งชูชัน
“นายมันบ้าไปแล้ว”เกรทรู้สึกอาย แต่ก็ยังมองท่อนเอ็นของมิคกี้อยู่ ถึงแม้เมื่อก่อนทั้งเกรทและต่อคนเดิม จะเคยใช้มือช่วยตัวเองหลังจากดูหนังโป๊เสร็จ แต่ความรู้สึกของเกรทนั้นก็ไม่ได้ตื่นเต้นเร้าใจขนาดนี้
“นายอมให้เราได้ไหม”มิคกี้ขยับร่างเข้าไปใกล้ๆเกรท
“ไม่เอาจะอ๊วก”เกรทเบนหน้าหนี
“ถ้างั้นเราขอเอาข้างหลังนายได้ไหม”
“ไม่เอาเจ็บ”
“โน้นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา แล้วจะเอาอย่างไง”
“ก็ไม่ต้องเอาไง”
“ก็ได้ ถ้างั้นช่วยเราอย่างหนึ่งได้ไหม”
“อะไร”
“ใช้มือช่วยให้เราหน่อย”มิคกี้นอนลงข้างๆเกรท
“มือนายก็มีก็ทำเองซิ”ลึกๆเกรทอยากที่จะทำทุกอย่าง แต่ใจยังไม่กล้าพอ และข้อสำคัญมันเร็วเกินไปที่จะมีความสัมพันธ์แบบนั้น
“ผลัดกันก็ได้ ถอดกางเกงเลยเดี๋ยวเราทำให้นายก่อน”
“คือ”เกรทอ่ำอึ้ง
“นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ อารมณ์ค้างพอดี”
“เราไม่กล้า”
“มาเดี๋ยวถอดให้”มิคกี้ลุกขึ้นอีกครั้ง และจับกางเกงของเกรทดึงลงอย่างไว จนถึงปลายเท้า
“นายมันบ้าไอ้โรคจิต”เกรทตวาดใส่มิคกี้
“จะพูดอะไรก็พูดไป”มิคกี้นั้นไม่ได้สนใจท่อนเอ็นของเกรทแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่เขาสนใจนั้นเป็นบั้นท้ายของเกรทมากกว่า
เกรทใช้มือปิดท่อนเอ็นของเขาไว้ มิคกี้จึงถือโอกาสจับร่างของเกรทพลิกคว่ำทันที พร้อมกับนั่งคร่อมไว้
“ไม่เอาเรากลัวเจ็บ”เกรทพยายามพลิกร่างนอนหงายอีกครั้ง
“เรื่องมากจริง”มิคกี้เหนื่อยใจเกินไปเขาจึงล้มตัวลงนอน เล่นท่อนเอ็นของตัวเองต่อหน้าเกรท
ในส่วนของเกรทก็นอนมองมิคกี้เล่นน้องชายของตัวเองอย่างมีความสุข จนท่อนเอ็นของเขาแข็งตั้งชู่ซันตามมิคกี้ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่มิคกี้หันมามองเห็น
“ก็ทำแบบเราซิจะได้เสร็จๆแล้วจะได้นอนกันซักที”ในช่วงเวลานี้มิคกี้เสียวท่อนเอ็นจนเกินห้ามใจ
ส่วนเกรทยังกล้าๆกลัวแต่อารมณ์พิศวาสของเขาได้เตลิดไปแล้ว เกรทจึงจับท่อนเอ็นของเขาสาวขึ้นลงตามมิคกี้ที่ล่วงหน้าไปก่อนหน้านี้
“นายจะไม่อมให้เราหรือให้เราเอาข้างหลังจริงๆเหรอ”มิคกี้หันมามองเกรท
“คือ เรายังไม่พร้อม”
“ก็ได้ เราไม่ชอบบังคับจิตใจใคร ถ้านายพร้อมเมื่อไรก็บอกเราด้วย ตอนนี้ขอใช้มือตัวเองช่วยไปก่อน”
มิคกี้หันมาจดจ่อกับท่อนเอ็นของตัวเองอีกครั้ง มิคกี้สาวขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เพราะความเสียวซ่านของเขาเริ่มที่จะไปถึงจุดหมายปลายทาง ไม่นานนักน้ำในกายของมิคกี้ก็พุ่งกระฉูดจนถึงใบหน้าของเขา มิคกี้หลับตาพริ้มยิ้มอย่างสบายอารมณ์
ในส่วนของเกรทก็เร่งจังหวะตามมิคกี้ไม่นานนักน้ำในกายของเกรทก็พุ่งกระฉูดเต็มหน้าท้องของเขา
มิคกี้ได้ยินเสียงครางของเกรทเขาจึงลืมตาขึ้น และมองเกรทแล้วอมยิ้ม หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนเกรทก็มองมิคกี้ไม่วางสายตา เพราะท่อนเอ็นของมิคกี้ยังแข็งตั้งตระหง่าเหมือนเดิม เกรทมองมิคกี้จนเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เกรทครุ่นคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ด้วยใจที่หวั่นไหว ใจหนึ่งเขาก็อยากทำแต่อีกใจหนึ่งก็ยังไม่อยากทำ เกรทยังสองจิตสองใจเขาจึงลังเลที่จะมอบกายให้มิคกี้
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”มิคกี้พูดขึ้นหลังจากออกจากห้องน้ำ
หลังจากที่เกรทเขาไปในห้องน้ำแล้ว มิคกี้ก็ใส่กางเกงตัวเดียวนอนลง และใช้มือก่ายหนาผากด้วยความสงสัย ว่าทำไมเกรทถึงไม่ยอมเป็นของเขา หรือว่าเกรทไมได้รักเขา มิคกี้ครุ่นคิดอยู่นานจนเกรทออกมาจากห้องน้ำ และนอนลงข้างๆตัวเขา
“นายไม่รักเราเหรอ”มิคกี้ถาม
“แล้วนายล่ะ”เกรทถามเกลับ
“ตอนแรกไม่ได้รักหรอก เราแค่เข้าใจผิดว่าเราเป็นแฟนกัน”
“ก็เราบอกนายหลายครั้งแล้วนี่ว่าไม่ใช่”
“ก็ไอ้ไก่มันบอกนี่ว่าเราเป็นแฟนกัน”มิคกี้เอ่ยขึ้น
“นายพูดอย่างกับไม่ใช่ตัวนายอย่างนั้น”เกรทมีสีหน้าที่สงสัย
“เราก็เป็นเรานี่แหละนอนดีกว่า ถ้านายยังไม่พร้อมวันหลังก็ได้”
“นายยังไม่ได้ตอบเราเลยว่ารักเราไหม”เกรทถาม
“ตอนนี้รักแล้ว ทำไมจะไม่รักล่ะ นอนเหอะ”มิคกี้พลิกร่างตะแครงนอนกอดเกรทที่นอนหงายและนิ่ง พร้อมกับครุ่นคิดเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา
มิคกี้นอนกอดเกรทจนหลับไปในที่สุด ส่วนเกรทกว่าจะหลับก็ใช้เวลานานพอสมควร ก่อนที่เขาจะหลับลงนั้น เขาดันศีรษะของมิคคกี้ออกจากซอกคอของเขา แต่เขาผลักแรงไปหน่อยจนไปกระแทกที่หัวเตียง เกรทไม่ได้ทันสังเกตและสนใจเพราะเขาง่วงนอนพอสมควร สักพักเขาก็หลับตามมิคกี้ไปในที่สุด ช่วงใกล้แจ้งเกรทรู้สึกปวดฉี่เขาจึงลุกเข้าไปในห้องน้ำ เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จเขาจึงรีบออกมาเพื่อที่จะนอนต่ออีกสักหน่อย เพราะห้องของมิคกี้นั้นอยู่ไม่ไกลมหาวิทยาลัยเท่าไร เพียงเดินไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง เขาจึงอยากจะใช้เวลานอนพักให้นานเท่าที่สุดจะนานได้ เมื่อเกรทเดินมาถึงที่เตียงและขึ้นไปบนเตียงนอน เขาก็เห็นมิคกี้ที่นอนเปลือยกายท่อนบนไม่ได้ห่มผ้า เขาจึงหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวของมิคกี้ แต่เขาก็ต้องสะดุดกับส่วนกลางลำตัวของมิคกี้ เพราะตุงนูนเป็นคลื่น และมีการเคลื่อนไหวขึ้นลง เกรทจึงจ้องมองอยู่พักหนึ่ง ถึงแม้เมื่อคืนเขาจะเห็นจนหมดแล้ว แต่เกรทไม่กล้าที่จะสัมผัสมัน ซึ่งในช่วงเวลานี้มิคกี้ได้นอนหลับ เขาจึงถือโอกาสอยากทำในสิ่งที่มิคกี้ให้เขาทำ เกรทค่อยๆสัมผัสตรงเป้ากางเกงที่ตุง เขาถึงกับสะดุ้งเพราะทั้งแข็งและใหญ่พอสมควร เกรทจึงเลื่อนมือไปที่ข
มิคกี้นอนสลบอยู่ที่ร้านอาหาร หลังจากกิ่งล่วงหล่นใส่ศีรษะของเขา ยูโรพยุงร่างของมิ คกี้มานั่งที่โต๊ะ ยูโรเรียกมิคกี้อยู่หลายครั้งเขาจึงเริ่มได้สติกลับมาและลืมตาขึ้น “เราเป็นอะไรไป”มิคกี้ยังมึนงง “กิ่งไม้หล่นใส่หัวนายไง” “ไม่น่าใช่ เมื่อคือเรายังนอนที่ห้องอยู่เลย นอนกับเกรท”มิคกี้ขยับศีรษะไปมา “เกรทไหน นายมากับเรา” “เหรอ เดี๋ยวขอเวลาคิดหน่อยนะ”พอมิคกี้ได้สติเขาก็เข้าใจได้ในทันทีว่ากลับมายังในยุคปัจจุบัน “ว่าไงจำได้หรือยัง”ยูโรมองหน้าของเกรทด้วยความเป็นห่วงอย่างสุดซึ้ง “จำได้แล้ว แต่เราคงไม่กินข้าวแล้วนะ ไม่มีอารมณ์กินเจ็บหัวจังเลย”มิคกี้ใช้มือลูบที่ศีรษะของเขา “ฮือ ไม่เป็นไรหรอกวันหลังค่อยมา ดูนายท่าจะแย่มากวันนี้ ขับรถกลับบ้านไหวไหม” “ไหว” “ถ้างั้นเดี๋ยวเราขับรถตามนายไปก็แล้วกันนะ” “ขอบใจมาก” ยูโรพยุงร่างของมิคกี้และเดินไปที่รถของมิคกี้ ยูโรยืนมองมิคกี้เข้าไปในรถและขับรถออกไป ส่วนตัวเขาก็เข้าไปในรถของตัวเองและขับรถตามมิคกี้ไปอย่างด้วยความเป็นห่วง มิคกี้ใช้เวลาไม่นานก็ขับรถมาถึงบ้าน เมื่อยูโรเห็นมิคกี้ขับรถกลับมาอย่างปลอดภัย เขาจึงขับกลับไปที่บ้านของเขาทันที ม
ต่อกำลังเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า เพื่อที่จะกลับบ้านของเขา แต่ต่อใส่เสื้อผ้าลงกระเป๋ายังไม่หมด เสียงโทรศัพท์ภายในห้องก็ดังขี้น ต่อจึงเดินไปรับด้วยความอยากรู้ว่าเป็นใคร “ฮัลโหล” “ไอ้ต่อ มึงเรียนเป็นไงบ้าง”กำนันบุญมีถามไถ่ “ผมจะกลับบ้านแล้วไม่อยากเรียน” “ไอ้ต่อ ถ้ามึงจะกลับมาบ้านไม่ต้องกลับมา มึงไปอยู่ที่อื่นเลยกูหมดเงินหมดทองกับมึงไปตั้งเท่าไร” “ผมไม่อยากเรียนนี่” “ถ้ามึงไม่อยากเรียนแล้วไปสมัครสอบทำไม” “ผมไม่ได้ไปสอบใครก็ไม่รู้ที่ไปสอบ” “ไอ้ต่อมึงอย่ามาแก้ตัวหน้าด้านๆก็มึงนั่นแหละ เอาล่ะมึงอยู่ที่นั่นไม่ต้องกลับมาจนกว่าจะปิดเทอม ถ้ามึงกลับมาไม่ต้องมาเรียกกูว่าพ่อ ตัดขาดกันตั้งแต่วันนี้มึงจะเลือกเอาอะไร” “พ่อ บังคับผมอีกแล้ว” “กูไมได้บังคับกูหวังดีกับมึง” “ก็ได้”ต่อรับปากส่งๆไปอย่างนั้น “ดีมาก เดี๋ยวพ่อจะโทรมาหาเป็นระยะๆแค่นี้แหละ” ต่อนั่งลงอย่างหงุดหงิด เพราะเขาไม่สามารถที่จะทำอะไรตามใจตัวเองได้อีกแล้ว เพราะถ้าเขาไม่เรียนก็ไม่สามารถที่จะกลับไปบ้านของเขาได้ ต่อจึงนั่งนิ่งด้วยความสงสัยว่า ทำไมเขาจึงไม่รู้เลยว่ามาสอบมาเรียนที่นี่ และก่อนหน้านี้เขาไปอยู่ไหนมา ต่
หลายวันผ่านมามิคกี้ก็ไปเรียนตามปกติ หลังจากนั้นก็เป็นเล่นฟุตบอลกับเพื่อนสนิทคนใหม่ยูโร แต่ด้วยวันนี้มิคกี้ไม่สามารถที่จะไปเที่ยวกับยูโรต่อได้ เพราะพ่อขอ งเขาได้นัดให้มิคกี้กลับมาบ้าน ในระหว่างที่ทั้งสองอาบน้ำชำระคราบเหงื่อ “วันนี้ไปไหนกันต่อดีไหม”ยูโรที่อาบน้ำอยู่ข้างมิคกี้พูดขึ้น “ไปไม่ได้ พ่อเราให้กลับไปบ้านมีเรื่องจะคุยด้วย” “ไม่เป็นไรวันหลังก็ได้ แต่เราเสียใจด้วยนะเรื่องที่พ่อกับแม่นายหย่ากัน เราก็ไม่กล้าพูดกลัวนายเสียใจ นี่ก็หลายวันแล้วเราเลยพูดให้กำลังใจนาย” “ขอบใจนายมากนะ”มิคกี้ขยับมือจะเกาหลังแต่ก็เกาไม่ถึง “คันเหรอเดี๋ยวเราเกาให้”ยูโรเดินไปข้างหลัง แต่ดันมองบั้นท้ายของมิคกี้ “ตรงนี้ใช่ไหม” “เอ่อๆใช่” ยูโรเกาหลังให้มิคกี้อย่างเต็มใจพร้อมมองบั้นท้ายและอยากสัมผัส และสิ่งนี้นี่เองที่ทำให้ท่อนเอ็นของยูโรเริ่มขยายใหญ่ขึ้น “พอแล้วขอบใจมาก” “ฮือ”ยูโรเดินมาอาบน้ำตามเดิม และพยายามที่หักห้ามใจไม่ให้คิดอะไรเพราะท่อนเอ็นของเขาขยายใหญ่ขึ้น “พรุ่งนี้นายว่างมั้ย เราไปเที่ยวกลางคืนกัน”มิคกี้หันไปมองยูโร เขาถึงกับตกใจ เพราะท่อนเอ็นของยูโรขยายใหญ่ขึ้น “อุ๊ย ล้างสบู่นาน
วันหยุดสุดสัปดาห์อีกครั้งซึ่งทุกครั้งมิคกี้ในร่างของต่อจะไปด้วยไม่มีพลาด และเป็นเจ้ามือตลอดไม่เคยขาด แต่ครั้งนี้ต่อตัวจริงกลับมาจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปเที่ยวสังสรรค์เฮฮากับเพื่อนฝูง ต่อนั้นเป็นคนเรียบง่ายมีโลกส่วนตัวสูง เขาชอบอยู่กับธรรมชาติ แต่ในครั้งนี้ที่เขาทนเรียนก็เพราะกำนันบุญมีขู่ไว้ และอีกอย่างเขารู้สึกเสียดายผืนนาที่พ่อของเขาขายส่งมาเรียน ต่อจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องเรียนต่อไปให้จบ ในวันนี้เขาจึงนอนอยู่ห้องอ่านหนังสือ ทำรายงานใครชวนไปไหนก็ไม่ไป การไปเที่ยวในครั้งนี้จึงมีเพียง พายัพกับสุชาดาและสุกี้ในร่างหน่อยที่กำลังเพลิดเพลินยุคอดีต ในส่วนของเกรทนั้นไม่ได้ไป เพราะเขาไม่ค่อยได้สนิทกับกลุ่มนี้เท่าไร ยกเว้นมิคกี้และต่อที่อยู่ในร่างเดียวกัน ช่วงเวลาที่ต่ออ่านหนังสือยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เขาก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าใครกันที่มาหาเขา ต่อจึงเดินไปเปิดประตูเพื่อดูว่าเป็นใคร “มาทำไม”ต่อพูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าของเกรท “กูก็ไม่อยากมาหรอก แต่กูลืมของไว้ที่ห้องมึง”เกรทเปลื่ยนสรพพนามทันที เลิกใช้คำสุภาพเพราะต่อคนนี้กลับมาเหมือนเดิม “เข้ามา”ต่อเดินนำมาและนั่งลงบนเตียงน
หลังจากที่ทั้งสี่ มิคกี้ หน่อย ยูโร และบิว ได้กินหมูกระทะเสร็จเรียบร้อย จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน ในส่วนของยูโรและบิวได้ขับรถกลับไปคนละคัน ส่วนมิคกี้กับหน่อยได้กลับมาด้วยกันเช่นเคย ในระหว่างทางที่ขับรถกลับบ้านนั้น มิคกี้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เพราะได้ใกล้ชิดหน่อยที่เริ่มรักจนหมดใจ ส่วนหน่อยนั้นก็แท่บไม่แตกต่างกันเทใจให้มิคกี้จนไม่มีเหลือให้ใคร ด้วยความรักทั้งสองที่มีให้กันอย่างเหลือล้น จึงทำให้ความรู้สึกที่อยากสัมผัสเรือนกายซึ่งกันมีอย่างเต็มพิกัด เมื่อมาถึงบ้านทั้งสองไม่เห็นรถพายัพกับโสภิตา มิคกี้ตัวต้นคิดและอารมณ์ถวิลครุกรุ่นในวัยหนุ่มพลุกพล่านขึ้นมา เขาจึงอยากจะชวนหน่อยพากันชิวหาในรสรัก แต่หน่อยนั้นยังกล้าๆกลัวๆด้วยหลายสาเหตุจึงยังไม่อยากที่จะทำอะไรเกินเลยไปกว่านี้ เขาจึงลังเลและนั่งลงบนโซฟา “ทำไม่ไม่ไปในห้องนอนล่ะ”มิคกี้ถามและนั่งลงตาม “อิ่ม แน่นท้องนั่งสักพัก” “จริงด้วย หน่อยกินเยอะจนผิดสังเกต” “บ้านหน่อยไม่ได้รวยเหมือนมิคกี้กับสุกี้ไง ถ้าเกิดหน่อยไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว หน่อยก็คงไม่มีโอกาสได้กินอีก” “เอ่อ ถ้าได้กลับไปในอดีตนั่นเหรอ ไม่เป็นหรอกเดี๋ยวเราก็ไปซื้อมาทำกินกัน
สุกี้สัมผัสส่วนปลายท่อนเอ็นของมิคกี้อย่างหิวกระหายและชำนาญ เขาใช้ลิ้นตวัดรอยหยักจนสร้างความเสียวซ่านให้มิคกี้อย่างท่วมท้น สุกี้ทั้งอมและดูดท่อนเอ็นของมิคกี้อย่างสุดกำลัง เขาเลื่อนริมฝีปากต่ำจนสุดโคลนอมจนเกือบถึงคอหอย และรูดขึ้นสุดปลายจนเกือบหลุด สุกี้ทำอย่างนี้อยู่หลายครั้ง และเน้นส่วนปลายของมิคกี้อีกครั้ง ซึ่งเป็นจุดไวต่อสัมผัสของชายหนุ่มทุกคน มิคกี้ทนความเสียวซ่านแท่บไม่ไหว จนเขาต้องครางออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่สุกี้ยังไม่ยอมหยุด เขาได้ถอนจากท่อนเอ็นของมิคกี้มาเล่นพวงสวรรค์ที่ห้อยยานอยู่ สุกี้อมทั้งพวงและค่อยๆดูดอย่างช้าๆจนพวงสวรรค์เต็งตึงกลมสวย เมื่ออมจึงหนำใจของสุกี้ หลังจากนั้นเขาจึงถอดเสื้อผ้าออกจนเผยเห็นนมชมพู แต่มิคกี้เห็นเพียงแวบเดียวเพราะสุกี้รีบหันหลังให้มิคกี้ เพื่อคร่อมส่วนกลางลำตัวของมิคกี้ที่นอนหงายอยู่ มิคกี้มองแผ่นหลังที่ขาวใสของสุกี้ จนถึงบั้นท้ายที่กลมเต็งตึงนวลผ่อง เขาเห็นสุกี้จับท่อนเอ็นและจ่อที่ช่องทางรักและดันพรวดเดียวเข้าไปในทันที หลังจากนั้นสุกี้ก็ขย่มบั้นท้ายขึ้นลงอย่างช้าๆและเริ่มเร็วขึ้นในเวลาต่อมา “อ่า โอว์ อูว์”เสียงของสุกี้ร้องออกมาด้วยความเสี
ในช่วงเวลานี้มิคกี้ไม่มีจิตใจที่อยากจะไปเที่ยวไหน เพราะเขายังกังวลใจเกี่ยวกับหน่อยที่เขาไม่ทราบว่าในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง มิคกี้จึงปฏิเสธที่จะไปเที่ยวสังสรรค์เกี่ยวเพื่อนฝูง ในระหว่างที่เดินทางกลับห้องพักนั้น มิคกี้พลันเห็นเกรทได้อยู่คนเดียว เขาจึงรีบเดินเข้าไปหาเกรทในทันที “เกรท จะกลับบ้านเหรอ” “ฮือ”เกรทพยักหน้าและเดินต่อ “ไปห้องเราไหม เราเหงาๆกลุ้มใจอยากหาเพื่อนคุย” “ไม่ไปไม่ว่าง” “นายเป็นอะไรดูเย็นชากับเราจังเลย” “นายน่าจะรู้ดี”เกรทก็รู้สึกแปลกใจว่าวันนี้ต่อเปลื่ยนไป เขาไม่รู้เลยว่ามิคกี้ได้กลับเข้ามาในร่างนี้อีกครั้ง “เรื่องอะไรเราไม่เข้าใจ”มิคกี้มีสีหน้าที่มึนงง “ไม่เข้าใจก็ไม่ต้องเข้าใจ เราไม่มีอะไรจะคุยกันนาย ต่างคนต่างอยู่นายเป็นคนบอกเองนี้เจอกันที่มหาวิทยาลัยก็ไม่ต้องทักกัน” มิคกี้ยืนนิ่งคิดหาคำตอบ ซี่งมิคกี้คิดว่าน่าจะมาจากต่อเป็นแน่ คงจะเกิดอะไรขึ้นกับสองคนอย่างไม่ต้องสงสัย มิคกี้จึงอยากเคลียร์เรื่องนี้ให้จบสิ้น “ไปคุยกันที่ห้อง มีอะไรเคลียร์กันที่โน้นเลย” “เคลียร์แล้วไม่ใช่เหรอ” “นั่นมันต่อที่เคลียร์กับนาย แต่เรามิคกี้ไม่รู้เรื่องด้วย” “นายเป็